Jakie są standardowe odszkodowania za naruszenie prawa do wizerunku? Wyjaśnienie na podstawie dwóch przykładów z orzecznictwa

Jeśli wygląd lub postawa osoby zostanie sfotografowany i opublikowany bez zgody, może to stanowić naruszenie prawa do wizerunku, które jest częścią prawa do prywatności, a w niektórych przypadkach możliwe jest żądanie odszkodowania za szkody.

Prawo do wizerunku jest ogólnie postrzegane jako “prawo do niezgody na nieuzasadnione fotografowanie swojego wyglądu itp. i publikowanie go”.

W tym artykule omówimy, kiedy można mówić o naruszeniu prawa do wizerunku, a także jaka jest średnia kwota odszkodowania za szkody moralne, na podstawie rzeczywistych przypadków.

Na temat związku między prawem do wizerunku a prawem do prywatności, a także procesu dochodzenia roszczeń o odszkodowanie za naruszenie prawa do wizerunku, omówimy w poniższym artykule.

https://monolith.law/reputation/portraitrights-onthe-internet[ja]

Przypadek publikacji zdjęcia w szlafroku wewnątrz pokoju

Zdarzyło się, że fotograf tygodnika zrobił zdjęcie prezesowi wydawnictwa prasowego, który był w szlafroku w swoim domu, a następnie opublikował to zdjęcie w tygodniku.

Powód twierdził, że bezprawne jest fotografowanie i publikowanie jego wyglądu i postawy bez jego zgody, co stanowi naruszenie prywatności. W związku z tym, na podstawie czynu niedozwolonego, zażądał od wydawnictwa i redaktora naczelnego tygodnika, aby zaprzestali publikacji zdjęcia, opublikowali przeprosiny i zapłacili odszkodowanie za szkodę moralną.

Przebieg procesu

Scout drużyny baseballowej, której właścicielem był powód, został przyłapany na przekazaniu około 2 milionów jenów gotówki piłkarzowi uniwersyteckiej drużyny baseballowej, którego chcieli pozyskać na spotkaniu draftu. W wyniku tego powód zrezygnował z bycia właścicielem drużyny.

Jednakże, powód nie uczestniczył w konferencji prasowej dotyczącej swojej rezygnacji i nie zorganizował własnej konferencji prasowej na temat przyczyn rezygnacji. Ponadto, nie przyjmował żadnych wywiadów, więc jego działania stały się kwestią ogólnokrajowego zainteresowania.

W tym kontekście, w tygodniku opublikowano trzy zdjęcia. Dwa z nich były zdjęciami powoda w szlafroku wewnątrz jego mieszkania, zrobionymi za pomocą teleobiektywu z promenady przylegającej do mieszkania, w którym mieszkał powód.

Na zdjęciach widniał komentarz “Pan XX, zrozpaczony po rezygnacji z bycia właścicielem”, wraz ze zdjęciem górnej części ciała powoda skierowanego do przodu i zdjęciem górnej części ciała powoda skierowanego na bok z nagłówkiem “Koniec jednoosobowego rządu”.

Argumenty powoda

W związku z tym, powód argumentował, że zdjęcia jego wyglądu i postawy, relaksującego się w szlafroku wewnątrz pokoju, są czymś, czego nikt nie chciałby ujawnić, a ich publikacja narusza prawo do prywatności, uniemożliwiając utrzymanie spokojnego życia jako osoba prywatna.

Odpowiedź pozwanego

“Powód, jako prezes firmy posiadającej wiele stacji telewizyjnych i radiowych, jest bardzo znaną postacią publiczną, która doskonale zna świat mediów. Wiedział, jakie metody reportażu mogą być stosowane, i był świadomy, że możliwe jest fotografowanie wewnątrz jego domu.

Mimo że wiedział, że okno od podłogi do sufitu w jego pokoju jest w takim miejscu, że może być łatwo zauważony i sfotografowany przez media, nie poprosił mediów o opuszczenie miejsca ani nie protestował przeciwko robieniu zdjęć. Nawet tego dnia nie zamknął zasłon i wielokrotnie przechodził w pobliżu okna, patrząc na media.

W świetle powyższych okoliczności, pozwany argumentował, że powód jest postacią publiczną i utracił część swojego prawa do prywatności, więc nie doszło do naruszenia prywatności, a nawet jeśli doszło, powód wyraził milczącą zgodę na robienie zdjęć, takich jak te w tej sprawie, lub zrezygnował z prawa do prywatności, co eliminuje nielegalność”.

Decyzja sądu

Sąd najpierw wyraził ogólne stanowisko, że prawo do nie bycia fotografowanym i publikowanym bez zgody jest prawem chronionym prawnie jako interes osobisty jednostki, a następnie wyraził następujące stanowisko:

W szczególności, wewnątrz domu, jesteśmy w stanie bezbronności, odizolowani od spojrzeń innych i uwolnieni od społecznego napięcia, więc nasz wygląd i postawa w takim stanie są rzeczami, których nikt nie chciałby ujawnić innym. To, że nie jesteśmy fotografowani i publikowani, powinno być najbardziej szanowane jako interes osobisty jednostki i powinno być chronione prawnie jako prywatność.

Sąd Okręgowy w Tokio, 27 października 2005 roku (2005)

Na tej podstawie, potwierdzając naruszenie prywatności, kwestią sporną w tej sprawie było, czy powód wyraził milczącą zgodę na naruszenie prywatności, czy zrezygnował z prawa do prywatności, co stanowiłoby podstawę do odrzucenia nielegalności.

W tym względzie, sąd stwierdził, że nawet jeśli jest się postacią publiczną, wygląd i postawa wewnątrz domu są czysto prywatne i nie można ich uznać za słuszne zainteresowanie publiczne. W związku z tym, nie można stwierdzić, że powód wyraził milczącą zgodę na robienie zdjęć tylko dlatego, że jest postacią publiczną.

Ponadto, sąd stwierdził, że nawet jeśli powód wiedział, że jest w takim miejscu, że może być łatwo sfotografowany przez media, trudno przewidzieć, że jego wygląd i postawa wewnątrz domu, który jest czysto prywatnym obszarem, będą fotografowane i publikowane bez jego zgody, i jest naturalne, że oczekuje, że nie będzie fotografowany i publikowany bezceremonialnie, więc nie można uznać, że zrezygnował z prawa do prywatności.

W związku z powyższym, robienie zdjęć w tej sprawie stanowiło naruszenie prywatności, a nie można było uznać podstawy do odrzucenia nielegalności, więc sąd nakazał pozwanym zapłatę 2 milionów jenów odszkodowania za szkodę moralną.

W innym artykule, który przedstawiamy poniżej, zdjęcie, które stało się problematyczne, przedstawiało powoda w garniturze, co nie powodowało u niego szczególnego wstydu, zakłopotania itp., a miejsce i sposób robienia zdjęć były takie, że powód był fotografowany w miejscu publicznym, podobnym do drogi publicznej, kiedy wychodził z wejścia do budynku mieszkalnego, w którym mieszkał, więc nie można było stwierdzić, że było to niewłaściwe według społecznych norm, i nie uznano naruszenia prawa do wizerunku.

https://monolith.law/reputation/photos-videos-infringement-of-portrait-rights[ja]

Co do przeprosin, które zażądał powód, sąd stwierdził:

Prywatność powoda została naruszona przez publikację zdjęcia w naszym magazynie, ale w przeciwieństwie do przypadków zniesławienia, raz naruszona prywatność nie może być przywrócona przez publikację przeprosin.
Dlatego nie możemy nakazać firmie pozwanej publikacji przeprosin.

Jak wyżej

Widać tu problem, który jest wspólny dla naruszeń prywatności. Prywatność, raz naruszona, jest trudna do naprawienia, a publikacja artykułów z przeprosinami lub reklam z przeprosinami może tylko powiększyć szkodę. Wiele razy szkoda jest poważniejsza niż w przypadku zniesławienia.

https://monolith.law/reputation/personal-information-and-privacy-violation[ja]

Przypadek nadawania transmisji telewizyjnej bez zgody

Następnie, omówimy przypadek, w którym problemem było to, że pozwana stacja telewizyjna, która planowała i produkowała program informacyjny na żywo nadawany na całym kraju od 5:30 do 8:30 w dni powszednie, nadawała bez zgody wygląd powoda itp.

Powód twierdził, że jego reputacja i prywatność zostały naruszone przez nadawanie na żywo jego wyglądu itp. bez jego zgody w ramach tego programu, i domagał się od pozwanej stacji telewizyjnej i innych odszkodowania za czyn niedozwolony.

Przebieg procesu

W grudniu 2006 roku (rok 2006 według kalendarza gregoriańskiego) doszło do zdarzenia, w którym pracownik firmy brokerskiej został zamordowany, a jego ciało zostało rozczłonkowane i porzucone. Zdarzenie to nazwano “morderstwem na pracowniku elitarnej firmy”.

10 stycznia następnego roku jego żona została aresztowana, a 11 stycznia transmisja na żywo z miejsca zdarzenia przez prezentera miała miejsce przed domem pracownika firmy w Shibuya w Tokio, gdzie miało miejsce morderstwo.

W trakcie transmisji, prezenter zauważył stojący samochód śmieciarski i podbiegł do niego, pytając kierowcę, powoda, o miejsce, gdzie wyrzuca się śmieci z mieszkania, ponieważ część ciała została porzucona razem z odpadkami organicznymi na miejscu gromadzenia śmieci z mieszkania. Ta scena była transmitowana na żywo.

W tym czasie, powód zapytał: “Czy to będzie w telewizji?”, na co prezenter odpowiedział: “Postaramy się tego nie pokazywać”. Jednak w rzeczywistości, przez ponad dwie minuty pokazywano powoda prowadzącego samochód śmieciarski i jego twarz, gdy wysiadał z samochodu.

Po transmisji, żona powoda otrzymała wiele obraźliwych wiadomości od znajomych i krewnych, którzy błędnie zrozumieli, że powód zebrał część ciała ofiary, takie jak “Słyszałem, że jesteś śmieciarzem, wszyscy byli zaskoczeni”, “Powinieneś posypać sól na samochodzie, który przewoził nadgarstek”, “Słyszałem, że zebrałeś część rozczłonkowanego ciała”.

Ponadto, powód otrzymał podobne komentarze od swoich kolegów z pracy, a jego syn, który był w drugiej klasie szkoły podstawowej w czasie transmisji, zaczął być dręczony przez swoich przyjaciół, którzy mówili mu: “Twój tata jest śmieciarzem, prawda? Czy przewoził ciało lub nadgarstek?” “Śmierdzi”, co ostatecznie doprowadziło do tego, że odmówił chodzenia do szkoły.

Zarzuty powoda

W związku z tym, że powód doświadczył wielkiego cierpienia psychicznego z powodu tej transmisji, domagał się od stacji telewizyjnej i innych odszkodowania za naruszenie prywatności, zniesławienie i naruszenie praw do wizerunku.

Odpowiedź pozwanych

W odpowiedzi na to, pozwani ze strony stacji telewizyjnej twierdzili, że w czasie transmisji powód pracował na drodze publicznej bez zasłaniania twarzy, a kierowca samochodu śmieciarskiego jest szanowanym zawodem, i nie można powiedzieć, że jest to informacja, której normalnie nie chciałby ujawniać, twierdząc, że nie naruszyli jego prywatności.

Decyzja sądu

Sąd uznał, że transmisja naruszyła prawa do wizerunku i prywatności powoda.

Generalnie, każdy ma prawo do ochrony prawnej swojego interesu osobistego, aby nie być fotografowanym bez powodu przez innych lub aby jego informacje osobowe, takie jak zawód, nie były ujawniane. W odpowiedzi na to, transmisja naruszyła prawa do wizerunku powoda i jego prywatność, ponieważ pokazywała na żywo powoda prowadzącego samochód śmieciarski i jego twarz, gdy wysiadał z samochodu, i ujawniała, że powód jest kierowcą samochodu śmieciarskiego, do społeczeństwa na szeroką skalę, chyba że istnieją szczególne okoliczności, takie jak zgoda powoda.

Wyrok Sądu Okręgowego w Tokio z 14 kwietnia 2009 roku

W odpowiedzi na argument pozwanych ze strony stacji telewizyjnej, że “kierowca samochodu śmieciarskiego jest szanowanym zawodem, i nie można powiedzieć, że jest to informacja, której normalnie nie chciałby ujawniać”, sąd stwierdził:

Na pewno, zbieranie i przetwarzanie odpadów to szanowany zawód, który służy społeczeństwu, i nie powinno być żadnego problemu. Jednak biorąc pod uwagę rzeczywistość społeczeństwa, uprzedzenia i niezrozumienie wobec niektórych zawodów nie zniknęły całkowicie, a czasami prowadzą do dyskryminujących komentarzy i mogą być przyczyną dręczenia dzieci. W takim przypadku, nie można powiedzieć, że powód nie miał powodów, aby nie chciał, aby inni wiedzieli, że pracuje w branży zbierania odpadów, więc fakt, że jest kierowcą samochodu śmieciarskiego, powinien być uznany za dotyczący prywatności powoda.

jak wyżej

W ten sposób, sąd odrzucił argumenty pozwanych.

Kwota zadośćuczynienia

Sąd nakazał pozwanej stacji telewizyjnej i innym zapłatę zadośćuczynienia w wysokości 1 miliona jenów, kosztów adwokackich w wysokości 200 tysięcy jenów, łącznie 1,2 miliona jenów.

Przy obliczaniu kwoty odszkodowania, uwzględniono fakt, że szkoda, o której mówił powód, nie była spowodowana przez osoby związane z programem, ale przez nieodpowiednie zachowanie widzów i znajomych powoda, którzy oglądali transmisję, i że osoby, które wyrażały się w sposób dyskryminujący wobec zawodu powoda, powinny być potępione.

Warto zauważyć, że stacja telewizyjna i inni podjęli kroki w celu zapobieżenia powtórzeniu się takiej sytuacji, takie jak przeprowadzenie przeglądu środków zapobiegawczych po tym incydencie, tak aby podczas transmisji na żywo twarze osób nie były identyfikowane wbrew ich woli, i aby poinformować osoby, które są przedmiotem relacji, że są na żywo, umieszczając znak “Na żywo”, co ujawnili podczas procesu.

https://monolith.law/reputation/personal-information-and-privacy-violation[ja]

Podsumowanie: W przypadku naruszenia praw do wizerunku skonsultuj się z adwokatem w sprawie roszczenia o odszkodowanie za szkodę moralną

Wiele osób może myśleć o roszczeniu odszkodowania za szkodę moralną, gdy ich własne lub rodzinne prawa do wizerunku zostaną naruszone.

W rzeczywistym roszczeniu o odszkodowanie za szkodę moralną, ważne jest, aby rozważyć różne kwestie, tak jak w przypadku omówionych tutaj wyroków, i argumentować z różnych perspektyw. Jednak wymaga to zaawansowanej wiedzy prawnej.
Zdecydowanie zalecamy skonsultowanie się z doświadczonym adwokatem.