Uitleg van de "Speciale Regelingen voor Buitenlandse Investeerders en Dergelijke" in de Japanse Wet op Financiële Instrumenten en Beurzen

De ‘Speciale Regeling voor Buitenlandse Investeerders en Dergelijke’, die nieuw is geïntroduceerd in de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en Beurzen, werd aangenomen op 19 mei 2021 (Reiwa 3) en is van kracht geworden op 22 november van hetzelfde jaar. Deze regeling is opgezet door de wet die de bankwetgeving wijzigt om de functies van financiën te versterken en stabiliteit te waarborgen als reactie op de sociaaleconomische veranderingen veroorzaakt door COVID-19. Het belangrijkste doel van deze regeling is om de barrières voor buitenlandse fondsbeheerders die professionele investeerders als klanten hebben te verlagen, in lijn met de wereldwijde trend van het herpositioneren van zakelijke hubs, en om buitenlandse financiële instellingen en kapitaal naar de Japanse markt te trekken. Dit moet ervoor zorgen dat de Japanse markt zijn functie als ‘internationaal financieel centrum’ volledig kan vervullen.

Deze regeling wordt gekenmerkt door een speciale maatregel die het mogelijk maakt om zaken te doen door middel van een ‘melding’ in plaats van de gebruikelijke ‘registratie’ die vereist is voor de handel in financiële producten. Dit weerspiegelt de strategische intentie van de Japanse overheid om de internationale concurrentiepositie van de Japanse financiële markt te versterken en buitenlandse directe investeringen te stimuleren.

Hoewel de oprichting van dit systeem duidelijk is gebaseerd op een nationale strategie om ‘internationalisering van het financiële centrum’ te bevorderen en de instroom van buitenlands kapitaal te stimuleren door ‘het verlagen van toetredingsbarrières’, suggereert het feit dat de eerste melding pas in maart 2023 werd bevestigd dat er uitdagingen zijn met betrekking tot de effectiviteit van het bereiken van dit doel. Dit kan niet alleen komen doordat het systeem nieuw is, maar ook omdat marktdeelnemers de voordelen ervan mogelijk niet volledig begrijpen, of omdat ze denken dat de bestaande ‘Speciale Regeling voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers en Dergelijke’ voldoende is. Vooral het feit dat de Japanse Financiële Diensten Agentschap duidelijk maakt dat ‘een melding niet de betrouwbaarheid van de melder garandeert’, kan investeerders aanzetten tot voorzichtigheid en daardoor het gebruik van het systeem beperken. Beperkingen op internationale reizen als gevolg van COVID-19 worden ook aangewezen als een van de oorzaken van de aanvankelijke lage adoptie. Deze situatie toont aan dat alleen het opzetten van een wettelijk kader niet voldoende is; bewustmaking in de markt, duidelijkere differentiatie van bestaande regelingen, of het oplossen van praktische problemen zijn noodzakelijk om de ware functie van een ‘internationaal financieel centrum’ te realiseren.

Het systeem van speciale bedrijfsactiviteiten onder de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs

De Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs verplicht personen die bedrijfsmatig handelen in financiële producten in principe tot ‘registratie’ bij de minister-president van het kabinet. Indien men zonder deze registratie bedrijfsactiviteiten uitvoert, kan dit leiden tot een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar of een boete van maximaal vijf miljoen yen, of een combinatie van beide.

Echter, onder bepaalde voorwaarden is het mogelijk om bedrijfsactiviteiten uit te voeren op basis van een ‘melding’, door middel van ‘speciale bedrijfsactiviteiten’. De belangrijkste speciale bedrijfsactiviteiten zijn de reeds bestaande ‘speciale bedrijfsactiviteiten voor gekwalificeerde institutionele beleggers en dergelijke’ (artikel 63 van de Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs) en de ‘speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse beleggers en dergelijke’ (artikel 63-8 van de Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs), die in dit artikel in detail worden besproken. Deze speciale bedrijfsactiviteiten kenmerken zich door minder strikte regelgeving in vergelijking met de normale financiële instrumentenhandel (zoals de eerste en tweede categorie financiële instrumentenhandel, vermogensbeheer, en investeringsadvies- en bemiddelingsdiensten).

Het ‘melding’-systeem biedt, in vergelijking met de normale ‘registratie’, strategische voordelen zoals een kortere beoordelingstijd en versoepelde vereisten voor het kapitaal en personele samenstelling, wat een snelle start van de bedrijfsactiviteiten en toetreding tegen lage kosten mogelijk maakt. ‘Registratie’ voor financiële instrumentenhandel gaat gepaard met strenge voorafgaande beoordelingen en eisen (zoals kapitaal, personele samenstelling, en interne beheerssystemen), wat tijdrovend en kostbaar is. Daarentegen houdt een ‘melding’ geen substantiële beoordeling in volgens de administratieve procedureswet, waardoor een snelle start van de bedrijfsactiviteiten mogelijk is. Bijvoorbeeld, in het geval van speciale bedrijfsactiviteiten voor gekwalificeerde institutionele beleggers en dergelijke, kan men binnen twee weken met de bedrijfsactiviteiten beginnen. Deze snelheid kan een groot voordeel zijn, vooral voor nieuwe deelnemers vanuit het buitenland. Echter, deze ‘melding’ is strikt genomen een ‘uitzondering’ en de reikwijdte van de bedrijfsactiviteiten is duidelijk beperkt. Als men buiten deze beperkingen opereert, kan men als ongeregistreerde onderneming worden bestraft. Daarom moeten ondernemers, terwijl ze de voordelen van de ‘melding’ genieten, de grenzen ervan nauwkeurig begrijpen en strikt de wetgeving naleven. Dit is een belangrijk aspect dat laat zien hoe de Japanse autoriteiten een balans vinden tussen deregulering en bescherming van beleggers.

Definitie en Zakelijke Reikwijdte van ‘Speciale Diensten voor Buitenlandse Investeerders’ onder Japans Recht

Financiële handelingen die onder de regeling vallen (eigen beheer & eigen werving) in Japan

“Speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse investeerders en dergelijke” verwijzen naar activiteiten die als bedrijf worden uitgevoerd op basis van artikel 63-8, lid 1 van de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Uitwisseling, en omvatten een van de volgende handelingen:

• Eigen beheer: Het beheren van geld dat is ingelegd of bijgedragen door “buitenlandse investeerders en dergelijke” die een belang hebben in een partnership-gebaseerd collectief investeringsschema. Het geld dat beheerd wordt, moet “voornamelijk” (meer dan de helft van het totale ingelegde bedrag van het fonds) afkomstig zijn van niet-ingezetenen. Hier verwijst “niet-ingezetenen” naar natuurlijke personen en rechtspersonen die niet als ingezetenen worden beschouwd volgens artikel 6, lid 1, punt 6 van de Japanse Wet op Buitenlandse Wissel en Buitenlandse Handel.
• Eigen werving: Het werven of privé plaatsen van belangen in een partnership-gebaseerd collectief investeringsschema met “buitenlandse investeerders en dergelijke” als tegenpartij, uitgevoerd door een bedrijfs- of kantoorvestiging in Japan.

In tegenstelling tot de traditionele “Speciale bedrijfsactiviteiten voor gekwalificeerde institutionele investeerders en dergelijke”, die beperkt waren tot privé plaatsingen, maakt de “Speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse investeerders en dergelijke” ook werving (openbare aanbiedingen) mogelijk. Dit is een belangrijk kenmerk dat het mogelijk maakt om een breder scala aan investeerders te benaderen.

Behandeling van Financiële Producten (Type II Waardepapieren, etc.)

De financiële producten die onze dienstverlening behandelt, zijn voornamelijk gericht op wat bekend staat als ‘Type II Waardepapieren (veronderstelde waardepapieren)’. Dit omvat specifiek trustbeneficiaire rechten, fondsaandelen, andere Type II waardepapieren en crowdfunding. Deze waardepapieren, die door Type II financiële instrumentenhandelaren in Japan worden behandeld, behoren tot de categorie van waardepapieren die gereguleerd worden door de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs en die over het algemeen een relatief lage liquiditeit hebben of deel uitmaken van collectieve beleggingsschema’s.

Vergelijking en systematische verschillen met “Speciale Zakelijke Activiteiten voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers” onder Japans recht

“Speciale Zakelijke Activiteiten voor Buitenlandse Beleggers” vertonen veel overeenkomsten met de bestaande “Speciale Zakelijke Activiteiten voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers” (Artikel 63 van de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs), maar er zijn enkele belangrijke systematische verschillen.

• Reikwijdte van de werving:
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Buitenlandse Beleggers: Zowel “openbare aanbiedingen” (publieke werving) als “private plaatsingen” zijn toegestaan voor aandelen in collectieve beleggingsschema’s van het partnerschapstype. Dit maakt het mogelijk om een breder scala aan buitenlandse beleggers te benaderen.
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers: In principe beperkt tot “private plaatsingen”.
• Beperkingen op het aantal investeerders:
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Buitenlandse Beleggers: Er is geen beperking op het aantal “buitenlandse beleggers” dat kan investeren.
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers: Het aantal rechthebbenden per fonds is beperkt tot 499 in totaal, en het aantal investeerders buiten gekwalificeerde institutionele beleggers is beperkt tot 49 of minder.
• Investeringseisen voor gekwalificeerde institutionele beleggers:
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Buitenlandse Beleggers: Investeringen door gekwalificeerde institutionele beleggers zijn niet verplicht. Echter, het is toegestaan om investeringen te accepteren van gekwalificeerde institutionele beleggers en bepaalde binnenlandse investeerders tot minder dan de helft van het totale investeringsbedrag van het fonds.
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers: De aanwezigheid van ten minste één gekwalificeerde institutionele belegger is verplicht.
• Doel van de investeringen:
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Buitenlandse Beleggers: Het lijkt erop dat het doel is om directe investeringen in binnenlandse MKB’s en onroerend goed aan te trekken met buitenlands kapitaal.
  • Speciale Zakelijke Activiteiten voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers: Voornamelijk geschikt voor fondsen gericht op institutionele beleggers en vermogende particulieren, zoals venture capital (VC), private equity (PE), hedgefondsen en fondsen van fondsen (FoF).

Door de systematische verschillen tussen beide speciale zakelijke activiteiten duidelijk te maken, kunnen ondernemers snel beoordelingscriteria krijgen voor het kiezen van het systeem dat het beste past bij hun bedrijfsmodel. Vooral het visueel presenteren van de cruciale verschillen tussen beide systemen, die gemakkelijk met elkaar verward kunnen worden vanwege hun vergelijkbare namen, kan het begrip verdiepen.

Verschillen met de gebruikelijke registratie voor financiële instrumentenhandel

De “Speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse investeerders” verschillen fundamenteel van de gebruikelijke registratie voor financiële instrumentenhandel.

• Registratie of melding: Voor de gebruikelijke financiële instrumentenhandel (zoals Type I, Type II, en vermogensbeheer) is “registratie” bij de Japanse minister-president vereist, waarbij strenge controles en eisen worden gesteld. Daarentegen vereisen de speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse investeerders slechts een “melding”, waardoor de procedures vereenvoudigd zijn.
• Kapitaalvereisten: Voor Type II financiële instrumentenhandel geldt een minimumkapitaalvereiste van 10 miljoen yen (of 5 miljoen yen voor bedrijven die uitsluitend kleine elektronische fondsenwervingactiviteiten uitvoeren). Hoewel er geen directe kapitaalvereisten zijn gespecificeerd voor de speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse investeerders, kan de “financiële situatie” van de melder wel een onderdeel zijn van de beoordeling.
• Human resources: Bij de gebruikelijke registratie wordt verwacht dat men personeel heeft met voldoende kennis en ervaring om de werkzaamheden eerlijk en nauwkeurig uit te voeren, en dat er een onafhankelijke compliance-afdeling is. Hoewel ook voor de speciale bedrijfsactiviteiten voor buitenlandse investeerders een “adequate organisatiestructuur” vereist is om de werkzaamheden correct uit te voeren, wordt aangenomen dat de gedetailleerde personeelsvereisten minder strikt zijn.

De wijziging van “registratie” naar “melding” is bedoeld om de toetredingsbarrières voor buitenlandse partijen aanzienlijk te verlagen. Dit kan leiden tot een versnelling van procedures en een verlaging van de initiële kosten. De “registratie” voor financiële instrumentenhandel gaat gepaard met zeer strenge regelgeving en controles ter bescherming van investeerders en het waarborgen van de marktintegriteit. Dit kan vooral voor nieuwe buitenlandse marktdeelnemers een grote last zijn qua tijd en kosten. Het feit dat deze speciale bedrijfsactiviteiten slechts een “melding” vereisen, dient als een directe stimulans om de instroom van buitenlands kapitaal te bevorderen en kan leiden tot de revitalisering van de Japanse markt en een versterking van de internationale concurrentiepositie. Gezien de toenemende moeilijkheden bij de registratie van vermogensbeheeractiviteiten in recente jaren, kan deze speciale regeling een belangrijk pad vormen voor buitenlandse bedrijven die specifieke fondsen willen samenstellen en beheren, om toegang te krijgen tot de Japanse markt. Echter, deze versoepeling is slechts een “uitzondering” en de doelgroep en reikwijdte van de activiteiten zijn beperkt, waardoor slechts een beperkt aantal bedrijven hiervan kan profiteren. Daarom moeten bedrijven zorgvuldig overwegen of hun bedrijfsmodel binnen het bereik van deze speciale bedrijfsactiviteiten valt.

Het Bereik en de Vereisten van “Buitenlandse Investeerders en Dergelijke” onder Japans Recht

Vereisten voor Buitenlandse Rechtspersonen en Individuen met een Adres in het Buitenland

“Buitenlandse investeerders en dergelijke” omvatten buitenlandse rechtspersonen of individuen met een adres in het buitenland die voldoen aan de vereisten vastgesteld door de Cabinet Office Ordinance betreffende financiële instrumentenhandelaren, enz. (Artikel 63-8, lid 2, punt 1 van de Japanse Wet op Financiële Instrumenten en Beurzen). Specifiek moeten zij voldoen aan een van de volgende vereisten (Artikel 246-10, lid 1 van de Cabinet Office Ordinance):

• Vermogensvereiste: Het wordt verwacht dat het totale bedrag van de activa in bezit, minus de totale schulden, op het moment van het verkrijgen van een belang in een partnership-type collectief beleggingsschema, meer dan 300 miljoen yen bedraagt.
• Vereiste van beleggingsfinanciële activa: Het wordt verwacht dat het totale bedrag van de beleggingsfinanciële activa in bezit (beperkt tot de items vermeld in Artikel 62, lid 2, punten (i) tot en met (iii) van de Cabinet Office Ordinance), op het moment van het verkrijgen van een belang in een partnership-type collectief beleggingsschema, meer dan 300 miljoen yen bedraagt.
• Transactie-ervaringsvereiste: Meer dan een jaar is verstreken sinds de dag van het openen van een rekening bij een financiële instrumentenhandelaar, enz. (inclusief entiteiten die overeenkomen met deze onder buitenlandse wetgeving) voor het uitvoeren van transacties in waardepapieren of derivaten.
• Gelijkwaardig aan een buitenlandse specifieke investeerder: Een persoon die gelijkwaardig is aan een specifieke investeerder onder buitenlandse wetgeving.

De Positie van Gekwalificeerde Institutionele Beleggers en Hun Nauw Verbonden Personen

“Buitenlandse investeerders en dergelijke” omvatten naast de bovengenoemde buitenlandse rechtspersonen en individuen ook de volgende entiteiten (Artikel 63-8, lid 2, punten 2 en 3 van de Japanse Wet op Financiële Instrumenten en Beurzen):

• Gekwalificeerde institutionele beleggers: Gedefinieerd in Artikel 2 van de Japanse Wet op Financiële Instrumenten en Beurzen (bijvoorbeeld Type I financiële instrumentenhandelaren, beleggingsbeheerders, banken, verzekeringsmaatschappijen, beleggingsmaatschappijen, kredietcoöperaties, enz.) en personen die door de Cabinet Office Ordinance worden beschouwd als gelijkwaardig (zoals entiteiten die overeenkomen met welzijnspensioenfondsen of bedrijfspensioenfondsen onder buitenlandse wetgeving).
• Nauw verbonden personen van buitenlandse investeerders en dergelijke met een speciale zakelijke meldingsplicht: Dit omvat bestuurders, werknemers, moedermaatschappijen, dochterondernemingen, zusterondernemingen, personen die gemachtigd zijn om het beheer van de te beleggen activa uit te voeren, investeringsadviseurs, hun functionarissen en werknemers, en familieleden tot de derde graad.

Door een uitgebreide lijst te presenteren van specifieke criteria voor het beoordelen van de geschiktheid van investeerders, kan het verificatieproces in de praktijk worden gestroomlijnd. Dit stelt fondsbeheerders in staat om snel te bepalen van welke investeerders zij kapitaal kunnen ontvangen. Het feit dat gekwalificeerde institutionele beleggers en hun nauw verbonden personen ook zijn inbegrepen, toont de flexibiliteit van het systeem, maar zonder een nauwkeurig begrip van deze reikwijdte, bestaat het risico dat men onbedoeld afwijkt van de vereisten voor speciale zakelijke activiteiten, waardoor deze tabel essentieel is.

Vereiste van “Voornamelijk Niet-Ingezetenen” voor de Kapitaalstructuur van Fondsen

Bij het zelf beheren van activiteiten onder de speciale zakelijke activiteiten voor buitenlandse investeerders en dergelijke, moet het geld dat het onderwerp is van beheer “voornamelijk” (meer dan de helft van het totale bedrag van de fondsbijdragen) afkomstig zijn van niet-ingezetenen. Dit vereiste maakt duidelijk dat het systeem voornamelijk gericht is op het aantrekken van kapitaal uit het buitenland en beperkt het gebruik ervan voor de samenstelling van fondsen door binnenlandse ondernemers voor binnenlandse investeerders. Hoewel de naam “speciale zakelijke activiteiten voor buitenlandse investeerders en dergelijke” kan doen vermoeden dat alle investeerders in het buitenland moeten zijn, is het in werkelijkheid toegestaan dat sommige binnenlandse investeerders (zoals gekwalificeerde institutionele beleggers en hun nauw verbonden personen) ook zijn inbegrepen. Echter, door de voorwaarde van “voornamelijk financiering door niet-ingezetenen” te stellen, wordt een duidelijke richting aangegeven om niet af te wijken van het oorspronkelijke doel van “internationalisering van het financiële centrum”. Dit weerspiegelt de intentie van de regelgevende autoriteiten om te voorkomen dat binnenlandse ondernemers deze speciale zakelijke activiteiten gemakkelijk gebruiken om fondsen samen te stellen die in wezen gericht zijn op binnenlandse particuliere investeerders. Dit vereiste fungeert als een belangrijke veiligheidsmaatregel om misbruik van het systeem te voorkomen en afwijking van het oorspronkelijke doel tegen te gaan.

Aangifteprocedure en Vereiste Documenten onder Japans Recht

Overzicht van de Notificatie en de Bevoegde Financiële Bureau

De notificatie voor speciale zakelijke activiteiten door buitenlandse investeerders moet worden ingediend bij het hoofd van het financiële (ondersteunings)bureau dat de locatie van het hoofdkantoor van de aanvrager beheert. In het bijzonder moeten partijen zonder een verkoopkantoor of kantoor in Japan (buitenlandse bedrijven) het notificatieformulier (één origineel exemplaar) indienen bij de Derde Afdeling van de Afdeling Effectentoezicht van het Kanto Financiële Bureau. Dit betekent dat het Kanto Financiële Bureau fungeert als het centrale aanspreekpunt voor buitenlandse bedrijven. Bij het indienen van de notificatie is een registratiebelasting van 150.000 yen vereist.

Inhoud en Bijlagen van de Notificatie Aanvraagformulieren Onder Japans Recht

Het notificatie aanvraagformulier moet worden ingevuld volgens de voorgeschreven format en met inachtneming van de instructies en voorbeelden die gepubliceerd zijn op de website van het Japanse Ministerie van Financiën. De belangrijkste punten die vermeld moeten worden, zijn als volgt:

• Handelsnaam, naam of persoonlijke naam
• Indien het een rechtspersoon betreft, het bedrag van het kapitaal of de totale bijdrage
• Indien het een rechtspersoon betreft, de namen of benamingen van de bestuurders
• Namen en functietitels van belangrijke werknemers (zoals degenen die verantwoordelijk zijn voor compliance) zoals bepaald door de overheid
• Type bedrijfsactiviteiten (zoals eigen beheer, eigen werving, etc.)
• Naam en locatie van het hoofdkantoor en andere bedrijfs- of kantoorlocaties
• Indien er andere bedrijfsactiviteiten zijn, het type van deze activiteiten
• Naam van de financiële diensten associatie waarbij men aangesloten is (optioneel)

De bijlagen worden ook opgesteld met verwijzing naar de voorbeelden die gepubliceerd zijn op de website van het Japanse Ministerie van Financiën. De belangrijkste bijlagen zijn als volgt:

• Een schriftelijke verklaring dat men niet onder de weigeringscriteria valt
• Bedrijfsvoeringsplan: Een zeer belangrijk document dat gedetailleerd de basisprincipes van bedrijfsvoering, methoden van uitvoering, taakverdeling, klachtenafhandelingssysteem, en de soorten effecten die worden behandeld, beschrijft
• Een document dat de personele samenstelling en organisatiestructuur voor de uitvoering van de werkzaamheden beschrijft: Dit omvat een organogram, afdelingsnamen, namen van verantwoordelijken, functietitels, aantal personen, en de inhoud van de werkzaamheden, en zorgt voor consistentie met het bedrijfsvoeringsplan
• Voor rechtspersonen: Curriculum vitae en uittreksels uit het bevolkingsregister (of een certificaat van bedrijfsregistratie in het geval van een rechtspersoon), een certificaat van een overheidsinstantie dat men niet onder de weigeringscriteria valt, en een verklaring
• Statuten, certificaat van bedrijfsregistratie, de meest recente balans en winst-en-verliesrekening
• Documenten die de situatie van specifieke gerelateerde partijen beschrijven (zoals moedermaatschappijen, dochterondernemingen en holdingmaatschappijen)

Door een uitgebreide lijst van de belangrijkste documenten die nodig zijn voor de notificatie te verstrekken, ondersteunen we aanvragers om zich grondig voor te bereiden zonder iets over het hoofd te zien. Vooral voor buitenlandse bedrijven is het opstellen van documenten volgens het Japanse rechtssysteem een taak die gespecialiseerde kennis vereist, waardoor deze checklist een essentiële richtlijn wordt voor de praktijkbeoefenaars die de procedures voortzetten.

Beoordelingsproces en Standaard Verwerkingstijd in Japan

De speciale procedure voor buitenlandse investeerders in Japan, bekend als ‘kennisgeving’, wordt verwacht sneller te zijn dan het normale ‘registratie’-proces. De standaard verwerkingstijd voor de registratie van financiële instrumenten bedrijven is twee maanden, maar dit is exclusief de periode voor het corrigeren van aanvragen en de periode voor voorafgaande consultaties. Voorafgaande consultaties zijn niet verplicht, maar door het gebruik van grafische materialen om specifieke bedrijfsschema’s, verkoopmethoden en organisatiestructuren uit te leggen, kan het daaropvolgende kennisgevingsproces soepeler verlopen. Kennisgevingen worden in principe uitgevoerd via het ‘Elektronisch Aanvraag- en Kennisgevingssysteem’ van de Japanse Financiële Diensten Agentschap. Formulieren worden ingediend in Excel-formaat en bijgevoegde documenten in PDF-formaat.

Kennisgevingen zijn in principe formele beoordelingen, wat het voordeel heeft dat ze snel verwerkt kunnen worden. Echter, als de ingediende documenten onvolledig zijn of als er redenen zijn om de kennisgeving te weigeren (bijvoorbeeld: geen bedrijfslocatie in Japan), kan de kennisgeving niet worden geaccepteerd of kan het onderwerp worden van administratieve sancties. Dit betekent dat zelfs bij een formele beoordeling, het voldoen aan de minimale vereisten strikt wordt vereist. Het betekent niet dat de autoriteiten de inhoud helemaal niet controleren; vooral formele vereisten zoals het niet hebben van diskwalificerende redenen en het ontbreken van onwaarheden of belangrijke omissies in de ingediende documenten worden streng gecontroleerd. Als deze vereisten niet worden voldaan, wordt de kennisgeving niet geaccepteerd en in het ergste geval kan dit leiden tot administratieve sancties of straffen. Daarom moeten bedrijven niet lichtzinnig denken dat een formele beoordeling eenvoudig is, maar moeten ze de nauwkeurigheid van de ingediende documenten en de voldoening aan de vereisten grondig waarborgen. Vooral voor buitenlandse bedrijven is het opstellen van documenten in overeenstemming met het Japanse rechtssysteem complex en wordt de ondersteuning van experts sterk aanbevolen.

Doorlopende verplichtingen en rapportage- & publicatievereisten onder Japans recht

Verplichting tot het opstellen en indienen van bedrijfsrapporten

Speciale meldingsplichtigen, zoals buitenlandse investeerders, moeten elk boekjaar een bedrijfsrapport opstellen en dit binnen drie maanden na afloop van elk boekjaar indienen. De indiening gebeurt in principe via het geïntegreerde ondersteuningssysteem van de Japanse Financial Services Agency (FSA). Bij het gebruik van het geïntegreerde systeem wordt aanbevolen om een computer met een Japanse versie van het besturingssysteem te gebruiken en de Excel-sjablonen te gebruiken die van het systeem kunnen worden gedownload. Indien het noodzakelijk is om het rapport op papier in te dienen, moet een document met de redenen hiervoor worden bijgevoegd. Voor buitenlandse bedrijven bestaat er een systeem voor goedkeuring van uitstel van de indieningstermijn.

Verplichtingen tot openbare inspectie en publicatie

De inhoud van nieuwe en gewijzigde meldingen moet onverwijld na de melding openbaar worden gemaakt voor inspectie. Daarnaast moet elk boekjaar een toelichtend document worden opgesteld en binnen vier maanden na afloop van elk boekjaar ter inzage worden gelegd. Dit toelichtende document kan worden vervangen door een kopie van het bedrijfsrapport. Deze publicaties worden uitgevoerd door middel van het beschikbaar stellen van documenten in de belangrijkste bedrijfs- of kantoorlocaties en alle locaties waar de speciale activiteiten worden uitgevoerd, of door plaatsing op de eigen website. De FSA benadrukt dat de meldingen geen garantie bieden voor de betrouwbaarheid van de melders en waarschuwt investeerders om de kredietwaardigheid van de handelende partijen zorgvuldig te beoordelen en de transactie-inhoud goed te begrijpen, zelfs als er zaken worden gedaan met geregistreerde bedrijven.

Aandachtspunten met betrekking tot administratieve sancties en straffen

Als diverse meldingen of bedrijfsrapporten niet worden ingediend, of als er valse meldingen of rapporten worden ingediend, kunnen administratieve sancties worden opgelegd, zoals bevelen tot staking van de bedrijfsactiviteiten of bevelen tot verbetering van de bedrijfsvoering. Als financiële transacties zonder registratie als bedrijf worden uitgevoerd, kan dit leiden tot een gevangenisstraf van maximaal vijf jaar of een boete van maximaal vijf miljoen yen, of beide, volgens de Japanse Financial Instruments and Exchange Act.

Hoewel de speciale meldingsplicht voor buitenlandse investeerders en dergelijke de toetredingsdrempels verlaagt, zijn de daaropvolgende doorlopende rapportage- en publicatieverplichtingen en de toepassing van administratieve sancties net zo strikt als voor reguliere financiële dienstverleners. Dit toont de houding van de regelgevende autoriteiten die, in ruil voor gemakkelijke toegang, sterk aandringen op het handhaven van transparantie en naleving van de regelgeving. Hoewel het doel van het systeem is om de toetredingsdrempels te verlagen, wijst de strikte toepassing van doorlopende rapportageverplichtingen en administratieve sancties op de fundamentele Japanse benadering van financiële regulering, die gericht is op ‘bescherming van investeerders’ en ‘het waarborgen van de integriteit van de markt’. Met andere woorden, de toegangspoort wordt verbreed, maar eenmaal op de markt worden bedrijven streng gehouden aan doorlopende transparantie en naleving van de wetgeving. Vooral het feit dat de FSA expliciet verklaart geen garantie te bieden voor de betrouwbaarheid van de melders, benadrukt het belang dat zij hechten aan toezicht achteraf en het principe van eigen verantwoordelijkheid. Dit betekent dat voor buitenlandse bedrijven activiteiten op de Japanse markt niet alleen een kwestie zijn van ‘melding maken’, maar dat het opbouwen van een voortdurend compliance-systeem essentieel is.

Verplichting tot het vestigen van een binnenlandse verkoopkantoor en praktische overwegingen in Japan

De noodzaak van een binnenlands verkoopkantoor en de behandeling van virtuele kantoren

Corporaties die speciale zaken voor buitenlandse investeerders uitvoeren, zijn verplicht om een verkoopkantoor of kantoor in Japan te hebben (Artikel 63-9, Paragraaf 6, Subparagraaf 2 van de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs). Corporaties zonder een verkoopkantoor of kantoor in Japan komen niet in aanmerking voor registratie. Bovendien kunnen individuen die in het buitenland wonen, deze speciale zaken voor buitenlandse investeerders niet uitvoeren (Artikel 63-9, Paragraaf 6, Subparagraaf 3 van de Japanse Wet op de Financiële Instrumenten en de Beurs), wat suggereert dat het noodzakelijk is om een woonadres in Japan te hebben. In principe is het gebruik van zogenaamde virtuele kantoren niet toegestaan in het hoofdkantoor of kantoren waar speciale zaken worden uitgevoerd. Dit is een maatregel om een substantiële bedrijfsactiviteit en een beheersstructuur te waarborgen.

Aanstelling van een binnenlandse vertegenwoordiger voor buitenlandse bedrijven in Japan

Wanneer buitenlandse bedrijven speciale zaken voor buitenlandse investeerders uitvoeren, is het noodzakelijk om een vertegenwoordiger in Japan aan te stellen. Buitenlandse bedrijven zonder een vertegenwoordiger in Japan komen niet in aanmerking voor registratie. Ook als er geen garantie is van de buitenlandse financiële toezichthoudende autoriteit in het land waar het hoofdkantoor of kantoor dat de speciale zaken uitvoert zich bevindt, wordt dit beschouwd als een reden voor diskwalificatie. Dit is een eis voor de gezondheid van het toezichtsysteem in het thuisland.

Invloed op de fiscale status van een permanente vestiging (PE)

De verplichting om een binnenlandse basis te vestigen gaat niet alleen over financiële regelgeving, maar heeft ook invloed op de fiscale status van een permanente vestiging (Permanent Establishment, PE). Wanneer een PE wordt erkend, wordt het inkomen dat uit die bedrijfsactiviteiten voortvloeit, onderworpen aan vennootschapsbelasting in Japan, waardoor een zorgvuldige fiscale overweging essentieel is voor buitenlandse bedrijven die overwegen zaken te doen in Japan.

Hoewel de verplichting om een binnenlands verkoopkantoor te vestigen een voorwaarde is om zaken te doen, is deze fysieke vestiging nauw verbonden met de definitie van een ‘permanente vestiging (PE)’ in internationale belastingzaken. Als een PE wordt erkend, wordt het inkomen dat uit de bedrijfsactiviteiten voortvloeit, belastbaar in Japan. Dit betekent dat buitenlandse bedrijven, terwijl ze genieten van de voordelen van financiële regelgeving, ook geconfronteerd kunnen worden met nieuwe fiscale verplichtingen en lasten. Daarom is het essentieel om deze regeling vanuit zowel juridisch als fiscaal perspectief te overwegen, aangezien kennis van slechts één vakgebied het risico loopt om risico’s over het hoofd te zien. Om te profiteren van de voordelen van deregulering en onverwachte fiscale lasten te vermijden, is uitgebreid advies van experts in een vroeg stadium onmisbaar.

Samenvatting

De “Speciale Regeling voor Buitenlandse Investeerders en Dergelijke” speelt een belangrijke rol in het stimuleren van de instroom van buitenlands kapitaal naar de Japanse markt en draagt bij aan de internationalisering van het Japanse financiële centrum. De voornaamste voordelen zijn als volgt:

• Snelle markttoegang en vereenvoudiging van procedures door middel van “kennisgeving”, evenals een verlaging van de initiële kosten.
• Door het toestaan van “werving” activiteiten, is het mogelijk om een breder scala aan buitenlandse investeerders te benaderen in vergelijking met de eerdere beperking tot private plaatsingen.
• Er is geen verplichte deelname van gekwalificeerde institutionele beleggers nodig, wat zorgt voor meer flexibiliteit in de samenstelling van de investeerders van het fonds.

Echter, bij het benutten van dit systeem moeten de volgende uitdagingen en aandachtspunten worden erkend:

• Er is een duidelijke afbakening nodig met de bestaande “Speciale Regeling voor Gekwalificeerde Institutionele Beleggers en Dergelijke”, en verdere bekendmaking aan de markt is vereist om het gebruik van dit systeem te bevorderen.
• Er is een strikte toepassing van de “voornamelijk niet-ingezetenen” vereiste voor de samenstelling van de fondsinvesteerders, en er moet aandacht worden besteed aan de balans bij het accepteren van investeringen van binnenlandse beleggers.
• Er is een verplichting om een binnenlands kantoor op te zetten en er zijn regels omtrent virtuele kantoren, wat betekent dat er rekening moet worden gehouden met het risico van permanente vestiging (PE) voor belastingdoeleinden.
• Er zijn verplichtingen zoals het indienen van voortdurende bedrijfsrapporten en openbare inspectie, en bij overtreding van de wetgeving bestaat het risico op administratieve sancties en straffen, dus strikt risicobeheer is essentieel.

Dit systeem is vanwege zijn uitzonderlijke aard complex en vereist vaak ingewikkelde interpretaties en praktische beslissingen. Vooral voor buitenlandse bedrijven is een diepgaand begrip van het Japanse rechtssysteem, belastingstelsel en zakelijke gebruiken essentieel.

Monolith Law Office heeft een rijke ervaring in het ondersteunen van een groot aantal binnen- en buitenlandse cliënten op het gebied van juridische zaken met betrekking tot de Japanse Wet op Financiële Instrumenten en Beurzen. Ons kantoor heeft meerdere Engelssprekende advocaten met buitenlandse juridische kwalificaties in dienst, die in staat zijn om de complexe vereisten van de Japanse Wet op Financiële Instrumenten en Beurzen nauwkeurig uit te leggen binnen de context van internationale zakelijke transacties en praktisch advies te bieden. Wij staan klaar om uw bedrijfsactiviteiten in Japan soepel en in overeenstemming met de wetgeving te ondersteunen.