Penjelasan Mengenai Buku Akaun dan Dokumen Perakaunan dalam Undang-Undang Syarikat Jepun

Bagi syarikat berhad yang mengendalikan perniagaan di Jepun, mematuhi peraturan berkaitan akaun yang ditetapkan oleh Undang-Undang Syarikat Jepun bukanlah sekadar kerja-kerja perakaunan. Ini merupakan kewajipan undang-undang yang membentuk teras tadbir urus korporat untuk memastikan ketelusan perusahaan, mengekalkan kepercayaan pemegang taruh, dan membolehkan pengurusan memenuhi tanggungjawab undang-undang mereka. Tiga tiang utama yang menjadi fokus pemahaman kewajipan ini adalah ‘buku akaun’, ‘dokumen perakaunan’, dan ‘laporan perniagaan’. Ketiga-tiganya mempunyai peranan yang berbeza tetapi saling berkait rapat, membentuk kerangka komprehensif untuk menunjukkan keadaan kewangan dan realiti pengurusan perusahaan kepada pihak dalam dan luar.

Kewajipan pembuatan, kandungan, dan penyimpanan dokumen-dokumen ini secara spesifik dinyatakan dalam Undang-Undang Syarikat Jepun. Secara khusus, ‘buku akaun’ yang merekod transaksi harian diatur oleh Artikel 432 Undang-Undang Syarikat Jepun, manakala ‘dokumen perakaunan’ yang merangkum keadaan kewangan setiap tahun fiskal dan ‘laporan perniagaan’ yang menjelaskan gambaran umum perniagaan diatur oleh Artikel 435 Undang-Undang Syarikat Jepun. Pelanggaran terhadap peraturan ini boleh menyebabkan individu pengarah dikenakan tanggungjawab undang-undang, dan kesannya boleh menjadi sangat besar.

Namun, pematuhan dalam praktik sebenar bukan hanya tentang memahami teks Undang-Undang Syarikat. Sebagai contoh, walaupun Undang-Undang Syarikat Jepun mewajibkan penyimpanan dokumen selama 10 tahun, Undang-Undang Cukai Korporat Jepun secara prinsip menetapkan tempoh penyimpanan selama 7 tahun. Tambahan pula, dengan kemajuan digitalisasi yang berlaku baru-baru ini, Undang-Undang Penyimpanan Buku Elektronik Jepun telah mengenakan keperluan ketat terhadap cara penyimpanan data transaksi elektronik, dan ini akan menjadi wajib sepenuhnya mulai tahun 2024. Oleh itu, strategi paling selamat bagi perusahaan adalah mengadopsi standard yang paling ketat (dalam hal ini, penyimpanan selama 10 tahun dan pematuhan terhadap keperluan penyimpanan elektronik). Artikel ini akan menjelaskan secara menyeluruh keperluan undang-undang yang kompleks ini, proses spesifik dari pembuatan buku akaun hingga pendedahan dokumen perakaunan, serta hak pemegang saham dan tanggungjawab pengarah yang berkaitan, termasuk dengan merujuk kepada kes-kes hukum.

Buku Akaun: Asas bagi Semua Perakaunan Syarikat

Buku akaun merupakan dokumen asas yang merekodkan semua aktiviti ekonomi sebuah syarikat. Undang-undang Syarikat Jepun mewajibkan semua syarikat saham untuk membuat dan menyimpannya dengan ketat.

Kewajipan Undang-undang dan Jenis Buku Akaun

Perkara 432(1) Undang-undang Syarikat Jepun menetapkan bahawa “syarikat saham harus membuat buku akaun yang tepat pada waktunya dan akurat, seperti yang ditentukan oleh perintah Kementerian Kehakiman.” Rekod yang “tepat pada waktunya” dan “akurat” ini adalah sumber kepercayaan bagi dokumen kira-kira yang dibuat kemudian. Jika kewajipan ini diabaikan, syarikat boleh dikenakan denda administratif sehingga satu juta yen di bawah Perkara 976 Undang-undang Syarikat Jepun.

Walaupun Undang-undang Syarikat Jepun tidak menetapkan format spesifik untuk buku akaun, dalam praktiknya, buku akaun dibahagikan kepada “buku utama” dan “buku bantu”.

Buku utama adalah buku akaun asas yang merekodkan semua transaksi secara menyeluruh dan pembuatannya adalah penting secara undang-undang.

• Buku Jurnal: Buku akaun yang merekodkan semua transaksi mengikut urutan tarikh kejadian.
• Buku Besar: Buku akaun yang mengklasifikasikan dan mengumpulkan transaksi yang direkodkan dalam buku jurnal mengikut kategori akaun.

Buku bantu adalah buku akaun yang melengkapkan isi kandungan buku utama dan merekodkan butiran transaksi tertentu. Contohnya, “Buku Besar Piutang” yang mengurus baki piutang pelanggan dan “Buku Tunai” yang merekodkan aliran tunai harian. Walaupun pembuatan buku-buku ini tidak diwajibkan secara undang-undang, dari segi pengurusan akaun yang akurat dan kawalan dalaman, pembuatannya adalah penting secara praktikal.

Dengan demikian, keperluan “buku akaun yang akurat” yang diminta oleh Undang-undang Syarikat Jepun sebenarnya harus memenuhi keperluan untuk detail yang cukup bagi menangani pemeriksaan cukai (seperti yang diminta oleh Undang-undang Cukai Korporat Jepun) dan kejelasan yang membantu pengurusan syarikat yang efisien (keperluan praktikal).

Tempoh Penyimpanan dan Kewajipan Penyimpanan Elektronik

Perkara 432(2) Undang-undang Syarikat Jepun mewajibkan syarikat saham untuk “menyimpan buku akaun dan dokumen penting yang berkaitan dengan perniagaan selama sepuluh tahun dari waktu penutupan buku akaun.” “Dokumen penting yang berkaitan dengan perniagaan” ini termasuklah kontrak dan tempoh penyimpanan sepuluh tahun ini lebih panjang daripada tempoh tujuh tahun yang ditetapkan oleh Undang-undang Cukai Korporat Jepun, oleh itu, penting untuk mematuhi peraturan Undang-undang Syarikat.

Lebih lagi, dalam persekitaran perniagaan moden, sangat penting untuk mematuhi Undang-undang Penyimpanan Buku Akaun Elektronik Jepun. Mulai 1 Januari 2024, data yang diterima melalui “transaksi elektronik” seperti invois yang diterima melalui e-mel atau resit yang dimuat turun dari laman web, harus disimpan dalam bentuk data elektronik dan bukan dicetak dalam bentuk kertas.

Penyimpanan elektronik ini mempunyai keperluan yang ketat. Sebagai contoh, sistem harus mempunyai fungsi pencarian yang membolehkan data yang diminta semasa pemeriksaan cukai dapat disajikan dengan cepat, seperti pencarian berdasarkan tarikh transaksi, jumlah transaksi, dan pihak transaksi (penyediaan kebolehcarian) serta keupayaan untuk memastikan data dapat dilihat dengan jelas pada paparan (penyediaan kebolehlihatan). Untuk memenuhi keperluan ini, bukan sekadar penyimpanan fail yang diperlukan, tetapi juga pemasangan sistem akaun atau sistem pengurusan dokumen yang sesuai, serta penyusunan aliran kerja dalaman. Pematuhan terhadap undang-undang ini bukan lagi hanya tanggungjawab jabatan kewangan, tetapi telah menjadi isu penting pengurusan yang memerlukan pembinaan sistem pengurusan maklumat di seluruh syarikat.

Dokumen Kira-Kira: Ringkasan Keadaan Kewangan dan Prestasi Pengurusan Syarikat

Jika buku akaun merupakan ‘data mentah’ daripada transaksi harian, maka dokumen kira-kira adalah ‘laporan prestasi rasmi’ yang mengumpul dan memproses data tersebut untuk setiap tahun fiskal, melaporkan keadaan kewangan dan prestasi pengurusan syarikat kepada pihak berkepentingan.

Kewajipan Undang-Undang dan Komponen Utama

Di bawah undang-undang syarikat Jepun (Japanese Companies Act), Seksyen 435(2), syarikat saham wajib menyediakan dokumen kira-kira dan lampiran terperinci untuk setiap tahun fiskal. Menurut Peraturan Kira-Kira Syarikat Jepun (Japanese Corporate Accounting Regulations), Seksyen 59(1), ‘dokumen kira-kira’ terdiri daripada empat dokumen berikut:

1. Neraca: Dokumen yang menunjukkan keadaan aset, liabiliti, dan ekuiti pemegang saham syarikat pada akhir tahun fiskal, menjelaskan keadaan kewangan.
2. Laporan Rugi Laba: Dokumen yang membandingkan pendapatan dan perbelanjaan syarikat untuk tahun fiskal tertentu, menunjukkan keuntungan atau kerugian, dan menjelaskan prestasi pengurusan.
3. Laporan Perubahan Ekuiti Pemegang Saham: Dokumen yang menjelaskan bagaimana bahagian ekuiti pemegang saham dalam neraca berubah selama tahun fiskal, dengan menyatakan sebab-sebab perubahan tersebut untuk setiap item.
4. Catatan Khusus: Dokumen yang mencatatkan polisi akuntansi penting dan nota kaki yang melengkapi isi neraca dan dokumen lain yang tidak dapat dijelaskan sepenuhnya dalam tiga dokumen di atas.

Dokumen kira-kira ini disusun berdasarkan data yang banyak yang direkodkan dalam buku akaun. Memahami hubungan antara buku akaun dan dokumen kira-kira adalah sangat penting untuk menguasai peraturan akuntansi dalam undang-undang syarikat Jepun.

Tempoh Penyimpanan dan Format Penyediaan

Peraturan penyimpanan dokumen kira-kira adalah sama dengan buku akaun. Seksyen 435(4) Undang-Undang Syarikat Jepun menetapkan bahawa ‘dokumen kira-kira dan lampiran terperinci harus disimpan selama sepuluh tahun dari waktu pembuatannya’. Selain itu, mengenai format penyediaan, seksyen yang sama (3) membenarkan pembuatan dokumen dalam bentuk rekod elektromagnetik, bukan hanya dalam bentuk kertas, yang secara hukum mengakui penggunaan sistem tanpa kertas.

Laporan Perniagaan: Kisah di Sebalik Angka-Angka Perniagaan

Undang-undang Syarikat Jepun mewajibkan penyediaan laporan perniagaan yang bukan sahaja menunjukkan maklumat kewangan kuantitatif melalui dokumen perakaunan tetapi juga menyediakan maklumat kualitatif.

Tujuan dan Kedudukan Perundangan

Laporan perniagaan, yang diwajibkan di bawah Artikel 435, Perenggan 2 Undang-undang Syarikat Jepun, mempunyai sifat yang berbeza daripada dokumen perakaunan. Laporan ini adalah ‘kisah perniagaan’ yang menceritakan perkembangan dan hasil perniagaan untuk tahun berkenaan, serta keadaan syarikat melalui teks dan grafik. Ini membolehkan pemegang saham dan pemiutang memahami persekitaran pengurusan, strategi perniagaan, dan cabaran masa depan yang terkandung di sebalik angka-angka dalam dokumen perakaunan.

Dari segi kedudukan perundangan, penting untuk memahami bahawa laporan perniagaan adalah berbeza daripada ‘dokumen perakaunan’. Perbezaan ini mempunyai kesan besar terhadap proses audit. Berbeza dengan dokumen perakaunan yang menjadi subjek audit oleh juruaudit bertauliah atau firma audit, laporan perniagaan tidak termasuk dalam audit perakaunan. Sebaliknya, laporan perniagaan adalah subjek audit oleh ‘auditor’ yang mengawasi kesesuaian dan kepatuhan dalam pelaksanaan tugas oleh pengarah. Sistem audit dwi ini adalah ciri yang menonjol dalam tadbir urus korporat di Jepun, dan pengurus perlu memberi perhatian bukan sahaja kepada ketepatan angka kewangan tetapi juga kepada kesesuaian penerangan kualitatif dalam laporan perniagaan.

Isi Kandungan Utama

Kandungan yang harus dimuatkan dalam laporan perniagaan ditetapkan dengan terperinci dalam Peraturan Pelaksanaan Undang-undang Syarikat Jepun, khususnya dari Artikel 118 hingga Artikel 127. Isi kandungan utama yang umum bagi semua syarikat termasuklah:

• Perkara berkaitan keadaan semasa syarikat: Perkembangan dan hasil perniagaan, kandungan perniagaan utama, pejabat operasi utama, keadaan pekerja, sumber pinjaman utama, keadaan pelaburan peralatan penting dan pengurusan kewangan, dan lain-lain.
• Perkara berkaitan dengan pegawai syarikat: Nama, kedudukan, tanggungjawab, dan remunerasi pengarah dan auditor, dan lain-lain.
• Perkara berkaitan dengan saham: Jumlah saham yang telah dikeluarkan, keadaan pemegang saham utama, dan lain-lain.
• Perkara berkaitan dengan sistem kawalan dalaman untuk memastikan kesesuaian operasi: Ringkasan keputusan mengenai penyediaan dan keadaan operasi sistem tersebut.

Adalah penting untuk mencatatkan fakta yang relevan dengan syarikat dengan tepat dan tanpa menimbulkan salah faham dalam semua perkara ini.

Lampiran Perincian: Melengkapkan Transparansi dengan Maklumat Terperinci

Lampiran perincian, seperti namanya, adalah dokumen yang melengkapkan dan menyediakan maklumat terperinci untuk dokumen kira-kira atau laporan perniagaan. Seksyen 435(2) Akta Syarikat Jepun (Japanese Companies Act) mengharuskan pembuatan lampiran perincian untuk setiap dokumen kira-kira dan laporan perniagaan.

Lampiran perincian bagi dokumen kira-kira menyajikan maklumat terperinci yang penting untuk pemahaman kewangan tetapi akan menjadi terlalu panjang jika dimasukkan dalam dokumen kira-kira itu sendiri. Menurut peraturan perakaunan syarikat Jepun, ia biasanya mengandungi item-item seperti berikut:

• Perincian aset tetap berwujud dan tidak berwujud
• Perincian peruntukan
• Perincian kos penjualan dan pengurusan umum

Sebaliknya, lampiran perincian bagi laporan perniagaan mengandungi butiran penting yang melengkapkan isi kandungan laporan perniagaan. Berdasarkan peraturan pelaksanaan Akta Syarikat Jepun, Peraturan 128 dan lain-lain, ia mungkin termasuk maklumat seperti:

• Keadaan di mana pegawai memegang jawatan penting di syarikat lain (situasi jawatan berganda yang penting)
• Maklumat mengenai transaksi penting dengan syarikat induk

Walaupun terdapat kewajipan untuk menyediakan lampiran perincian ini dan menyimpannya di pejabat utama, biasanya tidak diwajibkan untuk menghantar bersama-sama dengan notis panggilan mesyuarat agung tahunan atau melaporkan kandungannya di mesyuarat tersebut. Pemegang saham dan pemiutang boleh mendapatkan maklumat yang lebih terperinci dengan mengakses dokumen-dokumen ini di pejabat utama.

Dari Pembuatan hingga Pengungkapan: Kitar Hidup Dokumen Perakaunan di Bawah Undang-Undang Syarikat Jepun

Dokumen perakaunan yang disediakan oleh syarikat berhad tidak hanya terbatas dalam lingkungan syarikat itu sendiri, tetapi melalui siri prosedur perundangan seperti audit, kelulusan, dan pengungkapan untuk memastikan keabsahannya. Proses ini berbeza-beza bergantung pada struktur organisasi syarikat (seperti syarikat dengan pengaudit atau syarikat dengan juruaudit akaun).

1. Pembuatan dan Audit: Pertama, pengarah (atau lembaga pengarah) syarikat akan menyediakan dokumen perakaunan, laporan perniagaan, dan lampiran terperinci untuk setiap tahun fiskal. Dokumen yang disediakan ini kemudian diserahkan kepada pengaudit (dalam kes syarikat dengan pengaudit) dan juruaudit akaun (dalam kes syarikat dengan juruaudit akaun) untuk diaudit. Pengaudit biasanya mengaudit kesesuaian laporan perniagaan, sementara juruaudit akaun mengaudit kesesuaian dokumen perakaunan.
2. Kelulusan Lembaga Pengarah: Setelah menerima laporan audit dari pengaudit dan juruaudit akaun, syarikat dengan lembaga pengarah akan mendapatkan kelulusan dari lembaga pengarah untuk dokumen perakaunan tersebut (menurut Artikel 436(3) Undang-Undang Syarikat Jepun).
3. Penyerahan dan Kelulusan di Perhimpunan Agung Pemegang Saham: Secara prinsip, pengarah harus menyerahkan dokumen perakaunan yang telah diluluskan oleh lembaga pengarah ke perhimpunan agung pemegang saham biasa dan mendapatkan kelulusan mereka (menurut Artikel 438 Undang-Undang Syarikat Jepun). Pemegang saham menerima penjelasan tentang prestasi pengurusan syarikat di sini dan memberikan kelulusan akhir mereka, yang merupakan penilaian terhadap prestasi pengurusan.
4. Pengecualian Proses Kelulusan: Terdapat pengecualian penting di sini. Artikel 439 Undang-Undang Syarikat Jepun mempermudah prosedur kelulusan dokumen perakaunan untuk syarikat dengan juruaudit akaun yang memenuhi syarat tertentu. Secara khusus, jika laporan audit juruaudit akaun adalah pendapat tanpa batasan yang wajar dan tidak ada pendapat dari pengaudit (atau lembaga pengaudit) yang menentang kaedah atau hasil audit juruaudit akaun, maka dokumen perakaunan tersebut tidak memerlukan ‘kelulusan’ resolusi dari perhimpunan agung pemegang saham, dan cukup dengan ‘melaporkan’ isinya. Ini didasarkan pada pandangan bahawa audit ketat oleh pakar luar yang bebas menjamin kebolehpercayaan yang setara dengan kelulusan pemegang saham. Sistem ini terutamanya berlaku untuk syarikat besar seperti syarikat tersenarai dan menyumbang kepada pengurusan perhimpunan agung pemegang saham yang efisien.
5. Penyimpanan dan Pengungkapan: Dokumen perakaunan yang telah diluluskan atau dilaporkan di perhimpunan agung pemegang saham harus disimpan di pejabat utama syarikat untuk diperiksa oleh pemegang saham dan pemiutang selama lima tahun, bermula satu minggu sebelum perhimpunan agung pemegang saham biasa (dua minggu sebelumnya untuk syarikat dengan lembaga pengarah) (menurut Artikel 442 Undang-Undang Syarikat Jepun). Selain itu, syarikat berhad harus segera mengumumkan neraca (dan bagi syarikat besar, juga penyata untung rugi) setelah penutupan perhimpunan agung pemegang saham biasa (menurut Artikel 440 Undang-Undang Syarikat Jepun). Ini dikenali sebagai ‘pengumuman kewangan’ dan dilakukan melalui cara seperti pengumuman di Warta Resmi, surat khabar harian, atau penerbitan di laman web syarikat.

Hak dan Tanggungjawab: Akses oleh Pemegang Saham dan Tanggungjawab Hukum Pengarah di Jepun

Pembuatan dan pendedahan rekod akaun serta dokumen kewangan merupakan asas bagi pemegang saham untuk melaksanakan hak mereka dan mengejar tanggungjawab pengarah. Undang-undang Syarikat Jepun memberikan hak yang kuat kepada pemegang saham untuk mendapatkan maklumat, sementara pada masa yang sama mengenakan tanggungjawab berat ke atas pengarah.

Hak Pemegang Saham: Permintaan untuk Melihat dan Menyalin Buku Akaun

Pemegang saham mempunyai hak untuk mengawasi pengurusan syarikat. Salah satu cara penting untuk memastikan keberkesanan hak ini adalah melalui ‘Hak Permintaan untuk Melihat dan Menyalin Buku Akaun’ yang ditetapkan dalam Artikel 433 Undang-undang Syarikat Jepun. Pemegang saham yang memenuhi syarat tertentu, seperti memiliki sekurang-kurangnya tiga peratus daripada jumlah hak undi pemegang saham, boleh meminta untuk melihat atau menyalin buku akaun dan dokumen berkaitan pada bila-bila masa semasa waktu perniagaan syarikat.

Dalam melaksanakan hak ini, sejauh mana ‘alasan permintaan’ perlu dinyatakan secara spesifik sering menjadi titik perdebatan. Mengenai perkara ini, Mahkamah Agung Jepun telah membuat keputusan penting pada 1 Julai 2004 (Heisei 16). Keputusan ini menetapkan dua kriteria penting:

1. Pemegang saham harus menyatakan alasan permintaan mereka secara spesifik. Ini membolehkan pihak syarikat menilai sama ada permintaan tersebut merupakan pelaksanaan hak yang sah atau bertujuan untuk mengganggu operasi syarikat atau menyalahgunakan hak pemegang saham.
2. Walau bagaimanapun, pemegang saham tidak perlu membuktikan kebenaran alasan yang dinyatakan (seperti ‘syak wasangka terhadap tindakan salah laku pengarah’) dengan fakta objektif pada masa permintaan dibuat.

Mahkamah Agung Jepun menilai bahawa tujuan hak ini adalah untuk menemukan dan mengumpul bukti kesalahan, dan meminta bukti pada masa permintaan akan menjadikan hak tersebut tidak berfungsi. Keputusan ini telah menetapkan penilaian yang sangat penting dalam menyeimbangkan kestabilan pengurusan syarikat dan pengawasan pengurusan oleh pemegang saham.

Tanggungjawab Pengarah: Akibat dari Penyataan Palsu

Pengarah memikul tanggungjawab untuk menjalankan tugas mereka dengan perhatian yang wajar sebagai pengurus yang baik, termasuk memastikan bahawa kandungan dokumen kewangan mengikuti undang-undang dan perlembagaan syarikat serta menunjukkan dengan tepat keadaan harta dan kerugian syarikat.

Jika terdapat penyataan palsu dalam dokumen kewangan mengenai perkara penting, pengarah mungkin akan bertanggungjawab atas ganti rugi kepada syarikat kerana kegagalan dalam menjalankan tugas mereka (tanggungjawab kelalaian tugas). Selain itu, mereka juga mungkin bertanggungjawab untuk membayar ganti rugi kepada pihak ketiga seperti pemegang saham atau kreditur yang mengalami kerugian akibat penyataan palsu tersebut.

Tanggungjawab ini bukan sekadar teori. Dalam tahun-tahun terkini, terdapat beberapa keputusan peradilan yang ketat yang mengakui jenis tanggungjawab ini. Sebagai contoh, dalam kes syarikat elektronik besar Toshiba, Mahkamah Daerah Tokyo pada 28 Mac 2023 (Reiwa 5) telah memerintahkan bekas pengarah untuk membayar ganti rugi lebih dari 300 juta yen kerana gagal mengambil tindakan pembetulan walaupun menyedari adanya pengurusan akaun yang tidak sesuai. Dalam kes Livedoor dan Olympus yang lalu, pengurusan telah dikenakan hukuman berat seperti denda besar dan hukuman penjara kerana penyataan kewangan yang dipalsukan. Kes-kes ini menunjukkan dengan jelas bahawa kewajiban pengarah untuk memastikan ketepatan dokumen kewangan adalah sangat berat.

Kesimpulan

Seperti yang telah dibincangkan dalam artikel ini, disiplin yang berkaitan dengan buku akaun dan dokumen perakaunan di bawah Undang-Undang Syarikat Jepun bukan sekadar penentuan prosedur administratif. Ia merupakan sistem yang konsisten untuk memastikan ketelusan dan tanggungjawab syarikat, mulai dari pencatatan transaksi harian yang tepat hingga ke audit, pengesahan, dan pendedahan. Khususnya, kewajipan penyimpanan yang melibatkan pelbagai undang-undang dan penyesuaian terhadap undang-undang penyimpanan buku elektronik merupakan cabaran kontemporari yang dihadapi oleh semua syarikat. Selain itu, hak permintaan pemeriksaan oleh pemegang saham dan tanggungjawab hukum yang ketat terhadap pengarah atas penyataan palsu merupakan tulang belakang tadbir urus korporat di Jepun. Memahami dan mematuhi peraturan ini dengan tepat adalah asas penting untuk pertumbuhan bisnis yang berterusan di Jepun.

Firma guaman Monolith mempunyai rekod nasihat yang luas kepada pelbagai klien di dalam Jepun mengenai isu-isu hukum yang berkaitan dengan perakaunan seperti yang dijelaskan dalam artikel ini. Kami mempunyai pakar hukum yang fasih dalam bahasa Inggeris dengan kelayakan sebagai peguam di Jepun dan juga di negara-negara asing. Kelebihan unik ini membolehkan kami bukan sahaja menterjemah dan menjelaskan peraturan hukum Jepun, tetapi juga memberikan sokongan hukum yang benar-benar bernilai dengan memahami secara mendalam norma-norma hukum dan latar belakang yang dimiliki oleh syarikat induk asing dan pengurusan mereka. Untuk pembinaan sistem pematuhan berkaitan dengan buku akaun dan dokumen perakaunan, hubungan dengan pemegang saham, dan sebarang pertanyaan mengenai Undang-Undang Syarikat Jepun, sila hubungi firma kami.