Czy można usunąć artykuły o aresztowaniu urzędników publicznych, informacje o przestępstwach i historii kryminalnej? Wyjaśnia adwokat

W przypadku popełnienia przestępstwa, takiego jak kradzież czy nieumyślne spowodowanie śmierci w wyniku wypadku drogowego, i następującego po tym aresztowania, może dojść do sytuacji, w której Twoje pełne imię i nazwisko zostaną opublikowane w artykułach prasowych na temat aresztowania lub wyroku skazującego. W rezultacie, informacje o Twoim aresztowaniu, przeszłości kryminalnej i przestępstwach mogą pozostać w Internecie. Jeśli takie informacje pozostaną dostępne, mogą one wpłynąć na Twoje szanse na zatrudnienie, na przykład gdy potencjalny pracodawca wyszuka Twoje imię i nazwisko w Internecie i odkryje te informacje.

Chociaż jest to problem powszechny, dla pracowników służby publicznej jest to jeszcze poważniejszy problem. W przypadku aresztowania pracownika służby publicznej, prawdopodobieństwo publikacji pełnego imienia i nazwiska jest większe niż w przypadku pracowników firm prywatnych. Ponadto, jak wspomniano poniżej, istnieje obawa, że artykuły o aresztowaniu pracowników służby publicznej i informacje o ich przeszłości kryminalnej mają pewien stopień publicznego znaczenia i nie mogą być usunięte.

Nawet jeśli byłeś pracownikiem służby publicznej w momencie zdarzenia, ale zostałeś ukarany za to zdarzenie i rozważasz zatrudnienie w firmie prywatnej, ciągłe pozostawanie artykułów o aresztowaniu w Internecie “ponieważ kiedyś byłeś pracownikiem służby publicznej” jest trudne do zniesienia. Czy możliwe jest zlecenie prawnikowi usunięcia takich artykułów?

Czy usunięcie artykułów o aresztowaniu urzędników państwowych i informacji o przeszłości kryminalnej jest trudne?

Obraza czci urzędnika państwowego jest trudna do udowodnienia

Informacje negatywne o urzędnikach państwowych w Internecie często są trudne do usunięcia na tym samym poziomie co w przypadku zwykłych pracowników. Prawdopodobnie wynika to z następujących przepisów dotyczących zniesławienia:

(Zniesławienie)
Artykuł 230. Kto publicznie przedstawia fakty i szkaluje czyjąś reputację, podlega karze pozbawienia wolności do 3 lat lub grzywny do 500 000 jenów, niezależnie od prawdziwości tych faktów.
(Wyjątek w przypadku interesu publicznego)
Artykuł 230-2
3. Jeżeli czyn określony w ustępie 1 poprzedniego artykułu dotyczy faktów związanych z urzędnikiem państwowym lub kandydatem na urzędnika państwowego wybranym w wyborach, nie podlega karze, jeżeli udowodniono, że te fakty są prawdziwe.

W skrócie, struktura jest następująca:

1. Zniesławienie jest uznawane, gdy ktoś publikuje negatywne informacje o innej osobie.
2. Jednakże, nie jest uznawane, jeżeli (1) ma charakter publiczny, (2) dotyczy prawdziwych informacji. Innymi słowy, (1) nie uznaje się charakteru publicznego informacji publikowanych w celu zaspokojenia prywatnej zemsty, (2) nie jest dozwolone obniżanie oceny innej osoby przez kłamstwo, więc w takim przypadku jest uznawane.
3. Jednakże, w przypadku informacji dotyczących urzędników państwowych, (1) charakter publiczny jest zawsze uznawany. Dlatego, (2) zniesławienie jest uznawane tylko w przypadku fałszywych informacji.

W rzeczywistości, wymogi dla zniesławienia są nieco bardziej skomplikowane, ale szczegóły są omówione w poniższym artykule.

https://monolith.law/reputation/defamation[ja]

W każdym razie, w kontekście zniesławienia, urzędnicy państwowi są traktowani inaczej niż inni pracownicy, a obszar, w którym artykuł lub post w Internecie może być uznany za zniesławienie, jest stosunkowo wąski. Innymi słowy, usunięcie negatywnego artykułu jest trudniejsze niż w przypadku zwykłych pracowników.

Czy to samo dotyczy naruszenia prywatności?

Jednakże, to jest tylko dyskusja na temat zniesławienia. Informacje o aresztowaniach, przeszłości kryminalnej i historii przestępstw są zasadniczo uważane za kwestię prywatności, określaną jako “interes, który nie może być przeszkodą do poprawy”. Chociaż istnieje pogląd, że w przypadku urzędników państwowych, naruszenie prywatności jest trudne do uznania, podobnie jak w przypadku zniesławienia, nie ma jednak jasnej podstawy prawnej ani wyraźnych precedensów sądowych.

Chociaż nie jest to bezpośrednio związane z precedensem, w przypadku ujawnienia nazwisk urzędników państwowych na mocy prawa o dostępie do informacji publicznej,

Twierdzenie powoda (【Uwaga】strony żądającej ujawnienia nazwisk urzędników państwowych), że nazwisko urzędnika państwowego nie jest “informacją dotyczącą osoby” określoną w artykule 5 ust. 1 prawa o dostępie do informacji publicznej, jest sprzeczne z celem i treścią tego artykułu i nie może być przyjęte.

Sąd Okręgowy w Tokio, 1 czerwca 2002 roku (rok Heisei 14)

Podjęto decyzję, że “nazwisko urzędnika państwowego jest “informacją dotyczącą osoby” i jest informacją, która otrzymuje pewną ochronę”.

Elementy problematyczne przy usuwaniu artykułów o aresztowaniu urzędników państwowych i ich przeszłości kryminalnej

Na podstawie powyższego, usuwanie informacji o aresztowaniu urzędników państwowych, ich przeszłości kryminalnej czy przestępczej nie jest czymś, co można by określić jako “absolutnie niemożliwe”. Chociaż nie ma jasnych kryteriów w tej kwestii, zdarzają się przypadki, kiedy z pomocą prawnika udaje się usunąć takie artykuły. W trakcie tego procesu, często pojawiają się następujące problematyczne elementy.

Czy planowane jest ujawnienie nazwisk i powodów związanych z tym aresztowaniem lub przestępstwem?

Zazwyczaj, urzędnicy publiczni nie są poddawani karom dyscyplinarnym bez podstawy prawnej. Na przykład, w przypadku urzędników państwowych, japońska Ustawa o Urzędnikach Państwowych (Kokka Kōmuin-hō) stanowi:

Ustawa o Urzędnikach Państwowych, Artykuł 82
1. W przypadku, gdy pracownik spełnia jeden z poniższych warunków, można nałożyć na niego karę dyscyplinarną w postaci zwolnienia, zawieszenia, obniżki płacy lub upomnienia.
Trzeci: W przypadku niewłaściwego postępowania niegodnego służby dla całego narodu.

Przestępstwo jest uważane za “niewłaściwe postępowanie niegodne służby dla całego narodu”, a więc może być nałożona kara dyscyplinarna. W przypadku urzędników lokalnych i innych, konkretne prawa i artykuły mogą się różnić, ale są one podobne.

W procedurach związanych z takimi karami dyscyplinarnymi, może istnieć system, który umożliwia ujawnienie faktu nałożenia kary. Na przykład, w przypadku nauczycieli,

Ustawa o Licencjach Nauczycielskich (Kyōiku Shokuin Menkyo-hō)
Artykuł 13. Administrator licencji, gdy licencja zostaje unieważniona zgodnie z przepisami tego rozdziału, lub gdy nałożono karę odebrania licencji, musi ogłosić rodzaj licencji oraz powód unieważnienia lub odebrania, a także nazwisko i miejsce zamieszkania osoby, w Dzienniku Ustaw, a także powiadomić o tym organ nadzorujący osobę i organ, który wydał licencję.

Jak widać, gdy nauczycielowi nałożono karę unieważnienia licencji, procedura “ogłoszenia” w Dzienniku Ustaw jest przeprowadzana. Podczas tego ogłoszenia, nie tylko fakt nałożenia kary unieważnienia jest ujawniany, ale także “nazwisko i miejsce zamieszkania” osoby. Jednak powód, na przykład “aresztowany i skazany za kradzież”, nie jest ujawniany.

Ponadto, ogólnie rzecz biorąc, nie wszystkie fakty ogłoszone w Dzienniku Ustaw są poza zakresem prywatności. Na przykład, choć bankructwo jest ogłaszane w Dzienniku Ustaw, informacja “ta osoba zbankrutowała w przeszłości” nie jest całkowicie wyłączona z ochrony prywatności.

Na podstawie powyższego,

1. Nawet jeśli informacje o przestępstwie, które mają być ujawnione, takie jak nazwisko i powód, nie są wcale chronione,
2. W przypadku informacji o przestępstwie, które mają być ujawnione tylko z nazwiskiem, można twierdzić, że ciągłe raporty z prawdziwym nazwiskiem są nie do zniesienia,
3. W przypadku informacji o przestępstwie, które nie mają być ujawnione, nawet nazwisko, tym bardziej, można twierdzić, że ciągłe raporty są nie do zniesienia.

Taka jest struktura.

Znaczenie zdarzenia i jego związek z obowiązkami służbowymi

Nie tylko w przypadku urzędników, im poważniejsze jest zdarzenie, tym łatwiej jest uznać za konieczne ujawnienie jego szczegółów i nazwisk osób z nim związanych. W przypadku drobnych incydentów, takie uznania są trudniejsze do uzyskania.

Co więcej, w przypadku urzędników, związek z obowiązkami służbowymi często staje się problemem.

Na przykład, nawet jeśli chodzi o ten sam przypadek kradzieży lub przestępstwo z przeszłości,

• Jeśli urzędnik wykorzystał swoją wiarygodność jako urzędnik, aby zostać zaproszonym do domu mieszkańca i tam dokonał kradzieży, a jeśli dokonał włamania niezależnie od swoich obowiązków służbowych
• Jeśli nauczyciel wykorzystał swoją pozycję jako nauczyciel, aby dokonać kradzieży od swojego ucznia, a jeśli dokonał kradzieży od znajomego lub kolegi niezależnie od swoich obowiązków służbowych

istnieje różnica w “związku z obowiązkami służbowymi”. To samo dotyczy innych typów przestępstw, takich jak wypadki drogowe.

Można to uznać za zgodne z tym, co wcześniej wspomniano, że publikacja negatywnych informacji o urzędnikach jest szerzej akceptowana w przypadku zniesławienia.

Podobnie jak w przypadku zniesławienia, prawo do prywatności urzędników może być nieco ograniczone, ale jeśli nie ma związku z obowiązkami służbowymi, prawo do ochrony prywatności może być nieco silniej uznane niż w przypadku przestępstw popełnionych w ramach obowiązków służbowych.

Takie jest moje rozumienie tej dyskusji.

Aktualna pozycja i styl życia (czy kontynuujesz pracę jako urzędnik państwowy)

Jeśli nie otrzymałeś kary dyscyplinarnej, takiej jak zwolnienie dyscyplinarne, z powodu incydentu i nadal pracujesz jako urzędnik państwowy, zwłaszcza jeśli kontynuujesz swoje obowiązki jako urzędnik państwowy na odpowiednim stanowisku, jest większa tendencja do akceptacji usunięcia, jeśli otrzymałeś karę z powodu incydentu, zrezygnowałeś z pracy dobrowolnie lub znalazłeś pracę w sektorze prywatnym, lub próbujesz znaleźć pracę.

Chociaż wydaje się to zrozumiałe z punktu widzenia zdrowego rozsądku, jeśli musiałbym to określić, wydaje mi się, że jest to zbliżone do podejścia prezentowanego w poniższym precedensie, w którym spierano się, czy publikacja faktów dotyczących niewierności w życiu prywatnym przewodniczącego organizacji religijnej narusza prawo do ochrony honoru (zniesławienie).

Przewodniczący, (…) poprzez bezpośrednie i pośrednie działania polityczne oparte na swojej pozycji religijnej, wywarł znaczny wpływ na społeczeństwo w ogóle (…) Biorąc pod uwagę te okoliczności, zachowanie przewodniczącego C i innych, jak wskazano przez oskarżonego, jest odpowiednie do uznania za “fakt dotyczący publicznego interesu” w rozumieniu artykułu 230-2, ustęp 1 Kodeksu karnego, i nie można go traktować jako zwykłego prywatnego zdarzenia wewnątrz jednej organizacji religijnej.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 1981 roku (Showa 56)

Można powiedzieć, że sprawy z życia prywatnego osób o dużej wpływowości politycznej są łatwiej uznawane za “publiczne” w kontekście zniesławienia (naruszenia praw do ochrony honoru), co sprawia, że zniesławienie jest trudniejsze do udowodnienia. Podobnie, prywatność urzędników państwowych na odpowiednim stanowisku może być w pewnym stopniu ograniczona.

Kryteria usuwania artykułów o aresztowaniach i przestępstwach

Powyższe punkty są szczególnie problematyczne przy usuwaniu artykułów o aresztowaniach i informacji o przestępstwach dotyczących urzędników. Jednak oprócz nich, przy usuwaniu artykułów o aresztowaniach i informacji o przestępstwach, następujące elementy mogą stanowić problem:

https://monolith.law/reputation/delete-arrest-history[ja]

Wystąpienie oskarżenia, wyrok, upływ okresu zawieszenia wykonania kary

Podobne do kwestii ważności zdarzenia, pytania takie jak: czy doszło do oskarżenia, czy sprawa zakończyła się bez oskarżenia, czy przyczyną braku oskarżenia było niewystarczające podejrzenie, jakie było orzeczenie, czy sprawa zakończyła się zawieszeniem wykonania kary, czy okres zawieszenia wykonania kary już się zakończył, są istotne.

Jednakże, szczególnie z punktu widzenia sądu, nawet w przypadku spraw, które zakończyły się bez oskarżenia z powodu niewystarczającego podejrzenia, lub które zakończyły się wyrokiem uniewinniającym, usuwanie nie jest zawsze gwarantowane. Można powiedzieć, że w wielu przypadkach jest to dozwolone, ale…

https://monolith.law/reputation/delete-false-positive-arrest[ja]

Okres od popełnienia przestępstwa

Generalnie, ochrona prywatności wzrasta wraz z upływem czasu. Słowo kluczowe “prawo do bycia zapomnianym”, promowane w Europie, dobrze ilustruje tę kwestię. To samo dotyczy historii aresztowań i przestępstw.

Chociaż jest to tylko “jeden z czynników do rozważenia”, czy upłynął okres równy okresowi przedawnienia roszczeń, może być jednym z punktów podziału. Na przykład, okres przedawnienia roszczeń dla kradzieży wynosi 7 lat od momentu zdarzenia. Może to być nieco mylące, ale punktem wyjścia dla “7 lat” nie jest data aresztowania czy data publikacji, ale data zdarzenia. W przypadkach, gdy aresztowanie lub publikacja są opóźnione, okres przedawnienia roszczeń może upłynąć w stosunkowo krótkim czasie od publikacji.

https://monolith.law/reputation/necessaryperiod-of-deletion-arrestarticle[ja]

Działania korygujące i konieczność usunięcia

To jest bliskie powyższemu punktowi “obecna pozycja i styl życia (czy nadal jest urzędnikiem)”. Ponadto, na przykład,

• Jeśli próbowałeś znaleźć pracę w sektorze prywatnym, ale nie udało ci się z powodu przestępstwa lub historii aresztowań
• Jeśli zostałeś zatrudniony w sektorze prywatnym, ale zostałeś zwolniony

istnieje tendencja, że usuwanie jest łatwiejsze do uzyskania, jeśli istnieją takie okoliczności.

Negocjacje dotyczące usunięcia prowadzone przez prawnika i procedury sądowe

Jak już wspomniano, usunięcie artykułów o aresztowaniach i informacji o przestępstwach, zwłaszcza w przypadku pracowników służby publicznej, jest trudnym problemem, który wymaga uwzględnienia wielu czynników. Jednakże, jeśli zwrócisz się do prawnika z odpowiednim doświadczeniem, istnieją przypadki, które kończą się sukcesem.

Usunięcie artykułów o aresztowaniach i informacji o przestępstwach, podobnie jak w przypadku ogólnych działań przeciwko szkodliwym plotkom i zniesławieniom w Internecie, zaczyna się od negocjacji o usunięcie z operatorem strony lub serwera. Jeśli te negocjacje nie powiodą się, następnym krokiem jest procedura sądowa zwana środkami tymczasowymi. Chociaż procedury sądowe mogą wydawać się długotrwałe, w przypadku środków tymczasowych często kończą się one w ciągu 1-2 miesięcy, co jest szybkie. Można powiedzieć, że ważne jest skonsultowanie się z prawnikiem, który ma doświadczenie w tej dziedzinie.