Beledigingen op het internet (laster) en inbreuk op de eer

Helaas is het niet ongebruikelijk dat er op anonieme internetfora en persoonlijke blogs beledigingen en lasterlijke opmerkingen over anderen worden geplaatst. Wanneer worden dergelijke beledigingen en laster als onwettig beschouwd? En welke soorten zaken zijn er daadwerkelijk voor de rechter gekomen, en welke beslissingen zijn daar genomen?

Sociale eer en subjectieve eer

Het is natuurlijk om iets te willen doen als je online wordt uitgescholden en beledigd door anderen met woorden als ‘idioot’ of ‘lelijk’.

Maar hoeveel je ook wordt uitgescholden en beledigd, zolang je sociale reputatie niet daalt, valt dit niet onder laster. De beschermde belangen van laster (Artikel 230 van het Japanse Wetboek van Strafrecht) betreffen de sociale eer (sociale evaluatie) die de samenleving geeft, en laster wordt alleen gevestigd wanneer “de sociale evaluatie daalt door de feitelijke aantijging”.

Daarom denken veel mensen dat ze geen andere keuze hebben dan dergelijke beledigingen, scheldwoorden en laster te negeren en te verdragen, en geven ze op. Maar dat is niet het geval.

Net als in het strafrecht, valt het in het civiel recht ook onder laster als je de sociale eer schaadt, maar het wordt aangenomen dat de wettelijke bescherming in het civiel recht ook de subjectieve eer, het gevoel van eer, omvat.

Er kunnen onrechtmatige daden worden gevestigd wanneer het gevoel van eer aanzienlijk wordt geschaad. En beledigingen en laster die ongecontroleerd kunnen worden op het internet en die mogelijk uit de hand lopen als ze worden genegeerd, kunnen niets meer zijn dan grove beledigingen zonder enige basis, zonder een daling van de sociale evaluatie. Daarom is het noodzakelijk om na te denken over ‘inbreuk op het gevoel van eer’ als een tegenmaatregel.

https://monolith.law/reputatie/laster-en-inbreuk-op-zelfwaardering[ja]

Eer en inbreuk op gevoelens van eer

In jurisprudentie wordt inbreuk op gevoelens van eer alleen erkend als “een beledigende handeling die de grenzen van maatschappelijke acceptatie overschrijdt” (Japanse Hooggerechtshof, 13 april 2010 (2010)). Maar concreet, wanneer overschrijdt een handeling de grenzen van maatschappelijke acceptatie en wordt het beschouwd als een inbreuk op gevoelens van eer, waardoor het een onrechtmatige daad wordt en het verwijderen van online artikelen wordt toegestaan?

Er was een geval waarin A en B, die in een rechtszaak waren verwikkeld, ruzie kregen in de gang van de rechtbank, en A B beledigde door hem een “dief” en “inbreker” te noemen. B klaagde A aan voor het schenden van zijn eer of gevoelens van eer, met andere woorden, voor “laster” of, als dat niet het geval was, voor “inbreuk op gevoelens van eer”, en eiste schadevergoeding.

De rechtbank oordeelde dat de uitspraken, die de eiser belasterden met beledigende taal, de gevoelens van eer van de eiser schonden en onwettig waren omdat ze de grenzen van maatschappelijke tolerantie overschreden.

Aan de andere kant, algemeen gesproken, worden termen als “dief” en “inbreker” vaak gebruikt om anderen te belasteren. Omdat er geen bewijs was dat de uitspraken werden gedaan na het aanwijzen van specifieke feiten dat er een criminele daad was gepleegd, en niet alleen abstracte uitdrukkingen zoals “dief” en “inbreker”, kon de rechtbank niet erkennen dat de uitspraken de sociale reputatie van de eiser verminderden, en erkende daarom geen laster (Japanse Tokyo District Court, 19 februari 2009 (2009)).

Dit komt omdat laster alleen wordt vastgesteld wanneer specifieke feiten worden aangewezen.

Oordeel over inbreuk op de eer

Laten we eens kijken hoe bepaalde uitspraken worden beoordeeld aan de hand van rechtszaken. Dit zijn voorbeelden van schadeclaims voor laster en smaad.

Hoewel het een uitspraak van een lagere rechtbank is, denk ik dat het nuttig is als recent voorbeeld van hoe rechtbanken dingen beoordelen.

De eiser heeft een blog opgezet onder de naam ‘B’, waarin hij artikelen schreef over schoonheid, gezondheid, daten, liefde en huwelijksactiviteiten. Hoewel hij zijn eigen foto op de blog had geplaatst, werkte hij als tandartsassistent bij de A-kliniek, en op de website van de kliniek waren foto’s van meerdere tandartsassistenten, waaronder de eiser, geplaatst.

De gedaagde identificeerde de naam van de eiser op Facebook en plaatste herhaaldelijk lasterlijke opmerkingen op een 5chan-thread, met vermelding van de echte naam van ‘B’. De eiser heeft schadevergoeding geëist voor zeven van deze berichten.

De eiser heeft een verzoek tot openbaarmaking van informatie ingediend bij de content service provider en heeft de openbaarmaking van het IP-adres ontvangen. Hij vroeg de doorvoerprovider om de zenderinformatie op te slaan, en kreeg te horen dat het kabeltelevisiebedrijf de zenderinformatie had. Daarop heeft hij een rechtszaak aangespannen tegen het kabeltelevisiebedrijf om openbaarmaking van de zenderinformatie te eisen, en het bleek dat de gedaagde de zender was van elk van de berichten in kwestie.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

https://monolith.law/reputation/provider-liability-limitation-law[ja]

De rechtbank erkende eerst dat de eiser, voorafgaand aan de publicatie van het bericht in kwestie, zijn foto en beroep op zijn blog had geplaatst en dat zijn echte naam kon worden gezocht op andere SNS-sites. Daarom, zelfs als de berichten in kwestie de persoon identificeerden met behulp van een naam die ‘B’ of ‘B’ belachelijk maakt, zouden deze namen, wanneer geïnterpreteerd met de normale aandacht en leeswijze van een algemene lezer, worden erkend als verwijzend naar de eiser, de auteur van de blog in kwestie.
Oordeel van de rechtbank van Tokyo, 15 januari 2019 (Gregoriaanse kalender)

Na erkenning van de mogelijkheid tot identificatie, heeft de rechtbank een oordeel geveld over de vraag of de zeven berichten van de gedaagde onrechtmatig waren. Het zal nuttig zijn om te zien welke soorten beledigingen worden beschouwd als “inbreuk op de eer” en welke soorten beledigingen worden beschouwd als “niet inbreukmakend op de eer van de eiser buiten de grenzen van maatschappelijke acceptatie”.

https://monolith.law/reputation/defamation-privacy-infringement-identifiability[ja]

Post 1: “Belachelijk” en “Domme vrouw”

Een reactie op een blogpost die zegt “Ik betwijfelde of het een grap was vanwege de belachelijkheid”, wordt niet beschouwd als een inbreuk op de eer van de eiser, omdat het slechts de mening van de gedaagde is na het lezen van de betreffende blogpost en niet de grenzen van maatschappelijk aanvaardbaar gedrag overschrijdt.

Aan de andere kant, de opmerking “domme vrouw”, die de eiser als “dom” bestempelt, werd erkend als een inbreuk op de eer van de eiser, omdat het een kritiek is op de persoonlijkheid van de eiser zelf en het feit dat B kan worden geïdentificeerd als de eiser, overschrijdt de grenzen van wat maatschappelijk aanvaardbaar is.

Post 2: “Lelijk” en dergelijke

Het uitdrukken van de eiser als “lelijk”, wat betekent dat het uiterlijk onaantrekkelijk is, en verder suggereren dat men een gevoel van afkeer heeft voor de eiser en zijn partner door hen “walgelijk” te noemen, werd erkend als een inbreuk op de eer en gevoelens van de eiser, die de grenzen van wat maatschappelijk aanvaardbaar is overschrijdt.

Post 3: “Kleine, lelijke armoedzaaier”

De opmerking over de geliefde van de eiser, omschreven als een “kleine, lelijke armoedzaaier” enkel vanwege zijn jeugd, en de beschrijving van de eiser die zich verheugt over zo’n relatie als “zielig”, is een uitdrukking die de geliefde van de eiser belachelijk maakt, maar geen uitdrukking die de eiser zelf belastert. Bovendien kan niet worden gezegd dat het hebben van een relatie met zo’n persoon over het algemeen invloed heeft op de persoonlijke beoordeling van iemand. Hoewel de uitdrukking “zielig” moeilijk als gematigd kan worden beschouwd, als we naar post 3 als geheel kijken, gaat het niet verder dan een mening over het gedrag van de eiser en kan niet worden erkend dat het de maatschappelijk aanvaardbare grenzen overschrijdt. Daarom werd geoordeeld dat de post geen onrechtmatige daad tegen de eiser vormt.

Post 4: “Lelijk” en dergelijke

Het woord “lelijk”, dat als synoniem voor “lelijk” wordt geïnterpreteerd, werd vier keer gebruikt. In de post stond onder andere: “Hoe kan het dat zelfs een bewerkte foto lelijk is, lol”. Dit suggereert dat zelfs foto’s die normaal gesproken aantrekkelijker zouden moeten lijken door bewerking, lelijk zijn. Bovendien wordt de eiser belachelijk gemaakt door het gebruik van het teken “lol” aan het einde van de uitdrukking. Gezien het feit dat de naam van de eiser kan worden geïdentificeerd door een naamzoekopdracht op Facebook als gevolg van eerdere posts, en dat er een foto van het gezicht van de eiser op de blog in kwestie is gepost, werd geoordeeld dat dergelijke beschrijvingen de eiser belasteren en lasteren voorbij de grenzen die maatschappelijk aanvaardbaar zijn, en dat ze de eer en gevoelens van de eiser schenden.

Post 5: “Lelijk” en dergelijke

Het gedeelte waarin de eiser als “lelijk” wordt aangeduid, werd erkend als een belediging van de eiser die de maatschappelijk aanvaardbare grenzen overschrijdt en de eer van de eiser schendt. Aan de andere kant, het gedeelte waarin de eiser als “zielig” wordt beschreven, zoals “Wat zielig… echt waar. Ze lijkt elke dag te lijden”, wordt niet beschouwd als een specifieke laster van het uiterlijk van de eiser, maar als een uiting van de veronderstelling van de gedaagde. Daarom werd geoordeeld dat dit de eer van de eiser niet schendt op een manier die de maatschappelijk aanvaardbare grenzen overschrijdt.

Post 6: “Losbandigheid” en dergelijke

Na het aangeven van het feit dat “ze een kleine, lelijke man in haar huis heeft toegelaten”, heeft de eiser de gedaagde beschreven als “Als ze niet stopt met losbandig te zijn, heeft ze als lelijke vrouw geen toekomst”. Gezien het feit dat het woord “losbandig”, dat een onzedelijk seksueel gedrag aangeeft, wordt gebruikt in de volgende zin na “kleine, lelijke man”, wordt aangenomen dat het de intentie betekent om alleen seksuele relaties te hebben. Daarom werd geoordeeld dat Post 6, die aangeeft dat de eiser iemand is die lichtzinnig seksuele relaties aangaat en lelijk is, de eer en gevoelens van de eiser schendt voorbij de grenzen die maatschappelijk aanvaardbaar zijn.

Post 7: Over gezichtscontouren zoals ‘lijkt op een aardappel’

De eiseres werd beschreven als hebbende een gezichtscontour ‘als een aardappel’, en het werd opgemerkt dat ‘zelfs als de gezichtskenmerken groot zijn, het er lelijk uitziet omdat de contouren niet goed zijn’. Dit was een beoordeling van de eiseres als ‘lelijk’, na het geven van specifieke kenmerken van haar uiterlijk. Het werd erkend dat dit de eer en gevoelens van de eiseres schendt boven de grenzen die maatschappelijk aanvaardbaar zijn, en daarmee een onrechtmatige daad tegen de eiseres vormt.

Rechterlijke beslissing

De rechtbank van Tokyo heeft geoordeeld dat de betreffende berichten op het anonieme internetforum 5chan, dat door iedereen bekeken kan worden, meerdere keren de eiser als ‘lelijk’ en ‘onaantrekkelijk’ hebben beledigd. Bovendien hebben ze de partner van de eiser belachelijk gemaakt en de eiser als ‘losbandig’ belasterd. Rekening houdend met het aantal keren dat de gedaagde deze berichten heeft geplaatst en de inhoud van de berichten, heeft de rechtbank geoordeeld dat een bedrag van 200.000 yen voldoende is om de eiser te compenseren voor de emotionele pijn veroorzaakt door de inbreuk op zijn eer.

De eiser had 1.002.600 yen geëist voor de kosten van het openbaar maken van de informatie van de afzender. De rechtbank heeft echter geoordeeld dat de gedaagde 859.373 yen moet betalen voor de schade die de eiser heeft geleden als gevolg van de onrechtmatige daad van de gedaagde (met uitzondering van bericht 3, dat wil zeggen 6/7 van de berichten), plus 100.000 yen voor advocaatkosten, voor een totaal van 1.159.373 yen.

Hoewel de schadevergoeding voor smaad vaak onbevredigend laag is, is de vergoeding voor inbreuk op de eer vaak nog lager.

Hoewel de eiser in deze zaak misschien ontevreden was, was hij in staat om de beledigingen en scheldwoorden, die waarschijnlijk erger zouden zijn geworden als ze onbeantwoord waren gebleven, te stoppen. Het kan ook worden gezegd dat het bedrag van 1.159.373 yen dat de gedaagde moest betalen als schadevergoeding voldoende was om de gedaagde tot inkeer te brengen.

https://monolith.law/reputation/calculation-method-of-compensation-for-damages[ja]

Samenvatting

Ik herhaal, wat hier is aangegeven, zijn slechts voorbeelden van uitspraken van lagere rechtbanken. Desalniettemin, het geeft een idee van welke soorten beledigingen als ‘niet acceptabel’ worden beschouwd, en hoe individuele beledigingen en scheldwoorden worden beoordeeld.

Als u het slachtoffer bent van herhaalde beledigingen, laster of smaad, raadpleeg dan een ervaren advocaat om te zien of u een zaak kunt aanspannen op grond van laster. Als het niet als laster wordt beschouwd, kan het dan worden beschouwd als een inbreuk op uw gevoel van eer?