Δικαιώματα Προσωπικότητας και Νομική Προστασία στα Ψηφιακά Παιχνίδια

Διαχείριση Δικαιωμάτων Πραγματικών Προσώπων σε Ψηφιακό Περιεχόμενο Παιχνιδιών

Πρακτική Αντιμετώπιση Διαχείρισης Δικαιωμάτων

Όταν οι εταιρείες ανάπτυξης υιοθετούν την εικόνα ή το πραγματικό όνομα αθλητών σε ψηφιακά παιχνίδια, υπάρχουν σημαντικά νομικά ζητήματα που πρέπει να εξεταστούν.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διαχείριση των δικαιωμάτων δημοσιότητας.
Στην πράξη, αυτά τα δικαιώματα συνήθως μεταβιβάζονται μέσω συμβάσεων.
Στην περίπτωση επαγγελματιών αθλητών, οι επαγγελματικές αθλητικές οργανώσεις συχνά διαχειρίζονται τα δικαιώματα, ενώ για διασημότητες, τα δικαιώματα διαχειρίζονται συνήθως από τα γραφεία διαχείρισης ταλέντων.

Ένα σημαντικό νομικό προηγούμενο σε αυτό το θέμα είναι η υπόθεση για τα δικαιώματα εικόνας επαγγελματία παίκτη μπέιζμπολ (Απόφαση Πρωτοδικείου Τόκιο, 1 Αυγούστου, Heisei 18 [2006], Αριθμός 1265, Σελίδα 212).
Σε αυτή την υπόθεση, αναγνωρίστηκε η εγκυρότητα της άδειας χρήσης που αποκτήθηκε από την εταιρεία παιχνιδιών μέσω της οργάνωσης μπέιζμπολ.
Αυτό αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα της σημασίας της απόκτησης άδειας από τον κατάλληλο διαχειριστή δικαιωμάτων.

Για την πρακτική αντιμετώπιση, είναι απαραίτητη η λεπτομερής έρευνα των σχέσεων δικαιωμάτων.
Στη συνέχεια, πρέπει να προσδιοριστεί ο κατάλληλος διαπραγματευτικός εταίρος και να προχωρήσουν συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις σχετικά με τον τρόπο χρήσης και την αμοιβή.
Λόγω της φύσης του ψηφιακού περιεχομένου, είναι επίσης σημαντικό να καθοριστεί σαφώς το εύρος της άδειας χρήσης.
Συμπεριλαμβάνοντας όλες τις προβλεπόμενες μορφές χρήσης στη σύμβαση, μπορούν να αποφευχθούν μελλοντικά προβλήματα.

Κριτήρια Αξιολόγησης Παραβίασης Δικαιωμάτων βάσει Δικαστικών Αποφάσεων

Στο υπόβαθρο αυτής της πρακτικής προσέγγισης, υπάρχει μια καθιερωμένη δικαστική νομολογία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην υπόθεση Pink Lady (Ανώτατη Απόφαση Ιαπωνικής 2 Φεβρουαρίου 2012, Συλλογή Αστικών Υποθέσεων Τόμος 66, Αρ. 2, Σελ. 89, Ιαπωνική Νομική Εφημερίδα Αρ. 2143, Σελ. 72, Ιαπωνική Νομική Εφημερίδα Αρ. 1367, Σελ. 97), καθόρισε σαφή κριτήρια για τις περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται παραβίαση του δικαιώματος δημοσιότητας.
Συγκεκριμένα, αναγνωρίζεται παραβίαση του δικαιώματος δημοσιότητας όταν η εικόνα κ.λπ. εμπορευματοποιείται ως ανεξάρτητο αντικείμενο εκτίμησης, όταν η εικόνα κ.λπ. χρησιμοποιείται ως στοιχείο διαφοροποίησης προϊόντος, και επιπλέον όταν η εικόνα κ.λπ. χρησιμοποιείται για διαφημιστικούς σκοπούς.
Με βάση το πνεύμα αυτής της δικαστικής απόφασης, η μη εξουσιοδοτημένη χρήση της εικόνας ή του ονόματος διασημοτήτων σε ψηφιακά παιχνίδια συνιστά σαφή παραβίαση δικαιωμάτων.

Νομική Βάση και Βασική Κατανόηση

Ως νομική έννοια που αποτελεί τη βάση αυτών των δικαστικών αποφάσεων, κάθε άτομο διαθέτει θεμελιώδες δικαίωμα (δικαίωμα εικόνας) σχετικά με τη χρήση της εικόνας και του ονόματός του.
Στους διάσημους, ιδίως στους αθλητές και καλλιτέχνες, αναγνωρίζεται το “δικαίωμα δημοσιότητας” ως δικαίωμα αποκλειστικής εκμετάλλευσης της οικονομικής αξίας που φέρει το όνομά τους και η εικόνα τους, δηλαδή της ικανότητάς τους να προσελκύουν πελάτες.
Αυτά τα δικαιώματα βασίζονται νομικά στα δικαιώματα προσωπικότητας.

Νομική Ερμηνεία Σχετικά με Υλικά Αντικείμενα

Από την άλλη πλευρά, διαφορετικές ερμηνείες έχουν προταθεί για τα υλικά αντικείμενα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην υπόθεση Gallop Racer (Ανώτατο Δικαστήριο, 13 Φεβρουαρίου, 2004, Συλλογή Αποφάσεων Πολιτικών Υποθέσεων, Τόμος 58, Αρ. 2, Σελ. 311, Ιαπωνική Νομική Εφημερίδα Αρ. 1863, Σελ. 25, Ιαπωνική Νομική Εφημερίδα Αρ. 1156, Σελ. 101), αρνήθηκε την ίδρυση δικαιώματος δημοσιότητας για τα αντικείμενα.
Με αυτή την απόφαση, η χρήση διάσημων αντικειμένων ή ζώων σε παιχνίδια δεν αποτελεί πρόβλημα από την άποψη του δικαιώματος δημοσιότητας.
Ωστόσο, για τα ονόματα ή τις μορφές αντικειμένων που έχουν καταχωρηθεί ως εμπορικά σήματα, μπορεί να ισχύει ξεχωριστή νομική προστασία.
Επιπλέον, τα δικαιώματα πραγματικών προσώπων, όπως οι αναβάτες αγωνιστικών αλόγων, εξακολουθούν να προστατεύονται.
Επιπρόσθετα, πρέπει να σημειωθεί ότι οι εικόνες χαρακτήρων μπορεί να προστατεύονται από τον Ιαπωνικό Νόμο περί Πνευματικών Δικαιωμάτων.