De 'Japanese Provider Liability Limitation Law' wordt de 'Japanese Information Distribution Platform Measures Law (JouPla Law)' - Uitleg over de belangrijkste wijzigingen

Het is tegenwoordig een ernstig probleem dat niet alleen beroemdheden, maar ook influencers en zelfs gewone mensen op het internet worden blootgesteld aan smaad en laster, waarbij hun persoonlijke informatie wordt gepubliceerd en zij het doelwit worden van beledigingen, wat een groot maatschappelijk probleem vormt.

Aan de andere kant was er de situatie dat de systematisering van het verwijderen van berichten, waar veel slachtoffers om vragen, niet vorderde. Als reactie hierop zijn er wijzigingen doorgevoerd die van bedrijven eisen dat zij de reactie op smaad en laster versnellen en transparanter maken.

Hier zullen we in detail de wijzigingen in de Wet op de beperking van de aansprakelijkheid van providers (Provider Liability Limitation Law) bespreken, die tijdens de gewone zitting van de Diet in Reiwa 6 (2024) is aangenomen en afgekondigd.

Uitdagingen van de Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers

Om smaad en laster te voorkomen en slachtoffers snel te helpen, was de ‘Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers’ (officiële naam: Wet betreffende de beperking van de schadevergoedingsplicht van bepaalde aanbieders van elektronische communicatiediensten en de openbaarmaking van informatie van verzenders) vastgesteld, maar in mei van Reiwa 6 (2024) is een nieuwe wet gepubliceerd. Dit is de ‘Wet op de Aanpak van Rechteninbreuken etc. door Specifieke Elektronische Communicatie’, algemeen bekend als de ‘Informatie Distributie Platform Aanpak Wet (IDPA Wet)’.

Volgens de statistieken van het ‘Consultatiecentrum voor Illegale en Schadelijke Informatie’, dat wordt beheerd door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie, overtreft het aantal consultaties elk jaar de 5000 sinds de fiscale jaren 2015 tot 2022. Van de 5745 consultaties in het fiscale jaar 2022, waren er 3852, ofwel 67,0%, die wilden weten hoe ze informatie konden verwijderen.

De volgende punten werden genoemd als uitdagingen met de verwijdering van smaad en laster, enzovoort:

• Het is moeilijk om het loket te vinden waar verwijderingsverzoeken kunnen worden ingediend
• Als berichten genegeerd worden, verspreidt de informatie zich
• Zelfs als een verwijderingsverzoek wordt ingediend bij de exploitant van het platform, is er geen melding en is het onduidelijk of de post verwijderd is
• De verwijderingsrichtlijnen van de platformexploitant zijn abstract en de criteria zijn onduidelijk

Referentie: Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie | Overzicht van het wetsvoorstel tot wijziging van de Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers[ja]

Wijzigingen in de Wet op de Aanpak van Informatieverspreidingsplatforms

Om deze uitdagingen aan te gaan, hebben we de traditionele Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers gewijzigd door nieuwe regelgeving te integreren die gericht is op grote platformaanbieders. Een belangrijk punt van deze wijziging is dat het grote platformaanbieders verplicht om hun reactiesnelheid te verhogen en de transparantie van hun operationele status te verbeteren.

De grote platformaanbieders die onder de nieuwe regelgeving vallen, worden aangeduid als ‘grote specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten’, en zijn degenen die als zodanig zijn aangewezen door de Minister van Binnenlandse Zaken en Communicatie (Artikel 2, lid 14 en Artikel 20, lid 1 van de Japanse Wet op de Aanpak van Informatieverspreidingsplatforms).

De criteria voor de omvang van de ondernemingen die als grote specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten kunnen worden aangewezen, worden vastgesteld bij ministeriële verordening van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie, en zijn gebaseerd op het ‘gemiddeld aantal maandelijkse verzenders’ of het ‘totale gemiddeld aantal maandelijkse verzenders’ (Artikel 21, lid 1, sub 1 van de Japanse Wet op de Aanpak van Informatieverspreidingsplatforms).

Echter, niet alle ondernemingen die aan de vereisten voor het aantal verzenders voldoen, worden automatisch aangewezen als grote specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten. Het is ook vereist dat het technisch mogelijk is om maatregelen te nemen om de verspreiding van inbreukmakende informatie te voorkomen en dat er een lage kans is op het ontstaan van rechteninbreuken (Artikel 21, sub 2 en 3 van de Japanse Wet op de Aanpak van Informatieverspreidingsplatforms).

Daarom wordt verwacht dat de nieuwe regelgeving van de Japanse Wet op de Aanpak van Informatieverspreidingsplatforms van toepassing zal zijn op de exploitanten van grote sociale netwerken en anonieme forums zoals X (voorheen Twitter) en Facebook.

Verplichtingen van grote platformaanbieders

Op grond van de Japanse Wet op de Aanpak van Informatiedistributieplatforms (情報流通プラットフォーム対処法) worden de volgende verplichtingen opgelegd aan grote specifieke aanbieders van elektronische communicatiediensten, oftewel grote platformaanbieders:

• Notificatie aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Communicatie
• Publicatie van de procedure voor het in ontvangst nemen van klachten van benadeelden
• Uitvoering van onderzoek naar inbreukmakende informatie
• Selectie en notificatie van een gespecialiseerde onderzoeker voor inbreukmakende informatie
• Notificatie aan de aanvrager van maatregelen om de verspreiding van informatie te voorkomen
• Publicatie van de criteria met betrekking tot de uitvoering van maatregelen om de verspreiding van informatie te voorkomen
• Notificatie aan de verzender in het geval dat maatregelen om de verspreiding van informatie te voorkomen zijn genomen
• Publicatie van de status van de uitvoering van maatregelen om de verspreiding van informatie te voorkomen

Melding aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Grote, specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten moeten, binnen drie maanden na hun aanwijzing, conform de ministeriële regeling van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, zaken zoals ‘naam of bedrijfsnaam en adres en in het geval van rechtspersonen, de naam van hun vertegenwoordiger’, ‘voor buitenlandse rechtspersonen of groepen, of individuen met een adres in het buitenland, de naam of bedrijfsnaam en het binnenlandse adres van hun vertegenwoordiger of binnenlandse agent’ aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties melden (Artikel 22, lid 1 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Bovendien, indien er wijzigingen zijn in de gemelde zaken, moeten deze zonder uitstel aan de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties gemeld worden (Artikel 22, lid 2 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Publicatie van de methode voor het indienen van klachten door inbreukslachtoffers

Grote, specifieke aanbieders van elektronische communicatiediensten zijn volgens de ministeriële verordening van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie verplicht om een methode vast te stellen waarmee personen wiens rechten zijn geschonden door de verspreiding van informatie (‘inbreukslachtoffers’) maatregelen kunnen aanvragen om verdere verspreiding van de inbreukmakende informatie te voorkomen, en deze methode openbaar te maken (Artikel 23, lid 1 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Deze methode moet aan de volgende voorwaarden voldoen: het moet mogelijk zijn om de aanvraag te doen met behulp van een elektronisch informatieverwerkingssysteem; het mag geen onevenredige last leggen op de persoon die de aanvraag doet; en het moet voor de aanvrager duidelijk zijn op welk moment de aanvraag is ontvangen (Artikel 23, lid 2 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Uitvoering van een onderzoek naar inbreukmakende informatie

Grote, specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten moeten, wanneer een benadeelde partij hen vraagt maatregelen te treffen om de verspreiding van inbreukmakende informatie te voorkomen, zonder onnodige vertraging een noodzakelijk onderzoek uitvoeren om vast te stellen of de rechten van de benadeelde partij onrechtmatig geschonden worden door de verspreiding van de betreffende inbreukmakende informatie (Artikel 24 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Aanstelling en registratie van gespecialiseerde inbreukinformatie-onderzoekers

Grote, specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten moeten, om de onderzoeken naar inbreukinformatie die gespecialiseerde kennis en ervaring vereisen naar behoren uit te voeren, uit de personen met voldoende kennis en ervaring in het omgaan met rechteninbreuken, gespecialiseerde onderzoekers naar inbreukinformatie aanstellen (Artikel 25, lid 1 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Het aantal van deze gespecialiseerde onderzoekers moet voldoen aan de door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie vastgestelde aantallen, gebaseerd op de gemiddelde maandelijkse aantal verzenders of het totale maandelijkse aantal verzonden berichten, en de soorten van de aangeboden grote, specifieke telecommunicatiediensten (Artikel 25, lid 2 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Kennisgeving aan aanvragers van maatregelen ter voorkoming van verzending

Grote, specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten moeten, wanneer zij een aanvraag ontvangen, op basis van de resultaten van hun onderzoek beslissen of zij maatregelen zullen nemen om de verzending van inbreukmakende informatie te voorkomen. Tenzij er een geldige reden is, moeten zij de aanvrager binnen een door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie vastgestelde periode, die binnen 14 dagen na ontvangst van de aanvraag valt, in kennis stellen of zij al dan niet maatregelen hebben genomen (Artikel 26 van de Japanse Wet op de Bescherming van Informatie in de Communicatie).

In het verleden waren er platformen die, zelfs na het indienen van een verwijderingsverzoek, geen ontvangstbevestiging stuurden, wat leidde tot klachten van gebruikers die niet wisten of hun verzoek wel was ontvangen. Deze maatregel is een reactie op dergelijke ontevredenheid.

Publicatie van de normen voor de implementatie van verzendingspreventiemaatregelen

Grootschalige specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten mogen verzendingspreventiemaatregelen slechts treffen indien zij zich houden aan de normen die zij zelf hebben vastgesteld en gepubliceerd. Deze normen moeten zijn gepubliceerd een bepaalde periode voor de dag waarop de verzendingspreventiemaatregelen worden getroffen (Artikel 27, lid 1 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Bij het vaststellen van deze normen moet men zich inspannen om ervoor te zorgen dat de inhoud van de normen aan de volgende criteria voldoet (Artikel 27, lid 2 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens):

• De soorten informatie die onderwerp zijn van de verzendingspreventiemaatregelen moeten, afhankelijk van de reden waarom de aanbieder van de telecommunicatiediensten kennis heeft genomen van de verspreiding van de informatie, zo specifiek mogelijk worden bepaald.
• Indien maatregelen worden getroffen om de dienstverlening te stoppen, moeten de normen voor de uitvoering van deze maatregelen zo specifiek mogelijk worden vastgesteld.
• De normen moeten worden beschreven in een taalgebruik dat gemakkelijk te begrijpen is voor de verzender en andere belanghebbenden.
• Er moet rekening worden gehouden met de consistentie met de wetgeving die de inspanningsverplichting voor de uitvoering van verzendingspreventiemaatregelen vaststelt.

Kennisgeving aan de verzender bij het treffen van maatregelen ter voorkoming van verzending

Grote, specifieke aanbieders van elektronische communicatiediensten moeten, wanneer zij maatregelen treffen om verzending te voorkomen, in principe zonder uitstel de verzender van de geblokkeerde informatie op de hoogte stellen van deze maatregel en de redenen ervoor. Ook moeten zij ervoor zorgen dat de verzender gemakkelijk kennis kan nemen van deze maatregelen. Verder, indien de maatregelen om verzending te voorkomen zijn getroffen in overeenstemming met de criteria van Artikel 27, Lid 1, moeten zij de relatie tussen deze maatregelen en de genoemde criteria duidelijk maken (Artikel 28 van de Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens).

Publicatie van de status van de uitvoering van verzendingspreventiemaatregelen

Grote, specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten zijn verplicht om eens per jaar de volgende punten te publiceren, zoals bepaald door een ministeriële verordening van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie (Artikel 29 van de Japanese Act on the Protection of Personal Information (Joho Pura Ho, 2003)):

• De status van de ontvangst van aanvragen zoals beschreven in Artikel 24
• De uitvoeringsstatus van de notificaties volgens de bepalingen van Artikel 26
• De uitvoeringsstatus van de maatregelen voor de notificaties en andere gerelateerde maatregelen volgens de bepalingen van Artikel 26
• De uitvoeringsstatus van verzendingspreventiemaatregelen
• Een zelfevaluatie van de punten genoemd in de verschillende subartikelen van Artikel 26
• Andere noodzakelijke punten die zijn vastgesteld in de ministeriële verordening van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Communicatie, naast de punten genoemd in de verschillende subartikelen van Artikel 26, om de uitvoeringsstatus van de maatregelen die de grote, specifieke aanbieders van telecommunicatiediensten moeten nemen op basis van dit hoofdstuk, te verduidelijken

Aanbevelingen, bevelen en sancties

In de Wet op de Aanpak van Informatieplatforms (情報流通プラットフォーム対処法) zijn naast bepalingen voor aanbevelingen en bevelen ook sanctiebepalingen opgenomen. Dit was niet het geval in de Wet op de Beperking van Aansprakelijkheid van Providers (プロバイダ責任制限法).

De Minister van Binnenlandse Zaken en Communicatie kan, indien hij van mening is dat een grote, specifieke aanbieder van telecommunicatiediensten de volgende bepalingen overtreedt, aanbevelen dat de nodige maatregelen worden genomen om de inbreuk te corrigeren (Artikel 31, lid 1 van de Wet op de Aanpak van Informatieplatforms).

• Publicatie van de methode voor het ontvangen van klachten van benadeelden
• Selectie en aanmelding van een gespecialiseerde onderzoeker naar inbreukmakende informatie
• Notificatie aan de aanvrager van maatregelen om de verzending te voorkomen
• Publicatie van de normen met betrekking tot de uitvoering van maatregelen om de verzending te voorkomen
• Notificatie aan de verzender in het geval dat maatregelen om de verzending te voorkomen zijn genomen
• Publicatie van de status van de uitvoering van maatregelen om de verzending te voorkomen

Indien zonder geldige reden geen gehoor wordt gegeven aan de aanbevolen maatregelen, kan de Minister bevelen dat de maatregelen alsnog worden genomen (Artikel 31, lid 2 van de Wet op de Aanpak van Informatieplatforms).

Bij overtreding van bovenstaande bevelen kan een detentiestraf van maximaal één jaar of een boete van maximaal 1 miljoen yen worden opgelegd (Artikel 36 van de Wet op de Aanpak van Informatieplatforms).

Samenvatting: Verbeterde aanpak van het verwijderen van smadelijke berichten door de ‘Joho Pura-ho’

De Wet op de beperking van aansprakelijkheid van providers zal, inclusief de naam van de wet, aanzienlijk worden herzien. Hierdoor worden grote platformaanbieders verplicht tot ‘versnelling van de respons’ en ‘transparantie van de operationele status’.

De inwerkingtredingsdatum van de nieuwe ‘Joho Pura-ho’ is vastgesteld binnen één jaar na de publicatiedatum, namelijk op een door een regeringsbesluit bepaalde dag na de publicatiedatum (17 mei Reiwa 6 (2024)).

Wat de verwijdering van schadelijke berichten door bedrijven betreft, werd dit voorheen overgelaten aan de vrijwillige inspanningen van de bedrijven zelf, maar nu kan worden verwacht dat de aanpak van de bedrijven verbetert door het verduidelijken van de aanvraagprocedure voor verwijdering en het verplicht stellen van notificaties.

Maatregelen van ons kantoor

Het Monolith Advocatenkantoor is een advocatenkantoor met een schat aan ervaring op het gebied van IT, en in het bijzonder internet en recht. In de afgelopen jaren heeft de verspreiding van reputatieschade en smaad op het internet, bekend als ‘digitale tatoeages’, ernstige schade veroorzaakt. Ons kantoor biedt oplossingen om deze ‘digitale tatoeages’ aan te pakken. In het onderstaande artikel vindt u meer details.

Expertisegebieden van Monolith Advocatenkantoor: Digital Tattoo[ja]