Ποιο είναι το σύστημα διαχείρισης διαφορών για αιτήσεις μεταφοράς τομέων (domain)?

Στη σύγχρονη εποχή, όπου η σημασία των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μέσω του Ίντερνετ, όπως οι πωλήσεις και οι δημόσιες σχέσεις, έχει αυξηθεί, το να αποκτήσει κάποιος άλλος τον τομέα (domain) του ονόματος της εταιρείας σας ή του προϊόντος σας μπορεί να οδηγήσει σε περίπλοκες καταστάσεις.

Ως αντίμετρο σε αυτό, είναι δυνατόν να αντιταχθείτε μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται “αίτηση μεταφοράς τομέα”. Η απλή προηγούμενη κατοχή του ονόματος τομέα δεν αρκεί για να διεκδικήσει κανείς το δικαίωμα να το διατηρήσει.

Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τη διαδικασία “αίτησης μεταφοράς τομέα” μέσω δύο διαφορετικών οδών: την “επίλυση διαφορών” και τα παραδείγματα δικαστικών αποφάσεων όταν υπάρχουν ενστάσεις στα αποτελέσματα της επίλυσης διαφορών.

Αίτηση Μεταφοράς Δικτυακού Τομέα (Domain)

Υπάρχουν δύο διαδρομές για την ακύρωση ή την αίτηση μεταφοράς ενός ονόματος δικτυακού τομέα.

Διαδικασία Επίλυσης Διαφορών

• Για τα ονόματα δικτυακών τομέων JP, μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν εγκεκριμένο οργανισμό επίλυσης διαφορών του JPNIC (Ιαπωνικό Συνεταιριστικό Κέντρο Πληροφοριών Δικτύου) βάσει της “Πολιτικής Επίλυσης Διαφορών για Ονόματα Δικτυακών Τομέων JP” που έχει καθορίσει το JPNIC. Ο αιτών μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της εγγραφής του ονόματος δικτυακού τομέα του καταχωρητή ή τη μεταφορά της εγγραφής στον αιτούντα.
• Για γενικά ονόματα δικτυακών τομέων, μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν εγκεκριμένο οργανισμό επίλυσης διαφορών του ICANN (Διαδικτυακή Εταιρεία για την Ανάθεση Ονομάτων και Αριθμών) βάσει της “Ενιαίας Πολιτικής Επίλυσης Διαφορών για Ονόματα Δικτυακών Τομέων” που έχει καθορίσει το ICANN. Ο αιτών μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της εγγραφής του ονόματος δικτυακού τομέα του καταχωρητή ή τη μεταφορά της εγγραφής στον αιτούντα.

Δικαστική Διαδικασία

• Μπορείτε να προσφύγετε στα δικαστήρια και να ζητήσετε την επεξεργασία της υπόθεσης βάσει του νόμου περί Πρόληψης του Αθέμιτου Ανταγωνισμού.

Σχετικά με την “Αίτηση Μεταφοράς Δικτυακού Τομέα”, για τη δικαστική διαδικασία, έχουμε παράσχει ανάλυση σε άλλο άρθρο του ιστότοπού μας με τίτλο “Σχέση Εταιρικών/Προϊόντων Ονομάτων και Εμπορικών Σημάτων/Δικτυακών Τομέων”.

https://monolith.law/corporate/domain-trademark-company[ja]

Η διαδικασία επίλυσης διαφορών είναι απλοποιημένη και δεν απαιτεί πολύ χρόνο (το μέγιστο είναι 57 ημέρες), αλλά δεν έχει νομική δεσμευτικότητα. Οι διάδικοι που δεν ικανοποιούνται από το αποτέλεσμα της διαιτησίας μπορούν να προσφύγουν στα αρμόδια δικαστήρια, οπότε δεν πρόκειται για την τελική απόφαση. Πώς λοιπόν κρίνεται η “Ακύρωση ή Μεταφορά ενός Ονόματος Δικτυακού Τομέα” όταν φτάνει στο σημείο της δικαστικής διαδικασίας;

Μεταφορά Εγγραφής του Ονόματος Χώρου goo

Το goo είναι ένας διαδικτυακός πύλης που λειτουργεί από τον Όμιλο NTT, και σχετικά με αυτό το goo, η μεταφορά εγγραφής του ονόματος χώρου έχει διεκδικηθεί δικαστικά.

Η εταιρεία Popcorn κατοχύρωσε το όνομα χώρου ‘goo.co.jp’ από το JPNIC (Ιαπωνικός Σύλλογος Δικτυακών Πληροφοριών) τον Αύγουστο του 1996. Από την άλλη πλευρά, η NTT-X (αργότερα μετονομάστηκε σε NTT Resonant) κατοχύρωσε επίσης το όνομα χώρου ‘goo.ne.jp’ τον Φεβρουάριο του 1997.

Η NTT-X λειτουργούσε έναν ιστότοπο αναζήτησης πληροφοριών χρησιμοποιώντας το όνομα χώρου ‘goo.ne.jp’, αλλά η χρήση του ονόματος χώρου ‘goo.co.jp’ από την εταιρεία Popcorn προκαλούσε σύγχυση σχετικά με την προέλευση και αυτόματη ανακατεύθυνση σε ιστότοπους ενηλίκων όταν κάποιος επέλεγε το ‘goo.co.jp’. Βάσει αυτών των λόγων, τον Νοέμβριο του 2000, η NTT-X υπέβαλε αίτηση στο Κέντρο Διαιτησίας Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (που τώρα έχει μετονομαστεί σε Ιαπωνικό Κέντρο Διαιτησίας Πνευματικής Ιδιοκτησίας) για τη μεταφορά του ονόματος χώρου ‘goo.co.jp’ από την εταιρεία Popcorn στην NTT-X. Σε απάντηση, το Κέντρο τον Φεβρουάριο του 2001 ενέκρινε το αίτημα της NTT-X και διέταξε την εταιρεία Popcorn να μεταφέρει το όνομα χώρου ‘goo.co.jp’ στην NTT-X. Η εταιρεία Popcorn δεν συμφώνησε με αυτή την απόφαση και προσέφυγε στο Περιφερειακό Δικαστήριο του Τόκιο, ζητώντας να επιβεβαιωθεί το δικαίωμά της να χρησιμοποιεί το όνομα χώρου ‘goo.co.jp’.

Οι διαφορές που αφορούν ονόματα χώρων και εμπορικά σήματα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως εξής:

Απαιτήσεις για την Αίτηση Μεταφοράς Ονόματος Domain

Η JPNIC έχει καθορίσει την Πολιτική Επίλυσης Διαφορών για Ονόματα Domain (JP-DRP), η οποία περιλαμβάνει τις απαιτήσεις που είναι απαραίτητες για να ζητηθεί η μεταφορά ενός ονόματος domain.

1. Το όνομα domain του καταχωρητή να είναι ίδιο ή τόσο παρόμοιο με το σήμα ή άλλη επωνυμία της οποίας ο αιτών έχει δικαιώματα ή νόμιμο συμφέρον, ώστε να προκαλεί σύγχυση.
2. Ο καταχωρητής να μην έχει δικαιώματα ή νόμιμο συμφέρον στην καταχώρηση του συγκεκριμένου ονόματος domain.
3. Το συγκεκριμένο όνομα domain του καταχωρητή να έχει καταχωρηθεί ή να χρησιμοποιείται με παράνομο σκοπό.

Σε αυτή την υπόθεση, το κύριο ζήτημα ήταν εάν αυτές οι τρεις απαιτήσεις έχουν ικανοποιηθεί ή όχι.

Η NTT-X διαθέτει δικαιώματα ή νόμιμο συμφέρον

Αρχικά, τίθεται το ζήτημα εάν η NTT-X διαθέτει δικαιώματα ή νόμιμο συμφέρον, ως πρώτο απαιτούμενο. Η NTT-X, μόνο από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο του 2000, επένδυσε περίπου 520 εκατομμύρια γιεν σε διαφημιστικές καμπάνιες, περιλαμβάνοντας τηλεοπτικά σποτ, διαφημίσεις σε εφημερίδες και περιοδικά, διαφημίσεις με banners και διοργάνωση εκδηλώσεων. Επιπλέον, η εταιρεία αναφέρθηκε σε πολλά άρθρα εφημερίδων, περιοδικών, ιστοσελίδων και ειδήσεων μέσω email, και παρουσιάστηκε επανειλημμένα σε τηλεοπτικές εκπομπές. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την έρευνα “Japan Access Rating” της Εταιρείας Έρευνας της Ιαπωνίας, η οποία δείχνει τα ποσοστά πρόσβασης των ιστοσελίδων στο διαδίκτυο, η ιστοσελίδα του κατηγορούμενου κατείχε σταθερά υψηλές θέσεις, με τον αριθμό των ημερήσιων προβολών σελίδων να ξεπερνά το 1 εκατομμύριο μέσα σε πέντε μήνες από την έναρξη της υπηρεσίας και να φτάνει τα 14,5 εκατομμύρια μέχρι τον Ιούλιο του 2000.

Επιπλέον, τα έσοδα της ομάδας NTT από τις σχετικές με το goo επιχειρήσεις ανήλθαν σε περίπου 1,16 δισεκατομμύρια γιεν το 1999 και περίπου 950 εκατομμύρια γιεν για το πρώτο εξάμηνο του 2000. Δεδομένου ότι το goo προσφέρει τις κύριες υπηρεσίες του, όπως η αναζήτηση, δωρεάν, το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων αυτών προέρχεται από τη διαφήμιση στην ιστοσελίδα.

Με βάση αυτά τα γεγονότα, αναγνωρίστηκε ότι η NTT-X διαθέτει δικαιώματα ή νόμιμο συμφέρον στο όνομα του goo domain.

Ομοιότητα Ονομάτων Τομέα

Τα ονόματα τομέα περιλαμβάνουν τόσο τα top-level domains όσο και τα second-level domains και αποτελούν στο σύνολό τους την “διεύθυνση” και το “όνομα” του παρόχου πληροφοριών στο διαδίκτυο. Η εταιρεία Popcorn υποστήριξε ότι τα second-level domains που διαφέρουν αντιπροσωπεύουν εντελώς διαφορετικές “διευθύνσεις” και “ονόματα”, δηλαδή εντελώς διαφορετικά ονόματα τομέα.

Απέναντι σε αυτό, το δικαστήριο αναγνώρισε ότι τα second-level domains που διαφέρουν αποτελούν πράγματι διαφορετικά ονόματα τομέα. Ωστόσο, το όνομα τομέα της εταιρείας Popcorn αποτελείται από τον κωδικό της χώρας στο top-level domain, που είναι το “jp”, τον κωδικό τύπου οργανισμού στο second-level domain, που είναι το “co”, και τον κωδικό που δηλώνει τον φορέα (host) που χρησιμοποιεί το όνομα τομέα, που είναι το “goo”. Το “co.jp” απλώς δείχνει ότι το όνομα τομέα της εταιρείας Popcorn διαχειρίζεται το JPNIC και ότι ο καταχωρητής είναι μια εταιρεία, κάτι που είναι κοινό σε πολλά ονόματα τομέα. Επιπλέον, το κομμάτι του ονόματος τομέα της εταιρείας Popcorn που έχει κυρίως διακριτική ικανότητα είναι το “goo”, επομένως το κύριο στοιχείο του ονόματος τομέα της είναι το “goo”, και αναφέρθηκε ως “グー”.

Από την άλλη πλευρά, το εμπορικό σήμα 1 της NTT-X αποτελείται από τη λέξη “GOO” γραμμένη με κεφαλαία λατινικά γράμματα και από κάτω τη λέξη “グー” γραμμένη με κατακόρυφα κατακόρυφα κανα. Το εμπορικό σήμα 2 αποτελείται από τη λέξη “goo” γραμμένη με πεζά λατινικά γράμματα και είναι σχεδιασμένο. Και τα δύο εμπορικά σήματα της NTT-X αναφέρονται επίσης ως “グー”.

Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα γεγονότα και το γεγονός ότι ο ιστότοπος της NTT-X είναι διάσημος, κατέληξε ότι το όνομα τομέα της εταιρείας Popcorn είναι αρκετά παρόμοιο με το εμπορικό σήμα, την εμφάνιση και το όνομα τομέα της NTT-X ώστε να προκαλεί σύγχυση. Επιπλέον, το δικαστήριο δήλωσε ότι τα κριτήρια για την απόφαση εάν υπάρχει ομοιότητα πρέπει να κρίνονται αντικειμενικά, ανεξάρτητα από την προτεραιότητα της καταχώρησης ή την υποκειμενική αντίληψη.

Σχετικά με τα Δικαιώματα ή το Νόμιμο Συμφέρον στην Εγγραφή Ονομάτων Χώρου (Domain Names)

Το “goo.co.jp” αποτελούσε αρχικά το όνομα χώρου μιας ιστοσελίδας που δημιούργησε η εταιρεία Popcorn Co., η οποία είχε ως κύρια δραστηριότητα τη λειτουργία καραόκε, με σκοπό την προσέλκυση πελατών, εστιάζοντας σε μια κοινότητα για κορίτσια λυκείου. Τα δικαστήρια έχουν αναγνωρίσει ότι η εγγραφή του δεν έγινε με παράνομο σκοπό.

Ωστόσο, η προσέλκυση επισκεπτών στην ιστοσελίδα ήταν περιορισμένη και οι επισκέψεις από κορίτσια λυκείου ήταν λιγότερες σε σύγκριση με εκείνες από ενήλικες άνδρες που ενδιαφέρονταν για τα κορίτσια λυκείου, με αποτέλεσμα να μην αυξάνονται οι πωλήσεις του καραόκε. Έτσι, η εταιρεία Popcorn Co. αποφάσισε να διατηρήσει το περιεχόμενο της ιστοσελίδας ως έχει, στοχεύοντας στην προσέλκυση ενήλικων ανδρών, και άρχισε να διαφημίζει μέσω banner σε ιστοσελίδες για ενήλικες, μετατρέποντας σταδιακά την ιστοσελίδα σε πύλη που ανακατευθύνει αυτόματα σε άλλες ενήλικες ιστοσελίδες, αποκλείοντας την πρόσβαση στην αρχική κοινότητα κοριτσιών λυκείου και λαμβάνοντας μερίδιο από τα κέρδη βάσει του αριθμού των επισκέψεων.

Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι στις διαφημίσεις της εταιρείας Popcorn Co. δεν υπήρχε αναφορά στο εμπορικό της σήμα και ότι απλώς εμφανιζόταν το όνομα του πρακτορείου ως “GOO! Υποστήριξη και Επικοινωνία”, χωρίς άλλες αποδείξεις που να συνδέουν την ιστοσελίδα ή το όνομα χώρου με την εταιρεία Popcorn Co. Έτσι, το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εταιρεία Popcorn Co. δεν ήταν γνωστή στο κοινό με το όνομα “goo.co.jp” ή “goo” και ότι δεν υπήρχαν άλλες συνθήκες που να δικαιολογούν την αναγνώριση δικαιωμάτων ή νόμιμου συμφέροντος της εταιρείας Popcorn Co. στο “goo.co.jp”.

Σκοπός Χρήσης ή Εγγραφής με Παράνομη Πρόθεση

Το δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εταιρεία Popcorn χρησιμοποιούσε την ιστοσελίδα «goo.co.jp» με τρόπο που αλλάξει δραστικά μετά την απόκτηση φήμης της goo, χρησιμοποιώντας την μόνο για ανακατεύθυνση σε έναν ιστότοπο με ενήλικο περιεχόμενο και λαμβάνοντας κέρδη ανάλογα με τον αριθμό των επισκέψεων από την εταιρεία που διαχειρίζεται τον εν λόγω ιστότοπο, κάτι που ισοδυναμεί με τη δημιουργία ενός ξεχωριστού ιστοτόπου με την ίδια ονομασία τομέα.

Επιπλέον, αν και η «goo.co.jp» σταμάτησε την αυτόματη ανακατεύθυνση και άρχισε να παρέχει έναν σαφή σύνδεσμο προς τον ιστότοπο με ενήλικο περιεχόμενο, ο αριθμός των επισκεπτών που παρακολουθούσαν τον σύνδεσμο από την «goo.co.jp» ήταν μόνο μερικές δεκάδες την ημέρα, σε αντίθεση με τις 33.400 επισκέψεις την ημέρα στην «goo.co.jp». Αυτό υποδηλώνει ότι η πλειονότητα των επισκεπτών δεν επιδίωκε το ενήλικο περιεχόμενο, αλλά πιθανότατα έκαναν λάθος ή συγχέοντας την με την «goo.ne.jp». Κατά συνέπεια, η εταιρεία επωφελήθηκε εμπορικά από το λάθος των χρηστών.

Ο ενάγων υποστήριξε ότι χρησιμοποιούσε το όνομα τομέα πριν από την απόκτηση φήμης του εναγόμενου ιστοτόπου και ότι ο εναγόμενος, γνωρίζοντας την ύπαρξη του ονόματος τομέα, το απέκτησε και προκάλεσε σύγχυση. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο ενάγων χρησιμοποιούσε πρώτος το όνομα τομέα και ότι ο εναγόμενος γνώριζε την ύπαρξή του δεν σημαίνει αυτόματα ότι η χρήση του ονόματος τομέα από τον ενάγοντα προστατεύεται. Ακόμη και αν κάποιος χρησιμοποιούσε πρώτος το όνομα τομέα, αν το χρησιμοποιούσε με παράνομη πρόθεση, η χρήση του δεν προστατεύεται, όπως είναι σαφές από την πολιτική επίλυσης διαφορών. Συνεπώς, κρίνεται ότι ο ενάγων είχε παράνομη πρόθεση.

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 26 Απριλίου 2002 (2002)

Με βάση τα παραπάνω, το δικαστήριο αποφάσισε ότι η χρήση του ονόματος τομέα ήταν παράνομη και απέρριψε την αίτηση της εταιρείας Popcorn.

Σημειώνεται ότι, μετά την απόφαση αυτή, η εταιρεία Popcorn άσκησε έφεση, αλλά το Εφετείο του Τόκιο απέρριψε την έφεση και επικύρωσε την απόφαση πρώτου βαθμού που διέταξε τη μεταφορά του ονόματος τομέα «goo.co.jp» στην NTT-X (Απόφαση του Εφετείου του Τόκιο, 17 Οκτωβρίου 2002 (2002)). Ήταν η πρώτη απόφαση επιπέδου εφετείου σχετικά με την εφαρμογή της πολιτικής επίλυσης διαφορών για τη μεταφορά ονομάτων τομέα.

Συνοπτικά

Υπάρχουν δύο διαδρομές για την ακύρωση ή την αίτηση μεταφοράς ενός ονόματος domain, και η παρούσα υπόθεση υπήχθη στη διαδικασία επίλυσης διαφορών από τον αναγνωρισμένο από το JPNIC οργανισμό, ωστόσο, σε περιπτώσεις αιτήσεων που βασίζονται στον Ιαπωνικό νόμο περί Πρόληψης του Αθέμιτου Ανταγωνισμού για την απαγόρευση χρήσης ενός ονόματος domain, η κρίση γίνεται σχεδόν με τα ίδια κριτήρια.

Σε κάθε περίπτωση, η πλευρά εναντίον της οποίας γίνεται η αίτηση μεταφοράς ή ακύρωσης, θα πρέπει να υποστηρίξει το γεγονός ότι προηγήθηκε στην κατοχή του ονόματος. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την ισχυρισμένη δικαίωση στην κατοχή του ονόματος domain.