Zastosowanie ustawy o rozliczeniach finansowych w grach mobilnych i praktyczne podejście

Prawne obowiązki przedsiębiorców i konkretne procedury

Jeśli waluta lub przedmioty używane w grze są uznawane za przedpłacone środki płatnicze zgodnie z japońską Ustawą o rozliczeniach funduszy, przedsiębiorcy mają ważne obowiązki prawne.
W przypadku, gdy niewykorzystane saldo wydanych przedpłaconych środków płatniczych przekracza kwotę referencyjną (obecnie 10 milionów jenów), przedsiębiorca musi złożyć do właściwego dyrektora japońskiego biura finansowego zgłoszenie emisji na określonym formularzu wraz z załączonymi dokumentami w ciągu dwóch miesięcy od dnia referencyjnego, w którym fakt ten został stwierdzony (31 marca i 30 września każdego roku) (japońska Ustawa o rozliczeniach funduszy, artykuł 5, ustęp 1 i 2).
Obowiązek ten ma charakter raportowania do organu nadzorczego w przypadku, gdy skala działalności przekracza określony poziom.

Dodatkowo, jeśli niewykorzystane saldo na dzień referencyjny przekracza kwotę referencyjną, przedsiębiorca jest zobowiązany zabezpieczyć co najmniej połowę tego niewykorzystanego salda poprzez depozyt w japońskim urzędzie depozytowym właściwym dla głównego biura lub oddziału (japońska Ustawa o rozliczeniach funduszy, artykuł 14, ustęp 1, oraz rozporządzenie wykonawcze do tej ustawy, artykuł 6).
Obowiązek ten został ustanowiony w celu ochrony użytkowników, aby zabezpieczyć wartość niewykorzystanych środków.

Przedpłacone środki płatnicze w branży gier

Ważność regulacji prawnych w tym kontekście wynika z unikalnego modelu biznesowego charakterystycznego dla branży gier mobilnych.
W ostatnich latach w branży dominuje model, w którym sama gra jest oferowana bezpłatnie, a system mikropłatności w grze stanowi główne źródło dochodów.
W tym modelu gracze kupują wirtualną walutę, taką jak kryształy, klejnoty czy orby, za prawdziwe pieniądze, a następnie używają tej waluty do zdobywania postaci lub przedmiotów poprzez system gacha, bądź do zakupu różnorodnych przedmiotów używanych w grze.

Podczas wdrażania takiego systemu mikropłatności w grze, konieczne jest dokładne rozważenie, czy oferowana wirtualna waluta oraz przedmioty, które można za nią nabyć, kwalifikują się jako “przedpłacone środki płatnicze” zgodnie z japońską Ustawą o rozliczeniach funduszy (資金決済法, Shikin Kessai-hō) z 2010 roku (Heisei 22).
Jeśli tak, wymagane jest ustanowienie odpowiednich procedur i systemów zarządzania zgodnie z przepisami prawa.

Znaczenie oceny kwalifikacji przedpłaconych środków płatniczych

Japońska Ustawa o Rozliczeniach Finansowych (資金決済法) definiuje przedpłacone środki płatnicze poprzez jasno określone wymagania.
Po pierwsze, wymaga się, aby kwota lub ilość towarów i usług była zapisana lub zarejestrowana.
Jest to wymóg wskazujący na zachowanie wartości.
Po drugie, konieczne jest, aby były one wydawane w zamian za odpowiednią wartość pieniężną odpowiadającą zapisanej lub zarejestrowanej kwocie lub ilości.
To stanowi wymóg ekwiwalentności.
Po trzecie, wymaga się, aby zarejestrowana wartość mogła być używana do płatności lub korzystania z usług.
Jest to wymóg dotyczący możliwości wykonywania praw.

Zazwyczaj, wewnętrzna waluta w grach spełnia wszystkie wymagania przedpłaconych środków płatniczych, ponieważ jej ilość jest elektronicznie rejestrowana, wydawana w zamian za pieniądze odpowiadające ilości, i może być używana do zakupu różnych usług i przedmiotów w grze.
Dlatego uważa się, że wiele wewnętrznych walut w grach kwalifikuje się jako przedpłacone środki płatnicze.

Z drugiej strony, w przypadku bezpośredniej sprzedaży przedmiotów w grze za pieniądze, przedmioty te nie są uznawane za przedpłacone środki płatnicze, chyba że spełniają powyższe trzy wymagania.
Jako ważny wyjątek prawny, jeśli okres użytkowania jest ograniczony do 6 miesięcy, nawet jeśli spełniają powyższe wymagania, są wyłączone z kategorii przedpłaconych środków płatniczych (Japońska Ustawa o Rozliczeniach Finansowych, artykuł 4, punkt 1, oraz dekret wykonawczy do tej ustawy, artykuł 4, ustęp 2).
To wyłączenie ma na celu zmniejszenie obciążeń regulacyjnych dla przedpłaconych środków płatniczych przeznaczonych do krótkoterminowego użytkowania.

W związku z tym, przy projektowaniu systemów płatności w grach, ważne jest, aby dokładnie rozważyć, czy oferowane funkcje i mechanizmy podlegają regulacjom japońskiej Ustawy o Rozliczeniach Finansowych, i w razie potrzeby, odpowiednio przeprowadzić wymagane procedury prawne.
Dzięki temu można osiągnąć równowagę między stabilnym świadczeniem usług a ochroną użytkowników, co umożliwia budowę zrównoważonego modelu biznesowego.