Werkgelegenheid van buitenlanders in de handelssector: Belangrijke punten voor het verkrijgen van een werkvisum

In het hedendaagse tijdperk van toenemende globalisering, beschouwt de Japanse handelssector het werven van talent met diverse achtergronden als een cruciale managementuitdaging om internationale concurrentiekracht te behouden en uit te breiden. De taalvaardigheden, culturele inzichten en internationale zakelijke scherpzinnigheid van buitenlandse professionals zijn essentieel voor de groei van bedrijven, of het nu gaat om onderhandelingen met buitenlandse klanten, het verkennen van nieuwe markten of het beheren van complexe internationale logistiek. Echter, om uitmuntend buitenlands talent te kunnen aannemen, is het noodzakelijk om het gespecialiseerde en strikte juridische proces van het Japanse immigratiecontrolesysteem nauwkeurig te begrijpen en na te leven. Vooral het verkrijgen van de juiste verblijfsstatus voor werkdoeleinden (algemeen bekend als een werkvisum) kan voor veel bedrijven een complex en tijdrovend proces zijn. Onvolkomenheden in de procedure of misverstanden over de vereisten kunnen leiden tot afwijzing van de visumaanvraag, wat een aanzienlijke vertraging in de bedrijfsplanning tot gevolg kan hebben. Dit artikel is bedoeld om de juridische uitdagingen te ordenen waarmee bedrijven in de handelssector worden geconfronteerd bij het in dienst nemen van buitenlanders als professionals en om oplossingen te bieden. Het zal zich voornamelijk richten op de verblijfsstatus ‘Specialist in Humanities/International Services’, die van toepassing is op veel professionals in de handelssector. Gebaseerd op de Japanse ‘Immigration Control and Refugee Recognition Act’ en de bijbehorende ministeriële verordeningen, zal dit artikel uitgebreid de verschillende soorten visa, de specifieke vereisten voor het verkrijgen ervan, de details van de aanvraagprocedure en de punten waar bedrijven in het bijzonder op moeten letten uitleggen, om zo praktische richtlijnen te bieden waarmee verantwoordelijken een nauwkeurig overzicht van het gehele proces kunnen krijgen.

Opties voor werkvisa in de handelssector onder Japans recht

Om als buitenlander in Japan in een gespecialiseerd beroep te werken, is het noodzakelijk om een verblijfsstatus te verkrijgen die overeenkomt met de aard van de activiteiten. Voor professionals in de handelssector is de meest algemene en uitgebreide verblijfsstatus die van ‘Techniek, Menselijke Kennis en Internationale Diensten’, zoals gedefinieerd in Bijlage 1, Tabel 2 van de ‘Japanse Immigratiecontrole en Vluchtelingenherkenning Act’.

Deze verblijfsstatus omvat drie gebieden: ‘Techniek’, waarvoor kennis van natuurwetenschappen zoals natuurkunde en techniek vereist is; ‘Menselijke Kennis’, waarvoor kennis van de geesteswetenschappen zoals rechten en economie vereist is; en ‘Internationale Diensten’, die een begrip van en gevoeligheid voor buitenlandse culturen vereist. Veel functies in de handelssector, zoals internationale verkoop, marketing, handelsadministratie, juridische zaken en boekhouding, vallen onder de categorieën ‘Menselijke Kennis’ of ‘Internationale Diensten’.

Opmerkelijk is dat door een wetswijziging in Japan in 2015 (Heisei 27), de voorheen afzonderlijke verblijfsstatussen ‘Techniek’ en ‘Menselijke Kennis & Internationale Diensten’ zijn samengevoegd. Deze integratie was een reactie op de toenemende complexiteit van de moderne zakelijke omgeving. Bijvoorbeeld, in de handelssector kan een functie vereisen dat iemand de technische specificaties van een product begrijpt (‘Techniek’) en vervolgens contractonderhandelingen voert met buitenlandse klanten (‘Menselijke Kennis & Internationale Diensten’), wat interdisciplinaire taken zijn die steeds vaker voorkomen. Door deze integratie kunnen bedrijven nu dergelijke gecombineerde functie-inhoud onder één verblijfsstatus dekken, wat een flexibelere inzet van personeel mogelijk maakt.

Als men echter als bedrijfsleider of manager actief is, is een andere verblijfsstatus van toepassing, namelijk ‘Bedrijfsbeheer & Management’. Het is belangrijk om duidelijk onderscheid te maken dat de in dit artikel besproken ‘Techniek, Menselijke Kennis & Internationale Diensten’ specifiek gericht is op personeel dat op basis van een contract met een bedrijf als gespecialiseerde werknemer taken uitvoert.

Begrip van de activiteiten onder de Japanse ‘Technologie, Humanistische Kennis & Internationale Diensten’ Visum

Om correct een verblijfsstatus aan te vragen onder de Japanse ‘Technologie, Humanistische Kennis & Internationale Diensten’ categorie, is het noodzakelijk om te bewijzen dat de verwachte functie binnen de handelssector duidelijk overeenkomt met een van de toegestane activiteiten onder deze status. Vooral binnen de handelssector zijn de twee gebieden ‘Humanistische Kennis’ en ‘Internationale Diensten’ van centraal belang.

Werkzaamheden die onder Humanistische Kennis vallen

‘Humanistische Kennis’ verwijst naar werkzaamheden die kennis vereisen uit vakgebieden zoals rechten, economie, sociologie, bedrijfskunde of andere geesteswetenschappen. Dit vereist de toepassing van academische vaardigheden verworven bij instellingen voor hoger onderwijs. Specifieke functievoorbeelden bij handelsbedrijven zijn als volgt:

• Marktonderzoek & Marketing in het buitenland: Het analyseren van markttrends in specifieke landen of regio’s en het opstellen van verkoopstrategieën op basis van kennis in economie en bedrijfskunde.
• Handelsfinanciering & Boekhouding: Het uitvoeren van fondsenafwikkeling en boekhoudkundige verwerking voor import- en exporttransacties, gebruikmakend van kennis over internationale boekhoudnormen en buitenlandse valuta.
• Overzeese verkoop & Inkoop: Het uitvoeren van prijsonderhandelingen, contractonderhandelingen en leveringsbeheer met buitenlandse handelspartners, gebruikmakend van kennis over internationaal contractrecht en handelsgebruiken.
• Juridische zaken & Compliance: Het controleren van naleving van handelsgerelateerde wetgeving en het beoordelen en opstellen van contracten op basis van kennis in internationaal juridische zaken.

Belangrijk is dat deze werkzaamheden niet slechts administratieve taken zijn, maar dat ze analyse en oordeel vereisen gebaseerd op gespecialiseerde kennis.

Werkzaamheden die onder Internationale Diensten vallen

‘Internationale Diensten’ verwijst naar werkzaamheden die denken of gevoeligheid vereisen, geworteld in de cultuur van een buitenland. Dit betekent niet alleen dat men een vreemde taal kan spreken, maar ook dat men een diepgaand begrip van de cultuur, samenleving en historische achtergrond van het land waar die taal wordt gesproken, in zijn werk kan toepassen. De richtlijnen van het Japanse Immigratiebureau geven als specifieke werkzaamheden ‘vertaling, tolken, taalonderwijs, public relations, reclame of buitenlandse handelsactiviteiten, ontwerp gerelateerd aan kleding of interieurdecoratie, productontwikkeling of andere vergelijkbare activiteiten’ aan.

Vooral het expliciet noemen van ‘buitenlandse handelsactiviteiten’ is uiterst belangrijk voor handelsbedrijven. Dit betekent dat veel kernactiviteiten van de handel, zoals communicatie met buitenlandse handelspartners, onderhandelingen gebaseerd op lokale handelsgebruiken en productplanning met inachtneming van culturele achtergronden, waarschijnlijk onder ‘Internationale Diensten’ vallen.

Deze onderscheiding tussen ‘Humanistische Kennis’ en ‘Internationale Diensten’ heeft een belangrijke betekenis voor de aanvraagstrategie, omdat de vereisten voor opleiding en werkervaring verschillen. Als een aanvrager bijvoorbeeld een universitaire opleiding in een gerelateerd veld heeft afgerond maar weinig praktische ervaring heeft, is het passend om de aanvraag te baseren op de opleidingseisen van ‘Humanistische Kennis’. Aan de andere kant, als iemand geen gerelateerde opleiding heeft maar wel jarenlange ervaring in internationale verkoop, dan is het baseren van de aanvraag op de werkervaringseisen van ‘Internationale Diensten’ waarschijnlijk kansrijker. Daarom moeten bedrijven de achtergrond van potentiële kandidaten zorgvuldig beoordelen en strategisch beslissen welke eisen het meest rationeel zijn om de aanvraag op te baseren.

De Kern van Visumverkrijging: Vereisten voor Toestemming tot Landing

Om de Japanse verblijfsstatus ‘Techniek, Menselijke Kennis, Internationale Diensten’ te verkrijgen, moeten zowel de aanvrager als het ontvangende bedrijf voldoen aan de criteria voor toestemming tot landing, zoals vastgelegd in de ‘Ministeriële Verordening die de Criteria bepaalt onder Artikel 7, Paragraaf 1, Nummer 2 van de Japanse Immigratiecontrole en Vluchtelingenherkenning Act’ (hierna te noemen ‘de Criteria Verordening’). Deze vereisten vormen de meest cruciale beoordelingscriteria tijdens de visumbeoordelingsprocedure.

Vereisten voor de aanvrager zelf onder Japans recht

De vereisten op het gebied van opleiding of werkervaring die een aanvrager zelf moet vervullen, verschillen afhankelijk van of men werkzaamheden verricht in het domein van ‘Human Knowledge’ of ‘International Services’.

Bij werkzaamheden in het domein van ‘Human Knowledge’ (en ‘Technology’), moet aan een van de volgende voorwaarden worden voldaan:

1. Een universitaire opleiding hebben afgerond met een specialisatie in vakken die relevant zijn voor de beoogde werkzaamheden, of een opleiding hebben gevolgd die gelijkwaardig of hoger is.
2. Een gespecialiseerde opleiding hebben afgerond aan een Japanse vakschool (senmon gakkou) in een vakgebied dat relevant is voor de beoogde werkzaamheden, waarbij de titel van ‘senmonshi’ of ‘koudo senmonshi’ vereist is.
3. Meer dan tien jaar relevante werkervaring hebben in de beoogde werkzaamheden, inclusief de periode van gespecialiseerde studie aan een universiteit of dergelijke.

Hierbij is de ‘relevantie’ tussen de studierichting aan de universiteit en de werkzaamheden van cruciaal belang. Bijvoorbeeld, als iemand afgestudeerd is in economie en werkzaam is in handelsfinanciering, dan is deze relevantie duidelijk. Echter, als iemand met een diploma in literatuur dezelfde werkzaamheden wil verrichten, kan het moeilijk zijn om een directe relevantie met de studierichting aan te tonen, wat het risico op afwijzing verhoogt.

Aan de andere kant, voor werkzaamheden in het domein van ‘International Services’, moet men aan de volgende voorwaarden voldoen:

1. Werkzaam zijn in vertaling, tolken, taalonderwijs, public relations, reclame, internationale handel, design, productontwikkeling, en dergelijke.
2. Meer dan drie jaar relevante werkervaring hebben in de werkzaamheden die men wil verrichten.

Echter, er is een belangrijke uitzondering. Als iemand afgestudeerd is aan een universiteit en werkzaamheden wil verrichten in ‘vertaling, tolken, of taalonderwijs’, dan is deze drie jaar werkervaring niet vereist.

Vereisten voor Japanse Ontvangende Bedrijven

Aan de zijde van de Japanse ontvangende bedrijven zijn er drie belangrijke vereisten die vervuld moeten worden.

Ten eerste gaat het om de specialisatie van de werkzaamheden. De taken waarvoor buitenlanders worden ingezet, moeten gespecialiseerde technische of kennisintensieve werkzaamheden zijn en mogen niet bestaan uit ‘eenvoudige arbeid’ die door iedereen uitgevoerd kan worden. Bijvoorbeeld, zelfs als iemand wordt aangenomen als medewerker voor handelszaken, zal de aanvraag worden afgewezen als de werkzaamheden alleen bestaan uit het kopiëren van documenten, het inpakken van goederen of eenvoudige data-invoer, omdat dit niet als gespecialiseerd wordt beschouwd. Het is noodzakelijk om in de aanvraag duidelijk aan te tonen dat de werkzaamheden concreet en gespecialiseerd zijn.

Ten tweede is er de redelijkheid van de beloning. De standaard ministeriële verordening verplicht expliciet dat het salaris dat buitenlanders ontvangen ‘ten minste gelijk moet zijn aan het salaris dat een Japanner voor dezelfde werkzaamheden zou krijgen’. Dit is een bepaling om de oneerlijke uitbuiting van buitenlandse werknemers te voorkomen en rekening te houden met de impact op de binnenlandse arbeidsmarkt. Als het salaris aanzienlijk lager is ingesteld dan dat van Japanse werknemers met dezelfde functie, wordt dit een directe reden voor afwijzing.

Ten derde is er de stabiliteit en continuïteit van het bedrijf. De Japanse Immigratiedienst beoordeelt of een bedrijf in staat is om buitenlandse werknemers stabiel en continu in dienst te nemen en hun salaris te blijven betalen. Vooral bedrijven die pas zijn opgericht of die geen gunstige financiële resultaten hebben, worden gevraagd om door middel van het indienen van een bedrijfsplan of winst- en verliesrekening de toekomstperspectieven en financiële gezondheid van het bedrijf met objectieve documenten aan te tonen.

Wanneer we deze vereisten samenvatten, krijgen we de volgende tabel:

【Praktijkgids】Details van de aanvraagprocedure voor een werkvisum onder Japans recht

Wanneer u een buitenlander vanuit het buitenland in dienst neemt, begint het proces gewoonlijk met de aanvraag voor een ‘Certificate of Eligibility (COE)’. Dit is een systeem waarbij de Minister van Justitie in Japan vooraf bevestigt dat de activiteiten die de buitenlander in Japan zal ondernemen, voldoen aan de vereisten voor de verblijfsstatus, voordat de buitenlander het land binnenkomt.

Procedureverloop

De algemene procedure met behulp van het Certificate of Eligibility (COE) verloopt als volgt:

1. Het ontvangende bedrijf dient een aanvraag in voor een ‘Certificate of Eligibility’ bij het regionale immigratiebureau dat verantwoordelijk is voor de locatie van het bedrijf. De aanvraag wordt in principe door een medewerker van het bedrijf als vertegenwoordiger ingediend.
2. Het regionale immigratiebureau beoordeelt de aanvraagdocumenten. De beoordelingsperiode duurt gewoonlijk tussen de één en drie maanden.
3. Als de beoordeling wordt goedgekeurd, ontvangt het bedrijf het Certificate of Eligibility (COE).
4. Het bedrijf stuurt het originele COE via internationale post naar de buitenlandse persoon die zich in het buitenland bevindt.
5. De buitenlandse persoon dient het ontvangen COE en andere benodigde documenten in bij de Japanse ambassade of het consulaat in zijn of haar eigen land om een visum aan te vragen.
6. Na afgifte van het visum reist de persoon naar Japan. Bij aankomst op een Japanse luchthaven of een ander toegangspunt, wordt een verblijfskaart verstrekt tijdens de landingsinspectie.

Een uiterst belangrijk aandachtspunt hierbij is de geldigheidsduur van het COE. Als men niet binnen drie maanden na afgifte naar Japan reist, verliest het COE zijn geldigheid. Daarom moeten het bedrijf en de kandidaat-medewerker na afgifte van het COE snel de voorbereidingen treffen voor de reis naar Japan.

Details van Ingediende Documenten en het Categorieënsysteem van Bedrijven in Japan

De vereiste documenten voor indiening variëren afhankelijk van de grootte en de bedrijfsvoering van de ontvangende onderneming. De Japanse Immigratiedienst classificeert bedrijven in de volgende vier categorieën en heeft de vereiste documenten voor elke categorie vereenvoudigd:

• Categorie 1: Bedrijven genoteerd aan de Japanse effectenbeurs, onderlinge verzekeringsmaatschappijen, nationale en lokale overheidsinstanties, en dergelijke.
• Categorie 2: Organisaties of individuen waarvan het totaal van de bronbelasting op de loonbelasting van het voorgaande jaar, zoals vermeld op de wettelijke samenvatting van de bronbelasting, 10 miljoen yen of meer bedraagt.
• Categorie 3: Organisaties of individuen (exclusief categorie 2) die de wettelijke samenvatting van de bronbelasting op de loonbelasting van het personeel van het voorgaande jaar hebben ingediend.
• Categorie 4: Organisaties of individuen die niet onder de bovenstaande categorieën vallen (zoals nieuw opgerichte bedrijven).

Dit categorieënsysteem kan worden gezien als een soort risicobeoordeling door de Japanse Immigratiedienst. Grote en stabiele bedrijven die tot categorie 1 of 2 behoren, worden beschouwd als sociaal betrouwbaar en hebben een hoge waarschijnlijkheid van naleving van de regelgeving, waardoor ze vrijgesteld zijn van veel documenten. Aan de andere kant wordt van kleine en middelgrote bedrijven en nieuw opgerichte bedrijven die tot categorie 3 en vooral categorie 4 behoren, verwacht dat ze de stabiliteit van hun bedrijf en de zekerheid van werkgelegenheid gedetailleerder aantonen, wat resulteert in de vereiste van meer documenten. Dit betekent dat tijdens de beoordeling van de aanvraag ook de betrouwbaarheid van het bedrijf zelf streng wordt beoordeeld.

De in te dienen documenten zijn divers, maar de belangrijkste zijn als volgt:

Documenten Gemeenschappelijk voor Alle Categorieën

• Aanvraagformulier voor het Certificaat van In aanmerking komende Verblijfsstatus: Het meest recente formulier kan worden gedownload van de website van het Ministerie van Justitie. De officiële naam is “Aanvraagformulier voor het Certificaat van In aanmerking komende Verblijfsstatus”.
  Formulierpagina: Japanse Immigratiedienst ‘Aanvraagprocedure voor het Certificaat van In aanmerking komende Verblijfsstatus’
• Een foto (4 cm hoog x 3 cm breed)
• Een retourenvelop met een postzegel voor aangetekende post
• Documenten die de opleiding en werkervaring van de aanvrager bewijzen: diploma’s, cijferlijsten, werkgeversverklaringen, enz.

Documenten Vereist Afhankelijk van de Categorie van het Bedrijf

• Categorie 1 bedrijven: Kopieën van het seizoensrapport of documenten die de beursnotering bewijzen, en andere documenten die aantonen dat het bedrijf tot categorie 1 behoort. Overige documenten met betrekking tot de bedrijfsactiviteiten zijn in principe niet nodig.
• Categorie 2 bedrijven: Een kopie van de wettelijke samenvatting van de bronbelasting op de loonbelasting van het personeel van het voorgaande jaar.
• Categorie 3 bedrijven: Naast een kopie van de wettelijke samenvatting van de bronbelasting op de loonbelasting van het personeel van het voorgaande jaar, documenten die de activiteiten van de aanvrager verduidelijken (zoals een kopie van het arbeidscontract) en documenten die de bedrijfsactiviteiten verduidelijken (zoals bedrijfsbrochures, bewijs van inschrijving in het handelsregister, enz.).
• Categorie 4 bedrijven: Naast de documenten van categorie 3, een kopie van de financiële jaarrekening van het meest recente boekjaar (zoals de winst- en verliesrekening, balans, enz.). Als een nieuw opgericht bedrijf geen jaarrekening heeft, moet het een bedrijfsplan voor het komende jaar indienen en de stabiliteit en continuïteit van het bedrijf concreet uitleggen.

Aanvraaglocatie en Beoordelingstermijn

U dient uw aanvraag in bij het loket van het regionale immigratiebureau (regionaal immigratiebureau, bijbehorende kantoren of mobiele eenheden) dat jurisdictie heeft over de locatie van het hoofdkantoor van uw bedrijf. Hoewel aanvragen per post niet worden geaccepteerd, is het mogelijk om online aan te vragen via het online aanvraagsysteem voor verblijfsstatus. De standaard verwerkingstijd voor de beoordeling wordt aangegeven als één tot drie maanden, maar afhankelijk van de periode van aanvraagconcentratie (bijvoorbeeld rond de afstudeerperiode in maart) of de complexiteit van individuele zaken, kan het langer duren.

Belangrijke aandachtspunten om afwijzingsrisico’s te vermijden onder Japanse wetgeving

Een aanvraag voor een werkvisum in Japan wordt niet automatisch goedgekeurd, zelfs als aan alle vereisten is voldaan en de documenten zijn ingediend. Door analyse van de afwijzingsgevallen gepubliceerd door de Japanse Immigratiedienst, worden gemeenschappelijke valkuilen zichtbaar die bedrijven moeten vermijden. Deze risico’s vooraf begrijpen en maatregelen treffen, is de sleutel tot een soepele verkrijging van een visum.

Mismatch tussen opleiding/werkervaring en de inhoud van het werk

Dit is een van de meest voorkomende redenen voor afwijzing. Beoordelaars onderzoeken streng hoe de gespecialiseerde kennis of eerdere werkervaring die de aanvrager op de universiteit of elders heeft opgedaan, toegepast zal worden in de werkzaamheden die in Japan uitgevoerd gaan worden. Bijvoorbeeld, een geval waarin een afgestudeerde van een vakschool gespecialiseerd in sieradenontwerp een aanvraag indiende om als tolk/vertaler bij een IT-bedrijf te werken, werd afgewezen omdat er geen verband werd gezien tussen de studie en de werkzaamheden. Het is de verantwoordelijkheid van het bedrijf om in documenten zoals de motivatie voor de aanwerving, concreet en logisch uit te leggen waarom ‘deze persoon’ noodzakelijk is en hoe sterk de verbinding is tussen de expertise van de persoon en de zakelijke behoeften van het bedrijf.

Gebrek aan specialisatie in de werkzaamheden

Als de aangevraagde werkzaamheden worden beoordeeld als eenvoudige taken die geen specialisatie vereisen, kan dit ook leiden tot afwijzing. Bijvoorbeeld, als een aanvraag voor tolk/vertaalwerkzaamheden wordt ingediend, maar het daadwerkelijke werkvolume zeer laag is en het grootste deel van de werkzaamheden bestaat uit klantenservice in een winkel, het uitstallen van producten of schoonmaken, wordt dit niet gezien als passend bij het doel van de verblijfsstatus. Ook als een klein bedrijf een aanvraag indient voor ‘boekhoudkundig en arbeidsmanagement’ als brede beheertaken, wordt beoordeeld of er voldoende werk is om een fulltime specialist in dienst te nemen. De taakomschrijving moet duidelijk aantonen dat gespecialiseerde werkzaamheden het grootste deel van het werk uitmaken.

Problemen met de arbeidsvoorwaarden

Als het salaris dat in de aanvraag is vermeld aanzienlijk lager is dan het salarisniveau van Japanners die dezelfde werkzaamheden uitvoeren, is dit een duidelijke reden voor afwijzing. Er is bijvoorbeeld een geval waarin een aanvrager voor een tolk/vertaalpositie bij een import/exportbedrijf een maandsalaris van 170.000 yen had, terwijl het salaris van een Japanse collega in dezelfde positie 200.000 yen was, wat leidde tot afwijzing. Dit toont niet alleen aan dat niet aan de wettelijke vereisten is voldaan, maar kan ook de indruk wekken dat het bedrijf een laag bewustzijn van compliance heeft.

Slecht gedrag van de aanvrager zelf

Als de aanvrager al in Japan verblijft met een ‘studenten’-visum, heeft de eerdere verblijfsstatus een grote invloed op de beoordeling. Vooral als blijkt dat de aanvrager de regel van maximaal 28 uur per week werken voor studenten aanzienlijk en langdurig heeft overschreden, kan de wijziging naar een werkvisum worden afgewezen omdat de ‘verblijfsstatus niet goed is’. Dit komt omdat eerdere overtredingen van de regels worden gezien als een zorg voor toekomstig gedrag tijdens het verblijf.

Geloofwaardigheidsproblemen van de kant van het bedrijf

De geloofwaardigheid van het bedrijf dat de basis vormt voor de aanvraag wordt ook in twijfel getrokken. Als er geen daadwerkelijke vestiging is op het adres van de onderneming dat in de aanvraag is vermeld, als er inconsistenties zijn in de ingediende financiële overzichten, of als een bedrijfsmedewerker tijdens een onderzoek door de Immigratiedienst per ongeluk antwoordt dat er geen plannen zijn om ‘zo’n buitenlander’ aan te nemen, kunnen dergelijke tekortkomingen in het beheer van het bedrijf leiden tot afwijzing. Een visumaanvraag is niet alleen een procedure voor een individu, maar ook een proces waarbij de betrouwbaarheid van de gehele organisatie van het bedrijf wordt getest. Wat deze afwijzingsgevallen gemeen hebben, is het gebrek aan consistentie en geloofwaardigheid in de gehele aanvraag. De aanvraagdocumenten moeten niet als onafhankelijke documenten worden beschouwd, maar moeten samenhangen als een overtuigend verhaal dat de achtergrond van de aanvrager, de bedrijfsactiviteiten van het bedrijf, de arbeidsovereenkomst en de redenen voor de aanwerving integreert. Als er ergens een inconsistentie of twijfel ontstaat, kan de beoordelaar de geloofwaardigheid van de gehele aanvraag in twijfel trekken, wat kan leiden tot een afwijzingsbeslissing.

Samenvatting

Het in dienst nemen van buitenlandse specialisten in de handelssector is van cruciaal belang voor het versterken van de internationale concurrentiepositie van een bedrijf, maar vereist tegelijkertijd een diepgaand begrip van de strikte Japanse immigratiewetgeving. Zoals in dit artikel in detail is beschreven, is het verkrijgen van de verblijfsstatus ‘Techniek, Menselijke Kennis, Internationale Diensten’ een kernprocedure. De sleutel tot succes is ten eerste het aantonen van een duidelijke en logische relatie tussen de opleiding en werkervaring van de aanvrager en de door het bedrijf aangeboden functie. Ten tweede, het zekerstellen dat de functie-inhoud gespecialiseerd is en dat de beloning gelijk of hoger is dan die van Japanners, wat een wettelijke vereiste is. Ten derde, het bewijzen van de stabiliteit en continuïteit van het bedrijf op basis van objectieve documentatie. Het ontbreken van zelfs maar één van deze vereisten kan het risico met zich meebrengen dat de aanvraag wordt afgewezen. Bedrijven moeten het aanvraagproces niet zien als een loutere administratieve procedure, maar als een belangrijke kans om de legitimiteit van hun bedrijfsplannen en personeelsstrategieën aan overheidsinstanties te tonen, en moeten de voorbereidingen met de grootste zorgvuldigheid treffen.

Monolith Law Office heeft een rijke ervaring in het leveren van juridische diensten met betrekking tot de aanvraag van werkvisa, zoals behandeld in dit artikel, aan een groot aantal binnen- en buitenlandse cliënten. Ons kantoor heeft meerdere experts in dienst die niet alleen gekwalificeerd zijn als Japanse advocaten, maar ook als buitenlandse advocaten en die Engels spreken, waardoor we nauwkeurig kunnen inspelen op de complexe juridische behoeften die de internationale zakelijke omgeving vereist. Van strategisch advies over de aanvraagprocedure voor verblijfsstatus tot het opstellen van aanvraagdocumenten en onderhandelingen met de Japanse Immigratiedienst, we bieden consistente ondersteuning om onze cliëntbedrijven te helpen bij het soepel veiligstellen van wereldwijd talent. Mocht u vragen hebben over dit thema, neem dan gerust contact op met ons kantoor.