Perusahaan yang Berkembang ke Eropah, Wajib Tahu: Penjelasan Poin Utama Mengenai Undang-Undang dan Sistem Hukum EU
Undang-undang EU adalah undang-undang yang ditetapkan oleh EU menggantikan beberapa negara anggota EU dalam bidang kebijakan yang telah didelegasikan kepada EU. Undang-undang EU mempunyai keutamaan atas perlembagaan dan undang-undang negara anggota. Ciri utama undang-undang EU adalah penggunaan undang-undang yang sama di beberapa negara.
Tergantung pada jenis undang-undang EU, ada kalanya negara anggota menggantikan undang-undang EU dengan undang-undang domestik mereka sendiri. Penting untuk memastikan apakah negara anggota menggunakan undang-undang yang sama atau jika mereka memiliki undang-undang domestik tersendiri yang diterapkan, dan untuk menangani situasi tersebut dengan tepat.
Di sini, kami akan menjelaskan dasar-dasar undang-undang EU dan sistem hukum di EU.
Sejarah EU dan Perubahan Negara Anggota
EU, atau Kesatuan Eropah, adalah badan integrasi politik dan ekonomi yang meluas berdasarkan Perjanjian Kesatuan Eropah, yang memajukan kesatuan ekonomi dan monetari, dasar luaran dan keselamatan bersama, serta kerjasama dalam bidang polis dan kehakiman jenayah.
Ibu pejabat EU, yang menjadi pusat aktiviti, terletak di Brussels, Belgium. Mata wang bersama adalah penting untuk membentuk sistem pasaran tunggal di antara negara-negara anggota EU. Mata wang tunggal EU, Euro, telah diperkenalkan pada tahun 1999.
Bilangan negara anggota EU kini adalah 27 buah negara (sehingga Mac 2024). Negara asal anggota hanya terdiri daripada 6 buah negara, tetapi melalui enam fasa pengembangan, jumlah negara anggota EU telah meningkat menjadi 27.
Tahun | Negara Anggota |
Negara Asal Anggota (1952) | Belgium, Jerman, Perancis, Itali, Luxembourg, Belanda |
Pengembangan Pertama (1973) | Denmark, Ireland, United Kingdom |
Pengembangan Kedua (1981) | Greece |
Pengembangan Ketiga (1986) | Portugal, Sepanyol |
Pengembangan Keempat (1995) | Austria, Finland, Sweden |
Pengembangan Kelima (2004, 2007) | Cyprus, Czech Republic, Estonia, Hungary, Latvia, Lithuania, Malta, Poland, Slovakia, Slovenia |
Bulgaria, Romania | |
Pengembangan Keenam (2013) | Croatia |
Pada tahun 2020, United Kingdom telah keluar daripada EU. Selain itu, Iceland, Serbia, Turki, Macedonia, dan Montenegro merupakan calon negara anggota. EU hari ini berkembang daripada Komuniti Arang Batu dan Keluli Eropah (ECSC) yang diasaskan oleh Belgium, Jerman, Perancis, Itali, Luxembourg, dan Belanda.
Sebelumnya, EU terdiri daripada tiga entiti: ‘Komuniti Eropah (EC)’, ‘Dasar Luaran dan Keselamatan Bersama (CFSP)’, dan ‘Kerjasama Polis dan Kehakiman Jenayah (PJCC)’. Kini, berdasarkan Perjanjian Konstitusi EU, ketiga-tiga struktur ini telah disatukan. EC telah diserap ke dalam EU, dan EU telah diberikan personaliti undang-undang antarabangsa. Semua badan bersama yang digunakan oleh EU telah digantikan dengan kesatuan, dan EU kini boleh menandatangani perjanjian antarabangsa atas nama Kesatuan Eropah.
Sistem Perundangan EU yang Berbeza Secara Signifikan dari Jepun
Sistem perundangan EU terdiri daripada tiga elemen utama: undang-undang primer, undang-undang sekunder, dan kes kehakiman. Mari kita terangkan isi setiap kategori undang-undang ini.
Kategori Undang-Undang | Kandungan |
Undang-Undang Primer | Perjanjian asas yang berkaitan dengan penubuhan EU dan perjanjian pindaan. |
Undang-Undang Sekunder | Peraturan yang ditetapkan berdasarkan perjanjian asas undang-undang primer, dikenali sebagai undang-undang EU. |
Kes Kehakiman | Walaupun kes kehakiman tidak mempunyai kuasa mengikat, namun ia memainkan peranan dalam perkembangan undang-undang EU. Mahkamah Keadilan EU yang mempunyai kuasa eksklusif melakukan tafsiran undang-undang primer dan sekunder. |
Undang-Undang Primer: Perjanjian yang Menjadi Asas Kesatuan Eropah (EU)
Undang-Undang Primer merujuk kepada perjanjian-perjanjian asas seperti Perjanjian Asas Kesatuan Eropah (EU) yang menjadi asas pembentukan EU. Perjanjian ini disusun melalui perundingan antara kerajaan semua negara anggota dalam mesyuarat antara kerajaan dan diadopsi serta diwujudkan dengan persetujuan bulat dari semua negara anggota. Undang-Undang Primer mula berkuat kuasa melalui proses ratifikasi oleh semua negara anggota. Dalam konteks Jepun, Undang-Undang Primer EU bersamaan dengan peranan yang dimainkan oleh perlembagaan.
Perjanjian EU dan Perjanjian Fungsi EU telah diubahsuai melalui Perjanjian Lisbon dan kini menjadi perjanjian asas yang berlaku. Protokol dan dokumen yang dilampirkan dengan Perjanjian EU dan Perjanjian Fungsi EU juga merupakan sebahagian daripada perjanjian asas. Parlimen Eropah dan Komisi Kesatuan Eropah adalah badan perundangan EU, oleh itu mereka perlu mematuhi Undang-Undang Primer. Undang-Undang Primer menetapkan perkara-perkara berikut:
- Objektif, matlamat, dan prinsip-prinsip asas EU
- Sistem institusi
- Prosedur perundangan
- Isu penting berkaitan dengan pelbagai dasar
- Hak-hak warga EU
Selain daripada perjanjian asas yang disebutkan di atas, terdapat juga Piagam Asas EU yang mempunyai nilai undang-undang yang setara dengan perjanjian-perjanjian tersebut, serta prinsip-prinsip umum undang-undang yang menjadi rujukan Mahkamah Keadilan EU. Undang-Undang Primer telah memainkan peranan penting dalam perkembangan undang-undang hak asasi manusia dalam komuniti Eropah.
Selain itu, semua organisasi antarabangsa ditubuhkan berdasarkan undang-undang antarabangsa, oleh itu undang-undang adat antarabangsa juga merupakan Undang-Undang Primer. Undang-undang adat antarabangsa merujuk kepada peraturan yang perlu dipatuhi dalam masyarakat antarabangsa. Di EU, kebanyakan peraturan telah dinyatakan secara eksplisit, jadi terdapat situasi di mana undang-undang adat antarabangsa tidak dianggap sebagai Undang-Undang Primer.
Undang-Undang Sekunder: ‘Undang-Undang EU’ yang Dibentuk Berdasarkan Perjanjian Asas
Undang-Undang Sekunder merujuk kepada peraturan yang dibentuk berdasarkan Perjanjian Asas Undang-Undang Primer, dan dikenali sebagai Undang-Undang EU. Undang-Undang Sekunder yang bertentangan dengan Undang-Undang Primer adalah tidak sah. Semasa pembentukan Undang-Undang Sekunder, adalah wajib untuk menunjukkan tujuan perundangan.
Jika tujuan perundangan tidak ditunjukkan atau tidak mencukupi, ia boleh diisytiharkan tidak sah kerana melanggar prosedur penting. Undang-Undang Nasional setiap negara akan diberi keutamaan dalam aplikasinya, dan seringkali melibatkan kandungan yang berkaitan dengan aktiviti perusahaan.
Undang-Undang Sekunder terdiri daripada lima jenis: peraturan, arahan, keputusan, rekomendasi, dan pendapat. Ia dibahagikan berdasarkan skop aplikasi dan kekuatan ikatan hukum.
Peraturan
Peraturan mempunyai keutamaan terhadap undang-undang nasional negara anggota dan terpakai secara langsung kepada kerajaan, perusahaan, dan individu negara anggota. Peraturan berkuat kuasa serta-merta di semua negara anggota tanpa memerlukan undang-undang domestik, dan mempunyai kesan hukum langsung terhadap kerajaan antara negara anggota. Negara anggota dilarang menghalang kesan langsung ini.
Peraturan mempunyai kekuatan hukum yang hampir sama dengan undang-undang yang dibuat oleh parlimen dan dianggap sebagai salah satu bentuk undang-undang EU yang paling kuat.
Sebagai contoh peraturan, terdapat Peraturan REACH. Peraturan REACH adalah peraturan pengurusan bahan kimia di Eropah. Bahan kimia yang dihasilkan atau digunakan dalam EU perlu melalui proses pendaftaran, penilaian, kebenaran, dan pembatasan.
Arahan
Arahan mempunyai kesan hukum langsung terhadap kerajaan negara anggota. Arahan menetapkan objektif dasar dan tarikh akhir pelaksanaan, dan setelah diadopsi, setiap negara anggota dikehendaki mengambil langkah seperti undang-undang domestik untuk mencapai objektif tersebut dalam tempoh yang ditetapkan. Cara pelaksanaan diserahkan kepada negara anggota dan tidak terpakai secara langsung kepada perusahaan atau individu.
Contoh arahan termasuk Arahan WEEE dan Arahan RoHS. Arahan WEEE dan RoHS telah diumumkan dan dikuatkuasakan pada Februari 2003. Arahan WEEE adalah undang-undang EU yang berkaitan dengan pembuangan peralatan elektrik dan elektronik, bertujuan untuk menggalakkan penggunaan semula dan kitar semula serta mengurangkan sampah peralatan elektrik dan elektronik.
Arahan RoHS adalah undang-undang EU yang mengatur penggunaan bahan berbahaya tertentu untuk mengelakkan kesan kepada manusia dan alam sekitar. Kini, terdapat sepuluh jenis bahan yang dikawal penggunaannya.
Keputusan
Keputusan mempunyai kesan hukum langsung terhadap kerajaan, perusahaan, atau individu tertentu negara anggota. Keputusan adalah langkah yang spesifik dan konkret, dan prosedur legislatif untuk mengadopsi keputusan ditentukan berdasarkan bidang dasar yang ditangani. Keputusan dimasukkan apabila undang-undang EU yang sedia ada, senarai standard harmonisasi, atau standard Eropah diubah.
Sebagai contoh keputusan, terdapat keputusan untuk menambah pengecualian aplikasi Arahan RoHS. Arahan RoHS menetapkan pengecualian aplikasi untuk penggunaan bahan berbahaya yang secara teknikal tidak boleh digantikan.
Rekomendasi
Rekomendasi adalah di mana Komisi Eropah secara jelas menunjukkan harapan untuk negara anggota, perusahaan, atau individu mengambil tindakan atau langkah tertentu. Rekomendasi tidak mempunyai kekuatan hukum yang mengikat. Namun, ia mempunyai pengaruh politik dan mempunyai kesan tidak langsung dalam mendorong pembentukan undang-undang yang diperlukan di antara negara anggota.
Pendapat
Pendapat adalah ekspresi yang jelas dari kehendak Komisi Eropah, Dewan Eropah, atau Parlimen Eropah mengenai tema tertentu. Pendapat tidak mempunyai kekuatan hukum yang mengikat.
Kesimpulan: Berunding dengan Peguam yang Mahir dalam Undang-Undang EU untuk Pengembangan Bisnes ke Negara-Negara Anggota EU
Di Jepun, sistem perundangan terdiri daripada enam elemen: Perlembagaan Jepun, perjanjian, undang-undang, perintah kabinet, peraturan kementerian, dan peraturan tempatan, dengan Perlembagaan Jepun sebagai puncaknya. Sebaliknya, EU mempunyai tiga elemen sistem perundangan: undang-undang primer, undang-undang sekunder, dan kes preseden, yang mana sistemnya lebih ringkas berbanding dengan Jepun.
Jepun hanya mengaplikasikan undang-undang domestik. Namun, di EU, terdapat undang-undang domestik yang diterapkan oleh setiap negara anggota dan juga undang-undang EU yang dibuat bersama dan diterapkan di antara negara-negara anggota. Undang-undang EU ini mempunyai keutamaan atas undang-undang domestik dan diterapkan secara bersama di antara negara-negara anggota, yang juga merupakan ciri khasnya.
Dalam undang-undang EU, terutama dalam hal direktif, setiap negara anggota menetapkan undang-undang domestiknya sendiri. Oleh kerana terdapat perbezaan dalam peraturan di setiap negara anggota, perlu berhati-hati terutama ketika membaca direktif.
Kerana terdapat banyak perbezaan antara undang-undang EU dan undang-undang Jepun, disarankan untuk bertanya kepada pakar jika terdapat keraguan. Bagi mereka yang mencari rakan kongsi bisnes dalam bidang perundangan, sila hubungi Firma Undang-Undang Monolith. Firma Undang-Undang Monolith adalah pakar dalam bidang IT dan menyediakan perkhidmatan dalam IT, undang-undang harta intelek, pengurusan risiko reputasi, dan lain-lain.
Langkah-langkah yang Disediakan oleh Firma Kami
Firma guaman Monolith adalah sebuah firma guaman yang memiliki pengalaman luas dalam IT, khususnya internet dan undang-undang. Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, perniagaan global semakin berkembang, dan keperluan untuk pemeriksaan undang-undang oleh pakar semakin meningkat. Firma kami menyediakan solusi dalam hal ehwal undang-undang antarabangsa.
Bidang yang ditangani oleh Firma Guaman Monolith: Undang-Undang Antarabangsa & Perniagaan Luar Negeri[ja]
Category: General Corporate