De impact van de 'Japanese Digital Services Act (DSA)' op Japan: Uitleg over de belangrijkste punten van de regelgeving

Vanaf 17 februari 2024 (2024年2月17日) is de Europese Digitale Diensten Wet (Japanese EU Digital Services Act, DSA) volledig in werking getreden. Deze wet is van toepassing op bedrijven wereldwijd die digitale diensten aanbieden in de EU, ongeacht de locatie van het bedrijf. Het is dus belangrijk dat ook Japanse bedrijven die diensten leveren binnen de EU-zone zich hiervan bewust zijn.

In dit artikel bespreken we de kernpunten van de Digitale Diensten Wet en de impact ervan op Japanse bedrijven, evenals de maatregelen die genomen kunnen worden, in vergelijking met soortgelijke Japanse wetgeving.

Wat is de Digital Services Act (DSA)?

De ‘Digital Services Act’ (DSA) van de EU is een uitgebreide set regels met betrekking tot e-commerce binnen de EU, die op 16 november 2022 (Reiwa 4) in werking is getreden en volledig van kracht werd op 17 februari 2024.

In de EU was sinds het jaar 2000 een richtlijn voor e-commerce van kracht, maar het werd steeds moeilijker om deze toe te passen op de evoluerende digitale omgeving, zoals het internet en online platforms. Daarom is de DSA, een EU-verordening met directe juridische bindende kracht, in werking getreden als een herziening van de bestaande richtlijn.

Deze wetgeving wordt toegepast als onderdeel van de EU’s digitale strategie, bekend als ‘A Europe fit for the Digital Age’.

Het doel van de DSA

Op 15 december 2020 werd samen met de DMA (Digital Markets Act) de DSA (Digital Services Act) gepubliceerd. Het doel van de DSA wordt in artikel 1 beschreven als: “① het creëren van een veiligere en betrouwbaardere digitale ruimte waarin de fundamentele rechten van alle gebruikers van digitale diensten, zoals gewaarborgd door het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, worden beschermd, en ② het vestigen van een gelijk speelveld om innovatie te bevorderen, zowel op de EU-markt als wereldwijd.”

De focus ligt vooral op de aanpak van illegale inhoud. Met andere woorden, het principe “wat offline illegaal is, is ook online illegaal” wordt nagestreefd. Dit houdt in dat bedrijven verplicht worden om maatregelen te nemen, inclusief het verwijderen van illegale inhoud zoals online haatzaaien en het aanzetten tot terrorisme, evenals illegale goederen zoals namaakproducten. Japanse bedrijven die gebruikers hebben binnen de EU zullen hierdoor aanzienlijk worden beïnvloed, aangezien er van hen wordt verwacht dat zij hierop reageren.

Toepassingsgebied van de DSA

De volgende vier soorten aanbieders (intermediaire dienstverleners) vallen onder de regelgeving van de DSA:

1. Intermediaire diensten
2. Hosting
3. Online platforms
4. Very Large Online Platforms (VLOP) & Very Large Search Engines (VLOSE)

De DSA is van toepassing op digitale diensten die gericht zijn op gebruikers binnen de EU, ongeacht de locatie (het land) van de aanbieder. Wanneer Japanse bedrijven digitale diensten aanbieden aan de EU, moeten zij zich houden aan de bepalingen van de DSA.

Zes verplichtingen en vrijstellingsbepalingen voor providers onder de DSA

De DSA stelt gefaseerde verplichtingen vast voor providers, afhankelijk van hun kenmerken en omvang, en de vereisten voor vrijstelling verschillen ook.

Verplichtingen opgelegd aan providers

De verplichtingen voor providers die zijn vastgesteld in de DSA worden geclassificeerd in zes categorieën: ‘bescherming van gebruikers’, ‘gebruiksvoorwaarden’, ‘omgang met inhoud en dergelijke’, ‘online advertenties’, ‘verantwoordingsplicht en transparantie’ en ‘overige/algemeen’.

Daarnaast zijn er strengere regels opgelegd aan ‘zeer grote online platforms’ – VLOP (Very Large Online Platform) en ‘zeer grote online zoekmachines’ – VLOSE (Very Large Online Search Engine), die een maandelijks gemiddeld bereik hebben van meer dan 45 miljoen gebruikers binnen de EU (10% van de 450 miljoen mensen in de EU).

De aangewezen VLOP’s en VLOSE’s moeten binnen vier maanden na kennisgeving van hun aanwijzing hun systemen, middelen en processen aanpassen aan de DSA, maatregelen ter vermindering invoeren en een onafhankelijk systeem voor naleving van de wetgeving opzetten. Vervolgens moeten zij een audit en de eerste jaarlijkse risicobeoordeling uitvoeren en hierover rapporteren aan de Europese Commissie, de toezichthoudende autoriteit. Er wordt ook een verplichting opgelegd om toegang tot gegevens te verlenen. Bij niet-naleving kunnen boetes worden opgelegd.

De DSA wordt vanaf 17 februari 2024 (2024) volledig geïmplementeerd, en de naleving van de DSA door bedrijven anders dan VLOP en VLOSE zal in de toekomst worden gemonitord door de autoriteiten van de EU-lidstaten.

Hieronder volgt een uitleg van de vrijstellingsvereisten voor elk type provider.

Vrijstellingsbepalingen

① Providers van bemiddelingsdiensten, waaronder doorgeefdiensten, worden niet verantwoordelijk gehouden voor de doorgestuurde informatie als zij aan de volgende voorwaarden voldoen (artikel 3):

• Zelf de informatie niet verzenden
• De ontvanger van de verzending niet selecteren
• De informatie in de verzending niet selecteren of wijzigen

① Providers van bemiddelingsdiensten, waaronder caching (tijdelijke opslag) diensten, worden niet verantwoordelijk gehouden voor de behandelde informatie als zij aan de volgende voorwaarden voldoen (artikel 4):

• De informatie niet wijzigen
• De voorwaarden voor toegang tot de informatie naleven
• De industrienormen voor het bijwerken van informatie naleven
• Het legaal gebruik van algemeen bekende technologieën om gegevens over het gebruik van de informatie te verkrijgen niet hinderen
• Bij verwijdering of toegangsblokkering (deactivering) van informatie, de opgeslagen informatie snel verwijderen of de toegang blokkeren, of snel handelen om informatie te verwijderen of de toegang te blokkeren wanneer de provider op de hoogte is gesteld door een rechtbank of administratie om dit te doen

② Providers van hostingdiensten worden niet verantwoordelijk gehouden voor de opgeslagen informatie als zij aan de volgende voorwaarden voldoen (artikel 5):

• Niet op de hoogte zijn van illegale activiteiten of informatie
• Bij kennis van illegaliteit, de illegale inhoud snel verwijderen of de toegang ertoe blokkeren

Implementatieschema van de DSA

De Europese Raad heeft op 4 oktober 2022 (Reiwa 4) de ‘Japanese Digital Services Act’ (DSA) definitief goedgekeurd. Hierdoor is de DSA op 16 november 2022 (Reiwa 4) in werking getreden en op 17 februari 2024 (Reiwa 6) volledig geïmplementeerd.

• Implementatieschema van de DSA

De uitvoering zal worden gecoördineerd tussen nieuwe organisaties op nationaal en EU-niveau. Op 17 februari 2024 (Reiwa 6) zal de DSA volledig van kracht zijn voor alle relevante bedrijven binnen de EU, en elke EU-lidstaat zal zijn eigen nationale Digital Services Coordinator (DSC) moeten aanwijzen.

De opgerichte onafhankelijke regelgevende instanties zullen de regels voor hun eigen kleine platforms handhaven en zullen samenwerken met de Europese Commissie en het DSC-comité om direct toezicht en handhavingsbevoegdheden op nationaal niveau uit te oefenen.

Straffen bij overtreding van de DSA

Voor ondernemingen die niet onder VLOP of VLOSE vallen, ligt de bevoegdheid voor toezicht en handhaving van sancties op nationaal niveau. Voor VLOP en VLOSE ligt deze bevoegdheid direct bij de Europese Commissie (EU-niveau).

De boetes voor het overtreden van de wet kunnen voor VLOP en VLOSE oplopen tot 6% van de wereldwijde jaaromzet van het voorgaande jaar. Daarnaast kan er een boete van 1% van de wereldwijde jaaromzet van het voorgaande jaar worden opgelegd aan VLOP en VLOSE als zij onjuiste informatie verstrekken in reactie op informatieverzoeken.

Verder heeft de Europese Commissie de mogelijkheid om toezichtskosten in rekening te brengen bij VLOP en VLOSE, die als financiering dienen voor de uitvoering van hun taken.

Vergelijking met soortgelijke Japanse regelgeving

Hier leggen we de verschillen uit tussen de DSA en soortgelijke Japanse regelgeving door deze met elkaar te vergelijken.

Wet op de Transparantie van Digitale Platformtransacties

De ‘Wet op de Transparantie van Digitale Platformtransacties (Wet ter verbetering van de transparantie en eerlijkheid van specifieke digitale platforms)’ is een wet die is ingevoerd om de transparantie en eerlijkheid van transacties op digitale platforms te verbeteren en is op 1 februari 2021 (Reiwa 3) in werking getreden.

Deze wet is van toepassing op ondernemers die zijn aangewezen als specifieke digitale platforms, en verplicht hen tot het openbaar maken van informatie over transactievoorwaarden, het waarborgen van transparantie en eerlijkheid in het beheer (maatregelen die nodig zijn om wederzijds begrip met gebruikers te bevorderen) en het rapporteren van de operationele status.

Specifieke digitale platforms zijn aanbieders van digitale platforms die, vanwege de hoge noodzaak om de transparantie en eerlijkheid van transacties te verbeteren, als zodanig zijn aangewezen. Per januari 2024 zijn in totaal vijf bedrijven aangewezen, waaronder drie online algemene goederenwinkels en twee app store-operators.

Daarnaast bepaalt deze wet dat gebruikers informatie kunnen verstrekken aan de Minister van Economie, Handel en Industrie, de samenwerking met de Fair Trade Commission, en de procedures voor openbare kennisgeving voor toepassing op buitenlandse ondernemers. Ook is vastgelegd dat drie jaar na de inwerkingtreding de uitvoering en veranderingen in de economische en sociale omstandigheden worden overwogen voor herziening, en dat indien nodig maatregelen worden genomen.

Bij overtreding van de wet worden boetes opgelegd tot 500.000 yen onder de dubbele strafbepaling, en bij overtreding van de aanbevelingen van het Ministerie van Economie, Handel en Industrie kan een boete tot 1 miljoen yen worden opgelegd.

Het verschil met de DSA is dat de Japanse wet zich beperkt tot aangewezen specifieke digitale platformaanbieders, er verschillen zijn in de omvang van de boetes, en er verschillen zijn in de handhavingsstructuur. De DSA heeft een onafhankelijk uitvoerend orgaan, terwijl deze wet inspecties door het Ministerie van Economie, Handel en Industrie in samenwerking met de Fair Trade Commission voorschrijft.

Dus, als u digitale diensten in de EU wilt aanbieden, is het belangrijk om te onthouden dat de DSA van toepassing is op alle digitale diensten.

Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers

De ‘Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers (Wet betreffende de beperking van aansprakelijkheid voor schadevergoeding van specifieke telecommunicatiedienstaanbieders en de openbaarmaking van informatie van de verzender)’ regelt de vermindering van aansprakelijkheid voor schadevergoeding van providers en de gerechtelijke procedures voor het verzoeken om openbaarmaking van informatie van de verzender in geval van inbreuk op rechten door de verspreiding van informatie op het internet.

Door de herziene wet die op 1 oktober 2022 (Reiwa 4) in werking is getreden, zijn de voorheen vereiste twee gerechtelijke procedures om een anonieme verzender te identificeren en civiele aansprakelijkheid na te streven, geïntegreerd in één niet-contentieuze bewaringsprocedure, waardoor de tijd en economische kosten zijn verminderd.

De Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers is van toepassing op alle providers, ongeacht de omvang van de onderneming.

In vergelijking met de DSA, hoewel beide regelgevingen verantwoordelijkheid en reactie op informatie op het internet specificeren, verschillen ze in hun toepassingsgebied en inhoud van de regelgeving.

De DSA is van toepassing op alle online tussenpersonen (zoals platformaanbieders), en specificeert de verantwoordelijkheid voor de verspreiding van illegale inhoud afhankelijk van de kenmerken van de ondernemer (type dienst) en de omvang. Bijvoorbeeld, onder de DSA zijn hostingdienstaanbieders verplicht om een mechanisme in te richten waarmee gebruikers informatie kunnen melden die zij als illegaal beschouwen, terwijl de ‘Provider Liability Limitation Law’ dergelijke verplichtingen niet heeft.

Verder zijn er verschillen zoals de verplichting om prioriteit te geven aan meldingen van vertrouwde vlaggendragers en de verplichting om te reageren op bevelen van de EU en lidstaten om maatregelen te nemen tegen illegale informatie of om informatie van gebruikers te verstrekken.

Bovendien bevat de DSA bepalingen voor interne klachtenafhandelingsprocedures en, in het geval dat een oplossing niet wordt bereikt, wordt voor civiele rechtszaken ADR (Alternative Dispute Resolution) voorgeschreven.

Vereiste maatregelen voor Japanse bedrijven

Met de volledige implementatie van de DSA is het voor Japanse bedrijven noodzakelijk om de status van de uitrol van hun diensten in de EU en de inhoud van de diensten te beoordelen. Na het identificeren van de relevante dienstcategorieën, moeten zij een beleid voor het voldoen aan de verschillende vereisten opstellen en toepassen.

Zoals hierboven vermeld, zijn de volgende vereisten van toepassing:

• Gebruikersbescherming
• Gebruiksvoorwaarden
• Omgaan met content, etc.
• Online advertenties
• Verantwoording en transparantie
• Overige en algemene zaken

Het is aan te raden om voor meer details te overleggen met een advocaat met hoge expertise.

Referentie: Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie | “Overzicht van de EU Digital Services Act (DSA)”[ja]

Samenvatting: Blijf de ontwikkelingen van de DSA volgen en tref grondige maatregelen

Hierboven heb ik de Europese Digitale Diensten Wet (DSA) besproken, die op 17 februari 2024 volledig in werking is getreden.

De Europese DSA kan uitgroeien tot een internationale gouden standaard. Bedrijven die onder deze wet vallen, moeten de regelgeving controleren en maatregelen nemen om aan de vereisten van de DSA te voldoen. Voor DSA-maatregelen is het raadzaam om advies in te winnen bij een advocaat met hoge expertise.

Maatregelen van ons kantoor

Monolith Advocatenkantoor is een juridische firma met een rijke ervaring in IT, en in het bijzonder op het gebied van internet en recht. In de recente jaren is het globale bedrijfsleven steeds verder uitgebreid, en de noodzaak voor juridische controle door experts neemt toe. Ons kantoor biedt oplossingen op het gebied van internationaal juridisch beheer.

Expertisegebieden van Monolith Advocatenkantoor: Internationale juridische zaken & buitenlandse ondernemingen[ja]