Perlindungan Hak Pemegang Saham Minoriti dalam Undang-Undang Syarikat Jepun dan Hak Pemegang Saham Minoriti

Undang-undang Syarikat Jepun menetapkan hak pemegang saham syarikat berhad dengan jelas, dengan penekanan khusus pada perlindungan pemegang saham minoriti. Ini adalah kerana di bawah prinsip majoriti dalam mesyuarat agung pemegang saham, mekanisme penting disediakan untuk melindungi kepentingan pemegang saham minoriti daripada keputusan pengurusan yang tidak adil atau tindakan penipuan. Dalam syarikat terbuka, pemegang saham boleh meluahkan ketidakpuasan mereka dengan menjual saham mereka, yang dikenali sebagai ‘Hukum Wall Street’, tetapi dalam syarikat tertutup atau dalam keadaan tertentu, penjualan saham mungkin tidak mudah. Dalam situasi seperti ini, hak pemegang saham minoriti yang ditetapkan dalam undang-undang syarikat menjadi alat penting bagi pemegang saham untuk melindungi pelaburan mereka dan memantau pengurusan syarikat yang sihat.

Undang-undang Syarikat Jepun yang dikuatkuasakan pada tahun 2005 (Undang-undang No. 86 tahun Heisei 17 (2005)) telah memperkenalkan bentuk syarikat baru seperti syarikat gabungan dan menguatkan ‘hak untuk keluar’ pemegang saham, memperkukuh lagi kerangka perlindungan pemegang saham minoriti. Ini menunjukkan kesedaran pembuat undang-undang terhadap kepentingan melindungi kepentingan pemegang saham melalui cara-cara undang-undang, bukan hanya bergantung pada mekanisme pasaran. Artikel ini akan menerangkan secara terperinci tentang hak-hak utama pemegang saham minoriti seperti tuntutan penghentian, tuntutan pemecatan pegawai, dan tuntutan pemeriksaan buku akaun, yang sangat penting bagi pelabur asing dan pihak berkepentingan perniagaan yang melabur dalam syarikat Jepun, dengan merujuk kepada peraturan dan kes undang-undang Jepun yang spesifik. Memahami hak-hak ini sangat penting dalam menguasai persekitaran tadbir urus korporat di Jepun dan merancang strategi pelaburan.

Gambaran Keseluruhan Hak Pemegang Saham Minoriti dalam Undang-Undang Syarikat Jepun

Hak pemegang saham minoriti merujuk kepada hak-hak yang hanya boleh dilaksanakan oleh pemegang saham yang memiliki jumlah atau proporsi saham tertentu dalam sebuah syarikat saham. Hak-hak ini diberikan untuk membolehkan pemegang saham minoriti memantau dan mengawasi pelaksanaan urusan syarikat di bawah prinsip keputusan majoriti dalam mesyuarat pemegang saham, serta melindungi kepentingan mereka dari keputusan yang tidak adil. Tujuan utamanya adalah untuk memastikan ketelusan pengurusan, mengungkapkan tindakan salah laku atau pelanggaran undang-undang oleh pengarah, dan melindungi kepentingan semua pemegang saham, sehingga mendorong perkembangan berkelanjutan syarikat.

Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan pelbagai hak pemegang saham minoriti berdasarkan jumlah saham yang dipegang dan proporsi hak suara. Kriteria ini ditetapkan untuk mencegah penyalahgunaan hak sambil memungkinkan pengawasan dan pemantauan yang efektif. Bagi syarikat terbuka, biasanya diperlukan periode pemilikan saham yang berterusan selama enam bulan atau lebih. Pemegang saham perlu memahami bahawa pengaruh dan tahap perlindungan mereka terhadap syarikat berubah mengikut proporsi saham yang mereka miliki. Sebagai contoh, dengan memiliki 3% hak suara, pemegang saham dapat melaksanakan hak pengawasan penting seperti permintaan untuk melihat buku akaun atau mengajukan tuntutan pemecatan pegawai. Ini juga menjadi panduan bagi pelabur yang ingin memperoleh saham secara strategis untuk melaksanakan hak tertentu. Kriteria periode pemilikan yang berterusan juga mendorong keterlibatan pemegang saham dari perspektif jangka panjang, bukan untuk tujuan spekulasi jangka pendek.

Berikut adalah ringkasan hak-hak pemegang saham minoriti utama dalam Undang-Undang Syarikat Jepun dan syarat-syarat pelaksanaannya.

Permohonan Penghentian

Permohonan penghentian adalah hak yang dimiliki oleh pemegang saham untuk meminta mahkamah menghentikan tindakan yang dilakukan oleh pengarah atau eksekutif syarikat yang melanggar undang-undang atau perlembagaan syarikat, dan tindakan tersebut berpotensi memberikan kerugian yang tidak dapat dipulihkan kepada syarikat. Hak ini berdasarkan Artikel 360, Perenggan 1 Undang-Undang Syarikat Jepun (Japanese Companies Act), dan berfungsi sebagai langkah pencegahan penting untuk memastikan kesahihan pelaksanaan tugas syarikat secara proaktif.

Khususnya, permohonan penghentian penerbitan saham baru sering menjadi isu yang berkaitan dengan perlindungan pemegang saham minoriti. Ini adalah hak pemegang saham untuk meminta syarikat menghentikan penerbitan saham baru (saham tambahan) yang dilakukan dengan melanggar undang-undang atau perlembagaan syarikat, atau dengan cara yang sangat tidak adil, yang boleh menyebabkan kerugian kepada pemegang saham. Hak ini diperuntukkan di bawah Artikel 210 Undang-Undang Syarikat Jepun.

Untuk permohonan ini diterima, dua syarat berikut mesti dipenuhi: pertama, penerbitan saham baru harus dilakukan “dengan melanggar undang-undang atau perlembagaan, atau dengan cara yang sangat tidak adil,” dan kedua, “pemegang saham berisiko mengalami kerugian.”

Dalam menilai “cara yang sangat tidak adil,” “peraturan tujuan utama” menjadi kriteria penting. Ini merujuk kepada situasi di mana tujuan utama penerbitan saham baru bukan untuk pengumpulan dana yang sah, tetapi untuk memelihara kuasa pengurusan yang ada dalam syarikat. Di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun, pemilihan pengarah adalah tugas mesyuarat agung pemegang saham, dan manipulasi komposisi pemegang saham oleh pengarah itu sendiri untuk mempertahankan kedudukan mereka dianggap bertentangan dengan prinsip pembagian kuasa institusi yang diperuntukkan oleh undang-undang. Walau bagaimanapun, jika terdapat keperluan pengumpulan dana yang sah atau rancangan perniagaan yang rasional, niat untuk memelihara kuasa pengurusan mungkin tidak dianggap “sangat tidak adil” walaupun niat tersebut ada.

Banyak kes telah terkumpul mengenai perkara ini.

• Keputusan Mahkamah Daerah Tokyo, 25 Julai 1989 (Kes Inageya-Tadamiya): Keputusan ini menentukan bahawa penerbitan saham baru dalam jumlah besar kepada pihak ketiga dengan tujuan utama untuk menurunkan kadar pemilikan saham pemegang saham tertentu dan memelihara kuasa pengurusan yang ada, dalam situasi di mana terdapat pertikaian kuasa pengurusan dalam syarikat, adalah penerbitan yang tidak adil.
• Keputusan Mahkamah Tinggi Tokyo, 4 Ogos 2004: Keputusan ini menyatakan bahawa walaupun terdapat kecurigaan niat pengurusan untuk memelihara kuasa pengurusan, keperluan pengumpulan dana untuk rancangan perniagaan dan rasionaliti rancangan tersebut diakui, sehingga walaupun ada niat untuk memelihara kuasa pengurusan, ia tidak mengatasi niat sah untuk pembangunan syarikat dan oleh itu, tidak dianggap sebagai penerbitan saham dengan cara yang sangat tidak adil.
• Keputusan Mahkamah Tinggi Tokyo, 23 Mac 2005: Keputusan ini menyatakan bahawa penerbitan hak untuk saham baru dengan tujuan utama untuk memelihara atau mengamankan kuasa pengurusan adalah pada prinsipnya “cara yang sangat tidak adil.” Namun, secara pengecualian, jika terdapat keadaan khusus yang membenarkan “perlindungan kepentingan keseluruhan pemegang saham,” seperti pihak yang membeli saham dengan tujuan untuk merosakkan syarikat (greenmailer), pengurusan yang merosakkan nilai syarikat, penggunaan aset syarikat secara tidak wajar, atau tujuan untuk menjual saham dengan harga tinggi secara tidak adil, maka penerbitan tersebut tidak dianggap tidak adil.
• Keputusan Mahkamah Agung, 7 Ogos 2007: Keputusan ini menyatakan bahawa prinsip kesamaan pemegang saham adalah untuk melindungi kepentingan setiap pemegang saham, tetapi jika keberadaan atau pembangunan syarikat terhalang dan nilai perusahaan berisiko rosak, maka perlakuan diskriminatif terhadap pemegang saham tertentu tidak secara langsung bertentangan dengan prinsip jika tidak melanggar konsep keadilan dan tidak kehilangan kewajaran. Sama ada nilai perusahaan rosak atau tidak harus akhirnya ditentukan oleh mesyuarat agung pemegang saham, dan keputusan tersebut harus dihormati selama tidak ada cacat serius dalam penilaian tersebut.
• Keputusan Mahkamah Daerah Tokyo, 23 Jun 2008: Keputusan ini menyatakan bahawa penerbitan saham baru melalui penugasan kepada pihak ketiga dalam syarikat terbuka diakui sebagai pelaksanaan keputusan pengurusan, dan penurunan kadar pemilikan saham pemegang saham yang ada tidak langsung dianggap merugikan. Namun, jika terdapat pertikaian mengenai kuasa pengurusan dalam syarikat dan penerbitan saham baru dalam jumlah yang signifikan mempengaruhi kadar pemilikan saham pemegang saham yang ada dan tujuan utamanya adalah untuk memelihara kuasa pengurusan, maka dianggap pemegang saham tersebut menerima kerugian.
• Keputusan Mahkamah Tinggi Tokyo, 16 Oktober 2024: Ini adalah contoh di mana permohonan perintah sementara untuk menghentikan pertukaran saham ditolak, menunjukkan kecenderungan penghakiman mahkamah mengenai skop dan syarat permohonan penghentian.

Kes-kes ini menjelaskan bahawa permohonan penghentian penerbitan saham baru tidak hanya dinilai berdasarkan pelanggaran formal undang-undang, tetapi juga berdasarkan tujuan substantif dan kesan kepada pemegang saham secara keseluruhan. Khususnya dalam konteks pertikaian kuasa pengurusan, mahkamah cenderung untuk menghormati kebijaksanaan pengurusan sambil melindungi kepentingan keseluruhan pemegang saham dengan pemeriksaan yang ketat.

Permohonan Pemecatan Pengarah di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Pengarah syarikat berhad di Jepun boleh dipecat ‘pada bila-bila masa’ melalui resolusi biasa mesyuarat agung pemegang saham, seperti yang dinyatakan dalam Artikel 339, Perenggan 1 Akta Syarikat Jepun. Namun, walaupun tidak mendapat sokongan majoriti dalam mesyuarat agung, Akta Syarikat Jepun memberi hak kepada pemegang saham minoriti untuk mengajukan tuntutan pemecatan pengarah di mahkamah. Hak ini boleh dilaksanakan oleh pemegang saham yang memiliki sekurang-kurangnya 3% hak undi secara berterusan selama enam bulan.  

Agar tuntutan pemecatan ini diterima, pengarah yang diminta untuk dipecat mesti terbukti melakukan ‘perbuatan tidak jujur dalam pelaksanaan tugas atau pelanggaran serius terhadap undang-undang atau perlembagaan syarikat’. Interpretasi ‘fakta serius’ ini boleh berbeza-beza bergantung pada keadaan kes tertentu yang diputuskan oleh mahkamah.  

Beberapa contoh kes mahkamah yang spesifik adalah seperti berikut:

• Mahkamah Daerah Tokyo, 22 April 2021: Dalam keputusan ini, tuntutan pemecatan oleh pemegang saham minoriti terhadap pengarah yang telah disabitkan bersalah atas kesalahan pengkhianatan amanah di bawah undang-undang jenayah Korea, berkaitan dengan pengurusan syarikat berkaitan di Korea, telah ditolak. Mahkamah menyatakan bahawa penglibatan pengarah dalam aktiviti jenayah adalah bersifat subordinat dan pasif, dan kerugian kewangan telah dipulihkan melalui pampasan, sehingga tidak dianggap sebagai ‘fakta serius’ yang melanggar undang-undang. Keputusan ini memberikan petunjuk penting bahawa pengesahan kesalahan jenayah pengurusan oleh pengarah tidak serta-merta mengakibatkan pemecatan. Mahkamah menunjukkan sikap berhati-hati dalam menilai keadaan individu, terutama tahap penglibatan pengarah dan keadaan pemulihan kerugian, serta ‘keseriusan’ impak perbuatan tersebut terhadap pengurusan syarikat.  
• Mahkamah Tinggi Takamatsu, 28 Mei 1953: Keputusan ini berkaitan dengan kes di mana pengarah yang juga pengerusi tidak mengambil kira usul pemecatannya sendiri dalam mesyuarat, dan tidak mengadakan pengundian, dianggap tidak memenuhi syarat penolakan usul pemecatan.  
• Mahkamah Daerah Tokyo, 24 Disember 2013: Kes di mana tuntutan pemecatan pengarah atas alasan penagihan fiktif terhadap syarikat telah diterima.  
• Mahkamah Daerah Tokyo, 26 November 2013: Kes di mana tuntutan pemecatan pengarah atas alasan penyata kewangan yang dipalsukan telah diterima.  
• Mahkamah Daerah Tokyo, 14 Mei 2012: Kes di mana tuntutan pemecatan pengarah atas alasan penggunaan harta syarikat untuk kepentingan peribadi telah diterima.  
• Mahkamah Daerah Tokyo, 24 April 2014: Kes di mana pemecatan auditor nominal dianggap mempunyai ‘alasan yang sah’.  
• Mahkamah Daerah Tokyo, 26 Jun 2024: Kes yang menilai pelanggaran kewajipan pengarah untuk mengelakkan persaingan dan memutuskan mengenai tuntutan gaji pengarah setelah tamat tempoh perkhidmatan.  

Kes-kes mahkamah ini menunjukkan bahawa tuntutan pemecatan pengarah merupakan mekanisme yang membolehkan pemegang saham minoriti untuk memaksa pengarah yang sukar dipecat melalui undian majoriti di mesyuarat agung, melalui keputusan mahkamah. Pada masa yang sama, mahkamah menilai bukan hanya pelanggaran formal tetapi juga ‘keseriusan’ perbuatan dan impaknya terhadap syarikat secara substantif, dan membuat keputusan dengan berhati-hati untuk mengelakkan penyalahgunaan hak.

Hak Permintaan Penyemakan Buku Akaun

Hak permintaan penyemakan buku akaun merupakan salah satu hak asas pemegang saham minoriti untuk memantau keadaan pengurusan syarikat dan memeriksa sebarang ketidakwajaran. Hak ini membolehkan pemegang saham meminta untuk menyemak atau mendapatkan salinan buku akaun syarikat atau dokumen berkaitan pada bila-bila masa semasa waktu perniagaan syarikat, dengan syarat sebab permintaan tersebut dinyatakan dengan jelas. Hak ini diperuntukkan di bawah Artikel 433 Akta Syarikat Jepun (Japanese Companies Act).

Pemegang saham yang berhak untuk menggunakan hak ini adalah mereka yang memiliki sekurang-kurangnya satu per tiga daripada jumlah hak undi keseluruhan pemegang saham atau sekurang-kurangnya satu per tiga daripada jumlah saham yang dikeluarkan (tidak termasuk saham sendiri). Pemegang saham syarikat induk juga boleh membuat permintaan yang sama jika mereka mendapat kebenaran daripada mahkamah untuk melaksanakan hak mereka.

Walau bagaimanapun, syarikat boleh menolak permintaan ini jika ia memenuhi sebab-sebab penolakan tertentu yang ditetapkan dalam Fasal 2 Artikel 433 Akta Syarikat Jepun. Antara sebab-sebab penolakan utama adalah seperti berikut:

• Apabila pemohon membuat permintaan dengan tujuan untuk memberitahu pihak ketiga mengenai fakta yang diperolehi melalui penyemakan atau salinan buku akaun untuk mendapatkan keuntungan, atau telah melakukan tindakan tersebut dalam tempoh dua tahun yang lalu.
• Apabila pemohon menjalankan perniagaan yang secara substansial bersaing dengan perniagaan syarikat. Ini kerana buku akaun mungkin mengandungi rahsia perniagaan penting seperti kos produk, pembekal bahan mentah, dan pelanggan, di mana penyemakan oleh pesaing boleh menyebabkan kerugian yang signifikan kepada syarikat.
• Apabila permintaan dibuat dengan tujuan untuk mengganggu operasi syarikat.
• Apabila pemohon telah menyalahgunakan hak ini pada masa lalu.

Tuntutan Wakil Pemegang Saham di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Tuntutan wakil pemegang saham adalah tindakan undang-undang yang membolehkan pemegang saham menuntut ganti rugi atau tindakan lain atas nama syarikat apabila pengarah, pengawas, eksekutif, atau juruaudit (selanjutnya disebut “pejabat dan sebagainya”) melanggar kewajiban mereka dalam menjalankan tugas dan menyebabkan kerugian kepada syarikat, tetapi syarikat itu sendiri tidak mengambil tindakan undang-undang terhadap pejabat tersebut. Sistem ini diatur dalam Artikel 847 Undang-Undang Syarikat Jepun dan memainkan peranan yang sangat penting dalam memperkuat fungsi pengawasan terhadap penyelewengan atau kelalaian pengurusan, serta melindungi kepentingan syarikat.

Untuk memulakan tuntutan wakil pemegang saham, beberapa syarat harus dipenuhi. Pertama, pemegang saham yang ingin mengajukan tuntutan harus telah memiliki saham secara berterusan selama lebih dari enam bulan dalam kes syarikat terbuka. Selanjutnya, pemegang saham harus terlebih dahulu meminta syarikat secara bertulis untuk mengambil tindakan undang-undang terhadap pejabat dan sebagainya. Syarikat diberikan tempoh 30 hari untuk memutuskan sama ada akan mengajukan tuntutan setelah menerima permintaan tersebut. Namun, syarat permintaan awal ini dapat dikecualikan jika berlalu 30 hari tersebut dapat menyebabkan kerugian yang tidak dapat dipulihkan kepada syarikat.

Perdebatan lama mengenai “tanggungjawab pengarah” yang menjadi sasaran tuntutan wakil pemegang saham telah melibatkan dua teori utama yang bertentangan: teori tanggungjawab keseluruhan dan teori tanggungjawab terbatas. Teori tanggungjawab keseluruhan berpendapat bahawa semua hutang yang ditanggung pengarah terhadap syarikat adalah subjek tuntutan wakil pemegang saham, dengan alasan utama bahawa kemungkinan syarikat mengabaikan untuk mengejar tanggungjawab pejabat dan sebagainya ada tanpa mengira penyebab hutang tersebut. Sebaliknya, teori tanggungjawab terbatas berpendapat bahawa tanggungjawab yang harus dikejar harus dibatasi pada skop tertentu, seperti tanggungjawab yang sukar atau mustahil untuk dikecualikan, menghormati kebijaksanaan pengurusan syarikat dalam membuat keputusan.

Tuntutan wakil pemegang saham menjadi lebih banyak digunakan secara dramatik setelah pindaan Undang-Undang Komersial pada tahun 1993, yang menurunkan yuran pengajuan tuntutan menjadi 8,200 yen (pada masa itu) tanpa mengira jumlah tuntutan. Ini menjadikan sistem ini sebagai alat pencegahan yang kuat terhadap tindakan tidak beretika pengurusan, tetapi pada masa yang sama, pengajuan tuntutan dengan tujuan tidak wajar atau bertujuan untuk menyebabkan kerugian kepada syarikat dapat ditolak berdasarkan perenggan pertama Artikel 847 Undang-Undang Syarikat Jepun. Sistem ini merupakan alat penting bagi pemegang saham sebagai pemilik syarikat untuk mengawasi tindakan pengurusan dan melindungi kepentingan syarikat secara proaktif, memainkan peranan pusat dalam tadbir urus korporat di Jepun.

Hak Cadangan Pemegang Saham di Jepun

Hak cadangan pemegang saham adalah hak yang membolehkan pemegang saham mengusulkan perkara tertentu sebagai agenda mesyuarat agung pemegang saham dan meminta syarikat untuk memasukkan usul tersebut dalam notis panggilan mesyuarat. Sistem ini diperkenalkan ke dalam undang-undang perdagangan Jepun pada tahun 1981 (Showa 56) dengan tujuan untuk mengelakkan formaliti semata-mata dalam mesyuarat agung pemegang saham, memperkuat hak pemegang saham, dan mempromosikan komunikasi konstruktif antara pemegang saham dan syarikat.

Untuk melaksanakan hak ini, beberapa syarat perlu dipenuhi. Bagi syarikat terbuka, pemegang saham yang ingin membuat cadangan harus memiliki sekurang-kurangnya 1% daripada jumlah hak undi atau lebih daripada 300 hak undi secara berterusan selama enam bulan sebelumnya. Bagi syarikat tertutup yang mempunyai lembaga pengarah, tempoh pemilikan berterusan selama enam bulan tidak diperlukan. Selain itu, cadangan pemegang saham harus diserahkan kepada syarikat tidak lewat daripada lapan minggu sebelum mesyuarat agung pemegang saham yang berkaitan. Jumlah usul yang boleh dicadangkan oleh seorang pemegang saham terhad kepada sepuluh usul mengikut Artikel 305, Perenggan 4 Undang-Undang Syarikat Jepun.

Syarikat boleh menolak cadangan pemegang saham jika ia memenuhi sebab-sebab tertentu seperti berikut:

• Usul yang dicadangkan melanggar undang-undang atau perlembagaan syarikat (Artikel 304, Perenggan 2 dan Artikel 305, Perenggan 4 Undang-Undang Syarikat Jepun).
• Usul yang secara substansial sama telah ditolak dalam mesyuarat agung pemegang saham dalam tempoh tiga tahun terakhir kerana tidak mendapat sokongan lebih daripada sepuluh peratus daripada jumlah hak undi pemegang saham.
• Alasan cadangan adalah jelas palsu atau bertujuan untuk menghina atau menyerang reputasi seseorang (Peraturan Pelaksanaan Undang-Undang Syarikat Jepun, Artikel 93, Perenggan 1, Butir 3).
• Pelaksanaan hak cadangan pemegang saham dianggap sebagai ‘penyalahgunaan hak’.

Baru-baru ini, jumlah cadangan pemegang saham dalam mesyuarat agung pemegang saham di Jepun telah meningkat secara ketara. Ini sebahagiannya disebabkan oleh perubahan sistem saham unit pada tahun 2018 (dari 1,000 saham kepada 100 saham) dan penurunan jumlah pelaburan minimum yang disyorkan oleh Bursa Saham Tokyo, yang secara tidak langsung memudahkan syarat untuk melaksanakan hak cadangan pemegang saham. Peningkatan ini menunjukkan bahawa dialog dan cadangan konstruktif dari pelabur individu semakin bertambah, yang dianggap sebagai dorongan bagi evolusi tadbir urus korporat di Jepun.

Hak Pemegang Saham Minoriti Lain di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Selain hak-hak yang telah diterangkan di atas, Undang-Undang Syarikat Jepun juga menetapkan pelbagai hak untuk melindungi pemegang saham minoriti.

• Hak Meminta Penggilan Mesyuarat Agung Pemegang Saham Luar Biasa: Pemegang saham yang memiliki sekurang-kurangnya 3% daripada jumlah hak undi secara berterusan selama enam bulan boleh meminta syarikat untuk mengadakan mesyuarat agung pemegang saham luar biasa berkaitan dengan perkara penting mengenai operasi atau harta syarikat. Ini adalah hak untuk memastikan peluang bagi pemegang saham untuk menyuarakan pendapat mereka dalam pengurusan syarikat jika pihak pengurusan tidak mengadakan mesyuarat agung pemegang saham.
• Hak Membantah Pengurangan Tanggungjawab Pegawai: Pemegang saham yang memiliki sekurang-kurangnya 3% daripada jumlah hak undi boleh membantah keputusan lembaga pengarah yang mengurangkan tanggungjawab ganti rugi pegawai terhadap syarikat. Jika bantahan ini dikemukakan, pengurangan tanggungjawab berdasarkan keputusan lembaga pengarah tidak dapat dilaksanakan. Ini adalah kuasa pengawasan penting untuk mencegah pengurusan daripada mengelak tanggungjawab mereka secara tidak adil dan melindungi kepentingan pemegang saham.
• Tuntutan Pembubaran Syarikat: Pemegang saham yang memiliki sekurang-kurangnya 10% daripada jumlah hak undi boleh mengajukan tuntutan di mahkamah untuk pembubaran syarikat jika syarikat menghadapi kesulitan yang signifikan dalam pelaksanaan operasinya dan berisiko mengalami kerugian yang tidak dapat dipulihkan, atau jika pengurusan dan pelupusan harta syarikat dilakukan dengan cara yang sangat tidak wajar sehingga mengancam keberadaan syarikat itu sendiri. Ini adalah langkah penyelamatan terakhir yang disediakan untuk situasi di mana kelangsungan syarikat menjadi merugikan bagi pemegang saham.
• Hak Mengajukan Tuntutan Gugatan Perwakilan Berganda: Pasal 847-3 Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan hak bagi pemegang saham minoriti syarikat induk akhir untuk mengajukan tuntutan terhadap anak syarikatnya di bawah syarat-syarat tertentu untuk mengejar tanggungjawab pegawai. Ini memungkinkan pemegang saham syarikat induk untuk secara langsung mengejar tindakan salah pegawai anak syarikat dalam struktur kelompok perusahaan yang kompleks, dan berperan dalam menguatkan tadbir urus korporat seluruh kelompok.

Hak-hak ini membentuk mekanisme perlindungan berlapis yang membolehkan pemegang saham minoriti untuk mempengaruhi pengurusan syarikat dan memperbaiki tindakan yang tidak sesuai.

Kesimpulan

Perlindungan hak pemegang saham minoriti di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun adalah elemen penting bagi pelabur asing yang ingin melabur dalam syarikat-syarikat di Jepun. Hak-hak seperti permintaan penghentian, tuntutan pemecatan pegawai, permintaan pemeriksaan buku akaun, tindakan wakil pemegang saham, dan hak cadangan pemegang saham merupakan pelbagai hak yang memberikan alat-alat perundangan yang kuat bagi pemegang saham untuk memantau pengurusan syarikat dan melindungi kepentingan mereka dari tindakan yang tidak adil. Hak-hak ini tidak hanya ditetapkan dalam undang-undang, tetapi juga interpretasinya telah diperdalam melalui pelbagai kes mahkamah, dan pengoperasiannya dalam praktik telah ditetapkan. Khususnya, konsep-konsep seperti syarat-syarat penggunaan hak, alasan penolakan, dan ‘penyalahgunaan hak’ telah diberikan makna yang konkrit melalui keputusan mahkamah, meningkatkan kebolehprediksian bagi kedua-dua pemegang saham dan syarikat.

Firma Guaman Monolith mempunyai rekod prestasi yang luas dalam menyediakan perkhidmatan guaman yang berkaitan dengan hak pemegang saham minoriti di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun. Firma kami mempunyai beberapa peguam yang fasih berbahasa Inggeris dan memegang kelayakan guaman dari luar negeri, yang memungkinkan kami untuk menjelaskan sistem perundangan yang kompleks di Jepun kepada klien-klien asing kami dengan cara yang mudah difahami dan menyediakan sokongan perundangan yang efektif.