MONOLITH LAW OFFICE+81-3-6262-3248Weekdagen 10:00-18:00 JST [English Only]

MONOLITH LAW MAGAZINE

IT

Beheer van een online winkel en wetgeving: de Japanse 'Specifieke Elektronische Mail Wet' en 'Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens

IT

Beheer van een online winkel en wetgeving: de Japanse 'Specifieke Elektronische Mail Wet' en 'Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens

Dankzij de mogelijkheid om producten te kopen en verkopen met slechts één smartphone, is online winkelen een onmisbaar onderdeel van ons leven geworden. Er zijn verschillende wetten van toepassing op het beheer van online winkels. In dit artikel leggen we de relatie uit tussen de ‘Japanse Wet op Specifieke Elektronische Mail’ en de ‘Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens’.

Wetten met betrekking tot online winkels

Wetten die betrekking hebben op het beheer van online winkels omvatten ‘algemene wetten met betrekking tot online winkels’, zoals de Japanse Wet op Specifieke Handelstransacties, de Wet ter Voorkoming van Oneerlijke Concurrentie, de Wet op de Weergave van Premiums, de Elektronische Contractenwet, de Wet op Specifieke Elektronische Mail en de Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens, en ‘wetten met betrekking tot specifieke industrieën’. We hebben uitleg gegeven over de Japanse Wet op Specifieke Handelstransacties en de Wet ter Voorkoming van Oneerlijke Concurrentie, en de Wet op de Weergave van Premiums en de Elektronische Contractenwet, maar deze keer zullen we de Wet op Specifieke Elektronische Mail en de Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens bespreken.

Gerelateerd artikel: Beheer van online winkels en wetgeving – Japanse Wet op Specifieke Handelstransacties en Wet ter Voorkoming van Oneerlijke Concurrentie [ja]

Gerelateerd artikel: Beheer van online winkels en wetgeving – Wet op de Weergave van Premiums en Elektronische Contractenwet [ja]

Wet op Specifieke Elektronische Mail (officiële naam: Wet op de Normalisatie van de Verzending van Specifieke Elektronische Mail)

De Wet op Specifieke Elektronische Mail is een wet die de verzending van ongewenste e-mails, zoals reclame, valse facturen, fraude en viruse-mails die massaal naar mobiele telefoons worden gestuurd en een maatschappelijk probleem zijn geworden, reguleert.

Toen de wet in 2002 (Heisei 14) in werking trad, werd een opt-out systeem geïntroduceerd dat vereiste dat “ongevraagde advertenties” werden aangegeven, en het verzenden naar fictieve e-mailadressen die willekeurig door programma’s waren gegenereerd, werd verboden. Na de herziening in 2005 (Heisei 17), rekening houdend met de toenemende kwaadaardigheid en geavanceerdheid van spam, werden het verbod op het verzenden van spam en de straffen versterkt. In 2008 (Heisei 20) werden maatregelen genomen tegen spam verzonden vanuit het buitenland en werd een opt-in systeem geïntroduceerd.

Met betrekking tot reclame-e-mails, bepaalt de ‘Wet op Specifieke Elektronische Mail’ dat:

  • Het in principe verboden is om te verzenden naar personen die niet vooraf toestemming hebben gegeven voor de verzending (Artikel 3, lid 1, van de Wet op Specifieke Elektronische Mail)
  • Er een verplichting is om bepaalde informatie weer te geven, zoals de naam van de verzender, het e-mailadres of de URL om een melding van weigering van ontvangst te ontvangen (Artikel 4 van de Wet op Specifieke Elektronische Mail)
  • Het verboden is om te verzenden met valse verzenderinformatie of om het e-mailadres van de verzender te vervalsen (Artikel 5 van de Wet op Specifieke Elektronische Mail)

zijn vastgelegd.

E-mails die deze regels niet naleven zijn illegaal, en de Minister van Binnenlandse Zaken en de Directeur van het Consumentenagentschap kunnen, indien zij dit noodzakelijk achten om verstoringen in de verzending en ontvangst van e-mails te voorkomen, de verzender opdragen om de nodige maatregelen te nemen om de manier van verzenden te verbeteren (Artikel 7 van de Wet op Specifieke Elektronische Mail). Als de verzender valse informatie heeft gebruikt om te verzenden, of als de verzender de opdracht van de Minister van Binnenlandse Zaken en de Directeur van het Consumentenagentschap niet opvolgt, kan hij worden gestraft met een gevangenisstraf van maximaal een jaar of een boete van maximaal 1 miljoen yen (Artikel 34 van de Wet op Specifieke Elektronische Mail). In het geval van een rechtspersoon kan naast het bestraffen van de dader, een boete van maximaal 30 miljoen yen worden opgelegd aan de rechtspersoon (Artikel 37 van de Wet op Specifieke Elektronische Mail).

Wet op Specifieke Elektronische Mail

Wet Bescherming Persoonsgegevens (officiële naam: Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens)

De Wet Bescherming Persoonsgegevens is een belangrijke wetgeving bij het overwegen van kwesties met betrekking tot persoonlijke informatie in bedrijfsactiviteiten, en verduidelijkt de wettelijke verplichtingen die de verwerker van persoonlijke informatie moet nakomen.

Tot 2015 (Heisei 27) waren de verwerkers van persoonlijke informatie beperkt tot bedrijven die persoonlijke informatie van meer dan 5000 mensen bezaten. Echter, na de herziening in 2015 (Heisei 27), werd deze voorwaarde verwijderd, waardoor vrijwel alle bedrijven verwerkers van persoonlijke informatie werden.

In de Wet Bescherming Persoonsgegevens wordt “persoonlijke informatie” gedefinieerd als “informatie over een levend individu” en “informatie die een specifiek individu kan identificeren door de naam, geboortedatum en andere beschrijvingen die in de informatie zijn opgenomen (inclusief informatie die gemakkelijk kan worden vergeleken met andere informatie en daardoor een specifiek individu kan identificeren)” (Artikel 2, paragraaf 1, 4 en 5 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens).

De noodzaak van bescherming van persoonlijke informatie varieert sterk afhankelijk van het feit of deze is gedatabankt of niet.

“Persoonlijke gegevens” zijn persoonlijke informatie die is gedatabankt door een computer, en degenen die de verwerker gedurende meer dan zes maanden heeft bewaard, worden “bewaarde persoonlijke gegevens” genoemd. Persoonlijke gegevens zijn gedatabankte persoonlijke informatie die systematisch is georganiseerd zodat deze gemakkelijk kan worden doorzocht, en omdat de mogelijkheid van inbreuk op rechten hoger is, wordt er een sterkere bescherming geboden dan voor algemene persoonlijke informatie.

Nog sterker beschermd zijn de bewaarde persoonlijke gegevens, die persoonlijke gegevens zijn waarover de verwerker van persoonlijke informatie het recht heeft om openbaarmaking, correctie van inhoud, toevoeging of verwijdering, stopzetting van gebruik, verwijdering en stopzetting van verstrekking aan derden uit te voeren (Artikel 2, paragraaf 7 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens). Voor bewaarde persoonlijke gegevens zijn verzoeken om openbaarmaking, correctie, stopzetting van gebruik, enz., toegestaan, rekening houdend met de eis dat het individu op een passende manier betrokken kan zijn bij zijn of haar eigen informatie.

Om te voorkomen dat persoonlijke informatie willekeurig wordt gebruikt, is het noodzakelijk om het doel van het gebruik van persoonlijke informatie duidelijk te specificeren en de behandeling ervan te beperken tot het bereik dat nodig is om dat doel te bereiken.

Daarom moeten verwerkers van persoonlijke informatie:

  • Het doel van het gebruik van persoonlijke informatie zo specifiek mogelijk specificeren bij het verwerken van persoonlijke informatie (Artikel 15, paragraaf 1 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens)
  • Persoonlijke informatie niet verwerken buiten het bereik dat nodig is om het doel van het gebruik te bereiken (Artikel 16, paragraaf 1 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens)
  • Persoonlijke informatie niet verkrijgen door middel van bedrog of andere oneerlijke middelen (Artikel 17, paragraaf 1 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens)
  • Indien persoonlijke informatie wordt verkregen, moet het doel van het gebruik aan de persoon worden meegedeeld of openbaar worden gemaakt (Artikel 18 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens)

Hoewel de methode van openbaarmaking niet specifiek is voorgeschreven, is het gebruikelijk om dit te doen in de vorm van een “privacybeleid” of “beleid voor de bescherming van persoonlijke informatie”.

Wet Bescherming Persoonsgegevens

Aan de andere kant, voor zogenaamde gevoelige informatie, die “speciale zorg-persoonlijke informatie” is, is het in principe verboden om deze te verkrijgen zonder de toestemming van de persoon zelf, wat een zwaardere eis is dan voor gewone persoonlijke informatie (Artikel 17, paragraaf 2 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens).

“Speciale zorg-persoonlijke informatie” is:

In deze wet wordt onder “speciale zorg-persoonlijke informatie” verstaan persoonlijke informatie die een beschrijving bevat die bij wet is vastgesteld als iets dat speciale zorg vereist in de behandeling ervan om te voorkomen dat er ongerechtvaardigde discriminatie, vooroordelen of andere nadelen ontstaan tegen de persoon.

Artikel 2, paragraaf 3 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens

Dit omvat ook handicaps, resultaten van gezondheidsonderzoeken, begeleiding, medische behandeling, voorschrijven, enz. door artsen, het feit dat strafrechtelijke procedures zijn uitgevoerd, en het feit dat procedures met betrekking tot jeugdbeschermingszaken zijn uitgevoerd.

Er zijn vaak problemen met situaties die sociale problemen veroorzaken, zoals het massale lekken van klantinformatie. Verwerkers van persoonlijke informatie hebben de plicht om de nodige en passende maatregelen te nemen voor het veilig beheer van persoonlijke gegevens (Artikel 20 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens), en wanneer zij werknemers persoonlijke gegevens laten verwerken, moeten zij het nodige en passende toezicht uitoefenen om ervoor te zorgen dat het veilig beheer van dergelijke persoonlijke gegevens wordt gewaarborgd (Artikel 21 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens).

De verkoop of het wegnemen van klantgegevens door werknemers kan niet alleen leiden tot aansprakelijkheid voor onrechtmatige daden door de werknemers zelf (Artikel 709 van het Burgerlijk Wetboek), maar ook tot aansprakelijkheid van de verwerker van persoonlijke informatie zelf (Artikel 715 van het Burgerlijk Wetboek).

De Wet Bescherming Persoonsgegevens bevat sancties voor het geval een bedrijf persoonlijke informatie lekt.

Als een bedrijf de Wet Bescherming Persoonsgegevens overtreedt en informatie lekt, zal het eerst van de staat een “aanbeveling om de nodige maatregelen te nemen om de overtreding te corrigeren, inclusief het stopzetten van de overtreding” ontvangen (Artikel 42 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens).

Als het ook deze overtreding begaat, kan de overtredende werknemer worden bestraft met “gevangenisstraf van maximaal zes maanden of een boete van maximaal 300.000 yen” (Artikel 84 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens), en het bedrijf dat de werknemer in dienst heeft, kan ook worden bestraft met een “boete van maximaal 300.000 yen” (Artikel 85 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens).

Bovendien, als het wordt verstrekt of gestolen met het doel om oneerlijke winst te maken, wordt het bestraft met “gevangenisstraf van maximaal één jaar of een boete van maximaal 500.000 yen” zonder aanbeveling (Artikel 83 van de Wet Bescherming Persoonsgegevens).

De Wet Bescherming Persoonsgegevens is een wet die van verwerkers van persoonlijke informatie eist dat zij persoonlijke informatie op een passende manier verwerken en de nodige en passende maatregelen nemen voor veilig beheer, en is een belangrijke wet die niet kan worden vermeden bij het beheren van een online winkel.

Gerelateerd artikel: Wat zijn de Wet Bescherming Persoonsgegevens en persoonlijke informatie? Uitleg door een advocaat [ja]

EC en Wet Bescherming Persoonsgegevens

Samenvatting

Bij het runnen van een online winkel moet je ervoor zorgen dat je geen problemen krijgt door aandacht te besteden aan de relevante wetten.

Natuurlijk is het vanzelfsprekend om aandacht te besteden aan ‘wetten die betrekking hebben op online winkels in het algemeen’, maar er moet ook rekening worden gehouden met ‘wetten die betrekking hebben op specifieke industrieën’, zoals de ‘Japanse Wet op de Handel in Oude Voorwerpen’ en de ‘Japanse Wet op Geneesmiddelen en Medische Apparaten’.

https://monolith.law/corporate/cosmetics-healthy-food-advertisement [ja]

Informatie over de maatregelen van ons kantoor

Monolis Law Firm is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet en recht. In de afgelopen jaren is online winkelen een onmisbaar onderdeel van ons leven geworden, en de noodzaak van juridische controles neemt steeds meer toe. Ons kantoor biedt oplossingen met betrekking tot online winkelen. De details worden beschreven in het onderstaande artikel.

Managing Attorney: Toki Kawase

The Editor in Chief: Managing Attorney: Toki Kawase

An expert in IT-related legal affairs in Japan who established MONOLITH LAW OFFICE and serves as its managing attorney. Formerly an IT engineer, he has been involved in the management of IT companies. Served as legal counsel to more than 100 companies, ranging from top-tier organizations to seed-stage Startups.

Category: IT

Tag:

Terug naar boven