Τι είναι η αγορά απαιτήσεων αποζημίωσης για δυσφήμιση;

Όταν αναγνωρίζεται η δυσφήμιση, το θύμα έχει το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση για τη ζημιά από τον προκαλέσαντα. Το κύριο στοιχείο αυτής της αποζημίωσης είναι η αποζημίωση για τον πόνο και την ταλαιπωρία.

Πόσο περίπου είναι το ποσό που αναγνωρίζεται και ποια είναι τα κριτήρια υπολογισμού του; Θα εξηγήσουμε την “αγοραία τιμή” της αποζημίωσης για τον πόνο και την ταλαιπωρία, που λέγεται ότι αυξάνεται τελευταία, με βάση πραγματικά παραδείγματα αποφάσεων.

https://monolith.law/reputation/defamation[ja]

Η αποζημίωση για τον πόνο και την ταλαιπωρία είναι,

Αποζημίωση για ψυχική ζημιά, όχι υλική ζημιά, δηλαδή αποζημίωση για τον πόνο που προκλήθηκε στην ψυχή

Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 22ης Φεβρουαρίου 1994 (1994)

Ωστόσο, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε αντικειμενικά και ποσοτικά τον βαθμό του πόνου. Το δικαστήριο αποφασίζει λαμβάνοντας υπόψη διάφορα στοιχεία.

Δεν έχουν αποκαλυφθεί τα στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη, και δεν υπάρχει ανάγκη να δείξουμε τις βάσεις που οδήγησαν στην αναγνώριση του ποσού της αποζημίωσης για τον πόνο και την ταλαιπωρία, επομένως είναι δύσκολο για έναν δικηγόρο να καθορίσει με σιγουριά το ποσό της αποζημίωσης για τον πόνο και την ταλαιπωρία.

Ωστόσο, είναι δυνατόν να έχουμε κάποια προοπτική βλέποντας ποια στοιχεία επικρατούν από παραδείγματα προηγούμενων δικαστικών αποφάσεων και πόσο περίπου αποζημίωση για τον πόνο και την ταλαιπωρία αναγνωρίζεται σε ποιες περιπτώσεις.

Μέθοδος υπολογισμού της αποζημίωσης για ηθική βλάβη

Υπάρχουν πολλές συζητήσεις σχετικά με τα στοιχεία, αλλά αν τα οργανώσουμε, γενικά θεωρούνται τα επόμενα επτά:

1. Ηλικία, επάγγελμα, εμπειρία του θύματος
2. Κοινωνική αξιολόγηση του θύματος
3. Βαθμός της ζημίας που υπέστη το θύμα
4. Μέθοδος και εύρος διάδοσης της πράξης πρόκλησης ζημίας
5. Η σοβαρότητα της πράξης πρόκλησης ζημίας
6. Οι συνθήκες που οδήγησαν στη δυσφήμιση
7. Μέτρα αποκατάστασης μετά τη δυσφήμιση

Θεωρείται ότι τα δικαστήρια συγκρίνουν αυτά τα στοιχεία και υπολογίζουν την αποζημίωση για ηθική βλάβη.

Επίσης, στο βιβλίο “Υπολογισμός αποζημίωσης για δυσφήμιση” (Gakuyosho: Nishiguchi Moto, Kogano Akira, Sanada Noriyuki), προτείνεται η επόμενη φόρμουλα υπολογισμού:

Μεσαία τιμή ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του θύματος ± Διάδοση και επιρροή ± Σοβαρότητα της πράξης πρόκλησης ζημίας

Αυτό σημαίνει ότι το “ποιος”, “με ποιον τρόπο” και “πόσο σοβαρή” ήταν η δυσφήμιση, αποτελούν τα κριτήρια υπολογισμού.

Σε αυτό το βιβλίο, για τα “χαρακτηριστικά του θύματος”, αναφέρεται:

“Οργανισμός” = “Υπόπτος / Κατηγορούμενος / Καταδικασμένος” > “Καθηγητής Πανεπιστημίου / Γιατρός / Δικηγόρος” > “Δημόσιο πρόσωπο” > “Διάσημο πρόσωπο” = “Εκπρόσωπος εταιρείας” > “Κοινός άνθρωπος”

Αυτό εκφράζεται.

Πώς να ζητήσετε αποζημίωση για δυσφήμιση

Σε περίπτωση δυσφήμισης, πρέπει πρώτα να διατηρήσετε τα αποδεικτικά στοιχεία. Για παράδειγμα, αν δυσφημιστείτε στο Twitter, μπορείτε να αποθηκεύσετε το tweet με screenshot ή, αν λάβετε δηλώσεις που συνιστούν δυσφήμιση από συγκεκριμένο άτομο, μπορείτε να τις καταγράψετε. Επιπλέον, αν η δυσφήμιση γίνει online, θα χρειαστεί να εντοπίσετε την ταυτότητα του ανείδηλου δημοσιευτή.

Για να εντοπίσετε την ταυτότητα, θα πρέπει να ζητήσετε από τον διαχειριστή του ιστότοπου να αποκαλύψει την IP διεύθυνση του δημοσιευτή. Είναι δυνατόν να επιλυθεί μέσω διαπραγμάτευσης με τον δημοσιευτή, αλλά αν δεν μπορεί να επιλυθεί με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να κινήσετε αστική δίκη και να ζητήσετε αποζημίωση.

Ας εξηγήσουμε το ποσό της αποζημίωσης για δυσφήμιση, αναφέροντας πραγματικά παραδείγματα.

Περιπτώσεις Δυσφήμισης Επί Προσώπου Αυτοάμυνας

Ζημιά Φήμης Προς Το Πρόσωπο και Αποζημίωση

Πόσο αποζημίωση μπορεί να αναγνωριστεί σε περιπτώσεις δυσφήμισης στο διαδίκτυο;

Η πρώτη περίπτωση που θα αναφέρουμε είναι αυτή όπου στο ανώνυμο φόρουμ 2chan, χρησιμοποιήθηκαν λέξεις-κλειδιά όπως “αιδοίος ασθένεια” και “τουαλέτα” για να αναφερθούν σε ένα συγκεκριμένο άτομο (πρώην άνδρας αυτοάμυνας), υπονοώντας ότι ο συγκεκριμένος αξιωματικός αυτοάμυνας έχει γίνει αντικείμενο σεξουαλικών σχέσεων με άνδρες και έχει προσβληθεί από διάφορες σεξουαλικές ασθένειες.

Η Άποψη του Δικαστηρίου

Στις 8 Σεπτεμβρίου του 2015 (Έτος Heisei 27), το Δικαστήριο του Τόκιο σχετικά με αυτήν την υπόθεση, αναφέρει:

• Ο ενάγοντας είναι πρώην αξιωματικός αυτοάμυνας και έχει δραστηριοποιηθεί σε εκδοτικές δραστηριότητες και άλλα μετά την αποχώρησή του.
• Η παραπάνω ανάρτηση, παρόλο που φαίνεται να έχει γραφτεί με την πρόθεση να πει “ας σταματήσουμε αυτήν τη δυσφήμιση”, είναι απλώς μια προσπάθεια να διατηρηθεί αυτή η εμφάνιση.
• Η δημοτικότητα του ιστότοπου 2chan και ο αριθμός των αναγνωστών του.
• Η συγκεκριμένη ανάρτηση έγινε μόνο μία φορά.

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω στοιχεία, το δικαστήριο αναγνώρισε 800.000 γιεν ως αποζημίωση.

Απόρριψη της Αντίρρησης Αποζημίωσης για Αμέλεια

Η πλευρά του εναγόμενου υποστήριξε ότι “υπήρχε αμέλεια από την πλευρά του ενάγοντα” και ζήτησε “αποζημίωση για αμέλεια”. Σε αυτήν την υπόθεση, “η αμέλεια του ενάγοντα” αναφέρεται στο γεγονός ότι άφησε την ανάρτηση για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να αντιδράσει.

Η “αποζημίωση για αμέλεια” είναι μια λογική που χρησιμοποιείται σε δίκες για τροχαία ατυχήματα όταν ένας πεζός χτυπηθεί από ένα αυτοκίνητο, λέγοντας ότι “ο πεζός είχε παραβιάσει το σήμα”. Ωστόσο, σε αυτήν την υπόθεση, το δικαστήριο απέρριψε πλήρως αυτήν την ισχυρισμό.

Παραδείγματα φημών σχετικά με τη συμμετοχή σε συμμορίες βίας

Δυσφήμηση εταιρειών και ατόμων σε ιστοσελίδες

Πρόκειται για μια περίπτωση όπου σε μια ιστοσελίδα, δύο άτομα, συμπεριλαμβανομένων των εταιρικών στελεχών μιας μετοχικής εταιρείας, κατηγορήθηκαν για συνεργασία με συμμορίες βίας και αντικοινωνικές δυνάμεις. Συγκεκριμένα, υπήρχαν αναρτήσεις που υποστήριζαν ότι ένα άτομο, που είναι εταιρικό στέλεχος, είχε διαπράξει πολλά εγκλήματα και παρανομίες, όπως:

• Συνάντηση με μέλη συμμορίας βίας σε ξενοδοχείο στο Shinbashi
• Εκφοβισμός με την αίτηση μελών συμμορίας βίας
• Παράνομη απόκτηση του καταλόγου μελών των Αυτοάμυνας Δυνάμεων για ακίνητες συναλλαγές
• Εκτέλεση παράνομων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, όπως η απάτη με ραντεβού
• Παράνομες επιχειρηματικές δραστηριότητες, όπως η απάτη με ραντεβού, έχουν ερευνηθεί από την αστυνομία και το κέντρο καταναλωτών, αλλά έχουν καλυφθεί
• Χρησιμοποίηση των προνομίων της πρεσβείας για να κρύψει χρήματα και να διαφύγει από τη φορολογία

Φαίνεται επίσης ότι είχαν δημοσιευτεί και φωτογραφίες που είχαν ληφθεί κρυφά.

Η άποψη του δικαστηρίου

Στις 29 Ιανουαρίου 2015 (Heisei 27), το Δικαστήριο του Τόκιο δήλωσε,

Για τον υπολογισμό του ποσού της ζημίας, είναι σωστό να κρίνουμε ατομικά και συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη διάφορες περιστάσεις, όπως το περιεχόμενο της δυσφήμησης, τον τρόπο και τη μορφή της έκφρασης, το εύρος και τη μορφή της διάδοσης, τις συνθήκες που οδήγησαν στη διάδοση, τα χαρακτηριστικά του θύτη και του θύματος, το περιεχόμενο και το βαθμό της ζημίας που υπέστη το θύμα, και την πιθανότητα αποκατάστασης της φήμης.

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 29 Ιανουαρίου 2015 (Heisei 27)

και αναγνώρισε τα ακόλουθα αιτήματα για αποζημίωση ζημίας:

• Για την εταιρεία: “Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συνθήκες που προέκυψαν από την παρούσα υπόθεση, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η επιχείρηση της εισπρακτικής εταιρείας επηρεάστηκε, αναγνωρίζεται ότι η εισπρακτική εταιρεία έχει υποστεί αόρατη ζημία λόγω της απώλειας της φήμης της”, και αναγνώρισε ζημία 800.000 γιεν
• Για τα άτομα: για ένα άτομο, αναγνώρισε “ψυχική ζημία και το ποσό που απαιτείται για την αποζημίωσή της” σε 500.000 γιεν, και για ένα άλλο άτομο, ζημία 300.000 γιεν

Αυστηρά μιλώντας, η “αποζημίωση” αναγνωρίζεται μόνο σε άτομα με ψυχή, δηλαδή ψυχική ζημία. Ωστόσο, στην περίπτωση εταιρειών κλπ., αναγνωρίζεται ζημία υπό τον τίτλο “αόρατη ζημία”, και η αποζημίωση υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη παρόμοιους παράγοντες όπως στην περίπτωση των ατόμων. Η ζημία των 800.000 γιεν για την εταιρεία δεν είναι ακριβώς αποζημίωση, αλλά αυτή η “αόρατη ζημία”.

https://monolith.law/reputation/honor-infringement-and-intangible-damage-to-company[ja]

Το μέγεθος του ιστότοπου επηρεάζει επίσης το ποσό της ζημίας

Επιπλέον, οι αγωγοί ζήτησαν ένα μεγάλο ποσό 38 εκατομμυρίων γιεν για την εταιρεία και τα άτομα συνολικά, και υποστήριξαν τους εξής λόγους,

Το περιεχόμενο της καταχώρησης διαδόθηκε στο διαδίκτυο μέσω “2chan” και “Yahoo! Chiebukuro”, και η φήμη και η εμπιστοσύνη των αγωγών καταστράφηκαν, η κοινωνική αξιολόγηση μειώθηκε σημαντικά, και υπάρχει κίνδυνος να δημοσιευθούν φωτογραφίες που αντιγράφηκαν από αόριστο αριθμό τρίτων στο διαδίκτυο στο μέλλον και να διαδοθούν συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον των αγωγών, και ο ψυχικός πόνος των αγωγών είναι τόσο μεγάλος που είναι δύσκολο να ανακάμψει.

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 29 Ιανουαρίου 2015 (Heisei 27)

Σε αυτό το σημείο, το δικαστήριο δήλωσε

Αν και δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχει κίνδυνος διάδοσης του περιεχομένου της καταχώρησης, δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για να αναγνωρίσουμε ότι αυτό έχει πραγματικά διαδοθεί, και επιπλέον, δεν είναι εύκολο να πει κανείς ότι η ιστοσελίδα αυτή είναι μια πηγή πληροφοριών με μεγάλη κοινωνική επιρροή, αναφέροντας στον αριθμό των προσβάσεων (20.000 προσβάσεις την ημέρα, σύμφωνα με την κατάθεση του εναγόμενου).

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 29 Ιανουαρίου 2015 (Heisei 27)

και αναγνώρισε το ποσό που αναφέρθηκε παραπάνω. Υπάρχει διαφωνία για το εάν ένας ιστότοπος με 20.000 προσβάσεις την ημέρα έχει “μικρή κοινωνική επιρροή” ή όχι, αλλά το δικαστήριο δείχνει ότι το μέγεθος του ιστότοπου, όπως ο αριθμός των προσβάσεων, είναι ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τον υπολογισμό του ποσού της ζημίας.

Παραδείγματα Ψευδώνυμων Δημοσιεύσεων

Θα σας παρουσιάσουμε περιπτώσεις που έχουν προκύψει από δυσφήμιση στο διαδίκτυο.

Ένας άνδρας που ζει στην επαρχία Nagano, ισχυρίστηκε ότι το όνομά του χρησιμοποιήθηκε ψευδώς σε μια δημοσίευση στον πίνακα ανακοινώσεων του GREE, και ότι η τιμή του έχει παραβιαστεί λόγω του περιεχομένου της δημοσίευσης. Κατέθεσε μήνυση στο Δικαστήριο της Οσάκας.

Η άποψη του Δικαστηρίου

Στην απόφαση, αναγνωρίστηκε ότι το δικαίωμα της τιμής του αγωγού είχε παραβιαστεί, και καταδικάστηκε σε αποζημίωση 600.000 γιεν.

Οι δημοσιεύσεις ήταν όλες περιεχόμενο που προσβάλλει και υβρίζει τους άλλους, και μπορούν να προκαλέσουν παρεξήγηση σε τρίτους ότι ο αγωγός είναι ένα άτομο που προσβάλλει και υβρίζει τους άλλους χωρίς βάση, μειώνοντας την κοινωνική αξιολόγηση του αγωγού.

Απόφαση του Δικαστηρίου της Οσάκας, 30 Αυγούστου 2015 (2015)

Το ζήτημα σε αυτήν την περίπτωση είναι η αποζημίωση για την παρεξήγηση που προκλήθηκε από το γεγονός ότι ο αγωγός έπεσε θύμα “ψευδώνυμης” δημοσίευσης.

https://monolith.law/reputation/spoofing-dentityright[ja]

Μπορεί να λεχθεί ότι η ζημία είναι μεγαλύτερη όταν κάποιος “παριστάνει” κάποιον άλλον, σε σύγκριση με την περίπτωση όπου ένας ανώνυμος τρίτος απλά γράφει κακές κριτικές. Σύμφωνα με τα 7 στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω, φαίνεται ότι ήταν μια υπόθεση με υψηλό βαθμό κακοποίησης και σοβαρές συνέπειες για το θύμα.

Παράδειγμα αποζημίωσης για διαφήμιση εφημερίδας με τίτλο “Συνηθισμένος Ψεύτης”

Ο πρώην βουλευτής Suzuki Muneo κατέθεσε μήνυση εναντίον της εταιρείας Shinchosha, που εκδίδει το περιοδικό “Shukan Shincho”, ζητώντας αποζημίωση για την προσβολή της τιμής του μέσω μιας διαφήμισης εφημερίδας με τον τίτλο “Συνηθισμένος Ψεύτης”. Στις 25 Δεκεμβρίου 2003 (Έτος Heisei 15), το Ανώτερο Δικαστήριο του Τόκιο ανέτρεψε την απόφαση του Πρωτοδικείου του Τόκιο, που είχε διατάξει την Shinchosha να πληρώσει 1 εκατομμύριο γεν, και απέρριψε την αίτηση του πρώην βουλευτή, διαπιστώνοντας ότι υπήρχαν “επαρκείς λόγοι για να πιστεύουμε ότι είχε λέξει ψέματα”.

Το θέμα ήταν ο τίτλος “Ο Συνηθισμένος Ψεύτης Suzuki Muneo που έκανε την Tanaka Makiko να κλάψει δάκρυα δαίμονα”, αλλά το Ανώτερο Δικαστήριο του Τόκιο, στη δεύτερη αναθεώρηση, κατέληξε ότι “αν και η έκφραση είναι κάπως ανεπίσημη, δεν πρόκειται για επίθεση προσωπικής επίθεσης που υπερβαίνει την κριτική”. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον παραπάνω υπολογισμό για την προσβολή της τιμής, το ποσό που αναγνωρίστηκε από το Πρωτοδικείο του Τόκιο για την προσβολή της τιμής που διέπραξε το περιοδικό εναντίον του “δημόσιου προσώπου” ήταν μόνο 1 εκατομμύριο γεν. Αν και τα “δημόσια πρόσωπα” φαίνεται να αξιολογούνται υψηλά σε άλλες υποθέσεις, αυτό είναι αμφισβητήσιμο.

Περίπτωση Δυσφήμησης Κατά 19χρονης Κόρης

Η 19χρονη κόρη του κ. Τακάσι Ουέμουρα (58), πρώην δημοσιογράφου της εφημερίδας Asahi Shimbun (Ασάχι Σίμπουν), κατέθεσε αγωγή ζητώντας αποζημίωση για ηθική βλάβη από έναν άνδρα στα 40 του, από την περιοχή Καντό, ο οποίος δημοσίευσε στο Twitter φωτογραφίες της μαζί με συκοφαντικά σχόλια.

Ο κατηγορούμενος δημοσίευσε στο Twitter μια φωτογραφία της κόρης του κ. Ουέμουρα που είχε αποκτήσει από άλλη πηγή, αναφέροντας την ως “την κόρη του Τακάσι Ουέμουρα, ο οποίος επινόησε την ιστορία των στρατιωτικών πόρνων της εφημερίδας Asahi Shimbun”, και ανέφερε το πραγματικό της όνομα και το σχολείο που φοίτησε, καθώς και αναφορές στην μητέρα και την γιαγιά της. Στη συνέχεια, έγραψε ότι “είναι μια αντι-ιαπωνική φυλή που μεγάλωσε από έναν πατέρα που είναι αντι-ιαπωνικός παραποιητής. Σίγουρα θα γίνει μια απειλή για την Ιαπωνία στο μέλλον”.

Η Άποψη του Δικαστηρίου

Στις 3 Αυγούστου 2016 (Έτος Χέισει 28), το Δικαστήριο του Τόκιο αποφάσισε υπέρ της μηνυτής, διατάσσοντας την πληρωμή 1.7 εκατομμυρίων γιεν (περίπου 100.000 ευρώ για ηθική βλάβη).

“Ο κατηγορούμενος επιτέθηκε στην προσωπικότητα της ανήλικης κόρης του πατέρα της εξαιτίας της αντίθεσής του στις ενέργειες που έκανε ο πατέρας της στην εργασία του. Αυτό είναι πολύ κακόβουλο και παράνομο… Οι εικόνες που έχουν ληφθεί με στιγμιότυπο οθόνης της ανάρτησης παραμένουν στο διαδίκτυο, και η παραβίαση των δικαιωμάτων συνεχίζεται… Το ποσό της αποζημίωσης θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 2 εκατομμύρια γιεν, το οποίο είναι περισσότερο από το ποσό που ζητά η μηνύτρια.”

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 3 Αυγούστου 2016 (Έτος Χέισει 28)

Σε αυτήν την περίπτωση, παρόλο που το θύμα ήταν μια ανήλικη ιδιώτης, η πράξη του κατηγορούμενου να στοχεύσει την κόρη του πραγματικού στόχου του και να εμπλέξει μια ασχετη ανήλικη κρίθηκε ως κακόβουλη.

Από τους επτά παράγοντες που αναφέρθηκαν παραπάνω, η “έκταση της ζημίας που υπέστη το θύμα” και η “κακοποίηση της πράξης” φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα σημαντικές σε αυτήν την περίπτωση.

Περίπτωση ερευνητή που κατηγορήθηκε για παραποίηση δεδομένων

Υπάρχει μια περίπτωση όπου ο αγωγός ισχυρίστηκε ότι η τιμή του είχε προσβληθεί από έγγραφα που δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα του εναγόμενου, ενώ ο εναγόμενος ισχυρίστηκε ότι η τιμή του είχε προσβληθεί από έγγραφα και ομιλίες που δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα του αγωγού. Και οι δύο πλευρές ζήτησαν αποζημίωση για τον πόνο και την αφαίρεση των εγγράφων, καθώς και τη δημοσίευση διαφημίσεων συγγνώμης.

Η άποψη του δικαστηρίου

Στις 8 Νοεμβρίου 2012 (Έτος Heisei 24), το Δικαστήριο του Τόκιο αναγνώρισε ότι “η κριτική του εναγόμενου ότι ο αγωγός παραποίησε ή τροποποίησε τα δεδομένα της έρευνας και δημοσίευσε αυτή την πληροφορία στην ιστοσελίδα του, μειώνει την κοινωνική αξιολόγηση του αγωγού.” Το δικαστήριο διέταξε την πληρωμή 3,3 εκατομμυρίων γεν (3 εκατομμύρια γεν για αποζημίωση και 300.000 γεν για δικηγορικά έξοδα), την αφαίρεση των εγγράφων από την ιστοσελίδα του εναγόμενου και τη δημοσίευση διαφημίσεων συγγνώμης. Όσον αφορά την αντίδικη αγωγή, το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση, λέγοντας ότι “η δημοσίευση του αγωγού κρίθηκε από ακαδημαϊκή άποψη και δεν μειώνει την κοινωνική αξιολόγηση του εναγόμενου.”

Τα θύματα αυτής της υπόθεσης ήταν “καθηγητές πανεπιστημίου, γιατροί και δικηγόροι”, και το περιστατικό συνέβη στο διαδίκτυο. Παρόλο που δεν ήταν ανώνυμο, δεν κρίθηκε ότι εμπίπτει στα πλαίσια της δίκαιης κριτικής, και η κατηγορία για παραποίηση ή τροποποίηση δεδομένων έρευνας θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά την κοινωνική αξιολόγηση, και η κακοποίηση θεωρήθηκε ότι ήταν σοβαρή.

https://monolith.law/reputation/solatium-libel-maliciousness[ja]

Συμπέρασμα

Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι το ποσό της αποζημίωσης που μπορεί να απαιτηθεί από τον δράστη αυξάνεται, αλλά το πραγματικό ποσό για τη ζημία που υπέστησαν είναι ακόμα χαμηλό.

Ακόμη και αν αναγνωριστεί η δυσφήμιση και γίνει δυνατή η απαίτηση αποζημίωσης, τα χρήματα που παραμένουν στα χέρια του θύματος δεν είναι τόσο υψηλά. Ως “αποζημίωση για τον εσωτερικό πόνο”, μπορεί να θεωρηθεί ανεπαρκές.

Ωστόσο, αν επιτύχετε στην εντοπισμό του δράστη και στην απαίτηση αποζημίωσης, δεν υπάρχει κανόνας ότι θα προκύψει οικονομικό βάρος για το θύμα.

https://monolith.law/reputation/reputation-lawyers-fee[ja]

Στην περίπτωση “παραπλανητικής δημοσίευσης σε διαδικτυακό φόρουμ”, η αποζημίωση ήταν 600.000 γιεν, αλλά το συνολικό ποσό της αποζημίωσης, συμπεριλαμβανομένων των δικηγορικών εξόδων και των εξόδων έρευνας, ήταν 1.306.000 γιεν. Για τον μέσο πολίτη, το να λάβει μια αγωγή από το δικαστήριο, να εμφανιστεί στο δικαστήριο, να αναγνωριστεί ως δυσφήμιση και να πληρώσει 1.306.000 γιεν αποζημίωσης είναι μια σημαντική οικονομική επιβάρυνση. Επιπλέον, αν καταγγελθείτε ποινικά, θα τιμωρηθείτε και θα πρέπει να πληρώσετε πρόστιμο.

Αν θέλετε να επιδιώξετε την ευθύνη του δράστη που επαναλαμβάνει τη δυσφήμιση, αν δεν θέλετε να το αφήσετε έτσι, αν θέλετε να κάνετε τον δράστη να αναθεωρήσει, παρακαλώ συμβουλευτείτε έναν έμπειρο δικηγόρο. Μπορείτε να λάβετε λεπτομερή εξήγηση για την προοπτική της δίκης και τη διαδικασία.

Αν θέλετε να μάθετε το περιεχόμενο αυτού του άρθρου μέσω βίντεο, παρακαλώ δείτε το βίντεο στο YouTube κανάλι μας.