Jak długo trwa usuwanie artykułów o przestępstwach i przeszłości kryminalnej, które zostały opublikowane z prawdziwymi nazwiskami?

Twoje dane osobowe, a w szczególności informacje o Twojej przeszłości kryminalnej i karach, mogą pojawić się w Internecie pod Twoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem. Jeśli takie informacje staną się powszechnie znane, może to utrudnić Ci znalezienie pracy lub zmianę miejsca zatrudnienia, spowodować problemy w miejscu pracy, utrudnić związki lub małżeństwo, przysporzyć kłopotów rodzinie z powodu oszczerstw, a nawet uniemożliwić wynajem nieruchomości. To może stworzyć wiele problemów.

W tym artykule omówimy dwa kluczowe aspekty związane z usuwaniem artykułów o przeszłości kryminalnej i karach: czas, który upłynął od popełnienia przestępstwa, oraz skuteczność procesu usuwania.

Usuwanie artykułów o przestępstwach i przeszłości kryminalnej w kontekście porównawczego rozważania

Najpierw krótko wyjaśnię ogólne podejście do usuwania artykułów o przestępstwach i przeszłości kryminalnej, które nie jest ograniczone do okresu od momentu popełnienia przestępstwa.

Informacje o przestępstwach i przeszłości kryminalnej są informacjami prywatnymi, dlatego można domagać się ich usunięcia, powołując się na prawo do prywatności, które jest jednym z praw do “korzyści niezakłóconej resocjalizacji”. Każda osoba ma gwarantowane prawo do prywatności, ale z drugiej strony, publikacja artykułów prasowych i innych jest działaniem opartym na wolności wyrażania swoich myśli, dlatego nawet po odbyciu kary i powrocie do społeczeństwa, problemem jest znalezienie równowagi między tymi dwoma prawami.

Usuwanie artykułów o przestępstwach i przeszłości kryminalnej jest oceniane na podstawie teorii “porównawczego rozważania”, a kryteria to:

• czy osoba była oskarżona,
• czas od popełnienia przestępstwa,
• czy podejmowane są działania na rzecz resocjalizacji,
• czy istnieje potrzeba usunięcia informacji.

Na podstawie tych kryteriów dokonuje się oceny całościowej.

W praktyce oznacza to, że nie ma sytuacji, w której “usuwanie jest dozwolone, ponieważ jest to 〇〇”, ale decyzje są podejmowane poprzez porównanie i ocenę kryteriów w zależności od indywidualnych okoliczności. Ogólne kryteria i ramy decyzyjne są omówione w innym artykule.

https://monolith.law/reputation/delete-arrest-history[ja]

Jednakże, osoby z przeszłością kryminalną mogą nadal czuć się niespokojne, zastanawiając się, “czy mogę poprosić o usunięcie artykułów, które ujawniają moje prawdziwe nazwisko?”, a w szczególności, “ile czasu musi upłynąć, zanim moje żądanie o usunięcie zostanie zaakceptowane?”.

Element “upływu czasu”, który określa, kiedy prywatne informacje przestają być “sprawą publicznego interesu”, jest najbardziej interesujący. Dlatego chciałbym przyjrzeć się różnym przykładom i zastanowić się, ile czasu jest potrzebne, biorąc pod uwagę, jak powyższe kryteria są stosowane w każdym przypadku.

Przypadek, w którym Google odmówiło usunięcia informacji o naruszeniu japońskiej ustawy o zakazie prostytucji dziecięcej i pornografii dziecięcej z wyników wyszukiwania

Mężczyzna, który otrzymał grzywnę w wysokości 500 000 jenów za naruszenie japońskiej ustawy o zakazie prostytucji dziecięcej i pornografii dziecięcej, po upływie ponad 3 lat od incydentu, zauważył, że artykuły z czasu aresztowania nadal pojawiają się w wynikach wyszukiwania jego nazwiska. Wniosek o usunięcie informacji o aresztowaniu z wyników wyszukiwania Google został odrzucony przez Sąd Apelacyjny w Tokio w lipcu 2016 roku (rok 28 ery Heisei), który anulował decyzję Sądu Okręgowego w Saitamie nakazującą usunięcie artykułu (tzw. “prawo do bycia zapomnianym”).

Okres przedawnienia dla publicznego oskarżenia o przestępstwo pornografii dziecięcej wynosi 3 lub 5 lat (Artykuł 250 japońskiej ustawy o postępowaniu karnym), więc mężczyzna argumentował, że “w tym przypadku, po upływie okresu równego okresowi przedawnienia, publiczne zainteresowanie słabnie i traci charakter publiczny (tj. przestaje istnieć przesłanka wyłączająca bezprawność), więc wyświetlanie wyników wyszukiwania staje się nielegalne”. Jednak Sąd Apelacyjny w Tokio stwierdził:

“Przestępstwo w tej sprawie, czyli prostytucja dziecięca, jest działaniem, które budzi duże zainteresowanie społeczne ze względu na konieczność zapobiegania mu i egzekwowania prawa, zwłaszcza z punktu widzenia rodziców wychowujących dziewczynki. Jest oczywiste, że jest to poważna kwestia. Biorąc pod uwagę naturę tego przestępstwa, nawet jeśli od jego popełnienia upłynęło już około 5 lat, a nawet jeśli osoba, która go popełniła, jest zwykłym obywatelem, a kara grzywny nie została jeszcze zapłacona po upływie 5 lat i skuteczność wyroku nie została utracona (Artykuł 34-2, ustęp 1 japońskiego kodeksu karnego), przestępstwo to nadal jest sprawą dotyczącą publicznego interesu.”

(Wyrok Sądu Apelacyjnego w Tokio z dnia 12 lipca 2016 roku)

Artykuł 34-2, ustęp 1 japońskiego kodeksu karnego, o którym mowa powyżej, brzmi następująco:

Artykuł 34-2 Kodeksu Karnego
1. Osoba, która zakończyła wykonanie kary więzienia lub została zwolniona z jej wykonania i która nie została skazana na grzywnę lub wyższą karę przez okres dziesięciu lat, traci skuteczność wyroku. To samo dotyczy osoby, która zakończyła wykonanie kary grzywny lub niższej lub została zwolniona z jej wykonania i która nie została skazana na grzywnę lub wyższą karę przez okres pięciu lat.

Wydaje się rozsądne, że czas wymagany do złożenia wniosku o usunięcie informacji o przestępstwie zależy od stopnia przestępstwa i jego wpływu na społeczeństwo, a okres, po którym można złożyć wniosek o usunięcie, powinien być krótszy dla mniej poważnych przestępstw i dłuższy dla poważniejszych przestępstw.

Ponieważ stopień przestępstwa i jego wpływ na społeczeństwo nie zależą wyłącznie od nazwy przestępstwa, czas wymagany do złożenia wniosku o usunięcie powinien również zależeć od rzeczywistego charakteru przestępstwa, jego skutków i kary.

Jednakże, jeśli stosuje się jednolitą normę opartą na artykule 34-2, ustęp 1 Kodeksu Karnego, wynikiem będzie to, że nie można złożyć wniosku o usunięcie, dopóki nie upłynie 5 lat od zapłacenia grzywny, bez względu na jej wysokość, lub 10 lat od zakończenia wykonania kary pozbawienia wolności, bez względu na jej długość.

Można powiedzieć, że jest to wyraźnie nierozsądne. Sąd Najwyższy (wyrok w sprawie non-fiction “Reverse”) stwierdził, że “po otrzymaniu wyroku skazującego lub po zakończeniu kary oczekuje się, że osoba ta powróci do społeczeństwa jako zwykły obywatel, a zatem ma prawo do ochrony swojego spokoju życia społecznego, które tworzy na nowo, i do niezakłócania jego resocjalizacji przez publikację faktów dotyczących jego przeszłości kryminalnej”, nie zakładając długotrwałych dodatkowych sankcji.

Później Sąd Najwyższy odrzucił apelację i anulował oryginalną decyzję Sądu Okręgowego w Saitamie, ale mówi się, że to nie czas od incydentu, ale nazwa przestępstwa, prostytucja dziecięca, zadecydowała o wyroku, co wywołało głosy mówiące: “Czy to jest wartość, że lepiej jest zostawić informacje o sprawach obscenicznych na widoku?”

Jeśli tak jest, Sąd Najwyższy sam narusza zasadę porównawczego ważenia, ale jeśli przeczytasz uważnie wyrok, zauważysz, że “wyniki wyszukiwania w tej sprawie są częścią wyników wyszukiwania, które pojawiają się, gdy wpiszesz nazwę prefektury, w której mieszka apelant, i jego imię, więc zakres przekazywania faktów w tej sprawie jest do pewnego stopnia ograniczony”.

W innych słowach, można to zrozumieć jako “ponieważ informacje o aresztowaniu pojawiają się tylko wtedy, gdy wpiszesz imię i nazwę prefektury, zakres przekazywania jest ograniczony”. Patrząc na to w ten sposób, nie jest to sprzeczne z dotychczasowymi wyrokami.

“Czy niesprecyzowana liczba osób może rozpoznać tę osobę jako sprawcę danego incydentu powinna być kryterium oceny” (wyrok Sądu Najwyższego z 14 marca 2003 roku).

Jeśli tak, jakie decyzje zostaną podjęte, jeśli informacje można znaleźć tylko przez wpisanie imienia, czyli jeśli zakres przekazywania nie jest ograniczony? Co więcej, jakie decyzje zostaną podjęte, jeśli od incydentu upłynęło już ponad 10 lat?

Przypadek, w którym nie zgodzono się na usunięcie naruszenia Japońskiej Ustawy o Lekarzach Dentystycznych z wyników wyszukiwania Google

Mężczyzna, który jest dentystą prowadzącym gabinet w mieście Yokohama, zwrócił się do amerykańskiej firmy Google, która zarządza Google, z prośbą o usunięcie z wyników wyszukiwania faktów dotyczących jego aresztowania pod zarzutem naruszenia Japońskiej Ustawy o Lekarzach Dentystycznych i otrzymania grzywny w wysokości 500 000 jenów, które pojawiają się, gdy wyszukuje się jego nazwisko w Internecie.

Ten dentysta został aresztowany i ukarany grzywną w wysokości 500 000 jenów za pozwalanie osobom bez uprawnień do praktyki dentystycznej na przeprowadzanie badań. Fakt aresztowania został opublikowany w gazetach i rozpowszechniony w Internecie. W wyniku tego zdarzenia liczba pacjentów spadła, a brak było odpowiedzi na ogłoszenia o pracę, co spowodowało szkody, które utrzymują się nawet po upływie ponad 10 lat. Mimo to, sąd pierwszej instancji nie zgodził się na usunięcie tych informacji, twierdząc, że “stopień szkody nie jest poważny”.

W apelacji od tej decyzji, Sąd Najwyższy w Tokio poparł decyzję Sądu Okręgowego w Yokohamie o odrzuceniu wniosku, stwierdzając, że “jest to fakt dotyczący kwalifikacji jako dentysta, który nadal ma znaczenie dla interesu publicznego”, i odrzucił apelację mężczyzny. Patrząc na inne przypadki, wydaje się, że sądy są surowe w swoich decyzjach dotyczących przestępstw związanych z kwalifikacjami, takich jak przestępstwa i aresztowania z przeszłości, czyli, mówiąc inaczej, przestępstwa polegające na nadużywaniu kwalifikacji. Jest to prawdopodobnie wynik rozważenia “statusu społecznego i wpływu”, a wymagania są inne niż w przypadku “powrotu do społeczeństwa jako obywatela” (wyrok Sądu Najwyższego: non-fiction “Reverse”).