Uitleg over de clausule van het conversierecht in investeringsovereenkomsten voor startups

“Investeringscontract” is een contract dat wordt afgesloten tussen een bedrijf en een investeerder wanneer het bedrijf een investering ontvangt. Een investeringscontract bevat verschillende elementen, waaronder het aantal en de prijs van aandelen, betalingsvoorwaarden en meer.

Het is belangrijk om in dit investeringscontract een “conversieclaimclausule” correct te definiëren om de verdunning van preferente aandelen die de investeerder bezit te voorkomen.

In dit artikel leggen we in detail uit wat het “conversierecht” is dat aan preferente aandeelhouders wordt gegeven in een start-up investeringscontract, en wat er moet worden bepaald in de “conversieclaimclausule”.

Wat betekent ‘conversie’ van preferente aandelen naar gewone aandelen?

Binnen de verschillende soorten aandelen, worden aandelen die voorrang hebben op bepaalde zaken ‘preferente aandelen’ genoemd. De aandeelhouder die deze preferente aandelen bezit (de preferente aandeelhouder) heeft het recht om van de uitgevende onderneming te eisen dat deze preferente aandelen worden omgezet in gewone aandelen. Dit recht wordt het ‘conversierecht’ genoemd.

Volgens de Japanse Bedrijfswet (Artikel 108, lid 1, sub 5 van de Japanse Bedrijfswet) is het toegestaan dat aandeelhouders van een naamloze vennootschap de uitgifte van dit soort aandelen kunnen eisen. Als tegenprestatie voor de verwerving van deze aandelen kan de naamloze vennootschap geld, obligaties, nieuwe aandelenopties, gewone aandelen, andere soorten aandelen, enz. verstrekken. Het recht van een naamloze vennootschap om preferente aandelen te verwerven en als tegenprestatie gewone aandelen aan de betreffende aandeelhouder te verstrekken (oftewel, het ‘omzetten’ van preferente aandelen in gewone aandelen) wordt, ter onderscheiding van het ‘verwervingsrecht’, het ‘conversierecht’ genoemd.

Als u meer wilt weten over ‘soorten aandelen’ die worden gedefinieerd in investeringscontracten van startups, raadpleeg dan het onderstaande artikel waarin dit uitgebreid wordt besproken. Lees dit artikel samen met het huidige artikel.

https://monolith.law/corporate/issuance-of-class-shares[ja]

Wanneer wordt het conversierecht uitgeoefend?

Wanneer het conversierecht wordt uitgeoefend, verliest de betreffende aandeelhouder de verschillende rechten die aan de preferente aandelen zijn toegekend. Het is normaal gesproken niet te verwachten dat preferente aandeelhouders zelf hun conversierecht uitoefenen, maar er zijn beperkte gevallen waarin dit kan gebeuren, zoals hieronder beschreven.

Wanneer een startup een IPO (beursgang) doet

In Japan zijn de aandelen die normaal gesproken openbaar worden aangeboden of geregistreerd op de beurs ‘gewone aandelen’. Daarom, wanneer een startup een IPO uitvoert, is het noodzakelijk om de ‘preferente aandelen’ vooraf om te zetten in ‘gewone aandelen’.

Wanneer een startup wordt overgenomen

Wanneer een startup in financiële problemen komt en wordt overgenomen, kan de koper eisen dat de preferente aandelen worden geëlimineerd, en kan de preferente aandeelhouder worden gevraagd om zijn conversierecht uit te oefenen. Echter, in het geval van een overname van een succesvolle startup, zou de aandelenkoers hoog moeten zijn, dus het kan voordeliger zijn voor de preferente aandeelhouder om om te zetten naar gewone aandelen om meer upside te krijgen.

Aanpassingsmethode van de conversieprijs in de conversieaanvraagclausule

De verhouding waartegen preferente aandelen worden omgezet in gewone aandelen wordt de “conversieratio” genoemd. De conversieratio op het moment van uitgifte van preferente aandelen wordt meestal vastgesteld op 1:1, maar als er later een splitsing of gratis toewijzing van gewone aandelen plaatsvindt, neemt het totale aantal gewone aandelen toe en daalt de waarde per aandeel (verwatering van aandelen). In dit geval is een conversieaanvraagclausule nodig om de conversieratio aan te passen om te voorkomen dat de belangen van preferente aandeelhouders worden geschaad.

Bijvoorbeeld, als Serie B preferente aandelen worden uitgegeven tegen een lager bedrag dan het betaalde bedrag van de reeds uitgegeven Serie A preferente aandelen (*), wordt een clausule vastgesteld om de conversieprijs aan te passen om verwatering te voorkomen.
(*) Dit soort fondsenwerving wordt meestal een “down round” genoemd.

Er zijn twee hoofdmethoden voor het aanpassen van de conversieprijs om verwatering te voorkomen: de “volledige ratchet-methode” en de “gewogen gemiddelde methode”.

Volledige Ratchet Methode

De meest gunstige methode voor investeerders is de volledige ratchet-methode (Full Ratchet Adjustment). Deze methode verlaagt de conversieprijs tot hetzelfde bedrag als de uitgifteprijs van de nieuw uitgegeven preferente aandelen in een down round.

Bijvoorbeeld, als de oorspronkelijk ingestelde conversieprijs van Serie A preferente aandelen 1.000 yen is en de uitgifteprijs van Serie B preferente aandelen 500 yen is, wordt de nieuwe conversieprijs 500 yen en kan de Serie A preferente aandeelhouder omzetten naar het dubbele aantal gewone aandelen.

Gewogen Gemiddelde Methode

De meest gebruikte methode in de praktijk is de gewogen gemiddelde methode (Weighted Average Adjustment), waarbij de nieuwe conversieprijs kan worden berekend met de volgende formule:

Nieuwe conversieprijs = Oude conversieprijs × [{Aantal reeds uitgegeven aandelen + (Aantal nieuw uitgegeven aandelen × Uitgifteprijs) ÷ Oude conversieprijs} ÷ (Aantal reeds uitgegeven aandelen + Aantal nieuw uitgegeven aandelen)]

Bovendien, afhankelijk van de definitie van “aantal reeds uitgegeven aandelen” in de bovenstaande formule, wordt het verdeeld in ① de brede basis methode en ② de smalle basis methode.

Brede Basis Methode

In de brede basis methode wordt het “aantal reeds uitgegeven aandelen” gedefinieerd als de som van de volgende aantallen aandelen, waardoor de aanpassingsmarge kleiner wordt:

• Reeds uitgegeven gewone aandelen
• Gewone aandelen verkregen door omzetting van preferente aandelen
• Potentiële aandelen zoals aandelenopties (nieuwe aandelenreserveringsrechten) en aandelen met conversiereserveringsrechten

Smalle Basis Methode

In de smalle basis methode worden de bovengenoemde “potentiële aandelen” niet opgenomen in het “aantal reeds uitgegeven aandelen”, waardoor de aanpassingsmarge groter wordt en gunstiger is voor preferente aandeelhouders. Let op, in de smalle basis methode kan het aantal reeds uitgegeven gewone aandelen ook als “aantal reeds uitgegeven aandelen” worden beschouwd.

Laten we eens kijken naar het verschil in conversieprijs tussen de brede basis methode en de smalle basis methode in het geval dat een startup die drie soorten aandelen heeft uitgegeven, nieuwe Serie B preferente aandelen uitgeeft.

• Gewone aandelen 10.000 aandelen
• Serie A preferente aandelen 3.000 aandelen (@100.000 yen = oude conversieprijs)
• Aandelenopties 2.000 aandelen
• Te uitgeven Serie B preferente aandelen 4.000 aandelen (@50.000 yen = uitgifteprijs)

[Berekening van de conversieprijs met de brede basis methode]

Nieuwe conversieprijs = 100.000 yen × [{(10.000 + 3.000 + 2.000) + (4.000 × 50.000 yen) ÷ 100.000 yen} ÷ {(10.000 + 3.000 + 2.000) + 4.000}] = 89.474 yen
(* Afronden naar de dichtstbijzijnde yen, hetzelfde geldt hieronder)

[Berekening van de conversieprijs met de smalle basis methode]

Nieuwe conversieprijs = 100.000 yen × [{(10.000 + 3.000) + (4.000 × 50.000 yen) ÷ 100.000 yen} ÷ {(10.000 + 3.000) + 4.000}] = 88.235 yen

Uit de berekening blijkt dat in het bovenstaande geval de smalle basis methode gunstiger is voor de Serie A preferente aandeelhouder, omdat deze 1.239 yen goedkoper gewone aandelen kan verkrijgen.

Als er geen aanpassing van de conversieprijs wordt gedaan

In investeringscontracten is het gebruikelijk om te bepalen dat de conversieprijs wordt aangepast, maar in de volgende gevallen kan er uitzonderlijk worden bepaald dat de conversieprijs niet wordt aangepast.

Als er toestemming is van de preferente aandeelhouders

Net als in het eerder genoemde voorbeeld van het uitoefenen van het conversierecht, kan het voorkomen dat bestaande preferente aandeelhouders eisen dat er geen aanpassing van de conversieprijs wordt gedaan als voorwaarde voor een reddingsinvestering door een nieuwe investeerder in een bedrijf met slechte prestaties.

Om op dergelijke gevallen te kunnen reageren, is het gebruikelijk om te bepalen dat er geen aanpassing van de conversieprijs wordt gedaan als er toestemming is van bepaalde preferente aandeelhouders.

Als er aandelenopties worden uitgegeven

De hoeveelheid aandelenopties die zonder voorafgaande toestemming van de investeerder kunnen worden uitgegeven, wordt meestal een “aandelenoptiepool” genoemd. In investeringscontracten wordt vaak bepaald dat er geen aanpassing van de conversieprijs wordt gedaan bij de uitgifte van aandelenopties samen met de aandelenoptiepool.

Dit komt omdat investeerders begrijpen dat de uitgifte van aandelenopties leidt tot een verdunning van de aandelen wanneer ze instemmen met de aandelenoptiepool.

Pay to Play-clausule

Een geval waarin de conversieprijs niet wordt aangepast, is de “Pay to Play-clausule”. Dit is voornamelijk bij investeringen in een neerwaartse trend, waarbij een bepaalde boete wordt opgelegd aan preferente aandeelhouders die geen nieuwe aandelen onderschrijven. Dit wordt de “Pay to Play-clausule” genoemd.

Voorbeelden van boetes zijn onder andere:

• Geen aanpassing van de conversieprijs voor de betreffende preferente aandeelhouder
• Geen enkele aanpassing van de conversieprijs voor de betreffende preferente aandeelhouder in de toekomst
• Gedwongen conversie van de preferente aandelen die de betreffende preferente aandeelhouder bezit in gewone aandelen

Samenvatting: Over de conversieclaimclausule in investeringscontracten

De conversieclaimclausule, die wordt vastgesteld in investeringscontracten voor startups, bepaalt voornamelijk zaken zoals het voorkomen van verwatering van preferente aandelen in een downround. Het bevat echter ook belangrijke inhoud zoals de aanpassingsmethode van de conversieratio en uitzonderingsbepalingen.

Wanneer een conversieclaimclausule wordt vastgesteld in een investeringscontract, moet het contract worden opgesteld met inachtneming van niet alleen de belangen van de investeerder, maar ook die van het bedrijf. Daarom raden we aan om vooraf te overleggen met een advocaat die over uitgebreide professionele kennis en ervaring beschikt.

Als u meer wilt weten over de ‘clausule met betrekking tot aandelen’ die wordt vastgesteld in investeringscontracten, raadpleeg dan het onderstaande artikel in combinatie met dit artikel.

https://monolith.law/corporate/investment-contract-shares-provision[ja]

Informatie over onze maatregelen

Monolis Law Firm is een advocatenkantoor met hoge expertise in zowel IT, met name internet, als recht. Voor investeringsovereenkomsten is het noodzakelijk om contracten op te stellen. Ons kantoor maakt en beoordeelt contracten voor een breed scala aan zaken, van bedrijven genoteerd aan de Tokyo Stock Exchange Prime (Japanse Tokyo Stock Exchange Prime) tot startende ondernemingen. Als u problemen heeft met contracten, raadpleeg dan het volgende artikel.

https://monolith.law/contractcreatie[ja]