Panduan Mengenai Perkara yang Perlu Diambil Perhatian Semasa Menjual Makanan di Kedai Online: Penjelasan Mengenai Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun

Belanja dalam talian kini telah menjadi sebahagian daripada kehidupan kita. Siapa sahaja kini boleh membuka kedai dalam talian dengan mudah, tetapi terdapat pelbagai undang-undang yang berkaitan dengan pengendalian kedai dalam talian. Jadi, apakah undang-undang yang terlibat apabila menjual makanan melalui belanja dalam talian? Kali ini, kami akan menerangkan mengenai Undang-Undang Kesihatan Makanan (Japanese Food Sanitation Act).

Undang-undang yang berkaitan dengan pengendalian kedai dalam talian termasuklah ‘Undang-Undang Transaksi Komersial Tertentu’ (Japanese Act on Specified Commercial Transactions), ‘Undang-Undang Pencegahan Persaingan Tidak Adil’ (Japanese Act against Unjustifiable Premiums and Misleading Representations), ‘Undang-Undang Paparan Hadiah’ (Japanese Premiums and Representations Act), ‘Undang-Undang Kontrak Elektronik’ (Japanese Electronic Contract Act), ‘Undang-Undang E-mel Tertentu’ (Japanese Specified Electronic Mail Act), dan ‘Undang-Undang Perlindungan Maklumat Peribadi’ (Japanese Act on the Protection of Personal Information) yang boleh dianggap sebagai ‘undang-undang yang berkaitan dengan kedai dalam talian secara umum’, dan ‘undang-undang yang berkaitan dengan jenis perniagaan tertentu’. Dalam artikel ini, kami akan memberi tumpuan kepada ‘Undang-Undang Kesihatan Makanan’ (Japanese Food Sanitation Act), yang merupakan salah satu ‘undang-undang yang berkaitan dengan jenis perniagaan tertentu’.

https://monolith.law/corporate/onlineshop-act-on-specified-commercial-transactions[ja]

https://monolith.law/corporate/onlineshop-act-against-unjustifiable-premiums-misleading-representation[ja]

https://monolith.law/corporate/onlineshop-email-act-protection-of-personal-information[ja]

Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act)

Tujuan Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun adalah untuk melindungi kesihatan rakyat dengan mencegah timbulnya bahaya kesihatan yang disebabkan oleh makanan dan minuman. Ini dicapai melalui pengaturan dan langkah-langkah lain yang diperlukan dari perspektif kesihatan awam untuk memastikan keselamatan makanan.

Kebenaran Berniaga

Menurut peraturan dalam Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act), hanya restoran dan syarikat yang telah mendapat kebenaran berniaga sahaja yang boleh menjalankan perniagaan makanan dan minuman. Industri yang memerlukan kebenaran berniaga secara kasarnya boleh dibahagikan kepada kategori berikut:

• Perkhidmatan memasak
• Industri pembuatan
• Industri pemprosesan
• Industri penjualan

Oleh itu, dalam situasi seperti berikut, kebenaran berniaga berdasarkan Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act) diperlukan:

• Ingin menjual makanan yang dimasak di rumah
• Ingin memulakan perniagaan pembuatan dan penjualan makanan
• Ingin menjual makanan yang dibeli melalui kedai online
• Sedang menjalankan kafe tetapi ingin menjual manisan asli melalui kedai online

Jika anda sedang menjalankan kafe, anda sepatutnya sudah mempunyai sijil kebenaran berniaga restoran. Namun, dalam kes penjualan melalui internet, kebenaran berniaga berdasarkan Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act) mungkin diperlukan secara berasingan.

Pengurus Bertanggungjawab Kebersihan Makanan

Jika anda membuka kedai online yang menjual makanan, anda perlu mendapatkan kebenaran perniagaan berdasarkan ‘Akta Kebersihan Makanan Jepun’ dan menetapkan ‘Pengurus Bertanggungjawab Kebersihan Makanan’. Menurut peraturan pelaksanaan Akta Kebersihan Makanan Jepun, Pengurus Bertanggungjawab Kebersihan Makanan perlu ditetapkan untuk setiap fasiliti yang mendapat kebenaran.

Jika anda sudah menjalankan restoran di kedai fizikal, anda seharusnya sudah mempunyai kelayakan Pengurus Bertanggungjawab Kebersihan Makanan. Namun, jika anda bukan menjalankan restoran di kedai fizikal, tetapi mahu memulakan penjualan makanan online dari awal, anda perlu mendapatkan kelayakan Pengurus Bertanggungjawab Kebersihan Makanan.

Makanan・Bahan Tambahan・Perkakas・Pembungkusan Kontena

Tujuan Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act) adalah untuk mencegah kemalangan yang disebabkan oleh makanan seperti pencemaran makanan, kebusukan, dan keracunan makanan. Dalam Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun, kesihatan makanan merujuk kepada kesihatan yang berkaitan dengan makanan, bahan tambahan, perkakas dan pembungkusan kontena, dan sebagai cara untuk mencapainya, ia menetapkan bukan sahaja makanan, tetapi juga bahan tambahan dalam makanan, perkakas yang digunakan dalam memasak, dan pembungkusan kontena.

Makanan merujuk kepada semua makanan dan minuman kecuali ubat-ubatan dan produk luaran perubatan (Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun, Artikel 4). Ini termasuk bukan sahaja makanan dan minuman, tetapi juga, misalnya, mainan yang mungkin dimasukkan ke dalam mulut oleh bayi.

Bahan tambahan merujuk kepada bahan yang digunakan dalam proses pembuatan makanan atau untuk tujuan pemprosesan atau pengawetan makanan, dengan menambah, mencampur, merendam atau kaedah lain ke dalam makanan.

Makanan atau bahan tambahan berikut dilarang kerana dianggap tidak layak (Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun, Artikel 6):

• Item yang busuk, berubah atau mentah
• Item yang mengandungi bahan berbahaya atau dicurigai mengandunginya
• Item yang tercemar dengan mikroorganisma patogen atau dicurigai tercemar
• Item yang kotor atau tidak higienik

Selain itu, penggunaan binatang atau unggas yang sakit atau dicurigai sakit juga dilarang (Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun, Artikel 10).

Perkakas merujuk kepada peralatan makan, perkakas pecah belah dan lain-lain yang digunakan untuk pengambilan, pembuatan, pemprosesan, memasak, penyimpanan, pengangkutan, pameran, penerimaan atau pengambilan makanan atau bahan tambahan, dan mesin, perkakas dan lain-lain yang berhubungan langsung dengan makanan atau bahan tambahan.

Pembungkusan Kontena merujuk kepada item yang mengandungi atau membungkus makanan atau bahan tambahan, dan yang diserahkan sebagaimana adanya semasa menerima makanan atau bahan tambahan.

Peraturan Mengikut Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act)

Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun menetapkan pelbagai peraturan untuk memastikan makanan yang selamat untuk dimakan sampai ke tangan pengguna. Sebagai contoh, menurut Perkara 55 Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun, kebenaran dari gubernur prefektur dan sebagainya diperlukan untuk menjalankan perniagaan seperti restoran yang mengendalikan makanan. Namun, kebenaran ini bukan hanya perlu diperoleh sekali, tetapi juga perlu diperbaharui setiap beberapa tahun.

Selain itu, pengendalian makanan seperti pengeluaran, pemprosesan, penggunaan, memasak, dan penjualan dengan cara yang tidak mematuhi standard yang ditetapkan untuk makanan yang mempunyai standard dan spesifikasi adalah dilarang, kecuali yang ditentukan oleh Menteri Kesejahteraan dan Buruh.

Selain itu, terdapat pelbagai peraturan lain, seperti melarang penjualan makanan yang baru dibangunkan sehingga dapat dipastikan keselamatannya (Perkara 7 Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun), dan melarang penjualan daging dari haiwan yang sakit (Perkara 10 Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun). Dengan mematuhi peraturan ini, keselamatan makanan dijamin.

Perlu diperhatikan bahawa susu dan produk susu dikonsumsi secara meluas dari bayi hingga orang tua, dan jika ada masalah kesihatan, kesannya sangat besar. Oleh itu, standard dan spesifikasi dibezakan dari makanan lain dan ditetapkan dengan lebih teliti oleh perintah khas yang dikenali sebagai “Perintah Susu dan Sebagainya” (nama rasmi: Perintah Mengenai Standard Komposisi Susu dan Produk Susu).

Pindaan Sebahagian Undang-Undang Kesihatan Makanan Jepun (Japanese Food Sanitation Act)

Dengan peningkatan keperluan untuk makanan luar dan bawa pulang disebabkan oleh peningkatan bilangan keluarga bekerja dan peningkatan umur, serta peningkatan makanan import, jumlah kes keracunan makanan dan jumlah mangsa telah menunjukkan kecenderungan untuk berhenti menurun. Kebanyakan keracunan makanan ini berlaku di restoran dan kedai makanan siap saji, tetapi dengan peningkatan pengedaran, persekitaran menjadi lebih mudah untuk keracunan makanan untuk merebak. Untuk mengatasi kecenderungan ini dan mengurangkan keracunan makanan, undang-undang untuk meminda sebahagian daripada Undang-Undang Kesihatan Makanan telah diumumkan pada Jun 2018 (Tahun 2018 dalam Kalendar Gregorian) dan dikuatkuasakan pada Jun 2020 (Tahun 2020 dalam Kalendar Gregorian). Dalam pindaan ini, 7 item berikut telah diubah secara besar-besaran.

1. Memperkukuhkan langkah-langkah terhadap kes keracunan makanan berskala besar atau meluas

Mengambil kira insiden keracunan makanan E. coli O-157 yang berlaku terutamanya di Kanto pada tahun 2017 (Tahun 2017 dalam Kalendar Gregorian), untuk mencegah berlakunya dan penyebaran keracunan makanan berskala besar atau meluas, “Majlis Perundingan Kerjasama Kawasan Luas” telah ditubuhkan untuk membolehkan kerjasama dan kerjasama antara negara dan prefektur, dan majlis ini akan digunakan untuk bertindak dengan cepat apabila keracunan makanan berskala besar atau meluas berlaku.

2. Institusionalisasi “Pengurusan Kesihatan Mengikut HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Point)”

HACCP adalah pengurusan kesihatan untuk memastikan keselamatan makanan. Ia telah menjadi standard antarabangsa kerana ia membantu mencegah kemalangan makanan dan menentukan punca awal apabila kemalangan berlaku. Di Jepun, terdapat keadaan di mana pengenalan belum maju terutamanya di kalangan pengusaha berskala kecil dan sederhana, jadi keputusan telah dibuat untuk menginstitusikan ini.

Sebagai prinsip, semua pengusaha makanan dan sebagainya diminta untuk melaksanakan pengurusan kesihatan mengikut HACCP selain pengurusan kesihatan umum. Walau bagaimanapun, pengusaha berskala kecil dengan kurang daripada 50 pekerja boleh mengambil pendekatan yang disederhanakan dengan merujuk kepada panduan yang diterbitkan di laman web Kementerian Kesihatan, Kesejahteraan dan Buruh.

3. Mewajibkan “laporan maklumat kerosakan kesihatan” yang disebabkan oleh makanan tertentu

Apabila kerosakan kesihatan yang disyaki berkaitan dengan makanan yang mengandungi bahan-bahan yang memerlukan perhatian khusus yang ditentukan oleh Menteri Kesihatan, Kesejahteraan dan Buruh berlaku, pengusaha diwajibkan untuk melaporkan maklumat ini kepada pentadbiran. Tujuannya adalah untuk mengumpulkan maklumat kerosakan dan memberikan risiko kerosakan kesihatan yang mungkin berlaku apabila diambil dengan betul, dan untuk mencegah penyebaran kerosakan.

4. Pengenalan sistem senarai positif untuk “peralatan dan pembungkusan makanan”

Sehingga kini, peralatan dan pembungkusan makanan telah dijalankan dengan “sistem senarai negatif” di mana ia boleh digunakan selagi ia bukan bahan yang penggunaannya dibatasi. Walau bagaimanapun, dalam pindaan ini, ia telah diubah kepada “sistem senarai positif” di mana hanya bahan yang keselamatannya telah dinilai boleh digunakan. Dalam hal kesihatan makanan, ini adalah respons terhadap arus zaman yang menganggap bahawa bukan sahaja makanan, tetapi juga bekas dan pembungkusan yang digunakan semasa memasak dan menjual harus dipertimbangkan.

5. Semakan “sistem kebenaran perniagaan” dan penubuhan “sistem pemberitahuan perniagaan”

Seiring dengan penginstitusian pengurusan kesihatan mengikut HACCP, pengusaha yang sebelum ini tidak memerlukan kebenaran perniagaan (mereka yang mempunyai sistem kebenaran sendiri di peringkat kerajaan tempatan) juga memerlukan pemberitahuan atau kebenaran perniagaan. Ini membolehkan prefektur mengetahui jenis pengusaha makanan yang ada di setiap kawasan, dan membolehkan mereka melaksanakan pengurusan kesihatan dan bimbingan kepada pengusaha dengan lebih teliti.

6. Mewajibkan laporan kepada pentadbiran tentang “maklumat pengumpulan sendiri (panggilan balik) makanan dan sebagainya”

Untuk mencegah penyebaran kerosakan kesihatan yang disebabkan oleh makanan dan untuk meningkatkan ketelusan maklumat panggilan balik, mekanisme telah dibuat untuk melaporkan kepada negara melalui kerajaan tempatan apabila pengusaha melakukan panggilan balik makanan yang mereka hasilkan atau import. Maklumat yang dilaporkan akan disenaraikan dan diterbitkan di laman web Kementerian Kesihatan, Kesejahteraan dan Buruh, membolehkan pengguna melihat produk yang menjadi sasaran panggilan balik pada satu pandangan.

7. Meningkatkan pengesahan keselamatan makanan “import dan eksport”

Untuk memastikan keselamatan makanan import, pengurusan kesihatan berdasarkan HACCP untuk daging yang diimport dan lampiran sijil kesihatan untuk susu, produk susu dan makanan laut diperlukan.

Selain itu, untuk urusan pengeluaran sijil kesihatan untuk eksport makanan, prosedur urusan seperti pengeluaran sijil kesihatan oleh negara dan kerajaan tempatan harus dilakukan untuk menunjukkan bahawa keperluan kesihatan negara eksport telah dipenuhi.

Kesimpulan

Walaupun tidak dapat disentuh dalam artikel ini, ‘Undang-Undang Penyampaian Makanan’ yang menggabungkan kandungan kewajipan penyampaian makanan yang ditetapkan dalam ‘Undang-Undang Kesihatan dan Kebersihan Makanan’, ‘Undang-Undang Jepun mengenai Standardisasi dan Penyempurnaan Penyampaian Kualiti Bahan-Bahan Pertanian dan Hutan (Undang-Undang JAS)’ dan ‘Undang-Undang Peningkatan Kesihatan’ telah dilaksanakan berkenaan dengan penyampaian makanan dalam penjualan makanan. Pengeluar, pemproses, pengimport atau penjual makanan harus mematuhi undang-undang ini.

Panduan Mengenai Langkah-langkah oleh Firma Kami

Firma undang-undang Monolis adalah sebuah firma undang-undang yang memiliki kepakaran tinggi dalam bidang IT, khususnya internet dan undang-undang. Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, keperluan untuk pemeriksaan undang-undang dalam konteks beli-belah dalam talian semakin meningkat. Firma kami menganalisis risiko undang-undang yang berkaitan dengan perniagaan yang telah dimulakan atau yang sedang dipertimbangkan untuk dimulakan, berdasarkan pelbagai peraturan undang-undang. Kami berusaha untuk mematuhi undang-undang sejauh mungkin tanpa menghentikan perniagaan. Butiran lanjut dinyatakan dalam artikel di bawah.

https://monolith.law/practices/corporate[ja]