Японы худалдааны хуульд үндэслэн бөөний худалдаачдын хууль ёсны байдал ба үүрэгийн тайлбар

Япон зах зээлд бизнесээ тэлэхдээ, тус улсын худалдааны зан үйл болон хууль эрх зүйн системийг гүнзгий ойлгох нь амжилтын тулгуур зүйл юм. Тухайлбал, барааны эргэлт болон худалдааг дамжуулан хийх олон төрлийн бизнесийн хэлбэрийн хууль ёсны онцлогийг нарийвчлан ойлгох нь эрсдэлийн удирдлага болон бизнесийн стратеги боловсруулахад маш чухал байдаг. Японы худалдааны гүйлгээний түүхэнд чухал үүрэг гүйцэтгэсэн “Тояа (問屋)” нь Японы худалдааны хуулиар онцгой байдал болон эрх мэдлийг олгосон, онцлог худалдааны дамжуулагчийн нэгэн төрөл юм. Тояа нь зөвхөн төлөөлөгч эсвэл брокер биш, харин “өөрийн нэрээр, өөр хүний тооцоонд” барааны худалдааг хийдэг, хууль ёсны өвөрмөц бүтэцтэй байдаг. Энэ бүтэц нь гүйлгээний талуудын харилцаа, хариуцлагын байршил, мөн талуудын эрх үүргийн хувьд чухал нөлөө үзүүлдэг. Энэхүү нийтлэлд бид Японы худалдааны хуульд заасан Тояагийн хууль ёсны тодорхойлолтыг тайлбарлаж, түүнчлэн түүнтэй төстэй боловч түгээмэл андуурч болох дундын хүмүүсийн үндсэн ялгааг тодорхойлно. Мөн Тояа нь өөрийн захиалагчид хүлээх хатуу үүргийг, тухайлбал гүйлгээг баталгаажуулах хариуцлагыг, мөн тэдний хүнд үүргийг тэнцвэржүүлэх зорилгоор олгогдсон эрхүүдийг тодорхой хууль тогтоомж болон шүүхийн шийдвэрийг үндэслэн дэлгэрэнгүй тайлбарлана. Эцэст нь, Тояа нь өөрийн үүргийг биелүүлэхгүй бол захиалагчид авах боломжтой хууль ёсны эмчилгээний арга хэмжээнүүдийг хөндөж, Японд эв нэгдэлтэй худалдааны гүйлгээг бий болгоход чиглэсэн практик мэдлэгийг хүргэнэ.

Японы худалдааны төвийн хууль ёсны тодорхойлолт

Японы худалдааны хууль нь худалдааны төвийн хууль ёсны байдалыг тодорхой тодорхойлдог. Японы худалдааны хуульдын 551-р зүйлд “Худалдааны төв гэдэг нь өөрийн нэрээр бусдын үүрэгт худалдаа эсвэл худалдан авалт хийхийг мэргэжил болгон хийдэг хүнийг хэлнэ” гэж заасан байдаг. Энэ тодорхойлолтод худалдааны төвийн хууль ёсны онцлогийг тодорхойлогч хоёр чухал элемент агуулагддаг.

Эхний элемент нь “өөрийн нэрээр” гэрээ хийх явдал юм. Энэ нь худалдааны төв нь гуравдагч тал (бүтээгдэхүүний эцсийн худалдан авагч эсвэл зарах тал)тай худалдааны гэрээ байгуулах үед, худалдааны төв өөрөө гэрээний тал болдог гэсэн үг юм. Иймд гэрээний нэр дээр худалдааны төв бичигдэх бөгөөд гэрээнээс үүсэх эрх болон үүрэг нь эхлээд худалдааны төвд хамаарна. Ингэснээр гүйлгээний талын гуравдагч тал худалдааны төвийг зарах эсвэл худалдан авах тал гэж үзэх бөгөөд түүний ард талд байгаа захиалагчийн оролцоо нь шууд гэрээний харилцаанд нөлөөлөхгүй. Энэ бүтэц нь захиалагчид “хууль ёсны хамгаалалт” болгон ажилладаг. Жишээлбэл, гадаадын компани Японы зах зээлд бүтээгдэхүүнээ зарахыг хүсвэл, худалдааны төвийг ашиглан өөрийн компанийг шууд Японы олон худалдан авагчтай гэрээний харилцаанд орохоос зайлсхийж, худалдааны харилцааг худалдааны төвөөр нэгтгэх боломжтой. Ингэснээр гэрээний удирдлагын ачааллыг бууруулж, гуравдагч талын шууд хүсэлтээс хамгаалж чадна.

Хоёр дахь элемент нь “бусдын тооцоонд” гэрээ хийх явдал юм. Энэ нь гүйлгээнээс үүссэн эдийн засгийн ашиг, хохирол нь эцсийн дүндээ худалдааны төв биш, гүйлгээг үүрэгтэй болгосон захиалагчид хамаарахыг хэлнэ. Худалдааны төв өөрийн нэрээр гэрээ байгуулдаг ч, түүний зорилго нь захиалагчийн ашиг сонирхлын төлөө байдаг бөгөөд худалдааны төвийн өөрийн ашиг нь захиалагчаас авдаг урамшуулал (хураамж) дээр суурилдаг. Худалдаанаас олдсон ашиг нь захиалагчид хамаарах бөгөөд эсрэгээрээ хохирол үүссэн тохиолдолд захиалагч хариуцлага хүлээнэ. Энэ “өөрийн нэр” ба “бусдын тооцоо” нь худалдааны төвийн гүйлгээний хэлбэрийн гол суурь бөгөөд зөвхөн төлөөлөгчтэй харьцуулахад хууль ёсны онцлог шинж чанарыг үүсгэдэг.

Монголын худалдаачин ба Японы дундын хүн хоорондын үндсэн ялгаа

Японы худалдааны хуульд худалдаачинтай төстэй үүрэг гүйцэтгэгч болох “дундын хүн” (なかだちにん) гэж байдаг. Эдгээр хоёр нь худалдааны гүйлгээг төгс гүйцэтгэх үүрэгтэй ч, тэдгээрийн хууль ёсны онцлог ба үйл ажиллагаа нь үндсэндээ ялгаатай байдаг. Энэ ялгааг ойлгох нь зохих бизнес түнш сонгоход чухал юм.

Эхлээд, Японы худалдааны хуулийн 543-р зүйлийг дагаж, дундын хүний тодорхойлолтыг авч үзье. Уг зүйлд “дундын хүн гэдэг нь бусдын хоорондын худалдааны үйл ажиллагааг дамжуулан хийхийг мэргэжил болгон хийдэг хүн” гэж заасан байдаг. Дундын хүний үндсэн үүрэг нь хоёр талын (жишээ нь, зарах хүн ба худалдан авагч) гэрээ байгуулахад “дамжуулан хийх” буюу тэдгээрийг холбож, гэрээний нөхцөлүүдийг зөвлөхөд оршино. Дундын хүн нь гэрээ байгуулагдаж байхад хичээнэ, гэхдээ өөрөө тухайн гэрээний тал болохгүй. Гэрээ нь зөвхөн дундын хүн дамжуулан холбогдсон талуудын хооронд шууд байгуулагдана.

Энэ тодорхойлолтыг үндэслэн, худалдаачин ба дундын хүний ялгааг тодорхойлж харьцуулъя. Хамгийн чухал ялгаа нь гэрээний тал болох эсэх юм. Дээр дурдсанчлан, худалдаачин нь “өөрийн нэр” дээр гүйлгээ хийж, өөрөө гэрээний тал болдог. Харин дундын хүн нь гэрээний тал болохгүй, гүйлгээний нэр нь зөвхөн зарах хүн ба худалдан авагчийнх байна. Энэ ялгаанаас бусад чухал ялгаа ч гарч ирнэ.

Нэг нь гүйлгээг биелүүлэх хариуцлага юм. Худалдаачин нь дараа нь дурдагдах “биелүүлэх баталгаажуулах хариуцлага” -нд үндэслэн, гүйлгээний тал болох гуравдагч этгээдийн өр (жишээ нь, худалдан авагчийн төлбөрийг төлөх) -ийг үүрэгтэндээ баталгаажуулах, маш их хариуцлага хүлээдэг. Харин дундын хүн нь зөвхөн гэрээ байгуулахад дамжуулан хийх бөгөөд, зарчим ёсоор, талуудын нэг нь гэрээг биелүүлэхгүй бол түүнд ямар ч хариуцлага хүлээхгүй. Дундын хүний ажил нь гэрээ хүчинтэй болсон цагт дуусдаг.

Мөн, худалдаачинд гүйлгээний тал болох эрх бүхий “оролцох эрх” олгогддог боловч, дундын хүнд ийм эрх зарчим ёсоор олгогддоггүй.

Эдгээр ялгаа нь бизнес эрхлэгчид аль төрлийн дамжуулагчийг ашиглах ёстой гэдгийг стратегийн шийдвэртэй шууд холбогддог. Эрсдэлийг багасгаж, гүйлгээг баталгаажуулахыг хүссэн бизнес эрхлэгчид, үйлчилгээний хураамж ихсэх магадлалтай ч, биелүүлэх баталгаа үзүүлэх худалдаачинг сонгох нь утга учиртай байж болох юм. Өөр талаас, өөрийн компани эрсдэлийг удирдах чадвартай бөгөөд шуудангаар гүйлгээний талтай харилцахыг хүсч байгаа бизнес эрхлэгчид зөвхөн дамжуулан хийх үүрэгтэй дундын хүнийг ашиглах нь зохимжтой байж болох юм.

Хоёр талын ялгааг тодорхойлохын тулд, доорх хүснэгтэд чухал цэгүүдийг хураангуйлсан байна.

Монголдоо үйл ажиллагаа явуулдаг Японы хуульд үндэслэсэн агуулахын үүрэг: Тушаагчтай харилцаанд хууль ёсны хязгаарлалт

Агуулах ба тушаагчийн харилцаа нь Японы иргэний хуулийн дагуу хэрэгжүүлэх гэрээний онцлогтой учир агуулах нь эхлээд тушаагдсан ажлыг сайн зохицуулагчийн анхааралтайгаар гүйцэтгэх үүрэгтэй (сайн зохицуулагчийн анхааралтайгаар гүйцэтгэх үүрэг) (Японы иргэний хууль 644-р зүйл). Гэвч Японы худалдааны хууль нь тушаагчийг хамгаалах зорилгоор агуулахад илүү хүчирхэг ба онцгой үүргүүдийг тавьдаг.

Тэдгээр үүргүүдийн дотор хамгийн чухал ба онцлог нь “гүйцэтгэлийн баталгаа үүрэг” юм. Японы худалдааны хууль 553-р зүйлд “Агуулах нь тушаагчийн төлөө хийсэн борлуулалт эсвэл худалдан авалтын талаар, харилцагч тал нь өөрийн үүргийг гүйцэтгэхгүй бол, өөрөө тэр гүйцэтгэлийг хийх үүрэгтэй” гэж заасан байдаг. Энэ нь агуулах нь дамжуулан хийсэн гүйлгээнд, гуравдагч тал болох харилцагч (жишээ нь, барааны худалдан авагч) нь төлбөрийг төлөхөөс татгалзсан тохиолдолд, агуулах өөрөө тушаагчид тэр төлбөрийг төлөх ёстой гэсэн үг юм. Энэ үүрэг нь зөвхөн баталгаа биш, агуулахын шууд үүрэх анхны үүрэг юм. Тушаагч нь харилцагчийн санхүүгийн боломж ба итгэл үнэмшилгүйгээр, шууд агуулахаас гүйцэтгэлийг шаардах боломжтой. Энэ заалтын хүчирхэг байдал нь Японы шүүхийн шийдвэрүүдээр ч батлагдсан. Жишээлбэл, Дээд шүүхийн 1965 оны 3-р сарын 9-ний шийдвэр нь энэ гүйцэтгэлийн баталгаа үүрэг нь талуудын тусгай гэрээгүйгээр хууль ёсоор автоматаар үүсдэг агуулахын онцгой үүрэг болохыг тодорхой болгосон. Энэ хууль ёсны үүрэг нь агуулахыг ашиглах хамгийн том давуу талын нэг бөгөөд тушаагчийн эрсдэлийг ихээхэн бууруулдаг. Өөрөөр хэлбэл, агуулахын авдаг хураамжид энэхүү санхүүгийн эрсдлийг хүлээх төлбөрийн даатгалын хураамж орсон гэж ойлгох боломжтой.

Мөн агуулах нь бусад олон чухал үүргүүдийг хүлээдэг. Тушаагчаас борлуулалтын үнийн талаар заавар (заавар үнэ) авсан тохиолдолд, агуулах нь тэр зааврыг дагаж мөрдөх ёстой (заавар үнэ дагаж мөрдөх үүрэг). Японы худалдааны хууль 552-р зүйлийн 2-р хэсэгт, агуулах нь заавар үнээс бага үнээр борлуулсан эсвэл өндөр үнээр худалдан авсан тохиолдолд ч, тэр борлуулалт нь тушаагчид эффектив байх боловч, тэр зөрүүг агуулах нь даах ёстой гэж заасан. Ингэснээр тушаагч нь багахан ч гэсэн заавар үнээр тооцсон эдийн засгийн үр дүнг баталгаажуулах боломжтой.

Түүнчлэн, агуулах нь гүйлгээ дууссаны дараа, тушаагчид түүний талаар хоцрохгүй мэдэгдэх үүрэгтэй (мэдэгдэх үүрэг, Японы худалдааны хууль 554-р зүйл). Энэ мэдэгдэлээр тушаагч нь гүйлгээний байдлыг нарийн мэдэж, дараагийн бизнесийн төлөвлөгөөг төлөвлөх боломжтой. Энэтэй холбоотойгоор, гүйлгээний талаарх тооцооны хуудсыг өгөх, орлого зарлагыг тодорхой болгох үүрэг ч бас зайлшгүй хүлээдэг. Эдгээр хатуу үүргүүд нь агуулах нь тушаагчийн ашиг сонирхлыг хамгийн түрүүнд тавьж үйл ажиллагаа явуулахыг хууль ёсоор баталгаажуулах зохицуулалт болдог.

Монголын хуульд үндэслэн Японы агуулахын эрхүүд: Тушаагчтай харилцаанд хууль ёсны эрх чадамж

Агуулахын операторууд нь гүйцэтгэлийн баталгааны хариуцлага гэх мэт хүнд үүрэгтэй байдаг боловч, өөрийн үйл ажиллагаагаа зөв зохион байгуулж, эдийн засгийн ашиг сонирхлыг хангахын тулд Японы худалдааны хуулиар олон хүчирхэг эрхүүдийг олгодог. Эдгээр эрхүүд нь агуулахын операторуудын хүлээх эрсдэлтэй тэнцвэржүүлэх зорилготой чухал институционал хамгаалалт юм.

Эхлээд, агуулахын операторууд нь тушаагчаас хөлс хүлээн авах эрхтэй (хөлс хүлээн авах эрх) байдаг. Энэ нь худалдаачидын үйл ажиллагааны хүрээнд хийгдэх үйлдлийн зөвшөөрөгдсөн төлбөр бөгөөд Японы худалдааны хуулийн 512-р зүйлийн ойлголттой нийцтэй. Хөлсний хэмжээ нь талуудын гэрээгээр тогтоосон байдаг ч, тодорхойлолтгүй бол худалдааны зан үйлийн дагуу зохих хэмжээг хүлээн авах боломжтой.

Дараа нь, агуулахын операторууд нь маш хүчирхэг “барьцааны эрх”-тэй байдаг. Японы худалдааны хуулийн 557-р зүйлд зааснаар, агуулахын операторууд нь тушаагчийн өмчлөгдсөн эсвэл эзэмшдэг бараа, үнэт цаас гэх мэт зүйлсийг тушаагчтай хийсэн агуулахын гүйлгээнээс үүссэн өр (хөлс, зээлдүүлсэн зардал гэх мэт) төлөгдөх хүртэл барьцаалж болно. Жишээлбэл, агуулахын операторууд нь худалдаанд гаргах барааг хадгалж байгаа бол тушаагч нь хөлс төлөхөөс татгалзвал, агуулахын операторууд нь тэр барааг хүргэхээс татгалзаж болно. Энэ барьцааны эрх нь агуулахын операторуудын гүйцэтгэлийн баталгааны хариуцлагыг хүлээхэд нь хариуцлага болгон, тэдний өрийг бодитоор хамгаалдаг чухал арга зам юм. Агуулахын операторууд нь энэ эрхтэй байгаа учраас л тушаагчийн өр төлөхгүй байх эрсдэлийг зөвшөөрч болно.

Гуравдугаарт, агуулахын операторууд нь “оролцооны эрх”-ийг хэрэгжүүлэх боломжтой тохиолдолд тусгай эрхийг ашиглах боломжтой. Японы худалдааны хуулийн 555-р зүйлийн дагуу, зах зээлд үнэтэй барааны худалдааг тушаасан агуулахын операторууд нь өөрөө худалдан авагч эсвэл худалдагч болох боломжтой. Энэ нь оролцооны эрх гэж нэрлэгддэг. Жишээ нь, хувьцааны зах зээлд худалдан авахыг тушаасан агуулахын операторууд (хөрөнгийн биржийн компаниуд нь жишээ болно) нь зах зээлээс худалдан авахын оронд өөрийн эзэмшдэг хувьцааг тушаагчид зарах боломжтой. Энэ тохиолдолд худалдааны үнэ нь агуулахын операторууд нь оролцооны мэдэгдлийг гаргасан үедийн биржийн зах зээлд үндэслэгдэх ёстой. Энэ эрх нь агуулахын операторуудад хурдан худалдааг баталгаажуулах, зах зээлийн шингэлтийг хангах боломжийг олгодог ч, тушаагчийн ашиг сонирхол ба агуулахын операторуудын ашиг сонирхол хоорондоо зөрчилдөх боломжтой учраас тушаагч нь гэрээгээр энэ эрхийг хэрэгжүүлэхийг хориглох боломжтой. Эдгээр эрхүүд нь агуулахын операторуудын мэргэжлийн ур чадвар ба зах зээл дэх байр суурийг ашиглан бизнесийн хувьд баталгаажих шаардлагатай хууль ёсны хэрэгсэл юм.

Үүрэг гүйцэтгэгчийн хамгаалалтын арга хэмжээ: Японы лаг барилгын гэрээ биелүүлэхгүй байхад хэрхэн хандаж ажиллах вэ

Лаг барилга нь үүрэг гүйцэтгэгчид хүчтэй үүрэг хүлээдэг нь, эргээд хэлбэл, лаг барилга өөрийн үүргийг биелүүлэхгүй байхад үүрэг гүйцэтгэгч нь хүчтэй хууль зүйн хамгаалалтын арга хэмжээ авах боломжтой гэсэн үг юм. Лаг барилгатай холбоотой асуудал үүссэн тохиолдолд, үүрэг гүйцэтгэгч нь өөрийн эрхийг хамгаалах үүднээс Японы иргэний хууль болон худалдааны хуулийн заалтуудын дагуу арга хэмжээ авах боломжтой.

Лаг барилгын гэрээ биелүүлэхгүй байх түгээмэл жишээ нь, гүйлгээний тал хөлсөө төлөхгүй байхад лаг барилга мөн үүрэг гүйцэтгэгчид төлбөр хийхгүй байгаа тохиолдол юм. Энэ тохиолдолд, үүрэг гүйцэтгэгч нь лаг барилгад хандан, гэрээний агуулгыг шууд биелүүлэхийг шаардах боломжтой (биелүүлэх шаардлага). Үүрэг гүйцэтгэгч нь гүйлгээний талын төлбөр төлөх чадварыг нотлох шаардлагагүй, зөвхөн лаг барилгатай байгуулсан гэрээний дагуу төлөгдөх ёстой мөнгөн дүн төлөгдөөгүй байгааг харуулсан бол хангалттай. Энэ нь лаг барилгын гүйцэтгэлийг хангах үүрэг нь хууль зүйн шууд үүрэг болохоос үүдэлтэй, хамгийн үндсэн хамгаалалтын арга хэмжээ юм.

Мөн, лаг барилгын үүрэг зөрчсөнөөр үүрэг гүйцэтгэгчид хохирол учирсан тохиолдолд, үүрэг гүйцэтгэгч нь Японы иргэний хуулийн 415-р зүйлийн дагуу хохирлын төлбөр шаардах боломжтой. Жишээлбэл, лаг барилга нь үүрэг гүйцэтгэгчийн заасан үнээс илүү хямд үнээр барааг зарсан бөгөөд тэр дундажийг нөхөн төлөхгүй байгаа тохиолдолд, үүрэг гүйцэтгэгч нь тэр дундажийг хохирол болгон лаг барилгад шаардах боломжтой. Эсвэл, лаг барилга нь сайн зохицуулах үүрэгтэй зөрчиж, барааг зохихгүй хадгалсан бөгөөд бараа эвдэрсэн тохиолдолд мөн адил хохирлын төлбөр авах боломжтой.

Дээрээс нь, лаг барилгын үүрэг зөрчил нь хүнд бөгөөд гэрээний зорилгыг хэрэгжүүлэх боломжгүй болсон тохиолдолд, үүрэг гүйцэтгэгч нь Японы иргэний хуулийн 541-р зүйл зэрэг заалтуудын дагуу лаг барилгатай байгуулсан үүрэг гүйцэтгэлийн гэрээг цуцлах боломжтой. Гэрээг цуцлах замаар, үүрэг гүйцэтгэгч нь ирээдүйд үүрэгтэй байхаас чөлөөлөгдөж, шинэ худалдааны түнш хайх боломжтой болно.

Иймд, Японы хууль зүйн систем нь лаг барилгад хүнд үүрэг хүлээлгэхийн зэрэгцээ, тэр үүрэг биелүүлэгдэхгүй байхад, үүрэг гүйцэтгэгчид олон төрлийн үр дүнтэй хамгаалалтын арга хэмжээг санал болгодог. Тухайлбал, гүйцэтгэлийг хангах үүрэг нь шүүхийн хэргийн үед үүрэг гүйцэтгэгчийн батлах ачааллыг ихээхэн хөнгөвчилж, түүний эрхийг хэрэгжүүлэхийг хялбаршуулдаг чухал ач холбогдолтой юм.

Тойм

Энэхүү нийтлэлд дэлгэрэнгүй тайлбарласнаар, Японы худалдааны хуульд “тооног” гэдэг нь зүгээр нэг дундын худалдаачин биш, харин “өөрийн нэрээр, өөр хүний тооцоонд” гүйлгээ хийдэг, хууль ёсоор тодорхойлогдсон онцгой бизнес эрхлэгч юм. Энэхүү системийн хамгийн том онцлог нь тооног нь хууль ёсоор автоматаар гүйлгээний талын өр төлбөрийг баталгаажуулах “үүрэг хүлээх хариуцлага”-г үүрдэгт оршино. Энэхүү хүнд үүрэг нь, тухайлбал Японы худалдааны зан үйлд дургүй гадаадын компаниудад, гүйлгээний аюулгүй байдлыг хангахад том давуу тал болдог. Гэхдээ, тооногт зогсоох эрх, оролцох эрх зэрэг хүчирхэг эрхүүд олгогдсон бөгөөд энэ нь үүрэг ба эрхийн тэнцвэрийг хангадаг. Энэхүү онцгой хууль зүйн хүрээллийг ойлгох нь Японд нийлүүлэлтийн сүлжээ барих, борлуулалтын сувгуудыг нээхэд эрсдэлийг зөв үнэлж, үр дүнтэй стратеги боловсруулахад чухал үндэс болно. Тооног, дундын худалдаачин, төлөөлөгч гэх мэт янз бүрийн бизнес эрхлэгчдийн хууль ёсны онцлогийг нарийвчлан ялгаж, өөрийн бизнесийн загварт хамгийн тохиромжтой хамтын ажиллагааг бий болгох нь Японы зах зээлд амжилтанд хүрэхэд холбогдоно.

Монолис хууль зүйн фирм нь Японы худалдааны хууль орно гэдгийг оролцуулан, корпорацийн хууль зүйн бүхий л хэрэгцээнд, дотоод болон гадаадын олон тооны клиентүүдэд хууль зүйн үйлчилгээг үзүүлсэн олон жилийн туршлагатай билээ. Манай фирмд гадаадын хуульчийн эрх мэдлийг эзэмшсэн англи хэлний мэргэжилтнүүд олон байдаг бөгөөд олон улсын бизнесийн хүрээнд үүсэх төвөгтэй хууль зүйн асуудлуудад хэл ба соёлын саад тотгорыг даван туулан зөв зөвлөгөө өгөх боломжтой. Энэхүү нийтлэлд авч үзсэн тооногийн гэрээ бичих, хянах, мөн асуудал үүсэх үед хэлэлцээр хийх, шүүхийн тусламж зэрэг, танай компанийн Япон дахь бизнес үйл ажиллагааг хууль зүйн хувьд бат бөх байдлаар дэмжих болно. Та ямар нэгэн тодруулга эсвэл зөвлөгөө авахыг хүсвэл, бидэнтэй холбогдохоос татгалзахгүй байхыг урьж байна.