Możliwość naruszenia praw autorskich w zarządzaniu barem gier

Wzrost liczby barów z grami i ryzyko prawne
W ostatnich latach obserwuje się wzrost liczby tzw. “barów z grami”, gdzie klienci mogą cieszyć się posiłkami i napojami, jednocześnie rywalizując w grach domowych.
Jednakże, prowadzenie takiego baru wymaga szczególnej uwagi na kwestie związane z naruszeniem praw autorskich.
Wyświetlanie gier na dużych ekranach w barach z grami może przyczyniać się do dalszej popularyzacji i rozwoju gier, dlatego z perspektywy promocji e-sportu, wydaje się konieczne rozważenie stworzenia środowiska prawnego, które umożliwi legalne prowadzenie takich działań.
Niemniej jednak, przy zarządzaniu barem z grami, kluczowe jest zwrócenie szczególnej uwagi na ryzyko prawne związane głównie z naruszeniem praw autorskich i podjęcie odpowiednich działań w celu ich minimalizacji.
Związek między prawem do publicznego wyświetlania a barami gier w japońskim prawie autorskim
W rzeczywistości, w czerwcu Heisei 30 (2018) roku w miastach Kioto i Kobe doszło do aresztowania właścicieli barów gier pod zarzutem naruszenia japońskiego prawa autorskiego (artykuł z Asahi Shimbun z dnia 2 sierpnia Heisei 30 (2018) roku „Pierwsze dochodzenie w sprawie baru gier – co to jest prawo do publicznego wyświetlania?”).
W tym przypadku uznano, że wyświetlanie na ekranie telewizora obrazu z gry domowej stanowi naruszenie prawa do publicznego wyświetlania, określonego w artykule 22-2 japońskiego prawa autorskiego.
Prawo do publicznego wyświetlania odnosi się do prawa do publicznego wyświetlania utworów, czyli do wyświetlania utworów na ekranie lub wyświetlaczu w celu pokazania lub odtworzenia ich nieokreślonej lub określonej liczbie osób.
Chociaż istnieją różne teorie dotyczące klasyfikacji gier jako utworów, w orzeczeniu Sądu Najwyższego w sprawie sprzedaży używanych gier (później wspomniana sprawa sprzedaży używanych gier) uznano, że niektóre gry kwalifikują się jako „utwory filmowe”, co oznacza, że ochrona jako utwory filmowe obejmuje pewien zakres gier.
W takiej sytuacji, jeśli bar gier wyświetla gry na ekranie lub dużym wyświetlaczu, umożliwiając jednoczesne oglądanie przez wielu klientów w lokalu, ryzyko oskarżenia o naruszenie prawa do publicznego wyświetlania jest wysokie.
Z drugiej strony, jeśli w indywidualnych boksach grający mogą oglądać ekran tylko samodzielnie, nie towarzyszy temu oglądanie przez nieokreślone osoby, więc prawdopodobieństwo naruszenia prawa do publicznego wyświetlania jest stosunkowo niskie.
Istnieje możliwość dyskusji, czy można zastosować wyjątek z artykułu 38 ustęp 3 zdanie końcowe japońskiego prawa autorskiego, podobnie jak w przypadku transmisji telewizyjnej, do obrazu z gry, ale zgodnie z obowiązującym prawem gry nie kwalifikują się jako utwory transmitowane, więc zastosowanie tego wyjątku jest trudne według powszechnej opinii.
Dodatkowo, nawet jeśli nie dojdzie do naruszenia prawa do publicznego wyświetlania, nie można wykluczyć, że lokal baru gier może podlegać regulacjom japońskiego prawa o miejscach rozrywki lub prawa o działalności rozrywkowej.
Ponadto, ponieważ wiele firm produkujących gry zabrania komercyjnego wykorzystania oprogramowania gier, w przypadku udostępnienia oprogramowania gier klientom bez zawarcia umowy licencyjnej, może pojawić się problem naruszenia umowy.