Wanneer wordt de dader geïnformeerd over het verwijderen van reputatieschade of het verzoek om IP-openbaarmaking?

Veel mensen vragen zich misschien af of de dader die een bericht heeft geplaatst, zich ervan bewust is dat er actie wordt ondernomen om dergelijke berichten te verwijderen of de poster te identificeren. Dit kan betrekking hebben op oude logs van 2channel of 5channel, blogartikelen op Ameblo, en andere berichten die mogelijk reputatieschade veroorzaken.

Vanuit een positief perspectief, als we deze procedures uitvoeren via een advocaat en de dader begrijpt dat we serieus zijn, kan de dader stoppen met het plaatsen van berichten die reputatieschade veroorzaken.

Vanuit een negatief perspectief, als deze procedures worden voortgezet en de dader voelt zich in het nauw gedreven, kan hij of zij mogelijk escalerende acties ondernemen.

Dit hangt uiteindelijk af van de persoonlijkheid van de dader. Maar om over deze kwesties na te denken, moeten we weten of de dader zich ervan bewust is dat er actie wordt ondernomen om berichten te verwijderen of de poster te identificeren. Zonder deze kennis missen we een basis voor onze overwegingen.

Proces voor het verwijderen en identificeren van posters

Hoe verloopt het proces voor het verwijderen en identificeren van posters van schadelijke opmerkingen op het internet? In veel gevallen ziet de stroom er als volgt uit:

1. Verzoek om verwijdering door middel van een ‘verzoek om verzendpreventiemaatregelen’ in buitengerechtelijke onderhandelingen
2. Vraag om openbaarmaking van het IP-adres door middel van een voorlopige maatregel, en vraag tegelijkertijd om verwijdering als 1 mislukt
3. Als het IP-adres is vrijgegeven, vraag dan de provider om het logboek te bewaren in buitengerechtelijke onderhandelingen
4. Start een rechtszaak tegen de provider en vraag om openbaarmaking van naam en adres

Met andere woorden, verwijdering wordt gerealiseerd in stap 1 of 2, en de uiteindelijke identificatie van de dader wordt gerealiseerd in stap 4. Het identificeren van de poster is bijzonder ingewikkeld, maar dit wordt in detail uitgelegd in het volgende artikel.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

Fasen van het verzoek om verzendbeperking

Wanneer een slachtoffer van lasterlijke berichten een ‘verzoek om verzendbeperking’ indient, bijvoorbeeld bij de beheerders van 2chan of 5chan, of bij andere forum- of serverbeheerders, zullen deze beheerders eerst intern overwegen of het betreffende bericht al dan niet illegaal is. Deze beoordeling kan zeer moeilijk zijn. Bijvoorbeeld, in het geval van smaad, om de illegaliteit van een bericht te beoordelen, moet men overwegen of de inhoud van het bericht waar is of niet. Echter, forum- of serverbeheerders zijn meestal niet degenen die het bericht hebben geschreven, dus ze hebben meestal niet het bewijs dat nodig is om te beoordelen of het waar is of niet.

Daarom zullen forum- of serverbeheerders in principe de volgende vraag stellen aan de persoon die het betreffende bericht heeft geschreven (bijvoorbeeld de sitebeheerder als het een gehuurde server is).

【Er is een verzoek tot verwijdering van uw bericht binnengekomen. We zouden graag uw mening willen horen binnen 7 dagen.】

Op basis van het antwoord van de persoon die het bericht heeft geschreven, wordt dan een definitieve beslissing genomen over het al dan niet verwijderen van het bericht.

Wat is de ‘Provider Liability Limitation Act’?

De term “7 dagen” is gebaseerd op een wettelijke grondslag, namelijk de zogenaamde ‘Provider Liability Limitation Act’ (Japanse ‘Provider Liability Limitation Act’). De term ‘provider’ in deze context verwijst naar partijen die datatransmissie op het internet faciliteren, zoals bijvoorbeeld Nifty of So-net, maar ook beheerders van bulletinboards en servers. Een iets onnauwkeurige manier om het te zeggen zou zijn dat iedereen die betrokken is bij de publicatie van een artikel, maar niet de auteur zelf, wordt gedefinieerd als een ‘provider’. De ‘Provider Liability Limitation Act’ is een wet die bedoeld is om de verantwoordelijkheid van dergelijke ‘providers’ te ‘beperken’.

Als er een verzoek tot verwijdering wordt ingediend, worden ‘providers’ (inclusief beheerders van bulletinboards en servers) in een ‘delicate’ positie geplaatst. Als ze de verwijdering niet uitvoeren, kunnen ze mogelijk worden aangeklaagd door het slachtoffer en verplicht worden om schadevergoeding te betalen. Aan de andere kant, als ze het artikel op eigen initiatief verwijderen uit angst voor dit risico, kunnen ze mogelijk worden aangeklaagd door de auteur van het artikel die vraagt: “Waarom heb je mijn legale artikel verwijderd, terwijl ik duidelijk bewijs had?” In die zin kunnen beheerders van bulletinboards en servers zich in een ‘tussen twee vuren’ situatie bevinden.

Daarom geeft de Provider Liability Limitation Act de volgende instructie:

【Als u de provider bent en een verwijderingsverzoek ontvangt, informeer dan de auteur van het artikel dat u zo’n verzoek heeft ontvangen. Als er na 7 dagen geen reactie is van de auteur, kunt u het artikel naar eigen inzicht verwijderen zonder dat u verplicht bent om schadevergoeding te betalen aan de auteur.】

De Provider Liability Limitation Act ‘beperkt’ dus de verantwoordelijkheid van providers die zich in een ‘delicate’ positie bevinden.

Daarom is het principe uiteindelijk dat “als er een verwijderingsverzoek wordt ingediend, de persoon die het artikel heeft geschreven hiervan op de hoogte wordt gesteld”.

Het is onmogelijk om meningen te raadplegen op anonieme forums

Er zijn echter verschillende uitzonderingen op dit principe.

Ten eerste zijn 2chan en 5chan anonieme forums. Dit betekent dat internetgebruikers berichten kunnen plaatsen zonder hun identiteit te onthullen. Vanuit het perspectief van de forumbeheerder betekent dit dat, zelfs als ze gevraagd worden om een bepaalde reactie te verwijderen, ze niet eens weten wie het heeft geschreven. Als ze het niet weten, kunnen ze geen vragen stellen.

Ten tweede is het niet ongebruikelijk dat de contactinformatie die forumbeheerders of serverbeheerders hebben verouderd is en dat er geen contact meer mogelijk is. Bijvoorbeeld, veel gratis blogdiensten kunnen worden geregistreerd met alleen een e-mailadres. In het geval van een blog die vijf jaar geleden werd geregistreerd, ongeveer een jaar werd beheerd en daarna werd verwaarloosd, is het zeer waarschijnlijk dat de gebruiker zich heeft geregistreerd met een gratis e-mailadres dat ze ooit hebben gebruikt, maar dat ze niet langer gebruiken en dat ze geen nieuw e-mailadres hebben geregistreerd. In dergelijke gevallen kent de beheerder van de blogdienst geen andere contactinformatie van de gebruiker dan het oude, niet meer gebruikte e-mailadres, dus in feite is er geen contact meer mogelijk.

Deze “uitzonderingen” zijn meer IT-problemen dan juridische problemen. Het is noodzakelijk om de structuur van de betreffende website te onderzoeken en het gedrag van de vermoedelijke dader te voorspellen om te bepalen of de boodschap waarschijnlijk de dader zal bereiken.

Fase van voorlopige voorzieningen

Niet alleen wanneer u om de openbaarmaking van een IP-adres vraagt voor een verzoek om openbaarmaking van de afzenderinformatie, maar ook wanneer u geen reactie krijgt op een verzoek om verzendpreventiemaatregelen, zult u een voorlopige voorziening treffen om de verwijdering ervan te eisen.

https://monolith.law/reputation/provisional-disposition[ja]

De problemen in deze fase zijn bijna hetzelfde als in de fase van het verzoek om verzendpreventiemaatregelen.

Beheerders van bulletinboards zoals 2channel en 5channel, en serverbeheerders, kunnen in sommige gevallen een meningsonderzoek uitvoeren bij de persoon die de post heeft gedaan om bewijs te vinden dat “het artikel niet illegaal is” of “de inhoud van het artikel is waar”, om te winnen in de voorlopige voorziening. Dit is geen wettelijke basis, maar een feitelijke handeling die vaak wordt uitgevoerd als onderdeel van het bewijsverzamelingsproces.

Echter, uiteindelijk, als er geen contact is, zal het meningsonderzoek mislukken en zal er niets worden overgebracht naar de dader.

Bovendien is dit meningsonderzoek een handeling die uitsluitend wordt uitgevoerd door bulletinboardbeheerders en serverbeheerders. Er zijn ook bulletinboardbeheerders en serverbeheerders die niet actief deelnemen aan de procedure voor voorlopige voorzieningen en die niet strijden, en er zijn ook bulletinboardbeheerders en serverbeheerders die wel strijden maar geen meningsonderzoek uitvoeren. Als u veel maatregelen tegen reputatieschade neemt, zult u enige “knowhow” opbouwen, zoals “in het geval van deze site, is het bijna zeker dat er een meningsonderzoek zal worden uitgevoerd” of “in het geval van deze site, zal het waarschijnlijk niet worden uitgevoerd”.

Fasen van logbehoud voor providers

Providers zoals Docomo, Softbank, Nifty en So-net hebben een goed begrip van wie de dader is die de post heeft gemaakt, en hebben bijna zeker hun contactgegevens. Dit komt omdat ze informatie hebben zoals het adres, telefoonnummer en e-mailadres van hun leden.

Daarom, als een provider een meningsonderzoek uitvoert, is het onmiskenbaar dat de dader zich ervan bewust wordt dat er actie wordt ondernomen om de post te verwijderen of de poster te identificeren.

Hoewel deze reactie varieert per provider, is het veilig om te zeggen dat er vaak een meningsonderzoek wordt uitgevoerd, omdat providers van mening zijn dat “als de gebruiker die de post heeft gemaakt instemt met de openbaarmaking, ze gewoon de openbaarmaking kunnen doen”.

Fasen van een rechtszaak tegen een provider

Op dit punt is de situatie vergelijkbaar met de fase van logbehoud. Als de provider een meningsonderzoek uitvoert, zal het bijna zeker de dader bereiken. Echter, vanuit een praktisch oogpunt lijkt het erop dat er niet veel providers zijn die de aanpak volgen van “geen meningsonderzoek uitvoeren in de fase van logbehoud, maar wel een meningsonderzoek uitvoeren als er een rechtszaak aan de gang is”.

Samenvatting

Zoals hierboven vermeld, is de vraag “Wanneer wordt de dader op de hoogte gebracht van het verwijderen van reputatieschade of het identificeren van de poster?” er een zonder een duidelijk antwoord. Het is noodzakelijk om een beslissing te nemen op basis van verschillende factoren, zoals de structuur van de wet, IT-beperkingen en een grondige beoordeling van de situatie in de betreffende zaak, en op basis daarvan actie te ondernemen.

We raden aan om in een vroeg stadium te overleggen met een gespecialiseerde advocaat die over dergelijke kennis beschikt.