Hoe lang duurt het om artikelen te verwijderen over een strafblad of eerdere veroordelingen die onder echte naam zijn gepubliceerd?

Het kan erg problematisch zijn als uw persoonlijke informatie, met name uw strafblad of eerdere veroordelingen, op het internet verschijnen onder uw echte naam. Dit kan problemen veroorzaken bij het zoeken naar een baan of het veranderen van baan, het kan leiden tot nadelen op uw werkplek, het kan relaties of huwelijken bemoeilijken, het kan overlast veroorzaken voor uw familie door laster van anderen, of het kan ertoe leiden dat u geen huurwoningen meer kunt huren.

In dit artikel zullen we de belangrijke elementen bespreken met betrekking tot het verwijderen van artikelen over uw strafblad of eerdere veroordelingen, met name de periode sinds het misdrijf en de succesvolle verwijdering ervan.

Vergelijking en verwijdering van artikelen over strafblad en eerdere veroordelingen

Laten we eerst de algemene opvatting over het verwijderen van artikelen over strafblad en eerdere veroordelingen uitleggen, zonder beperking tot de periode na het plegen van een misdrijf.

Gegevens over een strafblad en eerdere veroordelingen zijn privé-informatie. Daarom wordt het recht op privacy, dat een soort recht is om niet te worden belemmerd in de rehabilitatie, aangevoerd om verwijdering te vragen. Iedereen heeft het recht op privacy, maar aan de andere kant is het publiceren van nieuwsartikelen een handeling gebaseerd op de vrijheid van meningsuiting. Daarom wordt de balans tussen beide een probleem, zelfs na het boeten voor de misdaad en het terugkeren naar de samenleving.

De verwijdering van artikelen over een strafblad en eerdere veroordelingen wordt beoordeeld op basis van de theorie van “vergelijkende afweging”. De criteria zijn over het algemeen:

• Of er een aanklacht is ingediend
• De periode sinds het plegen van de misdaad
• Of er inspanningen zijn geleverd voor rehabilitatie
• Of er een noodzaak is voor verwijdering

Op basis hiervan wordt een algehele beoordeling gemaakt.

Met andere woorden, het is niet zo dat “verwijdering wordt toegestaan omdat het XX is”, maar de criteria worden vergeleken en afgewogen op basis van individuele omstandigheden. We hebben een apart artikel dat deze algemene criteria en beoordelingskaders uitlegt.

https://monolith.law/reputation/delete-arrest-history[ja]

Maar dit laat mensen met een strafblad en eerdere veroordelingen zich waarschijnlijk afvragen: “Kan ik artikelen waarin mijn echte naam wordt genoemd laten verwijderen?” en in het bijzonder: “Hoe lang moet ik wachten voordat verwijdering wordt toegestaan in mijn geval?”

De vraag hoeveel tijd er moet verstrijken voordat persoonlijke privacy-informatie niet langer als een “kwestie van openbaar belang” kan worden beschouwd, is een element van groot belang. Daarom willen we, terwijl we verschillende voorbeelden geven, nadenken over hoeveel tijd er nodig is door te kijken hoe de bovenstaande criteria worden toegepast in elk geval.

Voorbeeld waarin Google-zoekresultaten met betrekking tot overtredingen van de Japanse Wet ter Preventie van Kinderprostitutie en Kinderpornografie niet verwijderd mochten worden

Een man die een boete van 500.000 yen had gekregen voor het overtreden van de Japanse Wet ter Preventie van Kinderprostitutie en Kinderpornografie, vroeg Google om informatie over zijn arrestatie te verwijderen uit de zoekresultaten, omdat artikelen over zijn arrestatie nog steeds verschenen, zelfs meer dan drie jaar na het incident. In juli 2016 heeft het Hooggerechtshof van Tokio echter een voorlopige beslissing van de rechtbank van Saitama, die Google had opgedragen de artikelen te verwijderen (een zogenaamde “recht om vergeten te worden” uitspraak), vernietigd in een procedure voor het behoud van voorlopige maatregelen.

De verjaringstermijn voor openbare vervolging in kinderpornografie zaken is drie of vijf jaar (Artikel 250 van de Japanse Wet op de Strafvordering), dus de man betoogde dat “na een periode gelijk aan de verjaringstermijn voor openbare vervolging, het publieke belang zou afnemen en er geen publiek belang meer zou zijn (dat wil zeggen, er zou geen reden meer zijn om de onwettigheid te weerleggen), en daarom zou het weergeven van de zoekresultaten onwettig worden”. Het Hooggerechtshof van Tokio oordeelde echter:

Het misdrijf in kwestie, kinderprostitutie, is een daad van groot maatschappelijk belang, gezien het belang van het voorkomen en streng aanpakken ervan vanuit het oogpunt van de gezonde opvoeding van kinderen, en is met name een belangrijke kwestie voor ouders die vrouwelijke kinderen opvoeden. Gezien de aard van het misdrijf in kwestie, zelfs als er al ongeveer vijf jaar zijn verstreken sinds het plaatsvond, en zelfs als de tegenpartij een gewone burger is, gezien het feit dat de boete nog niet is betaald en de straf nog niet is uitgesproken (Artikel 34-2, lid 1, van het Japanse Wetboek van Strafrecht), moet worden gezegd dat het misdrijf in kwestie nog steeds een kwestie van openbaar belang is.

(Uitspraak van het Hooggerechtshof van Tokio, 12 juli 2016)

Het hier genoemde “Artikel 34-2, lid 1, van het Japanse Wetboek van Strafrecht” luidt als volgt:

Artikel 34-2 van het Japanse Wetboek van Strafrecht
1. Wanneer een persoon die een gevangenisstraf of hoger heeft uitgezeten of vrijstelling van de uitvoering daarvan heeft verkregen, tien jaar is verstreken zonder dat hij of zij een boete of hoger heeft gekregen, verliest de uitspraak van de straf zijn kracht. Hetzelfde geldt wanneer vijf jaar zijn verstreken zonder dat een persoon die een boete of lager heeft uitgezeten of vrijstelling van de uitvoering daarvan heeft verkregen, een boete of hoger heeft gekregen.

De tijd die nodig is om een verzoek tot verwijdering van de rapportage van een misdrijf onder echte naam in te dienen, varieert afhankelijk van de ernst van het misdrijf en de omvang van de maatschappelijke impact, en het is redelijk om te denken dat de periode tot een verzoek tot verwijdering kan worden ingediend korter zal zijn voor lichtere misdrijven en langer voor ernstigere misdrijven.

Omdat de ernst van een misdrijf en de omvang van de maatschappelijke impact niet alleen worden bepaald door de aanklacht, maar ook door de feitelijke handelingen, de gevolgen en de straf van het misdrijf, zou de tijd die nodig is om een verzoek tot verwijdering in te dienen moeten variëren.

Desondanks, als we ons strikt houden aan Artikel 34-2, lid 1, van het Japanse Wetboek van Strafrecht, zou het resultaat zijn dat een verzoek tot verwijdering niet kan worden ingediend totdat vijf jaar zijn verstreken na het betalen van een boete, ongeacht het bedrag, of tien jaar na het einde van de uitvoering van een gevangenisstraf, ongeacht de lengte.

Dit kan worden gezien als zeer onredelijk. Het Hooggerechtshof (in de uitspraak over het non-fictieboek “Omgekeerde”) heeft aangegeven dat “na een veroordeling of na het uitzitten van een straf, het wordt verwacht dat de persoon terugkeert naar de samenleving als een gewone burger, en dat de persoon een belang heeft bij het niet worden gehinderd in zijn of haar rehabilitatie door de publicatie van feiten met betrekking tot zijn of haar strafblad”, en heeft niet de aanname van langdurige aanvullende sancties.

Later verwierp het Hooggerechtshof het beroep en vernietigde de oorspronkelijke beslissing van de rechtbank van Saitama, maar er werd gezegd dat de beslissing werd bepaald door de aanklacht van kinderprostitutie, eerder dan door de tijd sinds het incident, en er waren stemmen die zeiden: “Is het de waardeoordelen dat het beter is om gevallen van obsceniteit bloot te leggen?”

Als dat zo is, zou het Hooggerechtshof zelf in strijd zijn met het principe van evenredige afweging, maar als we de uitspraak zorgvuldig lezen, zien we dat “gezien het feit dat de zoekresultaten in kwestie een deel zijn van de zoekresultaten wanneer de naam van de appellant en de naam van de provincie waar de appellant woont als voorwaarden worden gebruikt, kan worden gezegd dat het bereik waarin de feiten in kwestie worden overgebracht enigszins beperkt is”.

Met andere woorden, het kan worden geïnterpreteerd als een oordeel dat “omdat alleen informatie over de arrestatie van de persoon wordt gevonden wanneer de naam en de provincienaam worden gezocht, het bereik van de overdracht beperkt is”. Als we het op die manier bekijken, is het niet in tegenspraak met eerdere uitspraken.

“Het moet worden beoordeeld op basis van de vraag of een onbepaald aantal gewone mensen de persoon als de betrokkene bij het incident kunnen identificeren” (Uitspraak van het Hooggerechtshof, 14 maart 2003).

Dus, wat zou het oordeel zijn als informatie kan worden gevonden door alleen de naam te zoeken, dat wil zeggen, als het bereik van de overdracht niet beperkt is? En wat zou het oordeel zijn als er meer dan tien jaar zijn verstreken sinds het incident?

Voorbeeld waarbij verwijdering van overtreding van de Japanse Tandartsenwet niet werd toegestaan in Google-zoekresultaten

Een mannelijke tandarts die een kliniek runt in Yokohama, Japan, heeft het Amerikaanse bedrijf Google, dat Google beheert, gevraagd om zoekresultaten te verwijderen die aangeven dat hij in het verleden is gearresteerd op verdenking van het overtreden van de Japanse Tandartsenwet en een boete van 500.000 yen (ongeveer 4.000 euro) heeft gekregen.

Deze tandarts werd gearresteerd omdat hij iemand zonder tandartsdiploma had laten behandelen en kreeg een boete van 500.000 yen. Het feit van zijn arrestatie werd in de krant gepubliceerd en verspreid via het internet. Als gevolg hiervan heeft hij schade geleden, zoals een afname van patiënten en een gebrek aan sollicitaties, zelfs meer dan 10 jaar na het incident. Hij heeft een rechtszaak aangespannen om de verwijdering van deze informatie te eisen, maar de rechtbank van eerste aanleg weigerde dit, met het argument dat “de mate van schade niet ernstig is”.

In het hoger beroep van deze rechtszaak bevestigde het Hooggerechtshof van Tokio de uitspraak van de rechtbank van Yokohama, die het verzoek had afgewezen, en verklaarde dat “het nog steeds een feit is dat betrekking heeft op de kwalificaties als tandarts en dat het van belang is voor het publieke belang”, en verwierp het beroep van de man. Als we naar andere gevallen kijken, zien we dat de beoordeling strenger wordt voor misdaden die verband houden met kwalificaties, zoals een strafblad of arrestatiegeschiedenis, of met andere woorden, misdaden die misbruik maken van kwalificaties. Dit is waarschijnlijk omdat er andere eisen worden gesteld dan wanneer men “als burger terugkeert naar de samenleving” (Hooggerechtshof: uitspraak in de non-fictie “Ommekeer”).