Is het echt 'zinloos' om een verzoek tot openbaarmaking te doen, gezien de hindernissen bij het identificeren van IP-adressen?

“Ik ben belasterd op sociale media” “Ik wil weten wie een bericht op het internet heeft geplaatst”

De procedure die u in dergelijke gevallen nodig heeft, is het controleren van het IP-adres dat voor de post is gebruikt. En het verzoek om openbaarmaking van het IP-adres is de eerste stap om de identiteit van de persoon te achterhalen.

Echter, er wordt soms gezegd dat het verzoek om openbaarmaking van het IP-adres “zinloos” is. Is het mogelijk dat het verzoek om openbaarmaking van het IP-adres niet werkt? We zullen de “beperkingen” van het verzoek om openbaarmaking uitleggen en nadenken over de vraag of het verzoek om openbaarmaking van het IP-adres zinloos is.

Als uitgangspunt zijn er drie belangrijke methoden om reputatieschade op het internet aan te pakken:

• Identificatie van de poster (verzoek om openbaarmaking van het IP-adres, verzoek om openbaarmaking van naam en adres)
• Verwijdering van de postpagina
• Maatregelen met IT-technologie, zoals reverse SEO

Alleen advocaten kunnen de eerste en tweede methode uitvoeren volgens de wet, terwijl de derde methode ook mogelijk is voor IT-bedrijven.
In dit artikel zullen we de eerste methode, het verzoek om openbaarmaking van het IP-adres, uitleggen.

IP-adressen worden onthuld bij verzoeken om openbaarmaking van afzenderinformatie

Een IP-adres is in feite informatie die fungeert als een “adres op het internet”. Elke machine die verbonden is met het internet, zoals een thuiscomputer of smartphone, heeft een uniek “IP-adres”, dat fungeert als adresinformatie.

Een verzoek om openbaarmaking van afzenderinformatie is een verzoek om informatie dat is geregeld door artikel 4, paragraaf 1 van de Japanse ‘Provider Liability Limitation Act’. Het is een systeem waarbij men de beheerders van forums, blogs, en providers kan vragen om de adres-, naam-, en telefoonnummerinformatie van de afzender die illegale berichten, zoals laster, op het internet heeft geplaatst, te onthullen.

De informatie die kan worden opgevraagd is als volgt:

• Naam van de afzender
• Adres van de afzender
• E-mailadres van de afzender
• IP-adres van de afzender
• IP-adres van de afzender / poortnummer gecombineerd met het IP-adres
• Identificatienummer van de mobiele internetdienstgebruiker
• Gebruikersidentificatiecode
• SIM-kaart identificatienummer
• Verzenddatum en tijd (tijdstempel)

We hebben de procedure en het proces in detail uitgelegd in een ander artikel.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

Hoewel een IP-adres belangrijke informatie is die kan helpen bij het identificeren van een individu, zijn er gevallen waarin het identificeren van de poster niet mogelijk is, zelfs als het IP-adres bekend is. Hieronder zullen we specifieke voorbeelden bespreken van de beperkingen van IP-openbaarmakingsverzoeken.

Grenzen aan IP-openbaarmakingsverzoeken Case ①: Niet bewaard door serverbeheerders, enz.

We leggen uit waarom serverbeheerders en dergelijke de IP-adreslogboeken niet opslaan.

Serverbeheerders hebben geen verplichting om IP-adreslogboeken te bewaren

Serverbeheerders en dergelijke bewaren niet noodzakelijkerwijs IP-adressen correct. Er is geen wet die zegt dat “wanneer je een server op het internet beheert, je de IP-adressen van de posters moet opslaan en klaar moet zijn om te reageren op openbaarmakingsverzoeken”. Er is geen verplichting voor serverbeheerders en dergelijke om IP-adreslogboeken te bewaren.

Daarom, zelfs als je een IP-adres openbaarmakingsverzoek doet in een voorlopige maatregel en je ontvangt de openbaarmaking van het IP-adres, is er een kans dat je een antwoord krijgt van de serverbeheerders en dergelijke dat “we wilden het logboek openbaar maken, maar het was niet opgeslagen”.

Echter, de meeste servers en dergelijke bewaren de IP-adressen van de posters, en er zijn weinig gevallen waarin je kunt zeggen dat “het verzoek om openbaarmaking van het IP-adres is zinloos” om de bovengenoemde reden. De bewaartermijn van IP-adresinformatie varieert afhankelijk van de serverbeheerders en dergelijke, maar 3 tot 6 maanden na de post is over het algemeen de richtlijn.

Verwijdering kan ook leiden tot het verdwijnen van IP-adreslogboeken

Overigens, als een vergelijkbaar probleem, zijn er gevallen waarin “als je eerst een bericht verwijdert, het IP-adreslogboek met betrekking tot dat bericht verdwijnt” op forums en dergelijke. Dit kan worden voorkomen door een advocaat met veel kennis van de site. Zie het volgende artikel voor meer details.

https://monolith.law/reputation/identifying-contributors-after-deletion[ja]

Grenzen aan IP-openbaarmakingsverzoeken Case ②: IP-adres via buitenlandse proxy

Als het IP-adres dat is onthuld in een IP-openbaarmakingsverzoek via een buitenlandse proxy of iets dergelijks is, wordt het onmogelijk om het te traceren.

Als het onthulde IP-adres van een binnenlandse internet service provider (ISP) of mobiele provider, zoals Nifty of Docomo, is, zal het verzoek om openbaarmaking worden gericht aan de binnenlandse bedrijven Nifty Corporation of NTT Docomo Corporation, met de vraag om de naam en het adres van de contractant die het betreffende IP-adres gebruikte te onthullen.

Echter, als het een buitenlandse proxyserver of iets dergelijks is, kan er geen rechtszaak tegen de betreffende buitenlandse proxyserver en dergelijke worden aangespannen bij een Japanse rechtbank. Dit resulteert in een “mislukte traceeractie”.

Echter, bijvoorbeeld, 5chan blokkeert vanaf het begin zoveel mogelijk berichten via buitenlandse proxy servers, die vaak worden misbruikt om de identiteit van de gebruiker te verbergen.

Met andere woorden, berichten via buitenlandse proxy servers zijn zeer zeldzaam, en het lijkt erop dat er in dit geval nog steeds betekenis is in het aanvragen van openbaarmaking.

Grenzen aan IP-openbaarmakingsverzoeken Case 3: ISP’s bewaren geen IP-adreslogboeken

We leggen uit waarom ISP’s geen IP-adreslogboeken bewaren.

Mobiele netwerklogboeken worden na ongeveer 3 maanden gewist

Op het moment dat een IP-adres wordt onthuld, wordt duidelijk welke ISP of mobiele netwerkprovider de post heeft gemaakt. Met andere woorden, tot de openbaarmaking is het niet bekend of de post via een vaste lijn (ISP) of een mobiel netwerk (mobiele netwerkprovider) is gemaakt.

In het geval van mobiele netwerkproviders is er echter een beperking dat “mobiele netwerkproviders slechts ongeveer 3 maanden communicatielogboeken bewaren”. Dus zelfs als je de openbaarmaking van een IP-adres krijgt, als de post via een mobiel netwerk is gemaakt en er al meer dan 3 maanden zijn verstreken sinds de post, moet je technisch gezien de achtervolging opgeven.

Echter, als een ervaren advocaat snel handelt, kan een IP-openbaarmakingsverzoek in maximaal 1 tot 1,5 maand worden gerealiseerd. Daarom, als je een IP-openbaarmakingsverzoek indient voor een post die nog niet zo lang geleden is gemaakt, kun je de openbaarmaking van het IP-adres ontvangen binnen de bovengenoemde logbewaarperiode.

Bovendien, in veel gevallen, als je een mobiele netwerkprovider vraagt om “de log niet te verwijderen en te bewaren omdat ik nu een rechtszaak ga aanspannen” voordat je een rechtszaak aanspant om de openbaarmaking van naam en adres te eisen, zullen ze aan dit verzoek voldoen.

Overigens, in het geval van vaste lijnen, hoewel er een probleem is met de logbewaarperiode, blijven de logs ongeveer 12 maanden bewaard.

Er zijn verrassend weinig lasterlijke berichten via mobiele netwerken

In gevallen waar bijvoorbeeld veel lasterlijke berichten worden geplaatst op een forum, hoef je je waarschijnlijk niet al te veel zorgen te maken over het feit dat de logs niet worden bewaard.

Dit komt omdat, in het geval van “thuis, via het draadloze LAN in huis, surfen op het internet met een smartphone (en het plaatsen van lasterlijke berichten op het forum)”,

• het aangesloten apparaat is een smartphone
• maar de verbinding is via een vaste lijn

Daarom zijn er relatief weinig gevallen waarin “alle lasterlijke berichten waarvoor een IP-openbaarmakingsverzoek is ingediend, via een mobiel netwerk zijn gemaakt”.

Voorbeeld van de beperkingen van IP-openbaarmakingsverzoeken ④: Berichten vanuit een internetcafé

Als de ISP (Internet Service Provider) bekend is, wordt deze als tegenpartij aangemerkt en wordt in de rechtbank gevraagd om openbaarmaking van de naam en het adres. Als je wint in de rechtbank, wordt de naam en het adres onthuld, maar wat hier wordt onthuld is strikt genomen de ‘naam en het adres van de contractant van de lijn’.

Met andere woorden, in het geval van berichten via een internetcafé, wordt de naam en het adres van de exploitant van dat internetcafé onthuld. En in veel gevallen houdt een internetcafé geen logboek bij van ‘wie op welk tijdstip, welke site heeft bezocht’.

Dus, zelfs als je weet dat ‘het bericht is geplaatst vanuit dit internetcafé’, weet je niet wie het bericht heeft geplaatst.

Echter, tegenwoordig wordt er bij het betreden van een internetcafé een identiteitscontrole uitgevoerd met een rijbewijs of verzekeringskaart. Door de controle bij binnenkomst kan de persoon die het internetcafé gebruikte op het moment van het bericht of de terminal die het bericht plaatste, worden geïdentificeerd. In dat geval kan de informatie van de gebruiker worden verkregen door het advocatenvereniging raadplegingssysteem (Japanse advocatenvereniging raadplegingssysteem), en kan het mogelijk zijn om te bepalen wie het bericht heeft geplaatst.

Bovendien wordt er in een internetcafé een apart IP-adres toegewezen aan elke terminal, wat ook kan leiden tot identificatie.

Grenzen aan IP-openbaarmakingsverzoeken Case 5: Posten via openbare Wi-Fi

Wanneer men een online post maakt via een openbaar draadloos LAN, zoals gratis Wi-Fi, is de contractant van die internetlijn de faciliteit die de draadloze LAN-verbindingsservice biedt. Daarom, zelfs als een openbaarmakingsverzoek wordt gedaan, zal het IP-adres dat wordt onthuld dat van de faciliteit zijn.

Dus, zelfs als men informatie openbaart op basis van dat IP-adres, is het niet mogelijk om persoonlijke informatie van de poster te onthullen.

Echter, in gevallen waarin een strafrechtelijk onderzoek wordt uitgevoerd door de politie, bijvoorbeeld als een misdrijf wordt vermoed, is het mogelijk om een individu te identificeren door middel van beelden van beveiligingscamera’s. Net als bij internetcafés, betekent dit niet dat identificatie altijd onmogelijk is.

Samenvatting: Een verzoek om IP-adres openbaarmaking is niet ‘zinloos’

Zoals u ziet, betekent het feit dat de identificatie van de poster, die begint met een verzoek om IP-openbaarmaking, door de rechtbank is erkend, niet dat u 100% kunt bereiken. Het zou echter een vergissing zijn om te concluderen dat “een verzoek om IP-openbaarmaking zinloos is”. Veel van de bovenstaande gevallen zijn “zeer zeldzaam”, en met de hulp van experts is het over het algemeen mogelijk om een IP-adres te identificeren met een relatief hoge waarschijnlijkheid.

https://monolith.law/reputation/provider-liability-limitation-law[ja]

Ons kantoor heeft de identificatie van posters gerealiseerd op verschillende sites, zoals sociale netwerken zoals Twitter en Instagram, forums zoals 2chan en 5chan, en andere diverse sites.

Als u problemen ondervindt, aarzel dan niet om contact op te nemen met de advocaten van ons kantoor.