Lasters en Bedreigingen op het Internet

Wanneer we denken aan intimidatie, hebben we misschien het beeld van een intimiderende, gespierde man met een angstaanjagend gezicht. Volgens het Japanse Ministerie van Justitie’s ‘Misdaad Witboek 2018’ (Heisei 30 jaar, 2018 in de Gregoriaanse kalender), waren er ongeveer 2800 arrestaties voor intimidatie in 2017 (Heisei 29 jaar, 2017 in de Gregoriaanse kalender). Het is mogelijk dat veel van de daders precies overeenkomen met dit beeld.

Aan de andere kant, volgens het Japanse Nationale Politie Agentschap’s ‘Situatie van Cyberdreigingen in 2018’ (Heisei 30 jaar, 2018 in de Gregoriaanse kalender), waren er 310 gevallen van cyberintimidatie in 2017 (Heisei 29 jaar, 2017 in de Gregoriaanse kalender). Dit omvatte ook middelbare scholieren en ouderen, omdat er geen noodzaak is om de slachtoffers direct onder ogen te zien.

Wanneer we het internet gebruiken, kunnen we soms te opgewonden raken en harde uitdrukkingen gebruiken, waardoor laster en smaad veranderen in intimidatie. Omdat het geen face-to-face communicatie is, kan iedereen berichten plaatsen die als intimidatie kunnen worden beschouwd, en er is een kans dat je gearresteerd wordt voor intimidatie. In dit artikel zullen we uitleggen wanneer intimidatie op het internet strafbaar is, de straffen voor intimidatie, en hoe te reageren als je geïntimideerd wordt of als je iemand hebt geïntimideerd.

Voorwaarden voor het vaststellen van een bedreigingsdelict

Als je iemand op het internet bedreigt met beledigende woorden, kan er mogelijk een bedreigingsdelict worden vastgesteld.

1 Wie iemand bedreigt door te verklaren dat hij schade zal toebrengen aan het leven, lichaam, vrijheid, eer of eigendom, wordt gestraft met een gevangenisstraf van maximaal twee jaar of een boete van maximaal 300.000 yen.
2 Wie iemand bedreigt door te verklaren dat hij schade zal toebrengen aan het leven, lichaam, vrijheid, eer of eigendom van een familielid, wordt op dezelfde manier behandeld als in het vorige lid.

Artikel 222 van het Japanse Strafwetboek (Bedreiging)

Als je een bericht plaatst dat overeenkomt met het bovenstaande, kan je mogelijk gestraft worden voor een bedreigingsdelict, zelfs als het slachtoffer geen strafrechtelijke aanklacht indient, omdat het een delict is dat niet afhankelijk is van een klacht van het slachtoffer.

Aankondiging van kwaad

“Het aankondigen van de intentie om schade toe te brengen”, oftewel “de aankondiging van kwaad”, is noodzakelijk voor het vaststellen van een bedreigingsdelict.

Of iets als “kwaad” wordt beschouwd, wordt objectief beoordeeld. Zelfs als het slachtoffer zich “bedreigd” voelt, kan het zijn dat het niet als “bedreiging” wordt beschouwd, en deze beoordeling kan variëren afhankelijk van de situatie. Een voorbeeld dat vaak wordt aangehaald, is het verschil tussen een jonge, sterke man die zegt “Ik ga je pijn doen” en een klein kind dat hetzelfde zegt. Objectief gezien kan de angst die het slachtoffer voelt in deze twee situaties verschillen.

In het eerste geval zou het worden beschouwd als een “aankondiging van kwaad”, terwijl het in het tweede geval niet zo zou worden beschouwd. Echter, op het internet is dit onderscheid niet van toepassing. Het is onmogelijk om te onderscheiden of een bericht afkomstig is van een gewelddadige man of een kind.

Daarom zijn er onder degenen die online bedreigingen aanpakken, ook middelbare scholieren en ouderen.

Methoden van Bedreiging

Voor het plegen van een bedreigingsdelict is een ‘aankondiging van kwaad’ nodig, maar wat voor soort methoden vallen onder ‘aankondiging’?

Wettelijk gezien zijn er geen specifieke beperkingen op de methoden van ‘aankondiging van kwaad’ voor bedreigingsdelicten. Ten eerste, als het direct mondeling wordt medegedeeld, is het een ‘aankondiging’. Ten tweede, als een brief (dreigbrief) wordt verzonden, is het ook een ‘aankondiging’.

Dus, als je direct een bedreigend bericht stuurt naar iemand via LINE of e-mail, zoals ‘Ik ga je geheim onthullen’ of ‘Denk niet dat je er zomaar mee wegkomt’, is het een ‘aankondiging’ en wordt het beschouwd als een bedreigingsdelict.

Zelfs op het internet, als het voldoende is om de ontvanger angst aan te jagen, is het natuurlijk een ‘aankondiging van kwaad’. Bijvoorbeeld, als je iets post op de SNS van de ander of op je eigen blog, of als je iets post op een internetforum zoals ‘2channel’, als het een ‘aankondiging van kwaad’ is, kan er een bedreigingsdelict worden gepleegd. Op het internet kan gemakkelijk een bedreigingsdelict worden gepleegd, dus je moet uiterst voorzichtig zijn met wat je post.

Over het doelwit van bedreiging

In het geval van bedreiging, wordt het doelwit van de bedreiging beperkt door artikel 222 van het Japanse strafrecht (Wetboek van Strafrecht).

Leven
Een aankondiging van kwaad tegen het leven is een zogenaamde doodsbedreiging, dat wil zeggen “ik zal je doden”. Daarom, als je zegt “Ik ga je doden” of schrijft “Beschouw je leven als voorbij”, kan er sprake zijn van een bedreigingsmisdrijf.
Lichaam
Kwaad tegen het lichaam betekent inhoud die aangeeft dat men iemand zal aanvallen, dat wil zeggen iemand verwonden. Bijvoorbeeld, als je zegt “Ik ga je slaan” of schrijft “Denk niet dat je er zomaar vanaf komt”, kan er sprake zijn van een bedreigingsmisdrijf.
Vrijheid
Kwaad tegen de vrijheid betekent het beperken van iemands lichaam. Bijvoorbeeld, als je zegt “Ik ga je opsluiten” of schrijft “Ik ga je ontvoeren”, kan er sprake zijn van een bedreigingsmisdrijf.
Eer
Kwaad tegen de eer betekent het schrijven van inhoud die aangeeft dat men de oneervolle feiten van de ander openbaar zal maken, bijvoorbeeld, als je schrijft “Ik ga je affaire openbaar maken” of “Ik ga je misdaad openbaar maken”, kan er sprake zijn van een bedreigingsmisdrijf. In dit geval, zelfs als de feiten die je openbaar wilt maken waar zijn, kan het nog steeds als bedreiging worden beschouwd, dus wees voorzichtig.
Eigendom
Dit betekent het suggereren van inbreuk op de eigendommen van de ander. Bijvoorbeeld, als je schrijft “Ik ga al je geld stelen” of “Ik ga je huis in brand steken”, kan er sprake zijn van een bedreigingsmisdrijf.

Artikel 222 van het Japanse strafrecht (Wetboek van Strafrecht)

Bedreigingen tegen iets anders dan de bovenstaande vijf worden in principe niet beschouwd als een bedreigingsmisdrijf.

De benadeelde partij (doelwit van inbreuk)

In het geval van bedreiging, wordt het doelwit van de inbreuk beperkt door artikel 222 van het Japanse Strafwetboek.

Een bedreiging is alleen strafbaar als er een aankondiging is gedaan om schade toe te brengen aan 1) een ‘persoon’, oftewel de ‘betrokkene’ zelf, of 2) een ‘familielid’.

Bijvoorbeeld, als je schrijft “Ik ga je vrouw vermoorden” of “Ik ga je kind ontvoeren”, kan er sprake zijn van een strafbare bedreiging. Echter, een aankondiging van kwaadwilligheid tegenover vrienden of kennissen is niet strafbaar. Dus zelfs als je schrijft “Ik ga je geliefde vermoorden”, valt dit niet onder de strafbare bedreiging.

Echter, aangezien een huisdier als ‘eigendom’ wordt beschouwd, kan het schrijven van iets als “Ik ga je kat iets vreselijks aandoen” worden beschouwd als een aankondiging van kwaadwilligheid tegenover ‘iemand’s eigendom’, en kan er sprake zijn van een strafbare bedreiging.

Bedreiging tegen rechtspersonen

Volgens de Japanse ‘Wet op Bedreiging’ is het principe dat een bedreiging niet van toepassing is op rechtspersonen, omdat deze wet in principe alleen van toepassing is als er een kwaadaardige aankondiging is tegen de persoon zelf of zijn/haar familieleden.

Echter, volgens jurisprudentie, zelfs als de kwaadaardige aankondiging gericht is aan een rechtspersoon, als deze aankondiging een kwaadaardige aankondiging wordt tegen het leven, lichaam, vrijheid, eer of eigendom van de individuele persoon (zoals de vertegenwoordiger of agent van de rechtspersoon) die de aankondiging heeft ontvangen, dan kan er sprake zijn van een bedreiging tegen dat individu.

Bijvoorbeeld, als iemand schrijft naar de vertegenwoordiger van een bedrijf, “Ik zal je bedrijf vernietigen”, dan kan de vertegenwoordiger zich net zo bedreigd voelen als wanneer de bedreiging direct tegen hem/haar gericht was.

In dergelijke gevallen kan de kwaadaardige aankondiging tegen het bedrijf worden beschouwd als een kwaadaardige aankondiging tegen het leven, lichaam, vrijheid, eer of eigendom van de individuele persoon die de aankondiging heeft ontvangen, en kan er sprake zijn van een bedreiging.

Er is geen ‘angst’ nodig voor het misdrijf van bedreiging

Het misdrijf van bedreiging wordt gepleegd door ‘een aankondiging van kwaad dat iemand angst aanjaagt’, maar er is geen noodzaak dat de persoon daadwerkelijk ‘angst’ voelt.

Er is geen poging tot misdrijf in het geval van bedreiging. Dit komt omdat het al ‘voltooid’ is op het moment dat er ‘bedreigd’ wordt. Daarom maakt het niet uit of de persoon daadwerkelijk bang is of niet.

Misdrijven zoals bedreiging, die automatisch worden gepleegd wanneer de betreffende handeling wordt uitgevoerd, worden ‘abstracte gevaarsmisdrijven’ genoemd. Het idee is dat de handeling zelf gevaarlijk is, dus het gevaar ontstaat en het misdrijf wordt gepleegd op het moment dat de handeling wordt uitgevoerd. Het misdrijf van brandstichting in bewoonde gebouwen, etc., zoals bepaald in artikel 108 van het Japanse Wetboek van Strafrecht, wordt als een typisch voorbeeld beschouwd. Daarom, zelfs als je een dreigende e-mail naar iemand stuurt of een aankondiging van kwaad op iemands sociale media schrijft, zelfs als de persoon niet ‘bang’ denkt, als de inhoud objectief gezien iemand angst aanjaagt, wordt het misdrijf van bedreiging gepleegd.

De relatie tussen afpersing en andere misdrijven

Bedreiging en dwang

Bedreiging en dwang worden vaak met elkaar verward, dus laten we het verschil duidelijk maken.

1. Wie iemand bedreigt met schade aan leven, lichaam, vrijheid, eer of eigendom, of geweld gebruikt om iemand iets te laten doen wat hij niet verplicht is te doen, of het uitoefenen van een recht belemmert, wordt gestraft met een gevangenisstraf van maximaal drie jaar.
2. Wie een familielid bedreigt met schade aan leven, lichaam, vrijheid, eer of eigendom, of iemand iets laat doen wat hij niet verplicht is te doen, of het uitoefenen van een recht belemmert, wordt op dezelfde manier behandeld als in het vorige lid.
3. Een poging tot het misdrijf in de vorige twee leden wordt bestraft.

Artikel 223 van het Japanse Wetboek van Strafrecht (Dwang)

Dwang is een misdrijf dat wordt gepleegd wanneer iemand door bedreiging of geweld wordt gedwongen om iets te doen wat hij niet verplicht is te doen, of wanneer het uitoefenen van een recht wordt belemmerd.

Het grote verschil met bedreiging is dat dwang resulteert in het dwingen van iemand om iets te doen wat hij niet verplicht is te doen, of het belemmeren van het uitoefenen van een recht. Bij bedreiging is er geen sprake van dergelijke resultaten, het is simpelweg een bedreiging, zonder dat er iets gedaan moet worden.

Daarentegen, in het geval van dwang, is het noodzakelijk om met het bovengenoemde doel iemand iets te laten doen wat hij niet verplicht is te doen, of het uitoefenen van een recht te belemmeren. Daarom is er een poging tot dwang.

Bedreiging en poging tot dwang

Het wordt ingewikkeld als we het hebben over de misdrijven bedreiging en poging tot dwang. Dit komt omdat ze in essentie hetzelfde zijn als het gaat om “iemand bedreigen, maar de ander doet iets wat hij niet verplicht is te doen”.

In het geval van poging tot dwang, is de bedreiging gericht op het dwingen van de ander om iets te doen wat hij niet verplicht is te doen. Bijvoorbeeld, als je zegt “Als je niet knielt, zal ik je doden”, zit er een boodschap in van “je moet knielen”. Als de ander dan niet knielt, wordt het een poging tot dwang.

Daarentegen is bedreiging simpelweg een geval waarin je alleen maar zegt “Ik zal je doden”, zonder de intentie om iemand iets te laten doen of zijn recht om iets te doen te belemmeren. Dit is het verschil tussen poging tot dwang en bedreiging.

Als je op het internet post en tegen iemand zegt “Als je XX niet doet, zal ik je doden” of “Als je XX doet, zal ik brand stichten”, en je probeert iemand iets te laten doen of zijn recht om iets te doen te belemmeren, dan wordt het geen bedreiging, maar dwang of poging tot dwang. De straf voor dwang is zelfs in het geval van een poging tot een gevangenisstraf van maximaal drie jaar, wat zwaarder is dan bedreiging, dus wees voorzichtig.

Bedreiging en laster

Wanneer we het hebben over misdaden op het internet, denken veel mensen aan laster. In dit artikel leggen we de relatie uit tussen bedreiging en laster.

Bedreiging kan ook worden vastgesteld wanneer iemand dreigt de eer van een persoon of zijn/haar familieleden te schaden. De relatie met laster wordt een probleem wanneer dergelijke berichten worden geplaatst.

Bedreiging is de handeling van het dreigen om iemands eer te schaden. Daarentegen is laster een misdrijf dat wordt gepleegd wanneer iemands eer daadwerkelijk wordt geschaad. Daarom komt bedreiging in termen van tijd eerst.

Bedreiging wordt vastgesteld op het moment dat iemand dreigt de eer van een ander te schaden, en als daarna de eer daadwerkelijk wordt geschaad, wordt op dat moment laster vastgesteld. In dit geval worden bedreiging en laster beschouwd als ‘samengestelde misdrijven’, waardoor de straf wordt verhoogd.

Concreet betekent dit dat de straf voor laster, die een langere gevangenisstraf heeft, wordt genomen als basis (3 jaar), en dat wordt vermenigvuldigd met 1,5, wat resulteert in een straf van maximaal 4,5 jaar.

Als u meer wilt weten over wat laster is, raadpleeg dan het volgende artikel.

https://monolith.law/reputation/defamation[ja]

Bedreiging en strafbaar feit van intimidatie

Laten we ook de relatie tussen bedreiging en het strafbare feit van intimidatie uitleggen.

Het strafbare feit van intimidatie wordt gepleegd wanneer iemand door ‘intimidatie’ of ‘kracht’ de activiteiten van een doelwit verstoort. Bijvoorbeeld, als je op een forum zoals 2chan post dat je een bom in de concertzaal van XX gaat plaatsen, kan het strafbare feit van intimidatie van toepassing zijn. In dit geval wordt ook het misdrijf van bedreiging tegen het doelwit tegelijkertijd gepleegd.

Normaal gesproken, wanneer zowel bedreiging als het strafbare feit van intimidatie van toepassing zijn, worden beide misdrijven gepleegd door één enkele post. In dergelijke gevallen worden de twee misdrijven beschouwd als een ‘conceptuele concurrentie’ relatie, en je wordt berecht op basis van de zwaardere straf van de twee misdrijven.

De straf voor het strafbare feit van intimidatie is een gevangenisstraf van maximaal drie jaar of een boete van maximaal 500.000 yen, wat zwaarder is dan de straf voor bedreiging. Dus als je de activiteiten van iemand anders verstoort door bedreiging, word je berecht op basis van het strafbare feit van intimidatie.

Samenvatting

Op het internet kan men zich soms laten meeslepen en te ver gaan met laster en smaad, waardoor men iemand ‘bedreigt’. Als een bedreiging wordt vastgesteld, kan het slachtoffer uw naam en adres identificeren en u mogelijk aanklagen voor schadevergoeding of u laten arresteren door de politie. Om de situatie zo rustig mogelijk op te lossen, is het raadzaam om zo snel mogelijk een advocaat te raadplegen die ervaring heeft met internetproblemen.

Omgekeerd, als u zich bedreigd voelt door iemand en u vreest voor uw veiligheid, moet u onmiddellijk een schermafbeelding en afdruk maken van de blog of het berichtenbord waar de bedreiging plaatsvindt. Dit is nodig voor een eventuele strafrechtelijke aanklacht en om te voorkomen dat bewijs van de bedreiging wordt vernietigd door verwijdering.

Als een problematische post te lang blijft staan, zullen meer mensen het zien, het kan worden gekopieerd naar andere berichtenborden en samenvattingswebsites, en het kan onbeperkt worden verspreid. Daarom moet het zo snel mogelijk worden verwijderd.

Om een post te verwijderen, dient u een verwijderingsverzoek in bij de beheerder of het beheerbedrijf van de site. Als zij weigeren te verwijderen, dient u een voorlopige voorziening in bij de rechtbank.

In de meeste gevallen van online reputatieschade, waaronder bedreigingen, is het probleem niet opgelost door simpelweg de post te verwijderen. Dit komt omdat dezelfde soort post opnieuw kan worden geplaatst. Het is noodzakelijk om de poster te identificeren en verantwoordelijk te houden.

U dient een verzoek in bij de beheerder of het beheerbedrijf van de site om de informatie van de afzender te onthullen, en identificeert de tussenliggende provider op basis van de onthulde informatie. Vervolgens dient u een verzoek in bij de tussenliggende provider om de informatie van de afzender te onthullen, maar aangezien de tussenliggende provider niet verplicht is om de informatie vrijwillig te onthullen, is een rechtszaak nodig om de informatie van de afzender te onthullen. Als u wint, zal de rechtbank de tussenliggende provider opdracht geven om de informatie van de afzender te onthullen, zodat u informatie zoals het adres, de naam, het telefoonnummer en het e-mailadres van de poster kunt verkrijgen.

Als u wordt bedreigd, reageer dan kalm en vastberaden.