Σε περιπτώσεις δυσφήμισης στο διαδίκτυο, περιστατικά όπου ο δικηγόρος δεν μπορεί να αναλάβει την υπόθεση και η αντιπροσώπευση και των δύο πλευρών

Σε άλλο άρθρο του ιστότοπού μας με τίτλο «Πότε ένας δικηγόρος μπορεί να αρνηθεί να αναλάβει μια υπόθεση και για ποιους λόγους», αναφέραμε τους εξής κυρίως λόγους για τους οποίους ένας δικηγόρος μπορεί να απορρίψει μια εντολή:

• Δεν εμπίπτει στο πεδίο των εργασιών του
• Οικονομική ασυμφέρουσα εντολή
• Δεν υπάρχουν πιθανότητες νίκης
• Σύγκρουση συμφερόντων
• Η σχέση εμπιστοσύνης με τον πελάτη

Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε πιο αναλυτικά την «Σύγκρουση Συμφερόντων» και θα αναλύσουμε το θέμα της «Αντιπροσώπευσης Και των Δύο Μερών».

Σύγκρουση Συμφερόντων, Αυτοσυμβάσεις και Διπλή Εκπροσώπηση

Ο όρος “σύγκρουση συμφερόντων” αναφέρεται στην κατάσταση όπου τα συμφέροντα των μερών συγκρούονται. Δηλαδή, όταν το ένα μέρος κερδίζει, το άλλο χάνει.

Οι “αυτοσυμβάσεις” και η “διπλή εκπροσώπηση” είναι είδη συμπεριφορών που συνιστούν σύγκρουση συμφερόντων σε ευρύτερη έννοια. Σχετικά με αυτά, το Άρθρο 108 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα (民法第108条) ορίζει τα εξής:

(Αυτοσυμβάσεις και Διπλή Εκπροσώπηση κ.λπ.)
Ιαπωνικός Αστικός Κώδικας Άρθρο 108
1. Πράξεις που εκτελούνται από έναν πρόσωπο ως αντιπρόσωπος του αντισυμβαλλομένου ή ως αντιπρόσωπος και των δύο μερών σε μία νομική συναλλαγή, θεωρούνται ως πράξεις που έχουν εκτελεστεί από κάποιον χωρίς εξουσιοδότηση. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για την εκπλήρωση υποχρεώσεων ή για πράξεις που έχουν προηγουμένως εγκριθεί από τον προσωπικό.
2. Εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζονται στην προηγούμενη παράγραφο, πράξεις που εκτελούνται από αντιπρόσωπο και συγκρούονται με τα συμφέροντα του προσώπου που εκπροσωπεί, θεωρούνται ως πράξεις που έχουν εκτελεστεί από κάποιον χωρίς εξουσιοδότηση. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για πράξεις που έχουν προηγουμένως εγκριθεί από τον προσωπικό.

Σχετικά με τις Συμβάσεις Εαυτού

Στο άρθρο 108 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα (民法, Minpō), όταν αναφέρεται “ως αντιπρόσωπος του αντισυμβαλλομένου”, αναφέρεται στις “συμβάσεις εαυτού”. Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο, στο πλαίσιο της ίδιας νομικής πράξης (όπως για παράδειγμα μια σύμβαση), χρησιμοποιεί διακριτά την ιδιότητα του αντιπροσώπου των δύο μερών και συνάπτει μια σύμβαση μόνος του. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι εγώ και ο κ. A συνάπτουμε μια σύμβαση αγοραπωλησίας για ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο που ανήκει στον κ. A. Σε αυτή την περίπτωση, εάν εγώ, ως αγοραστής, γίνω επίσης ο αντιπρόσωπος του πωλητή κ. A και εκφράσω την πρόθεση να πουλήσω το αυτοκίνητο στον εαυτό μου εκ μέρους του, αυτό αποτελεί “σύμβαση εαυτού”. Αν συνάψω μια σύμβαση για να αγοράσω το αυτοκίνητο, το οποίο θα μπορούσε να πωληθεί για 2 εκατομμύρια σε έναν εμπόρο, για 1 εκατομμύριο, θα επωφεληθώ εγώ, αλλά τα συμφέροντα του κ. A θα βλαφθούν άδικα. Για αυτόν τον λόγο, καταρχήν, δεν επιτρέπεται να ενεργεί κανείς ως αντιπρόσωπος του αντισυμβαλλομένου. Τέτοιες πράξεις θεωρούνται “ότι έχουν γίνει από κάποιον που δεν έχει την εξουσία αντιπροσώπευσης” και επομένως δεν αναγνωρίζονται ως νόμιμες αντιπροσωπευτικές συμβάσεις.

Ωστόσο, είναι δυνατόν να ενεργεί κανείς ως αντιπρόσωπος του αντισυμβαλλομένου μόνο στις εξής περιπτώσεις: ①όταν απλώς εκπληρώνει μια υποχρέωση και ②όταν ο πρόσωπο έχει προηγουμένως δώσει την έγκρισή του. Η “υποχρέωση” στην περίπτωση ① αφορά μια υποχρέωση που έχει φτάσει η προθεσμία εκπλήρωσής της και δεν υπάρχει διαφωνία μεταξύ των μερών. Η εκπλήρωση της υποχρέωσης δεν αποτελεί παρά την εξόφληση μιας ήδη καθορισμένης σχέσης πιστωτή-οφειλέτη, χωρίς να υπάρχει διαπραγμάτευση και χωρίς να προκύπτει νέα κατάσταση που θα βλάψει τα συμφέροντα του προσώπου.

Τι είναι η Διπλή Εκπροσώπηση

Στο άρθρο 108 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα (民法第108条) αναφέρεται ότι κάποιος μπορεί να είναι “αντιπρόσωπος και των δύο μερών”, γνωστό ως “διπλή εκπροσώπηση”. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο κ. Α και ο κ. Β συμφωνούν σε μια συμφωνία αγοραπωλησίας ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου που ανήκει στον κ. Α. Και οι δύο επιθυμούν να αναθέσουν την εκπροσώπησή τους στον κ. Γ. Ως αποτέλεσμα, ο κ. Γ γίνεται αντιπρόσωπος και του πωλητή κ. Α και του αγοραστή κ. Β. Ο κ. Γ, βρίσκοντας τις διαπραγματεύσεις κουραστικές, λέει στον καλοσυνάτο κ. Α ό,τι του κατέβει στο μυαλό και κλείνει τη συμφωνία σε μια πολύ χαμηλή τιμή, κερδίζοντας την εκτίμηση του κ. Β, με τον οποίο φαίνεται ότι θα συνεχίσει να έχει σχέσεις και στο μέλλον.

Εάν επιτρέπεται ανεξέλεγκτα η “διπλή εκπροσώπηση”, υπάρχει πιθανότητα τα συμφέροντα ενός από τα μέρη να βλαφθούν άδικα. Για αυτόν τον λόγο, καταρχήν δεν επιτρέπεται η εκπροσώπηση και των δύο μερών. Τέτοιες πράξεις θεωρούνται “σαν να έχουν γίνει από κάποιον που δεν έχει την εξουσία εκπροσώπησης”, και έτσι δεν αναγνωρίζονται ως νόμιμες συμβάσεις εκπροσώπησης.

Ωστόσο, όπως και με τις “αυτοσυμβάσεις”, υπάρχουν εξαιρέσεις όπου επιτρέπεται να είναι κάποιος αντιπρόσωπος και των δύο μερών: ① όταν απλώς εκτελείται μια υποχρέωση και ② όταν υπάρχει η συγκατάθεση και των δύο μερών.

Το άρθρο 108, παράγραφος 2, του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα (民法第108条２項) επεκτείνει τους κανόνες σε “πράξεις αντίθετες στα συμφέροντα” που δεν καλύπτονται από τις “αυτοσυμβάσεις” ή τη “διπλή εκπροσώπηση”. Όπως αναφέρεται στο νόμο, οι “αυτοσυμβάσεις” και η “διπλή εκπροσώπηση” αφορούν “την ίδια νομική πράξη”, ενώ οι “πράξεις αντίθετες στα συμφέροντα” μπορούν να αφορούν και διαφορετικές νομικές πράξεις.

Για παράδειγμα, εάν ο κ. Γ εκπροσωπεί ή έχει εκπροσωπήσει τον κ. Α σε μια δίκη, δεν μπορεί να αναλάβει την εκπροσώπηση του κ. Β σε μια δίκη εναντίον του κ. Α. Εάν ο κ. Γ γνωρίζει τα μυστικά του κ. Α και τα χρησιμοποιήσει για να κινήσει δίκη, αυτό θα δημιουργούσε προβλήματα στον κ. Α.

Δικηγόροι και η Αντιπροσώπευση Και των Δύο Μερών

Το Άρθρο 108 του Αστικού Κώδικα απευθύνεται σε μια ευρεία γκάμα επαγγελματιών, όπως λογιστές και εμπόρους ακινήτων, ωστόσο, τόσο ο Νόμος Δικηγόρων όσο και οι Βασικές Κανονιστικές Διατάξεις για την Εκτέλεση Δικηγορικών Καθηκόντων απαγορεύουν στους δικηγόρους την «αντιπροσώπευση και των δύο μερών».

Άρθρο 25 του Νόμου Δικηγόρων (Υποθέσεις που δεν μπορούν να εκτελεστούν)
Ο δικηγόρος δεν πρέπει να εκτελεί τα καθήκοντά του στις ακόλουθες υποθέσεις. Ωστόσο, για τις υποθέσεις που αναφέρονται στο τρίτο και στο ένατο σημείο, εάν ο πελάτης που έχει αναλάβει την υπόθεση συμφωνήσει, δεν ισχύει αυτός ο περιορισμός.
Πρώτον: Υποθέσεις στις οποίες έχει δεχθεί τη συνεργασία του αντιπάλου και έχει συμφωνήσει στο αίτημά του
Άρθρο 27 των Βασικών Κανονιστικών Διατάξεων για την Εκτέλεση Δικηγορικών Καθηκόντων (Υποθέσεις που δεν μπορούν να εκτελεστούν)
Ο δικηγόρος δεν πρέπει να εκτελεί τα καθήκοντά του στις ακόλουθες υποθέσεις. Ωστόσο, για τις υποθέσεις που αναφέρονται στο τρίτο σημείο, εάν ο πελάτης που έχει αναλάβει την υπόθεση συμφωνήσει, δεν ισχύει αυτός ο περιορισμός.
Πρώτον: Υποθέσεις στις οποίες έχει δεχθεί τη συνεργασία του αντιπάλου και έχει συμφωνήσει στο αίτημά του

Αν και οι διατάξεις απαγορεύουν την πρακτική αυτή με σχεδόν τα ίδια λόγια, η φράση «έχει δεχθεί τη συνεργασία του αντιπάλου» σημαίνει ότι ο δικηγόρος έχει δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις σε νομικές συμβουλές που ζητήθηκαν από τον πελάτη. Σε τέτοιες περιπτώσεις ή όταν έχει ήδη αναλάβει την υπόθεση του αντιπάλου, ο δικηγόρος δεν μπορεί να αναλάβει την υπόθεση.

Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει διευκρινίσει ότι:

Όταν ένας δικηγόρος λάβει νομική συμβουλή από έναν πελάτη και για οποιονδήποτε λόγο αρνηθεί να συνεχίσει τη συμβουλή ή την ολοκληρώσει χωρίς να έχει εκφράσει κάποια γνώμη, τότε δεν θεωρείται ότι «έχει δεχθεί τη συνεργασία του αντιπάλου». Ωστόσο, εάν μετά την ακρόαση των περιστάσεων, ο δικηγόρος φτάσει στο σημείο να προτείνει συγκεκριμένα νομικά μέτρα, τότε γενικά θεωρείται ότι «έχει δεχθεί τη συνεργασία του αντιπάλου» σύμφωνα με το νόμο. Αυτό συμβαίνει επειδή, συνήθως, όταν ένας δικηγόρος προτείνει συγκεκριμένα νομικά μέτρα σε έναν πελάτη, αυτό σημαίνει ότι εκφράζει την άποψη ότι η υπόθεση πρέπει να επιλυθεί ευνοϊκά με τη χρήση αυτών των μέτρων.

Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 14ης Ιουνίου 1958 (1958年6月14日)

Η απαγόρευση της αντιπροσώπευσης και των δύο μερών ισχύει, όπως αναφέρεται και στο άρθρο «Περιπτώσεις και Λόγοι Άρνησης Ανάληψης Υπόθεσης από Δικηγόρο», ακόμα και για δικηγόρους που ανήκουν στο ίδιο δικηγορικό γραφείο (Άρθρο 57 των Βασικών Κανονιστικών Διατάξεων για την Εκτέλεση Δικηγορικών Καθηκόντων). Για παράδειγμα, εάν ένας δικηγόρος του Δικηγορικού Γραφείου Μονόλιθος έχει ήδη δεχθεί τη συμβουλή του κ. Α, τότε ο επικεφαλής δικηγόρος κ. Καβάσε δεν μπορεί να δεχθεί τη συμβουλή του κ. Β, ο οποίος βρίσκεται σε διαμάχη με τον κ. Α, καθώς αυτό θα δημιουργούσε σύγκρουση συμφερόντων και η απλή παροχή νομικής συμβουλής θα απαγορευόταν από το νόμο.

https://monolith.law/corporate/refused-request-by-lawyer[ja]

Νομικό Φιρμά Μονόλιθος και η Διπλή Εκπροσώπηση

Κάθε δικηγόρος και νομικό φιρμά έχει τομείς και πεδία στα οποία ειδικεύεται. Σπάνια υπάρχουν δικηγόροι ή νομικά φιρμάτα που μπορούν να ανταποκριθούν σε κάθε νομικό πρόβλημα. Γι’ αυτό, κάθε δικηγόρος ή νομικό φιρμά μπορεί να αρνηθεί να αναλάβει υποθέσεις σε τομείς όπου η εμπειρία τους είναι περιορισμένη. Αυτό γίνεται επειδή μπορεί να υπάρχει πιθανότητα για πιο κατάλληλη λύση. Για παράδειγμα, το Νομικό Φιρμά Μονόλιθος ειδικεύεται στον τομέα του IT και του Διαδικτυακού Επιχειρείν, έτσι αν μας ζητηθεί συμβουλή για υποθέσεις διαζυγίου ή τροχαίων ατυχημάτων, είναι πιθανό να μπορούμε να προσφέρουμε μόνο γενικές συμβουλές. Θα ήταν πιθανότερο για τον πελάτη να λάβει το επιθυμητό αποτέλεσμα αν απευθυνθεί σε δικηγόρο ή νομικό φιρμά που ειδικεύεται σε υποθέσεις διαζυγίου ή τροχαίων ατυχημάτων.

Αναφορά: https://monolith.law/practices

Έτσι, επειδή κάθε δικηγόρος και νομικό φιρμά έχει τους δικούς του εξειδικευμένους τομείς, προσέχουμε πάντα να αποφεύγουμε τη διπλή εκπροσώπηση και να ανταποκρινόμαστε με προσοχή ανάλογα με τον τομέα.

Για παράδειγμα, ένας δικηγόρος ή νομικό φιρμά που δέχεται πολλές συμβουλές για διαζύγια ή θέματα ανδρών και γυναικών, θα ελέγξει πρώτα το «όνομα του συζύγου ή του αντιδίκου» πριν αναλάβει μια υπόθεση.
Όσον αφορά τα διαζύγια, δεν πρέπει να δεχτούν να συμβουλεύσουν τη σύζυγο που βρίσκεται σε διαμάχη με τον σύζυγό της και ταυτόχρονα να αναλάβουν τη συμβουλή του συζύγου για διαζύγιο. Επίσης, δεν πρέπει να δεχτούν να συμβουλεύσουν μια γυναίκα που έχει κατηγορηθεί για απιστία και η σύζυγος του εραστή της ζητά αποζημίωση, ενώ ταυτόχρονα εκπροσωπούν τη σύζυγο που ζητά την αποζημίωση ή παρέχουν νομική συμβουλή σε αυτήν.

Άμυνα και Αντιπροσώπευση των Δραστών Δυσφήμισης

Το δικηγορικό μας γραφείο, έχοντας εξειδίκευση στη διαχείριση φήμης στο διαδίκτυο, δέχεται πολλές εντολές από εταιρείες και ιδιώτες για την αφαίρεση δυσφημιστικών άρθρων και τον εντοπισμό των δημοσιευτών. Ως εκ τούτου, είμαστε σε θέση να αναλάβουμε την υπεράσπιση των δραστών δυσφήμισης, αλλά σε περιπτώσεις όπου εκπροσωπούμε τον δράστη, μπορεί να υπάρχει ήδη εντολή από το θύμα, και αυτό θα οδηγούσε σε αντιπροσώπευση και των δύο πλευρών, κάτι που δεν είναι εφικτό.

Για το λόγο αυτό, στις περιπτώσεις των δραστών, ζητάμε κατά την αρχική επικοινωνία μέσω email ή τηλεφώνου να μην αποκαλύπτουν το πραγματικό τους όνομα, αλλά να μας παρέχουν το όνομα της εταιρείας ή του προσώπου που έχουν δυσφημίσει. Μόνο εάν το θύμα δεν είναι ήδη πελάτης μας, θα εξετάσουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε νομική συμβουλευτική.

Επιπλέον, ακόμη και αν δεν έχουμε αναλάβει την υπόθεση στο παρόν στάδιο, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να λάβουμε εντολή από το θύμα στο μέλλον. Η ανάληψη νομικής συμβουλευτικής από την πλευρά του δράστη σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε να εκπροσωπήσουμε το θύμα στο μέλλον. Ως εκ τούτου, δυστυχώς δεν μπορούμε να προσφέρουμε ανέμελη νομική συμβουλευτική σε περιπτώσεις όπου εκπροσωπούμε τον δράστη δυσφήμισης.

Για περαιτέρω πληροφορίες, παρακαλούμε να επισκεφθείτε την ενότητα “Άλλες Πληροφορίες” στην ιστοσελίδα μας και να διαβάσετε τα άρθρα “Η Ειδικότητα της Άμυνας των Δραστών Δυσφήμισης και οι Περιορισμοί των Δικηγόρων” και “Δύο Σημεία Προσοχής στην Άμυνα των Δραστών Δυσφήμισης”.