Uitleg over de belangrijkste punten van de wijziging in de Japanse anti-stalkingwet - De voor- en nadelen van het herhaaldelijk versturen van brieven

De methoden van stalkers, zoals het gebruik van GPS-apparatuur, worden jaar na jaar steeds geraffineerder.

Om effectief om te gaan met dergelijk stalkgedrag, is er een ‘Deskundigenpanel voor de overweging van de regulering van stalkgedrag’ opgericht om dringend de regulering te overwegen.

In januari 2021 werd een ‘Voorlopig rapport over de regulering van stalkgedrag’ samengesteld.

Naar aanleiding hiervan werd op 18 mei 2021 (2021年5月18日) de derde wijziging van de Japanse anti-stalkwet aangenomen en aangenomen in de plenaire vergadering van het Huis van Afgevaardigden, en volledig geïmplementeerd in augustus.

Deze keer zijn er wijzigingen aangebracht op de volgende vier punten:

1. Het ongeautoriseerd verkrijgen van locatie-informatie met behulp van GPS-apparatuur
2. Het observeren in de buurt van de huidige locatie van de andere partij
3. Het herhaaldelijk versturen van documenten ondanks afwijzing
4. Ontwikkeling van bepalingen met betrekking tot methoden van verbodsbevelen, enz.

In het vorige artikel hebben we de wijzigingen met betrekking tot ‘het ongeautoriseerd verkrijgen van locatie-informatie met behulp van GPS-apparatuur’ en ‘het observeren in de buurt van de huidige locatie van de andere partij’ uitgelegd.

https://monolith.law/reputation/stalker-regulatory-law-amendment-gps[ja]

In dit artikel zullen we ‘het herhaaldelijk versturen van documenten ondanks afwijzing’ en ‘ontwikkeling van bepalingen met betrekking tot methoden van verbodsbevelen, enz.’ uitleggen.

Handelingen van het herhaaldelijk verzenden van documenten ondanks afwijzing

Onder de huidige Japanse ‘Anti-Stalking Wet’ (ストーカー規制法), wordt in Artikel 2, Paragraaf 1, Punt 5, het herhaaldelijk bellen of het verzenden van faxen of e-mails ondanks afwijzing gereguleerd.

Wet betreffende de regulering van stalkinggedrag, enz.
In deze wet betekent “stalking, enz.” het uitvoeren van een van de volgende handelingen met het doel om romantische of andere positieve gevoelens jegens een specifiek individu te bevredigen, of om wrok te koesteren omdat deze gevoelens niet zijn vervuld, jegens het specifieke individu of zijn/haar echtgeno(o)t(e), directe familieleden of andere personen die een nauwe relatie met het individu hebben in het maatschappelijk leven.
5. Het herhaaldelijk bellen zonder iets te zeggen, of ondanks afwijzing, het herhaaldelijk bellen, het verzenden van faxen, of het verzenden van e-mails, enz.

(Verbodsbepalingen, enz.) Artikel 2

Aan de andere kant, onder de huidige wet, is er geen bepaling die het herhaaldelijk verzenden van documenten reguleert. Tenzij de inhoud van het document in strijd is met andere bepalingen (zoals het eisen van ontmoetingen of relaties, het schaden van de eer, het schenden van seksuele schaamte, enz.), werd het niet gereguleerd.

Echter, het herhaaldelijk verzenden van documenten wordt gezien als een typisch voorbeeld van stalkinggedrag.

Bijvoorbeeld, handelingen zoals het herhaaldelijk verzenden van documenten die unilaterale positieve gevoelens uitdrukken ondanks afwijzing, kunnen vaak angst veroorzaken. Er zijn ook gevallen van stalking waarbij elke dag een blanco brief wordt bezorgd, of brieven die niets bevatten. Dergelijke handelingen sturen een boodschap van obsessie en bewaking, wat onaangenaam is.

In het “Rapport over de toekomst van de regulering van stalkinggedrag, enz. (Concept)”, wordt gesteld dat het passend is om het herhaaldelijk verzenden van documenten te reguleren, niet alleen door ze per post te verzenden, maar ook door ze direct in de brievenbus van de ontvanger te deponeren.

Verder wordt aangenomen dat een document over het algemeen iets is dat menselijke gedachten uitdrukt in letters of symbolen, en naast brieven (postkaarten of verzegelde brieven) die van de dader naar de ontvanger worden verzonden, wordt ook aangenomen dat enveloppen waarop alleen de naam van de ontvanger staat, inclusief gevallen waarin er geen briefpapier in zit of blanco papier, foto’s en andere niet-documenten zijn bijgevoegd, als documenten worden beschouwd. Op basis hiervan is het “herhaaldelijk verzenden van documenten ondanks afwijzing” nieuw gereguleerd.

Het herhaaldelijk verzenden van documenten naar een onwillige ontvanger is nu ook opgenomen in “stalking, enz.”, wat een welkome wijziging kan worden genoemd.

Ontwikkeling van regelgeving met betrekking tot verbodsbevelen en dergelijke

Artikel 5, lid 1, van de Japanse Anti-Stalking Wet (ストーカー規制法) stelt dat de prefecturale openbare veiligheidscommissie, in het geval van een overtreding van artikel 3 van dezelfde wet, een verbodsbevel kan uitvaardigen tegen de persoon die de overtreding heeft begaan, indien er een risico bestaat dat deze persoon de overtreding zal herhalen. Dit verbodsbevel wordt uitgevaardigd volgens de regels van de Nationale Openbare Veiligheidscommissie (国家公安委員会). De geldigheidsduur van dit verbodsbevel is vastgesteld op één jaar volgens artikel 5, leden 8 en 9, van dezelfde wet, maar kan worden verlengd.

Wet betreffende de regulering van stalkinggedrag, enz.
De prefecturale openbare veiligheidscommissie (hierna “de commissie” genoemd) kan, in het geval van een overtreding van artikel 3, een bevel uitvaardigen tegen de persoon die de overtreding heeft begaan, indien er een risico bestaat dat deze persoon de overtreding zal herhalen. Dit kan op verzoek van de andere partij of ambtshalve, en omvat de volgende zaken:
1. Het verbod om de overtreding te herhalen.
2. Maatregelen die nodig zijn om te voorkomen dat de overtreding wordt herhaald.

(Verbodsbevelen, enz.) Artikel 5

Daarnaast bepaalt artikel 5 van de Uitvoeringsverordening van de Anti-Stalking Wet dat verbodsbevelen worden uitgevoerd door het uitreiken van een schriftelijk bevel. Als het niet mogelijk is om dit schriftelijk bevel uit te reiken, kan het mondeling worden gegeven, maar het moet zo snel mogelijk worden uitgereikt. Ook bij het verlengen van de geldigheidsduur van een verbodsbevel moet volgens artikel 10 van dezelfde verordening een schriftelijk bevel worden uitgereikt.

Echter, er zijn problemen ontstaan met betrekking tot verbodsbevelen, zoals personen die zonder geldige reden weigeren om het schriftelijk verbodsbevel of de schriftelijke verlenging van de geldigheidsduur van het verbodsbevel te ontvangen, of gevallen waarin de persoon aan wie het bevel moet worden uitgereikt onvindbaar is.

Bijvoorbeeld, er zijn gevallen waarin de persoon die de overtreding heeft begaan de telefoontjes van de politie negeerde, waardoor er tijd nodig was om contact te maken. Tijdens het interview weigerde de overtreder het schriftelijk bevel te ontvangen, waardoor het noodzakelijk werd om het bevel na overtuiging uit te reiken, wat nog meer tijd kostte.

Er zijn ook gevallen waarin een verdachte die tijdens zijn detentie een verbodsbevel had gekregen, na zijn vrijlating onvindbaar was, waardoor het niet mogelijk was om de geldigheidsduur van het verbodsbevel te verlengen.

Als reactie op dergelijke gevallen werd verwezen naar de bepalingen van de Japanse Wet ter voorkoming van onrechtmatig gedrag door georganiseerde misdaadgroepen. Volgens deze wet, als het moeilijk is om een schriftelijk verbodsbevel uit te reiken omdat de overtreder zonder geldige reden weigert het document te ontvangen of als de overtreder niet aanwezig is op zijn woonplaats, is het toegestaan om het document achter te laten op de plaats waar het moet worden afgeleverd (de woonplaats van de overtreder). Als de woonplaats van de overtreder onbekend is, is het mogelijk om het effect van het uitreiken van het verbodsbevel te realiseren door middel van “openbare kennisgeving”.

Openbare kennisgeving is een procedure die wordt gevolgd wanneer het adres van de andere partij onbekend is. Als een verzoek wordt ingediend bij de rechtbank, zal de rechtbank dit voor een bepaalde periode aankondigen en als het ten minste één keer in het Staatsblad wordt aangekondigd, wordt het beschouwd als afgeleverd.

Als gevolg hiervan, in de huidige wijziging, is bepaald dat verbodsbevelen worden uitgevoerd door het afleveren van documenten, en in gevallen waarin het adres en de verblijfplaats niet duidelijk zijn, is het mogelijk om een openbare kennisgeving te doen. Het is dus niet mogelijk om de ontvangst te weigeren of te weigeren.

Overgebleven vraagstukken

In de vorige editie hebben we de wijzigingen in de Japanse Stalker Reguleringswet (ストーカー規制法) besproken, met name de ongeoorloofde verkrijging van locatiegegevens met behulp van GPS-apparatuur en het observeren van de locatie waar de andere partij zich bevindt. In dit deel zullen we het hebben over het herhaaldelijk versturen van documenten ondanks afwijzing en de ontwikkeling van bepalingen met betrekking tot verbodsbevelen.

Hoewel deze wijzigingen passen bij de veranderingen in de tijd en welkom zijn, zijn ze niet voldoende en blijven er problemen bestaan. Bijvoorbeeld, tijdens de parlementaire discussies over dit amendement, hebben meerdere parlementsleden vraagtekens gezet bij het feit dat de Stalker Reguleringswet beperkt is tot “het bevredigen van romantische of andere positieve gevoelens” en geen rekening houdt met stalking als gevolg van eenvoudige problemen.

In feite, in rechtszaken die stalking behandelen, beweren de verdachten vaak dat hun acties niet bedoeld waren om “romantische of andere positieve gevoelens of wrok tegen het niet vervuld zijn van deze gevoelens” te bevredigen, door te verwijzen naar de volgende definitie in de Stalker Reguleringswet:

Stalker Reguleringswet
In deze wet wordt onder “stalking” verstaan het verrichten van een van de volgende handelingen tegen een specifiek persoon of zijn/haar echtgeno(o)t(e), directe familieleden of andere personen die een nauwe relatie hebben met de specifieke persoon in het maatschappelijk leven, met het doel om romantische of andere positieve gevoelens of wrok tegen het niet vervuld zijn van deze gevoelens te bevredigen.

(Definitie) Artikel 2

In het geval van de stalkingzaak waarbij GPS werd gebruikt, beweerde de verdachte dat hij/zij niet de bedoeling had om “romantische of andere positieve gevoelens of wrok tegen het niet vervuld zijn van deze gevoelens” te bevredigen. De verdachte beweerde dat hij/zij de reden wilde begrijpen waarom het slachtoffer de relatie had beëindigd en bewijs wilde verzamelen over de relaties van het slachtoffer met andere mensen tijdens hun relatie.

De rechtbank verwierp deze bewering echter volledig, door te stellen:

De verdachte heeft gedurende ongeveer 10 maanden, van 23 april 2016 tot 23 februari 2017, meer dan 600 keer locatie-informatie opgezocht. Zelfs als de batterij van de GPS volledig opgeladen was, zou deze slechts ongeveer een week tot 10 dagen meegaan. Daarom moest de verdachte steeds opnieuw de auto van het slachtoffer vinden, de GPS ophalen, deze opladen en weer aan de auto van het slachtoffer bevestigen. Het is redelijk om aan te nemen dat de verdachte deze doelstelling had, gezien de obsessieve en aanhoudende aard van zijn/haar acties, die voortkwamen uit problemen tussen man en vrouw. Deze conclusie wordt niet beïnvloed door het feit dat er mogelijk ook een doel was om ontrouw te onderzoeken.

Saga District Court, 22 januari 2018 (2018)

Hoewel de rechtbank in dit geval de beweringen van de verdachte heeft verworpen, kunnen er in de toekomst gevallen zijn waarin het moeilijk is om te erkennen dat er een doel was om “romantische of andere positieve gevoelens of wrok tegen het niet vervuld zijn van deze gevoelens” te bevredigen.

Stalking is in wezen obsessief, en het is niet altijd gebaseerd op “romantische of andere positieve gevoelens”.

Bijvoorbeeld, er kan een doel zijn om “wrok tegen het niet vervuld zijn van deze gevoelens” te bevredigen als gevolg van discriminatie, en zelfs als er geen romantische gevoelens zijn, kan een verdraaid gevoel van rechtvaardigheid ten opzichte van de uitspraken van de andere partij escaleren tot obsessief en aanhoudend gedrag. De veelgehoorde zorg over de “romantische vereiste” kan een punt van aandacht zijn voor de volgende wijziging.

Samenvatting

De Japanse anti-stalkingswet is in de loop der tijd aangepast om aan te sluiten bij veranderende tijden. Deze recente wijziging zal niet de laatste zijn. In de toekomst zullen er nog meer wijzigingen worden doorgevoerd om aan te sluiten bij de tijdsgeest. Het is belangrijk dat de wetgeving proactief blijft en zich aanpast aan de vooruitgang in informatie- en communicatietechnologieën.

https://monolith.law/reputatie/anti-stalkingswet[ja]

Informatie over de maatregelen van ons kantoor

Monolis Law Firm is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name op het gebied van internet en recht.

Als stalking ernstiger wordt, bestaat het risico dat persoonlijke informatie en ongegronde laster op het internet worden verspreid. Dergelijke schade wordt steeds meer een groot probleem als een ‘digitale tatoeage’. Ons kantoor biedt oplossingen voor het aanpakken van ‘digitale tatoeages’. Details worden beschreven in het onderstaande artikel.

https://monolith.law/digitaltattoo[ja]