Японы компанийн хуулийн хүрээнд хувьцаа эзэмшигчдэд ашиг хуваарилах: илүүдэл ашгийн ногдол ашиг болон өөрийн хувьцааг худалдан авах хууль эрх зүйн зохицуулалт

Хувьцаат компаниудын бизнесийн үйл ажиллагаанаас олсон ашгийг эзэмшигч болох хувьцаа эзэмшигчдэд буцаан олгох нь компанийн удирдлагын үндсэн үйл ажиллагааны нэг юм. Хувьцаа эзэмшигчдэд ашгийг буцаан олгох энэ үйл явц нь ерөнхийдөө “ноогдол ашиг” гэж нэрлэгддэг боловч, Японы компанийн хууль нь хувьцаа эзэмшигчдэд хөрөнгийг хуваарилах талаар хатуу хууль эрх зүйн хүрээг тогтоосон байдаг. Энэ хүрээний зорилго нь хувьцаа эзэмшигчдийн ашгийг баталгаажуулахын зэрэгцээ компанийн зээлдүүлэгчдийг хамгаалах гэсэн өөр нэг чухал шаардлагатай тэнцвэрийг хангахад оршино.

Японы компанийн хуульд заасан хувьцаа эзэмшигчдэд хөрөнгө хуваарилах үндсэн аргуудыг хоёр томоохон ангилалд хуваадаг. Нэг нь “илүүдэл ашгийн ноогдол ашиг” бөгөөд энэ нь ерөнхийдөө ойлгогддог ноогдол ашиг (dividends)-ийн төлбөртэй дүйцнэ. Нөгөө нь “өөрийн хувьцааг төлбөртэйгээр худалдан авах” бөгөөд энэ нь компани өөрийн хувьцааг хувьцаа эзэмшигчдээс буцаан худалдан авах буюу өөрийн хувьцааг худалдан авах (share buybacks) үйл явц юм. Эдгээр хоёр арга нь хэлбэрийн хувьд ялгаатай боловч, компанийн хөрөнгийг хувьцаа эзэмшигчдэд шилжүүлэх эдийн засгийн бодит байдал нь ижил юм. Иймээс Японы компанийн хууль нь эдгээрийг нэгдсэн зохицуулалтын дор байрлуулдаг.

Энэ зохицуулалтын гол цөм нь “хуваарилах боломжтой хэмжээ” гэсэн ойлголт юм. Энэ нь компани хувьцаа эзэмшигчдэд хуваарилах боломжтой хөрөнгийн нийт хэмжээнд дээд хязгаар тогтоох бөгөөд компанийн хөрөнгө хэт ихээр гадагшлахыг урьдчилан сэргийлэх “далан” болж үйлчилдэг. Энэ зохицуулалтыг зөрчсөн хуваарилалтыг “хууль бус ноогдол ашиг” гэж үздэг бөгөөд хуваарилалтад оролцсон захирлууд болон хуваарилалтыг хүлээн авсан хувьцаа эзэмшигчид өөрсдөө ноцтой хууль эрх зүйн хариуцлага хүлээх болно.

Энэхүү нийтлэлд эхлээд Японы компанийн хуульд заасан “илүүдэл ашгийн ноогдол ашиг” болон “өөрийн хувьцааг төлбөртэйгээр худалдан авах” тодорхой үйл явцын талаар тайлбарлана. Дараа нь эдгээр хуваарилалтын үйлдлийг зохицуулдаг “хуваарилах боломжтой хэмжээ” зохицуулалтын зорилго болон үндсэн ойлголтыг тодруулна. Эцэст нь, энэ зохицуулалтыг зөрчсөн тохиолдолд үүсэх хууль эрх зүйн хариуцлагыг сүүлийн үеийн шүүхийн жишээнүүдийг хамруулан нарийвчлан шинжилнэ.

Хувьцаа эзэмшигчдэд хуваарилах гол арга замууд

Японы компанийн хууль (Япон улсын компанийн хууль, 2005 он) нь хувьцаа эзэмшигчдэд ашиг хуваарилах үйл явцыг тодорхой зааж өгдөг. Үндсэн зарчмаар хувьцаа эзэмшигчдийн нийтлэг шийдвэрийг чухалчилдаг боловч тодорхой шаардлагыг хангаж буй компаниудад илүү хурдан удирдлагын шийдвэр гаргах боломжийг олгох тусгай заалтуудыг мөн агуулдаг.

Нийлүүлсэн ашгийн хуваарилалт

Нийлүүлсэн ашгийн хуваарилалт нь компани хуримтлуулсан ашгаа хувьцаа эзэмшигчдэд хуваарилах хамгийн үндсэн арга юм. Японы компанийн тухай хуулийн 453-р зүйлд, хувьцаат компани нь өөрийн хувьцаа эзэмшигчдэд (өөрийн хувьцааг эзэмшиж буй тухайн компанийг эс тооцвол) нийлүүлсэн ашгийн хуваарилалт хийх боломжтой гэж заасан байдаг.  

Энэ хуваарилалтыг хэрэгжүүлэх үндсэн журам нь хувьцаа эзэмшигчдийн хурлын шийдвэр юм. Японы компанийн тухай хуулийн 454-р зүйлийн 1-р хэсэгт зааснаар, компани нийлүүлсэн ашгийн хуваарилалт хийхээр болгох бүртээ хувьцаа эзэмшигчдийн хурлын шийдвэрээр дараах зүйлсийг тогтоох ёстой.  

1. Хуваарилах хөрөнгийн төрөл (мөнгө эсвэл бусад хөрөнгө) болон түүний дансны үнийн нийт дүн. Гэхдээ компани өөрийн хувьцааг хуваарилах боломжгүй.  
2. Хувьцаа эзэмшигчдэд хуваарилах хөрөнгийн хуваарилалтын талаархи зүйлс. Энэ нь ерөнхийдөө хувьцаа эзэмшигчдийн эзэмшиж буй хувьцааны тоотой пропорциональ байдлаар хуваарилагдана гэсэн үг юм.  
3. Тухайн нийлүүлсэн ашгийн хуваарилалт хүчин төгөлдөр болох өдөр.  

Энэ хувьцаа эзэмшигчдийн хурлын шийдвэр нь ерөнхийдөө олонхийн саналаар батлагддаг “энгийн шийдвэр” байхад хангалттай.  

Гэвч хууль нь үргэлж хувьцаа эзэмшигчдийн хурлын шийдвэрийг шаардахгүй. Илүү хурдан хуваарилалтыг боломжтой болгохын тулд, тодорхой нөхцөлд удирдах зөвлөлд шийдвэр гаргах эрхийг шилжүүлэх боломжтой. Жишээлбэл, удирдах зөвлөлтэй компани (удирдах зөвлөлтэй компани) нь дүрэмд зааснаар, бизнесийн жилийн дотор нэг удаа удирдах зөвлөлийн шийдвэрээр хуваарилалт хийх боломжтой. Энэ нь ерөнхийдөө “дунд хугацааны хуваарилалт” гэж нэрлэгддэг.  

Цаашлаад, нягтлан бодох аудитортой гэх мэт илүү хатуу засаглалын тогтолцоотой компаниудын хувьд, Японы компанийн тухай хуулийн 459-р зүйлд үндэслэн, дүрэмд зааснаар нийлүүлсэн ашгийн хуваарилалтын шийдвэрийг үндсэндээ удирдах зөвлөлд шилжүүлэх боломжтой. Энэ зохицуулалт нь ялангуяа олон нийтэд нээлттэй компаниуд зэрэг нь удирдлагын орчны өөрчлөлтөд уян хатан хариу үйлдэл үзүүлж, хуваарилалтын бодлогыг хэрэгжүүлэхэд өргөнөөр ашиглагддаг.  

Мөн хуваарилалтыг мөнгөнөөс бусад хөрөнгөөр (бодит хуваарилалт) хийх боломжтой. Гэхдээ бодит хуваарилалт хийх үед хувьцаа эзэмшигчдэд оронд нь мөнгө хуваарилах эрх (мөнгөн хуваарилалтын эрх) олгохгүй бол, хувьцаа эзэмшигчдэд үзүүлэх нөлөө их гэж үзэгддэг тул илүү хатуу батлах шаардлагатай “тусгай шийдвэр” нь хувьцаа эзэмшигчдийн хурлаар шаардлагатай болно.  

Японы Хууль Дор Өөрийн Хувьцааг Төлбөртэйгээр Худалдан Авах

Өөрийн хувьцааг төлбөртэйгээр худалдан авах буюу өөрийн хувьцааг буцаан худалдан авах нь хувьцаа эзэмшигчдэд хөрөнгийг буцаан олгох чухал арга юм. Компани хувьцаа эзэмшигчдээс төлбөр төлж өөрийн хувьцааг худалдан авах үйлдэл нь компанийн хөрөнгийг хувьцаа эзэмшигчдэд буцаан олгох үйл явцтай эдийн засгийн хувьд төстэй юм.  

Энэ үйл явц нь ерөнхийдөө хоёр шаттай зөвшөөрлийн процессоор дамждаг. Эхлээд, Японы компанийн тухай хуулийн 156-р зүйлд үндэслэн, хувьцаа эзэмшигчдийн ердийн хурлаар өөрийн хувьцааг худалдан авах “хүрээг” тогтооно. Энэ шийдвэрт дараах зүйлсийг заавал тодорхойлох ёстой.  

1. Худалдан авч болох хувьцааны төрөл болон нийт тоо хэмжээ.
2. Хувьцааг худалдан авахад өгөх мөнгө болон бусад зүйлсийн агуулга, нийт дүн.
3. Хувьцааг худалдан авч болох хугацаа (1 жилээс хэтрэхгүй байх ёстой).  

Энэ хувьцаа эзэмшигчдийн хурлын шийдвэр нь компанийн удирдлагуудын хязгааргүйгээр өөрийн хувьцааг худалдан авахаас сэргийлж, бусад хувьцаа эзэмшигчдэд гэнэтийн нөлөөллөөс зайлсхийх зорилготой хувьцаа эзэмшигчдийн хяналтын механизм юм. Энэ зөвшөөрөгдсөн хүрээнд, захирлуудын зөвлөлтэй компаниудын хувьд, захирлуудын зөвлөл хувьцааг худалдан авах тодорхой нөхцөлүүдийг, тухайлбал цаг хугацаа болон үнийг тогтооно. Ингэснээр бүх хувьцаа эзэмшигчдэд шударга борлуулалтын боломжийг олгоно.  

Нөөцийн мөнгөний хуваарилалттай адил, өөрийн хувьцааг худалдан авахад илүү үр ашигтай үйл явцыг боломжтой болгох тусгай заалтууд байдаг. Ялангуяа, Японы компанийн тухай хуулийн 165-р зүйлийн 2-р хэсэгт зааснаар, зах зээлээр дамжуулан өөрийн хувьцааг худалдан авах тохиолдолд, дүрэмд заасан бол захирлуудын зөвлөлийн шийдвэрээр өөрийн хувьцааг худалдан авахыг шийдвэрлэх боломжтой. Энэ заалтаар хувьцаа эзэмшигчдийн хурлыг дамжихгүйгээр, зах зээлийн нөхцөл байдалд тохируулан өөрийн хувьцааг худалдан авах боломжийг олгож, олон Японы бүртгэлтэй компаниуд үүнийг ашигладаг.  

Японы Компанийн Хуулийн дагуу Хувьцаа Эзэмшигчдэд Хуваарилах Санхүүгийн Хязгаарлалт

Компани нь хувьцаа эзэмшигчдэд хөрөнгө хуваарилах үйл явцыг тогтоосны дараа, дараагийн асуудал нь “хэр ихийг хуваарилах боломжтой вэ” гэсэн тоон хязгаар юм. Японы компанийн хууль нь энэ талаар “хуваарилах боломжтой хэмжээ” гэсэн хатуу санхүүгийн хязгаарлалт тогтоодог.

Японы Хувьцаат Компаниудын Хуваарилах Боломжтой Дүнгийн Хязгаарлалтын Зорилго

Японы хуваарилах боломжтой дүнгийн хязгаарлалтын хамгийн чухал зорилго нь компанийн зээлдүүлэгчдийн эрх ашгийг хамгаалахад оршино. Японы хувьцаат компанийн системд хувьцаа эзэмшигчид зөвхөн хөрөнгө оруулсан дүнгээрээ хязгаарлагдсан “хязгаарлагдмал хариуцлага” хүлээдэг. Иймд компанийн өр төлбөрийг эцэст нь төлөх эх үүсвэр нь зөвхөн компанийн эзэмшиж буй хөрөнгө юм. Хэрэв компани ямар ч хязгаарлалтгүйгээр хувьцаа эзэмшигчдэд хөрөнгөө хуваарилах боломжтой болвол, компанийн хөрөнгө дуусаж, зээлдүүлэгчид төлбөрөө авч чадахгүй болох аюул үүснэ.  

Ийм нөхцөл байдлаас сэргийлэхийн тулд, Японы компанийн тухай хуулийн 461-р зүйлд, ногдол ашиг хуваарилах болон өөрийн хувьцааг төлбөртэйгээр худалдан авах зэрэг хувьцаа эзэмшигчдэд мөнгө болон бусад зүйлсийг олгох үйлдлийн дансны үнэ нь тухайн үйлдлийн хүчин төгөлдөр болох өдрийн “хуваарилах боломжтой дүн”-ээс хэтрэх ёсгүй гэж тодорхой заасан байдаг. Энэ хязгаарлалт нь компанийн хөрөнгийг хадгалах үүргийг хүлээлгэж, зээлдүүлэгчдийн эрх ашгийг хамгаалах үндсэн дүрэм юм.  

Японы Компанийн Хуулийн дагуу Хуваарилагдах Дүнгийн Зарчим

Хуваарилагдах дүн гэдэг нь, ойлголтын хувьд, компанийн цэвэр хөрөнгөөс компанийн оршин тогтнох үндэс суурь болгон хуулиар хадгалах шаардлагатай “хувь нийлүүлсэн хөрөнгө” болон “нөөц сан”-г хассан хэсэг буюу “илүүдэл ашиг”-тай тэнцэнэ. Хувь нийлүүлсэн хөрөнгө болон нөөц сан нь зээлдүүлэгчдэд баталгаа болох ёстой компанийн үндсэн хөрөнгө тул тэдгээрийг хуваарилах нь зарчмын хувьд зөвшөөрөгдөхгүй.  

Эндээс хамгийн чухал зүйл бол, энэ хуваарилагдах дүн нь жилд нэг удаа санхүүгийн тайлан гаргах үед тогтоогддог статик тоо биш юм. Японы хууль нь хуваарилах үйлдлийн “хүчин төгөлдөр болох өдөр”-ийн хуваарилагдах дүнг үндэслэдэг бөгөөд энэ нь хамгийн сүүлийн бизнес жилийн эцсийн балансын тайланг үндэслэн, дараах өөрийн хувьцааны борлуулалт болон хувь нийлүүлсэн хөрөнгийн бууралт зэрэг чухал гүйлгээг тусган, хуваарилалт бүрийн үед динамик байдлаар тооцоолох ёстойг илэрхийлнэ. Энэ тооцооллын нарийн төвөгтэй байдал нь, доор дурдсанчлан, томоохон компаниудад хууль зөрчих нэг шалтгаан болдог.  

Түүнчлэн, Японы компанийн хуулийн 458-р зүйл нь хуваарилагдах дүнгийн тооцооллоос гадна, зайлшгүй доод хязгаарыг тогтоосон байдаг. Ямар ч илүүдэл ашгийн ногдол ашиг нь, үүний улмаас компанийн цэвэр хөрөнгийн хэмжээ 3 сая иенээс доош буурах тохиолдолд, хийгдэх боломжгүй. Энэ нь компанийн хувьд хамгийн бага хөрөнгийн үндэс суурийг хадгалах шаардлага юм.  

Японы Нэгдэл Ашгийн Хуваарилалт ба Өөрийн Хувьцааны Худалдан Авалтын Харьцуулалт

Өмнө нь үзсэнчлэн, нэгдэл ашгийн хуваарилалт болон өөрийн хувьцааны үнэтэй худалдан авалт нь аль аль нь хувьцаа эзэмшигчдэд хөрөнгийг буцаан олгох үйлдэл бөгөөд Японы хуваарилагдах боломжтой хэмжээний сангийн зохицуулалтад хамаарна. Гэвч, эдгээрийн үйл явц болон компани, хувьцаа эзэмшигчдэд үзүүлэх нөлөө нь ялгаатай байдаг. Нэгдэл ашгийн хуваарилалт нь бүх хувьцаа эзэмшигчдэд эзэмшиж буй хувьцааны тоогоор жигд хуваарилагддаг бол, өөрийн хувьцааны худалдан авалт нь хувьцаагаа худалдах хувьцаа эзэмшигчтэй хийсэн тусгайлсан хэлцэл бөгөөд энэ нь эргэлтийн хувьцааны тоог бууруулж, нэгж хувьцааны ашиг (EPS) зэрэг үзүүлэлтээр дамжуулан хувьцааны үнэд нөлөөлөх боломжтой.

Японы хууль тогтоомж зөрчсөн тохиолдолд хүлээх хууль эрх зүйн хариуцлага

Хэрэв хуваарилах боломжтой хэмжээнээс хэтрүүлэн хувьцаа эзэмшигчдэд хуваарилалт хийвэл, энэ нь “хууль бус ногдол ашиг” гэж тооцогдож, Японы компанийн хууль нь холбогдох этгээдүүдэд хатуу хууль эрх зүйн хариуцлага хүлээлгэдэг. Энэ хариуцлагын механизм нь эхлээд компанийн хөрөнгийг хурдан сэргээж, дараа нь эцсийн алдагдлыг холбогдох этгээдүүдийн дунд шударгаар хуваарилах гэсэн хоёр шатлалт бүтэцтэй байдаг.

Японы компанийн хуулийн 462-р зүйлд хууль бус ногдол ашиг хийгдсэн тохиолдолд дараах этгээдүүд компанидаа хуваарилагдсан хөрөнгийн нийт дүн (зөвхөн хэтэрсэн хэсэг биш) -тэй тэнцэх мөнгийг хамтран төлөх үүрэгтэй гэж заасан байдаг.  

1. Хууль бус хуваарилалт авсан хувьцаа эзэмшигч  
2. Хуваарилалттай холбоотой үүрэг гүйцэтгэсэн гүйцэтгэх албан тушаалтан (захирлууд гэх мэт)  
3. Тухайн хуваарилалттай холбоотой санал санаачилгыг хувьцаа эзэмшигчдийн хурал эсвэл захирлуудын зөвлөлд санал болгосон захирал  

Энэ “хамтран хариуцах үүрэг” нь компани дээрх этгээдүүдийн аль нэгэнд нийт дүнг төлөхийг шаардах боломжтой гэсэн утгатай. Энэ хүчтэй зохицуулалтаар компани хурдан хугацаанд алдагдсан хөрөнгөө сэргээх боломжтой болдог.

Гэсэн хэдий ч, тус бүрийн этгээдийн хариуцлага нь өөр өөр байдаг. Захирлууд гэх мэт гүйцэтгэх албан тушаалтнууд үүргээ гүйцэтгэхдээ анхаарал болгоомжтой байсан, өөрөөр хэлбэл өөртөө алдаа гаргаагүй гэдгээ нотолж чадвал энэ төлбөрийн үүргээс чөлөөлөгдөх боломжтой. Харин хувьцаа эзэмшигчдийн компанидаа төлөх үүрэг нь эхний шатанд тухайн хуваарилалт хууль бус гэдгийг мэдэж байсан эсэх (сайн санаатай эсвэл муу санаатай) талаар асуулт тавихгүй.  

Хариуцлагын хоёр дахь шат нь холбогдох этгээдүүдийн хоорондын нэхэмжлэлийн харилцаа юм. Жишээлбэл, алдаа гаргасан захирал компаниас нэхэмжилсэн нийт дүнг төлсөн тохиолдолд, тэр захирал хууль бус хуваарилалт гэдгийг мэдэж авсан “муу санаатай” хувьцаа эзэмшигчээс тухайн хувьцаа эзэмшигчийн авсан хэсгийг төлөхийг шаардах (нэхэмжлэх) боломжтой. Гэвч, Японы компанийн хуулийн 463-р зүйлд хууль бус гэдгийг мэдэлгүй авсан “сайн санаатай” хувьцаа эзэмшигчээс нэхэмжлэх боломжгүй гэж заасан бөгөөд сайн санаатай хувьцаа эзэмшигчийг хамгаалдаг.  

Энэ захирлын хариуцлага нь, бүх хувьцаа эзэмшигчид зөвшөөрсөн байсан ч, хуваарилах боломжтой хэмжээнээс хэтэрсэн хэсэгт хамаарахгүй. Энэ нь, санхүүгийн зохицуулалт нь зөвхөн хувьцаа эзэмшигчдийн ашиг сонирхлыг хамгаалахаас гадна зээлдэгчдийг хамгаалах зорилготой хүчтэй хууль тогтоомж гэдгийг тодорхой харуулж байна. Японы Дээд шүүх ч санхүүгийн зохицуулалтыг зөрчсөн өөрийн хувьцааг худалдан авах нь хүчин төгөлдөр бус гэж эртнээс үзэж ирсэн (Дээд шүүхийн 1968 оны 9-р сарын 5-ны өдрийн шийдвэр).  

Эдгээр зохицуулалтын ач холбогдол нь сүүлийн үеийн жишээнүүдээс тодорхой харагдаж байна. 2022 онд, томоохон үйлдвэрлэлийн компани болох Nidec Corporation нь хуваарилах боломжтой хэмжээг буруу тооцоолж, хууль бус дундын ногдол ашиг болон өөрийн хувьцааг худалдан авсан нь илэрсэн. Энэ жишээ нь хуваарилах боломжтой хэмжээг тооцоолох нь маш нарийн төвөгтэй бөгөөд томоохон компаниуд болон тэдний аудитын байгууллагууд ч алдаа гаргах эрсдэлтэйг харуулж байна. Мөн, өнгөрсөнд Olympus хэрэгт, асар их хуурамч санхүүгийн тайлангаар нэмэгдүүлсэн ашгийг үндэслэн хууль бус ногдол ашиг олгосон нь асуудал болж, хуучин удирдлагууд хувьцаа эзэмшигчдийн төлөөллийн нэхэмжлэлээр асар их нөхөн төлбөр төлөхийг шаардсан (Токио дүүргийн шүүхийн 2017 оны 4-р сарын 27-ны өдрийн шийдвэр гэх мэт). Цаашлаад, шүүх нь зөвхөн хэлбэрээр бус, мөн агуулгаар нь дүгнэх хандлагатай бөгөөд нэг хувьцаа эзэмшигч захиралд олгосон хэт их удирдлагын цалин нь бодит байдалд хуваарилах боломжтой хэмжээг зөрчсөн хууль бус ногдол ашиг гэж үзсэн жишээ ч байдаг (Токио дүүргийн шүүхийн 2022 оны 7-р сарын 14-ны өдрийн шийдвэр).  

Дүгнэлт

Энэ нийтлэлд бид Японы компанийн хуулийн хүрээнд хувьцаа эзэмшигчдэд ашиг хуваарилах гол арга болох “илүүдэл ашгийн ногдол ашиг” болон “өөрийн хувьцааг төлбөртэйгээр худалдан авах”, мөн эдгээрийг нэвтрүүлсэн үндсэн зохицуулалт болох “хуваарилах боломжтой хэмжээ” зохицуулалтыг тайлбарлалаа. Эдгээр систем нь хувьцаа эзэмшигчдэд ашиг хуваарилах гэсэн компанийн чухал үүрэг болон компанийн санхүүгийн суурийг хадгалах, зээлдүүлэгчдийг хамгаалах гэсэн нийгмийн шаардлагыг тэнцвэржүүлэх зорилгоор нарийн боловсруулагдсан байдаг. Процедур нь үндсэндээ хувьцаа эзэмшигчдийн хүсэл зоригийг хүндэтгэхийн зэрэгцээ тодорхой нөхцөлд захирлуудын хурлын шуурхай шийдвэр гаргахыг зөвшөөрдөг бөгөөд санхүүгийн эх үүсвэрийн зохицуулалтыг зөрчсөн тохиолдолд захирлууд болон хувьцаа эзэмшигчдэд хатуу хууль эрх зүйн хариуцлага хүлээлгэдэг. Сүүлийн үеийн алдартай компаниудын жишээнүүдээс харахад эдгээр зохицуулалтыг дагаж мөрдөх нь компанийн удирдлагад маш чухал асуудал юм.

Монолис хууль зүйн фирм нь Японы компанийн хуультай холбоотой хууль эрх зүйн асуудлаар дотоод, гадаадын олон тооны үйлчлүүлэгчдэд арвин туршлагатай зөвлөгөө өгдөг. Хувьцаа эзэмшигчдэд ашиг хуваарилах арга боловсруулах, хуваарилах боломжтой хэмжээг дагаж мөрдөх талаар зөвлөгөө өгөх, болон компанийн хуультай холбоотой төрөл бүрийн хэлцэл байгуулах, эрсдэл удирдах чиглэлээр мэргэжлийн мэдлэгийг санал болгодог. Манай фирмд гадаадын хуульчийн эрх бүхий, англи хэлийг төрөлх хэлээрээ ярьдаг хууль эрх зүйн мэргэжилтнүүд олон байдаг бөгөөд олон улсын үйлчлүүлэгчид Японы нарийн төвөгтэй хууль эрх зүйн зохицуулалтыг зөв ойлгож, зохих ёсоор хариу үйлдэл үзүүлэхэд нь бүрэн дэмжлэг үзүүлдэг. Энэ нийтлэлд тайлбарласан сэдвийн талаар зөвлөгөө авахыг хүсвэл манай фирмтэй холбогдоно уу.