【Juni Reiwa 7 (2025)】Wat is de nieuw gecreëerde 'detentiestraf' door de herziening van het strafrecht? De betekenis van de herziening en uitleg van de vier belangrijkste punten

In juni van het 7e jaar van Reiwa (2025), zullen de langdurige straffen van gevangenisstraf en hechtenis worden afgeschaft en zal een nieuwe vorm van detentie, de ‘detentiestraf’, worden ingevoerd. Vanaf juni zullen de gevangenisstraf en hechtenis worden geconsolideerd tot één enkele detentiestraf.

De traditionele strafbepalingen zijn meer dan een eeuw geleden vastgesteld en de aard en de rol van straffen zijn in de loop der jaren herzien. Deze herziening van het strafrecht markeert een belangrijk keerpunt in het strafrechtelijk beleid van Japan.

In dit artikel zullen we niet alleen de inhoud van de recente wijzigingen introduceren, maar ook diepgaand ingaan op de achtergrond en het belang ervan.

Wat is detentie? Het verschil met gevangenisstraf en hechtenis onder Japans recht

“Detentie” is een straf die is opgenomen in het wetsvoorstel tot wijziging van het strafrecht dat in maart van het 4e jaar van Reiwa (2022) door het Japanse Ministerie van Justitie aan het parlement is voorgelegd. Hierdoor zal het systeem van “vrijheidsstraffen” veranderen.

“Vrijheidsstraffen” zijn straffen die de fysieke vrijheid ontnemen en omvatten momenteel drie categorieën: gevangenisstraf, hechtenis en detentie. Door deze wijziging zal het onderscheid tussen gevangenisstraf en hechtenis verdwijnen en worden samengevoegd tot “detentie”. Dit resulteert in wat bekend staat als de “unificatie van vrijheidsstraffen”.

↓

In het huidige systeem van vrijheidsstraffen is bij gevangenisstraf het verrichten van gevangenisarbeid verplicht, terwijl bij hechtenis deze arbeid optioneel is. Echter, in de praktijk zijn “veel gevangenen onder hechtenis betrokken bij werkzaamheden op verzoek (volgens artikel 93 van de Wet op de behandeling van strafrechtelijk gedetineerden en andere betrokkenen), waardoor het onderscheid tussen gevangenisstraf en hechtenis op basis van de aanwezigheid van verplicht werk zinloos is” (Kenji Takeuchi en Takeshi Honjo, auteurs van “Criminal Policy Studies”).

Aan de andere kant zal bij detentie worden besloten of de gedetineerde al dan niet gevangenisarbeid verricht, afhankelijk van de individuele kenmerken van de gedetineerde. In plaats van verplichte arbeid, zal er meer nadruk worden gelegd op verbeteringsinstructies en andere maatregelen om recidive te voorkomen.

In het gewijzigde strafrecht wordt artikel 13 (Hechtenis) van het voor wijziging strafrecht verwijderd, en artikel 12, lid 1 en 2, wordt gewijzigd en lid 3 wordt nieuw toegevoegd.

Artikel 12, lid 2 van het voor wijziging strafrecht
“Bij gevangenisstraf wordt de persoon vastgehouden in een strafinrichting en verplicht tot het verrichten van bepaalde arbeid.”

Artikel 13, lid 2 van het voor wijziging strafrecht【verwijderd in de gewijzigde wet】
“Bij hechtenis wordt de persoon vastgehouden in een strafinrichting.”

↓

Artikel 12, lid 2 van het gewijzigde strafrecht

“Bij detentie wordt de persoon vastgehouden in een strafinrichting.”

Artikel 12, lid 3 van het gewijzigde strafrecht【nieuw toegevoegd in de wijziging】

“Aan personen die tot detentie zijn veroordeeld, kan werk worden opgedragen of begeleiding worden geboden die nodig is voor hun verbetering en rehabilitatie.”

Met de invoering van detentie wordt in het strafrecht duidelijk gemaakt dat arbeid niet bedoeld is om de gedetineerde pijn te doen, maar een middel is om hun verbetering en re-integratie in de samenleving te bevorderen. Arbeid en verbeteringsinstructies of onderwijs worden beschouwd als behandelingen van dezelfde aard en gelijkwaardig aan elkaar.

De Geschiedenis van de Unificatie van Vrijheidsstraffen in Japan

In Japan is er al sinds de periode voor de Tweede Wereldoorlog discussie over het afschaffen van het onderscheid tussen gevangenisstraf en hechtenis, met als doel de vrijheidsstraffen te unificeren. Tijdens de algehele herziening van het strafrecht in de jaren 1960 werd dit onderwerp direct aangepakt, maar de pogingen liepen toen op niets uit.

Echter, de recente strafrechtelijke hervorming die de invoering van detentiestraffen omvat, is zonder veel tegenstand doorgevoerd. Waarom zou dat zijn? Laten we eens kijken naar de achtergrond van deze hervorming.

Vier Kernpunten Achter de Wijziging van de Japanse Wetgeving

Het Japanse Ministerie van Justitie geeft als reden voor deze wetswijziging aan dat het doel is om “de behandeling van gedetineerden in strafinrichtingen verder te verbeteren”. (Bron: Ministerie van Justitie “Redenen voor de wijziging van het Wetboek van Strafrecht en andere wetten”[ja])

Hier zijn verschillende achtergronden voor.

De afnemende noodzaak om onderscheid te maken tussen gevangenisstraf en hechtenis onder Japans recht

Volgens het Criminal Justice White Paper van het jaar Reiwa 6 (2024), waren er 14.033 personen (99,6%) veroordeeld tot gevangenisstraf, 49 personen (0,3%) tot hechtenis en 3 personen (0,0%) tot detentie. Bovendien was 81,8% van de personen die hechtenis uitzaten, werkzaam (peildatum eind maart Reiwa 6 (2024), uit het Criminal Justice White Paper van het jaar Reiwa 6 (2024)[ja]).

Zoals deze gegevens laten zien, is de betekenis van het onderscheid tussen gevangenisstraf en hechtenis in Japan aan het vervagen.

Verzoeken vanuit de Japanse gevangeniswereld

Als we erover nadenken, zijn er onder ouderen en mensen met een handicap diegenen die het moeilijk vinden om werkzaamheden uit te voeren. Desondanks is in het Japanse strafrecht vastgelegd dat gevangenen met een gevangenisstraf verplicht zijn om te werken, wat heeft geleid tot een situatie waarin zij gedwongen worden om werk te verrichten, zelfs als dit onredelijk is.

Daarnaast zou het voor gevangenen die door een gebrek aan onderwijs moeite hebben met het maatschappelijk leven, wellicht beter zijn om onderwijs te ontvangen dat hun leervaardigheden verbetert in plaats van werk te verrichten. Echter, omdat werk ook hier verplicht is, is er niet genoeg tijd om adequaat aandacht te besteden aan het verbeteren van hun leervaardigheden.

Het verplicht stellen van arbeid voor gevangenen met een gevangenisstraf wordt aangewezen als een probleem met betrekking tot de rehabilitatie en re-integratie van gevangenen in de samenleving.

Inspanningen van de Japanse overheid gericht op het voorkomen van recidive

Traditionele straffen hadden vaak een sterk punitief karakter, waarbij de nadruk lag op het bestraffen in plaats van het ondersteunen van de rehabilitatie en re-integratie van gedetineerden in de samenleving. Bovendien werden gedetineerden in het verleden ingedeeld in groepen op basis van hun criminele neigingen, waarbij de specifieke misdrijven die zij hadden gepleegd of hun leeftijd niet altijd als belangrijk werden beschouwd.

Daarom heeft de Japanse overheid een beleid geformuleerd om de behandeling van individuele gedetineerden te versterken op basis van empirisch onderzoek en bewijs, met als doel het percentage gedetineerden dat binnen twee jaar na vrijlating terugkeert naar de gevangenis, in tien jaar tijd met 20% te verminderen (Heisei 24 (2012), “Omvattende maatregelen ter voorkoming van recidive”).

Als onderdeel van deze maatregelen is in het eerste actieplan ter bevordering van de preventie van recidive de implementatie van instructie en training in communicatievaardigheden en zakelijke etiquette in correctie-instellingen opgenomen, met als doel deze vaardigheden bij de gedetineerden te ontwikkelen.

Aanpak van Jonge Gedetineerden in Japan

In deze context was er een directe aanleiding voor de oprichting van een detentiestraf. Dit was het gevolg van discussies over het verlagen van de leeftijdsgrens voor de toepassing van de Japanse Wet op de Jeugdrechtbank (Juvenile Law).

Als de leeftijdsgrens voor de toepassing van de Wet op de Jeugdrechtbank wordt verlaagd naar onder de 18 jaar, dan zal deze wet niet langer van toepassing zijn op 18- en 19-jarigen, en zullen zij onderworpen worden aan strafrechtelijke sancties. Echter, de bestaande procedures onder de Wet op de Jeugdrechtbank bieden de mogelijkheid voor een flexibele aanpak die is afgestemd op de kenmerken van de jeugdige, en staan bekend om hun effectiviteit in het verbeteren van gedrag en het voorkomen van recidive. Daarom werd gedacht dat als 18- en 19-jarigen strafrechtelijk bestraft zouden worden, het noodzakelijk zou zijn om zowel de inhoud als de uitvoering van de straffen te herzien, en bij uitbreiding de behandeling van alle gedetineerden te heroverwegen. Bijvoorbeeld, 18- en 19-jarigen zijn doorgaans scholieren of universiteitsstudenten, maar als zij een straf opgelegd krijgen, kunnen zij door de verplichte arbeid niet voldoende tijd besteden aan onderwijs dat gericht is op het verbeteren van hun academische vaardigheden.

In dit licht heeft de Subcommissie voor Jeugdrecht en Strafrecht van de Wetgevende Raad een aanbeveling gedaan aan de Minister van Justitie, inclusief het voorstel om “gevangenisstraf en hechtenis te unificeren als een nieuwe vorm van vrijheidsstraf”.

Aanpak van de introductie van detentiestraffen in Japan

De detentiestraf, die in deze context is gecreëerd, wordt geleidelijk duidelijker. Volgens de berichtgeving worden veroordeelden ingedeeld in 24 verschillende correctiebehandelingsprogramma’s, gericht op specifieke groepen zoals ‘jeugdbehandeling’, ‘behandeling voor jongvolwassenen’, ‘ouderenzorg’, of ‘welzijnsondersteuning’ voor mensen met mentale aandoeningen. Het lijkt erop dat er individuele behandelingen worden aangeboden die zijn afgestemd op hun specifieke kenmerken.

Referentie: Mainichi Shimbun, 21 januari 2025 | Details van ‘detentiestraf’ onthuld: ondersteuning van rehabilitatie van veroordeelden in 24 programma’s om recidive te voorkomen[ja]

Om de introductie van detentiestraffen aan te pakken, worden in Japanse gevangenissen en andere strafrechtelijke instellingen in hoog tempo voorbereidingen getroffen, maar er zijn ook uitdagingen op de werkvloer. Zo wordt er bijvoorbeeld van uitgegaan dat mensen met verschillende soorten straffen in principe gescheiden worden gehouden. Met de introductie van detentiestraffen zullen in gevangenissen mensen met detentiestraffen en gevangenisstraffen door elkaar heen zitten, maar het is noodzakelijk om hun verblijfsruimtes te scheiden. Dit vereist niet alleen extra personeel, maar er wordt ook bezorgdheid geuit over het tekort aan fysieke ruimte.

Samenvatting: Raadpleeg een advocaat bij strafzaken

De introductie van detentiestraffen vanaf 1 juni 2025 (Reiwa 7) markeert een belangrijk keerpunt in het Japanse strafrechtssysteem. Deze hervorming is gericht op het benadrukken van de rehabilitatie en re-integratie van veroordeelden in de samenleving en het waarborgen van de veiligheid van de samenleving door recidive te voorkomen.

Echter, als u betrokken raakt bij een strafzaak, is het inschakelen van een advocaat de beste strategie. In het geval dat u gearresteerd wordt in een strafzaak, kunt u ervoor kiezen om geen advocaat te nemen voor vrijwillige verdediging voor of na de aanklacht. Maar het niet hebben van een advocaat kan aanzienlijke nadelen hebben voor de verdachte of beklaagde, dus het is aan te raden er wel een in te schakelen.

Zelfs als u financieel beperkt bent, zijn er mogelijkheden zoals het ‘Systeem voor Juridische Bijstand aan Strafverdachten’ en ‘Door de Staat Aangewezen Advocaten’ die u kunt gebruiken. Als u verdachte of beklaagde wordt in een strafzaak, overweeg dan zeker het gebruik van deze systemen.

Maatregelen van ons kantoor

Monolith Advocatenkantoor is een juridische firma met een hoge mate van specialisatie in zowel IT, met name internet, als in de rechtspraktijk. Ons kantoor biedt ondersteuning aan een breed scala van cliënten, van bedrijven genoteerd aan de Tokyo Stock Exchange Prime tot aan startende ondernemingen, door een diepgaand begrip van hun bedrijfsmodellen en activiteiten. We identificeren potentiële juridische risico’s en zorgen voor naleving van de wet om de rechtmatigheid van hun bedrijfsvoering te waarborgen. De details worden beschreven in het onderstaande artikel.

Expertisegebieden van Monolith Advocatenkantoor: IT & Venture Corporate Legal Services[ja]