De relatie tussen SaaS-diensten met chat- en nieuwsbrief-functies en de Japanse 'Telecommunicatiewet
Vroeger was de verkoop van softwarepakketten zoals CD-ROM’s de norm, maar recentelijk is SaaS (Software as a Service), waarbij software als een cloudservice wordt aangeboden, snel in populariteit toegenomen.
Met SaaS kunnen onze cliënten gemakkelijk de software gebruiken die ze nodig hebben, wanneer ze die nodig hebben.
Bovendien, omdat er geen noodzaak is om software op een computer te installeren, is het gemakkelijk om toegang te krijgen tot gegevens in de cloud vanaf een ander apparaat op een andere locatie, zolang er maar een internetverbinding is.
Daarom zijn er veel gevallen waarin cloud sales support tools, die vaak worden gebruikt vanaf externe locaties, worden aangeboden als SaaS. Echter, als communicatietools zoals chatfuncties en nieuwsbrief functies zijn geïntegreerd in SaaS, kan het zijn dat de Japanse Telecommunicatiewet van toepassing is.
Daarom zullen we uitleggen in welke gevallen registratie of melding onder de Japanse Telecommunicatiewet vereist is voor bedrijven die cloud sales support tools ontwikkelen en verkopen.
Overzicht van de Japanse Telecommunicatiewet
De Japanse Telecommunicatiewet is een wet die in april 1985 (Showa 60) in werking is getreden. Deze wet werd opgesteld naar aanleiding van de privatisering van het voormalige openbare telecommunicatiebedrijf (de oprichting van NTT), waarbij het principe van concurrentie werd geïntroduceerd in de telecommunicatiesector. De wet is bedoeld om de telecommunicatiesector te reguleren en om de bescherming van communicatiegeheimen en de waarborging van belangrijke communicatie te waarborgen.
Volgens de Japanse Telecommunicatiewet moet iedereen die een ‘telecommunicatiebedrijf’ (artikel 2, lid 4 van de wet) wil uitoefenen, zich registreren (artikel 9 van de wet) of een melding doen (artikel 16, lid 1 van de wet) en een ‘telecommunicatiebedrijf’ worden.
Daarom is het noodzakelijk om te onderzoeken of een bedrijf een ‘telecommunicatiebedrijf’ is om te bepalen of de levering van cloud-ondersteuningstools als SaaS onder de Japanse Telecommunicatiewet valt.
Wat is “Telecommunicatiebedrijf”
“Telecommunicatiebedrijf” verwijst naar “een bedrijf dat telecommunicatiediensten levert om aan de behoeften van anderen te voldoen (met uitzondering van bedrijven die betrekking hebben op het leveren van uitzendfaciliteiten zoals bepaald in artikel 118, lid 1, van de Japanse Uitzendwet (Wet nr. 132 van 1950))” (Artikel 2, lid 4 van de wet).
Daarom moet, om te bepalen of de Japanse Telecommunicatiewet van toepassing is, worden onderzocht of aan de volgende twee vereisten is voldaan:
- Worden telecommunicatiediensten geleverd om aan de behoeften van anderen te voldoen (Vereiste 1)
- Is het een bedrijf (Vereiste 2)
Wat zijn “Telecommunicatiediensten” (Vereiste 1)
“Telecommunicatiediensten”, zoals gedefinieerd in de definitie van “Telecommunicatiebedrijf”, verwijst naar “het bemiddelen van de communicatie van anderen met behulp van telecommunicatieapparatuur, en het ter beschikking stellen van andere telecommunicatieapparatuur voor de communicatie van anderen” (Artikel 2, lid 3 van de wet).
“Anderen” in deze context verwijst naar personen die, volgens algemeen sociaal begrip, als onafhankelijke entiteiten worden beschouwd, anders dan de persoon zelf. Bijvoorbeeld, zelfs als Bedrijf A en Bedrijf B in een moeder-dochter relatie staan, worden ze als “anderen” beschouwd als ze aparte rechtspersonen zijn.
“Communicatie van anderen” verwijst naar communicatie die niet van de persoon zelf is, en omvat ook communicatie tussen de persoon en anderen. Bijvoorbeeld, als A en B communiceren via de telecommunicatieapparatuur die door A is geïnstalleerd, wordt A beschouwd als het ter beschikking stellen van die apparatuur voor de communicatie van B, die een “ander” is.
Worden telecommunicatiediensten geleverd om aan “de behoeften van anderen” te voldoen (Vereiste 1)
Als telecommunicatiediensten worden geleverd voor “eigen behoeften”, wordt niet voldaan aan Vereiste 1. Aan de andere kant, als diensten worden geleverd aan “anderen”, wordt beschouwd dat telecommunicatiediensten worden geleverd om aan “de behoeften van anderen” te voldoen.
Of iemand als “ander” kan worden beschouwd, wordt bepaald op basis van of de rechtspersoonlijkheid verschillend is, zoals hierboven uitgelegd.
Is het een “bedrijf” (Vereiste 2)
“Bedrijf” verwijst naar het herhaaldelijk en continu uitvoeren van dezelfde soort handelingen met een proactieve en positieve intentie en doel. Daarom wordt aangenomen dat de volgende gevallen niet als “bedrijf” worden beschouwd:
- Handelingen die in noodgevallen tijdelijk worden uitgevoerd
- Handelingen die tijdelijk worden uitgevoerd
- Handelingen die worden uitgevoerd om te voldoen aan de wettelijke rechten van de gebruiker
Daarnaast wordt het leveren van telecommunicatiediensten in aanvulling op andere diensten niet opgenomen in “bedrijf”. Echter, of iets als aanvullend kan worden beschouwd, wordt in wezen beoordeeld op basis van of de levering van telecommunicatiediensten kan worden gezien als een onafhankelijk bedrijf.
Uitsluiting van de toepassing van de Japanse Telecommunicatiewet
Zelfs als u voldoet aan de bovenstaande vereisten 1 en 2 en valt onder de “telecommunicatiebedrijven”, wordt de Japanse Telecommunicatiewet (電気通信事業法) niet toegepast en is registratie of melding niet vereist als u voldoet aan artikel 164, paragraaf 1, nummers 1 tot 3 van de wet. Concreet is dit als volgt:
Artikel 164
De bepalingen van deze wet zijn niet van toepassing op de volgende telecommunicatiebedrijven:
1. Telecommunicatiebedrijven die uitsluitend telecommunicatiediensten leveren aan één partij (met uitzondering van telecommunicatiediensten die worden gebruikt voor de telecommunicatieactiviteiten van die partij, indien die partij een telecommunicatiebedrijf is).
2. Telecommunicatiebedrijven die telecommunicatiediensten leveren met telecommunicatieapparatuur waarvan een deel van de installatielocatie zich op dezelfde locatie of in hetzelfde gebouw bevindt als de andere delen, of die niet voldoen aan de normen vastgesteld bij een verordening van het Ministerie van Algemene Zaken.
3. Telecommunicatiebedrijven die telecommunicatiediensten leveren, met uitzondering van telecommunicatiediensten die de communicatie van anderen bemiddelen met behulp van telecommunicatieapparatuur, zonder telecommunicatielijnapparatuur te installeren (met uitzondering van domeinnaamtelecommunicatiediensten).
Japanse Telecommunicatiewet[ja]
Van deze, in artikel 164, nummer 3, betekent “bemiddelen in de communicatie van anderen” het accepteren van verzoeken van anderen, het overbrengen en uitwisselen van informatie zonder de inhoud te wijzigen, en het voltooien van communicatie tussen afgelegen locaties door deze door te geven of te bemiddelen.
Overweging van de functies van cloud sales support tools
Op basis van de bovenstaande interpretatie van de Japanse Telecommunicatiewet, zullen we concrete voorbeelden onderzoeken. Hier willen we nadenken over of de commentaarfunctie en de nieuwsbrief functie, die vaak worden gebruikt als functies van cloud sales support tools, onderworpen zijn aan de Japanse Telecommunicatiewet.
Is de commentaarfunctie onderworpen aan de Japanse Telecommunicatiewet?
Als de aanbieder van de cloud sales support tool verschilt van de daadwerkelijke gebruiker, wordt het bedrijf dat de service implementeert beschouwd als ‘een ander’. Daarom, in dergelijke gevallen, kan het aanbieden van een cloud sales support tool met een commentaarfunctie worden gezegd dat het ‘gebruikt wordt voor de communicatie van anderen’, en valt het onder ‘telecommunicatiediensten’.
Bovendien, aangezien men een vergoeding ontvangt voor het aanbieden van SaaS aan anderen als onderdeel van de normale bedrijfsvoering, is er weinig discussie over het feit dat het een ‘bedrijf’ is.
Daarom, als een cloud sales support tool met een commentaarfunctie wordt aangeboden via SaaS, wordt het in principe beschouwd als een ‘telecommunicatiebedrijf’.
Echter, in de commentaarfunctie, als de ‘gebruiker’ die kan reageren beperkt is tot interne leden van het bedrijf dat de service heeft geïmplementeerd (in het geval dat er geen interactie is met externe partijen zoals verkoopcontactpersonen), kan het niet worden gezegd dat het ‘bemiddelt in de communicatie van anderen’, en het kan in aanmerking komen voor uitzondering (nummer 3).
Is de nieuwsbrief functie onderworpen aan de Japanse Telecommunicatiewet?
Over het algemeen, als de nieuwsbrief functie een optionele functie is van een service waarvan het de hoofdfunctie is, en het biedt alleen telecommunicatiediensten in verband met de hoofdservice, kan het niet worden gezegd dat het een ‘bedrijf’ is, en er is ruimte om te zeggen dat registratie of melding niet nodig is.
Een voorbeeld van een geval dat niet als een ‘bedrijf’ wordt beschouwd, is niet een voorbeeld van een nieuwsbrief, maar diensten zoals telefoon- en internetservice die worden aangeboden als onderdeel van hotelaccommodatiediensten. De reden dat deze niet als een ‘bedrijf’ worden beschouwd, is dat ze uiteindelijk geen ‘telecommunicatiebedrijf’ zijn, maar diensten die daarmee verband houden.
Daarom, als de service exclusief de nieuwsbrief functie niet onder ‘telecommunicatiediensten’ valt, en de nieuwsbrief functie kan worden gezegd een aanvullende service te zijn, kan het niet als een ‘bedrijf’ worden beschouwd, en er is een mogelijkheid dat melding of registratie niet nodig is.
Echter, in gevallen waar de service exclusief de nieuwsbrief functie mogelijk valt onder ‘telecommunicatiebedrijven die geen registratie of melding vereisen’, kan de nieuwsbrief functie niet worden beschouwd als een aanvullende service, en kan het worden beschouwd als een ‘bedrijf’. In dit geval zal het onderworpen zijn aan de Japanse Telecommunicatiewet.
Samenvatting
De IT-sector was oorspronkelijk een industrie waar strenge regelgeving, in vergelijking met de financiële en vastgoedsector, niet bestond. Mede door deze achtergrond zijn er verrassend veel bedrijven die zich niet bewust zijn van het feit dat er soms een melding of registratie onder de Japanse Telecommunicatiewet (‘Japanse Telecommunicatiewet’) nodig is bij het aanbieden van SaaS-diensten.
Echter, hoewel dit misschien niet het geval is voor traditionele offline software, zullen bedrijven die cloudservices aanbieden vaak de Japanse Telecommunicatiewet moeten overwegen.
Als er een overtreding van de Japanse Telecommunicatiewet plaatsvindt, kunnen er ook strafrechtelijke sancties worden opgelegd. Daarom is het belangrijk voor bedrijven die overwegen cloudservices aan te bieden om vooraf grondig te controleren op de toepassing van de wet.