Szczegółowe omówienie regulacji prawnych dotyczących miejsc organizacji zawodów e-sportowych

Wraz z popularyzacją e-sportu rośnie zapotrzebowanie na organizację turniejów w różnych miejscach.
Ze względu na to, że przepisy prawne stosowane do miejsc różnią się w zależności od ich charakteru i sposobu użytkowania, w tym artykule omówimy z praktycznego punktu widzenia przepisy prawne dotyczące miejsc organizacji zawodów e-sportowych oraz konkretne metody ich przestrzegania.

e-Sport i regulacje prawne

Obecny status prawny

e-Sport był traktowany inaczej niż tradycyjne sporty, ale wraz ze wzrostem jego społecznego uznania, zmienia się również jego status prawny.
Ważnym orzeczeniem ilustrującym tę zmianę jest sprawa klubu tanecznego w Osace (orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Osace z dnia 21 stycznia Heisei 27 roku [2015], nieopublikowane w materiałach drukowanych).
W tym orzeczeniu, w odniesieniu do “tańca” jako przedmiotu regulacji japońskiej Ustawy o kontroli działalności rozrywkowej, dokonano ograniczonej interpretacji zgodnie z duchem ustawy. Taka metoda interpretacji może być również przydatna przy stosowaniu regulacji dotyczących e-Sportu.

Praktyczne podejście do organizacji w ogólnodostępnych obiektach

1. Ocena zastosowania japońskiej Ustawy o miejscach rozrywki i przygotowania wstępne

W przypadku organizacji zawodów e-sportowych w ogólnodostępnych obiektach, najpierw należy rozważyć możliwość zastosowania japońskiej Ustawy o miejscach rozrywki.
Ustawa ta definiuje “miejsca rozrywki” jako “obiekty, w których publicznie prezentowane są filmy, przedstawienia teatralne, muzyka, sport, sztuki widowiskowe lub pokazy” (art. 1 ust. 1 japońskiej Ustawy o miejscach rozrywki), a ich prowadzenie jako działalność gospodarczą wymaga zezwolenia gubernatora prefektury (art. 2 tej samej ustawy).

Kluczowym punktem praktycznym jest częstotliwość korzystania z obiektu.
W komunikacie z dnia 5 września 1958 roku (Showa 33) nr 74, stwierdzono:

“Japońska Ustawa o miejscach rozrywki dotyczy nadzoru i regulacji obiektów będących miejscami rozrywki, a zezwolenie na podstawie tej ustawy jest wymagane, gdy obiekt jest regularnie i ciągle wykorzystywany jako miejsce rozrywki.”

Dodatkowo, w tym samym komunikacie wskazano, że “jeśli dany obiekt jest regularnie i ciągle wykorzystywany jako miejsce rozrywki (zazwyczaj około 4 razy w miesiącu lub więcej), należy traktować to jako wymagające zezwolenia”.
Na podstawie tych kryteriów, należy dokładnie rozważyć częstotliwość organizacji zawodów.

2. Praktyczne procedury składania wniosków o zezwolenie

Przy składaniu wniosku o zezwolenie, zaleca się rozpoczęcie od konsultacji wstępnej z działem zdrowia publicznego prefektury, w której znajduje się obiekt (nazwa działu może się różnić w zależności od samorządu).
Podczas konsultacji wstępnej, przygotowanie takich materiałów jak plany obiektu, zarys planowanej częstotliwości wydarzeń, przewidywana liczba widzów i pojemność sali, a także plan rozmieszczenia wyposażenia, pozwoli uzyskać bardziej szczegółowe porady.

Przy tworzeniu dokumentacji aplikacyjnej, należy uwzględnić szeroki zakres informacji, takich jak opis struktury i wyposażenia obiektu, system zarządzania obiektem, plan zarządzania bezpieczeństwem i higieną, opis systemu zarządzania przeciwpożarowego, a także politykę wobec mieszkańców sąsiedztwa.
Te dokumenty stanowią podstawę dla rzeczywistego zarządzania podczas operacji, dlatego wymagają starannego przygotowania.

3. Konkretne uwagi praktyczne

Szczególnie ważne jest dostosowanie się do standardów strukturalnych określonych w przepisach każdej prefektury.
W przypadku zapewnienia odpowiedniej szerokości korytarzy, konieczne jest sprawdzenie minimalnej szerokości.
Również w kwestii instalacji odpowiednich systemów wentylacyjnych, należy sprawdzić standardy dotyczące liczby wymian powietrza, zapewnić odpowiednią liczbę wyjść ewakuacyjnych i właściwe rozmieszczenie sprzętu gaśniczego, a także zadbać o odpowiednie wyposażenie toalet, uwzględniając proporcje płci i standardy liczby.

Szczególną uwagę należy zwrócić na różnice w standardach regulacyjnych w poszczególnych prefekturach.
Na przykład, w Tokio istnieją unikalne regulacje dotyczące działalności nocnej w określonych obszarach, a w prefekturze Osaka określono specyficzne wymagania dotyczące standardów wyposażenia.
W dużych obszarach miejskich, takich jak prefektura Kanagawa czy Aichi, również istnieją unikalne regulacje.
Takie różnice regionalne są szczególnie ważnym czynnikiem do rozważenia dla organizatorów planujących działalność na skalę ogólnokrajową.

Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na różnice w interpretacji i stosowaniu przepisów przez samorządy.
Nawet w przypadku tych samych przepisów i regulacji, ich interpretacja i polityka stosowania mogą się różnić w zależności od samorządu.
Na przykład, w kwestii interpretacji “regularnego i ciągłego użytkowania”, niektóre samorządy mogą podejmować bardziej rygorystyczne decyzje, podczas gdy inne mogą stosować bardziej elastyczne podejście.
Takie różnice są trudne do zrozumienia bez wcześniejszej weryfikacji, dlatego warto skonsultować się z ekspertami dobrze zaznajomionymi z lokalnymi realiami.

4. Budowanie relacji z lokalną społecznością

Dla płynnego przebiegu zawodów e-sportowych, niezbędne jest budowanie dobrych relacji z lokalną społecznością.
Szczególnie w przypadku obiektów zlokalizowanych w pobliżu obszarów mieszkalnych, konieczne jest odpowiednie reagowanie na obawy mieszkańców dotyczące hałasu i ruchu pieszych.
Skuteczne środki praktyczne obejmują organizację spotkań informacyjnych dla mieszkańców przed wydarzeniem oraz regularne udostępnianie informacji.

Podczas prowadzenia działalności po uzyskaniu zezwolenia, ważne jest tworzenie i przechowywanie regularnych zapisów z inspekcji wyposażenia.
Również konieczne jest opracowanie planu działania na wypadek sytuacji awaryjnych oraz szkolenie pracowników.
Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na codzienne zarządzanie, takie jak wdrażanie środków przeciwhałasowych w stosunku do sąsiedztwa oraz utrzymanie czystości i higieny.

Konkretne działania dotyczące organizacji w centrum gier

1. Ocena zastosowania japońskiej Ustawy o kontroli działalności rozrywkowej (風営法)

Działalność w centrum gier podlega regulacjom japońskiej Ustawy o kontroli działalności rozrywkowej (風営法).
Artykuł 2, ustęp 1, punkt 5 tej ustawy stanowi:

„Działalność polegająca na umożliwianiu klientom korzystania z urządzeń do gier, takich jak automaty do gry, maszyny do gier wideo i inne urządzenia do gier, które mogą być używane do gier wzbudzających emocje (ograniczone do tych określonych w przepisach japońskiej Krajowej Komisji Bezpieczeństwa Publicznego), w lokalach lub innych podobnych wydzielonych obiektach (z wyjątkiem obiektów wykorzystywanych do działalności hotelarskiej lub innych działalności określonych w rozporządzeniu rządowym).”

Szczegółowe treści tego przepisu są określone w artykule 3 rozporządzenia wykonawczego do japońskiej Ustawy o kontroli działalności rozrywkowej. W szczególności, w kontekście e-sportu, punkt 2 tego artykułu stanowi:

„Maszyny do gier wideo (ograniczone do tych, które mają funkcję umożliwiającą grę w celu rywalizacji lub wyświetlania wyników gry w postaci cyfr, liter lub innych symboli na ekranie CRT, LCD itp., z wyłączeniem tych, które są wyraźnie nieprzeznaczone do gier wzbudzających emocje).”

2. Praktyczne procedury aplikacyjne i koordynacja z odpowiednimi instytucjami

Przed organizacją turnieju, należy najpierw sprawdzić, jakie pozwolenia na działalność posiada dane centrum gier zgodnie z japońską Ustawą o kontroli działalności rozrywkowej.
Należy dokładnie przeanalizować, czy planowany turniej może być zorganizowany w ramach istniejących pozwoleń, a w razie potrzeby rozważyć złożenie dodatkowych wniosków o pozwolenia.
W tym procesie niezbędna jest ścisła koordynacja z lokalnym posterunkiem policji.

Podczas wstępnych konsultacji z Wydziałem Bezpieczeństwa Publicznego lokalnego posterunku policji, ważne jest uzyskanie jasnych odpowiedzi na temat legalności formatu turnieju oraz możliwości pobierania opłat za udział.
Również należy przeprowadzić konkretne konsultacje dotyczące potrzeby ograniczeń wiekowych oraz możliwych godzin organizacji.
Zaleca się, aby treści tych konsultacji były dokumentowane na piśmie w celu zapobiegania przyszłym problemom.

3. Praktyczne procedury aplikacyjne i koordynacja z odpowiednimi instytucjami

Przestrzeganie standardów oświetlenia zgodnie z artykułem 14 japońskiej Ustawy o kontroli działalności rozrywkowej jest szczególnie ważnym elementem w praktyce.
Należy regularnie mierzyć poziom oświetlenia w obiekcie i przechowywać te zapisy.
W przypadku używania oświetlenia turniejowego, należy wcześniej sprawdzić jego efekty i w razie potrzeby zainstalować dodatkowe oświetlenie.

Również ważne jest przestrzeganie regulacji dotyczących hałasu i wibracji zgodnie z artykułem 15 japońskiej Ustawy o kontroli działalności rozrywkowej.
Należy sprawdzić i w razie potrzeby wzmocnić wyposażenie dźwiękoszczelne oraz zarządzać poziomem dźwięku, uwzględniając doping widzów.
Szczególnie ważne jest uwzględnienie sąsiadów, a wcześniejsze wyjaśnienia i uzyskanie ich zrozumienia przyczynią się do sprawnego przebiegu turnieju.

4. Zarządzanie obiektem i praktyki bezpieczeństwa

W przypadku organizacji turnieju e-sportowego w centrum gier, konieczne jest wdrożenie innego systemu zarządzania bezpieczeństwem niż podczas zwykłej działalności.
W zarządzaniu widzami ważne jest wprowadzenie ograniczeń wstępu z uwzględnieniem pojemności obiektu oraz zapewnienie odpowiednich ścieżek dla widzów.
Również, w przypadku potrzeby instalacji monitorów do oglądania oraz sprzętu audio do komentowania, należy sprawdzić, czy można to zrobić w ramach istniejących pozwoleń na działalność.

5. Reagowanie na problemy i zarządzanie kryzysowe

W trakcie organizacji turnieju mogą wystąpić różne problemy, takie jak spory między uczestnikami, problemy z sprzętem czy sytuacje awaryjne.
W ramach działań zapobiegawczych ważne jest ustalenie jasnych zasad rywalizacji oraz nawiązanie współpracy z placówkami medycznymi.

Praktyczne uwagi dotyczące oferowania nagród pieniężnych i rzeczowych

1. Ocena legalności oferowania nagród pieniężnych i rzeczowych

Artykuł 23, ustęp 2 japońskiej Ustawy o regulacji działalności rozrywkowej (Fūeihō) zabrania oferowania nagród przez operatorów salonów gier, jednak w przypadku tymczasowych wydarzeń w formie turniejów interpretacja może być inna.
W praktyce, jeśli jednorazowy charakter wydarzenia jest wyraźny i nie ma ciągłości jako działalność gospodarcza, istnieje duże prawdopodobieństwo, że oferowanie nagród pieniężnych i rzeczowych zostanie uznane za dopuszczalne.
Niemniej jednak, nawet w takim przypadku, nagrody pieniężne i rzeczowe muszą być utrzymane w granicach, które nie zwiększają elementu hazardu.

Z drugiej strony, w przypadku organizowania regularnych turniejów, konieczne jest dokładne sprawdzenie zgodności z pozwoleniem na działalność zgodnie z japońską Ustawą o regulacji działalności rozrywkowej (Fūeihō).
Ponadto, niezbędne jest sprawdzenie lokalnych regulacji dotyczących oferowania nagród oraz wcześniejsze uzgodnienia z odpowiednimi instytucjami.
Zaleca się, aby treść tych sprawdzeń i uzgodnień była zapisana i przechowywana w formie pisemnej.

2. Praktyczne unikanie ryzyka i zarządzanie dokumentacją

Podczas oferowania nagród pieniężnych i rzeczowych ważne jest odpowiednie ustalenie proporcji między opłatą za udział a nagrodą oraz dostosowanie przedziału cenowego nagród.
Aby zapewnić przejrzystość metody oferowania, zaleca się jasne określenie kryteriów wyboru i sposobu przyznawania nagród oraz wcześniejsze poinformowanie uczestników.

W praktyce, niezwykle ważne jest odpowiednie przechowywanie dokumentacji dotyczącej szczegółów organizacji turnieju, liczby uczestników, historii oferowania nagród oraz treści konsultacji z odpowiednimi instytucjami.
Te zapisy mogą służyć jako materiały wyjaśniające w przypadku wystąpienia problemów w przyszłości, a także mogą być wykorzystane do poprawy organizacji przyszłych turniejów.

Praktyczne uwagi i przyszłe perspektywy

1. Procedura aplikacyjna i praktyczne podejście do zarządzania

W praktyce aplikacyjnej kluczowe jest zapewnienie wystarczającego czasu od złożenia wniosku do uzyskania zezwolenia.
Dokumenty należy sporządzać dokładnie, a wszelkie niejasności wyjaśniać z wyprzedzeniem, aby uniknąć opóźnień w procedurze.
Budowanie i utrzymywanie dobrych relacji z odpowiednimi instytucjami jest również niezbędne dla płynnego zarządzania.

Z doświadczenia praktycznego wynika, że od złożenia wniosku do uzyskania zezwolenia zazwyczaj potrzeba około 2-3 miesięcy.
Szczególnie w przypadku pierwszego wniosku zaleca się zapewnienie wystarczającej ilości czasu na wcześniejsze konsultacje.
Przy sporządzaniu dokumentów pomocne jest korzystanie z wcześniejszych przypadków uzyskania zezwoleń, co często prowadzi do sprawniejszej oceny.

2. Skuteczne metody koordynacji z odpowiednimi instytucjami

Koordynacja z odpowiednimi instytucjami, takimi jak japońska policja, straż pożarna czy sanepid, zazwyczaj wymaga równoległych konsultacji z wieloma organami.
Dla skutecznej koordynacji ważne jest dokładne zrozumienie zakresu kompetencji każdej instytucji i prowadzenie konsultacji w odpowiedniej kolejności.
Szczególnie w przypadku konsultacji z japońską policją często wymaga się przedstawienia konkretnego planu ochrony z punktu widzenia bezpieczeństwa, co wymaga wcześniejszej koordynacji z firmą ochroniarską.

3. Praktyczne podejście do rozwiązywania problemów

Podczas organizacji wydarzeń mogą wystąpić różne problemy, od sporów między uczestnikami po awarie sprzętu.
Aby skutecznie sobie z nimi radzić, warto zautomatyzować najczęściej występujące problemy i ich rozwiązania w formie podręcznika.
Szczególnie ważne jest przygotowanie się na awarie sprzętu oraz na zarządzanie reputacją w mediach społecznościowych.

4. Reakcja na zmiany w prawie i przyszłe perspektywy

Przewiduje się, że japońskie środowisko prawne dotyczące e-sportu będzie się nadal zmieniać.
Jako praktycy, ważne jest, aby uważnie śledzić zmiany w prawie i aktywnie wymieniać informacje z branżowymi organizacjami.
Szczególnie regulacje zagraniczne mogą wpływać na zmiany w japońskim prawie, dlatego należy zwracać uwagę na międzynarodowe trendy.

Przewidywane zmiany obejmują opracowanie nowych ram prawnych dla obiektów dedykowanych e-sportowi oraz przegląd regulacji dotyczących nagród pieniężnych.
Aby przygotować się na te zmiany, ważne jest stworzenie elastycznego systemu zarządzania.
W praktyce zaleca się regularne zbieranie informacji o zmianach w prawie i, w razie potrzeby, konsultacje z ekspertami.

Wnioski

Organizacja turniejów e-sportowych wiąże się z różnorodnymi regulacjami prawnymi, które zależą od charakteru miejsca i formy zarządzania. Jednakże, te regulacje nie stanowią przeszkody dla organizacji turniejów. Dzięki odpowiedniemu przygotowaniu i działaniom, możliwe jest zapewnienie bezpiecznego i zdrowego przebiegu wydarzenia. Kluczowe znaczenie ma dokładne przygotowanie, ścisła współpraca z odpowiednimi instytucjami oraz elastyczne dostosowanie się do zmian w środowisku prawnym.

Szczególnie istotne w praktyce jest staranne przygotowanie uwzględniające specyfikę regionu oraz budowanie dobrych relacji z zainteresowanymi stronami. Ponadto, należy zwracać uwagę na zmiany w środowisku prawnym związane z rozwojem e-sportu i podejmować odpowiednie działania. Od organizatorów turniejów e-sportowych oczekuje się, że będą prowadzić zrównoważoną działalność, biorąc pod uwagę te wszystkie aspekty.