【Ιούνιο του Έτους Reiwa 7 (2025)】Τι είναι η νέα ποινή "Κράτησης" που δημιουργείται με την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα; Εξήγηση της σημασίας της τροποποίησης και των 4 κύριων σημείων.

Τον Ιούνιο του έτους Reiwa 7 (2025), οι ποινές φυλάκισης και κάθειρξης, που εφαρμόζονταν επί πολλά χρόνια στην Ιαπωνία, θα καταργηθούν και θα δημιουργηθεί μια νέα ποινή, η «ποινή κράτησης». Από τον Ιούνιο και μετά, οι ποινές φυλάκισης και κάθειρξης θα ενοποιηθούν σε μία, την ποινή κράτησης.

Οι παραδοσιακές ποινικές διατάξεις καθορίστηκαν πριν από περισσότερο από 100 χρόνια και η φύση και ο ρόλος των ποινών έχουν αναθεωρηθεί επανειλημμένα μέσα στα χρόνια. Η τρέχουσα αναθεώρηση του ποινικού κώδικα αναμένεται να αποτελέσει ένα σημαντικό σημείο στροφής στην ποινική πολιτική της Ιαπωνίας.

Σε αυτό το άρθρο, δεν θα περιοριστούμε απλώς στην παρουσίαση του περιεχομένου της τροποποίησης, αλλά θα εξηγήσουμε επίσης λεπτομερώς το πλαίσιο και τη σημασία της.

Τι είναι η Ποινή Κράτησης; Διαφορές με την Ποινή Φυλάκισης και την Ποινή Κάθειρξης στο Ιαπωνικό Δίκαιο

Η “Ποινή Κράτησης” ενσωματώθηκε στο σχέδιο τροποποίησης του Ποινικού Κώδικα που υποβλήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στην Ιαπωνική Βουλή τον Μάρτιο του Reiwa 4 (2022). Αυτό θα αλλάξει το σύστημα των “ποινών που περιορίζουν την ελευθερία”.

Οι “ποινές που περιορίζουν την ελευθερία” αφαιρούν την προσωπική ελευθερία και περιλαμβάνουν τρεις κατηγορίες: φυλάκιση, κάθειρξη και κράτηση. Με την τροποποίηση αυτή, η διάκριση μεταξύ φυλάκισης και κάθειρξης καταργείται και ενοποιούνται στην “Ποινή Κράτησης”. Έτσι, πραγματοποιείται η λεγόμενη “ενοποίηση των ποινών που περιορίζουν την ελευθερία”.

↓

Στο παρελθόν, η φυλάκιση συνεπαγόταν υποχρεωτική εργασία στις φυλακές, ενώ η κάθειρξη επέτρεπε την εργασία ως προαιρετική. Ωστόσο, στην πράξη, “πολλοί κρατούμενοι υπό κάθειρξη συμμετέχουν σε εργασίες μετά από αίτηση (Άρθρο 93 του Νόμου για τις Ποινικές Φυλακές και τη Μεταχείριση των Κρατουμένων), γεγονός που καθιστά τη διάκριση μεταξύ φυλάκισης και κάθειρξης με βάση την ύπαρξη ή μη εργασίας άνευ νοήματος” (Κεντζί Τακεούτσι, Τακεσί Χοντζό, “Ποινική Πολιτική”).

Από την άλλη πλευρά, με την ποινή κράτησης, η απόφαση για το αν ο κρατούμενος θα εργαστεί ή όχι θα λαμβάνεται με βάση τα ατομικά χαρακτηριστικά του κάθε κρατουμένου. Αντί για υποχρεωτική εργασία, θα δίνεται έμφαση στην παροχή καθοδήγησης για την αποτροπή επανάληψης του εγκλήματος και τη βελτίωση του κρατουμένου.

Με την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα, το άρθρο 13 που αφορούσε την κάθειρξη καταργήθηκε, το άρθρο 12 παράγραφος 1 και 2 τροποποιήθηκαν και προστέθηκε μια νέα παράγραφος 3.

Άρθρο 12 παράγραφος 2 του Ποινικού Κώδικα πριν από την τροποποίηση
“Η φυλάκιση συνεπάγεται την κράτηση σε ποινική εγκατάσταση και την εκτέλεση καθορισμένης εργασίας.”

Άρθρο 13 παράγραφος 2 του Ποινικού Κώδικα πριν από την τροποποίηση【Καταργήθηκε με την τροποποίηση】
“Η κάθειρξη συνεπάγεται την κράτηση σε ποινική εγκατάσταση.”

↓

Άρθρο 12 παράγραφος 2 του Ποινικού Κώδικα μετά την τροποποίηση

“Η ποινή κράτησης συνεπάγεται την κράτηση σε ποινική εγκατάσταση.”

Άρθρο 12 παράγραφος 3 του Ποινικού Κώδικα μετά την τροποποίηση【Νέα προσθήκη】

“Στους καταδικασθέντες σε ποινή κράτησης μπορεί να ανατεθεί η εκτέλεση απαραίτητης εργασίας ή να παρασχεθεί η απαραίτητη καθοδήγηση για τη βελτίωση και την αναμόρφωσή τους.”

Με τη δημιουργία της ποινής κράτησης, η εργασία δεν θεωρείται πλέον ως μέσο πρόκλησης πόνου στον κρατούμενο, αλλά ως μέσο για τη βελτίωση και την επανένταξή του στην κοινωνία, και η εργασία καθώς και η καθοδήγηση και η διδασκαλία θεωρούνται πλέον ως ισότιμα μέσα παρέμβασης με την ίδια φύση στον Ποινικό Κώδικα.

Η Εξέλιξη προς την Ενοποίηση των Ποινών Κάθειρξης στην Ιαπωνία

Η συζήτηση για την κατάργηση της διάκρισης μεταξύ φυλάκισης και κάθειρξης και την ενοποίηση των ποινών ελευθερίας υπήρχε από την προπολεμική εποχή. Κατά τη δεκαετία του 1960, στην περίοδο της πλήρους αναθεώρησης του Ποινικού Κώδικα, αυτό το ζήτημα αντιμετωπίστηκε άμεσα, αλλά οι προσπάθειες αυτές απέτυχαν τελικά.

Ωστόσο, η πρόσφατη αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα που οδήγησε στη δημιουργία της ποινής κράτησης προχώρησε χωρίς σημαντική αντίσταση. Γιατί άραγε; Ας εξετάσουμε το πλαίσιο που περιβάλλει αυτή την αναθεώρηση.

Τέσσερα Κρίσιμα Σημεία πίσω από την Αναθεώρηση του Νόμου

Το Ιαπωνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης αναφέρει ως λόγο για την πρόσφατη αναθεώρηση του νόμου την “περαιτέρω ενίσχυση της μεταχείρισης των κρατουμένων στις ποινικές εγκαταστάσεις” (Πηγή: Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ιαπωνίας “Λόγοι για την Αναθεώρηση Μέρους του Ποινικού Κώδικα και άλλων Νόμων”[ja])

Πίσω από αυτό υπάρχουν διάφοροι λόγοι.

Η Μειωμένη Ανάγκη για Διάκριση μεταξύ Κάθειρξης και Φυλάκισης στο Ιαπωνικό Ποινικό Δίκαιο

Σύμφωνα με την έκδοση του Εγκληματολογικού Λευκώματος της Ιαπωνίας του έτους Reiwa 6 (2024), ο αριθμός των καταδικασμένων σε κάθειρξη ήταν 14,033 άτομα (99.6%), σε φυλάκιση 49 άτομα (0.3%), και σε κράτηση 3 άτομα (0.0%). Επιπλέον, το 81.8% των φυλακισμένων ασχολούνταν με εργασία (στοιχεία μέχρι το τέλος Μαρτίου του Reiwa 6 (2024), από το 『Εγκληματολογικό Λευκώματος της Ιαπωνίας του έτους Reiwa 6』[ja])

Από αυτά τα δεδομένα γίνεται φανερό ότι η σημασία της διάκρισης μεταξύ κάθειρξης και φυλάκισης έχει μειωθεί.

Αιτήματα από το Περιβάλλον των Φυλακών στην Ιαπωνία

Σκεφτείτε ότι μεταξύ των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία, υπάρχουν άτομα που δυσκολεύονται να εκτελέσουν εργασίες. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα της Ιαπωνίας, οι κατάδικοι σε κάθειρξη υποχρεούνται να εργάζονται, γεγονός που οδηγεί στη δημιουργία εργασιών που εκτελούνται υπό πίεση.

Επιπλέον, για τους καταδίκους με ελλιπή εκπαίδευση, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνική ζωή, ίσως θα ήταν προτιμότερο να λάβουν καθοδήγηση για τη βελτίωση των εκπαιδευτικών τους δεξιοτήτων αντί να ασχολούνται με εργασίες. Ωστόσο, και πάλι, η υποχρέωση για εργασία σημαίνει ότι δεν μπορούν να αφιερώσουν αρκετό χρόνο στην εκπαιδευτική καθοδήγηση.

Η υποχρέωση των καταδίκων σε κάθειρξη να εργάζονται έχει επισημανθεί ως ένα ζήτημα που αφορά τη διόρθωση και την κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων.

Πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης για την Πρόληψη της Επανάληψης Εγκλημάτων στην Ιαπωνία

Οι παραδοσιακές ποινικές κυρώσεις είχαν έντονο το στοιχείο της “τιμωρίας”, και έχει επισημανθεί ότι η υποστήριξη για την αποκατάσταση και την κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων ήταν ανεπαρκής. Επιπλέον, παραδοσιακά, οι κρατούμενοι κατηγοριοποιούνταν σε ομάδες με βάση την εγκληματική τους τάση, χωρίς να λαμβάνονται πάντα υπόψη το είδος του εγκλήματος που διέπραξαν ή η ηλικία τους.

Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση έχει θέσει ως πολιτική την ενίσχυση της αποτελεσματικής μεταχείρισης με βάση τα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου, μέσω εμπειρικών ερευνών και θεμελιωμένων στοιχείων, με στόχο τη μείωση του ποσοστού των ατόμων που επιστρέφουν στη φυλακή εντός δύο ετών μετά την αποφυλάκιση κατά 20% σε διάστημα δέκα ετών (Συνολικό Σχέδιο για την Πρόληψη της Επανάληψης Εγκλημάτων, 2012 (平成24年)).

Στο πλαίσιο αυτών των πρωτοβουλιών, η απόκτηση δεξιοτήτων επικοινωνίας και επαγγελματικών τρόπων στα σωφρονιστικά καταστήματα, μέσω καθοδήγησης και εκπαίδευσης, έχει ενταχθεί στο πρώτο σχέδιο προώθησης της πρόληψης της επανάληψης εγκλημάτων.

Αντιμετώπιση Νεαρών Καταδίκων στην Ιαπωνία

Στο πλαίσιο των παραπάνω συνθηκών, υπήρξε ένας άμεσος καταλύτης για τη δημιουργία της ποινής κράτησης. Αυτός ήταν ο διάλογος που διεξήχθη σχετικά με τη μείωση της ηλικίας εφαρμογής του Νόμου για τους Ανηλίκους.

Εάν η ηλικία εφαρμογής του Νόμου για τους Ανηλίκους μειωθεί σε κάτω των 18 ετών, τότε στα άτομα ηλικίας 18 και 19 ετών δεν θα εφαρμόζεται πλέον ο νόμος και θα υπόκεινται σε ποινικές κυρώσεις. Ωστόσο, οι διαδικασίες που προβλέπονται από τον παραδοσιακό Νόμο για τους Ανηλίκους επέτρεπαν μια ευέλικτη προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά των νέων, και ήταν γνωστές για την προώθηση της εκπαίδευσης και της πρόληψης της επανάληψης του εγκλήματος. Επομένως, αν θα επιβάλλονταν ποινικές κυρώσεις σε άτομα 18 και 19 ετών, θα ήταν αναγκαίο να αναθεωρηθεί το περιεχόμενο και η εκτέλεση των ποινών, και εν τέλει να αναθεωρηθεί η μεταχείριση όλων των καταδίκων. Για παράδειγμα, τα άτομα ηλικίας 18 και 19 ετών είναι συνήθως μαθητές λυκείου ή φοιτητές πανεπιστημίου, αλλά αν υπόκεινται σε ποινικές κυρώσεις, δεν θα μπορούν να αφιερώσουν αρκετό χρόνο στην καθοδήγηση για τη βελτίωση της εκπαίδευσής τους, καθώς η εργασία είναι υποχρεωτική.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή Νομοθετικής Μεταρρύθμισης για τον Νόμο των Ανηλίκων και το Ποινικό Δίκαιο πρότεινε στον Υπουργό Δικαιοσύνης μια σειρά από συστάσεις, περιλαμβανομένης της ενοποίησης των ποινών φυλάκισης και κράτησης σε μια νέα ελεύθερη ποινή.

Αντιμετώπιση της Εισαγωγής της Κράτησης στην Ιαπωνία

Στο πλαίσιο αυτό, έχει δημιουργηθεί η ποινή κράτησης στην Ιαπωνία, και το περιεχόμενό της αρχίζει σταδιακά να γίνεται γνωστό. Σύμφωνα με τις αναφορές, οι κρατούμενοι θα χωρίζονται σε 24 διαφορετικές κατηγορίες αναμόρφωσης, όπως είναι η «εφηβική αντιμετώπιση», η «αντιμετώπιση νεαρών ατόμων», η «φροντίδα ηλικιωμένων» για ομάδες με βάση την ηλικία, καθώς και η «κοινωνική υποστήριξη» για άτομα με ψυχικές διαταραχές και άλλες παθήσεις, προκειμένου να παρέχεται μια ατομική αντιμετώπιση ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες τους.

Πηγή：Ειδήσεις 21 Ιανουαρίου 2025 (2025年1月21日) Μainichi Shimbun | Αποκαλύφθηκαν τα στοιχεία της «Κράτησης»: Υποστήριξη αναμόρφωσης των κρατουμένων σε 24 προγράμματα για την πρόληψη της επανάληψης εγκλημάτων[ja]

Για να ανταποκριθούν στην εισαγωγή της ποινής κράτησης, οι φυλακές και άλλες ποινικές εγκαταστάσεις στην Ιαπωνία προετοιμάζονται εντατικά, αλλά υπάρχουν και προκλήσεις στην πράξη. Για παράδειγμα, οι κρατούμενοι με διαφορετικούς τύπους ποινών πρέπει κατά βάση να διαχωρίζονται. Με την εισαγωγή της κράτησης, στις φυλακές θα συνυπάρχουν κρατούμενοι υπό κράτηση και κρατούμενοι υπό καθείρξη, αλλά θα πρέπει να διαχωριστούν οι χώροι διαμονής τους. Αυτό απαιτεί όχι μόνο την προσθήκη προσωπικού αλλά και την αντιμετώπιση της έλλειψης φυσικού χώρου, που αποτελεί αντικείμενο ανησυχίας.

Συμβουλευτείτε έναν Δικηγόρο για Ποινικές Υποθέσεις

Η εισαγωγή της ποινής κράτησης από την 1η Ιουνίου του 2025 (Reiwa 7) αποτελεί ένα σημαντικό σημείο καμπής για το ποινικό δικαστικό σύστημα της Ιαπωνίας. Αυτή η τροποποίηση στοχεύει στην επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία και στην πρόληψη της επανάληψης εγκλημάτων, εξασφαλίζοντας έτσι την κοινωνική ασφάλεια.

Ωστόσο, όταν εμπλέκεστε σε ποινική υπόθεση, η καλύτερη στρατηγική είναι να απευθυνθείτε σε έναν δικηγόρο, ο οποίος είναι ειδικός στον τομέα. Αν για παράδειγμα σας συλλάβουν για ποινικό αδίκημα, μπορείτε να μην έχετε δικηγόρο πριν ή μετά την κατηγορία σε περίπτωση που πρόκειται για προαιρετική υπεράσπιση. Παρ’ όλα αυτά, η απουσία δικηγόρου μπορεί να είναι πολύ μειονεκτική για τον υπόπτο ή τον κατηγορούμενο, επομένως είναι συνήθως προτιμότερο να έχετε δικηγορική συνδρομή.

Ακόμη και αν δεν διαθέτετε τα οικονομικά μέσα, υπάρχουν συστήματα όπως το «Σύστημα Νομικής Βοήθειας για Ποινικούς Υπόπτους» και οι «Δικηγόροι Επιλεγμένοι από το Κράτος» που μπορεί να είναι διαθέσιμα. Εάν βρεθείτε στη θέση του υπόπτου ή κατηγορούμενου σε μια ποινική υπόθεση, σίγουρα αξίζει να εξετάσετε τη χρήση αυτών των συστημάτων.

Οδηγίες για τα Μέτρα που Προτείνει το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith είναι ένα γραφείο με υψηλή εξειδίκευση στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο διαδίκτυο και το δίκαιο. Στο γραφείο μας, παρέχουμε υποστήριξη για την εξασφάλιση της νομιμότητας των επιχειρήσεων, αφού κατανοήσουμε βαθιά το επιχειρησιακό μοντέλο και το περιεχόμενο της επιχείρησης, από εισηγμένες εταιρείες στο Τόκιο Χρηματιστήριο Πράιμ (Tokyo Stock Exchange Prime) μέχρι εταιρείες νεοφυών (startups), και εντοπίζουμε τους δυνητικούς νομικούς κινδύνους. Παρακάτω αναφέρονται λεπτομέρειες στο σχετικό άρθρο.

Τομείς εξειδίκευσης του Δικηγορικού Γραφείου Monolith: Εταιρικό Δίκαιο για IT και Επιχειρήσεις Νεοφυών[ja]