Perlakuan Undang-Undang Terhadap Tindakan yang Dilakukan oleh Pengasas di Bawah Nama "Syarikat yang Sedang Ditubuhkan" dalam Undang-Undang Syarikat Jepun

Pendirian sebuah syarikat bukan sekadar siri prosedur administratif. Dari segi undang-undang, organisasi tersebut dianggap sebagai ‘syarikat yang sedang ditubuhkan’ dari saat pembuatan anggaran dasar hingga pendaftaran pendirian syarikat selesai. Fasa ini merupakan tempoh penting untuk membina asas aktiviti perniagaan masa depan, tetapi pada masa yang sama, ia adalah tempoh yang sangat kabur dari segi undang-undang dan mengandungi banyak risiko. Syarikat yang sedang ditubuhkan belum memiliki personaliti undang-undang yang lengkap. Namun, terdapat keperluan untuk melakukan pelbagai tindakan kontrak seperti menyewa pejabat atau menggaji pekerja demi syarikat masa depan. Di sinilah timbulnya pertanyaan asas: adakah tindakan yang dilakukan oleh pengasas atas nama syarikat yang sedang ditubuhkan akan menjadi tanggungjawab syarikat yang akan ditubuhkan di masa depan? Dan siapakah yang akhirnya akan menanggung tanggungjawab yang timbul dari tindakan tersebut? Sebagai contoh, jika kontrak sewa mahal yang ditandatangani sebelum pendirian syarikat dianggap tidak sesuai dengan rancangan perniagaan syarikat setelah pendirian, dapatkah kontrak tersebut dibatalkan, atau sebaliknya, apakah pengasas perlu menanggung tanggungjawab secara peribadi?

Artikel ini akan memberi tumpuan kepada status undang-undang yang kompleks dari ‘syarikat yang sedang ditubuhkan’ di bawah undang-undang syarikat Jepun dan kes-kes mahkamah yang berkaitan. Secara khusus, kami akan menerangkan secara terperinci mengenai skop tindakan yang boleh dilakukan oleh syarikat yang sedang ditubuhkan dan bagaimana kesan undang-undangnya ditangani. Selain itu, kami akan menggali tanggungjawab undang-undang yang harus dipikul oleh pengasas dan pihak terkait jika pendirian syarikat berjaya atau, sayangnya, gagal. Ini termasuk tanggungjawab terhadap syarikat itu sendiri, pihak ketiga yang merupakan rakan transaksi, serta tanggungjawab ‘pengasas semu’ yang bukan pengasas tetapi terlibat secara mendalam dalam pendirian syarikat. Memahami isu-isu ini penting untuk memastikan proses pendirian syarikat berjalan lancar dan mengelakkan konflik undang-undang di masa depan.

Syarikat dalam Penubuhan dan Tindakannya di Jepun

Proses penubuhan syarikat di Jepun bermula apabila pengasas menyediakan perlembagaan dan memulakan aktiviti dengan tujuan bersama untuk menubuhkan syarikat. Dari saat itu hingga syarikat secara sah wujud melalui pendaftaran penubuhan, organisasi tersebut dikenali sebagai ‘syarikat dalam penubuhan’. Sebelum memperoleh personaliti undang-undang di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun, syarikat dalam penubuhan ini dianggap serupa dengan ‘persatuan tanpa kapasiti undang-undang’. Persatuan tanpa kapasiti undang-undang ini merujuk kepada kumpulan yang mempunyai organisasi, mengamalkan prinsip majoriti, kekal wujud tanpa mengira perubahan ahli, dan mempunyai cara wakil, pengurusan mesyuarat agung, pengurusan harta, dan aspek utama lain sebagai sebuah kumpulan yang telah ditetapkan.

Sebagai organ syarikat dalam penubuhan di Jepun, pengasas bertindak sebagai wakil untuk penubuhan syarikat dalam skop yang diperlukan. Sama ada tindakan yang dilakukan oleh pengasas akan diatributkan kepada syarikat setelah penubuhan bergantung pada sifat tindakan tersebut. Secara khusus, tindakan tersebut harus berada dalam lingkup tujuan syarikat dalam penubuhan. Tindakan yang dilakukan oleh syarikat dalam penubuhan boleh dibahagikan kepada dua kategori besar: ‘tindakan yang penting dan perlu untuk penubuhan syarikat itu sendiri’ dan ‘tindakan berkaitan persiapan perniagaan syarikat’. Kategori kedua ini boleh dibahagikan lagi kepada ‘tindakan persiapan pembukaan’ dan ‘tindakan perniagaan’. Selain itu, terdapat juga tindakan ‘penerimaan harta’ yang diatur secara khusus oleh Undang-Undang Syarikat Jepun.

Tindakan Penting yang Diperlukan untuk Penubuhan Syarikat di Jepun

Pertama sekali, terdapat tindakan yang dianggap penting dan diperlukan, baik dari segi undang-undang mahupun faktual, untuk mencapai tujuan penubuhan sebuah syarikat. Ini termasuklah penyediaan perlembagaan syarikat, kontrak pengambilalihan saham oleh pengasas, pengumpulan individu yang akan mengambil saham yang dikeluarkan semasa penubuhan, dan pengadakan mesyuarat pengasas. Tindakan-tindakan ini adalah langsung berkaitan dengan tujuan syarikat yang sedang ditubuhkan. Oleh itu, hak dan kewajipan yang timbul daripada tindakan-tindakan ini secara semula jadi akan menjadi milik syarikat setelah ia ditubuhkan. Sebagai contoh, yuran yang dibayar oleh pengasas kepada notaris untuk pengesahan perlembagaan, atau kos pengiklanan yang diperlukan untuk mengumpulkan penerima saham, boleh ditanggung oleh syarikat setelah ia berjaya ditubuhkan. Jarang sekali terjadi pertikaian undang-undang mengenai hakikat bahawa kesan daripada tindakan-tindakan ini menjadi milik syarikat.

Tindakan Persiapan Pembukaan Syarikat di Jepun

Setelah itu, terdapat tindakan persiapan yang diperlukan untuk memulakan operasi perniagaan dengan lancar selepas penubuhan syarikat, yang dikenali sebagai tindakan persiapan pembukaan syarikat. Ini berbeza daripada tindakan memulakan perniagaan itu sendiri. Contoh konkret tindakan persiapan pembukaan termasuklah penandatanganan kontrak sewa untuk premis perniagaan, pembelian peralatan pejabat dan bekalan, serta penandatanganan kontrak pekerjaan dengan pekerja.

Samada kesan undang-undang daripada tindakan persiapan pembukaan ini akan diatributkan kepada syarikat selepas penubuhannya tidak ditentukan secara seragam. Menurut kes mahkamah, tindakan tersebut hanya akan diatributkan kepada syarikat selepas penubuhannya jika tindakan itu ‘secara objektif diperlukan sebagai tindakan persiapan pembukaan’ dan dilakukan dalam lingkungan kuasa pengasas. Sebagai contoh, dalam satu kes mahkamah (Keputusan Mahkamah Daerah Oita, 24 Mac 1986), kontrak pekerjaan yang dilakukan oleh syarikat yang sedang ditubuhkan dianggap penting untuk permulaan operasi syarikat, dan syarikat selepas penubuhannya dianggap mewarisi kedudukan kontrak tersebut.

Namun, penilaian keperluan ini adalah ketat. Sebagai contoh, pembelian hartanah yang tidak munasabah mahal berbanding dengan skala perniagaan, atau pengambilan pekerja dalam jumlah yang jelas tidak diperlukan untuk permulaan perniagaan, dianggap sebagai tindakan yang melampaui kuasa pengasas dan secara prinsip tidak akan diatributkan kepada syarikat selepas penubuhannya. Dalam kes tersebut, pengasas yang melakukan tindakan tersebut akan bertanggungjawab secara peribadi.

Aktiviti Perniagaan

Aktiviti perniagaan merujuk kepada tindakan memulakan operasi perniagaan yang sepatutnya dijalankan oleh syarikat selepas penubuhannya, tetapi telah dimulakan semasa dalam proses penubuhan. Sebagai contoh, syarikat yang menjalankan industri pembuatan mungkin memulakan pengeluaran dan penjualan produk semasa masih dalam penubuhan, atau syarikat perundingan yang mengadakan kontrak perundingan dengan pelanggan dan menyediakan perkhidmatan semasa masih dalam proses penubuhan.

Syarikat yang sedang ditubuhkan belum memiliki personaliti undang-undang dan tidak mempunyai kapasiti untuk menjadi subjek aktiviti perniagaan. Oleh itu, aktiviti perniagaan yang dilakukan oleh syarikat yang sedang ditubuhkan, secara prinsipnya, dianggap sebagai tindakan tanpa kuasa yang melampaui autoriti pengasas, dan tidak akan diatributkan kepada syarikat setelah penubuhannya. Walaupun aktiviti perniagaan tersebut menghasilkan keuntungan, hak dan kewajiban secara prinsipnya akan diatributkan kepada individu pengasas yang melakukan tindakan tersebut.

Namun, syarikat yang telah ditubuhkan boleh mengesahkan aktiviti perniagaan tersebut. Pengesahan adalah pernyataan kehendak untuk mengatributkan kesan daripada tindakan undang-undang yang pada asalnya tidak akan diatributkan kepada diri sendiri, yang dilakukan selepas tindakan tersebut. Jika lembaga pengarah atau institusi yang sesuai lainnya memutuskan untuk mengambil alih kesan aktiviti perniagaan tersebut kepada syarikat setelah penubuhannya, maka secara pengecualian, aktiviti tersebut boleh diatributkan kepada syarikat. Walau bagaimanapun, ini adalah langkah pengecualian dan memulakan aktiviti perniagaan semasa dalam proses penubuhan membawa risiko undang-undang yang besar.

Penerimaan Harta Benda di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Akhir sekali, terdapat tindakan yang diperuntukkan secara khusus oleh Undang-Undang Syarikat Jepun yang dikenali sebagai ‘penerimaan harta benda’. Menurut Artikel 28(2) Undang-Undang Syarikat Jepun, penerimaan harta benda merujuk kepada ‘harta benda yang dijanjikan untuk dipindahkan selepas penubuhan syarikat saham bersama dengan nilai harta tersebut dan nama atau nama perniagaan pemberi harta’. Secara spesifik, ini adalah kontrak di mana pengasas syarikat berjanji untuk membeli harta tertentu (seperti hartanah atau peralatan mesin) pada harga yang ditentukan selepas penubuhan syarikat, dengan pemilik harta tersebut.

Penerimaan harta benda ini serupa dengan tindakan persiapan pembukaan perniagaan tetapi mempunyai perlakuan hukum yang sangat berbeza. Penerimaan harta benda bukanlah sesuatu yang boleh dilakukan secara bebas berdasarkan keputusan peribadi pengasas; ia harus dicatat dalam perlembagaan syarikat agar dapat diakui keberkesanannya. Ini dikenali sebagai perkara penubuhan syarikat yang tidak biasa. Dengan mencatatkan dalam perlembagaan, tujuannya adalah untuk mendedahkan kepada pemegang saham lain dan pemiutang tentang harta apa yang akan diperoleh oleh syarikat sejurus selepas penubuhannya dan berapa banyak pembayaran yang akan dibuat, dengan itu mencegah penilaian harta yang tidak wajar yang boleh merosakkan aset syarikat.

Jika kontrak penerimaan harta benda ditandatangani tanpa mencatatnya dalam perlembagaan, kontrak tersebut pada dasarnya adalah tidak sah. Walaupun lembaga pengarah syarikat mengesahkan kontrak tersebut selepas penubuhan syarikat, tindakan yang tidak sah tidak boleh dijadikan sah. Mengenai perkara ini, Mahkamah Agung pada 24 Disember 1968 (Showa 43) telah membuat keputusan yang jelas bahawa penerimaan harta benda yang tidak dicatat dalam perlembagaan adalah tidak sah dan tidak boleh dijadikan sah melalui pengesahan. Oleh itu, jika telah ditetapkan bahawa syarikat akan memperoleh harta tertentu selepas penubuhan, prosedur untuk mencatatkan hal tersebut dalam perlembagaan harus diikuti dengan pasti.

Tanggungjawab Berkaitan Penubuhan Syarikat

Dalam proses penubuhan syarikat, pelbagai tanggungjawab perundangan mungkin timbul. Tanggungjawab ini kebanyakannya dipikul oleh pengasas, tetapi skop dan kandungannya adalah pelbagai. Di sini, kami akan menerangkan tentang tanggungjawab terhadap syarikat berhad yang telah ditubuhkan, tanggungjawab terhadap pihak ketiga yang merupakan rakan transaksi, dan tanggungjawab ‘pengasas pura-pura’.

Tanggungjawab terhadap Syarikat Berhad yang Telah Ditubuhkan

Pengasas harus menjalankan tugasnya dalam penubuhan syarikat dengan perhatian pengurus yang baik dan bertanggungjawab. Jika pengasas melanggar kewajiban ini, mereka akan bertanggungjawab atas ganti rugi kepada syarikat yang telah ditubuhkan.

Perkara 52(1) Akta Syarikat Jepun (2005) menetapkan bahawa pengasas yang mengabaikan tugasnya dalam penubuhan syarikat akan bertanggungjawab untuk mengganti kerugian yang timbul kepada syarikat berhad. Sebagai contoh, pengeluaran kos penubuhan yang tidak perlu tinggi atau tindakan persiapan pembukaan yang tidak sesuai yang menyebabkan kerugian kepada syarikat adalah situasi yang relevan. Tanggungjawab ini tidak dapat dikecualikan tanpa persetujuan daripada keseluruhan pemegang saham (Perkara 54(1) Akta Syarikat Jepun).

Selain itu, pengasas juga memikul tanggungjawab khusus jika nilai harta yang dinyatakan dalam perlembagaan untuk sumbangan bukan wang (sumbangan dalam bentuk harta selain wang) atau penerimaan harta yang disebutkan sebelumnya adalah jauh lebih rendah daripada nilai sebenarnya. Perkara 52-2(1) Akta Syarikat Jepun menetapkan bahawa dalam kes seperti ini, pengasas secara bersama-sama bertanggungjawab untuk membayar kekurangan tersebut kepada syarikat. Ini adalah tanggungjawab yang ketat untuk memastikan kekayaan syarikat, dan pengasas tidak dapat mengelak daripada tanggungjawab ini sebagai prinsip, walaupun mereka dapat membuktikan bahawa mereka tidak mengabaikan perhatian dalam menjalankan tugas mereka.

Tanggungjawab terhadap Pihak Ketiga

Pengasas juga mungkin bertanggungjawab terhadap pihak ketiga, yang merupakan rakan transaksi, berkaitan dengan tindakan yang dilakukan semasa penubuhan syarikat.

Pertama, jika pengasas bertindak dengan niat jahat atau kesilapan serius dalam menjalankan tugasnya semasa penubuhan syarikat, pengasas tersebut akan bertanggungjawab untuk mengganti kerugian yang ditimbulkan kepada pihak ketiga (Perkara 53(1) Akta Syarikat Jepun). Sebagai contoh, situasi di mana pengasas meminjam dana dari pihak ketiga dengan menyajikan rancangan perniagaan yang palsu.

Lebih penting lagi adalah tanggungjawab jika syarikat tidak jadi ditubuhkan. Sekiranya prosedur penubuhan gagal dan syarikat tidak jadi ditubuhkan, pengasas harus secara bersama-sama bertanggungjawab atas tindakan yang dilakukan berkaitan dengan penubuhan syarikat (Perkara 56 Akta Syarikat Jepun). Sebagai contoh, jika syarikat tidak jadi ditubuhkan, semua pengasas akan menjadi pihak dalam kontrak sewa pejabat yang ditandatangani dengan prasyarat penubuhan syarikat. Selain itu, pengasas juga harus secara bersama-sama menanggung kos yang dikeluarkan berkaitan dengan tindakan tersebut. Ini adalah peraturan untuk melindungi pihak ketiga dan menunjukkan tanggungjawab berat yang dipikul oleh pengasas.

Tanggungjawab ‘Pengasas Pura-Pura’

Akhirnya, ada situasi di mana individu yang secara formal bukan pengasas tetapi secara substantif terlibat dalam penubuhan syarikat harus memikul tanggungjawab. Ini dikenali sebagai tanggungjawab ‘pengasas pura-pura’.

Perkara 55 Akta Syarikat Jepun menyebut dua kes. Yang pertama adalah individu yang menyetujui untuk mencatat atau merekam nama atau nama syarikat mereka dan menyatakan sokongan terhadap penubuhan syarikat berhad dalam iklan atau rekod elektronik lain yang berkaitan dengan pengumpulan saham yang dikeluarkan semasa penubuhan syarikat. Sebagai contoh, jika seorang usahawan terkenal membenarkan penggunaan kredibilitasnya untuk penubuhan syarikat. Yang kedua adalah individu yang tidak menandatangani atau menandai perlembagaan sebagai pengasas semasa penubuhan syarikat berhad.

Individu-individu ini dianggap sebagai pengasas dan akan memikul tanggungjawab yang sama dengan pengasas yang telah dijelaskan sebelumnya (tanggungjawab terhadap syarikat dan pihak ketiga). Ini didasarkan pada pandangan bahawa mereka yang telah mencipta kredibilitas dari luar terhadap penubuhan syarikat melalui nama atau tindakan mereka harus memikul tanggungjawab yang setimpal. Penting untuk menyedari bahawa ketika terlibat dalam penubuhan syarikat, seseorang mungkin memikul tanggungjawab perundangan yang berat walaupun tidak secara resmi terdaftar sebagai pengasas, bergantung pada cara keterlibatan mereka.

Kesimpulan

Pendirian syarikat merupakan permulaan yang penuh harapan untuk perniagaan baru, namun prosesnya melibatkan isu-isu hukum yang kompleks seperti yang dijelaskan dalam artikel ini. Terutamanya, keberkesanan tindakan dan penentuan tanggungjawab pada tahap peralihan seperti ‘syarikat dalam proses penubuhan’ di Jepun memerlukan pengetahuan pakar untuk membuat keputusan yang tepat. Tindakan yang melampaui kuasa pengasas boleh membebankan syarikat setelah penubuhan dan juga mengandungi risiko pengasas individu menanggung tanggungjawab yang tidak terbatas. Jika tindakan yang memerlukan prosedur ketat seperti penerimaan harta terlepas pandang, asas perniagaan yang dirancang mungkin tergugat. Mengenal pasti dan mengurus risiko ini sebelumnya adalah langkah pertama untuk mencapai penubuhan syarikat yang lancar dan pengurusan masa depan yang sihat.

Firma guaman Monolith mempunyai rekod prestasi yang luas dalam menyokong pelbagai klien dalam isu-isu hukum korporat, khususnya yang berkaitan dengan tahap sebelum dan selepas penubuhan syarikat. Berdasarkan pengetahuan mendalam mengenai Undang-Undang Syarikat Jepun, kami menganalisis risiko potensial dalam tindakan dan tanggungjawab syarikat yang sedang ditubuhkan dan menawarkan solusi terbaik untuk klien kami. Di samping itu, firma kami mempunyai beberapa pakar yang fasih berbahasa Inggris dengan kelayakan peguam dari luar negeri, memungkinkan kami untuk menyediakan sokongan hukum yang teliti dan tepat tanpa halangan bahasa kepada klien yang ingin mengembangkan bisnis secara internasional. Jika anda menghadapi keraguan hukum pada momen penting penubuhan syarikat, sila hubungi kami untuk berkonsultasi.