Waar begint 'niet-advocaatgedrag'? Uitleg over juridische handelingen die alleen door advocaten kunnen worden uitgevoerd

Het kan als een illegale niet-advocaat activiteit worden beschouwd als iemand die geen advocaat is, een vergoeding ontvangt voor het uitvoeren van advocatenwerk.

Er zijn bepalingen in Artikel 72 van de Japanse Advocatenwet, maar het is niet duidelijk waar precies de grens ligt voor niet-advocaat activiteiten door alleen naar de tekst van de wet te kijken. Dus, in welke gevallen wordt een activiteit beschouwd als een ‘niet-advocaat activiteit’?

Bijvoorbeeld, hoe zit het met reputatieschadebeheer uitgevoerd door ‘IT-consultancybedrijven’, huuronderhandelingen uitgevoerd door ‘vastgoedbedrijven’, of de ‘pensioenuitvoeringsdiensten’ die we de laatste tijd vaak horen?

Daarnaast zal ik ook andere zaken, waaronder niet-advocaat activiteiten van gerechtsdeurwaarders, uitleggen.

Wat is onbevoegde uitoefening van de advocatuur? Het is geen onbevoegde uitoefening als er geen vergoeding is

Onbevoegde uitoefening van de advocatuur en de Japanse Advocatenwet

Onbevoegde uitoefening van de advocatuur betekent dat iemand die geen advocaat is, met de intentie om dit herhaaldelijk te doen, advocatenwerkzaamheden uitvoert in ruil voor een vergoeding.

Met andere woorden, het is geen onbevoegde uitoefening van de advocatuur als je een vriend helpt zonder vergoeding. Echter, als een bedrijf dat reputatieschadebeheer uitvoert juridische diensten verleent in ruil voor een vergoeding, dan valt dit onder onbevoegde uitoefening van de advocatuur.

Personen die geen advocaat of advocatenkantoor zijn, mogen geen juridische zaken behandelen, zoals geschillen, niet-geschillen, herzieningsverzoeken, heronderzoeken, herbeoordelingen en andere algemene juridische zaken, met het doel een vergoeding te ontvangen, of bemiddelen in dergelijke zaken. Dit geldt echter niet als er specifieke bepalingen zijn in deze wet of andere wetten.

Artikel 72 van de Japanse Advocatenwet

Daarnaast is bepaald dat personen die onbevoegde uitoefening van de advocatuur plegen, kunnen worden gestraft met een gevangenisstraf van maximaal twee jaar of een boete van maximaal 3 miljoen yen. Dus, wat zijn de specifieke advocatenwerkzaamheden die, zoals hierboven vermeld, als onbevoegde uitoefening van de advocatuur worden beschouwd als ze herhaaldelijk worden uitgevoerd, of wat wordt bedoeld met “juridische zaken” in de bovenstaande bepaling?

Wat kunnen consultancybedrijven en IT-bedrijven doen en wat mogen ze niet doen in situaties van reputatieschadebeheer?

Wat zijn “juridische zaken” in verband met de advocatuur?

Eerst is er het concept van “juridische zaken en zaken” onder de Japanse Advocatenwet. Simpel gezegd, het “claimen van rechten en het eisen van iets van de andere partij” valt onder “juridische zaken en zaken”. En alleen de persoon zelf en degenen die wettelijk zijn toegestaan, kunnen deze taken uitvoeren.

Advocaten vallen onder de categorie “wettelijk toegestaan”, maar ook de “persoon zelf” valt hieronder. Dit is gemakkelijk te begrijpen als je denkt aan een rechtszaak.

Een rechtszaak kan worden gevoerd zonder de hulp van een advocaat, je kunt het zelf doen. Dit wordt een “persoonlijke rechtszaak” genoemd.

Hetzelfde geldt voor claims buiten de rechtbank, zoals verzoeken om verzendbeperkingen (verwijderingsverzoeken).

Er is geen probleem als je het zelf doet. Echter, degenen aan wie je “vertegenwoordiging” kunt vragen, zijn beperkt. Alleen advocaten kunnen verwijderingsverzoeken doen.

Voorbeelden van onbevoegde rechtspraktijk

Hier introduceren we specifiek de ‘onbevoegde rechtspraktijk door vastgoedmakelaars’, ‘onbevoegde rechtspraktijk door gerechtsdeurwaarders’ en ‘onbevoegde rechtspraktijk door webgebaseerde IT-bedrijven’, die vaak problematisch zijn als onbevoegde rechtspraktijk.

Ongeoorloofde handelingen door vastgoedmakelaars

In de vastgoedsector kunnen conflicten gemakkelijk ontstaan vanwege de grote hoeveelheden geld die worden uitgewisseld. Daarom moeten vastgoedmakelaars voorzichtig zijn om geen ongeoorloofde handelingen te verrichten.

Laten we als voorbeeld ‘onderhandelingen over huur’ nemen.

Stel dat een vastgoedmakelaar een opdracht ontvangt van de eigenaar van een pand om te onderhandelen over de huur en andere zaken met de huurder.

In dit geval, als de handelingen herhaaldelijk en continu zijn, en er is een uitwisseling van geld (zoals het ontvangen van een vergoeding van de eigenaar), kan dit worden beschouwd als een ongeoorloofde handeling.

Ook ‘grondaankoop onderhandelingen’ en ‘evacuatie onderhandelingen’ kunnen soms als ongeoorloofde handelingen worden beschouwd.

Onderhandelingen om de evacuatie van landgebruikers te eisen, die binnen het bereik van de advocatuur vallen, en onderhandelingen over de evacuatie van huurappartementen, worden als ongeoorloofde handelingen beschouwd als er geld wordt uitgewisseld en de handelingen feitelijk als vertegenwoordiger worden uitgevoerd.

Overigens, ‘vastgoedmakelaars’ die betrokken zijn bij vastgoedtransacties, kunnen, mits zij voldoen aan bepaalde opleidingseisen, gekwalificeerd worden als bemiddelaars van ADR (een vorm van buitengerechtelijke geschillenbeslechting bij de Japanse Vastgoed Arbitrage Organisatie).

Vastgoedmakelaars die gekwalificeerd zijn als ADR-bemiddelaars, kunnen ook bemiddelen in schikkingen, die normaal gesproken als ongeoorloofde handelingen worden beschouwd.

Echter, dit is beperkt tot activiteiten binnen de context van buitengerechtelijke ADR.

Niet-advocatuurlijke activiteiten door gerechtsdeurwaarders

De taken die worden uitgevoerd door professionals die geen advocaten zijn, zoals gerechtsdeurwaarders, sociale verzekeringsarbeiders en administratieve scriveners, hebben de neiging om problemen te veroorzaken met niet-advocatuurlijke activiteiten omdat hun gebieden vergelijkbaar zijn met die van advocaten.

Bijvoorbeeld, een gerechtsdeurwaarder kan, mits gecertificeerd, optreden als vertegenwoordiger in civiele zaken tot 1,4 miljoen yen. Met andere woorden, in een rechtszaak waarin men zegt: “Ik wil 1 miljoen yen aan leningen terugvorderen”, kan een gerechtsdeurwaarder ook optreden als vertegenwoordiger in de rechtbank.

Echter, de rechtszaken waarin een gerechtsdeurwaarder als vertegenwoordiger kan optreden, zijn beperkt tot die met een claimbedrag van maximaal 1,4 miljoen yen.

Maatregelen tegen laster, verzoeken om verwijdering en openbaarmaking van zenderinformatie in gerechtelijke procedures verschillen van geschillen over leningen. In de meeste gevallen is het uiterst moeilijk om het claimbedrag te berekenen, en er is een wettelijke bepaling dat in dergelijke gevallen waarin het uiterst moeilijk is om het claimbedrag te berekenen, het claimbedrag wordt beschouwd als 1,6 miljoen yen.

Als gevolg hiervan overschrijden deze het claimbedrag van 1,4 miljoen yen waarvoor een gerechtsdeurwaarder als vertegenwoordiger kan optreden, en kan een gerechtsdeurwaarder geen zaken behandelen met betrekking tot maatregelen tegen laster.

Gerelateerd artikel: Wat is een “verzoek om openbaarmaking van zenderinformatie” om de dader van een bericht te identificeren?[ja]

Niet-juridische activiteiten van webgebaseerde IT-bedrijven

Voor IT-bedrijven is het duidelijker, zij zijn in de eerste plaats geen ‘professionele diensten’ en kunnen op geen enkele manier de bevoegdheid hebben om ‘juridische zaken’ of ‘juridische zaken’ te vertegenwoordigen.

Daarom kunnen IT-bedrijven geen lasterzaken behandelen. Echter, als het gaat om eenvoudige monitoring of reverse SEO en andere IT-gerelateerde maatregelen, omdat deze niet vallen onder ‘juridische zaken’ of ‘juridische zaken’, kunnen IT-bedrijven binnen dit bereik ‘lastermaatregelen’ legaal uitvoeren. Er zijn in feite meerdere bedrijven die dit doen.

Concreet betekent dit:

＜Alleen mogelijk voor advocaten＞

• Het verwijderen van pagina’s met behulp van gerechtelijke procedures zoals rechtszaken en voorlopige maatregelen
• Het identificeren van de poster (alleen mogelijk voor advocaten, omdat het identificeren van de poster zonder gebruik te maken van juridische diensten niet mogelijk is)
• Het verwijderen van pagina’s door middel van onderhandelingen of meldingen zonder gebruik te maken van een rechtszaak (zie hieronder)
• Het verwijderen van Google Suggest en dergelijke door middel van rechtszaken of meldingen
• Het verwijderen van Google zoekresultaten

＜Mogelijk voor anderen dan advocaten＞

• Het verwijderen van Google Suggest en dergelijke met IT-middelen
• Het monitoren van reputatieschade op het internet
• Zogenaamde reverse SEO

Dit is hoe het werkt.

Ongeoorloofde praktijken door ontslagbemiddelaars

In de afgelopen jaren is het aantal mensen dat gebruik maakt van ontslagbemiddelingsdiensten om hun baan op te zeggen toegenomen. Echter, afhankelijk van de inhoud van de dienst, kunnen ontslagbemiddelingsdiensten als ongeoorloofde praktijken worden beschouwd.

Er is geen probleem als het gaat om het indienen van een ontslagaanvraag namens de persoon die wenst te vertrekken.

Aan de andere kant, als je betaald wordt om te onderhandelen over het ontslag, dan wordt dit beschouwd als een ongeoorloofde praktijk.

Onderhandelingen over ontslag in deze context omvatten claims voor onbetaald loon en overuren, en onderhandelingen over betaald verlof en ontslagvergoeding. Het maakt niet uit of de inhoud van de onderhandelingen betrekking heeft op geld of niet.

Wanneer je gebruik maakt van een ontslagdienst, moet je begrijpen dat een niet-advocaat alleen een ontslagaanvraag kan indienen en niet kan onderhandelen. Zorg ervoor dat je bevestigt dat de dienstverlener geen illegale activiteiten onderneemt.

Als iemand die geen advocaat is en zich voordoet als een ontslagbemiddelingsdienst onderhandelingen aanbiedt, ga hier dan niet op in en raadpleeg de lokale advocatenvereniging, de politie of een advocaat.

Rechtszaak die het verwijderen van artikelen door een consultancybedrijf als onwettige praktijk beschouwt

Op 20 februari 2017 (Heisei 29), was er een interessante uitspraak van de rechtbank van Tokyo, waarin het verwijderen van artikelen door een consultancybedrijf als onwettige praktijk werd beschouwd.

De eiser was een arts die rond 2006 (Heisei 18), toen hij nog een medische student was, betrokken was bij een geval van wetenschappelijke fraude. Zelfs nu nog, wanneer men de naam van de eiser opzoekt, verschijnen er pagina’s gerelateerd aan de fraude. Om de artikelen die zijn reputatie schaden te verwijderen, heeft hij de hulp ingeroepen van de gedaagde.

De gedaagde is een consultancybedrijf dat zich bezighoudt met het verwijderen van negatieve informatie op het internet, een dienst die zij “smaadreiniging” noemen.

Er ontstond een probleem toen het verwijderen van sommige artikelen niet lukte.

De eiser beweerde dat de handelingen van het verwijderingsbedrijf illegaal zijn wanneer ze worden uitgevoerd door iemand die geen advocaat is, een zogenaamde “onwettige praktijk”. Hij eiste de terugbetaling van het geld dat hij aan het verwijderingsbedrijf had betaald. De rechtbank van Tokyo gaf de eiser volledig gelijk.

De rechtbank van Tokyo onderzocht of het contract in deze zaak (de verwijderingsactie van de gedaagde) in strijd was met artikel 72 van de Japanse Advocatenwet en concludeerde dat:

• Het duidelijk is dat de gedaagde geen advocatenkantoor is
• Het feit dat de gedaagde de beheerders van de websites vraagt om de artikelen te verwijderen, leidt tot het effect dat de inbreuk op de persoonlijkheidsrechten van de eiser wordt opgeheven. Dit kan worden beschouwd als het creëren van een nieuwe juridische relatie, en dus als een “juridische zaak”
• Het verzoek om verwijdering aan de beheerders van de websites via de door de websites verstrekte rapportageformulieren leidt tot het effect van het ontstaan van een verwijderingsplicht. Dit kan worden beschouwd als het behandelen van zaken die de persoonlijkheidsrechten van de eiser behouden en verduidelijken. Daarom kan het werk dat de gedaagde heeft gedaan om de artikelen te verwijderen worden beschouwd als “andere juridische zaken”
• Het feit dat de gedaagde, onder de naam “smaadreiniging”, zich bezighoudt met het aanpakken van negatieve informatie op het internet en standaarddocumenten zoals offertes, dienstverleningsovereenkomsten en geheimhoudingsovereenkomsten heeft opgesteld, maakt duidelijk dat de gedaagde herhaaldelijk juridische zaken heeft behandeld
• Aangezien de gedaagde geld van de eiser heeft ontvangen als vergoeding voor de verwijderingsdiensten op basis van dit contract, kan worden gezegd dat de gedaagde het doel had om “vergoeding te ontvangen”

Daarom oordeelde de rechtbank dat “gezien het bovenstaande, dit contract inhoudt dat de gedaagde, die geen advocatenkantoor is, juridische zaken met betrekking tot de juridische zaak van de eiser behandelt met het doel vergoeding te ontvangen en als bedrijf, en in zijn geheel, een handeling uitvoert die verboden is door het eerste deel van artikel 72 van de Advocatenwet”. De rechtbank erkende dat het verwijderen van artikelen door het consultancybedrijf een onwettige praktijk is.

Bovendien oordeelde de rechtbank dat de vergoeding die de gedaagde heeft ontvangen door de onwettige praktijk ongerechtvaardigde winst is. Daarom werd het contract ongeldig verklaard op basis van artikel 90 van het Japanse Burgerlijk Wetboek, en werd de volledige terugbetaling bevolen.

Deze uitspraak heeft bepaald dat verwijderingsdiensten niet mogen worden uitgevoerd door iemand die geen advocaat is.

Daarom zijn de “verwijderingsdiensten” die vaak op het internet te zien zijn, illegaal.

Als u in het verleden een verwijderingsdienst heeft ingeschakeld om artikelen te laten verwijderen, of als uw probleem nog niet is opgelost omdat de verwijdering halverwege is gestopt, is de kans groot dat u het betaalde geld terugkrijgt.

Het verwijderen van artikelen door bedrijven is een illegale handeling

Zoals in het bovenstaande voorbeeld, is het aanvragen van verwijdering bij consultancybedrijven en IT-bedrijven een illegale handeling en mag het niet worden gedaan.

De bovengenoemde uitspraak erkent de volledige terugbetaling van het betaalde geld.

Met andere woorden, vanuit het perspectief van het consultancybedrijf, zelfs als ze (bijvoorbeeld) 1 miljoen ontvangen en werken voor wat ze denken dat 1 miljoen waard is, kunnen ze later worden gevraagd om het volledige bedrag terug te betalen.

Vanuit het perspectief van het bedrijf is het geld dat “verdiend is door onwettige praktijken” een soort “verborgen schuld”, en het is zeer riskant. Een “fatsoenlijk” bedrijf zou het nooit accepteren. Het is absoluut beter om het te vermijden.

Bedrijven mogen niet tussen de cliënt en de advocaat komen

Let op, de stelling dat “alleen advocaten wettelijk pagina’s mogen verwijderen, enz.” betekent dat de volgende excuses niet worden geaccepteerd:

• Het bedrijf plaatst de bestelling, maar het is veilig omdat de bedrijfsadvocaat actie onderneemt
• Het bedrijf plaatst de bestelling, maar het is veilig omdat de advocaat die de interne jurist van het bedrijf is, actie onderneemt
• Het bedrijf plaatst de bestelling, maar het is veilig omdat het bedrijf een advocaat inhuurt om te werken

Dit is een regel die dergelijke excuses niet toestaat.

Met andere woorden, hoewel de regel “alleen advocaten kunnen optreden als vertegenwoordigers in de rechtbank” algemeen begrepen wordt, betekent dit ook dat het niet is toegestaan dat een advocaat naar de rechtbank gaat als onderaannemer van een reclamebureau waaraan een bestelling is geplaatst.

Met andere woorden, de betekenis van de woorden “alleen advocaten kunnen optreden als vertegenwoordigers in de rechtbank” is dat “het niet is toegestaan dat een bedrijf tussen de cliënt en de advocaat die daadwerkelijk naar de rechtbank gaat, komt”.

Dit geldt ook voor het verwijderen van pagina’s in reputatieschadebeheer, en het is absoluut niet toegestaan dat het bedrijf dat de bestelling heeft geplaatst een bedrijfsadvocaat, interne jurist of externe advocaat gebruikt.

Interne juristen kunnen ook geen advocatenwerk doen

Voor de bovengenoemde voorbeelden is een kleine toelichting nodig voor interne juristen.

Advocaten moeten lid zijn van een “advocatenkantoor” om als advocaat te werken met de kwalificatie “advocaat”.

Als je gewoon als werknemer bij een bedrijf werkt, kun je geen advocatenwerk doen, zoals rechtszaken of het verwijderen van pagina’s.

Daarom moeten ook “interne juristen” die werknemers van een bedrijf zijn, een “advocatenkantoor” oprichten als ze advocatenwerk willen doen, en dat doen ze in de praktijk ook.

Samenvatting: Als u wilt controleren of iets een onbevoegde juridische handeling is, raadpleeg dan een advocaat

Zoals hierboven vermeld, is het voor niet-advocaten verboden om bepaalde juridische diensten te verlenen.

Het uitvoeren van onbevoegde juridische handelingen kan leiden tot een gevangenisstraf van maximaal twee jaar of een boete van maximaal 3 miljoen yen. Echter, het is moeilijk om te beoordelen of de handeling of het verzoek dat u wilt uitvoeren een onbevoegde juridische handeling is.

Als het niet duidelijk is of iets een onbevoegde juridische handeling is, raadpleeg dan eerst een advocaat van een advocatenkantoor.