Is karaokevideo illegaal? Wat je moet weten over naburige rechten bij het uploaden van video's

Er is een geval waarin een man die zonder toestemming karaoke muziek gebruikte om video’s te maken en deze op YouTube te uploaden, in september 2018 (Heisei 30) formeel werd aangeklaagd.

De aanklacht was dat hij vijf keer illegaal karaoke muziek had gedownload die een muziekdistributiebedrijf tegen betaling op het internet aanbood, en dat hij karaoke video’s met liedteksten en dergelijke op YouTube had geüpload, waarmee hij ongeveer 8 miljoen yen aan advertentie-inkomsten had verdiend. De overtreding was echter gebaseerd op de ‘Japanse naburige rechten’.

Hoewel het recht van naburige rechten niet erg bekend is bij het algemene publiek, is het een belangrijk recht dat niet genegeerd kan worden bij het maken en gebruiken van muziek. Zonder kennis hiervan, loop je het risico onbewust inbreuk te maken.

Laten we hier eens kijken naar de naburige rechten als een recht met betrekking tot muziek.

Wat is het naburige recht?

Het bredere begrip ‘auteursrecht’ is verdeeld in ‘auteursrechten’ en ‘naburige rechten’. Terwijl ‘auteursrechten’ worden toegekend aan degenen die het werk ‘creëren’, worden ‘naburige rechten’ toegekend aan degenen die het werk ‘overbrengen’ aan mensen.

Deze ‘overdracht’ vindt plaats in verschillende vormen, maar in de auteursrechtwet ontstaan rechten ter bescherming van de vier partijen ‘uitvoerende kunstenaars’, ‘platenproducenten’, ‘omroeporganisaties’ en ‘kabelomroeporganisaties’, en net als bij auteursrechten, ontstaan ze automatisch zonder registratie of aanvraagprocedures volgens internationale regels.

https://monolith.law/corporate/intellectual-property-infringement-risk[ja]

Wat is een uitvoerend kunstenaar?

“Uitvoering” wordt gedefinieerd als “het uitvoeren van een werk op een dramatische manier, door het te spelen, te dansen, te spelen, te zingen, te reciteren, te declameren, of door andere methoden (inclusief handelingen die vergelijkbaar zijn met deze, maar die het werk niet uitvoeren, maar wel een artistiek karakter hebben.)” (Artikel 2, paragraaf 1, sub 3 van de Japanse Auteurswet). Bovendien, “dingen die het werk niet uitvoeren, maar wel een artistiek karakter hebben” verwijzen naar bijvoorbeeld goocheltrucs, acrobatiek, goocheltrucs, imitaties, enz., en dingen die worden uitgevoerd als “shows voor het publiek”, zoals ijsschaatsshows en circussen, worden ook beschouwd als uitvoeringen.

“Uitvoerend kunstenaar” wordt gedefinieerd als “een acteur, danser, muzikant, zanger of andere persoon die een uitvoering uitvoert, en een persoon die een uitvoering regisseert of regisseert.” (Artikel 2, paragraaf 1, sub 4 van de Japanse Auteurswet). Iedereen die iets zingt, danst, of reciteert, wordt een uitvoerend kunstenaar, en dit is niet alleen beperkt tot werken, maar is ook van toepassing op dingen die geen werken zijn, zoals goocheltrucs en imitaties.

En de uitvoeringen die worden beschermd zijn volgens artikel 7 van de Japanse Auteurswet:

• Uitvoeringen die in Japan zijn uitgevoerd
• Uitvoeringen die zijn vastgelegd op een beschermd record
• Uitvoeringen die zijn uitgezonden via een beschermde uitzending
• Uitvoeringen die zijn uitgezonden via een beschermde kabeluitzending
• Uitvoeringen waarvoor ons land verplicht is tot bescherming volgens het “Verdrag ter bescherming van uitvoerende kunstenaars”, het “WIPO Verdrag inzake uitvoeringen en fonogrammen”, de “TRIPS Overeenkomst”, en het “Beijing Verdrag inzake audiovisuele uitvoeringen”

Dit is hoe het is.

Wat is een platenproducent?

“Een plaat” verwijst naar het eerste vastgelegde (opgenomen) geluid (niet beperkt tot auteursrechtelijk beschermde werken), ook wel bekend als de “master”. Het medium doet er niet toe, dus zelfs als het is opgenomen op een CD, tape, computer harde schijf, enz., wordt het beschouwd als een plaat (Artikel 2, Paragraaf 1, Item 5 van de Japanse Auteurswet). Overigens, kopieën van de master (plaat) die op de markt worden gebracht, zoals CD’s, worden “commerciële platen” genoemd (Artikel 2, Paragraaf 1, Item 7 van de Japanse Auteurswet).

“Een platenproducent” is degene die het geluid voor het eerst heeft vastgelegd (opgenomen) en de master (plaat) heeft gemaakt (Artikel 2, Paragraaf 1, Item 6 van de Japanse Auteurswet).

Wat belangrijk is om op te merken, is dat “geluid” niet beperkt is tot auteursrechtelijk beschermde werken, dus het omvat ook natuurlijke geluiden. Bovendien, “het vastleggen van geluid” is niet beperkt tot opnemen, dus bedrijven die karaoke tracks maken of andere bedrijven die MIDI-data maken, worden ook beschouwd als platenproducenten.

De platen die bescherming ontvangen, zijn volgens Artikel 7 van de Japanse Auteurswet:

• Platen gemaakt door Japanse burgers
• Platen gemaakt in Japan (waar het geluid voor het eerst in Japan is vastgelegd)
• Platen die Japan verplicht is te beschermen onder de “Rome Convention for the Protection of Performers, Producers of Phonograms and Broadcasting Organisations”, de “WIPO Performances and Phonograms Treaty”, de “TRIPS Agreement”, en de “Phonograms Convention”

Dit zijn de voorwaarden.

Wat is een omroeporganisatie?

“Uitzending” is een vorm van “openbare transmissie” waarbij het doel is dat hetzelfde materiaal (niet beperkt tot auteursrechtelijk beschermd materiaal) tegelijkertijd wordt ontvangen door het publiek (“een onbepaald aantal mensen” of “een groot aantal specifieke mensen”). Het is een draadloze transmissie, zoals televisie-uitzendingen, waarbij het programma “altijd naar de ontvanger wordt verzonden” (Japanse Auteurswet, Artikel 2, Paragraaf 1, Item 8).

In het geval van transmissie via automatische openbare transmissieapparatuur zoals servers, zelfs als het wordt verzonden zonder “opslag” in het apparaat, zoals “internetuitzendingen” en “webcasts”, is het niet iets dat “altijd naar de ontvanger wordt verzonden”, dus het is geen uitzending.

Een “omroeporganisatie” is gedefinieerd als iemand die uitzendingen als bedrijf uitvoert (Japanse Auteurswet, Artikel 2, Paragraaf 1, Item 9), en omvat ook degenen die programma’s uitzenden (uitzenden) zoals Campus FM.

De uitzendingen die bescherming ontvangen zijn volgens de Japanse Auteurswet, Artikel 7:

• Uitzendingen uitgevoerd als bedrijf door Japanse burgers
• Uitzendingen uitgevoerd vanuit uitzendfaciliteiten in Japan
• Uitzendingen waarvoor Japan verplicht is tot bescherming volgens het “Verdrag ter Bescherming van Uitvoerende Kunstenaars” en de “TRIPS-overeenkomst”

Dit is hoe het is.

Wat is een kabeltelevisie-exploitant?

“Kabeltelevisie” is een vorm van “openbare uitzending” waarbij hetzelfde materiaal (niet beperkt tot auteursrechtelijk beschermd materiaal) tegelijkertijd door het publiek wordt ontvangen via een kabeltransmissie. Het is vergelijkbaar met de uitzending van kabeltelevisie, waarbij de programma’s “altijd tot bij de ontvanger worden gebracht” (Artikel 2, Paragraaf 1, Item 9-2 van de Japanse Auteurswet).

In het geval van transmissie via een automatisch openbaar uitzendapparaat zoals een server, zelfs als het wordt verzonden zonder “opslag” in het apparaat, zoals “internetuitzending” en “webcasting”, omdat het programma niet “altijd naar de ontvanger wordt verzonden”, wordt het niet beschouwd als kabeltelevisie.

Een “kabeltelevisie-exploitant” is gedefinieerd als iemand die kabeltelevisie als bedrijf uitvoert (Artikel 2, Paragraaf 1, Item 9-3 van de Japanse Auteurswet), en de beschermde kabeltelevisie is volgens Artikel 9-2 van de Japanse Auteurswet:

• Kabeltelevisie uitgevoerd als bedrijf door Japanse burgers (met uitzondering van die ontvangen en uitgevoerd)
• Kabeltelevisie uitgevoerd vanuit kabeltelevisie-installaties in Japan (met uitzondering van die ontvangen en uitgevoerd)

Dit is hoe het is geregeld.

Auteursrechten en eigendomsrechten

Er zijn twee soorten auteursrechten, namelijk ‘auteursrechten als eigendomsrechten’ en ‘morele rechten van de auteur’. Naburige rechten zijn in principe van één soort, namelijk ‘eigendomsrechten’.

Echter, alleen voor uitvoerende kunstenaars worden ‘morele rechten van de uitvoerende kunstenaar’, die vergelijkbaar zijn met de morele rechten van de auteur, toegekend. Daarom worden aan uitvoerende kunstenaars zowel ‘morele rechten van de uitvoerende kunstenaar’ als ‘eigendomsrechten’ toegekend.

https://monolith.law/reputation/protection-author-moral-rights[ja]

De eigendomsrechten die de auteur bezit zijn in principe allemaal ‘licentierechten’, het recht om anderen te stoppen met het zonder toestemming gebruiken van hun werk. Echter, naast dit licentierecht hebben de eigendomsrechten van naburige rechten ook een ‘recht op vergoeding’. Dit betekent dat ze anderen kunnen toestaan hun werk te gebruiken onder bepaalde voorwaarden, zoals het betalen van een gebruiksvergoeding. Hoewel het recht op vergoeding niet kan voorkomen dat anderen het werk gebruiken, kan het wel eisen dat ze betalen.

Wat betreft eigendomsrechten, het is nuttig om te denken in termen van ‘live uitvoeringen’, ‘uitvoeringen opgenomen op platen’ en ‘uitvoeringen opgenomen in filmwerken’ zoals films, tv-programma’s en video’s. Bijvoorbeeld, in het geval van ‘uitvoeringen opgenomen in filmwerken’, is het in principe niet nodig om opnieuw toestemming te krijgen van de uitvoerende kunstenaar, zoals een acteur, wanneer men probeert een uitvoering te gebruiken die met toestemming van de uitvoerende kunstenaar is opgenomen. (Artikel 91, lid 2, artikel 92, lid 2, en artikel 92-2, lid 2, van de Japanse Auteurswet)

Echter, in gevallen waarin men bijvoorbeeld een muziek-cd kopieert, is het noodzakelijk om niet alleen de toestemming te krijgen van de ‘tekstschrijver/componist’ en de ‘platenproducent’, maar ook van de ‘zanger’ of ‘muzikant’, oftewel de ‘uitvoerende kunstenaar’.

Daarentegen, bij het kopiëren van een video of DVD, is het noodzakelijk om toestemming te krijgen van de filmmaker, scenarioschrijver, enz., maar het is niet nodig om toestemming te krijgen van de ‘acteur’ of andere ‘uitvoerende kunstenaars’ die in de film verschijnen.

Video-upload en naburige rechten

In maart 2008 sloot YouTube voor het eerst in Japan een alomvattende licentieovereenkomst met Japan Rights Clearance (JRC), gevolgd door een overeenkomst met e-License in mei van datzelfde jaar en met JASRAC in oktober (2008).

Ook Nico Nico Douga sloot tussen 2008 en 2009 alomvattende licentieovereenkomsten met JASRAC, JRC en e-License, gevolgd door USTREAM in juli 2010.

Dankzij deze alomvattende overeenkomsten kunnen gebruikers video’s uploaden naar YouTube en dergelijke platforms waarin ze nummers uitvoeren of zingen die onder het beheer van JASRAC vallen.

Let echter op dat het niet is toegestaan om CD-bronnen of promotievideo’s direct te uploaden of te gebruiken als achtergrondmuziek.

Dit komt omdat de rechten die worden behandeld in deze alomvattende overeenkomsten strikt ‘auteursrechten’ zijn, en ze dekken niet de ‘naburige rechten’ die niet kunnen worden beheerd door JASRAC en dergelijke.

En deze naburige rechten, die van cruciaal belang zijn bij het uploaden van muziek, omvatten de rechten van de platenproducent, ook wel bekend als de masterrechten.

De zogenaamde masterrechten

In contracten met uitvoerende kunstenaars zoals zangers en muzikanten voor opnames, is het gebruikelijk dat de rechten van de uitvoerende kunstenaars worden overgedragen aan de platenproducenten (productiebedrijven, platenmaatschappijen, labels, enz.). Daarom zijn de rechten van deze uitvoerende kunstenaars meestal ook inbegrepen in de masterrechten.

De rechten van de uitvoerende kunstenaars om vergoedingen te vragen (het recht om uitzend- of verhuurvergoedingen te vragen) worden echter niet overgedragen en worden uitgeoefend via een organisatie aangewezen door het Japanse Agentschap voor Culturele Zaken (de Japanse Vereniging van Uitvoerende Kunstenaars, CPRA).

Masterrechten omvatten de rechten van de platenproducenten, namelijk het recht om te kopiëren, het recht om overdraagbaar te maken, het recht om over te dragen, en het recht om te verhuren, en de rechten van de uitvoerende kunstenaars, namelijk het recht om op te nemen, het recht om uit te zenden, het recht om overdraagbaar te maken, het recht om over te dragen, en het recht om te verhuren.

Het recht om toestemming te geven betekent dat je anderen toestaat om het te gebruiken, of anders gezegd, zonder toestemming kan niemand het gebruiken. Daarom is het kopiëren (= dupliceren) van een commerciële CD, die een duplicaat van de master is, een inbreuk op de rechten als er geen toestemming is van de persoon die de masterrechten bezit.

Hetzelfde geldt voor het gebruik van het recht om overdraagbaar te maken, zoals het uploaden naar YouTube of het plaatsen op je eigen sociale media of website.

De verdachte die aan het begin werd genoemd, werd verdacht van het overtreden van de auteursrechten door het dupliceren en het overdraagbaar maken zonder toestemming van de houder van de masterrechten.

Auteursrechten en naburige rechten

Naburige rechten zijn ook rechten die zijn vastgelegd in de Japanse Auteurswet. In brede zin zijn ze dus auteursrechten. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat ze verschillen van de strikte zin van auteursrechten, die worden gegeven aan de auteur die het werk heeft gecreëerd, als eigendomsrechten.

Als het gaat om muziekrechten, is JASRAC (Japanse Vereniging voor het Recht van Auteurs, Componisten en Uitgevers) bekend, maar JASRAC beheert slechts een deel van de (strikte) auteursrechten, en heeft niets te maken met naburige rechten.

Met andere woorden, het is niet zo dat alles in orde is als je een aanvraag indient bij JASRAC om muziek te gebruiken. Afhankelijk van hoe je het gebruikt, heb je mogelijk ook toestemming nodig van andere rechthebbenden, zoals de houders van naburige rechten, buiten JASRAC.

YouTube en Nico Nico Video hebben een alomvattende overeenkomst met JASRAC over het gebruik, dus videomakers kunnen muziek die onder het beheer van JASRAC valt, posten zonder een aanvraag in te dienen bij JASRAC. Maar dit is alleen vooraf toegestaan voor de rechten die JASRAC beheert, dat wil zeggen auteursrechten als eigendomsrechten.

Overigens, JASRAC beheert geen rechten zoals het recht op bewerking, dus als je een nummer dat onder het beheer van JASRAC valt wilt bewerken, heb je ook toestemming nodig van de oorspronkelijke rechthebbende (de componist of muziekuitgever).

Met andere woorden, als je een video wilt maken of posten met behulp van dezelfde bron als een commerciële CD of downloadbron, moet je toestemming krijgen van de houder van de masterrechten voor “reproductie” en “mogelijkheid tot verzending”.

Overigens, op Nico Nico Video en Nico Nico Live Broadcasting, hebben ze toestemming gekregen van de houders van de masterrechten voor sommige nummers, dus je kunt die nummers gebruiken zonder individuele toestemming te krijgen.

Muziekgebruik en naburige rechten

In 2016 werd in een drama uitgezonden op TBS, “Nigeru wa Haji da ga Yaku ni Tatsu”, een levendige dans uitgevoerd door Gen Hoshino en Yui Aragaki, op de melodie van “Koi” gezongen door Hoshino zelf. Deze dans werd populair als de “Koi-dans”. Op videosites zoals YouTube en Nico Nico Douga, hebben verschillende mensen video’s geüpload van zichzelf die de “Koi-dans” uitvoeren. Een video van Caroline Kennedy, de toenmalige Amerikaanse ambassadeur in Japan, die de dans uitvoerde, heeft meer dan 8 miljoen views gekregen, wat een enorme rage veroorzaakte.

Dit was mogelijk omdat er vooraf toestemming was gegeven door de rechthebbenden van de originele opname, op voorwaarde dat “de ‘Koi-dans’ video’s worden gemaakt en gepubliceerd met het doel van persoonlijk/niet-commercieel gebruik”, “de gebruikte geluidsbronnen zijn gekocht via CD of digitale distributie”, en “de lengte van de geluidsbronnen die in de video’s worden gebruikt is ongeveer 90 seconden, net als het einde van het drama”. Daarom konden ze zonder speciale aanvraag worden geüpload (hoewel het nu niet meer mogelijk is om zonder toestemming te uploaden omdat de voorwaardelijke periode is verstreken).

Daarom, als het niet toegestaan is om geluidsbronnen zonder toestemming te gebruiken, is het mogelijk om een geluidsbron te maken die precies lijkt op het origineel. Je kunt het geluid dat je wilt gebruiken naspelen, je eigen instrumenten bespelen of programmeren, en dat als je eigen geluidsbron gebruiken.

Hoewel dit een gedoe kan zijn, wordt je op deze manier de maker van de originele opname, waardoor je vrij bent om de opname te gebruiken en video’s te uploaden.

Echter, hoewel deze methode geen probleem is op videosites die een contract hebben met JASRAC (Japanese Society for Rights of Authors, Composers and Publishers), is aparte toestemming van JASRAC vereist als je het op je persoonlijke blog wilt plaatsen.

Samenvatting

Op videowebsites worden veel video’s geüpload waarin mensen zingen met karaoke op de achtergrond of dansen op CD-muziek. Het is echter waarschijnlijk dat de meeste van deze video’s geen toestemming hebben gekregen van de rechthebbenden van de originele opnames.

Niet alleen de CD-muziek, maar ook de muziek die wordt gemaakt voor distributie in karaokebars, heeft rechten die toebehoren aan de producenten van de opnames. Als er geen toestemming is verkregen van dergelijke rechthebbenden, is er een sterke verdenking van inbreuk op naburige rechten.

Het kan vaak moeilijk zijn om te bepalen of er inbreuk is gemaakt op naburige rechten, dus het is raadzaam om advies in te winnen bij een ervaren advocaat.

Als u meer wilt weten over de auteursrechten op achtergrondmuziek in video’s, bekijk dan onze video’s op ons YouTube-kanaal.