Verwijdering van lasterlijke artikelen. Wat is de eenvoudige manier van 'voorlopige maatregelen' in plaats van een rechtszaak?
Het is natuurlijk dat u een artikel dat u online heeft gevonden en dat lasterlijk over u is, onmiddellijk wilt verwijderen. Echter, als u een advocaat raadpleegt, een rechtszaak aanspant en op een uitspraak wacht, kan dit veel tijd in beslag nemen. Natuurlijk, gedurende de tijd dat de rechtszaak wordt beslecht, zal het betreffende artikel blijven staan, wat waarschijnlijk zal leiden tot economische en emotionele schade.
In dergelijke gevallen kan een procedure genaamd ‘voorlopige voorziening’ (in het Japans: ‘仮処分’) nuttig zijn. Een voorlopige voorziening is een procedure die via de rechtbank wordt uitgevoerd, maar die in een kortere tijd dan een rechtszaak kan worden afgerond.
In dit artikel leggen we de basis en het proces van de voorlopige voorzieningsprocedure voor het verwijderen van lasterlijke artikelen uit, en geven we aan de hand van rechtszaken aan welke criteria worden gehanteerd om een aanvraag goed te keuren.
Wat is een voorlopige voorziening?
Een voorlopige voorziening is een procedure die het mogelijk maakt om een situatie te waarborgen die vergelijkbaar is met het winnen van een rechtszaak, vóór de officiële rechtszaak.
In het geval van een voorlopige voorziening voor laster- en smaadmaatregelen, is het een procedure waarbij wordt gesteld: “Of het artikel illegaal is of niet, zal rustig worden bepaald in de hoofdzaak, maar als het artikel blijft gepubliceerd tijdens de rechtszaak, zal de schade toenemen, dus voorlopig zullen we aannemen dat het artikel illegaal is”. Als de voorlopige voorziening wordt toegekend, wordt het artikel “voorlopig illegaal” en wordt het verwijderd.
Theoretisch gezien, moet er na dit een hoofdzaak worden gevoerd, en als je verliest in de hoofdzaak en het wordt bepaald dat “het artikel was niet illegaal”, of als je geen rechtszaak aanspant, kun je geen klachten indienen, zelfs als het artikel wordt hersteld en gepubliceerd. Echter, artikelen die als “illegaal” worden beoordeeld in een voorlopige voorziening hebben een hoge kans om ook als “illegaal” te worden beoordeeld in een rechtszaak, dus in de meeste gevallen zal de partij die de bevel heeft ontvangen het artikel verwijderen op het moment dat het “illegaal” wordt in de voorlopige voorziening, en het niet herstellen, zelfs als er geen rechtszaak wordt aangespannen. Daarom is er geen specifieke noodzaak om een rechtszaak aan te spannen, en het zou voldoende zijn om de voorlopige voorzieningsprocedure, zoals bepaald in de Japanse Wet op Civiele Bewaring, te gebruiken als een “snel aflopende rechtszaak”.
Vereisten voor een voorlopige verwijderingsmaatregel
Om een voorlopige verwijderingsmaatregel te verkrijgen, moeten volgens Artikel 13 van de Japanse Wet op Civiele Bewaring (Burgerlijk Bewaringsrecht) de volgende twee vereisten worden aangetoond:
- Een recht dat beschermd moet worden
- De noodzaak van bescherming
Deze twee vereisten moeten duidelijk worden aangetoond.
Vereiste ①: Een recht dat beschermd moet worden
Onder “een recht dat beschermd moet worden” verstaan we een recht dat beschermd moet worden door middel van een voorlopige maatregel, zoals een bevel tot verwijdering. In het geval van het verwijderen van lasterlijke artikelen op het internet, worden rechten zoals “eer”, “privacy”, “zakelijke rechten”, “auteursrechten” en “merkrechten” erkend.
Met andere woorden, om de verwijdering van een lasterlijk artikel te eisen, is het niet voldoende om alleen maar te beweren dat “ik word lastiggevallen door dat artikel”. Het is noodzakelijk om te beweren dat “dat artikel schendt mijn recht op 〇〇”. Het is noodzakelijk om te overwegen onder welke omstandigheden kan worden gezegd dat “dat recht is geschonden”, en om een argument op te bouwen in relatie tot de inhoud van het betreffende artikel. Dit kan worden gezien als het specialisme van een advocaat met uitgebreide ervaring in het bestrijden van laster.
Bijvoorbeeld, bij het beoordelen of een voorlopige maatregel tot verwijdering van een artikel op grond van smaad kan worden toegestaan, is het niet voldoende om alleen maar aan te tonen dat het artikel de eer van een ander schendt. Het moet ook worden aangetoond dat deze aantoning onwettig is. Het is niet onwettig om een artikel te schrijven dat de eer van een ander schendt als de handeling:
- Betreft feiten die verband houden met het publieke belang
- Uitsluitend is ondernomen met het doel het publieke belang te dienen
- De feiten die zijn aangetoond waar zijn
Wanneer u de verwijdering van een artikel eist, moet u beweren dat deze gronden voor het weerleggen van onwettigheid niet bestaan en uitleggen waarom de post onwettig is.
Vereiste ②: De noodzaak van bescherming
De noodzaak van bescherming verwijst naar de reden waarom het probleem moet worden opgelost door middel van een voorlopige maatregel in plaats van een rechtszaak.
Een voorlopige maatregel is een snellere procedure dan een rechtszaak. Vanuit het oogpunt van de tegenpartij bestaat de mogelijkheid dat “hoewel ik misschien had kunnen winnen als ik het in de rechtszaal had betwist, ik onnodig een artikel moest verwijderen omdat het een snelle procedure was”. Daarom moet de noodzaak van bescherming betekenen dat “zelfs als die mogelijkheid bestaat, er een reden is om het lasterlijke artikel snel te verwijderen door middel van een voorlopige maatregel”.
Echter, in het geval dat een lasterlijk artikel wordt gepubliceerd op het internet, zal het slachtoffer dagelijks sociale nadelen ondervinden en mentale schade blijven lijden door de voortdurende openbaarmaking van privé-informatie als gevolg van het bestaan van het lasterlijke artikel. Bovendien, omdat de gepubliceerde informatie gemakkelijk kan worden verspreid op media, zijn er vaak gevallen met een hoge urgentie vanuit het oogpunt van het slachtoffer wanneer een lasterlijk artikel wordt gepubliceerd op dergelijke media. Daarom is de noodzaak van bescherming bij het verwijderen van lasterlijke artikelen op het internet meestal niet een groot probleem.
Proces van Voorlopige Verwijdering
We leggen het proces van voorlopige verwijdering uit.
Aanvraag voor Voorlopige Maatregelen
Als u een lasterlijk artikel wilt laten verwijderen door middel van een voorlopige maatregel, dient u eerst een “Aanvraag voor een Voorlopige Verwijderingsbevel” in bij de rechtbank (Artikel 23, lid 2, van de Japanse Wet op Civiele Bewaring).
Het slachtoffer dient een verzoekschrift in waarin de inhoud van het recht dat moet worden beschermd, de feiten van de inbreuk op het recht en de noodzaak van bescherming worden verduidelijkt. Het is echter bepaald dat “het recht of de rechtsbetrekking die moet worden beschermd en de noodzaak van bescherming moeten worden aangetoond” (Artikel 13, lid 2, van de Japanse Wet op Civiele Bewaring).
Zowel in rechtszaken als in voorlopige maatregelen moeten beweringen worden onderbouwd met bewijs. In het geval van voorlopige maatregelen is echter, in tegenstelling tot “bewijs” in rechtszaken, “aantonen” voldoende. Terwijl “bewijs” de rechter ervan overtuigt dat iets waar is zonder redelijke twijfel, is het vanwege de noodzaak van snelheid in voorlopige maatregelen voldoende om de rechter te laten “vermoeden” dat iets “waarschijnlijk waar” is op basis van het ingediende bewijs.
Onderzoek
Wanneer u een aanvraag voor voorlopige maatregelen indient bij de rechtbank, wordt er een procedure genaamd “onderzoek” uitgevoerd, vergelijkbaar met een mondelinge argumentatie in een rechtszaak. In tegenstelling tot een rechtszaak, is dit een procedure waarbij de rechter en de advocaat een gesprek voeren over een tafel. Volgens de algemene praktijk van de rechtbank wordt er een onderzoeksdatum vastgesteld waarop de tegenpartij aanwezig kan zijn.
Echter, in gevallen waarbij de tegenpartij een buitenlandse rechtspersoon is, kan er een onderzoek plaatsvinden waarbij alleen de aanvrager aanwezig is, en er kunnen gevallen zijn waarbij de sitebeheerder en dergelijke niet aanwezig zijn.
Tijdens de onderzoeksdatum zal de rechter oordelen op basis van de argumenten en het bewijs van de tegenpartij. Zelfs als er meerdere sessies worden gehouden, worden deze meestal gepland met tussenpozen van één tot twee weken, en het is gebruikelijk dat ze snel worden afgerond om onnodige vertragingen te voorkomen. Daarom is het noodzakelijk om elke keer snel en grondig voor te bereiden.
Betaling van de Borg
Als gevolg van het onderzoek, als de inbreuk op de rechten wordt erkend en er een noodzaak is voor bescherming, wordt er een “beslissing” genomen, wat leidt tot een “borgbeslissing”. In termen van een rechtszaak, is het alsof je wordt verteld, “We gaan een vonnis van overwinning geven, dus we willen dat je een borg stort”. U moet de borg die door de rechtbank is vastgesteld, storten bij het Juridisch Bureau (Artikel 23, lid 2, van de Japanse Wet op Civiele Bewaring).
In algemene termen, als u wint in een voorlopige maatregel, moet u een bepaald bedrag storten als “borg” (Artikel 14, lid 1, van de Japanse Wet op Civiele Bewaring). Voorlopige maatregelen zijn een snelle procedure, dus vanuit het oogpunt van de tegenpartij, zou je kunnen zeggen, “Ik had kunnen winnen als ik de tijd had genomen om een rechtszaak aan te spannen, maar ik verloor omdat de procedure snelheid prioriteit gaf”.
Het verzoek om een artikel op het internet te verwijderen kan later uitmonden in een formele rechtszaak, waarin kan worden vastgesteld dat “er uiteindelijk geen illegaliteit was in dit artikel”. In dat geval kan het nodig zijn om schadevergoeding te betalen voor “het feit dat het artikel is verwijderd”, en daarom moet u deze “borg” storten als een soort borg. In het geval van het verwijderen van artikelen, varieert het bedrag afhankelijk van de hoeveelheid artikelen en de zaak, maar het is meestal tussen de 300.000 en 500.000 yen, en het wordt meestal terugbetaald na een bepaalde procedure.
Uitvaardiging van het Voorlopige Verwijderingsbevel
Zodra de borg is gestort, wordt er door de rechtbank een voorlopig verwijderingsbevel uitgevaardigd voor het geposte artikel. Zoals eerder vermeld, wanneer een voorlopig verwijderingsbevel wordt uitgevaardigd, zal de tegenpartij meestal instemmen met de verwijdering zonder een formele rechtszaak, waardoor het doel van het laten verwijderen van het geposte artikel wordt bereikt.
Tenuitvoerlegging
Het is bepaald dat “als de partij die het voorlopige bevel heeft ontvangen niet instemt met de verwijdering, er een procedure van voorlopige beslaglegging of gedwongen tenuitvoerlegging kan worden genomen. (Artikel 52, lid 1, van de Japanse Wet op Civiele Bewaring)” Bovendien, als u een aanvraag voor tenuitvoerlegging indient, kunt u de tegenpartij dwingen om het bedrag dat door de rechtbank is bepaald te betalen totdat de tegenpartij de verwijdering uitvoert (Artikel 172 van de Japanse Wet op Civiele Tenuitvoerlegging).
Voorbeeld van een beslissing over een voorlopige bevel tot verwijdering van een gepubliceerd artikel
Hoe wordt een voorlopige bevel tot verwijdering van een gepubliceerd artikel in de praktijk uitgevoerd?
Er is een geval waarin een tandartspraktijk, als schuldeiser, Google LLC, als schuldenaar, heeft gevraagd om tijdelijk twee gepubliceerde artikelen (hierna te noemen “artikel ①” en “artikel ②”) te verwijderen als een verzoek om verwijdering van inbreuk op basis van persoonlijkheidsrechten (eerrechten), bewerend dat de persoonlijkheidsrechten (eerrechten) werden geschonden door een artikel dat was gepost in de recensies van Google Maps.
https://monolith.law/reputation/google-map-reputation-delete-way[ja]
De beslissing van de rechtbank over artikel ①
Artikel ① gaf een negatieve beoordeling na het beschrijven van de houding en uitleg van de behandelend arts op de dag van de tandheelkundige behandeling, uitte ontevredenheid over het feit dat de reactie op de pijnklachten vanaf de volgende dag niet aan de verwachtingen voldeed, en wees op het feit dat jonge artsen of artsen met weinig ervaring implantatiechirurgie en belangrijke operaties uitvoerden.
De rechtbank oordeelde dat “hoewel deze feiten en meningen voornamelijk ontevredenheid over één arts uitdrukken, ze de sociale waardering van de schuldeiser tot op zekere hoogte kunnen verminderen”. Echter, het werd expliciet vermeld dat de kritiek werd geuit omdat de behandelend arts ontevreden was, en het werd vooraf gesteld dat het geen klacht was over alle tandartsen van de kliniek, en dat delen over de bedrijfsdagen en de situatie in de kliniek positief werden beoordeeld.
Op basis van de normale aandacht en leeswijze van de algemene kijker, als we naar artikel ① als geheel kijken, is het artikel niets meer dan een kritische mening van de poster die ontevreden was over de behandeling van de arts op de dag en de reactie vanaf de volgende dag. Het kan niet worden gelezen als suggererend dat de schuldeiser, zoals hij beweert, patiënten gebruikt als opstapje voor de verbetering van de vaardigheden van beginners of als proefkonijnen, en dat het een medisch ongeval suggereert.
Beslissing van de rechtbank van Tokyo, 26 april 2018 (Gregoriaanse kalender)
※ De werkelijke casusnotatie is “Artikel 1”, maar in dit artikel wordt het aangeduid als “Artikel ①”.
En oordeelde dat deze mate van sociale waardering binnen de grenzen van tolerantie valt. Omdat het geen rechtszaak is, maar een voorlopige maatregel, wordt het geen “vonnis”, maar een “beslissing”.
De beslissing van de rechtbank over artikel ②
Artikel ② beschrijft dat de kosten voor zowel keramiek als implantaten bij de betreffende kliniek hoger zijn dan bij een gemiddelde tandarts, en aanzienlijk hoger dan vermeld op de website. Ondanks de buitensporig hoge behandelingskosten, was de technische vaardigheid van de parttime artsen onvoldoende. Alle tanden die met keramiek waren behandeld, kregen onmiddellijk cariës, en ondanks het verzoek “doe er iets aan”, werd er niets gedaan. Het artikel uitte de mening dat de kliniek “niet trots lijkt te zijn op het aantal behandelingen dat ze uitvoeren”.
De rechtbank oordeelde dat artikel ② de sociale waardering van de kosten en kwaliteit van de kliniek zou kunnen verminderen, en onderzocht de waarheidsgetrouwheid van de feiten die in het artikel werden gepresenteerd:
- Volgens het bewijsmateriaal kunnen de behandelingskosten van de kliniek niet als bijzonder hoog worden beschouwd in vergelijking met andere klinieken.
- Volgens het bewijsmateriaal kan niet worden gezegd dat de feiten die beweren dat de kosten aanzienlijk hoger zijn dan vermeld op de website en hoger dan bij een gemiddelde tandarts, waar zijn.
- Volgens het bewijsmateriaal en de algemene strekking van het onderzoek zijn er geen patiënten die sinds de opening van de kliniek een klacht hebben ingediend omdat alle tanden die met keramiek waren behandeld, cariës hadden gekregen en ze vroegen om er iets aan te doen.
Daarom werd geoordeeld dat de gepresenteerde feiten niet waar zijn in hun belangrijkste aspecten, en dat er geen omstandigheden zijn die wijzen op de aanwezigheid van een onwettige reden om dit punt te verwerpen.
Artikel ② verlaagt de sociale waardering van de schuldeiser en de handeling van het plaatsen van het artikel op de betreffende site kan worden gezegd dat het een substantiële onwettigheid heeft. Daarom wordt het recht op behoud van het artikel erkend. Als voorwaarde dat de derde advocaat ○○ namens de schuldeiser een zekerheid van 300.000 yen stelt binnen 7 dagen na de datum van levering van deze beslissing, moet de schuldenaar het tweede artikel in de bijgevoegde lijst met geposte artikelen tijdelijk verwijderen.
Beslissing van de districtsrechtbank van Tokio, 26 april 2018 (2018)
Deze beslissing werd genomen.
Overigens, over de reactie op dergelijke recensies, oordeelde de rechtbank:
De schuldenaar kan op de betreffende site reageren en tegenspreken op recensies namens de eigenaar van de winkel of faciliteit die het onderwerp is van de recensie. De schuldeiser moet op deze manier reageren, dus er is geen noodzaak voor behoud. Echter, er kunnen veel mensen zijn die de site bekijken voordat ze tegenspreken, en er kunnen inhoudelijke beperkingen zijn die voortvloeien uit de positie van de ondernemer, dus het kan niet worden gezegd dat de sociale waardering van de schuldeiser die is gedaald, volledig kan worden hersteld. Daarom kan niet worden gezegd dat er geen noodzaak is voor behoud omdat het mogelijk is om tegenspraak te bieden. Daarom kan worden gezegd dat er een noodzaak is voor behoud van artikel ②.
Beslissing van de districtsrechtbank van Tokio, 26 april 2018 (2018)
※ De werkelijke weergave van het precedent is “Artikel 2”, maar in dit artikel wordt het weergegeven als “Artikel ②”.
Dit kan worden gezegd dat het een beslissing is die is genomen met begrip van het feit dat dit een geval is waarin een voorlopige maatregel moet worden gezocht.
https://monolith.law/reputatie/smaad[ja]
Samenvatting
Een voorlopige voorziening is een handige procedure voor slachtoffers van lasterlijke artikelen, maar het is niet een ‘eenvoudige procedure’. Het is noodzakelijk om zorgvuldig bewijsmateriaal voor te bereiden, en er kunnen substantiële discussies ontstaan tijdens de onderzoeksprocedure. Bovendien is de periode tussen de onderzoeksdata kort, dus er is een noodzaak om aanvullende argumenten en bewijsmateriaal in een korte tijd te verzamelen.
De voorlopige voorziening voor het verwijderen van lasterlijke artikelen vereist meer vaardigheden en ervaring van een advocaat dan een rechtszaak, dus het is raadzaam om een advocaat met veel ervaring in te schakelen.
Category: Internet