Penjelasan Mengenai Saham Berwarrant dalam Undang-Undang Syarikat Jepun

Bonds with Warrants (BW) di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun merupakan salah satu instrumen kewangan penting untuk syarikat mengumpul dana. Ia merupakan gabungan dua jenis sekuriti yang berbeza: bon syarikat dan waran saham. Bon syarikat adalah sekuriti hutang yang dikeluarkan oleh syarikat, manakala waran saham memberikan hak untuk memperoleh saham syarikat pada masa depan di bawah syarat-syarat tertentu. BW memberikan fleksibiliti dalam pengumpulan dana untuk syarikat dan menawarkan kepada pelabur kestabilan pendapatan sebagai bon serta peluang pertumbuhan sebagai saham. Instrumen kewangan ini didefinisikan dengan jelas dalam Undang-Undang Syarikat Jepun, dan penerbitan, pemindahan, serta pelaksanaan hak-haknya tertakluk kepada keperluan undang-undang tertentu.

Ciri paling menonjol BW adalah kemampuan untuk memisahkan dan memindahkan komponen bon syarikat dan waran saham secara berasingan. Kemampuan pemisahan ini membolehkan pelabur menjual bahagian bon untuk mendapatkan semula dana sambil mengekalkan waran saham untuk manfaat kenaikan harga saham pada masa depan. Selain itu, walaupun waran saham dilaksanakan, bon syarikat tidak akan terhapus dan akan terus wujud sebagai hutang. Ciri-ciri ini memungkinkan syarikat penerbit untuk mengumpul dana segera melalui bahagian bon dan pada masa yang sama, mendorong penyertaan saham pada masa depan melalui bahagian waran saham, membolehkan pembinaan strategi pengumpulan dana yang lebih kompleks. Bagi pelabur, ini memperluaskan pilihan strategi pelaburan dengan membolehkan mereka menjual bon untuk memastikan likuiditi sambil mengekalkan potensi keuntungan dari waran saham, atau sebaliknya. Artikel ini akan menjelaskan secara terperinci tentang sifat undang-undang BW, perbezaan dengan BW yang boleh ditukar kepada saham, prosedur penerbitan, pemindahan, dan pelaksanaan waran saham, berdasarkan perundangan Jepun, untuk memberikan asas pemahaman yang mendalam kepada mereka yang berminat dalam kewangan korporat Jepun terhadap instrumen kewangan yang kompleks ini.

Sifat Bon Bersama Hak Opsyen Saham Baru di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Bon bersama hak opsyen saham baru merupakan instrumen kewangan yang sifat hukumnya didefinisikan dengan jelas di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun. Ia adalah sekuriti yang menggabungkan bon dan hak opsyen saham baru, seperti yang didefinisikan dalam Artikel 2, Perkara 22 Undang-Undang Syarikat Jepun. Definisi ini menunjukkan bahawa bon bersama hak opsyen saham baru bukan sekadar instrumen hutang, tetapi merupakan produk kewangan kompleks yang termasuk hak untuk memperoleh saham di masa depan.

Ciri paling penting bon bersama hak opsyen saham baru adalah kemampuan untuk memisahkan dan mentransfer bon dan hak opsyen saham baru secara berasingan. Kemampuan pemisahan ini membolehkan pelabur untuk berdagang bahagian bon dan hak opsyen saham baru secara individu mengikut keadaan pasaran. Sebagai contoh, pelabur boleh memindahkan bahagian bon kepada pihak ketiga dan mendapatkan dana sebagai balasan, sementara masih memegang hak opsyen saham baru untuk mengejar keuntungan dari kenaikan harga saham di masa depan. Bahkan apabila hak opsyen saham baru dilaksanakan, bon itu sendiri tidak akan terhapus, tetapi akan terus wujud sebagai hutang. Artikel 260 Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan bahawa hak opsyen saham baru tidak akan terhapus walaupun bon telah ditebus. Peraturan ini jelas menunjukkan bahawa hak opsyen saham baru dan bon mempunyai kehidupan hukum yang berdiri sendiri.

Kemampuan pemisahan ini memberikan fleksibilitas strategik yang signifikan kepada kedua-dua pihak, iaitu syarikat penerbit (dari segi pengurusan komposisi modal dan menarik pelbagai lapisan pelabur) dan pelabur (dari segi pengurusan risiko, kecairan, dan strategi pelaburan yang disesuaikan). Ini memungkinkan kejuruteraan kewangan yang lebih kompleks dan halus daripada bon bersama hak opsyen saham baru jenis konversi sederhana. Syarikat boleh merancang dan mengoptimumkan syarat-syarat bagi bahagian bon dan hak opsyen saham baru secara berasingan, sesuai dengan tujuan pengumpulan dana dan keperluan pasaran. Pelabur boleh memilih untuk mengejar pulangan stabil dari bon atau peluang pertumbuhan melalui konversi hak opsyen saham baru ke dalam saham, sesuai dengan objektif pelaburan dan toleransi risiko mereka, sehingga memungkinkan pelaksanaan strategi pelaburan yang lebih pelbagai.

Perbezaan Antara Obligasi dengan Hak Memesan Saham Baru dan Obligasi Konversi dengan Hak Memesan Saham Baru di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Obligasi dengan hak memesan saham baru sering keliru dengan instrumen kewangan lain, iaitu obligasi konversi dengan hak memesan saham baru. Kedua-duanya mempunyai persamaan di mana obligasi dan hak memesan saham baru digabungkan, namun terdapat perbezaan mendasar dalam sifat hukum dan fungsi mereka.

Obligasi konversi dengan hak memesan saham baru didefinisikan di bawah Artikel 2, Perkara 23 Undang-Undang Syarikat Jepun, dan mempunyai ciri khas di mana obligasi itu sendiri akan bertukar menjadi saham apabila hak memesan saham baru dilaksanakan, sehingga obligasi tersebut lenyap. Ini bermakna, pelabur boleh menggunakan nilai nominal obligasi untuk pembayaran saham, dan dengan itu, obligasi berubah menjadi saham. Oleh itu, obligasi dan hak memesan saham baru adalah tidak terpisah, dan tidak boleh dipindahmilik secara berasingan.

Sebaliknya, untuk obligasi dengan hak memesan saham baru, obligasi tersebut akan terus wujud walaupun hak memesan saham baru telah dilaksanakan. Pelabur perlu membayar tambahan dana ketika melaksanakan hak memesan saham baru. Memandangkan obligasi dan hak memesan saham baru boleh dipisahkan, pelabur boleh terus memiliki obligasi sambil melaksanakan hak memesan saham baru untuk mendapatkan saham yang baru. Perbezaan asas ini memberi kesan besar terhadap profil risiko dan pulangan kedua-dua instrumen tersebut, serta tujuan syarikat penerbit dalam menggunakan mereka. Dengan obligasi dengan hak memesan saham baru, pelabur boleh menikmati pulangan ‘hibrid’ dengan mempertahankan sumber pendapatan dari sekuriti hutang sambil mendapatkan keuntungan dari kenaikan nilai saham. Di sisi lain, obligasi konversi dengan hak memesan saham baru berfungsi sebagai pengganti sementara dan membuka jalan lebih langsung ke saham, sehingga selepas konversi, ia sepenuhnya bergantung pada prestasi saham. Perbezaan ini sangat penting bagi pelabur yang menilai produk kewangan korporat dan syarikat yang merancang struktur modal mereka.

Jadual Perbandingan: Obligasi dengan Hak Memesan Saham Baru dan Obligasi Konversi dengan Hak Memesan Saham Baru

Penerbitan Bon Bersama Hak Memesan Saham Baru di Jepun

Ketika menerbitkan bon bersama hak memesan saham baru, prosedur dan keperluan yang ketat diperlukan berdasarkan Undang-Undang Syarikat Jepun. Syarikat perlu terlebih dahulu menentukan perkara berkaitan dengan penawaran bon bersama hak memesan saham baru tersebut. Artikel 249 Undang-Undang Syarikat Jepun mewajibkan penentuan butiran terperinci seperti jumlah bon bersama hak memesan saham baru yang ditawarkan, jumlah wang untuk setiap bon, kandungan hak memesan saham, syarat-syarat pelaksanaannya, dan jumlah pembayaran yang perlu dibayar ketika hak memesan saham dilaksanakan. Khususnya, jumlah pembayaran yang perlu dibayar ketika hak memesan saham dilaksanakan diatur dalam Artikel 242(1) Undang-Undang Syarikat Jepun dan merupakan elemen penting dalam bon bersama hak memesan saham baru.

Selain penentuan perkara penawaran, Artikel 250 Undang-Undang Syarikat Jepun juga menetapkan keperluan untuk menentukan perkara berkaitan dengan penawaran kepada pihak tertentu atau hak untuk mengambil alih bon bersama hak memesan saham baru. Dalam proses pengambilan keputusan penerbitan, keputusan melalui mesyuarat lembaga pengarah biasanya mencukupi, namun dalam situasi tertentu, seperti penerbitan di bawah ‘syarat yang menguntungkan’ bagi pemegang saham sedia ada, keputusan khas mesyuarat agung pemegang saham diperlukan berdasarkan Artikel 251 Undang-Undang Syarikat Jepun. Ini merupakan peraturan penting untuk melindungi kepentingan pemegang saham sedia ada.

Walaupun banyak perkara penerbitan dapat diputuskan melalui mesyuarat lembaga pengarah, keperluan untuk keputusan khas mesyuarat agung pemegang saham dalam kes ‘penerbitan yang menguntungkan’ menurut Artikel 251 Undang-Undang Syarikat Jepun menunjukkan penekanan kuat pada perlindungan pemegang saham sedia ada daripada pencairan kepentingan mereka atau pemberian manfaat yang tidak adil. Ini bukan sekadar keperluan prosedural, tetapi berfungsi sebagai pengawal selia penting untuk perlindungan pemegang saham. Ini menunjukkan bahawa tadbir urus korporat di Jepun sangat menghargai kejelasan dan persetujuan pemegang saham ketika produk kewangan seperti bon bersama hak memesan saham baru diterbitkan dengan cara yang mungkin merugikan pemegang saham sedia ada. Syarikat perlu mempertimbangkan dengan teliti syarat penerbitan untuk mengelakkan keperluan kelulusan yang lebih tinggi ini, yang boleh memperumit dan melambatkan proses pengumpulan dana.

Sebagai prosedur penawaran, berdasarkan Artikel 253 dan Artikel 254 Undang-Undang Syarikat Jepun, pendaftaran, penugasan, dan pembayaran untuk bon bersama hak memesan saham baru akan dilaksanakan. Syarikat menetapkan tarikh atau tempoh pembayaran, dan pelabur perlu membuat pembayaran mengikutnya.

Pemindahan Bon Bersama Hak Memesan Saham Baru di Jepun

Bon bersama hak memesan saham baru memiliki fleksibilitas tinggi kerana komponennya, yaitu bon dan hak memesan saham baru, dapat dipisahkan dan dipindahkan. Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan peraturan berkaitan dengan pemindahan ini.

Syarikat diwajibkan untuk menguruskan pemilik bon bersama hak memesan saham baru dengan mencipta buku pendaftaran bon bersama hak memesan saham baru dan mencatatkan butiran tertentu. Pasal 255 Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan pembuatan buku pendaftaran ini dan butiran yang perlu dicatatkan. Selain itu, Pasal 256 Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan butiran spesifik yang perlu dicatat dalam buku pendaftaran bon, seperti jumlah bon, jumlah wang, nama atau nama syarikat penerima dan alamat, serta butiran berkaitan pemindahan.

Di samping itu, syarikat juga boleh mengeluarkan sijil bon bersama hak memesan saham baru. Menurut Pasal 257 Undang-Undang Syarikat Jepun, apabila sijil bon bersama hak memesan saham baru dikeluarkan, pemindahannya menjadi sah melalui penyerahan sijil tersebut. Ini adalah kaedah pemindahan apabila sijil wujud secara fizikal, dan jika sijil tidak dikeluarkan, pencatatan dalam buku pendaftaran menjadi syarat penentang untuk pemindahan.

Kemampuan untuk memindahkan bon dan hak memesan saham baru secara terpisah meningkatkan likuiditas dan fleksibilitas pasaran bagi pelabur. Namun, kewajiban pembuatan buku pendaftaran bon bersama hak memesan saham baru yang ditetapkan oleh Pasal 255 Undang-Undang Syarikat Jepun dan peraturan butiran yang perlu dicatat dalam buku pendaftaran bon oleh Pasal 256 bermakna syarikat harus terus merekod maklumat pemilik. Selanjutnya, pengakuan penerbitan sijil bon bersama hak memesan saham baru secara sukarela oleh Pasal 257 menunjukkan bahawa apabila sijil dikeluarkan, pemindahan menjadi sah melalui penyerahan sijil, yang mungkin membuat pengesanan kepemilikan secara real-time lebih sukar daripada sistem pencatatan buku. Sistem ganda ini mencerminkan keseimbangan antara kemampuan pemindahan bebas produk kewangan ini (yang menguntungkan pelabur dan kecekapan pasaran) dan kemampuan syarikat penerbit untuk mengurus rekod pemegang bon dan pemegang hak memesan saham baru (untuk tujuan pengurusan seperti pembayaran faedah, pemberitahuan pelaksanaan hak memesan saham baru, dan pemberitahuan mesyuarat agung pemegang saham setelah konversi).

Penggunaan Hak Memesan Saham Baru di Jepun

Penggunaan hak untuk memesan saham baru yang diberikan kepada bon dengan hak memesan saham baru dilaksanakan mengikut syarat-syarat tertentu dan prosedur yang ditetapkan. Apabila hak memesan saham baru digunakan, syarikat akan mengeluarkan saham baru. Pada masa ini, pemegang hak memesan saham baru perlu membayar jumlah yang telah ditetapkan kepada syarikat berdasarkan Artikel 242(1) dari Undang-Undang Syarikat Jepun (Japanese Companies Act). Ini berbeza dengan bon konversi yang mempunyai hak memesan saham baru, di mana nilai nominal bon akan digunakan untuk pembayaran.

Keterpisahan antara hak memesan saham baru dan bon menjadi jelas pada masa penggunaan. Sebagai contoh, walaupun bon telah ditebus, hak memesan saham baru tidak akan terhapus dan masih boleh digunakan selagi berada dalam tempoh penggunaan yang ditetapkan. Artikel 260 dari Undang-Undang Syarikat Jepun (Japanese Companies Act) secara jelas menetapkan perkara ini. Selain itu, Artikel 262 dari Undang-Undang Syarikat Jepun (Japanese Companies Act) menetapkan bahawa penggunaan hak memesan saham baru dilakukan secara bebas dari penebusan bon, yang lebih mengukuhkan keterpisahan antara keduanya.

Fakta bahawa hak memesan saham baru masih wujud walaupun bon telah ditebus dan penggunaan hak memesan saham baru dilakukan secara bebas dari penebusan bon bermakna kedua-dua elemen ini mempunyai ‘kitar hayat’ dan faktor penilaian yang berbeza. Nilai bon dipengaruhi oleh kadar faedah dan risiko kredit, manakala nilai hak memesan saham baru dipengaruhi oleh harga saham aset asal, volatiliti, dan tempoh hingga tarikh matang. Keterpisahan ini mencipta kerumitan bagi kedua-dua pihak, syarikat penerbit (dalam menguruskan hutang dan modal saham secara serentak) dan pelabur (dalam menilai instrumen kewangan yang digabungkan dan menentukan bila untuk menggunakan atau menjual setiap elemen). Ini memungkinkan strategi perdagangan arbitraj yang canggih tetapi pada masa yang sama memerlukan pemahaman mendalam tentang kedua-dua pasaran hutang dan saham.

Hak memesan saham baru biasanya mempunyai tempoh penggunaan yang ditetapkan. Artikel 261 dari Undang-Undang Syarikat Jepun (Japanese Companies Act) menetapkan tentang pembatalan hak memesan saham baru akibat luput masa, dan hak tersebut akan terhapus setelah tempoh penggunaan berlalu. Oleh itu, pemegang hak memesan saham baru perlu melaksanakan prosedur yang sesuai dalam tempoh yang ditetapkan agar tidak kehilangan hak mereka.

Contoh Kes Terkait di Jepun

Bond dengan Hak Memesan Saham Baru (warrant bond) merupakan produk kewangan yang kompleks dan sering menjadi subjek pertikaian di mahkamah berkenaan interpretasi dan penilaian. Sebagai contoh kes terkait di Jepun, boleh dirujuk kepada keputusan Mahkamah Daerah Tokyo pada 3 Februari 1991 (1991).

Keputusan ini menumpukan pada isu bagaimana nilai adil bagi bond dengan Hak Memesan Saham Baru harus dikira. Memandangkan bond ini boleh dipisahkan kepada bahagian bond dan hak memesan saham, dan kedua-duanya mungkin mempunyai nilai pasaran yang berbeza, penilaian keseluruhannya tidaklah mudah. Mahkamah berdepan dengan cabaran bagaimana mengintegrasikan penilaian berdasarkan kadar faedah dan risiko kredit bagi bahagian bond, serta penilaian yang mengambil kira perubahan harga saham dan tempoh pelaksanaan bagi bahagian hak memesan saham (contohnya, penggunaan model penilaian harga opsyen). Keputusan ini menunjukkan bahawa penilaian ekonomi bagi bond dengan Hak Memesan Saham Baru memerlukan pengetahuan pakar bukan sahaja dalam aspek legalitasnya tetapi juga dalam pengiraan nilai ekonominya.

Kewujudan kes yang khusus mengenai ‘penilaian’ bond dengan Hak Memesan Saham Baru menunjukkan kompleksitas intrinsik produk kewangan ini dan potensi konflik yang memerlukan interpretasi kehakiman, terutama kerana sifatnya yang boleh dipisahkan. Mahkamah tidak hanya mengaplikasikan definisi tetapi juga menangani implikasi kewangan praktikal dan metodologi penilaian. Ini menunjukkan bahawa sementara undang-undang Jepun menyediakan kerangka bagi produk kewangan ini, aplikasinya dalam dunia nyata boleh menghasilkan kekaburan dan perbezaan pendapat, terutama berkaitan dengan nilai adil. Oleh itu, walaupun struktur legalnya jelas, potensi konflik berkaitan implikasi kewangan dan penilaian memerlukan pertimbangan yang teliti dan nasihat pakar dalam bidang kewangan dan hukum. Ini menekankan keperluan untuk model penilaian yang kukuh dan syarat kontrak yang jelas untuk mengelakkan litigasi di masa depan.

Kesimpulan

Dalam artikel ini, kami telah menjelaskan secara terperinci mengenai bon dengan hak pilihan saham baru di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun, termasuk sifat hukumnya, perbezaan dengan bon konversi dengan hak pilihan saham baru, penerbitan, pemindahan, dan pelaksanaan hak pilihan saham baru. Bon dengan hak pilihan saham baru mempunyai ciri unik di mana bon dan hak pilihan saham baru boleh dipisahkan dan dipindahkan, berfungsi sebagai alat pengumpulan dana yang fleksibel bagi syarikat dan sebagai instrumen kewangan yang memungkinkan pelbagai strategi pelaburan bagi pelabur. Setiap tahap dari penerbitan hingga pelaksanaan dikawal oleh prosedur dan keperluan yang ketat berdasarkan Undang-Undang Syarikat Jepun, dan pemahaman yang tepat mengenai kerangka hukum ini sangat penting.

Firma guaman Monolith mempunyai rekod prestasi yang luas dan pengetahuan pakar yang mendalam dalam menangani urusan perundangan korporat di Jepun, khususnya dalam kes bon dengan hak pilihan saham baru yang kompleks. Pasukan peguam kami mahir dalam tafsiran undang-undang terkini dan amalan perundangan dalam bidang ini, menyediakan nasihat yang tepat dan praktikal untuk pelbagai cabaran hukum yang dihadapi oleh syarikat. Di samping itu, firma kami mempunyai beberapa peguam yang fasih berbahasa Inggeris dengan kelayakan peguam dari luar negeri, yang memungkinkan kami memberikan sokongan kuat kepada klien internasional dalam memahami sistem perundangan yang kompleks di Jepun dan menjalankan operasi perniagaan dengan lancar. Jika anda memerlukan bantuan hukum berkaitan dengan bon dengan hak pilihan saham baru atau aspek lain dari Undang-Undang Syarikat Jepun, sila hubungi Firma Guaman Monolith.