Hoeveel is de schadevergoeding voor inbreuk op privacy? Een advocaat legt de praktijkprijs uit
Het is mogelijk om een schadevergoeding te eisen als er sprake is van smaad of inbreuk op de privacy. Een schadevergoeding wordt gedefinieerd als ‘vergoeding voor emotionele schade, niet materiële schade’ (Japanse Hooggerechtshof, 22 februari 1994 (Gregoriaanse kalender)). Het is echter moeilijk om de mate van leed objectief en kwantitatief te bepalen, dus het wordt berekend op basis van verschillende factoren.
Maar wat is de algemene marktprijs voor een schadevergoeding?
In de praktijk neigt de schadevergoeding voor inbreuk op de privacy aan de lage kant te zijn, maar in dit artikel zullen we de marktprijs voor schadevergoedingen uitleggen aan de hand van echte voorbeelden.
https://monolith.law/reputatie/schadevergoeding-voor-smaadschade[ja]
Rechtszaken waarin inbreuk op privacy is erkend en schadevergoeding
Geval van borstkanker strijdverslag
Medische geschiedenis, die nauw verbonden kan zijn met iemands gezondheidstoestand en fysieke kenmerken, is iets dat niemand wil dat het bekend wordt bij een onbepaald aantal mensen. Het probleem in dit geval was de medische geschiedenis van “jonge borstkanker”.
Er was een geval waarin een vrouw die anoniem een blog bijhield over haar strijd tegen borstkanker, werd geïdentificeerd door de naam, leeftijd, werkplek, enz. van de gedaagde, en het feit dat ze aan jonge borstkanker leed, werd bekend bij het publiek, waardoor haar privacy werd geschonden en ze een rechtszaak aanspande.
De rechtbank oordeelde,
“Het feit dat men aan borstkanker lijdt en de voortgang en resultaten van de behandeling zijn zaken van privéleven, en worden ook begrepen als feiten die men niet wil openbaar maken, zelfs als men de normale menselijke gevoeligheid als norm neemt.”
Uitspraak van de rechtbank van Tokyo op 13 juni 2014 (2014)
en erkende de inbreuk op de privacyrechten van de eiser, en beval de gedaagde om een schadevergoeding van 1,2 miljoen yen en advocaatkosten van 120.000 yen, in totaal 1,32 miljoen yen, te betalen.
https://monolith.law/reputation/scope-of-privacyinfringement[ja]
https://monolith.law/reputation/disease-information-and-privacy-infringement[ja]
Als loonstroken en dergelijke worden gepubliceerd
Er zijn gevallen waarin schadevergoeding werd geëist voor artikelen die loonstroken openbaar maakten.
Er is een geval waarin een vrouwelijke werknemer van de eiser schadevergoeding eiste omdat een artikel dat het beklaagde bedrijf op zijn eigen website had gepubliceerd, de privacy schond door het loonniveau van grote uitgevers en de loonkloof tussen onderaannemers en schrijvers en andere industrieën te bespreken.
De beklaagde Y, die de directeur van het beklaagde bedrijf X is, publiceerde een artikel getiteld “Abnormaal loon van bedrijf ○○ dat de motivatie van de burgers om te werken vermindert” op de site die X beheert, en vermeldde dat “het volgende is de loonstrook van een 28-jarige vrouwelijke werknemer van de redactie van het vrouwentijdschrift ‘△△’ uitgegeven door ○○ bedrijf”, en nam de “loonstrook”, “bronbelastingkaart” en “kennisgeving van het bedrag van de speciale wijkbelasting / stadsbelasting / speciale belasting” van deze vrouwelijke werknemer op, en vermeldde dat het salaris van deze vrouwelijke werknemer “meer dan 760.000 yen” was.
Hoewel de loonstroken en dergelijke die in het artikel werden gepubliceerd, waren verwerkt zodat het personeelsnummer en de naam niet zichtbaar waren, kon worden gelezen dat de afdeling waartoe ze behoorde ‘△△ magazine’ was, en de redactie van ‘△△ magazine’ bestond uit 20 tot 25 mensen, van wie ongeveer 10 werknemers waren, en de enige vrouwelijke werknemer in de twintig was de eiser. Met andere woorden, een aanzienlijk aantal mensen die de eiser kenden binnen het bedrijf waar ze werkte of in dezelfde branche, konden identificeren dat de persoon in het artikel de eiser was.
De rechtbank oordeelde dat,
“Inbreuk op de privacy is niet noodzakelijkerwijs beperkt tot openbaarmaking aan een onbepaald aantal mensen, en openbaarmaking aan een specifieke groep of persoon kan ook een inbreuk zijn.”
Hooggerechtshof, 14 maart 2003 (2003)
en ook,
“Zelfs als het gaat om informatie die niet noodzakelijkerwijs aan een bepaalde groep mensen moet worden bekendgemaakt of die bijzonder geheim moet worden gehouden, is het natuurlijk om te denken dat men deze niet aan anderen wil bekendmaken die men niet wil, en deze verwachting moet worden beschermd.”
Hooggerechtshof, 12 september 2003 (2003)
Het is redelijk om aan te nemen dat er mensen zijn die de eiser kennen en die voor het eerst het salaris van de eiser voor juni 2005 (Heisei 17) of het jaarinkomen voor 2004 (Heisei 16) hebben leren kennen, of die voor het eerst de afbeelding van de werkelijke loonstrook of bronbelastingkaart van de eiser hebben gezien door het lezen van dit artikel. En het is duidelijk dat het feit dat het specifieke salarisbedrag, het jaarinkomen en de werkelijke documenten van de loonstrook en dergelijke van de eiser op een bepaald moment zaken zijn die men niet wil publiceren op basis van de gevoeligheid van het algemene publiek.
Rechtbank van Tokyo, 1 oktober 2010 (2010)
De rechtbank erkende de inbreuk op de privacy en beval de betaling van een schadevergoeding van 500.000 yen en advocaatkosten van 50.000 yen, in totaal 550.000 yen.
Publicatie van beroep, adres en telefoonnummer van de praktijk
Een oogarts heeft een rechtszaak aangespannen om schadevergoeding te eisen nadat zijn beroep, adres en telefoonnummer van zijn praktijk waren gepubliceerd door iemand met wie hij in discussie was op het Nifty-forum.
Hoewel het moeilijk te zeggen is dat het adres en telefoonnummer van de praktijk puur privézaken zijn, aangezien ze worden geadverteerd in telefoonboeken per beroep en regio,
heeft de rechtbank geoordeeld dat,
“Het is geenszins onredelijk voor iemand die persoonlijke informatie heeft gepubliceerd voor een bepaald doel om niet te willen dat deze informatie bekend wordt buiten het bereik dat relevant is voor het doel van de publicatie, en dit moet ook worden beschouwd als een belang dat moet worden beschermd. Het controleren van informatie over jezelf wordt begrepen als een fundamenteel kenmerk van het recht op privacy.”
Kobe District Court, 23 juni 1999 (Gregoriaanse kalender)
De rechtbank heeft de gedaagde bevolen om een schadevergoeding van 200.000 yen, behandelingskosten van 2.380 yen voor slapeloosheid, enz., in totaal 202.380 yen, te betalen.
Openbaarmaking van namen en adressen van echtgenoten, namen van familieleden, namen van bedrijven die door familieleden worden beheerd
Er is een geval waarin de eisers beweerden dat de gedaagde de namen en adressen van de eisers en hun echtgenoten, de namen van hun familieleden en de namen van de bedrijven die door hun familieleden worden beheerd, op ‘2channel’ had geplaatst, waardoor derden deze konden bekijken, en zij eisten schadevergoeding van de gedaagde.
De rechtbank,
“Persoonlijke namen, adressen en bedrijfslocaties vallen niet onder de privacy die men niet aan anderen wil bekendmaken”
Uitspraak van de rechtbank van Tokyo op 21 januari 2009 (2009)
verwierp het argument van de gedaagde en oordeelde dat het duidelijk is dat namen en adressen onder de privacy vallen, erkende een inbreuk op de privacy en beval de gedaagde om in totaal 240.000 yen te betalen, waaronder 100.000 yen aan elke eiser en zijn vrouw en 20.000 yen aan advocatenkosten.
Als onderzoeksgegevens waarbij de eiser de verdachte is, via het internet zijn gelekt
Er was een geval waarin een minderjarige eiser schadevergoeding eiste omdat gedetailleerde informatie over een overtreding van de ‘Japanse Wegverkeerswet’, waarbij de minderjarige eiser als verdachte werd beschouwd, samen met persoonlijke identificatie-informatie zoals het adres, beroep, naam en geboortedatum van de eiser, via het internet was gelekt vanuit de privécomputer van de politieagent die de onderzoeksdocumenten had opgesteld. De politieagent die het onderzoek leidde, had tegen de instructies in de documenten in bewerking op de harde schijf van de computer opgeslagen en de computer tegen de instructies in mee naar huis genomen. Hij had de computer aangesloten op het internet zonder te merken dat deze was geïnfecteerd met een virus. De rechtbank oordeelde echter:
“Deze feiten zijn informatie die als delinquentie van een minderjarige geheim gehouden moet worden voor de gezonde ontwikkeling van de minderjarige. Door het bovengenoemde gedrag van agent A is een ongeval opgetreden dat nooit had mogen gebeuren, namelijk het lekken van deze informatie. Als gevolg hiervan is de informatie die geheim had moeten blijven, niet alleen beschikbaar gesteld voor het bekijken door een onbepaald aantal mensen die Winny gebruiken, maar is de informatie ook gedownload en geprint, waardoor deze zelfs aan het algemene publiek dat geen gebruik maakt van het internet kon worden blootgesteld. Het is duidelijk dat de eiser door dit lek van informatie zijn privacyrechten, die gebaseerd zijn op persoonlijkheidsrechten, heeft geschonden.”
Sapporo District Court, 28 april 2005 (Gregoriaanse kalender)
Met inachtneming van het feit dat het een relatief kleine misdaad betrof, heeft de rechtbank de verdachte opgedragen een schadevergoeding van 400.000 yen te betalen.
Ongeoorloofde herdruk van foto’s op Twitter
Er is een geval waarin een modelvrouw van bondagefoto’s, die de auteursrechthebbende is, een rechtszaak heeft aangespannen voor inbreuk op het auteursrecht, inbreuk op de privacy en inbreuk op het portretrecht voor het ongeoorloofd herdrukken van foto’s die de co-auteur op Twitter heeft gepost.
De rechtbank erkende inbreuk op het auteursrecht (reproductierecht en recht op openbare transmissie) en inbreuk op het portretrecht, en zei,
“Gezien de inhoud van de foto’s in kwestie, kan worden gezegd dat ze niet openbaar willen worden gemaakt op basis van de gevoeligheid van het algemene publiek, dus het publiceren van dergelijke foto’s zonder toestemming van de persoon kan inbreuk maken op het recht op privacy.”
en,
“Het feit dat de vrouw die het onderwerp is van de foto’s in kwestie de eiser is, was nog niet bekend bij de samenleving, dus het kan worden gezegd dat het door de handelingen van de gedaagde in dit geval voor het eerst mogelijk was om te identificeren dat de vrouw die het onderwerp is van de foto’s de eiser is, en dit feit is openbaar gemaakt.”
Uitspraak van de districtsrechtbank van Tokio, 27 september 2018 (2018)
De rechtbank erkende inbreuk op de privacy en beval de gedaagde om in totaal 471.500 yen (inclusief 300.000 yen voor schade door inbreuk op het recht op privacy) te betalen.
Samenvatting
Het is belangrijk om schadevergoeding te ontvangen, maar het is eerst noodzakelijk om het betreffende artikel te verwijderen. Slachtoffers van privacyschendingen door online posts hebben het recht om een verwijderingsverzoek in te dienen, bekend als het ‘recht op preventieve maatregelen voor verzending’, onder de Japanse ‘Provider Liability Limitation Act’.
Als de provider niet instemt met de verwijdering, kan het nodig zijn om juridische stappen te ondernemen, zoals het aanvragen van een voorlopige voorziening bij de rechtbank.
Zelfs nadat het verwijderingsverzoek is voltooid, kunt u, als u bewijs heeft, een ‘schadevergoedingsclaim’ indienen. Raadpleeg een ervaren advocaat voor advies.
Category: Internet
