Annulering van aanmeldingen voor elektronische handel door minderjarigen

Hoe wordt er geoordeeld als een minderjarige, die een aanvraag heeft ingediend voor een elektronische handelstransactie, beweert dat hij/zij deze wil annuleren?

Met betrekking tot contractaanvragen door minderjarigen, wordt in Artikel 5, Paragraaf 1 en 2 van het Japanse Burgerlijk Wetboek (Burgerlijk Wetboek) gesteld:

Japanse Burgerlijk Wetboek (Wettelijke handelingen van minderjarigen)

Artikel 5: Minderjarigen moeten toestemming krijgen van hun wettelijke vertegenwoordiger om een wettelijke handeling uit te voeren. Dit geldt echter niet voor wettelijke handelingen die uitsluitend rechten verkrijgen of verplichtingen ontlopen.

1: Een wettelijke handeling die in strijd is met de bepalingen van de vorige paragraaf kan worden geannuleerd.

Het wordt dus gesteld dat contractaanvragen door minderjarigen, zelfs in het geval van elektronische contracten, in principe kunnen worden geannuleerd als ze zijn uitgevoerd zonder de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger (ouder of voogd).

Gevallen waarin het annuleren van een contractaanvraag door een minderjarige niet is toegestaan

Echter, alleen omdat een contractaanvraag door een minderjarige is gedaan, betekent dit niet dat de aanvraag in alle gevallen kan worden geannuleerd.

Als de minderjarige toestemming heeft gekregen van zijn wettelijke vertegenwoordiger, als het gaat om goederen waarover de minderjarige mag beschikken, of als de minderjarige bedrog heeft gebruikt bij het indienen van de aanvraag, wordt het annuleren van de aanvraag op grond van het feit dat de aanvrager minderjarig is, niet toegestaan. Hieronder volgt een uitleg over deze punten.

Als een minderjarige toestemming heeft gekregen van zijn wettelijke vertegenwoordiger

Zoals vermeld in artikel 5, lid 1, van het Japanse Burgerlijk Wetboek, kan een contractaanvraag die een minderjarige heeft gedaan met toestemming van zijn wettelijke vertegenwoordiger niet worden ingetrokken. Daarom is het in het geval van elektronische contracten moeilijker om de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger te bevestigen dan bij face-to-face of schriftelijke transacties. Het is echter noodzakelijk voor bedrijven om passende stappen te overwegen voor het accepteren van aanvragen om de leeftijd van de aanvrager en de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger te bevestigen.

Een veelvoorkomende manier om de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger te bevestigen, is door tijdens de aanvraagprocedure op het scherm of in de gebruiksvoorwaarden te vermelden dat “toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger vereist is voor aanvragen door minderjarigen”. Het is echter niet mogelijk om alleen op basis van deze vermelding aan te nemen dat er toestemming is van de wettelijke vertegenwoordiger. Het is daarom noodzakelijk om de aanwezigheid van toestemming te beoordelen in combinatie met andere factoren, zoals het bevestigen via methoden buiten online, zoals telefonisch of per post.

Wanneer een minderjarige zelf de aanvraagprocedure uitvoert, is het noodzakelijk om een geschikt scherm (rekening houdend met de grootte van de tekst, kleur, uitdrukking van de zin, en het feit dat het scherm klein is op mobiele telefoons) te voorzien om te waarschuwen dat de minderjarige toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger moet krijgen, aangezien de minderjarige zelf de operaties op het scherm uitvoert.

https://monolith.law/corporate/points-of-user-policy-firsthalf[ja]

Als het bedrijf creditcards als betaalmiddel specificeert, wordt aangenomen dat de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger voor het aanmaken van de creditcard strikt is bevestigd door de kaartuitgevende instelling op het moment van aanmaak, als de minderjarige contractaanvrager en de kaarthouder dezelfde persoon zijn. Daarom, als een minderjarige een creditcard op zijn naam heeft uitgegeven en de wettelijke vertegenwoordiger heeft toestemming gegeven op het moment van uitgifte, kan worden aangenomen dat er een alomvattende toestemming was voor individuele koop- en verkoopcontracten, enz. binnen het kaartlimiet, als algemene regel, als de minderjarige de kaart specificeert en de kaartbetaling uitvoert bij een creditcard aangesloten winkel.

Echter, er kunnen transacties plaatsvinden die de wettelijke vertegenwoordiger niet had verwacht op het moment van uitgifte van de kaart. Een voorbeeld hiervan zou zijn als een minderjarige een creditcard gebruikt om te betalen voor een datingsite. In dit geval wordt de aanwezigheid van de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger beoordeeld met inachtneming van het onderwerp van de transactie voor individuele koop- en verkoopcontracten, enz.

Hetzelfde principe is van toepassing op elektronische contracten die worden uitgevoerd met behulp van mobiele telefoons, als de contractaanvrager een minderjarige is.

In het geval van elektronische contracten die gebruik maken van mobiele telefoons, wordt vaak gebruik gemaakt van het factureringssysteem dat door de mobiele telefoonprovider wordt aangeboden (de zogenaamde carrier billing, waarbij de provider de kosten voor de dienst samen met de telefoonrekening in rekening brengt bij de contractant). Elk elektronisch contract wordt echter afzonderlijk gesloten tussen de gebruiker (aanvrager) en de dienstverlener, los van het mobiele telefooncontract. Als de gebruiker een minderjarige is, moet in principe voor elk elektronisch contract worden beoordeeld of er toestemming is van de wettelijke vertegenwoordiger, dus voorzichtigheid is geboden.

In het geval van carrier billing, als de minderjarige de contractant is voor het gebruik van de mobiele telefoon, of als de minderjarige is geregistreerd als gebruiker, zelfs als de ouder de contractant is, kan het zijn dat het gebruikslimiet lager is ingesteld dan voor volwassenen, of dat het mogelijk is om het limiet vrijwillig lager in te stellen. In dergelijke gevallen, als er stappen zijn genomen om te bevestigen dat de wettelijke vertegenwoordiger het limiet heeft ingesteld met volledige kennis, is het waarschijnlijk dat er kan worden aangenomen dat er vooraf alomvattende toestemming was gegeven voor individuele dienstgebruiksovereenkomsten binnen het limietbereik.

Geval van toegestane beschikking over eigendommen, enz.

Artikel 5, lid 3, van het Japanse Burgerlijk Wetboek (Burgerlijk Wetboek (Handelingen van minderjarigen) Artikel 5) stelt:

3 Ondanks de bepalingen van het eerste lid, kan een minderjarige vrij beschikken over eigendommen waarvoor de wettelijke vertegenwoordiger een doel heeft gesteld en de beschikking heeft toegestaan, binnen het bereik van dat doel. Hetzelfde geldt wanneer een minderjarige beschikt over eigendommen waarvoor de wettelijke vertegenwoordiger de beschikking heeft toegestaan zonder een doel te stellen.

Dit betekent dat een minderjarige vrij kan beschikken over eigendommen waarvoor de wettelijke vertegenwoordiger een doel heeft gesteld en de beschikking heeft toegestaan, binnen het bereik van dat doel.

“Het stellen van een doel en het toestaan van de beschikking” verwijst bijvoorbeeld naar gevallen waarin een specifiek gebruik, zoals schoolgeld of reiskosten, is bepaald en de beschikking is toegestaan. Bovendien, wanneer een minderjarige beschikt over eigendommen waarvoor de wettelijke vertegenwoordiger de beschikking heeft toegestaan zonder een doel te stellen, zoals in het geval van zakgeld dat is gegeven zonder een specifiek gebruik te beperken, is de toestemming van de wettelijke vertegenwoordiger niet nodig.

Echter, als een minderjarige een beroep doet op annulering, wordt het vaak moeilijk voor de ondernemer om deze feiten daadwerkelijk te verifiëren. Zelfs in het geval van betaalde online diensten die door minderjarigen worden gebruikt, waarbij het maandelijkse gebruikstarief relatief laag is ingesteld in de gebruiksvoorwaarden, enz., is het moeilijk te bepalen of het “eigendom waarover de beschikking is toegestaan” van toepassing is, omdat dit afhangt van de individuele omstandigheden tussen de wettelijke vertegenwoordiger en de minderjarige.

Artikel 6 van het Japanse Burgerlijk Wetboek (Burgerlijk Wetboek (Toestemming voor bedrijfsvoering door minderjarigen) Artikel 6) stelt:

1 Een minderjarige die toestemming heeft gekregen om één of meerdere soorten bedrijven te voeren, heeft dezelfde handelingsbekwaamheid als een volwassene met betrekking tot dat bedrijf.

Dit betekent dat annulering op grond van het feit dat men minderjarig is, niet mogelijk is in het geval van eigendomshandelingen met betrekking tot het toegestane bedrijf.

Daarnaast stelt Artikel 753 van het Japanse Burgerlijk Wetboek (Burgerlijk Wetboek (Volwassenheid door huwelijk) Artikel 753):

Wanneer een minderjarige trouwt, wordt hij/zij beschouwd als volwassen door dit huwelijk.

Dit betekent dat, zelfs als een minderjarige getrouwd is, annulering op grond van het feit dat men minderjarig is, niet mogelijk is. Echter, met de verlaging van de volwassen leeftijd op 1 april 2022 (2022) door de herziening van het Burgerlijk Wetboek, wordt Artikel 753 van het Burgerlijk Wetboek geschrapt en wordt de volwassenheid door huwelijk afgeschaft.

Als een minderjarige een aanvraag indient met behulp van bedrog

Artikel 21 van het Japanse Burgerlijk Wetboek (Civil Code) stelt:

(Bedrog door een persoon met beperkte handelingsbekwaamheid) Artikel 21

Wanneer een persoon met beperkte handelingsbekwaamheid bedrog gebruikt om te laten geloven dat hij/zij handelingsbekwaam is, kan hij/zij zijn/haar handeling niet ongedaan maken.

In het Burgerlijk Wetboek wordt liegen ‘bedrog’ genoemd. Als een minderjarige ‘bedrog’ gebruikt om de andere partij in de transactie te laten geloven dat hij/zij meerderjarig is of toestemming heeft van een wettelijke vertegenwoordiger, kan de betreffende minderjarige zijn/haar intentieverklaring niet intrekken.

‘Bedrog gebruiken’ betekent niet alleen dat men actief strategieën gebruikt om de andere partij te laten geloven dat men handelingsbekwaam is, maar ook dat men normaal gesproken voldoende gedrag vertoont om mensen te misleiden en zo het misverstand van de andere partij opwekt of versterkt (Hooggerechtshof, 13 februari 1969).

Bijvoorbeeld, bij een elektronisch contract wordt de aanvrager gevraagd zijn/haar geboortedatum (of leeftijd) in te voeren op het scherm, en als de aanvrager minderjarig is, wordt er een melding gemaakt dat ‘ouderlijke toestemming nodig is’ en wordt er gezorgd dat ouderlijke toestemming daadwerkelijk wordt verkregen. Ondanks deze maatregelen om te voorkomen dat minderjarigen zonder ouderlijke toestemming transacties aangaan, kan het voorkomen dat een minderjarige een valse geboortedatum (of leeftijd) invoert, waardoor de ondernemer de andere partij als meerderjarige beschouwt. In dit geval is er een mogelijkheid dat de minderjarige als ‘bedrieglijk’ kan worden beoordeeld, en als de minderjarige als ‘bedrieglijk’ kan worden beoordeeld, is de kans groot dat de betreffende minderjarige het recht op annulering verliest.

Echter, of er sprake is van ‘bedrog’ kan niet uniform of mechanisch worden beoordeeld op basis van alleen de feiten van de weergavemaatregelen en de valse invoer. Het wordt niet beoordeeld op basis van het feit dat de minderjarige alleen een geboortedatum (of leeftijd) heeft ingevoerd alsof hij/zij meerderjarig is, maar of de opzettelijke valse invoer van de minderjarige kan worden beschouwd als een ‘misleidende’ handeling, rekening houdend met andere feiten, en wordt beoordeeld vanuit een substantieel oogpunt na een algehele overweging van de specifieke individuele omstandigheden.

In gevallen waarin men simpelweg de vraag ‘Bent u meerderjarig?’ stelt en de persoon op de ‘ja’-knop klikt, of wanneer in een deel van de gebruiksvoorwaarden alleen staat vermeld dat ‘minderjarigen toestemming van een wettelijke vertegenwoordiger nodig hebben’, is het waarschijnlijk dat men kan stellen dat het mogelijk is om de handeling ongedaan te maken (d.w.z. dat het niet als bedrog wordt beschouwd).

https://monolith.law/corporate/points-of-user-policy-secondhalf[ja]

Na de annulering van elektronische handel door minderjarigen

Als een elektronisch contract dat door een minderjarige is gesloten, wordt geannuleerd, wordt het contract beschouwd als ongeldig vanaf het begin. Volgens het contract heeft de minderjarige de verplichting om te betalen, en de ondernemer heeft de verplichting om diensten te leveren (of goederen te leveren in het geval van een verkoop). Als de transactie niet is uitgevoerd, vervallen al deze verplichtingen.

Als de transactie is uitgevoerd, hebben beide partijen de verplichting om de voordelen die ze hebben ontvangen terug te geven, dit wordt de verplichting tot herstel van de oorspronkelijke staat genoemd.

Japanse Burgerlijk Wetboek (Verplichting tot herstel van de oorspronkelijke staat) Artikel 121-2

1. Een persoon die een voordeel heeft ontvangen als uitvoering van een verplichting op basis van een ongeldige handeling, heeft de verplichting om de andere partij in de oorspronkelijke staat te herstellen.

3. Ondanks de bepalingen van het eerste lid, heeft een persoon die op het moment van de handeling geen wilscapaciteit had, de verplichting tot teruggave tot de mate waarin hij daadwerkelijk voordeel heeft ontvangen door die handeling. Dit geldt ook voor personen die op het moment van de handeling beperkte handelingsbekwaamheid hadden.

De ondernemer heeft de verplichting om het geld terug te geven, maar als er een betalingsverwerker betrokken is bij de betaling van het geld, zoals een creditcard of carrier billing, die geen directe partij is bij het elektronische contract, dan zal de relatie met de betalingsverwerker na de annulering van het elektronische contract in principe worden bepaald door de inhoud van het contract tussen de creditcardmaatschappij en de kaarthouder, de mobiele telefoonmaatschappij en de mobiele telefooncontractant, enz.

De minderjarige heeft de verplichting om de ontvangen goederen terug te geven, maar de reikwijdte van de verplichting tot teruggave van de minderjarige is beperkt tot de mate waarin hij daadwerkelijk voordeel heeft ontvangen (binnen de reikwijdte van het bestaande voordeel). Daarom, als de dienst die de minderjarige heeft ontvangen de levering van informatiegoederen zoals digitale inhoud was, wordt aangenomen dat de minderjarige, als verplichting tot herstel van de oorspronkelijke staat, de informatiegoederen niet meer kan gebruiken na de handeling, en om dit te waarborgen, kan de aanbieder van de betaalde dienst de minderjarige vragen om de informatiegoederen te verwijderen.

Echter, bijvoorbeeld, als een minderjarige een contract heeft aangevraagd met de intentie om het vanaf het begin te annuleren, en na het ontvangen en gebruiken van het product, annuleert hij het, en als gevolg daarvan lijdt de ondernemer schade door de daling van de waarde van het product, dan kan er een mogelijkheid zijn dat de minderjarige aansprakelijk is voor schadevergoeding op basis van onrechtmatige daad (Artikel 709 van het Japanse Burgerlijk Wetboek). Zelfs als een minderjarige schade toebrengt aan een ondernemer, zal de minderjarige zelf geen aansprakelijkheid voor onrechtmatige daad dragen als hij geen verantwoordelijkheidscapaciteit heeft (Artikel 712 van het Japanse Burgerlijk Wetboek). Echter, er kunnen gevallen zijn waarin de ouder of andere toezichthouder aansprakelijk is voor onrechtmatige daad als gevolg van een schending van de toezichtsplicht (Artikel 714 van het Japanse Burgerlijk Wetboek). Bovendien, zelfs als de minderjarige verantwoordelijkheidscapaciteit heeft, kan de toezichthouder aansprakelijk zijn voor schadevergoeding als er een causaal verband wordt erkend tussen de schending van de toezichtsplicht en de onrechtmatige daad van de minderjarige en de schade die aan de ondernemer is toegebracht (Artikel 709 van het Japanse Burgerlijk Wetboek, Hooggerechtshof uitspraak van 22 maart 1974 (Showa 49)).

Samenvatting

Het Japanse Burgerlijk Wetboek beschermt personen met beperkte handelingsbekwaamheid, zoals minderjarigen en volwassenen onder curatele. Vooral voor minderjarigen is er specifieke bescherming, dus bedrijven moeten hier zorgvuldig mee omgaan.

Daarnaast zal door een wijziging in het Japanse Burgerlijk Wetboek de meerderjarigheidsleeftijd op 1 april 2022 (Gregoriaanse kalender) verlaagd worden naar 18 jaar. Na deze verlaging zullen jongvolwassenen tussen de 18 en 19 jaar niet langer onder de categorie minderjarigen vallen.

Informatie over onze maatregelen

Monolis Law Firm is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet en recht. Met de verlaging van de volwassen leeftijd is het noodzakelijk om verschillende contracten te herzien. Ons kantoor maakt en beoordeelt contracten voor verschillende zaken, variërend van bedrijven genoteerd aan de Tokyo Stock Exchange Prime tot startende ondernemingen. Als u problemen heeft met contracten, raadpleeg dan het onderstaande artikel.

https://monolith.law/contractcreation[ja]