Μπορεί να Διαγραφεί ως Δυσφήμιση εάν Καταγραφεί ότι Έχετε Πέσει Θύμα Απάτης ή Έχετε Παραπλανηθεί;

Σε περίπτωση που σε ανώνυμα φόρουμ ή ιστολόγια, όπως το 2channel ή το 5channel, γραφτούν αναρτήσεις με λέξεις όπως «απάτη», «εταιρεία απάτης» ή «εξαπατήθηκα από εκείνη την εταιρεία», μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αυτές οι δημοσιεύσεις αποτελούν «συκοφαντική δυσφήμιση» και να προχωρήσει σε αίτηση διαγραφής του άρθρου ή αποκάλυψης της διεύθυνσης IP;

Όταν κάποιος αναλαμβάνει την ευθύνη να διαχειριστεί χρήματα πελατών, φυσικά και πρέπει να στοχεύει στην παράδοση αποτελεσμάτων που θα ικανοποιήσουν τον πελάτη ή στην αύξηση των χρημάτων μέσω επενδύσεων. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, στον κόσμο των επιχειρήσεων δεν υπάρχει τίποτα «βέβαιο». Εάν τελικά ο πελάτης δεν είναι ικανοποιημένος ή αν δεν επιτευχθούν οι προσδοκώμενες αποδόσεις, είναι δικαιολογημένο να χαρακτηριστεί κάποιος ή κάποια εταιρεία ως «απάτη»;

Ειδική Αναφορά στα «Αναφερόμενα Γεγονότα» του Άρθρου

Στην ανάλυση αυτού του ζητήματος, είναι πολύ σημαντικό να καθορίσουμε ποια είναι τα «αναφερόμενα γεγονότα» στο άρθρο. Οι λέξεις όπως «απάτη» και «εξαπατήθηκα» μπορεί να χρησιμοποιούνται με τις ακόλουθες δύο διαφορετικές ερμηνείες, και η εντύπωση που λαμβάνει ο αναγνώστης από το άρθρο μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικά συμπεράσματα:

• Γραμμένο με την έννοια ότι διαπράχθηκε «απάτη» σύμφωνα με τον Αστικό ή τον Ποινικό Κώδικα
• Γραμμένο με την έννοια ότι απλώς «κατέληξε σε ένα αποτέλεσμα που δεν ήταν ικανοποιητικό»

Ακόμη και όταν χρησιμοποιούνται οι ίδιες λέξεις «απάτη» και «εξαπατήθηκα», η ερμηνεία τους μπορεί να αλλάξει ανάλογα με το προηγούμενο και επόμενο κείμενο, καθώς και από το αν αναφέρονται σε κάποιο ενδιάμεσο νόημα.

Όσον αφορά τη συκοφαντική δυσφήμιση, αυτή συντελείται, απλά θέτοντας το, όταν:

• Τα γεγονότα που αναφέρονται (δηλαδή «αναφερόμενα») στο άρθρο
• Είναι ψευδή

είναι παρούσα.

Στο πλαίσιο του Αστικού και Ποινικού Δικαίου όταν αναφερόμαστε σε απάτη

Η απάτη στο νομικό πλαίσιο δύσκολα επιτυγχάνεται.

«Αλλά αυτό σημαίνει ότι, αν μπορέσουμε να «αποδείξουμε» ότι αυτοί είναι απατεώνες, τότε… έχουμε υπόθεση, έτσι δεν είναι;
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει έγκλημα που να μένει τόσο ατιμώρητο όσο η απάτη. Και αυτό γιατί η απάτη είναι εξαιρετικά δύσκολο να «αποδειχθεί». Για να αποδείξεις το έγκλημα της απάτης, πρέπει πρώτα… να αποδείξεις ότι ο απατεώνας είχε την πρόθεση να «ξεγελάσει» το θύμα.
Αυτό ονομάζεται «εξαπάτηση». Και αυτό είναι πολύ δύσκολο. Είναι άλλωστε θέμα της καρδιάς.
«Τα χρήματα απλώς δανείστηκα, είχα την πρόθεση να τα επιστρέψω»… αν αυτός ο ισχυρισμός γίνει αποδεκτός, τότε δεν μπορείς να κατηγορήσεις για απάτη.»

Μάνγκα «Κροσάγκι» Τόμος 1

Η νομική έννοια της «απάτης» αναφέρεται στην πράξη του να πείσεις κάποιον να πληρώσει χρήματα ή άλλα αντικείμενα με την πρόθεση να τον εξαπατήσεις. Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα,

• Σε περιπτώσεις ανάπτυξης συστημάτων ή εταιρικών συναλλαγών, όπου «αυτό το άτομο (εταιρεία) θα δημιουργήσει κάτι καλό» και εμπιστεύεσαι χρήματα, αλλά τελικά το τελικό προϊόν δεν ικανοποιεί τον πελάτη
• Σε περιπτώσεις επενδυτικής διαχείρισης ή ICO, όπου «αυτό το άτομο (εταιρεία) είναι αξιόπιστο» και εμπιστεύεσαι χρήματα, αλλά τελικά η διαχείριση αποτυγχάνει

Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν υπάρχει πρόθεση εξαπάτησης κατά τη στιγμή που δέχεσαι τα χρήματα. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη της πράξης «εξαπάτησης» (ή της αντίστοιχης πρόθεσης).

Και εφόσον αυτό ισχύει, αν και δεν υπήρχε πρόθεση εξαπάτησης κατά τη στιγμή που δέχτηκες τα χρήματα, δηλαδή δεν έχεις διαπράξει «απάτη», αν καταγραφεί ότι «υπήρξε απάτη» ή ότι «έγινες θύμα εξαπάτησης», τότε αυτό αντιβαίνει στην αλήθεια. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πολύ πιθανό να μπορέσεις να διεκδικήσεις για συκοφαντική δυσφήμιση, να ζητήσεις την αφαίρεση του άρθρου ή την αποκάλυψη της διεύθυνσης IP.

Στην περίπτωση που γράφεται απλώς ως «δεν μπορώ να το δεχτώ»

Αντιμετωπίζοντας μια τέτοια δήλωση, εάν δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε ότι έχει διαπραχθεί μια «νομική πράξη απάτης», και αντ’ αυτού είναι απλώς γραμμένη με την έννοια του «δεν μπορώ να το δεχτώ», όπως όταν κάποιος γράφει «απάτη» ή «έπεσα θύμα απάτης», τότε αυτό είναι πιο κοντά στην προσωπική «γνώμη», παρόμοια με το να λέει κάποιος «το ραμέν αυτού του καταστήματος δεν είναι καλό». Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι αρκετά δύσκολο να διεκδικήσει κανείς την προσβολή της τιμής και της φήμης του.

Ποια από τα παρατιθέμενα γεγονότα είναι αληθή;

Επειδή τα συμπεράσματα μπορεί να διαφέρουν σημαντικά, η αναγνώριση των παρατιθέμενων γεγονότων και η “ερμηνεία” των δημοσιεύσεων σε φόρουμ είναι πολύ σημαντική. Από την πλευρά εκείνων που επιθυμούν τη διαγραφή ενός άρθρου, οι ισχυρισμοί θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένοι:

1. Η συγκεκριμένη δημοσίευση γράφτηκε με την έννοια ότι διαπράχθηκε νομική απάτη
2. Εμείς δεν έχουμε διαπράξει νομική απάτη
3. Επομένως, η δημοσίευση αυτή αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση και θα πρέπει να διαγραφεί

Απέναντι σε αυτό, η αντίδικη πλευρά μπορεί να αντικρούσει λέγοντας, για παράδειγμα, ότι απλώς εξέφρασε μια προσωπική αίσθηση ότι “ένιωσε σαν να την εξαπάτησαν”.

Το κριτήριο είναι η “κανονική προσοχή και τρόπος ανάγνωσης του μέσου αναγνώστη”

Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, το ερώτημα πώς πρέπει να ερμηνευτεί κάτι, εξαρτάται από τη “κανονική προσοχή και τρόπο ανάγνωσης του μέσου αναγνώστη”, σύμφωνα με μια απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Η δυσφήμιση σημαίνει την προσβολή της κοινωνικής εκτίμησης ενός ατόμου. Επομένως, ακόμα και αν ένα άρθρο μπορεί να ερμηνευτεί διαφορετικά με προσεκτική ανάγνωση, εφόσον ερμηνευτεί με βάση την κανονική προσοχή και τρόπο ανάγνωσης του μέσου αναγνώστη και κριθεί ότι αντιβαίνει στα γεγονότα και δυσφημεί, τότε είναι φυσικό να θεωρηθεί ως δυσφημιστικό άρθρο.

Ανώτατο Δικαστήριο, 20 Ιουλίου 1956 (Σόουα 31)

Ωστόσο, η “κανονική προσοχή και τρόπος ανάγνωσης του μέσου αναγνώστη” είναι αρκετά ασαφής ως έννοια. Στην πρακτική, το αποτέλεσμα μπορεί να εξαρτηθεί από το αν μπορεί κανείς να κάνει μια λογική επιχειρηματολογία ότι “αναλύοντας το πλαίσιο και το περιεχόμενο, η δημοσίευση αναφέρεται σε νομική απάτη”. Και τουλάχιστον σε περίπτωση δίκης, θα απαιτηθεί μια τέτοια “λογική επιχειρηματολογία”, οπότε ακόμα και σε εξωδικαστικές διαπραγματεύσεις (αίτηση για μέτρα πρόληψης μετάδοσης), το αποτέλεσμα μπορεί να εξαρτηθεί από το αν μπορεί κανείς να κάνει μια τέτοια επιχειρηματολογία.

Το κριτήριο είναι ο τρόπος ανάγνωσης όταν συμπεριλαμβάνονται οι προηγούμενες και επόμενες απαντήσεις

Επιπλέον, η “κανονική προσοχή και τρόπος ανάγνωσης του μέσου αναγνώστη” σε περίπτωση φόρουμ όπως το 2channel ή το 5channel, αναφέρεται στον τρόπο ανάγνωσης όταν λαμβάνονται υπόψη οι προηγούμενες και επόμενες απαντήσεις. Υπάρχει περίπτωση όπου σε ένα συγκεκριμένο νήμα δημοσιεύτηκαν συνολικά τέσσερις απαντήσεις, αλλά κάθε δημοσίευση από μόνη της δεν ήταν σαφές για ποιον ή τι αναφέρονταν, και για αυτό το θέμα ένα δικαστήριο διαπίστωσε ότι:

Δεδομένου ότι οι δημοσιεύσεις έγιναν στο πλαίσιο αυτού του νήματος, δεν πρέπει να εξεταστούν μεμονωμένα, αλλά να εκτιμηθεί συνολικά και αντικειμενικά ποια είναι η συνήθης ερμηνεία μέσα στο πλαίσιο του νήματος.

Δικαστήριο Τόκιο, 22 Απριλίου 2013 (Χέισει 25)

Ακολουθώντας αυτό το κριτήριο, ακόμα και αν η ανάγνωση μιας μόνο απάντησης δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι “διαπράχθηκε νομική απάτη”, αν η ανάγνωση των προηγούμενων και επόμενων απαντήσεων οδηγεί στην ερμηνεία ότι υπήρξε “παραπλανητική πράξη”, τότε μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι “η απάντηση αυτή γράφει ότι διαπράχθηκε νομική απάτη”.

Η αίσθηση της αγοράς για το αν κάποιος μπορεί να κερδίσει (ή να χάσει) σε μια δίκη με βάση μια συγκεκριμένη περιγραφή, καθώς και η τεχνογνωσία για τη διαμόρφωση επιχειρημάτων που θα μεγιστοποιήσουν την αναγνώριση της δυσφήμισης. Σε περιπτώσεις όπου γράφτηκαν λέξεις όπως “απάτη” ή “παραπλανήθηκα”, η εμπειρία και η τεχνογνωσία γίνονται ιδιαίτερα σημαντικές για τη διαγραφή των δημοσιεύσεων ή την αίτηση αποκάλυψης της διεύθυνσης IP και άλλων στοιχείων.