Aandachtspunten bij het adverteren van supplementen

Supplementen zijn geen medicijnen, maar gezondheidsvoeding. Echter, vanuit het perspectief van de consument, in tegenstelling tot gewoon voedsel dat simpelweg voor maaltijden wordt geconsumeerd, zijn dit producten die worden gekocht met bepaalde verwachtingen voor hun eigen gezondheid en schoonheid, en vanwege hun vorm, enz., zijn de verwachtingen hoger dan bij gewoon voedsel. De wet legt strenge reclameregels op voor ‘medicijnen’, anders dan bij gewoon voedsel. En het legt ook strenge reclameregels op voor gezondheidsvoeding en dergelijke die geen medicijnen zijn, maar die beweren effecten te hebben zoals het genezen van acne of constipatie, dat wil zeggen, dat ze ‘medicijnen’ zijn.
Hoewel het geen medicijn is, wordt het toch erkend als iets dat vergelijkbaar is met een medicijn, en het moet voortdurend worden verkocht en geadverteerd met inachtneming van de relatie met reclameregulering. Dat is wat supplementen zijn. In dit artikel leggen we de reclameregels uit met betrekking tot supplementen, die noch gewoon voedsel noch medicijnen zijn, maar gezondheidsvoeding.

Definitie van Supplementen

Er is geen wettelijke definitie voor ‘supplementen’, maar over het algemeen worden producten in de vorm van tabletten of capsules waarin specifieke ingrediënten zijn geconcentreerd, als zodanig beschouwd. Omdat er geen duidelijke definitie is, denken mensen vaak dat supplementen vergelijkbaar zijn met medicijnen, of dat ze in de vorm van tabletten of capsules komen, en hebben ze een breed scala aan associaties.

Aan de andere kant, medicijnen, ofwel ‘geneesmiddelen’ in de wettelijke zin, zijn duidelijk gedefinieerd volgens Artikel 2, Paragraaf 1 van de ‘Wet op de Kwaliteitsborging van Geneesmiddelen, Medische Hulpmiddelen, enz. (Wet nr. 145 van 1960)’ (de zogenaamde oude Farmaceutische Wet vóór de wijziging), hierna ‘Farmaceutische Wet’ genoemd. Daarom worden producten die niet voldoen aan de definitie van geneesmiddelen volgens de Farmaceutische Wet, ongeacht hun vorm, geclassificeerd als iets totaal anders dan geneesmiddelen. Bovendien beperkt de Farmaceutische Wet zijn regelgevingsdoelstellingen tot geneesmiddelen, quasi-geneesmiddelen, cosmetica en medische hulpmiddelen volgens Artikel 1.

Daarom vallen producten die niet aan deze definities voldoen, niet onder de regelgeving van de Farmaceutische Wet. Met andere woorden, zelfs als supplementen in een vorm vergelijkbaar met geneesmiddelen, zoals tabletten of capsules, zijn, worden ze wettelijk niet als ‘geneesmiddelen’ behandeld.

In het volgende artikel wordt het onderscheid tussen ‘geneesmiddelen’, ‘quasi-geneesmiddelen’ en ‘cosmetica’ besproken.

https://monolith.law/corporate/pharmaceutical-affairs-law[ja]

Regulering onder de ‘Farmaceutische Wet’ door niet als ‘geneesmiddel’ te worden beschouwd

Zoals gezegd, worden supplementen wettelijk niet als ‘geneesmiddelen’ beschouwd. Echter, juist omdat ze niet als ‘geneesmiddelen’ worden beschouwd, worden gezondheidsvoeding zoals supplementen streng gereguleerd in advertenties. We zullen hier niet diep op ingaan, maar ongeacht of ze als supplementen worden aangeduid, als iets dat oraal wordt ingenomen, dat wil zeggen, iets dat via de mond wordt ingenomen, onder de noemer van voedsel, niet als een ‘geneesmiddel’, wordt beschouwd als een geneesmiddel op basis van zijn essentie, vorm, aangegeven effecten, dosering, enz., en wordt geproduceerd (inclusief import. Hetzelfde geldt hierna.) en verkocht, wordt ontdekt door administratieve controles, het wordt ‘niet-goedgekeurde, niet-vergunde geneesmiddelen’ genoemd, en zal worden begeleid en gereguleerd door de prefecturale gouverneurs volgens de ‘Richtlijnen voor de controle van niet-goedgekeurde, niet-vergunde geneesmiddelen’ (Aankondiging van de Directeur van het Bureau voor Farmaceutische Zaken van het Ministerie van Gezondheid, Arbeid en Welzijn aan de gouverneurs van elke prefectuur, 1 juni 1971 (Showa 46)).

In de bovengenoemde kennisgeving wordt de interpretatie van de farmaceutische effecten in relatie tot advertenties beschreven. Volgens deze interpretatie, als bijvoorbeeld ‘voor diabetici’, ‘kanker verbetert’, ‘vermoeidheidsherstel’, ‘verbetering van de lichaamsconstitutie’, enz. worden aangegeven, zullen gezondheidsvoeding zoals supplementen worden beschouwd als ‘niet-goedgekeurde, niet-vergunde geneesmiddelen’, en het is noodzakelijk om op te letten dat ze het onderwerp worden van begeleiding en regulering op basis van de bovengenoemde kennisgeving.

Er zijn veel uitdrukkingen die worden beschouwd als farmaceutische effecten, en specifieke woorden zijn bepaald door de kennisgeving. Wanneer u advertenties maakt voor gezondheidsvoeding zoals supplementen, is het belangrijk ervoor te zorgen dat uw reclameslogans geen farmaceutische effecten weergeven. Voor meer informatie, bezoek de website van het Ministerie van Gezondheid, Arbeid en Welzijn, Informatie over gezondheidsschade en niet-goedgekeurde, niet-vergunde geneesmiddelen[ja].

Advertentieregulering volgens de Japanse Gezondheidsbevorderingswet

Volgens de Japanse Gezondheidsbevorderingswet (Wet nr. 103 van 2002) (hierna “Gezondheidsbevorderingswet” genoemd) wordt onder “voedsel” verstaan alle eet- en drinkwaren, met uitzondering van “geneesmiddelen” volgens de Japanse Wet op Geneesmiddelen en Medische Hulpmiddelen. Daarom worden producten die een medicinale werking claimen, zelfs als ze als voedsel worden verkocht, beschouwd als “geneesmiddelen” volgens de Wet op Geneesmiddelen en Medische Hulpmiddelen en vallen ze niet onder “voedsel” volgens de Gezondheidsbevorderingswet. Echter, ook voor producten die worden verkocht met claims van medicinale werking, is het noodzakelijk om valse en overdreven uitspraken over gezondheidsbevorderende effecten te verbieden. Daarom reguleert artikel 31, lid 1, van de Gezondheidsbevorderingswet niet alleen “voedsel dat te koop wordt aangeboden”, maar ook “producten die als voedsel te koop worden aangeboden”.

Over de Gezondheidsbevorderingswet (Japanse Gezondheidsbevorderingswet)

Gezondheidsbevorderingswet
(Doel)
Artikel 1 Deze wet stelt de fundamentele zaken vast met betrekking tot de algehele bevordering van de gezondheid van de bevolking, gezien het feit dat het belang van gezondheidsbevordering aanzienlijk toeneemt in ons land als gevolg van de snelle vergrijzing en veranderingen in de ziektestructuur. Het neemt maatregelen om de voeding van de bevolking te verbeteren en andere aspecten van de gezondheidsbevordering van de bevolking te bevorderen, met als doel de verbetering van de volksgezondheid te bevorderen.

Deze Gezondheidsbevorderingswet is een wet die tot doel heeft de volksgezondheid te verbeteren. De achtergrond van deze wet is de huidige situatie waarin het belang van gezondheidsbevordering voor de bevolking toeneemt als gevolg van de snelle vergrijzing en veranderingen in de ziektestructuur in Japan. Daarom stelt het de basiszaken vast voor de bevordering van de gezondheid van de bevolking en neemt het maatregelen om de voeding van de bevolking te verbeteren en andere aspecten van de gezondheidsbevordering van de bevolking te bevorderen. Op deze manier heeft de Gezondheidsbevorderingswet tot doel de bevordering van de gezondheid van de bevolking te bevorderen, terwijl de Geneesmiddelenwet tot doel heeft de volksgezondheid te verbeteren door maatregelen te nemen die nodig zijn voor de regulering en bevordering van onderzoek en ontwikkeling van geneesmiddelen en dergelijke.

In deze Gezondheidsbevorderingswet is er een bepaling over gezondheidsvoedsel, waarbij artikel 31, lid 1, van de Gezondheidsbevorderingswet verbiedt bepaalde labels te gebruiken. Dit wordt bepaald in de “Aandachtspunten met betrekking tot de Wet op de Etikettering van Gezondheidsvoedsel en de Gezondheidsbevorderingswet[ja]” (“Vastgesteld op 30 juni 2016 (Heisei 28) door het Agentschap voor Consumentenzaken”, hierna “Aandachtspunten” genoemd).

Gezondheidsvoeding

(Verbod op overdreven beweringen)
Artikel 31 Niemand mag, bij het adverteren of anderszins presenteren van producten die als voedsel te koop worden aangeboden, uitingen doen die aanzienlijk afwijken van de feiten of uitingen doen die mensen aanzienlijk kunnen misleiden met betrekking tot de effecten op het behoud en de bevordering van de gezondheid en andere zaken die zijn vastgesteld bij een kabinetsorder (hierna “effecten op het behoud en de bevordering van de gezondheid, enz.” genoemd in paragraaf 3 van het volgende artikel).
2 De premier moet, alvorens een kabinetsorder uit te vaardigen of te wijzigen of af te schaffen, vooraf overleg plegen met de minister van Gezondheid, Arbeid en Welzijn.

Paragraaf 1 van artikel 31 van de Japanse Wet op de Bevordering van de Gezondheid verbiedt valse of overdreven beweringen over de effecten op het behoud en de bevordering van de gezondheid, enz. van producten die als voedsel te koop worden aangeboden. In dit verband worden producten die als voedsel te koop worden aangeboden en die de effecten op het behoud en de bevordering van de gezondheid, enz. aangeven zoals bepaald in de Wet op de Bevordering van de Gezondheid, “gezondheidsvoeding” genoemd. Gezondheidsvoeding is geen medicijn, dus het is niet toegestaan om medicinale effecten te claimen volgens de Japanse Wet op de Medische Apparatuur, zoals hierboven vermeld. Bovendien is het ook niet toegestaan om beweringen te doen die aanzienlijk afwijken van de feiten over de effecten op het behoud en de bevordering van de gezondheid, enz. volgens de Wet op de Bevordering van de Gezondheid. De reden voor dit verbod op valse of overdreven reclame is dat, naarmate het gezondheidsbewustzijn van de bevolking toeneemt met de verbetering van de volksgezondheid, een doel van artikel 1 van de Wet op de Bevordering van de Gezondheid, het gebruik van voedsel dat wordt erkend als gezondheidsvoeding toeneemt, en langdurige en continue inname wordt aanbevolen. Dit kan leiden tot ernstige problemen vanuit het oogpunt van het behoud en de bevordering van de gezondheid van de bevolking, zoals het feit dat mensen die dit geloven, passende medische behandeling missen.

Soorten Gezondheidsvoeding

Gezondheidsvoeding verwijst naar alle voedingsmiddelen die algemeen worden verkocht en gebruikt om de gezondheid te behouden en te bevorderen. Bovendien, om de effecten van gezondheidsbehoud en -bevordering correct weer te geven, is er een ‘Verzekerde Functionele Voedselsysteem’ dat voldoet aan de normen voor veiligheid en effectiviteit die door de staat zijn vastgesteld.

1. Specifieke gezondheidsvoeding (individuele vergunningsstelsel)
2. Voedingsfunctionele voeding (zelfcertificeringssysteem)
3. Functionele weergavevoeding (meldingssysteem)
4. De zogenaamde ‘gezondheidsvoeding’ die niet onder 1. tot 3. valt

Supplementen worden in principe behandeld als ‘zogenaamde gezondheidsvoeding’ net als gewoon voedsel, maar ‘specifieke gezondheidsvoeding’ die toestemming heeft gekregen, ‘voedingsfunctionele voeding’ door zelfcertificering, en ‘functionele weergavevoeding’ waarvoor een melding is gedaan, kunnen elk de effecten van gezondheidsbehoud en -bevordering op de voorgeschreven manier weergeven.

Het weergeven als specifieke gezondheidsvoeding kan niet worden gedaan zonder toestemming van de directeur van het Consumentenagentschap, ongeacht of het een valse of overdreven weergave is (Artikel 26, lid 1, van de Wet op de Bevordering van de Gezondheid). De weergave als functionele gezondheidsvoeding moet worden gedaan in overeenstemming met de voedselweergavenormen, ongeacht of het een valse of overdreven weergave is (Artikel 9, lid 1, punt 10, en Artikel 23, lid 1, punt 8, van de Voedselweergavenormen). Tegelijkertijd kan een weergave die niet voldoet aan deze voedselweergavenormen overeenkomen met een valse of overdreven weergave onder de Wet op de Bevordering van de Gezondheid.

Advertentieregels voor supplementen (gezondheidsvoeding)

Wat voor soort advertentieregels worden er dan opgelegd aan supplementen die als gezondheidsvoeding worden geclassificeerd onder de Japanse Gezondheidsbevordering Wet?

(Verbod op overdreven uitingen)
Artikel 32-2
Niemand mag, bij het adverteren of anderszins presenteren van een product dat als voedsel te koop wordt aangeboden, uitingen doen die aanzienlijk afwijken van de feiten of die mensen aanzienlijk misleiden met betrekking tot de effecten van gezondheidsbehoud en -bevordering en andere zaken die zijn bepaald bij een verordening van het Ministerie van Gezondheid, Arbeid en Welzijn (hierna te noemen “effecten van gezondheidsbehoud en -bevordering, enz.”).

In dit artikel wordt expliciet verboden om overdreven uitingen te doen over producten die als voedsel worden verkocht, met betrekking tot de effecten van gezondheidsbehoud en -bevordering, enz. Dit betekent dat je geen uitingen mag doen die ① aanzienlijk afwijken van de feiten, of ② mensen aanzienlijk misleiden. Of een uiting als zodanig wordt beschouwd, wordt bepaald op basis van de indruk en het begrip dat consumenten krijgen van de totale inhoud van de uiting.

Wat precies als “aanzienlijk” wordt beschouwd, wordt bepaald op basis van de specifieke advertentie of presentatie. Bijvoorbeeld, als de gemiddelde consument het verschil kent tussen wat er in de advertentie staat en de werkelijke effecten die ze zouden krijgen door het product te consumeren, en ze zouden niet worden verleid om het product te kopen, dan zou dat als “aanzienlijk” worden beschouwd. “Afwijken van de feiten” betekent dat er een verschil is tussen de effecten die worden benadrukt in de advertentie en de werkelijke effecten die kunnen worden verkregen. Bijvoorbeeld, het zou van toepassing zijn als je zegt “Het is bewezen dat je X kilo afvalt in 3 maanden”, ondanks het feit dat er geen voldoende experimentele resultaten of andere bewijzen zijn.

Aan de andere kant, “mensen misleiden” betekent dat er een verschil is tussen de indruk en de verwachtingen van de effecten van gezondheidsbehoud en -bevordering, enz. die mensen krijgen van de advertentie, en de werkelijke effecten die kunnen worden verkregen. Bijvoorbeeld, het zou van toepassing zijn als je alleen de gunstige delen van de wetenschappelijke gegevens citeert en de ongunstige delen negeert. Specifiek, uitingen zoals “het geneest kanker” zijn natuurlijk verboden, en uitingen zoals “het omhult overtollige vetten en koolhydraten die je hebt geconsumeerd en verwijdert ze uit je lichaam met je ontlasting” met betrekking tot producten die gewichtsverlies bevorderen, zouden worden gevraagd om te worden verwijderd (Voedselveiligheid Nieuwe Uitgifte Nr. 1208001, 8 december 2004 (Heisei 16)). Deze specifieke voorbeelden zijn waarschijnlijk in strijd met de wettelijke kennisgeving, ongeacht of ze vals of overdreven zijn, omdat ze medicinale effecten claimen of niet voldoen aan de voedsel etiketteringsnormen, en kunnen worden beschouwd als gevaarlijke uitingen.

In het volgende artikel wordt uitgebreid uitgelegd over de advertentieregels voor cosmetica.

https://monolith.law/corporate/regulations-on-hyperbole[ja]

Effecten van overtreding van de regelgeving tegen overdreven claims

De Japanse Wet op de Bevordering van de Gezondheid (Health Promotion Act) bepaalt in artikel 32, lid 2, dat er maatregelen worden genomen in het geval dat er een aanzienlijk verschil is tussen de feiten en de inhoud van de claims met betrekking tot de gezondheidsbevorderende effecten van voedselproducten die te koop worden aangeboden, of dat de inhoud van de claims mensen aanzienlijk misleidt.

(Aanbevelingen, etc.)
Artikel 32, lid 3
De Minister van Gezondheid, Arbeid en Welzijn kan, wanneer er een persoon is die in strijd met de bepalingen van het vorige artikel claims heeft gemaakt en er een aanzienlijk risico is dat dit een ernstige impact heeft op de bevordering van de gezondheid van de bevolking, aanbevelingen doen aan die persoon om de nodige maatregelen te nemen met betrekking tot dergelijke claims.
2 De Minister van Gezondheid, Arbeid en Welzijn kan, wanneer een persoon die een aanbeveling heeft ontvangen zoals bepaald in het vorige lid, zonder geldige reden geen maatregelen heeft genomen met betrekking tot de aanbeveling, die persoon bevelen om de maatregelen te nemen die betrekking hebben op de aanbeveling.
3 Omissie

Zoals hierboven vermeld, wanneer wordt vastgesteld dat overdreven claims een aanzienlijk risico vormen voor de bevordering van de gezondheid van de bevolking, kan de Minister van Gezondheid, Arbeid en Welzijn eerst aanbevelingen doen aan de persoon om de nodige maatregelen te nemen met betrekking tot dergelijke claims (artikel 32, lid 3, van de Wet op de Bevordering van de Gezondheid). Vervolgens kan de Minister van Gezondheid, Arbeid en Welzijn, wanneer een persoon die een aanbeveling heeft ontvangen geen maatregelen heeft genomen met betrekking tot de aanbeveling zonder geldige reden, die persoon bevelen om de maatregelen te nemen die betrekking hebben op de aanbeveling (artikel 32, lid 3, van de Wet op de Bevordering van de Gezondheid).

Artikel 36, lid 2
Een persoon die in strijd handelt met een bevel uitgevaardigd op basis van artikel 32, lid 3, wordt gestraft met een gevangenisstraf van maximaal zes maanden of een boete van maximaal 1 miljoen yen.

En als je het bevel niet opvolgt, krijg je een gevangenisstraf van maximaal zes maanden of een boete van maximaal 1 miljoen yen. Daarnaast zijn er naast de Wet op de Bevordering van de Gezondheid, zoals hierboven vermeld, wetten die de claims van “gezondheidsvoedsel” reguleren, zoals de Wet op de Farmaceutische en Medische Apparatuur (Pharmaceutical and Medical Device Act), de Wet op de Voedselproductinformatie (Food Product Information Act), de Wet op de Preventie van Oneerlijke Geschenken en Claims (Unfair Gifts and Claims Prevention Act), de Wet op de Voedselhygiëne (Food Hygiene Act), de JAS-wet (Wet op de Standaardisatie en Juiste Weergave van Kwaliteit van Landbouwproducten), en de Speciale Handelswet (Special Commercial Transactions Act). Als je in strijd handelt met deze regelgeving, kun je ook andere administratieve maatregelen ondergaan.

Samenvatting

Zoals hierboven vermeld, zijn er strikte beperkingen op de uitdrukkingen die kunnen worden gebruikt voor ‘gezondheidsvoedsel’ producten zoals supplementen, die worden verkocht als voedsel dat bepaalde verwachtingen van gezondheid en schoonheid oproept. Op basis van de Japanse ‘Gezondheidsbevorderingswet’ (Kenkōzōhō) en de ‘Farmaceutische en Medische Apparatenwet’ (Yakukihō), evenals de ‘Voedsel Etiketteringswet’ (Shokuhin Hyōji Hō), zijn overdreven reclame, uitspraken over medicinale effecten en uitdrukkingen die in strijd zijn met de voedsel etiketteringsnormen verboden. In principe moet iedereen die reclame maakt, ongeacht of ze een verkoper zijn, zich aan deze regels houden. Daarom is het noodzakelijk om uiterst zorgvuldig te zijn met de woordkeuze in advertenties.