Японы Зохиогчийн Эрхийн Хууль дахь Зохиогчийн Дагалдах Эрхийн Тайлбар

Японы интеллектуал өмчийн хууль тогтоомж нь зөвхөн бүтээлээ бүтээсэн хүний, өөрөөр хэлбэл ‘бүтээгчийн’ эрхийг хамгаалахаас гадна тухайн бүтээлийг нийтийн хүртээл болгоход чухал үүрэг гүйцэтгэгчийн, өөрөөр хэлбэл ‘дамжуулагчийн’ эрхийг мөн хамгаалдаг. Энэ хоёр дахь хамгаалалтын бүтэц нь Японы контент үйлдвэрлэлийн суурь болон бүтээлч үйл ажиллагаа болон соёлын түгээлтийг хоёуланг нь дэмжих зорилготой. Японы зохиогчийн эрхийн хууль нь бүтээгчид олгодог эрхийг ‘зохиогчийн эрх’ гэж тодорхойлдог бол дамжуулагчид олгодог эрхийг ‘зохиогчийн эрхийн хавсралт’ гэж ялгаварлан гаргадаг. Энэхүү үндсэн ялгаа нь медиа, энтертайнмент, технологийн салбарт бизнес эрхэлдэг компаниудад маш чухал утга учиртай. Кино үйлдвэрлэл, хөгжмийн түгээлт, онлайн платформын үйл ажиллагаа гэх мэт контенттой холбоотой бүхий л бизнесийн хувьд ‘зохиогчийн эрх’ -ийг зөвхөн ойлгож байгаа нь хангалтгүй бөгөөд энэ нь томоохон хууль зүйн болон санхүүгийн эрсдэлүүдийг агуулж болзошгүй. Энэхүү нийтлэлийн зорилго нь Японы зохиогчийн эрхийн хуульд заасан жүжигчид, дуу бичлэгийн үйлдвэрлэгчид, мөн радио телевизийн болон кабелийн радио телевизийн үйл ажиллагаа эрхлэгчидтэй холбоотой зохиогчийн эрхийн хавсралтын талаар хууль зүйн үндэслэлд суурилсан тодорхой шинжилгээг үзүүлэх явдал юм. Эдгээр эрхүүд нь зөвхөн хууль зүйн хязгаарлалт биш, гэрээ болон лицензийн зүйл болгон ашиглах боломжтой үнэ цэнэтэй худалдааны хөрөнгө мөн. Энэхүү нийтлэлд бид удирдлагын өнцгөөс эдгээр эрхүүд бизнесийн стратегид хэрхэн нөлөөлдөг талаар дэлгэрэнгүй тайлбарласан байна.

Японы Зохиогчийн Эрхийн Хамтарсан Эрхийн Үндсэн Ойлголт

Зохиогчийн эрхийн хамтарсан эрх гэдэг нь Японы зохиогчийн эрхийн хуулийн дөрөв дэхь бүлэг (89-р зүйлээс 104-р зүйл хүртэл) -д заасан эрхийн ангилал юм. Энэ хууль нь зохиогчийн бүтээлийг дамжуулахад чухал үүрэг гүйцэтгэдэг дараах дөрвөн төрлийн үйл ажиллагааг хамгаалах зорилготой:

• Уран бүтээлчид
• Дуу бичлэг үйлдвэрлэгчид
• Радио телевизийн үйл ажиллагаа эрхлэгчид
• Кабелийн телевизийн үйл ажиллагаа эрхлэгчид

Японы зохиогчийн эрхийн хуульд баримтлагддаг чухал зарчмын нэг нь ‘формаль бус зарчим’ юм. Энэ нь зохиогчийн эрхтэй адил зохиогчийн эрхийн хамтарсан эрх ч мөн эрх үүсгэхдээ ямар нэгэн байдлаар байгууллагад бүртгүүлэх шаардлагагүй гэсэн үг. Эрх нь уран бүтээлийг тайлбарлах, дууны бичлэгийг хадгалах, эсвэл радио телевизийн дамжуулалт хийх мөчид автоматаар үүсдэг.

Энэ зохиогчийн эрхийн хамтарсан эрхийн байгаа нь бизнесийн үйл ажиллагаанд онцгой бэрхшээлүүдийг тулгаруулдаг. Жишээ нь, нэг ширхэг коммерцийн зориулалттай дууны трэкт ч гэсэн олон янзын эрхүүд давхардсан байдаг. Хэрэв нэг компани нэгэн дууг киноны саундтрек болгон ашиглахыг хүсвэл, тэд эхлээд зохиолч, зохиосон хүний ‘зохиогчийн эрх’-ийг зөвшөөрөл авах шаардлагатай. Түүнчлэн, тухайн дууг дуулж, тоглосон уран бүтээлч (уран бүтээлчид) болон тухайн тоглолтыг бичлэг хийж, анхны диск үйлдвэрлэсэн дуу бичлэг компани (дуу бичлэг үйлдвэрлэгчид) -ийн ‘зохиогчийн эрхийн хамтарсан эрх’-ийг тус тус зөвшөөрөл авах шаардлагатай. Иймд, нэг контентийг ашиглахын тулд олон эрхтэй хүмүүсийн хооронд төвөгтэй эрхийн зохицуулалт хийх шаардлага гардаг. Энэ ‘давхардсан эрх’ -ийн бүтцийг ойлгохгүйгээр, эрхийн нэгэн хэсгийг анхааралгүй орхивол төслийн бүхэл бүтэнг зогсоох эсвэл хохирол барагдуулах шаардлага гарах магадлалтай. Тиймээс, удирдлага болон хууль зүйн хэлтэс нь энэхүү эрхийн бүтцийг үндэслэн, эрсдэлийн урьдчилан сэргийлэх ажлыг чангатгах шаардлагатай болдог.

Япон улсын хуульд заасны дагуу жүжигчдийн эрхүүд

Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хууль нь жүжигчид, дуучид, бүжигчид, хөгжмийн зохиолчид зэрэг бүтээлийг тайлбарлаж, бүжиглэж, тоглож, дуулагчдыг “жүжигчид” гэж тодорхойлж, тэдний хувь нэмрийг хамгаалах зорилгоор хувийн болон санхүүгийн эрхүүдийг олгодог.

Жүжигчдийн хувийн эрх

Жүжигчдийн хувийн эрх гэдэг нь жүжигчдийн хувийн, хүнлэгийн ашиг сонирхлыг хамгаалах, өөр хүнд шилжүүлэх боломжгүй, зөвхөн тухайн хүнд л хамааралтай эрх юм. Энэ нь голдуу хоёр төрлийн эрхийг агуулдаг.

Нэгдүгээрт, нэр хүндийн харуулалтын эрх байдаг. Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 90-р зүйлийн 2-д жүжигчид өөрийн жүжиглэлтийг харуулахдаа үнэн нэр эсвэл уран бүтээлийн нэрээрээ шийдвэрлэх эрхийг хамгаалдаг. Түүнчлэн, хэрэглэгчид жүжигчний ашиг сонирхлыг хохироохгүй байх болон нийтийн зөв заншилд нийцтэй гэж үзвэл, нэр хүндийг харуулахыг орхих эрхтэй байдаг.

Хоёрдугаарт, өөрийн нэр хүнд, алдар суугаа хохироохуйц жүжиглэлтийн өөрчлөлт, хасалт, бусад өөрчлөлт хийхийг хориглох эрх байдаг. Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 90-р зүйлийн 3-д үндэслэн, жүжигчид энэхүү эрхийг эзэмшдэг. Энэ эрх нь зохиогчийн өөрийн нэр хүндийг хамгаалах эрхтэй (Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 20-р зүйл) харьцуулахад хамгаалалтын хүрээ нь хязгаарлагдмал байдаг. Зохиогчийн өөрийн нэр хүндийг хамгаалах эрх нь зохиогчийн зөвшөөрөлгүй ямар ч өөрчлөлтийг зарчим ёсоор хориглодог хүчирхэг эрх юм. Харин жүжигчдийн өөрийн нэр хүндийг хамгаалах эрх нь “нэр хүнд, алдар суугаа хохироохуйц” өөрчлөлт хийгдэх үед л хамааралтай. Энэ ялгаа нь медиа үйлдвэрлэлийн засварлах ажиллагаанд шаардлагатай байдаг. Энэ хууль ёсны ялгааны улмаас, үйлдвэрлэгчид жүжигчдийн нэр хүнд, үнэлгээг субъектив бус, объектив хэмжээгээр хохироохгүй бол зохиогчийн бүтээлд хийгдэх өөрчлөлтөөс илүү өргөн сонголттойгоор засварлах боломжтой болдог. Энэ нь бизнесийн шийдвэр гаргахад хууль ёсны тогтвортой байдлыг дээшлүүлдэг.

Санхүүгийн эрхүүд

Жүжигчид өөрийн жүжиглэлтийг арилжааны зорилгоор ашиглах тусгай эрхийг эзэмшдэг. Энэ нь өөрийн жүжиглэлтийг бичлэг хийх, дуу бичлэг хийх эрх (Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 91-р зүйл), өөрийн жүжиглэлтийг радио, кабель телевизээр дамжуулах эрх (Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 92-р зүйл), өөрийн жүжиглэлтийг интернет зэрэг ашиглан олон нийтэд хүртээмжтэй болгох эрх (Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 92-р зүйлийн 2), мөн жүжиглэлт бичигдсэн, дуу бичигдсэн материалыг олон нийтэд зарах эрх (Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 95-р зүйлийн 2) зэрэг багтана. Зарах эрхийн хувьд, хууль ёсоор нэг удаа зарсан бичлэг, дуу бичлэгийн материалын эрх нь дуусгавар болдог бөгөөд дараа нь дахин зарах, эргүүлэн зарах зэрэгт хяналт тавих боломжгүй.

Эдгээр эрхүүдэд кино үйлдвэрлэлийн салбарт маш чухал хэд хэдэн гадаад заалтууд байдаг. Япон улсын Зохиогчийн эрхийн хуулийн 91-р зүйлийн 2-р хэсэг болон 92-р зүйлийн 2-р хэсэг нь жүжигчид өөрийн жүжиглэлтийг нэг удаа киноны бүтээлд бичлэг хийх, дуу бичлэг хийхийг зөвшөөрсөн тохиолдолд, тухайн киноны ашиглалт (жишээ нь, хувилбарыг зарах, радиоар дамжуулах гэх мэт) хийхэд жүжигчид бичлэг хийх, дуу бичлэг хийх эрх, радио, кабель телевизээр дамжуулах эрхийг хэрэглэх боломжгүй гэж заасан байдаг. Энэ нь “Нэг удаагийн боломж” зарчмыг хэлнэ, киноны тогтвортой эргэлтийг хангах зорилготой заалт юм. Энэ зарчмаар кино үйлдвэрлэгчид анхны гэрээг байгуулахдаа нэг удаа зөвшөөрөл авснаар, ирээдүйд шинэ медиа эсвэл платформ дээр тухайн киноны тараалтыг хийх үед, бүх жүжигчдээс дахин зөвшөөрөл авах шаардлагагүй болдог. Гэхдээ дууг нь л гаргаж авч бичлэг хийх тохиолдолд энэ зарчим хамаарахгүй учир анхаарах хэрэгтэй. Энэ хууль ёсны тогтвортой байдлыг томоохон кино үйлдвэрлэлийн төсөлд санхүүжилт татах, олон улсын тараалтын гэрээ байгуулахад шаардлагатай үндсийг бүрдүүлдэг. Иймд кино үйлдвэрлэгчдийн хувьд анхны шатанд байгуулсан гэрээний агуулга нь тухайн киноны ирээдүйд хийгдэх арилжааны үнэ цэнийг тодорхойлдог, үнэхээр “Нэг удаагийн боломж” болох маш чухал хэлэлцээр болдог.

Дууны бичлэг үйлдэгчдийн эрхүүд

Японы зохиогчийн эрхийн хуульд “дууны бичлэг үйлдэгч” гэдэг нь анх удаа дууг бичлэг (CD гэх мэт хэвлэмэлүүдийг оруулсан) хэлбэрээр баталгаажуулсан хүн, өөрөөр хэлбэл, гол дискний үйлдвэрлэгчийг хэлнэ, ихэвчлэн дууны бичлэг компаниуд энэхүү эрхтэй байдаг. Дууны бичлэг үйлдэгчид өөрсдийн хөрөнгө оруулалт ба хувь нэмрийг хамгаалах зорилгоор хүчирхэг өмчийн эрхийг олгодог.

Дууны бичлэг үйлдэгчдийн эзэмшдэг гол эрхүүдийн нэг нь тэдний бичлэгийг хувилбарлах эрх буюу хувилбарлах эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 96-р зүйл), тэдний бичлэгийг дамжуулан илгээх боломжтой болгох эрх буюу илгээх боломжтой болгох эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 96-р зүйлийн 2), мөн бичлэгийн хувилбарыг нийтийн хүртээл болгох эрх буюу нийтийн хүртээл болгох эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 97-р зүйлийн 2) юм.

Эдгээр эрхүүд хэрхэн хэрэгждэг талаарх чухал шүүхийн шийдвэрийн жишээ нь “Жако Пасториус” хэргийн шийдвэр (Осака дүүргийн шүүхийн 2018 оны 4 сарын 19-ний шийдвэр) байдаг. Энэ хэргийн хүрээнд, нэг Японы дууны бичлэг компани өөрийн эрхтэй дууны бичлэгийг зөвшөөрөлгүйгээр баримтат киноны цацлагийн фоны хөгжим болгон ашигласан гэж үзэн, тухайн киноны Япон дахь тараагч компанийг шүүхэд өгсөн. Шүүх дууны бичлэг үйлдэгчийн хувилбарлах эрхийг зөрчсөн гэж үзэж, тараагч компанид хохирлын төлбөр төлүүлсэн. Энэ шийдвэрт хоёр чухал шийдвэр байна. Нэгдүгээрт, шүүх гол дууны бичлэгийг засварласан эсвэл фоны хөгжим болгон ашигласан тохиолдолд ч, гол дууны бичлэгийн дуу сонсогдож байгаа бол, энэ нь хувилбарлах эрхийг зөрчсөн гэж үзсэн. Хоёрдугаарт, шүүх гадаадад үйлдвэрлэсэн киноны тараагч компани нь эрхийн боловсруулалтыг зөвшөөрөлтэйгээр хийсэн эсэхийг үргэлж шалгах ерөнхий үүрэгтэй биш гэж үзсэн ч, эрхийн боловсруулалтад “тусгай нөхцөл” үүссэн тохиолдолд, тэрхүү эргэлзээг арилгахын тулд шалгах, баталгаажуулах үүрэгтэй болохыг заасан. Энэ шийдвэр нь контент тараах үйл ажиллагааны операторуудад шинэ дью дилиженсийн стандартыг тогтоосон бөгөөд одоо гадаадын үйлдвэрлэгч компаниудад хараат бусаар итгэх боломжгүй болсон бөгөөд лицензийн гэрээнд дутагдал байгаа, эрхийн холбоотой материалууд дутуу байгаа гэх мэт “аюулын дохио”-г мэдэрсэн тохиолдолд, идэвхтэй шалгалт хийж, эрх зөрчлийн эрсдэлийг зайлсхийх хууль ёсны үүрэгтэй болсон. Энэ нь контент худалдан авах, тараахтай холбоотой хууль ёсны комплаенсийн бүтцийг байгуулахад анхаарах ёстой чухал шүүхийн шийдвэр юм.

Японы хөтөлбөр сувгийн болон кабель телевизийн үйл ажиллагааны эрхүүд

Телевиз, радио зэрэг хөтөлбөр сувгийн үйл ажиллагаа эрхэлдэг байгууллагууд болон кабель телевизийн станцууд нь нийтийн аудиторид хөтөлбөрийн агуулгыг хүргэх чухал үүрэгтэй бөгөөд Японы зохиогчийн эрхийн хууль нь тэдгээрийн үйл ажиллагааг хамгаалах зорилгоор зохиогчийн эрхийн хөрш эрхүүдийг олгодог.

Эдгээр үйл ажиллагаа эрхлэгчид эзэмшдэг гол эрхүүдийн нэг нь тэдний хөтөлбөрийг бичлэг, дуу бичлэг зэргээр хуулбарлах эрх буюу хуулбарлах эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 98-р зүйл, 100-р зүйлийн 2), тэдний хөтөлбөрийг хүлээн авч дахин цацах эсвэл кабель телевизээр дамжуулах эрх буюу дахин цацах эрх, кабель телевизийн эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 99-р зүйл, 100-р зүйлийн 3), тэдний хөтөлбөрийг интернет зэрэг дамжуулах сувгуудаар дамжуулах боломжтой болгох эрх буюу дамжуулах боломжтой болгох эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 99-р зүйлийн 2, 100-р зүйлийн 4), мөн телевизийн хөтөлбөрийг хүлээн авч том дэлгэц зэргээр нийтэд дамжуулах эрх буюу телевизийн хөтөлбөрийн дамжуулах эрх (Японы зохиогчийн эрхийн хуульд 100-р зүйл) байдаг.

Эдгээр эрхүүд, тэр дундаа хуулбарлах эрхийн эзэмшигч нь хэн бэ гэдэг асуудал нь технологийн хөгжилтэй хамт нарийн хууль эрх зүйн асуудлуудыг үүсгэдэг. Энэ асуудалтай холбоотой Японы дээд шүүхийн байр суурийг илэрхийлсэн нь “Рокураку II” хэрэг (Дээд шүүхийн 2011 оны 1-р сарын 20-ны шийдвэр) юм. Энэ хэргийн хувьд, Японы телевизийн хөтөлбөрийг үйлчлүүлэгчид Япон улсад байрлах үйл ажиллагаа эрхлэгчийн сервер дээр холын зайнаас бичлэгийн заавар өгч, гадаадад үзэх боломжтой болгох үйлчилгээ нь асуудал болсон. Үйлчилгээг санал болгож буй үйл ажиллагаа эрхлэгч нь бичлэгийн зааврыг үйлчлүүлэгч гаргаж байгаа бөгөөд хуулбарлах эзэмшигч нь үйлчлүүлэгч байх тул үйл ажиллагаа эрхлэгч нь хуулбарлах эрхийг зөрчөөгүй гэж үзсэн. Гэвч, дээд шүүх нь хуулбарлах эзэмшигч нь үйлчилгээг санал болгож буй үйл ажиллагаа эрхлэгч гэж үзсэн. Үүний шалтгаанаар, дээд шүүх нь бичлэг хийгдэж буй төхөөрөмж (сервер) байрлах газар эсвэл өмчлөлийг л гэлтгүй, тухайн системийг нийтлэгдээр хэн удирдаж, хянаж байгаа вэ гэдгийг чухалчилсан. Энэ хэргийн хувьд, үйлчилгээг санал болгож буй үйл ажиллагаа эрхлэгч нь хөтөлбөрийг хүлээн авахаас эхлээд бичлэг, мэдээллийг дамжуулах хүртэлх бүхий л үйл ажиллагааны системийг нийтлэгдээр удирдаж, хянаж байсан бөгөөд үйлчлүүлэгчийн зааваргүйгээр бичлэг хийгдэхгүй ч гэсэн техник технологийн орчныг бүрэн хангаж байсан нь үйл ажиллагаа эрхлэгч байсан гэж үзсэн. Энэ шийдвэр нь платформын үйл ажиллагаа эрхлэгчдэд “хяналтын онол” гэх боломжтой хууль эрх зүйн шийдвэрлэх үндсэн зарчмыг баталгаажуулсан. Энэ нь “Бид зөвхөн технологийн шийдлийг санал болгодог” гэсэн үйл ажиллагаа эрхлэгчийн хуулбарлах процесст нийтлэгдээр хяналт тавьж байгаа тохиолдолд энэ аргумент нь хүчингүй болсон. Энэ шийдвэрийн дараа технологийн компаниуд нь өөрсдийн санал болгож буй үйлчилгээний архитектурын зохион байгуулалт нь зохиогчийн эрхийн хөрш эрхийг зөрчих хууль эрх зүйн хариуцлагыг тодорхойлох хүчин зүйл болохыг ойлгох шаардлагатай болсон.

Үндсэн зохиогчийн ойролцоо эрхийн харьцуулалт

Өмнөх хэсэгт дэлгэрэнгүй тайлбарласанчлан, тоглогчид, дуу бичлэг үйлдвэрлэгчид, радио телевизийн үйл ажиллагаа эрхлэгчид эд хөрөнгийн эрхийг хадгалах, нийтийн хүртээл болгох, шилжүүлэх гэх мэт үйл ажиллагааг хянах замаар төстэй байдаг боловч, эдгээр эрхийн үндэслэл болгож буй заалт болон хамаарах үйл ажиллагаанд чухал ялгаа байдаг. Доорх хүснэгт нь эдгээр ялгааг харуулсан болно.

Японы хуульд үндэслэсэн зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанар

Зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанар нь зөвхөн ашиглалтын хязгаарлалтыг тогтоох зүйл биш, харин компанийн хөрөнгө болгон худалдааны зориулалттай чухал үнэт зүйлсийн эрх юм. Японы зохиогчийн эрхийн хууль нь эдгээр эрхүүдийн тэгш оролцоо болон ашиглалтыг дэмжих хууль зүйн хүрээлэнг санал болгодог.

Эхлээд, эрхийн шилжүүлэлт хийх талаар, Японы зохиогчийн эрхийн хуулийн 103-р зүйл нь зохиогчийн эрхийг шилжүүлэх тухай тус хуулийн 61-р зүйлийн заалтыг зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанартай холбоотойгоор хэрэглэдэг бөгөөд зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанарын бүх буюу зарим хэсгийг бусадтай гэрээний үндсэн дээр шилжүүлэх боломжтой.

Дараа нь, ашиглалтын зөвшөөрөл (лиценз) нь хамгийн ерөнхий худалдааны хэлбэр юм. Японы зохиогчийн эрхийн хуулийн 103-р зүйл нь зохиогчийн бүтээлийг ашиглах зөвшөөрлийн тухай тус хуулийн 63-р зүйлийг хэрэглэдэг бөгөөд эрх эзэмшигч нь бусадтай тодорхой ашиглалтын арга ба нөхцөлүүдийн хүрээнд эрхийг ашиглахыг зөвшөөрч болно.

Мөн, баталгааны эрхийг байгуулах боломжтой. Японы зохиогчийн эрхийн хуулийн 103-р зүйл нь зохиогчийн эрхийг зориулалттай баталгааны эрхийн тухай тус хуулийн 66-р зүйлийг хэрэглэдэг. Ингэснээр, зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанарыг барьцаа болгон санхүүгийн байгууллагуудаас зээл авах боломжтой бөгөөд компанийн санхүүжилт болон M&A үйл ажиллагааны үеэр чухал үүрэг гүйцэтгэдэг.

Эдгээр гүйлгээнүүдэд хууль зүйн тогтвортой байдлыг хангах нь маш чухал бөгөөд энэ нь Бүтээл Урлагийн Газар удирддаг бүртгэлийн систем юм. Японы зохиогчийн эрхийн хуулийн 104-р зүйл нь зохиогчийн эрхийн шилжүүлэлт гэх мэтэд гуравдагч этгээдэд эсэргүүцэх зорилгоор бүртгэлийн системийг (тус хуулийн 77-р зүйл) зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанартай холбоотойгоор хэрэглэдэг. Энэ нь эрхийн шилжүүлэлт болсон тохиолдолд, тухайн үйл явдлыг бүртгүүлж өгөхгүй бол, дараа нь ижил эрхийг өөр хүнээс дахин шилжүүлж авсан хүн нь эхний бүртгэлтэй байсан тохиолдолд, гуравдагч этгээдэд өөрийн эрхийг хамгаалах боломжгүй болохыг хэлнэ. Жишээлбэл, нэг компани бүртгэлгүйгээр зохиогчийн эрхийн хөрвөх чанарыг худалдан авсны дараа, анхны эрх эзэмшигч нь ижил эрхийг өөр компанид зарсан бөгөөд дараагийн компани нь тухайн шилжүүлэлтийг бүртгүүлсэн тохиолдолд, анхны худалдан авагч нь эрхээ алдах эрсдэлтэй байдаг. Иймд, M&A эсвэл контентийн хөрөнгийн худалдан авалтад хөрөнгө оруулалтыг хамгаалах болон гүйлгээний аюулгүй байдлыг хангах үүднээс, эрхийн шилжүүлэлтийн бүртгэл нь зөвхөн албан ёсны үйл ажиллагаа биш, харин заавал хэрэгжүүлэх стратегийн арга хэмжээ болдог.

Үр дүн

Японы контентын зах зээлд бизнес эрхлэхийн тулд, зохиогчийн эрхээс гадна үүссэн, жүжигчид, дуу бичлэг үйлдвэрлэгчид, радио телевизийн үйл ажиллагаа эрхлэгчид гэх мэт “дамжуулагчдын” эрхүүд, өөрөөр хэлбэл, зохиогчийн эрхээс хамааралтай эрхүүдийн олон давхаргын бүтцийг гүнзгий ойлгох нь чухал билээ. Энэхүү нийтлэлд тайлбарласан шиг, эдгээр эрхүүд нь компаниудад хатуу хууль ёсны хариуцлагыг тавьдаг боловч, зөв удирдлага, ашиглалтаар нь, лиценз, шилжүүлэлт, барьцаа байгуулалт гэх мэтээр томоохон худалдааны боломжийг олгодог чухал удирдлагын нөөц болдог. Эдгээр төвөгтэй эрхүүдийг үр дүнтэй удирдах, бизнесийн эрсдлийг хамгийн бага болгох, боломжийг хамгийн ихээр нэмэгдүүлэхийн тулд мэргэжлийн хууль зүйн мэдлэг шаардлагатай байдаг.

Монолит Хууль Зүйн Газар нь Япон улсад олон тооны үйлчлүүлэгчдэд энэ нийтлэлд авч үзсэн зохиогчийн эрхээс хамааралтай эрхийн хууль зүйн үйлчилгээнд өргөн туршлагатай байдаг. Манай газарт гадаадын хуульчийн эрхтэй хүмүүс орно, олон улсын бизнесийг хөгжүүлэгч компаниудын онцлог шаардлагад нийцүүлэн англи хэлний мэргэжилтнүүд ажилладаг. Японы контент хууль зүйн төвөгтэй асуудлуудад манай газар бүрэн дүүрэн дэмжлэг үзүүлнэ.