Η Διαχείριση Ηλεκτρονικών Καταστημάτων και ο Νόμος - Ιαπωνικός Νόμος για την Παρουσίαση Δώρων και Ιαπωνικός Νόμος για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις

Το διαδικτυακό ψώνι έχει γίνει πλέον κάτι καθημερινό για όλους μας. Πλέον, όχι μόνο μπορούμε να αγοράζουμε, αλλά ο καθένας μπορεί εύκολα να ανοίξει το δικό του διαδικτυακό κατάστημα. Ωστόσο, η διαχείριση ενός διαδικτυακού καταστήματος συνδέεται με διάφορους νόμους. Εάν δεν πραγματοποιήσετε τις απαιτούμενες ενδείξεις και διαρθρώσεις της ιστοσελίδας σύμφωνα με τους σχετικούς νόμους, υπάρχει πιθανότητα να κριθείτε παράνομοι. Ποιοι νόμοι λοιπόν μπορεί να αποτελέσουν θέμα; Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουμε τον Νόμο για την Επισήμανση Προϊόντων και τον Νόμο για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις. Παρακαλώ ανατρέξτε επίσης στις αναλύσεις μας για τον Ιαπωνικό Νόμο για Συγκεκριμένες Εμπορικές Συναλλαγές και τον Ιαπωνικό Νόμο Πρόληψης του Αθέμιτου Ανταγωνισμού για περαιτέρω πληροφορίες.

https://monolith.law/corporate/onlineshop-act-on-specified-commercial-transactions[ja]

Νομοθεσία που αφορά γενικά τα διαδικτυακά καταστήματα

Νόμος περί Επισήμανσης Δώρων

Ο Νόμος περί Επισήμανσης Δώρων ρυθμίζει την παραπλανητική επισήμανση της ποιότητας, του περιεχομένου, της τιμής και άλλων πτυχών των προϊόντων και των υπηρεσιών, καθώς και περιορίζει το μέγιστο ποσό των δώρων που μπορούν να προσφερθούν, με σκοπό να προστατεύσει το περιβάλλον στο οποίο οι καταναλωτές μπορούν να επιλέγουν αυτόνομα και λογικά τα καλύτερα προϊόντα και υπηρεσίες. Οι επιχειρήσεις που αναπτύσσουν BtoC δραστηριότητες θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή σε αυτόν τον νόμο.

Η ποιότητα και η τιμή είναι σημαντικά κριτήρια για τους καταναλωτές όταν επιλέγουν προϊόντα και υπηρεσίες, επομένως η επισήμανσή τους πρέπει να είναι σωστή και κατανοητή. Ωστόσο, όταν γίνεται επισήμανση που παρουσιάζει την ποιότητα ή την τιμή των προϊόντων και των υπηρεσιών ως σημαντικά καλύτερη ή πιο ευνοϊκή από την πραγματικότητα, αυτό εμποδίζει την κατάλληλη επιλογή από τους καταναλωτές. Για αυτόν τον λόγο, ο Νόμος περί Επισήμανσης Δώρων απαγορεύει την παραπλανητική επισήμανση (ανάρμοστη επισήμανση) που θα μπορούσε να παραπλανήσει τους καταναλωτές σχετικά με την ποιότητα ή την τιμή των προϊόντων και των υπηρεσιών. Ακόμη και αν δεν υπάρχει πρόθεση ή αμέλεια από την πλευρά του επιχειρηματία, μπορεί να επιβληθεί διαταγή μέτρων βάσει του Νόμου περί Επισήμανσης Δώρων.

Οι παραπλανητικές επισημάνσεις χωρίζονται κυρίως σε τρεις κατηγορίες: «Επισημάνσεις που προκαλούν παρανόηση ως προς την ανωτερότητα», «Επισημάνσεις που προκαλούν παρανόηση ως προς το πλεονέκτημα» και «Άλλες επισημάνσεις που μπορεί να προκαλέσουν παρανόηση».

Επισημάνσεις που προκαλούν παρανόηση ως προς την ανωτερότητα

Επισημάνσεις που παραπλανούν τους καταναλωτές να πιστεύουν ότι η ποιότητα, οι προδιαγραφές ή άλλες πτυχές των προϊόντων ή των υπηρεσιών είναι σημαντικά ανώτερες από την πραγματικότητα ή από αυτές των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, απαγορεύονται ως επισημάνσεις που προκαλούν παρανόηση ως προς την ανωτερότητα. Για παράδειγμα, αν επισημαίνεται ότι το κρέας προέρχεται από γνωστή εγχώρια μάρκα βοοειδών, ενώ στην πραγματικότητα προέρχεται από άλλη εγχώρια πηγή, αυτό θεωρείται παρανόηση ως προς την ανωτερότητα.

Επιπλέον, η Αρχή Καταναλωτών μπορεί να ζητήσει από τις επιχειρήσεις να παρουσιάσουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τις επισημάνσεις τους σχετικά με τα αποτελέσματα ή την απόδοση των προϊόντων ή των υπηρεσιών, εάν υπάρχει υποψία για παρανόηση ως προς την ανωτερότητα. Αν δεν παρουσιαστούν τέτοια στοιχεία, η επισήμανση θεωρείται παραπλανητική.

Για παράδειγμα, ρυθμίζονται περιπτώσεις όπου διαφημίζονται προϊόντα διατροφής για αδυνάτισμα με αποτελέσματα χωρίς διατροφικούς περιορισμούς, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τις επισημάνσεις αυτές, κάτι που αποκαλείται «ρύθμιση διαφημίσεων χωρίς επαρκή απόδειξη».

Επισημάνσεις που προκαλούν παρανόηση ως προς το πλεονέκτημα

Ο Νόμος περί Επισήμανσης Δώρων απαγορεύει επίσης τις επισημάνσεις που παρουσιάζουν την τιμή ή τους όρους συναλλαγής ως σημαντικά πιο ευνοϊκούς από την πραγματικότητα, ως επισημάνσεις που προκαλούν παρανόηση ως προς το πλεονέκτημα. Αυτό περιλαμβάνει περιπτώσεις όπου επισημαίνεται ότι ένα προϊόν έχει διπλάσια ποσότητα σε σχέση με ένα ανταγωνιστικό προϊόν, ενώ στην πραγματικότητα έχει την ίδια ποσότητα, ή όταν παρουσιάζεται μια τιμή με έκπτωση 20% σε σύγκριση με μια «κανονική τιμή» που ποτέ δεν ίσχυσε, κάτι που αποκαλείται παραπλανητική διπλή τιμολόγηση και είναι επίσης απαγορευμένο.

Άλλες επισημάνσεις που μπορεί να προκαλέσουν παρανόηση

Σύμφωνα με τον Νόμο περί Επισήμανσης Δώρων, οι επιχειρήσεις δεν πρέπει να κάνουν επισημάνσεις που μπορεί να προκαλέσουν παρανόηση στους καταναλωτές σχετικά με θέματα που αφορούν τις συναλλαγές των προϊόντων ή των υπηρεσιών που προσφέρουν, πέραν των επισημάνσεων που προκαλούν παρανόηση ως προς την ανωτερότητα και το πλεονέκτημα.

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει καθορίσει έξι ειδοποιήσεις, όπως «Παραπλανητικές επισημάνσεις σχετικά με τη χώρα προέλευσης των προϊόντων» και «Παραπλανητικές διαφημίσεις προσέλκυσης».

Επιπλέον, ο Νόμος περί Επισήμανσης Δώρων απαγορεύει την προσφορά υπερβολικών δώρων.

Για παράδειγμα, στις «γενικές κληρώσεις» όπου τα δώρα προσφέρονται στους χρήστες των προϊόντων ή των υπηρεσιών με βάση την τυχαιότητα ή την αξιολόγηση συγκεκριμένων πράξεων, αν η αξία της συναλλαγής που προκύπτει από την κλήρωση είναι πάνω από 5.000 γιεν, το μέγιστο ποσό του δώρου ορίζεται στις 100.000 γιεν και το συνολικό ποσό στο 2% του προβλεπόμενου συνολικού τζίρου από την κλήρωση.

https://monolith.law/corporate/display-double-law-point[ja]

Νόμος για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις (Επίσημη ονομασία: Νόμος περί Ειδικών Διατάξεων του Αστικού Κώδικα σχετικά με Ηλεκτρονικές Συμβάσεις Καταναλωτών και Ηλεκτρονικές Ειδοποιήσεις Αποδοχής)

Η επίσημη ονομασία του Νόμου για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις είναι “Νόμος περί Ειδικών Διατάξεων του Αστικού Κώδικα σχετικά με Ηλεκτρονικές Συμβάσεις Καταναλωτών και Ηλεκτρονικές Ειδοποιήσεις Αποδοχής”. Πρόκειται για έναν νόμο που θεσπίζει ειδικές διατάξεις για τη διόρθωση λαθών κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικών αγορών μέσω διαδικτύου, γνωστό ως “Ειδική Ρύθμιση για την Ακυρότητα Λόγω Σφάλματος στις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις Καταναλωτών”, καθώς και για τον καθορισμό της στιγμής σύναψης της σύμβασης στο ηλεκτρονικό εμπόριο, με την αλλαγή από την αρχή της αποστολής στην αρχή της παραλαβής (από το σύστημα αποστολής στο σύστημα παραλαβής).

Ο Νόμος για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις περιλαμβάνει δύο βασικά σημεία:

Διασφάλιση Αποκατάστασης Λαθών Καταναλωτών στο Ηλεκτρονικό Εμπόριο

Στις συναλλαγές μέσω διαδικτύου, όπως στο online shopping, στα πλαίσια των λεγόμενων BtoC (Business-to-Consumer) ηλεκτρονικών συμβάσεων, μπορεί να συμβεί ο καταναλωτής να κάνει λάθος στην χρήση και να παραγγείλει ένα προϊόν ή να εγγραφεί σε μια υπηρεσία που δεν επιθυμούσε αρχικά. Για παράδειγμα, κατά τη χρήση ενός online καταστήματος, μπορεί να ήθελε να παραγγείλει ένα αντικείμενο και λόγω λάθους στην χειριστική διαδικασία να καταλήξει να παραγγείλει έντεκα.

Σε αυτή την περίπτωση, ο καταναλωτής μπορεί να επικαλεστεί το άρθρο 95 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα (民法第95条) σχετικά με το «σφάλμα» και να ισχυριστεί την ακυρότητα της σύμβασης απέναντι στο κατάστημα (αίτηση ακυρότητας σύμβασης λόγω σφάλματος).

Ωστόσο, βάσει του άρθρου 95 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα, ο επιχειρηματίας μπορεί να αντιτείνει ότι «το λάθος του καταναλωτή αποτελεί σοβαρή αμέλεια και επομένως η σύμβαση έχει συναφθεί έγκυρα» (αντίλογος για την ακυρότητα λόγω «σοβαρής αμέλειας»).

Παρόλο που στο παρελθόν υπήρχαν πολλές διαφωνίες μεταξύ επιχειρηματιών και καταναλωτών σχετικά με το αν υπήρχε «σοβαρή αμέλεια» σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, η εφαρμογή του Νόμου για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις έχει πλέον διευκολύνει την αποκατάσταση των λαθών των καταναλωτών.

Ως συγκεκριμένο παράδειγμα, αν ένας επιχειρηματίας δεν έχει προβλέψει έναν οθόνη για την τελική επιβεβαίωση της παραγγελίας, όπου ο καταναλωτής μπορεί να ελέγξει το όνομα του προϊόντος, την ποσότητα και το συνολικό ποσό πριν την παραγγελία, τότε η εκδήλωση βούλησης λόγω λάθους του καταναλωτή θεωρείται άκυρη.

Επιπλέον, αν ένας καταναλωτής πατήσει το κουμπί για να παίξει ένα βίντεο και αμέσως εμφανιστεί μια οθόνη που δηλώνει ότι η εγγραφή έχει ολοκληρωθεί, με μια σημείωση που λέει «Πατώντας το κουμπί για να παίξετε το βίντεο συμφωνείτε με τους όρους χρήσης», και αν ο επιχειρηματίας δεν έχει παρουσιάσει εκ των προτέρων τους όρους χρήσης ή το περιεχόμενο της σύμβασης με κατανοητό τρόπο, τότε η σύμβαση θεωρείται άκυρη και ο χρήστης δεν έχει την υποχρέωση να πληρώσει το τέλος χρήσης.

Έτσι, με την εφαρμογή του Νόμου για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις, οι καταναλωτές μπορούν πλέον να αποφύγουν ανεπιθύμητες συμβάσεις. Φυσικά, οι καταναλωτές πρέπει επίσης να είναι προσεκτικοί και να επιβεβαιώνουν τις παραγγελίες τους με προσοχή.

Η Μετατόπιση της Χρονικής Στιγμής Σύναψης της Σύμβασης

Στις κανονικές συμβάσεις, η στιγμή σύναψης της σύμβασης είναι η στιγμή που εκπέμπεται η βούληση για «αίτηση». Για παράδειγμα, στις αγορές μέσω διαδικτύου, η σύμβαση αγοράς συνάπτεται τη στιγμή που ο καταναλωτής πατά το κουμπί «Κάντε την παραγγελία» μετά την τελική επιβεβαίωση των στοιχείων της αίτησης και η ειδοποίηση εκπέμπεται.

Σε αυτή την περίπτωση, ακόμα και αν ο αιτών δεν λάβει την ειδοποίηση λόγω κάποιου σφάλματος στην επικοινωνία, όπως διακοπή της σύνδεσης, η σύμβαση θεωρείται ότι έχει συναφθεί.

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Νόμο για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις, η σύμβαση θεωρείται ότι συνάπτεται όταν ο επιχειρηματίας επιβεβαιώσει το περιεχόμενο και ο καταναλωτής, που είναι ο αιτών, λάβει την ειδοποίηση αποδοχής της παραγγελίας. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του email, η σύμβαση συνάπτεται όταν οι πληροφορίες του email καταγραφούν στον mail server και ο καταναλωτής βρίσκεται σε θέση να το επιβεβαιώσει.

Δηλαδή, η σύμβαση δεν συνάπτεται τη στιγμή που ο καταναλωτής ανοίγει το email, αλλά όταν το email φτάσει στον φάκελο εισερχομένων και είναι δυνατόν να ανοιχτεί.

Με τον Νόμο για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις, η χρονική στιγμή σύναψης της σύμβασης έχει οριστεί με σαφήνεια, προστατεύοντας τους χρήστες από ανεπιθύμητες ή μη συναινετικές μονομερείς συμβάσεις, όπως η απάτη με το «ένα κλικ», όπου οι χρήστες θεωρούνται ότι έχουν συνάψει σύμβαση απλώς κάνοντας κλικ σε ένα URL που αναφέρεται σε ιστοσελίδες ή emails.

Συνοπτικά

Σε αυτό το τμήμα, εξηγήσαμε τους νόμους που σχετίζονται με τη διαχείριση ενός διαδικτυακού καταστήματος, εστιάζοντας στους “Νόμους που αφορούν γενικά τα διαδικτυακά καταστήματα”, όπως ο Ιαπωνικός Νόμος για την Προβολή Δώρων και ο Ιαπωνικός Νόμος για τις Ηλεκτρονικές Συμβάσεις.

Σύμφωνα με δεδομένα που ενημερώθηκαν στις 21 Μαΐου 2021 από το Ανεξάρτητο Διοικητικό Οργανισμό Εθνικού Κέντρου Ζωής των Πολιτών, ο αριθμός των συμβουλών που σχετίζονται με τις αγορές μέσω διαδικτύου το έτος 2020 ήταν περίπου 260.000 (χωρίς να περιλαμβάνονται οι συμβουλές που προήλθαν μέσω κέντρων καταναλωτικής ζωής και άλλων οργανισμών), και οι περισσότερες από αυτές σχετίζονταν με τους δύο νόμους που συζητήσαμε εδώ, γεγονός που καθιστά την προσοχή σε αυτούς απαραίτητη.

Οδηγίες για τα μέτρα από το δικηγορικό μας γραφείο

Το δικηγορικό γραφείο Monolith είναι εξειδικευμένο στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο διαδίκτυο και το δίκαιο, προσφέροντας υψηλού επιπέδου νομικές υπηρεσίες. Στις μέρες μας, το διαδικτυακό ψώνισμα έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας και η ανάγκη για νομικό έλεγχο αυξάνεται συνεχώς. Το γραφείο μας παρέχει λύσεις σχετικά με το διαδικτυακό ψώνισμα. Παρακαλούμε δείτε τις λεπτομέρειες στο παρακάτω άρθρο.