Co to jest system kar pieniężnych w japońskiej Ustawie o Oznaczaniu Towarów (景品表示法)? Wyjaśnienie sposobów postępowania na podstawie rzeczywistych przykładów

W przypadku naruszenia Ustawy o Oznaczaniu Towarów (japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów), może zostać nałożona kara w postaci grzywny. Gdy zostaną nałożone środki administracyjne, takie jak grzywny, informacja ta jest publikowana na stronie Urzędu Ochrony Konsumentów, co może prowadzić nie tylko do problemów finansowych, ale również do pogorszenia wizerunku firmy.

Brak właściwej wiedzy na temat nieuczciwego oznaczania w ramach Ustawy o Oznaczaniu Towarów może prowadzić do ryzyka przeoczenia niedociągnięć na etapie tworzenia reklam lub nieświadomego naruszenia przepisów ustawy, nawet w nieoczekiwanych aspektach.

Zrozumienie nieuczciwego oznaczania i odpowiednie przygotowanie się do tego może pomóc uniknąć środków takich jak grzywny. W tym artykule szczegółowo wyjaśniamy system kar na podstawie rzeczywistych przypadków.

Czym są kary pieniężne w japońskiej Ustawie o Nieuczciwym Oznakowaniu i Nieuczciwych Praktykach Handlowych?

W roku Heisei 26 (2014) uchwalono w japońskim parlamencie ustawę zmieniającą część japońskiej Ustawy o Nieuczciwym Oznakowaniu i Nieuczciwych Praktykach Handlowych, a od dnia 1 kwietnia roku Heisei 28 (2016) wprowadzono w życie system kar pieniężnych. O karach pieniężnych mówi się następująco:

Aby zapobiegać przyciąganiu klientów przez nieuczciwe oznakowanie, wprowadzono system kar pieniężnych dla przedsiębiorców, którzy dopuścili się takich praktyk. Dodatkowo, w celu przyspieszenia procesu rekompensaty dla poszkodowanych, przewidziano możliwość obniżenia kwoty kary pieniężnej w przypadku dobrowolnych zwrotów dokonanych przez przedsiębiorcę.

Źródło: Agencja ds. Konsumentów | Wprowadzenie systemu kar pieniężnych do Ustawy o Nieuczciwym Oznakowaniu i Nieuczciwych Praktykach Handlowych[ja]

Aby zapobiegać wprowadzaniu konsumentów w błąd przez nieuczciwe reklamy, Agencja ds. Konsumentów może nakazać przedsiębiorcom, którzy naruszyli przepisy, zapłatę kary pieniężnej jako sankcji. Jeśli przedsiębiorca dobrowolnie przeprowadzi zwrot pieniędzy konsumentom, przewidziana jest możliwość obniżenia kwoty kary pieniężnej.

Powiązane artykuły: Co się dzieje, gdy naruszy się japońską Ustawę o Nieuczciwym Oznakowaniu i Nieuczciwych Praktykach Handlowych? Wyjaśnienie systemu kar pieniężnych[ja]

Tło wprowadzenia systemu kar pieniężnych w związku z nowelizacją Ustawy o Oznaczaniu Towarów

Nowelizacja japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i wprowadzenie systemu kar pieniężnych ma swoje źródło w licznych przypadkach fałszowania żywności i problemach z oznakowaniem produktów, które miały miejsce w całej Japonii w 2013 roku. Wydarzenia te wstrząsnęły zaufaniem i poczuciem bezpieczeństwa konsumentów w stosunku do żywności, stając się poważnym problemem społecznym. W celu zapewnienia prawidłowego oznakowania produktów żywnościowych i zapobiegania nieuczciwym praktykom, w 2016 roku wprowadzono system kar pieniężnych.

Ponadto, z uwagi na to, że maksymalna wysokość grzywny w ramach sankcji karnych wynosiła 3 miliony jenów, pojawiły się głosy wskazujące na niewystarczające skutki finansowe takich kar. To również przyczyniło się do wprowadzenia systemu kar pieniężnych. Wprowadzono również przepisy, które mają na celu przyspieszenie odszkodowań dla konsumentów, pozwalając na obniżenie kar pieniężnych w przypadku, gdy przedsiębiorca dobrowolnie przeprowadzi zwrot pieniędzy lub inne działania naprawcze.

Następnie, 10 maja 2023 roku (rok Reiwa 5), przyjęto kolejną nowelizację Ustawy o Oznaczaniu Towarów, a na mocy „Ustawy o zmianie niektórych przepisów Ustawy o Zapobieganiu Nieuczciwym Oznaczeniom Towarów i Nieuczciwym Praktykom[ja]” (ustawa nr 29 z roku Reiwa 5) wprowadzono przegląd systemu kar pieniężnych oraz rozszerzenie przepisów karnych.

Nieuczciwe oznaczenia podlegające karom pieniężnym zgodnie z Japońską Ustawą o Oznaczeniach Specjalnych

Kary pieniężne przewidziane w Japońskiej Ustawie o Oznaczeniach Specjalnych są stosowane od 2016 roku (rok Heisei 28), a w 2023 roku (rok Reiwa 5) przyjęto zmiany w przepisach, które zrewidowały ten system. Ze względu na to, że system nie jest jeszcze stary, ważne jest, aby zrozumieć, jakie przypadki mogą podlegać nakazowi zapłaty kary pieniężnej.

Nieuczciwe oznaczenia, które mogą podlegać karze pieniężnej, można głównie podzielić na oznaczenia sugerujące wyższą jakość (mylące oznaczenia jakości) oraz oznaczenia sugerujące korzystniejsze warunki (mylące oznaczenia korzyści) (zgodnie z art. 5 Japońskiej Ustawy o Oznaczeniach Specjalnych[ja]). W przypadku tych dwóch rodzajów naruszeń, nowelizacja Japońskiej Ustawy o Oznaczeniach Specjalnych z 2023 roku wprowadziła możliwość nałożenia bezpośredniej kary pieniężnej do 1 miliona jenów (zgodnie z art. 48 Japońskiej Ustawy o Oznaczeniach Specjalnych[ja]).

Mylące oznaczenia jakości

Mylące oznaczenia jakości to działania mające na celu przedstawienie produktu lub usługi jako lepszej niż jest w rzeczywistości.

Japońska Ustawa o Oznaczeniach Specjalnych zabrania oznaczeń, które mogą być mylnie zrozumiane przez konsumentów jako znacznie lepsze od rzeczywistej jakości, standardów lub innych cech produktu lub usługi, w porównaniu do konkurencyjnych przedsiębiorstw.

Źródło: Agencja ds. Konsumentów | Przykłady zrozumienia Japońskiej Ustawy o Oznaczeniach Specjalnych[ja]

Przykładem mylących oznaczeń jakości jest fałszywe przedstawianie składników produktu lub sugerowanie, że jakość lub standardy są lepsze niż w rzeczywistości.

Mylące oznaczenia korzyści

Mylące oznaczenia korzyści to nieuczciwe przedstawianie warunków transakcji, takich jak cena czy opłaty, jako znacznie korzystniejszych dla konsumenta niż u innych przedsiębiorców. Do mylących oznaczeń korzyści należą działania takie jak sugerowanie, że cena jest nienależycie niska, lub że ilość produktu jest nienależycie duża.

W przeciwieństwie do mylących oznaczeń jakości, które dotyczą jakości produktu, mylące oznaczenia korzyści odnoszą się do warunków transakcji.

Inne nieuczciwe oznaczenia

Poza tym, w przypadkach, gdy mylące oznaczenia jakości i korzyści nie są wystarczające do opisania sytuacji, określono sześć indywidualnych ogłoszeń:

• Oznaczenia dotyczące napojów bez zawartości soku owocowego
• Nieuczciwe oznaczenia kraju pochodzenia produktu
• Nieuczciwe oznaczenia kosztów kredytu konsumenckiego
• Oznaczenia dotyczące fałszywych reklam nieruchomości
• Oznaczenia dotyczące fałszywych reklam
• Nieuczciwe oznaczenia dotyczące domów opieki

W przypadku tych sześciu kategorii, przedsiębiorcy, którzy dokonali nieuczciwych oznaczeń, również mogą zostać obciążeni karą pieniężną.

Metody obliczania kar pieniężnych i terminy płatności w ustawie o oznaczaniu towarów i usług

Kary pieniężne nakładane za naruszenie japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług (景品表示法) nie są stałe i różnią się w zależności od okresu, przez który stosowano nieuczciwe oznaczenia, oraz od kwoty uzyskanej w wyniku takich działań. Wyjaśnimy metody obliczania wysokości kar pieniężnych oraz terminy ich płatności.

Metody obliczania kar pieniężnych

Wysokość kar pieniężnych za naruszenie japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług oblicza się na podstawie okresu stosowania nieuczciwych oznaczeń oraz wysokości uzyskanych przychodów. Okres, na który nakłada się karę, to suma dwóch okresów:

1. Okres, w którym stosowano nieuczciwe oznaczenia podlegające karze.
2. Okres od dnia zaprzestania stosowania nieuczciwych oznaczeń do dnia zakończenia sprzedaży produktu lub usługi.

Nie tylko okres stosowania nieuczciwych oznaczeń jest brany pod uwagę, ale również czas, kiedy pomimo zaprzestania ich stosowania, nadal prowadzona jest sprzedaż produktów. Nawet jeśli sprzedaż jest kontynuowana, to jeżeli podjęto działania mające na celu poinformowanie konsumentów o zaniechaniu nieuczciwych praktyk, to okres ten jest uwzględniany do dnia podjęcia takich działań.

Co więcej, okres kontynuacji sprzedaży produktów lub usług, o którym mowa w punkcie 2, jest ograniczony do maksymalnie 6 miesięcy, a łączny okres z punktów 1 i 2 nie może przekroczyć 3 lat. Kwota kary pieniężnej odpowiada 3% przychodów uzyskanych z transakcji dokonanych w wyniku nieuczciwych oznaczeń w „okresie objętym karą pieniężną” (zgodnie z art. 8 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług[ja]).

Terminy płatności kar pieniężnych

Termin płatności kary pieniężnej upływa 7 miesięcy od dnia wysłania do przedsiębiorcy kopii „nakazu zapłaty kary pieniężnej”. Ważne jest, aby zwrócić uwagę, że liczy się dzień wysłania kopii, a nie dzień jej otrzymania.

Jeśli kara pieniężna nie zostanie opłacona po upływie terminu płatności, przedsiębiorca może otrzymać nowe wezwanie do zapłaty z nowym terminem oraz ryzyko nałożenia odsetek za zwłokę.

Trzy przykłady nałożenia kary pieniężnej zgodnie z Japońską Ustawą o Oznaczaniu Towarów

Omówiliśmy przypadki, które mogą być przedmiotem nałożenia kary pieniężnej oraz metody obliczania tej kary zgodnie z Japońską Ustawą o Oznaczaniu Towarów. Teraz przedstawię trzy rzeczywiste przykłady, które zostały objęte obowiązkiem zapłaty kary pieniężnej. Poznanie konkretnych przypadków może posłużyć jako punkt odniesienia przy podejmowaniu działań zapobiegawczych.

Przykład nałożenia kary pieniężnej na urządzenie do dezynfekcji i dezodoryzacji ozonem

Pierwszy przykład dotyczy urządzenia do dezynfekcji i dezodoryzacji ozonem firmy Maxell Ltd[ja]. Na stronie internetowej przedstawiono informacje, że urządzenie to “wsparcie w usuwaniu wirusów za pomocą ozonu, zapewniając komfortową przestrzeń do 20 tatami”, sugerując, że może ono usunąć nowy koronawirus w dowolnej przestrzeni do 20 tatami.

Japońska Agencja ds. Konsumentów zażądała przedstawienia dokumentów potwierdzających możliwość usunięcia wirusów, jednak dostarczone materiały nie stanowiły racjonalnego uzasadnienia, co stało się przyczyną nałożenia kary pieniężnej.

Przykład nałożenia kary pieniężnej na reklamę napoju

Drugi przykład dotyczy reklamy napoju firmy Kirin Beverage Corp[ja]., która w swojej reklamie soku mieszanki owocowej używała sformułowań takich jak “wyselekcjonowany melon maskowy” i “100% MELON TASTE”, sugerując, że większość użytego soku owocowego pochodzi z melonów.

Jednakże w rzeczywistości większość soku pochodziła z innych owoców, takich jak winogrona, jabłka i banany, a sok z melonów stanowił jedynie około 2% całości, co również skutkowało nałożeniem kary pieniężnej.

Przykład nałożenia kary pieniężnej na program telezakupów

Trzeci przykład dotyczy programu telezakupów firmy TBS Growdia Corp[ja]. Program przedstawiał urządzenie do ćwiczeń, sugerując za pomocą filmu z użytkownikami i narracji, że codzienne 10-minutowe używanie przez 4 tygodnie przyniesie efekt odchudzający.

Japońska Agencja ds. Konsumentów zażądała przedstawienia dokumentów potwierdzających te twierdzenia, ale dostarczone materiały nie stanowiły racjonalnego uzasadnienia, co doprowadziło do nałożenia kary pieniężnej. W programie telewizyjnym pokazano warunki i sposób użycia urządzenia, a także dodano napisy takie jak “※ Efekty mogą różnić się w zależności od osoby” oraz “※ Wyniki uzyskano przy równoczesnym zwracaniu uwagi na dietę i wykonywaniu lekkich ćwiczeń”.

Jednakże te napisy nie były wystarczające, aby zniwelować wrażenie efektu sugerowanego przez wcześniejsze oświadczenia, co również skutkowało nałożeniem kary pieniężnej.

Środki zaradcze w przypadku groźby nałożenia kary pieniężnej za naruszenie Ustawy o Oznaczaniu Towarów

Jeśli istnieje obawa, że zostanie nałożona kara pieniężna za naruszenie japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów, ważne jest, aby jak najszybciej podjąć odpowiednie środki zaradcze. Jeżeli wydaje się, że możesz stać się przedmiotem nałożenia kary pieniężnej, rozważ podjęcie następujących działań. Istnieje możliwość uniknięcia nakazu zapłaty kary lub zmniejszenia jej wysokości.

Przedstawienie dokumentów potwierdzających w ramach regulacji reklamy fałszywej

Regulacja reklamy fałszywej dotyczy zakazu wprowadzania konsumentów w błąd poprzez nieuczciwe przedstawianie produktów bez obiektywnych dowodów ich wartości. Gdy istnieje podejrzenie wprowadzenia w błąd co do jakości, japońska Agencja ds. Konsumentów może zażądać od przedsiębiorcy przedstawienia dokumentów stanowiących podstawę takiego oznaczenia (art. 7 ust. 2 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów).

Jeśli przedstawione dokumenty zostaną uznane za wystarczające, reklama nie będzie uznana za nieuczciwą, a przedsiębiorca nie będzie naruszał Ustawy o Oznaczaniu Towarów. Treść przedstawianych dokumentów musi zawierać obiektywne i racjonalne dowody, takie jak dane z badań i ankiet, a także literaturę naukową i opinie ekspertów.

Dobrowolne zgłoszenie nieuczciwego oznaczenia do Agencji ds. Konsumentów

Jeśli przedsiębiorca samodzielnie stwierdzi, że dokonał nieuczciwego oznaczenia przed wskazaniem tego przez Agencję ds. Konsumentów, dobrowolne zgłoszenie tego faktu Komisarzowi Agencji może skutkować zmniejszeniem kary pieniężnej o połowę (art. 9 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów).

Bezzwłoczne zgłoszenie może skrócić okres, za który naliczana jest kara pieniężna, co może dodatkowo zmniejszyć jej wysokość. Biorąc pod uwagę ryzyko otrzymania nakazu zapłaty wysokiej kary pieniężnej oraz straty wizerunkowe dla firmy, dobrowolne zgłoszenie do Agencji ds. Konsumentów przed jej wykryciem może przynieść znaczne korzyści.

Przeprowadzenie zwrotu pieniędzy przez przedsiębiorcę

Przedsiębiorca może również podjąć kroki w celu zwrotu konsumentom pieniędzy uzyskanych w wyniku nieuczciwego oznaczenia. Jeśli przedsiębiorca przeprowadzi zwrot pieniędzy, stworzenie “Planu Przewidywanych Środków Zwrotu” i uzyskanie jego akceptacji przez Agencję ds. Konsumentów pozwoli odliczyć kwotę zwrotu od wysokości nałożonej kary pieniężnej (art. 10 i 11 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów). Podobnie jak w przypadku dobrowolnego zgłoszenia, istnieje możliwość zmniejszenia kwoty do zapłaty.

Metody postępowania w przypadku nałożenia kary pieniężnej za naruszenie Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług

Jeśli nie można zaprzeczyć, że doszło do nieuczciwego przedstawienia produktu jako wyższej jakości lub bardziej korzystnego, niż jest w rzeczywistości, wówczas zapłata kary pieniężnej lub przeprowadzenie zwrotu pieniędzy klientom wydaje się być nieunikniona. Jednakże, istnieją przypadki, kiedy podmioty nie zgadzają się z decyzją o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług. Poniżej wyjaśniamy, jakie kroki można podjąć, gdy istnieją zastrzeżenia do nakazu zapłaty kary pieniężnej.

Wniesienie odwołania poprzez wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy

W przypadku otrzymania nakazu zapłaty kary pieniężnej, można wnosić odwołanie przeciwko decyzji Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (zgodnie z art. 4 ust. 1 Ustawy o Postępowaniu w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych). Aby złożyć odwołanie i wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, należy złożyć stosowny wniosek w ciągu 3 miesięcy od dnia następnego po dniu, w którym dowiedziano się o wydaniu nakazu zapłaty kary pieniężnej.

Wytoczenie powództwa o uchylenie decyzji

Możliwe jest również wytoczenie powództwa sądowego z żądaniem uchylenia decyzji o nałożeniu kary pieniężnej (zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o Postępowaniu w Sprawach Administracyjnych). Pozew o uchylenie nakazu zapłaty kary pieniężnej należy wnieść przeciwko państwu w ciągu 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedziano się o wydaniu nakazu.

Przypadki zwolnienia z obowiązku zapłaty kary pieniężnej za naruszenie Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług

Nieprawidłowe oznaczanie produktów może prowadzić do naruszenia Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług (japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług), jednak nie we wszystkich przypadkach wymagana jest zapłata kary pieniężnej. Istnieją trzy sytuacje, w których można zostać zwolnionym z tego obowiązku:

• Gdy kwota naliczonej kary pieniężnej jest niższa niż 1,5 miliona jenów (zgodnie z art. 8 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług)
• W przypadku braku umyślności lub rażącego niedbalstwa (zgodnie z art. 8 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług)
• Gdy od zaprzestania nieprawidłowego oznaczania minęło ponad 5 lat (zgodnie z art. 12 ust. 7 japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i Usług)

Jeśli kwota naliczonej kary pieniężnej jest niższa niż 1,5 miliona jenów, nie ma obowiązku jej zapłaty. Należy jednak pamiętać, że kwota ta jest obliczana na podstawie przychodów z okresu, którego dotyczy naruszenie, i nie uwzględnia się ewentualnych obniżek wynikających z dobrowolnego zgłoszenia.

Skoro kara pieniężna wynosi 3% przychodów z danego okresu, to kara poniżej 1,5 miliona jenów oznacza, że przychody były niższe niż 50 milionów jenów. Brak umyślności lub rażącego niedbalstwa oznacza, że osoba naruszająca prawo nie miała świadomości, że jej działania są nieprawidłowe, lub nie można jej zarzucić znacznego zaniedbania.

Ponadto, jeśli od zaprzestania nieprawidłowego oznaczania minęło ponad 5 lat, nawet jeśli naruszenie zostanie odkryte później, kara pieniężna nie zostanie nałożona.

W wymienionych przypadkach obowiązek zapłaty kary pieniężnej jest zwolniony, jednakże należy podjąć odpowiednie działania w celu zaprzestania lub skorygowania nieprawidłowego oznaczania.

3 kluczowe kwestie, na które przedsiębiorcy powinni zwrócić uwagę, aby uniknąć nakazu zapłaty kary pieniężnej

Naruszenie japońskiej Ustawy o Oznaczaniu Towarów i usług może skutkować nakazem zapłaty kary pieniężnej, co oprócz sankcji finansowych może znacząco zaszkodzić wizerunkowi firmy. Wyjaśniamy, na co należy zwrócić uwagę, aby uniknąć takiego nakazu.

Zapewnienie systemu weryfikacji treści reklam

Aby uniknąć nieuczciwego przedstawiania treści reklamowych, niewystarczające jest poleganie wyłącznie na pracownikach odpowiedzialnych za reklamę. Istotne jest ustanowienie sekcji odpowiedzialnej za weryfikację treści i zapewnienie wewnętrznego systemu podwójnego sprawdzania.

Podnoszenie świadomości pracowników na temat nieuczciwego przedstawiania przez szkolenia wewnętrzne

Nawet jeśli w firmie istnieje system podwójnego sprawdzania, niewystarczająca wiedza pracowników może uniemożliwić jego skuteczne działanie. Regularne przeprowadzanie szkoleń wewnętrznych, aby zwiększyć wiedzę i zrozumienie każdego pracownika oraz budować świadomość przestrzegania prawa i unikania nieuczciwego przedstawiania, jest kluczowe.

Ponadto, aktualizacja wiedzy jest niezbędna, aby móc odpowiednio reagować na zmiany w prawie.

Przeprowadzanie legalnej weryfikacji przez prawnika

Chociaż niezbędne jest pogłębianie i aktualizowanie wiedzy pracowników poprzez szkolenia wewnętrzne, prawidłowe zrozumienie związanych z tym przepisów prawnych i wytycznych może być trudne. Ze względu na trudności w samodzielnym radzeniu sobie ze wszystkimi aspektami reklamy i innych form prezentacji, wartościowe jest również przeprowadzenie weryfikacji prawnej przez specjalistę, jakim jest prawnik, jeszcze przed publikacją materiałów.

Podsumowanie: Prawidłowe zrozumienie systemu kar pieniężnych za naruszenie Japońskiej Ustawy o Zwalczaniu Nieuczciwej Konkurencji

Nakaz zapłaty kary pieniężnej może stanowić ryzyko obniżenia wizerunku firmy, dlatego należy go unikać. Zawsze warto pogłębiać wiedzę na temat Japońskiej Ustawy o Zwalczaniu Nieuczciwej Konkurencji wewnątrz firmy i podnosić świadomość, aby nie dopuścić do nieuczciwego oznakowania produktów.

Z drugiej strony, często zdarza się, że trudno jest poradzić sobie z tymi kwestiami wyłącznie siłami wewnętrznymi firmy, a brak wiedzy może prowadzić do nałożenia kar. Jeśli masz wątpliwości dotyczące reklamy lub oznakowania, pierwszym krokiem powinno być skonsultowanie się ze specjalistą prawa, czyli adwokatem.

Zapoznaj się z działaniami podejmowanymi przez naszą kancelarię

Kancelaria Prawna Monolith specjalizuje się w IT, a w szczególności w połączeniu Internetu i prawa, posiadając bogate doświadczenie w obu tych dziedzinach. W ostatnich latach naruszenia japońskiej Ustawy o Wyświetlaniu Nagród, takie jak wprowadzające w błąd przedstawianie produktów jako wyższej jakości, stały się poważnym problemem, a potrzeba legalnej weryfikacji stale rośnie. Nasza kancelaria oferuje usługi takie jak legalna weryfikacja reklam i stron lądowania (LP), tworzenie wytycznych, uwzględniając różnorodne regulacje prawne. Szczegóły znajdują się w poniższym artykule.

Obszary działalności Kancelarii Prawnej Monolith: Sprawdzanie artykułów i LP pod kątem Ustawy o Środkach Farmaceutycznych i Medycznych, itp.[ja]