Wypłata nagród pieniężnych w zawodach e-sportowych a ryzyko prawne

Prawna interpretacja przestępstwa hazardu

Artykuł 185 japońskiego Kodeksu Karnego stanowi, że „osoba, która uprawia hazard, podlega karze grzywny do 500 000 jenów lub karze pieniężnej”, co czyni działania hazardowe przedmiotem karania.
W tym kontekście „hazard” odnosi się do sytuacji, w której wiele stron rywalizuje o zysk lub stratę majątku lub korzyści majątkowych w wyniku przypadkowego wyniku.
„Przypadkowy wynik” oznacza rozstrzygnięcie wyniku na podstawie faktów, które nie mogą być z pewnością przewidziane przez strony i które nie mogą być przez nie swobodnie kontrolowane.
Jeśli w wyniku takiego przypadkowego wyniku zwycięzca zdobywa majątek (zazwyczaj pieniądze), a przegrany go traci, to działanie to kwalifikuje się jako hazard i podlega karze.

Nawet jeśli umiejętności mają wpływ na wynik (na przykład w przypadku zakładów golfowych), to jeśli istnieje element przypadkowości, działanie to kwalifikuje się jako hazard.
Jednakże, nawet jeśli uprawiano hazard, to zgodnie z zastrzeżeniem artykułu 185 japońskiego Kodeksu Karnego, przestępstwo hazardu nie zostaje popełnione, jeśli zakład dotyczył jedynie przedmiotów przeznaczonych na chwilową rozrywkę.

Możliwość popełnienia przestępstwa hazardu w zawodach e-sportowych

e-Sport to dyscyplina, w której rywalizuje się na podstawie wyników osiąganych w różnych grach cyfrowych, co pozwala na wyłonienie zwycięzców i przegranych.
Chociaż umiejętności graczy mają kluczowy wpływ na wynik gry, istnieje również element przypadkowości, który może wpływać na rezultat.

Z tego powodu, jeśli rywalizacja o zdobycie lub utratę dóbr materialnych opiera się na wyniku gry, to zasadniczo takie działanie może być uznane za przestępstwo hazardu.
Na przykład, jeśli uczestnicy gry walki wpłacają pieniądze, a zwycięzca je zdobywa, lub jeśli kilku graczy wpłaca pieniądze na wyścigi samochodowe, a zwycięzca je zdobywa, to takie działania mogą być uznane za przestępstwo hazardu zgodnie z japońskim prawem.

Analiza na podstawie przypadków konsultacji prawnych

W związku z organizacją turnieju e-sportowego, organizatorzy zgłosili następujące zapytanie:
Podczas organizacji turnieju planujemy pobierać opłaty za udział od uczestników, które zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów wynajmu miejsca, opłat za korzystanie z wyposażenia, wynagrodzenia dla personelu oraz nagród pieniężnych dla najlepszych uczestników. Czy są jakieś kwestie prawne, na które powinniśmy zwrócić uwagę?

W odpowiedzi na to zapytanie, można stwierdzić, że jeśli opłaty za udział są rozsądne i pokrywają rzeczywiste koszty organizacji turnieju, nie powinno być problemów prawnych.
Jednakże, należy pamiętać, że jeśli nagrody pieniężne dla najlepszych uczestników są finansowane z opłat za udział, zarówno uczestnicy, jak i organizatorzy mogą być narażeni na odpowiedzialność karną z tytułu japońskiego przestępstwa hazardowego (artykuł 185 japońskiego Kodeksu karnego i inne), co może skutkować sankcjami.

Ocena prawna opłat za udział i nagród pieniężnych w zawodach sportowych

Przeanalizujemy szczegółowo relację między opłatami za udział a nagrodami pieniężnymi w zawodach e-sportowych. W przypadku, gdy uczestnicy zawodów płacą opłatę za udział, a nagrody pieniężne dla zwycięzców lub innych wyróżniających się uczestników są finansowane wyłącznie z tych opłat, możliwa jest następująca ocena prawna:
Uczestnicy zawodów, którzy osiągną najlepsze wyniki, zdobywają nagrody jako zwycięzcy wśród wielu uczestników, którzy postawili pieniądze na wynik oparty na przypadku, podczas gdy pozostali uczestnicy tracą opłaty jako przegrani. W związku z tym można uznać, że uczestnicy zawodów angażują się w hazard.

Na przykład, jeśli uczestnicy płacą organizatorowi określoną kwotę jako opłatę za udział w zawodach, a organizator przyznaje nagrody pieniężne przekraczające wpłaconą opłatę (na przykład dwukrotność opłaty) uczestnikom, którzy osiągną określony poziom wyników, to każdy uczestnik podejmuje rywalizację z organizatorem, aby osiągnąć określony poziom wyników w grze odbywającej się podczas zawodów. W wyniku tej rywalizacji dochodzi do wymiany dóbr materialnych, co można ocenić jako hazard między organizatorem a każdym z uczestników.

Natomiast, jeśli kwota opłaty za udział płacona przez uczestników jest ograniczona do pokrycia kosztów operacyjnych zawodów, takich jak opłaty za wynajem miejsca, sprzętu czy koszty osobowe, i nie można jej uznać za źródło nagród pieniężnych dla wyróżniających się uczestników, to nie dochodzi do rywalizacji o zyski pieniężne między uczestnikami ani między uczestnikami a organizatorem. W takim przypadku organizacja takich zawodów i udział w nich poprzez opłacenie opłaty za udział nie jest uznawane za przestępstwo hazardu.