MONOLITH LAW OFFICE+81-3-6262-3248Dni powszednie 10:00-18:00 JST [English Only]

MONOLITH LAW MAGAZINE

General Corporate

Wyjaśnienie systemu spółek z komitetem nominacyjnym w japońskim prawie spółek

General Corporate

Wyjaśnienie systemu spółek z komitetem nominacyjnym w japońskim prawie spółek

Japońskie prawo spółek oferuje wiele opcji dotyczących struktury zarządzania spółkami akcyjnymi, czyli tzw. corporate governance. Jednym z bardziej zaawansowanych rozwiązań, mających na celu zwiększenie przejrzystości zarządzania i wzmocnienie funkcji nadzorczych, jest system “spółki z komitetami mianowania itp.” (shimei iinkai-tō setchi kaisha). System ten wywodzi się z reformy specjalnej ustawy o handlu z 2002 roku (Heisei 14) i został włączony do japońskiego prawa spółek uchwalonego w 2005 roku (Heisei 17). W odróżnieniu od tradycyjnych japońskich spółek z komitetem audytu, największą cechą spółek z komitetami mianowania itp. jest wyraźne oddzielenie funkcji nadzorczych od funkcji wykonawczych. Konkretnie, rada dyrektorów skupia się na ustalaniu podstawowych kierunków zarządzania i nadzorze, podczas gdy codzienne funkcje wykonawcze są powierzane osobom na stanowiskach “wykonawczych”. Ponadto, wewnątrz rady dyrektorów obowiązkowo tworzone są trzy komitety: komitet mianowania, komitet audytu i komitet wynagrodzeń. Każdy z tych komitetów odpowiada za podejmowanie decyzji z niezależnej i obiektywnej perspektywy w szczególnie ważnych kwestiach corporate governance, takich jak nominacje dyrektorów, audyt wykonywania pracy i ustalanie wynagrodzeń dla kierownictwa. Wymóg, aby większość członków każdego komitetu stanowili niezależni dyrektorzy zewnętrzni, jest kluczowym mechanizmem zapewniającym obiektywność tego systemu. W niniejszym artykule szczegółowo wyjaśniamy mechanizm i rolę systemu “spółki z komitetami mianowania itp.” na podstawie przepisów japońskiego prawa spółek. Konkretnie, wyjaśniamy funkcje dyrektorów i rady dyrektorów w tym systemie oraz jakie uprawnienia i obowiązki mają trzy komitety: komitet mianowania, komitet audytu i komitet wynagrodzeń.

Czym są spółki z komitetami nominacyjnymi w Japonii?

Spółki z komitetami nominacyjnymi są jednym z rodzajów struktury organizacyjnej spółek akcyjnych, zdefiniowanym w artykule 2, punkt 12 japońskiej ustawy o spółkach (Companies Act). Firmy, które przyjmują ten system, są prawnie zobowiązane do ustanowienia trzech komitetów: komitetu nominacyjnego, komitetu audytu oraz komitetu ds. wynagrodzeń. Głównym celem tego systemu jest oddzielenie funkcji “nadzoru” od “wykonywania zadań” w zarządzaniu firmą. Dzięki temu rada dyrektorów może dystansować się od codziennego wykonywania zadań i skupić na obiektywnym nadzorze pracy kadry zarządzającej. Z kolei faktyczne wykonywanie zadań jest powierzane “wykonawcom”, wybranym przez radę dyrektorów. To wyraźne oddzielenie nadzoru od wykonania przyczynia się do zwiększenia przejrzystości decyzji zarządczych i wzmacnia odpowiedzialność wobec akcjonariuszy oraz innych interesariuszy. Szczególnie inwestorzy zagraniczni często oceniają ten system jako zbliżony do międzynarodowych standardów zarządzania. W spółkach z komitetami nominacyjnymi, trzy wspomniane komitety mają znaczące uprawnienia w kwestiach związanych z kluczowymi aspektami zarządzania, takimi jak personalia, audyt i wynagrodzenia. Ponadto, zgodnie z artykułem 400, ustęp 3 japońskiej ustawy o spółkach, większość członków każdego komitetu musi być “zewnętrznymi dyrektorami”, niezależnymi od kadry zarządzającej danej firmy. Ten wymóg ma na celu zapobieganie decyzjom personalnym i wynagrodzeniowym, które są podyktowane własnymi interesami kadry zarządzającej, i dąży do realizacji obiektywnego oraz sprawiedliwego zarządzania.

Rola rady dyrektorów w spółkach z komitetem nominacyjnym w Japonii

Rola rady dyrektorów w japońskich spółkach z komitetem nominacyjnym znacząco różni się od ról rad dyrektorów w innych typach spółek. Najważniejszą różnicą jest to, że rada dyrektorów zasadniczo nie zajmuje się bezpośrednim prowadzeniem działalności spółki.

Artykuł 416, paragraf 1 Japońskiego Kodeksu Spółek określa uprawnienia rady dyrektorów w spółkach z komitetem nominacyjnym. Zgodnie z nim, główne role rady dyrektorów można podsumować w trzech punktach:

  1. Decydowanie o podstawowych zasadach zarządzania
  2. Decydowanie o sprawach niezbędnych do wykonania obowiązków przez komitet audytu
  3. Nadzór nad wykonywaniem obowiązków przez dyrektorów wykonawczych

Po pierwsze, rada dyrektorów decyduje o podstawowych kierunkach zarządzania spółką, takich jak opracowanie średnioterminowych planów zarządzania czy podejmowanie decyzji o dużych inwestycjach, które są kluczowe dla działalności spółki. Jednakże, wykonanie konkretnych działań opartych na tych podstawowych zasadach jest powierzone dyrektorom wykonawczym, a nie samej radzie dyrektorów.

Po drugie, rada dyrektorów odpowiada za stworzenie odpowiednich warunków, aby komitet audytu mógł efektywnie wykonywać swoje zadania nadzorcze nad działaniami dyrektorów wykonawczych i dyrektorów.

Trzecią i najważniejszą rolą jest nadzór nad dyrektorami wykonawczymi. Rada dyrektorów monitoruje, czy dyrektorzy wykonawczy przestrzegają podstawowych zasad i czy ich działania są właściwe, a także ocenia ich wyniki. Aby nadzór ten był skuteczny, rada dyrektorów posiada również uprawnienia do powoływania i odwoływania dyrektorów wykonawczych i dyrektorów (zgodnie z Artykułem 416, paragraf 1 Japońskiego Kodeksu Spółek). Jednakże, decyzje dotyczące propozycji powołania lub odwołania dyrektorów, które mają być przedstawione na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, są podejmowane przez wyżej wspomniany komitet nominacyjny.

W ten sposób, dyrektorzy w spółkach z komitetem nominacyjnym w Japonii pełnią rolę nadzorców zarządzania, a nie wykonawców działalności. To stanowi zasadniczą różnicę w porównaniu do dyrektorów w innych typach spółek, którzy często zajmują się również bezpośrednim prowadzeniem działalności. Ponadto, na mocy Artykułu 415 Japońskiego Kodeksu Spółek, rada dyrektorów może w znacznym stopniu delegować decyzje dotyczące prowadzenia działalności spółki na dyrektorów wykonawczych, o ile nie są to sprawy zastrzeżone do decyzji rady dyrektorów przez prawo lub statut spółki. Dzięki temu, rozdział zarządzania i wykonawstwa jest wyraźnie zabezpieczony w japońskim systemie prawnym.

Trzy komitety i wspólne wymogi organizacyjne w Japonii

Sercem zarządzania w spółkach z komitetami nominacyjnymi w Japonii są trzy komitety: Komitet Nominacyjny, Komitet Audytu oraz Komitet Wynagrodzeń. Są to organy działające w ramach rady dyrektorów, z których każdy niezależnie sprawuje istotne uprawnienia.

Wszystkie trzy komitety muszą spełniać wspólne wymogi organizacyjne określone w artykule 400 japońskiej ustawy o spółkach akcyjnych (Japanese Companies Act). Po pierwsze, każdy komitet musi składać się z co najmniej trzech dyrektorów (ustawa o spółkach akcyjnych, art. 400, ust. 1). Po drugie, i co najważniejsze, większość członków każdego komitetu musi stanowić dyrektorzy zewnętrzni (ustawa o spółkach akcyjnych, art. 400, ust. 3). Dyrektor zewnętrzny to taki, który nie jest oficerem ani pracownikiem zarządzającym bieżącymi sprawami spółki lub jej spółki zależnej, a więc jest niezależny od kierownictwa firmy (japońska ustawa o spółkach akcyjnych, art. 2, pkt 15). Dzięki temu wymogowi zapewniona jest obiektywność i uczciwość w obradach i decyzjach każdego z komitetów.

Komitet Nominacyjny w Japonii

Komitet Nominacyjny posiada uprawnienia do decydowania o treści wniosków dotyczących powołania i odwołania dyrektorów, które są przedstawiane na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy (zgodnie z artykułem 404 ustęp 1 Japońskiego Kodeksu Spółek). Oznacza to, że to nie dyrektorzy wykonawczy czy prezesi, ale właśnie Komitet Nominacyjny decyduje o tym, kto zostanie kandydatem na dyrektora oraz którego dyrektora należy odwołać. Posiadanie tych uprawnień przez Komitet Nominacyjny, w którym większość stanowią dyrektorzy zewnętrzni, zapobiega tzw. ‘nepotyzmowi’ w zarządzaniu, czyli sytuacjom, w których liderzy zarządu mogą wybierać na dyrektorów osoby, które są dla nich wygodne. Dzięki temu zapewniona jest obiektywność i różnorodność składu rady dyrektorów, co przyczynia się do wzmocnienia funkcji nadzorczych.

Komitet Audytu w Japonii

Komitet Audytu posiada uprawnienia do przeprowadzania audytu wykonania obowiązków przez członków zarządu i dyrektorów wykonawczych oraz do sporządzania raportów audytowych (zgodnie z artykułem 404, paragraf 2, punkt 1 japońskiej Ustawy o Spółkach). Obejmuje to szerokie uprawnienia do badania stanu działalności i majątku spółki. Komitet Audytu może w każdej chwili zażądać raportu od dyrektorów wykonawczych lub pracowników oraz badać stan działalności i majątku spółki (zgodnie z artykułem 405, paragraf 1 japońskiej Ustawy o Spółkach). Ponadto, w przypadku odkrycia nielegalnych działań lub znacząco niewłaściwych faktów, Komitet ma obowiązek zgłosić to radzie dyrektorów (zgodnie z tym samym artykułem, paragraf 2). Dodatkowo, Komitet Audytu ma również uprawnienia do decydowania o treści uchwał dotyczących wyboru, odwołania lub nieprzedłużania mandatu biegłych rewidentów, którzy przeprowadzają audyt finansowy spółki (zgodnie z artykułem 404, paragraf 2, punkt 2 japońskiej Ustawy o Spółkach). Dzięki temu zapewniona jest również niezależność audytu finansowego. W porównaniu z audytorami w spółkach z komitetem audytu, uprawnienia Komitetu Audytu są silniejsze, a jako organ wewnętrzny rady dyrektorów, charakteryzuje się bardziej bezpośrednim zaangażowaniem w nadzór nad zarządzaniem.

Komisja ds. Wynagrodzeń w Japonii

Komisja ds. Wynagrodzeń posiada uprawnienia do decydowania o treści wynagrodzeń i innych świadczeń dla poszczególnych wykonawców i dyrektorów zgodnie z artykułem 404, paragraf 3, Japońskiego Kodeksu Spółek (会社法). Zgodnie z japońskim prawem, termin “wynagrodzenia i inne świadczenia” odnosi się do korzyści majątkowych otrzymywanych od spółki jako wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków, w tym płace, bonusy i inne formy rekompensaty. Komisja ds. Wynagrodzeń decyduje o konkretnych kwotach wynagrodzeń dla poszczególnych dyrektorów, kierując się obiektywnymi kryteriami opartymi na wynikach spółki oraz wkładzie każdego z dyrektorów. Komisja, w której większość stanowią dyrektorzy zewnętrzni, ma za zadanie zapobiegać nieuzasadnionemu zwiększaniu wynagrodzeń oraz brakowi przejrzystości w procesie ich ustalania. Przejrzystość i uczciwość procesu decyzyjnego dotyczącego wynagrodzeń dyrektorów są niezwykle ważne dla zdobycia zaufania akcjonariuszy, a Komisja ds. Wynagrodzeń odgrywa kluczową rolę w instytucjonalnym zapewnieniu tych wartości.

Porównanie z innymi strukturami organizacyjnymi

Aby lepiej zrozumieć spółki z komitetem nominacyjnym i innymi podobnymi organami w Japonii, porównamy je z najbardziej powszechną strukturą organizacyjną w japońskich spółkach, czyli z “spółką z radą nadzorczą”. Poniższa tabela przedstawia główne różnice między tymi dwoma strukturami.

Element porównaniaSpółka z komitetem nominacyjnym i innymiSpółka z radą nadzorczą
Organ nadzoru i audytuRada dyrektorów (oraz wewnętrzna komisja audytu)Rada dyrektorów oraz rada nadzorcza
Organ wykonawczyWykonawcyPrzedstawiciel zarządu oraz dyrektorzy wykonawczy
Główna rola dyrektorówDecydowanie o podstawowych zasadach zarządzania i nadzór nad wykonawcamiDecydowanie i realizacja działań operacyjnych, wzajemny nadzór
Decyzje personalne dyrektorówKomitet nominacyjny decyduje o wyborze i odwołaniu dyrektorówRada dyrektorów decyduje o wyborze i odwołaniu dyrektorów
Decyzje dotyczące wynagrodzeń członków zarząduKomitet wynagrodzeń decyduje o wynagrodzeniach indywidualnychStatut lub walne zgromadzenie akcjonariuszy decyduje o łącznej kwocie, a rada dyrektorów o podziale indywidualnym
Skład organu audytowegoKomisja audytu (większość członków to dyrektorzy zewnętrzni)Rada nadzorcza (więcej niż połowa to zewnętrzni audytorzy)
Związek między nadzorem a wykonaniemZasadniczo wyraźnie oddzieloneCzęsto połączone

Jak widać w tabeli, spółki z komitetem nominacyjnym i innymi w Japonii charakteryzują się organizacyjnym oddzieleniem funkcji nadzoru i wykonawczych, a także silnym zaangażowaniem zewnętrznych dyrektorów w decydowanie o tak ważnych kwestiach jak personalia czy wynagrodzenia. Dzięki temu dążą do realizacji bardziej obiektywnego i przejrzystego zarządzania, co stanowi zasadniczą różnicę w porównaniu ze spółkami z radą nadzorczą.

Podsumowanie

W niniejszym artykule wyjaśniliśmy systematyczną strukturę, role poszczególnych organów oraz porównanie z innymi systemami spółek z komitetem nominacyjnym itp. (kengyō iinkai tō secchi kaisha), które są określone w japońskim prawie spółek. Celem tego rodzaju spółek jest zwiększenie obiektywności i przejrzystości zarządzania poprzez wyraźne oddzielenie funkcji nadzorczych rady dyrektorów od funkcji wykonawczych dyrektorów wykonawczych, a także poprzez trzy komitety ustanowione wewnątrz rady dyrektorów: nominacyjny, audytowy i ds. wynagrodzeń. Szczególnie obowiązek, aby większość członków każdego komitetu stanowili dyrektorzy zewnętrzni, jest kluczowym elementem w zdobywaniu zaufania międzynarodowych inwestorów. Dla firm prowadzących działalność w Japonii lub rozważających transakcje i inwestycje z japońskimi firmami, zrozumienie systemu zarządzania drugiej strony jest niezbędne.

Kancelaria prawna Monolith posiada bogate doświadczenie i osiągnięcia w zakresie ogólnych spraw prawnych związanych z biznesem, w tym w japońskim prawie spółek. W naszej kancelarii pracują eksperci posiadający nie tylko japońskie kwalifikacje adwokackie, ale również kwalifikacje zagraniczne, biegle władający językiem japońskim i angielskim. Udzielaliśmy praktycznych i konkretnych porad prawnych krajowym i zagranicznym klientom w złożonych kwestiach związanych z japońskim prawem spółek, w tym przejściem na spółkę z komitetem nominacyjnym itp., wyborem dyrektorów zewnętrznych oraz zarządzaniem komitetami. W przypadku potrzeby budowy solidnego systemu zarządzania w Japonii lub konfrontacji z powiązanymi wyzwaniami prawnymi, prosimy o kontakt z naszą kancelarią.

Managing Attorney: Toki Kawase

The Editor in Chief: Managing Attorney: Toki Kawase

An expert in IT-related legal affairs in Japan who established MONOLITH LAW OFFICE and serves as its managing attorney. Formerly an IT engineer, he has been involved in the management of IT companies. Served as legal counsel to more than 100 companies, ranging from top-tier organizations to seed-stage Startups.

Wróć do góry