Ile wynosi odszkodowanie za naruszenie prywatności? Adwokat wyjaśnia praktyczne standardy

Jeśli zostanie stwierdzone naruszenie honoru lub prywatności, możliwe jest żądanie odszkodowania za szkodę moralną. Odszkodowanie za szkodę moralną to “rekompensata za szkodę niematerialną, a nie materialną” (wyrok Sądu Najwyższego z 22 lutego 1994 roku (rok 6 Heisei)), ale ze względu na trudności z obiektywnym i ilościowym określeniem stopnia cierpienia, jest ono obliczane na podstawie różnych czynników.

Jakie jest więc ogólne rozumienie odszkodowania za szkodę moralną?

W praktyce odszkodowania za naruszenie prywatności mają tendencję do bycia niskimi, ale w tym artykule omówimy średnie wartości odszkodowań na podstawie rzeczywistych przypadków.

https://monolith.law/reputation/compensation-for-defamation-damages[ja]

Przykłady wyroków uznających naruszenie prywatności i zasądzane odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu

W przypadku relacji z walki z rakiem piersi

Historia choroby, która jest ściśle związana z naszym stanem zdrowia i cechami fizycznymi, jest czymś, czego nie chcielibyśmy ujawniać nieznanym osobom. W tym przypadku problemem była historia choroby “raka piersi u młodych kobiet”.

Był przypadek, w którym kobieta prowadząca anonimowy blog z relacjami z walki z rakiem piersi została zidentyfikowana przez post oskarżonego, który ujawnił jej imię i nazwisko, wiek, miejsce pracy itp. Fakt, że cierpiała na raka piersi u młodych kobiet, stał się znany publicznie, co naruszyło jej prywatność, co skłoniło ją do podjęcia kroków prawnych.

Sąd orzekł:

“Fakty dotyczące zachorowania na raka piersi, przebiegu leczenia i wyników są sprawami prywatnymi i są uważane za fakty, które nie chciałyby być ujawnione, nawet biorąc pod uwagę normalną wrażliwość człowieka”

Sąd Okręgowy w Tokio, wyrok z 13 czerwca 2014 roku (rok 2014 w kalendarzu gregoriańskim)

I stwierdził, że doszło do naruszenia prawa do prywatności powoda, nakazując oskarżonemu zapłatę odszkodowania w wysokości 1,2 miliona jenów oraz kosztów adwokackich w wysokości 120 tysięcy jenów, łącznie 1,32 miliona jenów.

https://monolith.law/reputation/scope-of-privacyinfringement[ja]

https://monolith.law/reputation/disease-information-and-privacy-infringement[ja]

W przypadku publikacji wypłat

Były przypadki, kiedy osoby domagały się odszkodowania za artykuły opublikowane na podstawie ich wypłat.

W jednym z przypadków, kobieta pracująca w firmie, której artykuł opublikowany na stronie internetowej zarządzanej przez tę firmę naruszył jej prywatność, domagała się odszkodowania. Artykuł poruszał problem różnicy w wynagrodzeniach między dużymi wydawnictwami a freelancerami oraz pracownikami z innych branż.

Prezes firmy X, oskarżony Y, opublikował na stronie zarządzanej przez X artykuł zatytułowany “Anormalne wynagrodzenie firmy ○○ zniechęcające obywateli do pracy”. W artykule tym podał nazwę wydawnictwa i tytuł tygodnika, a także zamieścił “wypłatę”, “potwierdzenie zaliczki na podatek dochodowy” i “powiadomienie o kwocie podatku specjalnego / podatku miejskiego” 28-letniej pracownicy redakcji magazynu dla kobiet wydawanego przez firmę ○○, stwierdzając, że jej wynagrodzenie wynosi “ponad 760 tysięcy jenów”.

Chociaż wypłata i inne dokumenty opublikowane w artykule zostały przetworzone tak, aby nie było widać numeru pracownika i nazwiska, można było odczytać, że pracuje w redakcji “△△”, która składa się z 20 do 25 osób, z których około 10 to pracownicy, a jedyną kobietą w wieku 20 lat była powódka. Innymi słowy, znaczna liczba osób znających powódkę w firmie lub wśród osób pracujących w tej samej branży mogła zidentyfikować powódkę jako osobę opisaną w artykule.

Sąd stwierdził:

“Naruszenie prywatności nie ogranicza się do publikacji dla nieokreślonej liczby osób, ale może również obejmować ujawnienie informacji określonej grupie lub określonej osobie.”

Sąd Najwyższy, wyrok z 14 marca 2003 roku

i dalej:

“Jest naturalne, że nawet jeśli informacje są takie, które powinny być naturalnie ujawnione pewnej grupie osób lub nie są takie, które powinny być szczególnie ukrywane, nie chcemy, aby były one ujawniane osobom, których nie chcemy. Oczekiwania w tym zakresie powinny być chronione.”

Sąd Najwyższy, wyrok z 12 września 2003 roku

Można racjonalnie przypuszczać, że wśród osób znających powódkę są takie, które po raz pierwszy dowiedziały się o wysokości jej wynagrodzenia za czerwiec 2005 roku (rok Heisei 17) lub rocznym dochodzie za 2004 rok (rok Heisei 16) lub po raz pierwszy zobaczyły obraz rzeczywistego dokumentu potwierdzającego wypłatę lub potwierdzenie zaliczki na podatek dochodowy po przeczytaniu artykułu. Jest oczywiste, że konkretne wynagrodzenie powódki na określonym momencie, roczne dochody oraz rzeczywiste dokumenty potwierdzające wypłatę należą do spraw, których publikacji nie chciałaby przeciętna osoba.

Sąd Okręgowy w Tokio, wyrok z 1 października 2010 roku

Uznając naruszenie prywatności, sąd nakazał zapłatę 500 tysięcy jenów odszkodowania i 50 tysięcy jenów kosztów adwokackich, łącznie 550 tysięcy jenów.

Publikacja zawodu, adresu i numeru telefonu gabinetu

Okulista wszczął proces sądowy, domagając się odszkodowania, po tym jak jego zawód, adres i numer telefonu gabinetu zostały opublikowane przez osobę, z którą prowadził dyskusję na forum Nifty.

Adres i numer telefonu gabinetu były ogłoszone w regionalnym katalogu telefonicznym według zawodów, co utrudniało twierdzenie, że są to czysto prywatne sprawy.

Sąd stwierdził:

“Nie jest nieracjonalne, że osoba, która ujawniła swoje dane osobowe w określonym celu, nie chce, aby te informacje były znane poza zakresem tego celu, aby nie były one nadużywane. Takie pragnienie powinno być również uznane za interes, który powinien być chroniony. Kontrolowanie informacji o sobie jest zrozumiane jako podstawowy atrybut prawa do prywatności.”

Sąd Okręgowy w Kobe, wyrok z dnia 23 czerwca 1999 roku (Rok 1999 w kalendarzu gregoriańskim)

I nakazał pozwanemu zapłatę 200 000 jenów odszkodowania za ból i cierpienie, 2380 jenów za leczenie bezsenności itp., łącznie 202 380 jenów.

Publikacja nazwisk i adresów małżonków, nazwisk krewnych, nazw firm prowadzonych przez krewnych

Były przypadki, w których powodowie twierdzili, że ich nazwiska, adresy, nazwiska krewnych oraz nazwy firm prowadzonych przez krewnych zostały opublikowane na forum “2channeru”, co umożliwiło ich przeglądanie przez osoby trzecie. W związku z tym, powodowie domagali się od pozwanego odszkodowania za szkody.

Sąd orzekł:

“Informacje takie jak nazwisko osoby, adres, lokalizacja firmy nie są objęte prywatnością, której naruszenia osoba ta chciałaby uniknąć”

Sąd Okręgowy w Tokio, wyrok z dnia 21 stycznia 2009 roku

Sąd odrzucił argumenty pozwanego, stwierdzając, że jest oczywiste, że nazwiska i adresy są objęte prywatnością. Sąd uznał naruszenie prywatności i nakazał pozwanemu zapłacić powodowi i jego żonie po 100 000 jenów oraz 20 000 jenów na koszty adwokackie, co łącznie daje 240 000 jenów.

W przypadku wycieku informacji śledczych dotyczących powoda jako podejrzanego przez Internet

Wystąpił przypadek, w którym powód będący nieletnim, domagał się odszkodowania za wyciek informacji z prywatnego komputera policjanta, który sporządził dokumenty związane ze śledztwem w sprawie naruszenia przez powoda “Japońskiej Ustawy o Ruchu Drogowym”. Wyciekły informacje identyfikujące powoda, takie jak adres, zawód, nazwisko, data urodzenia, a także szczegółowe informacje o zdarzeniu. Wyciek nastąpił, gdy policjant prowadzący śledztwo, tworząc dokumenty śledcze na komputerze, zapisał dokumenty w trakcie tworzenia na dysku twardym komputera wbrew wytycznym, zabrał komputer do domu również wbrew wytycznym, a następnie podłączył go do Internetu nie zauważając, że komputer jest zainfekowany wirusem. Sąd stwierdził:

Takie fakty są informacjami, które powinny być utajnione dla zdrowego rozwoju młodzieży jako fakty dotyczące przestępstw młodzieży. W wyniku działań policjanta A doszło do wycieku informacji, do którego nie powinno dojść, a w rezultacie informacje, które powinny być utajnione dla powoda, zostały udostępnione do przeglądania przez nieokreśloną liczbę osób korzystających z Winny, a te informacje mogły być pobierane i drukowane, co oznacza, że mogły być szeroko ujawniane nawet dla osób niekorzystających z Internetu. Jest oczywiste, że powód miał naruszone prawo do prywatności wynikające z praw osobistych w wyniku tego wycieku informacji.

Wyrok Sądu Okręgowego w Sapporo z dnia 28 kwietnia 2005 roku (2005)

Biorąc pod uwagę, że jest to przestępstwo o stosunkowo niewielkim ciężarze gatunkowym, sąd nakazał pozwanemu zapłatę odszkodowania w wysokości 400 000 jenów.

Przypadek nieautoryzowanego udostępniania zdjęć na Twitterze

Wystąpił przypadek, w którym modelka zdjęć bondage, będąca autorką zdjęcia, wniósła pozew za naruszenie praw autorskich, prywatności i prawa do wizerunku, w związku z nieautoryzowanym udostępnieniem zdjęcia opublikowanego na Twitterze przez współautora.

https://monolith.law/reputation/relation-between-the-publication-of-photos-without-consent-and-copyright[ja]

Sąd uznał naruszenie praw autorskich (prawo do reprodukcji i transmisji publicznej) oraz prawa do wizerunku, stwierdzając:

“Zważywszy na treść zdjęcia, można powiedzieć, że jest to coś, czego nie chciałby ujawnić przeciętny człowiek, a więc ujawnienie takiego zdjęcia bez zgody osoby zainteresowanej może naruszać prawo do prywatności.”

i

“Fakt, że kobieta na zdjęciu jest powódką, nie był jeszcze znany społeczeństwu, więc można powiedzieć, że to dzięki działaniom pozwanej po raz pierwszy stało się możliwe zidentyfikowanie, że kobieta na zdjęciu jest powódką, i ten fakt stał się publicznie znany.”

Wyrok Sądu Okręgowego w Tokio z dnia 27 września 2018 roku (2018)

Uznał naruszenie prywatności i nakazał pozwanemu zapłatę łącznej kwoty 471 500 jenów odszkodowania (w tym 300 000 jenów za naruszenie prawa do prywatności).

Podsumowanie

Otrzymanie odszkodowania jest ważne, ale najpierw konieczne jest usunięcie danego artykułu. Ofiary naruszenia prywatności spowodowanego wpisami w internecie mają prawo do żądania usunięcia wpisu na podstawie “Japońskiej Ustawy o Ograniczeniu Odpowiedzialności Dostawców Usług Internetowych” (prawo do żądania środków zapobiegających transmisji).

Jeśli usługodawca nie zastosuje się do żądania usunięcia, konieczne będzie podjęcie działań prawnych, takich jak wniesienie do sądu wniosku o tymczasowe usunięcie.

Nawet po zakończeniu procesu żądania usunięcia, jeśli istnieją dowody, można złożyć “wniosek o odszkodowanie”. Skonsultuj się z doświadczonym adwokatem.