Verwijdering van Identiteitsdiefstal en Verzoeken om IP-adres Openbaarmaking

Het zich voordoen als iemand anders is al lang een veelgebruikte methode om laster en smaad te plegen.

Bijvoorbeeld, iemand kan een Twitter-account aanmaken met dezelfde naam als een specifieke vrouw, of een zeer vergelijkbare gebruikersnaam, en een obsceen beeld uploaden of haar e-mailadres vermelden op de hoofdpagina met haar gezichtsfoto, suggererend dat ze op zoek is naar relaties met onbekende mannen. In dergelijke gevallen moet de persoon die wordt geïmiteerd, beweren dat hun ‘rechten’ op de een of andere manier worden geschonden om de verwijdering van het betreffende artikel of de openbaarmaking van het IP-adres te eisen. Over het algemeen is het niet voldoende om alleen maar te beweren dat een bericht op het internet ‘ongepast’ is om de verwijdering of openbaarmaking van het IP-adres te eisen. Het is noodzakelijk om te beweren dat ‘uw rechten worden geschonden door dat bericht’.

https://monolith.law/reputatie/openbaarmaking-van-de-informatie-van-de-verzender[ja]

Wat is inbreuk op rechten door identiteitsfraude?

“Rechten” kan ingewikkeld lijken, maar laten we bijvoorbeeld eens kijken naar het volgende geval:

Een account wordt aangemaakt op Twitter met dezelfde naam als een bepaalde vrouw, en op de hoofdpagina wordt een foto van haar gezicht gebruikt, waarna er obscene afbeeldingen worden geüpload (※1)

In dit geval zouden derden die deze berichten zien de indruk kunnen krijgen dat de vrouw zelf de persoon is die de obscene afbeeldingen uploadt. Dit betekent dat de dader uiteindelijk:

Deze specifieke vrouw is iemand die obscene afbeeldingen uploadt (※2)

Heeft bereikt door middel van “identiteitsfraude”. ※2 is een inbreuk op het recht op eer van de betreffende vrouw, en ※1 is ook een inbreuk op het recht op eer van de betreffende vrouw.

Naast het recht op eer, zou men bijvoorbeeld ook kunnen beweren dat er inbreuk is gemaakt op het recht op privacy of het recht op afbeelding als hun e-mailadres wordt gepubliceerd of hun foto wordt gebruikt in het proces van “identiteitsfraude”.

https://monolith.law/reputation/instagram-spoofing[ja]

Echter, er zijn enkele voorwaarden waaraan moet worden voldaan voordat een verzoek tot verwijdering of openbaarmaking van het IP-adres in geval van identiteitsfraude wordt toegestaan.

Of er sprake is van identiteitsfraude

Om te beweren dat iemands eer, kredietwaardigheid, privacyrechten en persoonlijkheidsrechten zijn geschonden door een bericht dat zich voordoet als een ander, moet het ten minste zo zijn dat een gewoon persoon met normaal oordeelsvermogen de persoon die het bericht heeft geplaatst en het slachtoffer als dezelfde persoon zou kunnen misverstaan.

Een eiser die van plan was een appartementencomplex te bouwen in Toshima Ward, Tokyo, heeft Yahoo! JAPAN gevraagd om het verwijderen van berichten en het openbaar maken van de informatie van de afzender, omdat er berichten waren geplaatst die de naam van de eiser misbruikten in de vorm van antwoorden van de eiser op berichten op het Yahoo! prikbord.

In dit proces oordeelde de rechtbank van Nagoya op 21 januari 2005 (Heisei 17) dat de berichten waren geplaatst met een gebruikersnaam die leek op die van de eiser zelf, en stelde dat “wanneer iemand zich voordoet als een ander, het resultaat is dat de persoon wiens naam wordt gebruikt (de persoon wiens identiteit wordt gestolen) kan worden misverstaan als de persoon die de uiting doet, waardoor de eer, kredietwaardigheid, privacyrechten en persoonlijkheidsrechten van de persoon wiens naam wordt gebruikt kunnen worden geschonden”. Echter, in dit geval, omdat de inhoud van de berichten “Te laat, een eenkamerappartement. Een verkeerd nieuw bedrijf. Het ergste” was, en er uitspraken waren die tegen de bouw van het appartementencomplex waren, en er inhoud was die de eiser nooit zou schrijven, oordeelde de rechtbank dat “het duidelijk is dat niemand de berichten zou kunnen misverstaan als zijnde geschreven door de eiser zelf”, en wees alle eisen van de eiser af.

Hoewel de ID bestond uit de bedrijfsnaam en de naam van de manager, oordeelde de rechtbank dat het ondenkbaar is dat een gewoon persoon met normaal oordeelsvermogen zou kunnen misverstaan dat de eiser de persoon is die de berichten heeft geplaatst, zelfs als de ID op die manier is gemaakt en gezien de inhoud van de berichten.

Om een beschuldiging van identiteitsfraude te laten erkennen, moet er sprake zijn van identiteitsfraude.

Identiteitsfraude: is er sprake van inbreuk op rechten?

Er is een rechtszaak uit 2016 (Gregoriaanse kalender) waarin een man een verzoek tot openbaarmaking van de afzenderinformatie indiende bij de doorvoerprovider, omdat hij beweerde dat zijn identiteitsrecht, privacyrecht, portretrecht of eer was geschonden doordat een derde partij zich als hem had voorgedaan en berichten had geplaatst op een internetforum.

De rechtbank van Osaka oordeelde dat de berichten in kwestie konden worden beschouwd als geplaatst door een derde partij die zich voordeed als de eiser, omdat ze gebruik maakten van het account van de eiser, een foto van het gezicht van de eiser als profielfoto gebruikten, en een naam (de zogenaamde ‘gebruikersnaam’ in deze zaak) die een woordspeling was op de echte naam van de eiser, “B”, als accountnaam gebruikten.

De rechtbank onderzocht vervolgens of het duidelijk kon worden gezegd dat de rechten van de eiser waren geschonden doordat de afzender zich als de eiser had voorgedaan en berichten had geplaatst. De rechtbank oordeelde echter dat, op basis van de normale zorgvuldigheid en interpretatie van een gemiddeld persoon, niet kon worden aangenomen dat de sociale reputatie van de eiser was aangetast door de berichten in kwestie.

Bovendien, de foto van het gezicht van de eiser die werd gebruikt als profielfoto van het account in kwestie, was een foto die de eiser zelf had geüpload als zijn profielfoto toen hij zich ongeveer vijf jaar geleden registreerde op de site in kwestie. Omdat de eiser deze foto zelf had gepubliceerd op een SNS-site die bedoeld was om door een onbepaald aantal mensen bekeken te worden, kon niet worden aangenomen dat zijn privacyrecht was geschonden door het gebruik van deze foto. Evenzo, omdat de foto van het gezicht van de eiser een foto was die de eiser zelf had gepubliceerd, kon niet worden aangenomen dat zijn portretrecht was geschonden door de berichten in kwestie.

Het recht op ‘identiteit’ als het recht om niet te worden geïmpersonaliseerd

In dit proces werd de aandacht gevestigd op het oordeel over inbreuk op het recht op identiteit. Het vonnis stelde tegenover de eiser die beweerde dat het zich voordoen als iemand anders op zichzelf een inbreuk op zijn eigen identiteitsrecht is,

Inderdaad, het behouden van persoonlijke identiteit in relaties met anderen is essentieel voor persoonlijk bestaan. Zelfs als er een vorm van impersonatie plaatsvindt die geen laster, inbreuk op privacy of portretrecht inhoudt, bijvoorbeeld, als een andere persoonlijkheid dan de persoon zelf wordt opgebouwd door de impersonatie, en dergelijke andere persoonlijkheid wordt door anderen opgevat als de woorden en daden van de persoon zelf tot het punt dat het algemeen aanvaard wordt, en de geïmpersonaliseerde persoon zoveel mentaal leed ervaart dat het moeilijk wordt om een vreedzaam dagelijks en sociaal leven te leiden, kan er een probleem zijn met inbreuk op het recht op identiteit in de zin van “het belang van het behouden van persoonlijke identiteit in relaties met anderen”, afgezien van eer en privacy.

Vonnis van de districtsrechtbank van Osaka, 8 februari 2016 (2016)

Het zei.

En in dit geval, aangezien het kort na de impersonatie werd opgemerkt door anderen dat de post mogelijk niet door de eiser zelf was gemaakt, en de foto’s en gebruikersnamen die de eiser doen denken ten minste een maand later van het prikbord zijn verwijderd, zelfs als er een onrechtmatige daad kan worden vastgesteld als inbreuk op het recht op identiteit als persoonlijkheidsrecht, kan niet worden erkend dat er een impersonatie heeft plaatsgevonden die de persoonlijke identiteit van het individu schendt, voor zover deze post wordt overwogen, en het werd niet erkend dat het recht op identiteit, privacy, portretrecht of eer was geschonden.

Uiteindelijk werd de aanvraag voor openbaarmaking van de informatie van de zender afgewezen omdat “alleen het feit dat je je voordoet als iemand anders” geen enkel recht schendt. Echter, dit proces werd besproken als de eerste die het recht om niet te worden geïmpersonaliseerd erkende als het “recht op identiteit”.

Profielfoto’s en privacyrechten & portretrechten

Een man uit Nagano heeft een schadevergoeding geëist van een man uit Hirakata, Osaka, omdat er berichten op het GREE-forum waren geplaatst die zich voor hem uitgaven, waardoor zijn portretrechten en dergelijke werden geschonden. De uitspraak in deze zaak vond plaats op 30 augustus 2017 (Heisei 29), waarbij de rechtbank van Osaka de gedaagde man opdroeg een schadevergoeding te betalen.

Voorafgaand aan deze rechtszaak had de eiser in oktober 2015 een rechtszaak aangespannen om de openbaarmaking van de informatie van de afzender te eisen. De eerste aanleg werd afgewezen, maar in oktober 2016 identificeerde hij de gedaagde na een openbaarmakingsbevel van het Hooggerechtshof van Osaka en spande hij een rechtszaak aan om schadevergoeding te eisen.

In het vonnis werd erkend dat de berichten nep waren, met de redenering dat “als we uitgaan van de normale aandacht en leeswijze van de algemene kijker, het redelijk is om te erkennen dat de berichten in kwestie verkeerd worden begrepen als zijnde gedaan door de eiser”.

Bovendien waren de berichten allemaal beledigend en beledigend voor anderen, en gaven ze de misvatting dat de eiser iemand is die anderen zonder reden beledigt en beledigt, waardoor de sociale waardering van de eiser is verminderd. Daarom werd erkend dat de eer van de eiser was geschonden.

Wat betreft de inbreuk op de privacyrechten, wordt algemeen begrepen dat de privacyrechten de bescherming van de vrijheid in het privéleven als kern hebben, en het belang of recht om niet willekeurig feiten of informatie uit het privéleven die men niet wil dat anderen weten, openbaar te maken. In dit geval echter, had de eiser zelf de foto van zijn gezicht die door de gedaagde werd gebruikt, ingesteld als zijn profielfoto op GREE, en was deze geplaatst in een openbaar domein waar een onbepaald aantal mensen toegang toe hadden. Daarom werd geoordeeld dat het niet overeenkomt met feiten of informatie uit het privéleven die men niet wil dat anderen weten. Dit is hetzelfde oordeel als in eerdere rechtszaken.

Echter, wat betreft de portretrechten, aangezien de gedaagde de foto van het gezicht van de eiser als profielfoto voor het account in kwestie heeft gebruikt en berichten heeft geplaatst die de sociale waardering van de eiser verminderen, kan er geen rechtvaardigheid worden erkend in het doel van de gedaagde om het portret van de eiser te gebruiken. Het werd erkend dat hij de eiser had beledigd en het belang met betrekking tot het gevoel van eer dat verbonden is aan de portretrechten van de eiser had geschonden. Met andere woorden, zelfs als de eiser de foto van zijn gezicht heeft gepubliceerd, werd erkend dat het ongeoorloofd gebruik ervan een onrechtmatige daad is door inbreuk op de portretrechten.

Is inbreuk op het recht op identiteit erkend?

In dit vonnis werd ook het recht op identiteit erkend, zoals

Een individu behoudt zijn eigen identiteit, wat een voorwaarde is voor persoonlijk bestaan, en het streven naar zelfrealisatie in het sociale leven is ook een belangrijk element van persoonlijk bestaan. Daarom moet het behoud van persoonlijke identiteit in relatie tot anderen ook essentieel worden geacht voor persoonlijk bestaan. Daarom wordt begrepen dat het belang van persoonlijke identiteit zoals gezien door anderen ook een persoonlijk belang kan zijn dat beschermd wordt onder het onrechtmatige daadrecht.

Osaka District Court vonnis van 30 augustus 2017 (2017)

Net als in het vonnis van de Osaka District Court in februari 2016 (2016), werd het bestaan ervan erkend, maar

Het is niet zo dat er onmiddellijk een onrechtmatige daad wordt gepleegd omdat de persoonlijke identiteit zoals gezien door anderen wordt vervalst. In plaats daarvan moet men rekening houden met de intentie en het motief van de persoon die zich voordoet als iemand anders, de methode en manier van zich voordoen, en de aanwezigheid en mate van nadeel dat de persoon die zich voordoet als iemand anders ondervindt door zich voor te doen, en beoordelen of de inbreuk op het belang van persoonlijke identiteit de tolerantiegrens in het sociale leven overschrijdt, en beslissen of de betreffende handeling onwettig is of niet.

Idem

In het geval van GREE-gebruikers, aangezien de accountnaam en profielfoto vrij kunnen worden gewijzigd, is de band tussen de gebruiker en de accountnaam en profielfoto, of de mate waarin de accountnaam en profielfoto een specifieke gebruiker symboliseren, niet noodzakelijkerwijs sterk, in tegenstelling tot de naam die de persoonlijkheid van een individu symboliseert en die normaal gesproken een individu identificeert en identificeert gedurende zijn hele leven. Daarom werd inbreuk op het recht op identiteit niet erkend.

Samenvatting

De uitspraak van de rechtbank van Osaka op 8 februari 2016 (2016 in de Gregoriaanse kalender) en de uitspraak van de rechtbank van Osaka op 30 augustus 2017 (2017 in de Gregoriaanse kalender) beschouwen beide het gebied dat niet wordt beschermd door het recht op eer, privacy en portretrecht als het bereik van het identiteitsrecht.

In de uitspraak van de rechtbank van Osaka op 8 februari 2016 was de vereiste dat “de persoon die zich voordoet als iemand anders zoveel mentale pijn ervaart dat het moeilijk wordt om een rustig dagelijks en sociaal leven te leiden”, terwijl in de uitspraak van de rechtbank van Osaka op 30 augustus 2017, het criterium aanzienlijk is versoepeld tot “of de inbreuk op het belang van de identiteit van de persoon de tolerantiegrens in het sociale leven overschrijdt of niet”.

In eerdere rechtszaken werd gesteld dat er geen inbreuk was op rechten in gevallen waarin iemand zich alleen maar voordeed als iemand anders. Daarom kunnen deze twee precedenten, die het identiteitsrecht erkennen, worden beschouwd als een grote stap voorwaarts.

Als de rechtbank het identiteitsrecht erkent, kan men zelfs in gevallen die niet onder laster vallen, procedures uitvoeren zoals het verwijderen van ‘identiteitsdiefstal’ in het algemeen en het aanvragen van ‘openbaarmaking van de informatie van de afzender’ om de dader te identificeren.

https://monolith.law/reputation/provider-liability-limitation-law[ja]

We willen aandacht blijven besteden aan toekomstige precedenten met betrekking tot het identiteitsrecht, dat naar verwachting zal toenemen. In dit proces zullen het bereik en de vereisten van het identiteitsrecht verder worden verduidelijkt.