Wettelijke problemen met de 'Japanse Wet op Betalingsdiensten' en de 'Japanse Wet op de Weergave van Prijzen' bij het beheer van game-apps

De binnenlandse markt voor online games wordt geschat op ongeveer 1,5 biljoen yen in 2020. Vooral de groei van smartphone game-apps is opmerkelijk (“Onderzoeksopdracht voor industriële economie in het tweede jaar van Reiwa (2020) (Marktonderzoek naar e-commerce)” [ja]).

Online games zijn een industrie met groeipotentieel, en de juridische voorbereidingen voor consumentenproblemen zijn ook gevorderd.

In dit artikel bespreken we drie juridische kwesties in de ‘Japanse Wet op de Betalingsdiensten’ en de ‘Japanse Wet op de Weergave van Prijzen’ die exploitanten van game-apps in het bijzonder moeten kennen.

Drie regels die je moet kennen over games

In de online game-industrie is het gebruikelijk om in-game valuta uit te geven om gebruikers items of zeldzame personages te laten kopen die het spel bevorderen.

Dit is een effectieve manier om inkomsten te genereren in de online game-industrie, maar er zijn enkele juridische kwesties waar je op moet letten bij het uitgeven van in-game valuta:

• Regulering van in-game valuta en items (Japanse Wet op de Betalingsdiensten)
• Regulering van de waarde van prijzen in het spel (Japanse Wet op de Aanduiding van Prijzen)
• Regulering van de manier waarop dingen worden weergegeven in het spel (Japanse Wet op de Aanduiding van Prijzen)

Gebruikers kopen meestal vooraf in-game valuta om items in het spel te kopen. Of deze in-game valuta valt onder de ‘vooruitbetaalde betaalmiddelen’ volgens de Japanse Wet op de Betalingsdiensten is een belangrijk punt voor gamebedrijven (Artikel 3 van de Japanse Wet op de Betalingsdiensten [ja]).

Daarnaast moet de waarde van geschenken die worden aangeboden in verband met transacties zoals de aankoop van items, voldoen aan de bovengrens gereguleerd door de Japanse Wet op de Aanduiding van Prijzen. De regulering door de Japanse Wet op de Aanduiding van Prijzen strekt zich ook uit tot overdreven uitspraken aan gebruikers in het spel. Overdreven uitspraken die consumenten misleiden, kunnen leiden tot bevelen van de Consumentenagentschap om herhaling te voorkomen, en in sommige gevallen kunnen er boetes worden opgelegd (Artikel 7 en 8 van de Japanse Wet op de Aanduiding van Prijzen [ja]).

Regulering van in-game valuta en items

In online games is het soms mogelijk dat gebruikers vooraf munten of punten kopen die als valuta in het spel kunnen worden gebruikt. Dit systeem is een effectieve manier voor gamebedrijven om inkomsten te genereren. Echter, of in-game valuta onderworpen is aan regulering volgens de Japanse ‘Funds Settlement Act’ (資金決済法) is een zeer groot probleem voor bedrijven.

Valt in-game valuta en items onder ‘vooruitbetaalde betaalmiddelen’?

Als de in-game valuta die gebruikers gebruiken valt onder ‘vooruitbetaalde betaalmiddelen’, dan is het onderworpen aan regulering volgens de ‘Funds Settlement Act’.

‘Vooruitbetaalde betaalmiddelen’ zijn waardepapieren die worden uitgegeven op basis van een bedrag dat de gebruiker vooraf heeft betaald, zoals cadeaubonnen of bierbonnen, en die in plaats van valuta worden gebruikt.

De criteria voor in-game valuta in een virtuele game-omgeving om te voldoen aan de vooruitbetaalde betaalmiddelen zijn de volgende drie:

• Waardebehoud: het feit dat de eigendomswaarde van geld of iets dergelijks wordt vermeld en bewaard
• Uitgifte tegen betaling: het feit dat het wordt uitgegeven in ruil voor een vergoeding
• Uitoefening van rechten: het feit dat het wordt gebruikt voor betalingen en dergelijke

Bijvoorbeeld, als er een bedrag of hoeveelheid zoals ‘100 munten’ of ’50 punten’ wordt geregistreerd, en dit wordt verkregen door een vergoeding die de gebruiker vooraf heeft betaald, en het heeft de functie dat het kan worden ingewisseld voor items in het spel, dan kan men zeggen dat ‘in-game valuta’ een vooruitbetaald betaalmiddel is.

Regulering van vooruitbetaalde betaalmiddelen

Als in-game valuta valt onder vooruitbetaalde betaalmiddelen volgens de ‘Funds Settlement Act’, dan ontstaan er de volgende drie verplichtingen:

• Verplichting tot weergave
• Verplichting tot storting
• Periodieke indiening van rapporten bij de administratieve autoriteiten

Als het valt onder vooruitbetaalde betaalmiddelen, dan is er een verplichting om bepaalde informatie die is vastgesteld bij kabinetsbesluit weer te geven op de site, enz., en om periodiek rapporten in te dienen bij de administratieve autoriteiten en onder hun toezicht te staan.

Het belangrijkste probleem voor bedrijven is de verplichting tot storting. Volgens Artikel 14 van de ‘Funds Settlement Act’ [ja], als het ongebruikte saldo van vooruitbetaalde betaalmiddelen op de peildatum meer dan 10 miljoen yen bedraagt, is het verplicht om de helft van het ongebruikte saldo als ‘uitgiftegarantiefonds’ te storten bij het dichtstbijzijnde Legal Affairs Bureau.

Problemen met regulering door vooruitbetaalde betaalmiddelen en manieren om deze te vermijden

De ‘verplichting tot storting’ die wordt opgelegd als in-game valuta valt onder vooruitbetaalde betaalmiddelen is een systeem om gebruikers te beschermen. Stel dat de dienst plotseling wordt beëindigd door het faillissement van het bedrijf, dan is er geen plaats of gelegenheid om de gekochte game-munten, enz. te gebruiken. In dat geval kan de consument de goederen niet krijgen voor het bedrag aan contant geld dat hij vooraf heeft omgezet in in-game valuta.

Om gebruikers te beschermen tegen dergelijke risico’s, is er een verplichting voor de uitgever van vooruitbetaalde betaalmiddelen om een stortingsfonds te betalen. In geval van nood wordt er geld teruggegeven aan de consument uit dit stortingsfonds. Echter, deze verplichting tot storting is een grote last voor gamebedrijven. Het feit dat contant geld wordt bevroren als een uitgiftegarantiefonds kan een kwestie van leven of dood zijn voor een bedrijf.

Volgens Artikel 4, Paragraaf 2 van de ‘Funds Settlement Act’, worden dingen die ‘alleen kunnen worden gebruikt binnen een bepaalde periode die is vastgesteld bij kabinetsbesluit vanaf de datum van uitgifte’ uitgesloten van de toepassing van regulering op vooruitbetaalde betaalmiddelen. Volgens Artikel 4, Paragraaf 2 van de ‘Funds Settlement Act Enforcement Order’ [ja], is deze periode zes maanden. Met andere woorden, als u de vervaldatum van in-game valuta of punten binnen zes maanden instelt, kunt u het bevriezen van fondsen door het storten van een uitgiftegarantiefonds vermijden.

Vallen in-game secundaire content onder ‘vooruitbetaalde betaalmiddelen’?

Het is mogelijk dat zogenaamde ‘secundaire content’ valt onder ‘vooruitbetaalde betaalmiddelen’ volgens de ‘Funds Settlement Act’.

Secundaire content zijn items of secundaire valuta die je kunt kopen met in-game valuta. Als dit voldoet aan de criteria voor ‘vooruitbetaalde betaalmiddelen’, dan is er een probleem dat er mogelijk een verplichting tot storting ontstaat, net als bij in-game valuta.

In 2016 was er een geval waarin de Kanto Finance Bureau oordeelde dat de ‘sleutel tot de schatkist’, een secundaire content van een puzzelspel in een gratis communicatie-app, een vooruitbetaald betaalmiddel was volgens de ‘Funds Settlement Act’. De ‘sleutel tot de schatkist’ was een item dat kon worden gebruikt om een ‘schatkist’ te openen die in het spel verscheen, en de schatkist bevatte verschillende items die het spel in het voordeel van de speler konden bevorderen. Hoewel deze ‘sleutel tot de schatkist’ secundaire content was die werd gekocht met de ‘ruby’, de valuta in de app, werd in dit geval geoordeeld dat de ‘sleutel tot de schatkist’ een vooruitbetaald betaalmiddel was, en de uitgever werd verplicht om een storting te doen.

Echter, ondanks het feit dat de zware last van de verplichting tot storting op bedrijven wordt gelegd, zijn er geen duidelijke criteria voor de toepasselijkheid van secundaire content op vooruitbetaalde betaalmiddelen.

Regulering van de waarde van prijzen in games

In games kunnen er promoties voor gebruikers worden uitgevoerd in de vorm van geschenken. Als dit geschenk valt onder de categorie ‘prijzen’ volgens de Japanse ‘Wet op de aanduiding van prijzen’ (景品表示法), dan is er een maximale prijslimiet van toepassing op het geschenk.

Wanneer valt een geschenk in een game onder de categorie ‘prijzen’?

Een geschenk in een game valt onder de categorie ‘prijzen’ als het aan de volgende voorwaarden voldoet:

• Het wordt aangeboden als een middel om klanten aan te trekken
• Het wordt aangeboden in verband met de handel in goederen of diensten
• Het is een materieel, financieel of ander economisch voordeel

Bijvoorbeeld, als je een promotie uitvoert zoals “Koop dit item op deze datum en krijg een zeldzaam karakter als geschenk”, wordt het beschouwd als het aanbieden van een ander economisch voordeel, een ‘zeldzaam karakter als geschenk’, in ruil voor de transactie van ‘het kopen van een item’, en valt het onder de categorie ‘prijzen’.

Reguleringen die van toepassing zijn als het valt onder de categorie ‘prijzen’

Prijzen die worden aangeboden in verband met een transactie zonder element van toeval worden ‘totale bijgevoegde prijzen’ genoemd, en het ‘zeldzame karakter’ uit het vorige voorbeeld valt hieronder.

Deze totale bijgevoegde prijzen zijn onderworpen aan de volgende prijslimieten:

• Als het transactiebedrag minder dan 1.000 yen is, is de maximale prijs van de prijs 200 yen
• Als het transactiebedrag 1.000 yen of meer is, is de maximale prijs van de prijs de transactieprijs

Volgens deze prijslimietnorm moet het zeldzame karakter dat wordt aangeboden aan een gebruiker die een item van 2.000 yen in het spel koopt, binnen de 400 yen blijven.

Echter, het zogenaamde ‘complete gacha’-systeem, waarbij je een ander item kunt krijgen door een bepaald item te voltooien, is verboden om aan te bieden, ongeacht het bedrag.

Referentie: Over de regelgeving van prijzen in online games en de ‘complete gacha’ volgens de Wet op de aanduiding van prijzen | Consumentenagentschap [ja]
Gerelateerd artikel: Uitleg over waarom ‘complete gacha’ illegaal is en de relatie met de Wet op de aanduiding van prijzen – Monolith Law Office [ja]

Regulering van de weergave van games

De Japanse ‘Premiums and Representations Act’ (Wet op Premiums en Representaties) stelt ook regels voor de manier waarop games worden weergegeven.

Overdreven uitdrukkingen die de werkelijkheid beter laten lijken dan ze is, of uitdrukkingen die de koopdrang van gebruikers aanwakkeren, zoals “koop nu of mis het”, worden gereguleerd door de ‘Premiums and Representations Act’ zoals hieronder beschreven.

‘Misrepresentatie van superioriteit’ en ‘Misrepresentatie van voordeel’ die beter lijken dan de werkelijkheid

In-game uitdrukkingen die de gebruiker kunnen misleiden om te denken dat ze beter of voordeliger zijn dan ze in werkelijkheid zijn, bekend als ‘Misrepresentatie van superioriteit’ en ‘Misrepresentatie van voordeel’, worden gereguleerd door de ‘Premiums and Representations Act’.

In 2018 (Heisei 30) gaf de Consumer Affairs Agency een bevel tot preventie van herhaling aan de app-distributeur omdat het aangeven van een zeldzaam karakter verschijningspercentage van 0,333% als 3% werd beschouwd als ‘Misrepresentatie van voordeel’.

Het is niet voldoende om alleen ‘gratis’ te vermelden, maar het is noodzakelijk om duidelijk te maken wat gratis is en wat betaald moet worden, zoals ‘gratis download’ of ‘betalen voor items’.

‘Dubbele prijsaanduiding’ als speciale prijs

Let ook op de ‘Dubbele prijsaanduiding’ die wordt aangegeven als een speciale prijs voor een beperkte periode.

‘Dubbele prijsaanduiding’ is een manier van weergeven waarbij, wanneer iets dat normaal voor 1.000 yen wordt verkocht nu slechts 100 yen is, de oorspronkelijke prijs van 1.000 yen wordt doorgestreept en de nieuwe prijs van 100 yen wordt toegevoegd om de speciale prijs te benadrukken. Dit is een zeer effectieve manier van prijsaanduiding en wordt vaak gebruikt buiten games.

Echter, als er geen bewijs is dat het daadwerkelijk voor 1.000 yen is verkocht, wordt deze weergave beschouwd als een ‘overtreding van de Premiums and Representations Act’. Bovendien, zelfs als er verkooprecords zijn, kan het afhankelijk van de periode en het tijdstip waarop het werd verkocht tegen de oorspronkelijke prijs, als een overtreding worden beschouwd.

De Fair Trade Commission geeft in haar ‘Richtlijnen over oneerlijke prijsaanduiding onder de Premiums and Representations Act [ja]‘ de volgende criteria voor wanneer een dubbele prijsaanduiding van de oorspronkelijke prijs is toegestaan:

• Meer dan de helft van de afgelopen 8 weken vanaf de verkoopdatum werd het verkocht tegen de oorspronkelijke prijs
• Het is meer dan 2 weken geleden sinds de laatste dag dat het werd verkocht tegen de oorspronkelijke prijs

Samenvatting: Raadpleeg een advocaat voordat u een game-app uitbrengt

Online games moeten worden uitgebracht met een volledig begrip van de mogelijke problemen onder de Japanse ‘Wet op de afwikkeling van fondsen’ of de Japanse ‘Wet op de weergave van prijzen’.

Volgens beide wetten kan er, in geval van overtreding, een administratieve sanctie of een boete worden opgelegd. In het bijzonder, als de in-game valuta valt onder de vooruitbetaalde betaalmiddelen volgens de Japanse ‘Wet op de afwikkeling van fondsen’, moet er een aanzienlijke hoeveelheid borg worden gestort.

Bovendien zijn er nog steeds gebieden waar er geen duidelijke normen zijn voor de wettelijke regelgeving van online games. Bij het uitbrengen van een game-app raden we aan om te overleggen met een advocaat die gespecialiseerd is in de richtlijnen van de administratieve autoriteiten en praktijkvoorbeelden.

Informatie over de maatregelen van ons kantoor

Monolith Juridisch Kantoor is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet en recht. De markt voor smartphonegames is recentelijk snel gegroeid, waardoor de noodzaak voor juridische controles steeds meer toeneemt. Ons kantoor analyseert de juridische risico’s van bestaande en geplande bedrijven, rekening houdend met verschillende wettelijke regelgevingen, en streeft ernaar om de bedrijfsvoering zo veel mogelijk te legaliseren zonder deze te stoppen. Meer details zijn te vinden in het onderstaande artikel.

Behandelingsgebieden van Monolith Juridisch Kantoor: Juridische zaken gerelateerd aan systeemontwikkeling [ja]