Keperluan Undang-Undang Berkaitan Penyediaan Modal Permulaan dan Sumbangan Modal Semasa Penubuhan Syarikat Berhad di Jepun

Pendirian syarikat di Jepun menawarkan peluang menarik bagi usahawan asing, namun kejayaannya bergantung pada pemahaman yang tepat mengenai sistem perundangan Jepun, terutama keperluan undang-undang berkaitan modal syarikat dan sumbangan modal. Undang-undang syarikat Jepun menyediakan peraturan yang fleksibel mengenai modal syarikat dalam penubuhan syarikat berhad, tetapi sekadar memenuhi jumlah minimum yang ditetapkan oleh undang-undang sahaja mungkin akan menghalang operasi perniagaan yang lancar dan perkembangan masa depan. Oleh itu, penting untuk mempertimbangkan secara strategik persediaan modal syarikat dan kaedah sumbangan modal dari pelbagai aspek termasuk jenis perniagaan, keperluan pembiayaan, dan pemerolehan status kediaman (visa tinggal) di Jepun.

Artikel ini akan menjelaskan secara terperinci mengenai keperluan modal syarikat yang ditetapkan oleh undang-undang Jepun khususnya untuk penubuhan syarikat berhad, prosedur sumbangan modal tunai dan bukan tunai, pemilihan institusi kewangan untuk pembayaran, kewajipan pemberitahuan berdasarkan Undang-Undang Pertukaran Asing dan Perdagangan Luar Jepun (FETL), serta peranan modal syarikat dalam pemerolehan status kediaman ‘Pengurusan & Pengawasan’. Pengetahuan ini akan menjadi asas bagi usahawan asing untuk memulakan perniagaan di Jepun dengan lancar dan pasti. Memahami dengan mendalam kerumitan sistem perundangan Jepun dan menyediakan sokongan undang-undang profesional untuk menyelesaikan cabaran unik yang dihadapi oleh usahawan asing akan memberikan sumbangan besar kepada kejayaan perniagaan. Melalui artikel ini, kami bertujuan untuk meningkatkan pemahaman mengenai penubuhan syarikat di Jepun dan menyediakan maklumat yang boleh dipercayai untuk memulakan perniagaan dengan yakin.

Keperluan Modal Berbayar dalam Penubuhan Syarikat di Jepun dan Pertimbangan Praktikalnya

Di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun, jumlah minimum modal berbayar yang diperlukan untuk penubuhan sebuah syarikat saham telah dihapuskan, yang memungkinkan penubuhan syarikat dengan modal serendah 1 yen secara teori. Sistem fleksibel ini diperkenalkan melalui pindaan Undang-Undang Syarikat Jepun pada tahun 2006 (Perkara 445, Fasal 1 Undang-Undang Syarikat Jepun). Walau bagaimanapun, modal berbayar bukan sekadar keperluan undang-undang; ia juga merupakan penunjuk penting bagi asas kewangan syarikat dan kredibiliti eksternalnya. Modal yang terlalu sedikit boleh mengganggu operasi perniagaan dan juga boleh memberi kesan negatif terhadap keupayaan untuk mendapatkan kredit daripada pihak berkepentingan dan institusi kewangan.

Keperluan Modal Berasaskan bagi Aktiviti Perniagaan Tertentu (Sektor yang Memerlukan Lesen)

Untuk menjalankan aktiviti perniagaan tertentu di Jepun, diperlukan lesen yang ditetapkan oleh undang-undang Jepun, dan salah satu syarat untuk mendapatkan lesen tersebut adalah memiliki jumlah modal yang ditentukan. Sebagai contoh, dalam industri pembinaan, modal minimum sebanyak 5 juta yen diperlukan, manakala bagi perkhidmatan pengenalan pekerjaan berbayar, modal minimum sebanyak 5 juta yen diperlukan untuk setiap pejabat. Bagi industri penempatan pekerja, modal minimum sebanyak 20 juta yen diperlukan untuk setiap pejabat, manakala bagi perniagaan agensi pelancongan jenis pertama, modal minimum sebanyak 30 juta yen, jenis kedua sebanyak 7 juta yen, jenis ketiga sebanyak 3 juta yen, dan bagi agensi pelancongan yang terhad kepada kawasan tertentu, modal minimum sebanyak 1 juta yen diperlukan. Jika anda merancang untuk memulakan perniagaan dalam sektor-sektor ini, memenuhi keperluan modal minimum ini adalah penting untuk mendapatkan lesen yang diperlukan dan memulakan perniagaan anda secara sah.  

• Industri Pembinaan: 5 juta yen atau lebih
• Perkhidmatan Pengenalan Pekerjaan Berbayar: 5 juta yen atau lebih (berubah mengikut bilangan pejabat)
• Industri Penempatan Pekerja: 20 juta yen atau lebih (berubah mengikut bilangan pejabat)
• Agensi Pelancongan Jenis Pertama: 30 juta yen
• Agensi Pelancongan Jenis Kedua: 7 juta yen
• Agensi Pelancongan Jenis Ketiga: 3 juta yen
• Agensi Pelancongan Terhad Kawasan: 1 juta yen

Kesan Modal Berbayar ke atas Langkah Pengecualian Cukai Jualan di Jepun

Di bawah undang-undang cukai jualan Jepun, terdapat langkah pengecualian yang menguntungkan di mana syarikat dengan modal berbayar kurang daripada 10 juta yen secara prinsip dibebaskan dari kewajipan membayar cukai jualan untuk tempoh pertama dan kedua selepas penubuhan. Manfaat pengecualian ini penting dalam mempertimbangkan jumlah modal berbayar kerana ia membantu memperbaiki aliran tunai pada peringkat awal penubuhan dan menyumbang kepada stabilisasi perniagaan. Walau bagaimanapun, terdapat pengecualian di mana syarikat akan menjadi subjek cukai pada tempoh kedua jika jualan dan perbelanjaan gaji (termasuk gaji pengarah) dalam enam bulan pertama tempoh pertama melebihi 10 juta yen.

Langkah pengecualian cukai jualan ini menunjukkan bahawa penetapan modal berbayar bukan hanya memenuhi keperluan undang-undang mengenai jumlah yang diperlukan, tetapi juga harus mempertimbangkan bagaimana memulakan perniagaan dan menguruskan dana dengan cekap sebagai sebahagian daripada strategi pengurusan. Usahawan asing boleh memahami langkah pengecualian cukai Jepun dan mengambil kira dalam penetapan modal berbayar mereka untuk mengurangkan beban kewangan awal dan meningkatkan kelestarian perniagaan. Ini menunjukkan kepentingan membuat keputusan strategik yang melampaui sekadar pematuhan kepada peraturan.

Peranan Modal Berbayar dalam Kredibiliti Syarikat dan Pengumpulan Dana di Jepun

Modal berbayar merupakan bahan pertimbangan penting bagi institusi kewangan seperti bank ketika mempertimbangkan untuk memberikan pinjaman. Jika modal berbayar adalah rendah, syarikat mungkin dilihat sebagai kurang stabil dan memiliki kemampuan pembayaran yang rendah, yang boleh menyebabkan kesukaran dalam mendapatkan pembiayaan. Selain itu, modal berbayar juga berfungsi sebagai penunjuk kepercayaan syarikat bagi para pelanggan dan rakan niaga. Modal yang mencukupi dapat memberikan kesan bahawa operasi perniagaan tersebut stabil dan ini boleh membuka peluang perniagaan yang lebih luas.

Perlu diperhatikan bahawa ‘modal tunjuk’ (modal yang tidak memiliki substansi sebenar dan hanya dicatat sebagai modal berbayar secara sementara) adalah dilarang di bawah undang-undang Jepun. Modal berbayar harus benar-benar disalurkan ke dalam perniagaan dan membentuk asas kekayaan syarikat, oleh itu, perancangan yang tepat termasuk waktu pemindahan dana dan penubuhan rizab adalah diperlukan. Peraturan ini bertujuan untuk memastikan bukan sahaja modal berbayar disediakan secara formal, tetapi juga dana tersebut benar-benar digunakan dalam perniagaan dan membentuk asas kekayaan syarikat. Jika ‘modal tunjuk’ dibenarkan, ia boleh menyebabkan perbezaan antara keadaan kewangan syarikat dengan realitinya, yang seterusnya membawa risiko kepada rakan niaga dan institusi kewangan untuk membuat keputusan kredit yang salah, dan ini boleh merosakkan kepercayaan dalam pasaran secara keseluruhan. Oleh itu, peraturan ini dianggap sebagai asas undang-undang yang penting bukan sahaja untuk menjaga kesihatan setiap syarikat tetapi juga untuk mengekalkan kejernihan dan kepercayaan dalam transaksi komersial di Jepun secara keseluruhan. Pengusaha asing harus memahami prinsip ini dengan mendalam dan menjelaskan sumber dana mereka untuk mengelakkan masalah di masa depan dan menetapkan kepercayaan dalam perniagaan mereka di Jepun.

Jenis-Jenis Penyertaan Modal dan Keperluan Undang-Undang: Penyertaan Modal Tunai dan Penyertaan Modal Bukan Tunai di Jepun

Dalam penubuhan syarikat berhad di Jepun, terdapat dua jenis utama penyertaan modal, iaitu penyertaan modal tunai dan penyertaan modal bukan tunai (penyertaan modal dalam bentuk harta). Setiap kaedah ini mempunyai keperluan yang berbeza berdasarkan Undang-Undang Syarikat Jepun dan titik perhatian praktikal yang perlu diambil kira.

Prosedur dan Perhatian Asas Penyertaan Modal Wang Tunai di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Salah satu kaedah penyertaan modal yang paling umum dalam penubuhan syarikat berhad di Jepun adalah melalui penyertaan wang tunai. Pengasas harus membayar jumlah penuh wang yang berkaitan dengan saham yang diterima semasa penubuhan ke tempat penanganan pembayaran yang ditetapkan oleh pengasas, seperti bank (Artikel 34(1) dan (2), serta Artikel 208(1) dari Undang-Undang Syarikat Jepun).  

Pembayaran ini tidak cukup hanya dengan adanya dana dalam akaun, tetapi perlu ada bukti pembayaran yang jelas seperti ‘pemindahan’ atau ‘deposit’ yang dapat disahkan melalui buku simpanan bank atau dokumen yang serupa. Nama akaun untuk pembayaran biasanya adalah atas nama perwakilan pengasas. Walaupun terdapat beberapa pengasas, biasanya setiap pengasas akan memindahkan modal penyertaan ke dalam akaun perwakilan tersebut.  

Institusi kewangan yang boleh digunakan untuk pembayaran ini terhad kepada bank, koperasi simpan pinjam, koperasi kredit, syarikat amanah, pusat koperasi perindustrian dan perdagangan, koperasi pertanian, dan koperasi pekerja yang ditetapkan oleh undang-undang Jepun. Bagi usahawan asing, cabang bank asing di Jepun (cabang bank yang mendapat lesen dari Perdana Menteri Kabinet) boleh digunakan sebagai akaun pembayaran. Namun, cabang bank asing di luar Jepun tidak diakui sebagai institusi penanganan pembayaran.  

Memilih institusi kewangan untuk penyertaan modal wang tunai oleh usahawan asing bukan hanya soal kemudahan, tetapi juga memenuhi keperluan undang-undang dan berkaitan langsung dengan permohonan visa masa depan. Menggunakan akaun institusi kewangan yang diakui oleh undang-undang Jepun dengan betul dan meninggalkan rekod penghantaran yang jelas bukan sahaja penting untuk pendaftaran penubuhan syarikat tetapi juga untuk permohonan dan pembaharuan visa pengurusan perniagaan di masa hadapan. Terutamanya, penghantaran wang dari luar negara mungkin diperiksa dengan ketat dari sudut pandangan pencegahan pengubahan wang haram, dan memilih institusi kewangan yang tidak sesuai atau cara penghantaran yang tidak jelas boleh menyebabkan kelewatan dalam prosedur penubuhan atau penolakan permohonan visa, yang boleh membawa kepada akibat serius. Ini bukan hanya soal perhatian prosedural, tetapi juga masalah yang berkaitan dengan teras perniagaan.  

Kerangka Hukum untuk Sumbangan dalam Bentuk Barang dan Harta yang Diakui

Di samping sumbangan dalam bentuk wang, adalah juga mungkin untuk menyumbang harta selain wang (disebut “barang”). Ini dikenali sebagai sumbangan dalam bentuk barang. Harta yang boleh diakui sebagai sumbangan dalam bentuk barang adalah harta yang boleh dicatatkan sebagai aset dalam neraca, seperti komputer, hartanah, kenderaan, piutang, dan sekuriti.

Sumbangan dalam bentuk barang hanya diizinkan bagi pengasas syarikat pada masa penubuhan syarikat (menurut Artikel 34(1) dan Artikel 208(2) dari Undang-Undang Syarikat Jepun). Jika peningkatan modal dilakukan setelah penubuhan, orang selain pengasas juga boleh melakukan sumbangan dalam bentuk barang. Apabila melakukan sumbangan dalam bentuk barang, adalah suatu keharusan untuk mencatatkan dalam perlembagaan syarikat mengenai hal tersebut, kandungan dan nilai harta tersebut sebagai ‘perkara yang mutlak perlu dicatatkan’ (menurut Artikel 199(1)(3) dari Undang-Undang Syarikat Jepun).

Kriteria Pengelakan Sistem Pemeriksaan dalam Penilaian Harta Modal In-kind di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Nilai harta modal in-kind yang disumbangkan tidak jelas seperti wang tunai, sehingga terdapat risiko penilaian yang berlebihan. Oleh itu, secara prinsip, diperlukan penyiasatan oleh pemeriksa yang dilantik oleh mahkamah (Perkara 207(1) Undang-Undang Syarikat Jepun). Namun, penyiasatan oleh pemeriksa memerlukan kos dan masa, jadi jika memenuhi mana-mana syarat berikut, penyiasatan oleh pemeriksa tidak diperlukan (Perkara 207(9) Undang-Undang Syarikat Jepun).

• Syarat jumlah nilai keseluruhan: Jika nilai keseluruhan harta modal in-kind yang disumbangkan adalah kurang dari 5 juta yen
• Syarat bagi sekuriti bernilai: Jika harta modal in-kind yang disumbangkan adalah sekuriti bernilai yang mempunyai harga pasaran, dan nilai yang dinyatakan dalam perlembagaan adalah di bawah harga pasaran
• Syarat pengesahan pakar: Jika nilai harta modal in-kind telah disahkan oleh pakar seperti peguam, akauntan bertauliah, atau penasihat cukai sebagai wajar (untuk harta tanah, penilaian oleh penilai harta tanah juga diperlukan)
• Syarat bagi tuntutan wang: Jika harta modal in-kind adalah tuntutan wang terhadap syarikat (terhad kepada yang telah sampai tempoh pembayaran) dan nilai tersebut tidak melebihi nilai buku hutang yang berkaitan dengan tuntutan wang tersebut

Pengecualian penyiasatan pemeriksa dalam modal in-kind memudahkan penubuhan perusahaan kecil dan sederhana serta startup, sementara tanggungjawab jaminan kekurangan oleh pengasas memainkan peranan dalam menjamin kesihatan kewangan mereka. Dengan mengurangkan halangan penubuhan melalui pengecualian penyiasatan pemeriksa, tanggungjawab jaminan kekurangan yang ketat diperkenalkan sebagai penalti untuk mencegah penilaian berlebihan modal in-kind dan memastikan kesihatan modal syarikat. Pengusaha asing harus menilai harta modal in-kind secara objektif dan berhati-hati walaupun penyiasatan pemeriksa tidak diperlukan, ini membolehkan mereka mengelakkan tanggungjawab undang-undang yang tidak dijangka selepas penubuhan dan membina asas kewangan syarikat dengan pasti.

Tanggungjawab Pengasas dan Titik Perhatian dalam Praktik Penyertaan Modal Barang di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Jika nilai harta benda yang disumbangkan sebagai modal barang adalah jauh lebih rendah daripada nilai yang dinyatakan dalam perlembagaan syarikat, pengasas dan pengarah pada masa penubuhan mempunyai kewajipan untuk membayar jumlah kekurangan tersebut kepada syarikat (menurut Artikel 52 Akta Syarikat Jepun). Ini dikenali sebagai ‘tanggungjawab jaminan kekurangan’ dan merupakan peruntukan penting untuk memastikan modal syarikat mencukupi.

Walaupun penyertaan modal barang mempunyai kelebihan membolehkan penubuhan syarikat tanpa memerlukan tunai, proses penyediaan dokumen memakan masa dan boleh mengakibatkan peratusan tunai dalam modal berkurangan, yang seterusnya meningkatkan risiko kekurangan modal kerja selepas permulaan perniagaan. Oleh itu, perancangan kewangan yang berhati-hati adalah sangat diperlukan.

Prosedur Pembayaran Modal Syarikat dan Pemilihan Institusi Kewangan di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Pembayaran modal syarikat semasa penubuhan syarikat adalah proses yang memerlukan pematuhan kepada prosedur ketat yang ditetapkan oleh Undang-Undang Syarikat Jepun. Melaksanakan prosedur ini dengan tepat adalah kritikal untuk menyelesaikan pendaftaran penubuhan syarikat.

Keperluan Institusi Pengendali Pembayaran dan Nama Akaun yang Sesuai

Pembayaran modal permulaan semasa penubuhan syarikat perlu dilakukan melalui institusi kewangan tertentu yang ditetapkan oleh undang-undang Jepun (Pasal 34(2) Akta Syarikat Jepun). Institusi-institusi ini termasuklah bank, koperasi kredit, koperasi simpan pinjam, syarikat amanah, pusat koperasi perindustrian dan perdagangan, koperasi pertanian, dan koperasi pekerja. Pejabat pos (Japan Post) dan beberapa bank internet mungkin tidak diakui sebagai institusi pengendali pembayaran.

Bagi usahawan asing, cabang bank asing di Jepun yang mempunyai lesen daripada Perdana Menteri boleh digunakan sebagai akaun pembayaran. Namun, cabang bank asing di luar Jepun tidak diakui sebagai institusi pengendali pembayaran. Nama akaun untuk tujuan pembayaran biasanya adalah atas nama individu perwakilan pengasas. Jika terdapat beberapa pengasas, salah seorang daripada mereka akan dilantik sebagai perwakilan pengasas dan semua pembayaran modal akan dibuat ke dalam akaun individu tersebut.

Pembuatan dan Penyerahan Dokumen yang Mengesahkan Pembayaran Modal Syarikat

Semasa permohonan pendaftaran penubuhan syarikat, adalah perlu untuk menyerahkan dokumen yang mengesahkan bahawa modal syarikat telah sebenarnya dibayar ke pejabat pendaftaran di Jepun (di bawah Akta Pendaftaran Perniagaan Jepun, Artikel 47, Perenggan 2, Butir 5). Dokumen ini biasanya merupakan gabungan ‘Sijil Penerimaan Pembayaran Modal’ yang dihasilkan oleh institusi pengendali pembayaran atau sijil yang dibuat oleh direktur perwakilan pada masa penubuhan, dengan salah satu dokumen berikut:

• Salinan buku simpanan bank yang berkaitan dengan akaun di institusi pengendali pembayaran (bahagian hadapan dan belakang kulit buku, bahagian terbuka, dan bahagian rekod deposit).
• Penyata transaksi atau dokumen lain yang dihasilkan oleh institusi pengendali pembayaran.

Apabila menyerahkan salinan buku simpanan, tidak mencukupi hanya dengan menunjukkan bahawa akaun tersebut mempunyai baki tertentu. Adalah perlu bahawa ruangan keterangan menunjukkan ‘pemindahan’ atau ‘deposit’ dan secara zahirnya jelas bahawa wang telah sebenarnya dibayar. Jika terdapat beberapa pengasas, disarankan untuk menunjukkan nama setiap pengasas semasa membuat deposit untuk memastikan kejelasan dari siapa sumbangan modal itu berasal.

Bagi penubuhan syarikat melalui penawaran umum (di mana saham ditawarkan kepada pihak selain pengasas untuk penubuhan), ‘Sijil Penyimpanan Pembayaran Modal’ yang dikeluarkan oleh institusi pengendali pembayaran diperlukan (di bawah Akta Syarikat Jepun, Artikel 64, Perenggan 1). Bagi penubuhan syarikat oleh pengasas sahaja (di mana pengasas mengambil saham untuk penubuhan), cukup dengan Sijil Penerimaan Pembayaran Modal dan sebagainya.

Ketepatan formal dalam prosedur pembayaran modal bukan sekadar prosedur administratif, tetapi sangat penting dalam membuktikan kewujudan hukum dan asas kewangan syarikat. Pembayaran yang ‘sebenarnya dilakukan’, dan keterangan ‘pemindahan/deposit’ yang tercatat dalam buku simpanan yang ‘secara zahirnya jelas’, adalah perlu dan ‘sekadar memiliki baki tertentu tidak mencukupi’ telah ditetapkan dengan jelas. Ini mencerminkan penekanan sistem perundangan Jepun terhadap kepastian asas kewangan syarikat, dan usahawan asing harus memahami pentingnya ketepatan formal ini dengan mendalam dan perlu merekodkan semua transaksi dengan cara yang telus dan terdokumentasi dengan baik.

Perhatian Mengenai Penghantaran Wang dari Luar Negara

Apabila warga asing menghantar modal dari luar negara, kaedah penghantaran dan latar belakangnya juga menjadi subjek penilaian oleh Jabatan Imigresen Jepun dan agensi terkait. Jika penghantaran wang melebihi 5 juta yen, adalah penting untuk menyimpan bukti yang jelas mengenai penghantaran tersebut (seperti butiran penghantaran) sebagai bukti. Selain itu, apabila membawa masuk tunai melebihi 1 juta yen ke dalam Jepun, adalah wajib untuk membuat deklarasi di kastam Jepun. Dokumen deklarasi ini menjadi bukti penting yang membuktikan bahawa tunai yang dibawa masuk sebagai modal adalah sah. Apabila menggunakan akaun cawangan luar negara, perlu berhati-hati kerana kadar transaksi mungkin dalam mata wang asing, yang boleh mempengaruhi jumlah yen Jepun yang dihitung sebagai modal.  

Kewajipan Notifikasi Berdasarkan Undang-Undang Pertukaran Asing dan Perdagangan Luar Negeri Jepun (FEFTA)

Pendirian syarikat di Jepun oleh warga asing mungkin dianggap sebagai ‘Pelaburan Langsung Asing’ di bawah Undang-Undang Pertukaran Asing dan Perdagangan Luar Negeri Jepun (selanjutnya disebut ‘FEFTA’), dan dalam kes tersebut, kewajipan untuk membuat notifikasi sebelum atau laporan selepas tindakan mungkin timbul.

Definisi Pelaburan Langsung Asing dan Aplikasinya terhadap Pendirian Syarikat oleh Warga Asing

FEFTA Jepun mengharuskan notifikasi sebelum atau laporan selepas tindakan bagi pelaburan oleh pelabur asing ke dalam perusahaan di Jepun (‘Pelaburan Langsung Asing, dll.’) dengan tujuan untuk menjaga keselamatan negara dan pengurusan ekonomi yang lancar. Istilah ‘pelabur asing’ merujuk kepada individu bukan penduduk, badan hukum asing, atau badan hukum Jepun yang lebih dari 50% hak suaranya dimiliki oleh badan hukum asing (Pasal 26, Ayat 1 FEFTA Jepun).

Apabila warga asing atau badan hukum asing mendirikan syarikat di Jepun dan memperoleh sahamnya, tindakan tersebut sering kali dianggap sebagai ‘Pelaburan Langsung Asing’. Khususnya, pemerolehan saham syarikat yang tidak terdaftar di bursa dianggap sebagai Pelaburan Langsung Asing walaupun hanya satu saham sekalipun.

Sektor dan Syarat yang Terlibat dalam Notifikasi Sebelum dan Laporan Selepas Tindakan

Pelaburan Langsung Asing, bergantung pada jenis perniagaan yang dijalankan oleh syarikat sasaran, mungkin memerlukan notifikasi sebelum atau cukup dengan laporan selepas tindakan.

• Notifikasi Sebelum: Pelaburan ke dalam syarikat yang menjalankan ‘sektor yang ditentukan’ (sektor inti) yang mungkin mengancam keselamatan Jepun, secara prinsip memerlukan notifikasi sebelum tindakan. Ini termasuk pelbagai jenis perniagaan seperti pembuatan senjata, pesawat terbang, pembangunan angkasa lepas, industri berkaitan tenaga nuklear, IT tertentu, tenaga, farmaseutikal, dan sumber mineral penting. Jika notifikasi sebelum diperlukan, pelaburan tidak boleh dilaksanakan sehingga notifikasi diterima dan tempoh tertentu berlalu (biasanya 30 hari, untuk kes yang kurang sensitif 2 minggu, dan paling cepat 4 hari bekerja). Sehingga tempoh ini berakhir, permohonan pendaftaran pendirian syarikat tidak boleh dibuat.
• Laporan Selepas Tindakan: Pelaburan ke dalam sektor yang tidak memerlukan notifikasi sebelum, secara prinsip memerlukan laporan selepas tindakan. Laporan selepas tindakan harus dibuat kepada Menteri Kewangan dan Menteri yang bertanggungjawab atas sektor perniagaan melalui Bank of Japan dalam tempoh 45 hari dari tarikh pelaburan dilakukan.

Sistem Pengecualian Notifikasi dan Waktu Pelaksanaan Prosedur

Untuk menggalakkan pelaburan asing dan mengurangkan beban pelabur, sistem pengecualian notifikasi sebelum telah diperkenalkan. Sebagai contoh, jika institusi kewangan luar negeri adalah pelabur, notifikasi sebelum dapat dikecualikan secara menyeluruh jika memenuhi kriteria tertentu (seperti tidak menjabat sebagai pegawai, tidak mengusulkan pemindahan atau penghentian perniagaan sektor yang ditentukan, dll.). Walau bagaimanapun, walaupun pengecualian diberikan, laporan selepas tindakan mungkin masih diperlukan.

Kewajipan notifikasi di bawah FEFTA memberikan batasan waktu dan prosedural kepada usahawan asing yang ingin mendirikan syarikat di Jepun, memerlukan perancangan strategik yang teliti. Terutama jika notifikasi sebelum diperlukan, penting untuk merancang jadual dengan waktu yang cukup mengambil kira tempoh semakan. Perhatian khusus diperlukan menjelang akhir tahun dan sebelum cuti panjang kerana notifikasi cenderung bertumpu dan proses semakan memakan waktu lebih lama. Jika notifikasi diabaikan atau arahan tidak dipatuhi, denda mungkin dikenakan.

Kaitan Antara Modal Syarikat dan Kelayakan Tinggal ‘Pengurusan & Pengelolaan’ di Jepun

Ramai warga asing yang menguruskan perniagaan di Jepun memerlukan kelayakan tinggal ‘Pengurusan & Pengelolaan’ (visa). Modal syarikat merupakan salah satu syarat penting untuk mendapatkan kelayakan tinggal ini.

Syarat Modal Syarikat untuk Mendapatkan Visa ‘Pengurusan & Pengelolaan’ (5 juta yen)

Bagi warga asing yang menguruskan syarikat di Jepun dan ingin tinggal untuk jangka masa sederhana hingga panjang serta menjalankan aktiviti perniagaan, mereka perlu memiliki kelayakan tinggal ‘Pengurusan & Pengelolaan’. Salah satu syarat untuk mendapatkan visa ‘Pengurusan & Pengelolaan’ ini adalah ‘skala perniagaan’, yang secara spesifik memerlukan ‘sekurang-kurangnya dua orang staf tetap’ atau ‘modal syarikat sekurang-kurangnya 5 juta yen’. Oleh kerana mempekerjakan staf tetap pada peringkat awal usaha boleh menjadi beban yang besar, umumnya lebih mudah untuk menyediakan modal syarikat sebanyak 5 juta yen atau lebih untuk mendapatkan visa ‘Pengurusan & Pengelolaan’.

Titik-titik Penting dalam Penilaian Sumber dan Cara Penghantaran Modal Syarikat

Dalam penilaian untuk visa ‘Pengurusan & Pengelolaan’, modal syarikat yang melebihi 5 juta yen tidak hanya perlu memenuhi jumlah tersebut, tetapi juga ‘asal usul (sumber)’ dana tersebut akan dinilai secara ketat. ‘Modal tunjuk’ yang hanya bersifat formal tidak akan diterima. Jika modal syarikat diperoleh dari simpanan warga asing, perlu ada bukti yang menunjukkan bahawa dana tersebut dikumpulkan dari sumber pendapatan yang sah. Sebagai bukti, dokumen-dokumen seperti borang cukai, slip gaji, dan rekod transaksi bank boleh dijadikan rujukan.

Selain itu, cara penghantaran dana juga menjadi subjek penilaian. Penting untuk memiliki bukti yang jelas mengenai penghantaran dana yang melebihi 5 juta yen (seperti butiran penghantaran). Tambahan pula, apabila membawa masuk tunai melebihi 1 juta yen ke dalam Jepun, perlu ada deklarasi di kastam Jepun, yang merupakan kewajipan. Dokumen deklarasi ini menjadi cara untuk membuktikan bahawa tunai yang dibawa masuk sebagai modal syarikat adalah sah.

Syarat-syarat ini menunjukkan bahawa Biro Imigresen Jepun menekankan bahawa modal syarikat bukan sekadar angka, tetapi merupakan dana yang memiliki substansi dan menjamin kesinambungan serta kestabilan perniagaan. Oleh itu, usahawan asing di Jepun perlu merekodkan semua proses dengan telus dan jelas, mulai dari pembentukan modal syarikat, penghantaran dana, hingga pembayaran, dengan memandang ke hadapan permohonan visa mereka.

Hak dan Tanggungjawab Pemegang Saham: Kedudukan Hukum sebagai Pelabur

Pemegang saham dalam syarikat berhad di Jepun memperoleh kedudukan sebagai pemilik syarikat dengan membuat pelaburan. Kedudukan ini membawa bersama hak dan tanggungjawab tertentu yang ditetapkan oleh Undang-Undang Syarikat Jepun.

Prinsip Tanggungjawab Terhad Pemegang Saham dan Kewajipan Tambahan Pelaburan

Pemegang saham syarikat berhad di Jepun hanya bertanggungjawab sehingga jumlah yang mereka langgani untuk saham mereka (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 104). Ini dikenali sebagai ‘tanggungjawab terhad pemegang saham’, yang bermakna bahawa walaupun hutang syarikat melebihi jumlah pelaburan pemegang saham, mereka tidak diwajibkan untuk membuat pelaburan tambahan. Selain itu, pemegang saham tidak bertanggungjawab secara langsung kepada pemiutang syarikat, dan tanggungjawab mereka adalah secara tidak langsung. Prinsip tanggungjawab terhad ini merupakan mekanisme penting yang membolehkan pelabur untuk melabur dalam syarikat dengan rasa aman.

Hak Utama yang Dimiliki oleh Pemegang Saham Syarikat Berhad

Undang-Undang Syarikat Jepun mengiktiraf pelbagai hak untuk pemegang saham. Hak-hak ini adalah penting bagi pemegang saham sebagai pemilik syarikat untuk terlibat dalam pengurusan syarikat dan menikmati keuntungan daripadanya. Hak-hak utama adalah seperti berikut:

• Hak untuk menerima dividen daripada keuntungan berlebihan (hak tuntutan dividen): Hak untuk menerima sebahagian daripada keuntungan yang diperoleh syarikat melalui aktiviti perniagaannya sebagai dividen (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 105, Perenggan 1, Butir 1). Ini merupakan hak penting bagi pemegang saham sebagai pulangan kewangan atas pelaburan mereka.
• Hak untuk menerima pembahagian harta baki: Apabila syarikat dibubarkan dan selepas prosedur likuidasi selesai serta hutang telah dilunaskan, pemegang saham mempunyai hak untuk menerima sebahagian daripada harta baki yang tinggal (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 105, Perenggan 1, Butir 2).
• Hak undi dalam mesyuarat agung pemegang saham: Pemegang saham mempunyai hak untuk mengambil bahagian dalam pengundian mengenai perkara penting syarikat di mesyuarat agung pemegang saham, yang merupakan badan keputusan tertinggi syarikat (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 105, Perenggan 1, Butir 3). Ini termasuklah pemilihan pengarah dan perubahan dalam perlembagaan syarikat.
• Hak untuk mengemukakan usul di mesyuarat agung pemegang saham: Pemegang saham yang memenuhi kriteria tertentu (biasanya, memiliki lebih daripada 1% hak undi atau lebih daripada 300 saham selama sekurang-kurangnya enam bulan) mempunyai hak untuk mengemukakan usul tertentu untuk dibincangkan di mesyuarat agung pemegang saham (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 304).
• Hak untuk melihat dokumen perakaunan: Pemegang saham boleh meminta untuk melihat dokumen perakaunan syarikat (seperti neraca, penyata untung rugi) dan laporan perniagaan (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 442, Perenggan 3).
• Hak untuk melihat perlembagaan syarikat: Pemegang saham boleh meminta untuk melihat perlembagaan syarikat, yang menetapkan peraturan asas syarikat (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 31, Perenggan 2).
• Hak untuk melihat daftar nama pemegang saham: Pemegang saham boleh meminta untuk melihat daftar nama pemegang saham syarikat (Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 125, Perenggan 2).

Hak-hak ini memainkan peranan penting bagi pemegang saham sebagai pemilik syarikat untuk memantau kesihatan pengurusan syarikat dan melindungi kepentingan mereka sendiri. Bagi usahawan asing yang menjadi pemegang saham, memahami hak-hak ini adalah penting untuk melindungi kedudukan dan kepentingan mereka dalam pengurusan perniagaan di Jepun.

Ringkasan: Struktur Sokongan di Monolith Law Office

Keperluan undang-undang berkaitan dengan penyediaan modal saham dan sumbangan modal ketika menubuhkan syarikat berhad di Jepun boleh menjadi kompleks, terutamanya bagi usahawan asing. Walaupun Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan modal minimum sebanyak 1 yen, dalam praktiknya, modal yang lebih tinggi sering diperlukan untuk memenuhi keperluan lesen bergantung pada jenis perniagaan, pengecualian cukai jualan, mendapatkan kredit dari institusi kewangan, dan yang paling penting, untuk mendapatkan status kediaman ‘Pengurusan & Pengendalian’. Selain itu, pemilihan antara sumbangan tunai dan sumbangan in-kind, keperluan ketat untuk prosedur pembayaran, serta kewajipan untuk pemberitahuan pra-pendaftaran dan laporan pasca-pendaftaran berdasarkan Undang-Undang Pertukaran Asing dan Perdagangan Luar Negeri Jepun (FETL) memerlukan pengetahuan pakar dan tindak balas yang teliti.

Monolith Law Office mempunyai rekod prestasi yang luas dalam menyediakan perkhidmatan guaman kepada pelbagai klien di dalam Jepun berkaitan dengan penubuhan syarikat. Kami menyediakan nasihat praktikal dan sokongan undang-undang menyeluruh untuk isu-isu unik yang dihadapi oleh usahawan asing, seperti mematuhi keperluan undang-undang untuk pemindahan wang dari luar negara, menjelaskan asal-usul dana modal untuk mendapatkan visa ‘Pengurusan & Pengendalian’, dan menangani kewajipan pemberitahuan yang rumit di bawah FETL. Firma kami mempunyai beberapa peguam yang berkelayakan di luar negara dan yang fasih dalam bahasa Inggeris, memastikan bahawa klien asing yang kurang mahir dalam bahasa Jepun dapat berunding dengan selesa dalam bahasa yang hampir sama dengan bahasa ibunda mereka. Kami berkomitmen untuk membantu usahawan asing yang ingin menubuhkan syarikat di Jepun untuk meminimumkan risiko undang-undang dan memulakan perniagaan mereka dengan lancar. Sila hubungi kami tanpa ragu-ragu untuk mendapatkan bantuan.