Belangrijke punten om op te letten bij het verkopen van geïmporteerde goederen in een online winkel - Uitleg over de Japanse Douanewet

Online winkelen is nu een integraal onderdeel van ons dagelijks leven. Hoewel iedereen nu gemakkelijk een online winkel kan openen, zijn er verschillende wetten die van toepassing zijn op het beheer van online winkels. Maar welke wetten zijn van toepassing als je via online winkelen buitenlandse importproducten verkoopt? In dit artikel leggen we de ‘Japanse Douanewet’ uit.

De wetten die betrekking hebben op het beheer van online winkels omvatten ‘algemene wetten voor online winkels’ zoals de ‘Japanse Wet op Specifieke Handelstransacties’, ‘Japanse Wet ter Voorkoming van Oneerlijke Concurrentie’, ‘Japanse Wet op de Weergave van Premiums’, ‘Japanse Elektronische Contractenwet’, ‘Japanse Wet op Specifieke Elektronische Mail’ en ‘Japanse Wet op de Bescherming van Persoonsgegevens’, en ‘wetten die specifiek zijn voor bepaalde industrieën’. In dit artikel zullen we ons richten op de ‘Japanse Douanewet’, een van de ‘wetten die specifiek zijn voor bepaalde industrieën’.

https://monolith.law/corporate/onlineshop-act-on-specified-commercial-transactions[ja]

https://monolith.law/corporate/onlineshop-act-against-unjustifiable-premiums-misleading-representation[ja]

https://monolith.law/corporate/onlineshop-email-act-protection-of-personal-information[ja]

Wat is douane?

Er zijn veel unieke en ongewone producten uit het buitenland, en het importeren van deze producten naar Japan om ze te verkopen in online winkels kan worden gezien als een gebied met groeipotentieel in de toekomst.

De belasting die wordt geheven wanneer goederen uit het buitenland worden gebracht, is de douane.

De douane is bedoeld om binnenlandse boeren en fabrikanten te beschermen. Wanneer de douane wordt toegevoegd aan geïmporteerde goederen, stijgt de prijs van de geïmporteerde goederen met het bedrag van de douane, wat het effect heeft dat binnenlandse producten gemakkelijker te verkopen zijn op prijsniveau.

De ‘Japanse Douanewet’ bepaalt de zaken die nodig zijn voor het vaststellen van de douane en de procedures voor betaling en dergelijke.

Wanneer wordt er douanerechten geheven?

Douanerechten worden geheven in de volgende gevallen:

• Wanneer je producten importeert om te verkopen in Japan
• Wanneer je producten koopt via buitenlandse online winkels
• Wanneer je souvenirs die je tijdens een buitenlandse reis hebt gekocht, terugbrengt naar Japan

Zowel grote zendingen die door bedrijven en andere rechtspersonen worden geïmporteerd, als kleine zendingen die door particulieren worden geïmporteerd, zijn onderworpen aan douanerechten. Dit geldt ook voor zakelijke doeleinden zoals doorverkoop, en bijvoorbeeld wanneer je je eigen kleding of portemonnee koopt via een buitenlandse online winkel.

Echter, er is een speciale uitzondering genaamd “persoonlijke invoer” wanneer je importeert voor persoonlijk gebruik, waardoor de douanerechten iets lager worden.

Daarnaast is er een uitzondering voor kleine bedragen, waarbij er een bedrag is vastgesteld waarover geen douanerechten worden geheven. Als je iets koopt bij een buitenlandse online winkel, zijn er geen douanerechten als de verzend- en verzekeringskosten in totaal minder dan 10.000 yen (ongeveer 77 euro) bedragen. Als je iets koopt voor eigen gebruik, ben je vrijgesteld van belasting als de detailhandelsprijs minder dan 16.666 yen (ongeveer 128 euro) is.

Echter, er zijn producten die niet vrijgesteld zijn van belasting, zoals lederwaren, gebreide kleding, leren schoenen (en sommige sneakers), en er zijn belastingen die niet worden vrijgesteld, zoals tabaksbelasting en alcoholbelasting.

Douanetarieven

“Douanetarieven” worden bepaald door twee factoren: het “type” en de “oorsprong” van de goederen.

De soort goederen wordt geclassificeerd door een nummer dat een gemeenschappelijk deel heeft dat bekend staat als de HS-code in alle landen.

Bijvoorbeeld, voor kleding, worden ze verder geclassificeerd op basis van geslacht, materiaal en fabricagemethode, zoals heren- of dameskleding, jassen, pakken, jassen, enz. De basistarief voor elke classificatie is vastgesteld. Bijvoorbeeld, jassen en rokken zijn 8,4-12,8%, en shirts en ondergoed zijn 7,4-10,9%.

Over het algemeen zijn de douanerechten op voedsel zoals snoep en vlees, en kleding relatief hoog, terwijl er geen douanerechten worden geheven op horloges, huishoudelijke apparaten, cosmetica, enz.

Het classificeren van deze goederen is zeer moeilijk, dus het is betrouwbaar om te informeren via het “systeem voor voorafgaande instructie van douaneclassificatie”.

Het systeem voor voorafgaande instructie van douaneclassificatie is een systeem waarbij u in principe schriftelijk vragen kunt stellen aan de douane over de douaneclassificatie (belastingnummer) en het douanetarief van de goederen vóór de invoer, en u kunt een schriftelijk antwoord ontvangen.

Het antwoord op de schriftelijke vraag (voorafgaande instructie antwoord) van de douane wordt gerespecteerd tijdens de beoordeling van de invoeraangifte gedurende drie jaar vanaf de uitgifte van het antwoord (tenzij de behandeling verandert als gevolg van wetswijzigingen, enz.). Daarom kunt u van tevoren de douaneclassificatie van de geplande importgoederen kennen en de kostenberekening nauwkeuriger maken, waardoor het gemakkelijker wordt om verkoopplannen te maken. Bovendien, bij de douaneafhandeling van de goederen, is het mogelijk om een juiste en snelle aangifte te doen, wat resulteert in het voordeel dat u de goederen vroegtijdig kunt ontvangen.

De tweede factor die het douanetarief bepaalt, is de oorsprong, wat verwijst naar het land of de regio waar het product daadwerkelijk is gemaakt. Er zijn uitzonderingen op het basistarief met lagere tarieven ingesteld op basis van de oorsprong, en veel landen en regio’s zijn van toepassing. Bijvoorbeeld, er is een systeem genaamd “preferentieel douanetarief” dat de douanerechten op producten uit ontwikkelingslanden verlaagt.

Het Algemeen Preferentieel Systeem (GSP: Generalized System of Preferences) is een systeem dat een lager belastingtarief (preferentieel tarief) toepast op bepaalde landbouw-, visserij- en mijnbouwproducten die worden geïmporteerd uit ontwikkelingslanden om de exportinkomsten van ontwikkelingslanden te verhogen en industrialisatie en economische ontwikkeling te bevorderen.

In de UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) werd overeengekomen om dit systeem te onderzoeken als een speciale maatregel om voordelen te bieden aan ontwikkelingslanden vanuit ontwikkelde landen als een manier om de Noord-Zuid-problematiek op te lossen, en Japan heeft dit systeem geïmplementeerd sinds augustus 1971 op basis van deze overeenkomst.

Onder het huidige preferentiële douanesysteem van Japan worden landen en regio’s die zich in een ontwikkelingsfase bevinden, hun eigen douane- en handelssystemen hebben, en die speciale voordelen willen ontvangen op het gebied van douane, aangewezen bij regeringsbesluit, en vanaf 1 april 2021 zijn 127 landen en 5 regio’s aangewezen en aangekondigd als begunstigde landen.

Daarnaast is er een “tarief op basis van het Economisch Partnerschapsovereenkomst (EPA: Economic Partnership Agreement)” als een tarief op basis van het verdrag. Producten uit landen waarmee een EPA of een Vrijhandelsovereenkomst (FTA: Free Trade Agreement) zoals de TPP is gesloten, kunnen profiteren van het douanetarief dat is overeengekomen in de EPA/FTA.

De douanebedragen worden berekend met behulp van het douanetarief, in principe door de “belastbare prijs” x “douanetarief”.

De “belastbare prijs” is de “prijs van het product + verzekeringspremie voor import + vracht naar Japan”, oftewel de zogenaamde CIF (Cost Insurance and Freight). In het geval van kleine invoer of voor persoonlijk gebruik, zijn er vrijstellingssystemen en verschillende berekeningsmethoden.

Voor persoonlijke import is de belastbare waarde 60% van de prijs van het product, maar voor commercieel gebruik worden ook verzekeringspremies en verzendkosten opgenomen in de belastbare waarde.

Daarnaast is er naast het “uitvoerend douanetarief (het douanetarief dat gedetailleerd is ingesteld door wetten en verdragen)” een “vereenvoudigd tarief” dat van toepassing is wanneer de belastbare waarde 200.000 yen of minder is. Het vereenvoudigde tarief heeft slechts 7 categorieën in vergelijking met het uitvoerend douanetarief, waardoor het gemakkelijker te begrijpen en te berekenen is.

Wanneer en aan wie worden douanerechten betaald?

Douanerechten worden betaald door de persoon die de goederen importeert op het moment van de importprocedure.

Wanneer goederen vanuit het buitenland het land binnenkomen, vindt er een procedure genaamd “douane-inklaring” plaats bij de “douane”, een overheidskantoor op luchthavens en havens. Dit is vergelijkbaar met de immigratiecontrole die mensen ondergaan op luchthavens. Tijdens deze douane-inklaring wordt gecontroleerd of de goederen niet verboden of beperkt zijn in Japan, worden douanerechten geheven en wordt toestemming gegeven voor binnenkomst.

In de meeste gevallen wordt de douane-inklaringsprocedure uitgevoerd door het transportbedrijf. Ook de betaling van de douanerechten wordt namens u gedaan tijdens deze procedure. Aangezien de ontvanger goederen ontvangt die al door de douane zijn ingeklaard, worden de douanerechten betaald aan het transportbedrijf.

Voor internationale koeriersdiensten zoals DHL (een Duits internationaal transport- en logistiekbedrijf dat zich voornamelijk bezighoudt met internationale pakketbezorging, transport en logistieke diensten), die vaak worden gebruikt voor online winkelen in het buitenland, kunt u de douanerechten betalen aan de chauffeur bij levering van de goederen.

Hetzelfde geldt voor EMS (Express Mail Service), zolang de belasting niet meer dan 300.000 yen bedraagt.

Als u een douane-expediteur inschakelt om de inklaringsprocedure uit te voeren bij het importeren van goederen via zeetransport of luchtvracht, is het gebruikelijk om de douanerechten en inklaringskosten tegelijk te betalen. Naast de douanerechten betaalt u ook de binnenlandse verbruiksbelasting op de geïmporteerde goederen.

Dingen die niet geïmporteerd mogen worden

Niet alle goederen mogen worden geïmporteerd. Er zijn bepaalde verboden goederen die niet mogen worden geëxporteerd of geïmporteerd, en deze worden bepaald door de Japanse Douanewet.

Volgens artikel 69-11 van de Japanse Douanewet is de invoer van de volgende goederen verboden:

• Drugs, psychotrope stoffen, cannabis, opium, papaverstro, stimulerende middelen, opium rookapparatuur
• Specifieke medicijnen gedefinieerd in de ‘Japanse Wet op de Kwaliteit, Effectiviteit en Veiligheid van Geneesmiddelen en Medische Apparatuur’ (met uitzondering van die geïmporteerd voor medische doeleinden)
• Pistolen, geweren, machinegeweren en kanonnen, evenals hun munitie en pistoolonderdelen
• Explosieven
• Vuurwerk
• Specifieke stoffen gedefinieerd in de ‘Japanse Wet op het Verbod en de Regulering van Chemische Wapens’
• Type 2 ziekteverwekkers gedefinieerd in de ‘Japanse Wet op de Preventie van Infectieziekten en Medische Zorg voor Patiënten met Infectieziekten’
• Valse of vervalste munten, bankbiljetten, postzegels, waardepapieren en valse kaarten (inclusief de grondstoffen voor dergelijke kaarten)
• Boeken, tekeningen, beeldhouwwerken en andere items die de openbare orde of goede zeden kunnen schaden
• Kinderpornografie gedefinieerd in de ‘Japanse Wet op de Bestrijding en Bestraffing van Kinderprostitutie en Kinderpornografie en de Bescherming van Kinderen’
• Goederen die inbreuk maken op patentrechten, gebruiksmodelrechten, ontwerprechten, handelsmerkrechten, auteursrechten, naburige rechten, rechten op het gebruik van circuitconfiguraties of kwekersrechten
• Goederen die de handelingen vormen die worden vermeld in artikel 2, paragraaf 1, nummers 1 tot en met 3 of nummers 10 tot en met 12 van de ‘Japanse Wet op de Preventie van Oneerlijke Concurrentie’

Als u deze goederen importeert, kunt u volgens artikel 108-4 van de Japanse Douanewet worden gestraft met een gevangenisstraf van maximaal 10 jaar, een boete van maximaal 10 miljoen yen, of beide.

Daarnaast zijn er ook goederen waarvan de invoer verboden is volgens de ‘Japanse Wet op de Kwaliteit, Effectiviteit en Veiligheid van Geneesmiddelen en Medische Apparatuur’, de ‘Japanse Plant Quarantine Act’, en de ‘Japanse Wet op de Preventie van Besmettelijke Dierziekten’.

Let op, sommige producten zoals kruiden, etherische oliën en badzouten die legaal worden verkocht, kunnen als ‘drugs’ of ‘specifieke medicijnen’ worden beschouwd en hun invoer kan verboden zijn.

Samenvatting

Het beheren van een online winkel en het omgaan met geïmporteerde producten kan behoorlijk lastig en tijdrovend zijn.

Als je veel producten hebt of als je de importprocedures niet begrijpt, kan het uitbesteden aan een gespecialiseerd bedrijf een optie zijn. Hierdoor kun je je concentreren op klantenwerving en bedrijfsvoering. Afhankelijk van de omvang van je bedrijf en de aard van je producten, kan het ook mogelijk zijn om gebruik te maken van diensten die gespecialiseerd zijn in import en export vanuit het buitenland en die ook de verzending voor je online winkel verzorgen.

Echter, ongeacht de situatie, is het noodzakelijk om verschillende wetten en procedures te begrijpen, met name de ‘Japanse Douanewet’.

Informatie over onze aanpak

Monolis Law Firm is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet, en recht. De noodzaak van juridische controles rond online winkelen neemt de laatste jaren steeds meer toe. Ons kantoor analyseert de juridische risico’s van bestaande en geplande bedrijven, rekening houdend met verschillende wettelijke voorschriften, en streeft ernaar om de bedrijfsvoering zo veel mogelijk te legaliseren zonder deze te stoppen. Details worden beschreven in het onderstaande artikel.

https://monolith.law/practices/corporate[ja]